lie! Laud van flensden en Altena, de Langstraat en de Boimnelenvaard.
FEUILLETON
De Klippen van Kitty Hawk.
n
Uitgever: L, J. YESRMAN, Heus
j .M 1547. ZATERDAG 12 DECEMBER.
1896.
(ffw* iwwyitj
De nieuwe regeling der uitkeering menige gemeente ia de war. De accijnzen
van het Rijk aan de Gemeente. !kond<"1 d.Mr ieder'«°kfd°OT,d°E
r!£T LAND VAN ALTENA-
VOOB
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden l.OO.
Franco per post zonder prjjsvei hooging. Afzonderljjke
nummers 5 c^nt.
>-s
aoll.
Advertentiën van 1regels SO ct. Elke regd
meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
_Jman worden opgebracht, omdat men onge-
Wanneer wij de begrooting beschouwen voelig betaalde, zonder het zelf te weten en
van de ontvangsten en uitgaven der ge- bjj zeer kleine bjj dragen geljjkhet brood,
meente, die elk jaar vier maanden vóór
den aanvang van een nieuw dienstjaar door
Burgemeester en Wethouders den Raad
wordt aangeboden, dan is één blik vol
doende om ons de overtuiging te verschaffen,
dat de gemeente niet uit eigen middelen en
inkomsten in het noodige voor de uitgaven
voorziet, maar daartoe eene belangrijke uit
keering van wege het Rjjk ontvangt.
Dtt is ook zeer billjjk, waar het Rjjk
aan de gemeenten vele verplichtingen op
legt, en deze laatste dikwjjls aanzienljjke
uitgaven moeten doen ter uitvoering van
de wetten door den staat gemaakt, die
het vleesch, de brandstof, alles was iets
duurder, maar voor de opbrengst hinderde
dat niet; de belasting was, zooals men dat
noemt, indirect (niet rechtstreeks).
Maar de personeele belasting is eene directe
belasting; men wordt voor een zekere geld
som aangeslagen, die men reohtstreeks naar
den ontvanger moot brengen. Vele menschen,
die ongemerkt aardig wat aan aecijns be
taalden, konden niet betalen aan hot per
soneel. Gemeenten dus met «ene arme be
volking, waar het personeel weinig opbracht,
en dus ook de uitkeering laag was, verloren
annere gemeenten, met eene gegoede bevol-
strekken in het belaag van het algemeen, king, waar men gemakkeljjk in het noodige
Wjj herinneren hier slechts aan het onder-1 kon voorzien, werden door de uitkeering
wjjs en het armbestuur, maar er zjjn een gebaat.
aantal van zoodanige wettel jjke bepalingen,
die van lieverlede een zwaren druk op de
huishouding van sommige gemeenten heb
ben gelegd.
In vroeger tjjd waren de gemeenten op
Het verband, door de wet gebracht tus-
schen de geldeljjke aangelegenheden van het
Rjjk en de gemeenten, was dus zeer ge
brekkig en voor enkele gemeenten werd in
lateren tjjd de moeilijkheid nog vergroot.
bjjzondere wjjze in staat gesteld om zich Men achtte het nameljjk beter de uitkeering
van het noodige te voorzien. Zjj hadden!van vier vijfde van het personeel in eene
nameljjk het recht om accijnzen te heffen,'vaste bjjdrage te veranderen. Zjj was das in
eigenljjk belastingen op voorwerpen van i het vervolg niet meer afhankelijk van het
verbruik, eene zeer slecht werkende belas- bedrag, dat de personeels belasting opbracht
tinghefBng, omdat zjj op groote schaal aan- j en voor sommige plaatsen was dit dus
leiding geeft tot smokkelen, en vooral omdat f weder een verlies.
zjj het zwaarst drukt op den minderen man, j Deze vaststelling van het bedrag der uit-
daar zjj alle verbruiksartikelen duurder keering geschiedde in 1885, maar zjj was
maakt, het meest voor hen, die bjj kleine slechts voorloopig. Men gevoelde zeer goed
hoeveelheden te geljjk moeten koopeu. Men'de noodzakeljjkheid om de geldelijke ver-
heaft dan ook terecht begrepen dat aan de houding tusschen Rjjk en gemeenten op
gemeentelijke accjjnzen een einde moest anderen en beteren voet te vestigen en
worden gemaakt en daartoe werd reeds in bepaalde daarom dat de wet van 1885 vóór
1865 besloten, maar het spreekt wel van
zelf dat een zoo aanzienlijk verlies moest
worden vergoed, en dat het Rjjk tot zoo
danige vergoeding verplicht was.
Dientengevolge werd van toen af aan de
gemeente jaarljjks door het Rjjk uitgekeerd
vier vjjfde gedeelten van de opbrengst der
1 Januari 1896 moest worden herzien. Dit
nu is wel niet geschied, maar thans is het
voorstel daartoe toch gedaan.
Al ware niet voorgeschreven dat de in
1885 genomen maatregelen door eene nadere
voorziening moesten worden gevolgd, die
voorziening zou toch wel niet uitgebleven
personeele belasting in de gemeente, eene j zjjn. Voor sommige gemeenten was de toe-
afwisselende bjjdrage dus, omdat die op-stand onhoudbaar, voornameljjk door de
brengst niet elk jaar dezelfde is. j steeds aangroeiende uitgaven voor het arm-
De wjjze, waarop in het gemis van de5 wezen. De toeneming der lasten, die op de
beffing der accjjnzen werd voorzien, bracht gemeenten door de uitvoering van Rjjks-
echter de geldeljjke aangelegenheden van I wetten werden gelegd, in verband met de
o
ROMAN
FRIEDRICH ZIMMERMANN.
(15
Zjj strompelde met verwonderljjke vlug
heid naar haar plaats terug en bracht een
lange, blauwwollen kous te voorschjjn, waar
aan ze jaren gewerkt had, zonder ze ooit
af te krjjgen.
«Ziedaar, dat verheugt je, niet Ja, moe
der heeft je niet vergeten, al heb je in
zoolang niet geschreven
«Ge vergist u, goede vrouw,* zei Frank,
>ik ben
»Ei wat,< viel zjj hem in de rede, «ik
vergis me? Ik heb u op het eerste gezicht
herkend. Wil je je ouwe moeder voor
't lapje honden? Neen, mijn jongen, de oude
Gritty laat zich niet beetnemen. Kom hier,
bjj 't raam, dat ik u nauwkeurig opneem.
Zoo!*
Frank achtte het niet noodig de oude
vrouw verder tegen te spreken. «Is de kaste
lein niet thuis?* vroeg hg.
>John? Die is naar Osceola om met
Twysten over de >Hagedis« te spreken.*
Plotseling voer Frank de gedachte door
hst hoofd dat dit wel de naam van het
smokkelschip wezen kon en dat hg, op de
idee der oude ingaande, misschien nadere
ophelderingen mocht verwachten, die hem
op het spoor dt-r smokkelaars brengen
konden.
«Drommel, wat ben je flink geworden
ging Gritty ondertusschen voort, »en wat
heb je een fijne jas aan. Zeker veel geld
verdiend he? Ga zitten en vertel eens hoe
het je gegaan is.« Zij drong hem plaats te
nemen tn knielde aan zjjn voeten neer, hem
onverpoosd in 't gelaat starende. >En wat
zal Kate zeggen neen, Maggy. Je moet
maar niet naar Bell gaan, die mag je niet
Ijjden en wordt altjjd kwaad, als ik van
je spreek.*
»Dus John is naar Osceola, wegens de
>Hagedis?< polste Frank om de gedachte
der oude weer op het onderwerp te bren
gen, dat hem alleen interesseerde. Wat is
dat voor een schip?*
>Kjjk, kjjk* zei ze, zonder op zjjn vraag
te letten, «je hebt grjjze oogen gekregen,
vroeger had je toch bruine, uijjn jongen.
Nu wees niet bedroefd, ds grjjze staan je
ook goed, en die mooie jas! Zeker stuur
man geworden of kapitein? O je, en ik
heb je nog niets klaargemaakt. Je zult wel
dorstig zjjn.* Zjj hompelde naar de kast
en zette een fleseh rum en een glas voor
Frank neer. »Daar, neem een goeden slok,
straks als Maggy komt, krjjgt ge eten.
Wil je ook tabak? Daar hebben we genoeg
van onder in den kelder, nog een paar
balen van de Hagedis, weet je en ook een
paar raten ram.* Een hevige hoestbui be
lette haar voort te gaan, tot groot verdriet
van Frank. Haar laatste woorden gaven
hem rjjkeljjk stof tot combinatie's. Onge
duldig wachtte hg, tot de hoestbui over
en de oude in staat zou zjjn, haar gedach-
tengang verder voort te zetten.
Daar werd de deur gtopend en Maggy
trad binnen. Frank kon nauwelgks een
verweii8ching onderdrukken over de ontjj-
dige komst van het jong* meisje, die verdere
ongekend cgfer op; de gegoeden verlieten b&ndelingen voeren. De punten, waarover
de gemeente (een gewoon en zeer leerzaam men het eens is geworden, zjjn biedend.
gevolg van opdrijving der lastende minder Geschillen worden door het college uitge-
gegoeden moesten des te meer betalen en maakt.
bonden het niet, want de rerdi.neten werden j N<>r de >N„rddent8che Allgem. ütg.«
door een en ander ook minder, en zoo;meld(i ,oIgeng Dinedag afgeaonden
kwam de armenzorg ten laatste de maatleiegrum ,an de Doitscb9 kolonie te Lou.
rol me en. j renr)Marquez, daar ter plaatse op één
Vandaar dan ook dat reeds sedert eenig.mjl|dag de Nederlandaohe WII| aange.
jaren zoogenaamde noodlijdends gemeenten j ?l||en en g,.w01ldi Mn Engeliohe Tiag aan
in Nederland worden gezonden, gemeenten j <takkfm gagobeQrd en het Daiteohe consalaat
die hare uitgaven niet kunnen bestrijden, be8|orm(j
noch uit eigen middelen, noch met de rjjks-
uitkeering, en aan wie daarom eene buiten- *Neue Freie Presse* bevat het vol-
onvoldoende uitkeering, dreef in sommige naar het collegie te kiezen, en die znllen j schrift»Den kroningsgasten van Nicolaas
plaatsen de hoofdelijke omslagen tot een onder leiding van bet college de onder-'If, gedood op bet Chodioskjreld 1896.*
Uit Konstantinopel wordt gemeld
Een buitengewone ministerraad zal be
raadslagen over eene eventueele mobilisatie
van een gedeelte van het leger wegens eene
beweging welke in het voorjaar van 1897
mogeljjk wordt geacht in Maoedoniè', alsmede
in verband met de troonrede van den
koning van Griekenland.
Bljjkens een ontvangen telegram is het
Dnitsche stoomschip »Salier« in de buurt
van Villagarcia verloren gegaan. Hare be
manning telde 66 koppen en er waren 210
reizigers aan boord.
Men vreest dat allen omgekomen zjjn.
Graaf de Medrano, eigenaar van een
kasteel te Sirault, bjj Bergen, had, daar de
dieven van tjjd tot tjjd zjjn fazantenkooi
kwamen plunderen, dezen een strik ge
spannen.
Deze strik bestond in een toestel, dat,
het openen der kooi, een kanonschot moest
doen afgaan.
Eergisteren wilde hjj aan eenige bezoekers
zjjn collectie toonen en, zonder te denken
aan de dievenstrik, opende hjj de dear. Het
schot ging af en de prop trof den graaf in
de volle borst. Hjj viel dood neer.
dergeljjke ondersteuning door Gedeputeerd»
Staten is voorgesteld.
Dat men dien weg hoe eer hoe liever
behoort te verlaten, behoeft wel geen betoog.
Trouwens, ook de nieuwe regeling der per
soneele belasting, waarvan de opbrengst
vermindert, zal op de financiën der ge
meente niet zonder invloed wezen, en het
is dus nu het juiste oogenblik, om de gel
deljjke verhouding tusschen gemeente en
Rjjk op anderen en duurzamen voet te
vestigen.
jO nitenlarid.
De aandeelhouders in de Antwerpsche
tentoonstelling van 1894 krjjgen voor elk
aandeel van 100 frs., 121/, frs. terug.
Uit Friedrichsruh komt het bericht, dat
vorst Bismarck aan de beterhand is.
De Hamb. Korrespondent van de »N.
R. Ct.« zet in een hoofdartikel uiteen, dat
de werkstaking op het doode punt is ge
komen. Zjjn de partjjen besloten om den
strjjd voort te zetten, dan zal de geheele
gemeenschap daaronder Ijjden. In wjjden
kring wanscht men het einde van den kamp,
een oplossing die geen overwinnaars maakt
noch overwonnenen. Maar nu geen der
partgen de hand tot den vrede uitsteekt,
moeten onpartjjdigen zich met de quaestie
inlaten. Het blad doet het volgend voorstel
de Senaat benoeme een college van drie
personen, die beide partgen uitnoodigen om
een geljjk aantal veitrouwde afgevaardigden
onthullingen onmogeljjk maakte. Maggy
wierp hem een verwonderden blik toe en
trad tot bjj de tafel.
«Wat is er van uw dienst Sir?* vroeg
zg op een toon, die duideljjk toonde hoe
onwelkom haar zjjn bezoek was.
>Ik wilde den kastelein spreken* zei
Frank vriendelgk.
«Die is niet thnis hebt u iets te
bestellen
»Ik wilde een boot haren en naar Osceola
varen* zei Frank.
Morgen kant ge terug komen, vandaag
is vader niet thuis* herhaalde Maggy, ter
wjjl ze op haar grootmoeder toetrad eu
haar met een doek bet zweet van 't voor
hoofd droogde. Frank stond op, daar hjj
in zag, hier niet verder te kunnen komen.
De oude echter teekende tegen zjjn heen
gaan protest aan.
«Neen, neen* kuchtte zg met zwakke
stem, «hjj moet hier bljjven. Foei Maggy,
schaam je, stuur je mjjn Dan weg, mjjn
jongen en ik ben zoo big dat hjj gekomen is.
»Wie gekomen, grootmoeder?* vroeg
Maggy.
«De oude vrouw ziet mg voor een van
haur verwanten aan, ten minste dat maak
ik uit haar woerden op,« verklaar ie Frank.
«Neem 't niet kwaljjk, sir,* zei Maggy
snibbig, «een beleediging is daarmee toch
niet bedoeld.*
«Als zoodanig heb ik 't ook niet opge
nomen.*
»Kom grootmoeder, u is niet wel, leg u
te bed en slaap een weinig. Dan is op zee
en komt later.*
«Neen, neen, daar staat hjj krjjschte
de oude op Frank wjjzend.
«Hij?* vroeg Maggy, de bovenlip ver-
achteljjk optrekkend, «dat is 60» hiel
den Koning beeft begeven, om dezen te
schilderen den politieken toestand van het
land, de ontevredenheid van het leger, de
demoralisatie van het principe van het gezag
en den Koning het verlies van den troon
en den val der dynastie te voorspellen,
indien deze niet het besluit neemt, voor
het welzjjn der nationale vrjjheid, zelfstan
digheid en eenheid, tot een coup d'éat,
voor welks welslagen Crispi verklaarde te
kunnen instaan.
De Russische douanen zjjn er achter ge
komen, dat de eigenaars van petroleum-
bronnen te Batoem sedert geruimen tjjd
de blikken bussen, voor het bedrjjf noodig,
binnensmokkelden, het had zoo ongeveer
tien jaren gedunrd. Het departement van >St' Jaraea een der Engelsche
in- en uitgaande rechten eischt nu van de hoofdbladen' ^kende over de geruchten
smokkelaars de rechten van 600,000 pnd j1betreffend de vermeerdering van het leger,
blik, tegen 1 roebel 55 kop. in goud per j ^gt, dat op de begrooting van oorlog gelden
pnd, en bovendien een boete voor het op «^gevraagd zullen worden voor 8 nieuwe
de inlandsche markten verkochte blik. Hetbataljons inf. envoor 18_battergen artillerie.
geheele te betalen bedrag beloopt meer danDe pest breidt zich voortdurend uit in
een millioen roebel. Wanneer de petroleum- J ane deelen der stad Bombay (Eng. Indië).
fabrikanten zich tegen dezen eisch mochten j Woensdag zjjn er 55 ziekte- en 37 sterf-
verzetten, zal op hun eigendom beslag gevallen voorgekomen. Sedert het uitbrek»n
worden gelegd. |Tan ziekte zjjn 1126 perionen ziek ge-
m n, 7 AAA j worden en 804 gestorven. Andere besmet-
Ie Moskou zgn meer dan 1000 studenten
j rr u j Itelgke ziekten hebben verleden week 1000
van de Universiteit aldaar gearresteerd.
j j j j sterfgevallen veroorzaakt.
Aanleiding daartoe is, dat de studenten in
optocht naar het Wogankakerkhof hebben In Dreux (Zwitserland) is door de aan-
willen trekken, waar de meeste slachtoffers houdende regens een rotsblok van 1200
van het chodinskyveld rusten, om op hun kubieke meter van den berg, waartegen deze
graf een krans neer te leggen met het op- plaats gebouwd is, losgeraakt. Een huis werd
vreemde, die hoort niet bjj ons! Kom, ga
te bed!* en zonder op de tegenstribbelingen
der oude te letten, nam zg haar mee naar
de zjjkaruer. Op den drempel gekomen,
keerde de vrouw nog eens om en knikte
Fraak toe. »Goeie jongen, lieve jongen!*
mompelde ze, »niet weggaan, hoor!*
Frank was aan 't raam getreden en be
schouwde door de opening in de boomen
den waterspiegel der Albemarlesond. Zgn
gedachten waren echter bjj de praatjes der
oude vrouw. Deze was zonder twjjfel kindsch
en vtrkeerde onder de inwerking van een
idee-fixe, waaraan ongetwjjfeld een of audere
gebeurtenis ten grondslag moest liggen. Zjj
had hem bestendig met Dan aangesproken,
vermoedeljjk haar zoon, sedert lang ter zee
varend, wiens aankomst zjj verwachtte.
Daarbjj viel hem de vertelling van den
bootsman weer in, die meende geljjkeais te
bespeuren tusschen hem en een verdwenen
kameraad nit Nagshead. Het speet hem,
niet den naam gevraagd te hebbenmis
schien had hjj hier een aanknoopingspunt
kunnen vinden, dat hem later te pas kon
komen.
»Het zon al een bjjzonder goede luim
van het noodlot zjjn, wanneer mjjn toevallige
geljjkenis met een der smokkelaars het
middel werd, om het gespuis het hand verk
af te leeren,* dacht Frank. >1* elk geval
zal ik de gelegenheid, mg hier geboden, niat
ongebruikt laten voorbjjgaan. De oude mag
mjj voor Dan houden of waarvoor zjj wil,
als ik maar de kans heb ze meer te spreken
en aan 't praten te brengen.*
Hg wendde zich om, daar hg Maggy
hoorde terugkomen.
»Is u nog hier?* vroeg te, »ik meende
u gezegd te hebben dat ge heden niet naar
Osceola kunt,<
»Ik heb nog vergeten te betalen,* ant-
woordde Frank, niet op den scherpen toon
van het meisje lettend, terwjjl hn 1
flesch wees en een stuk 1
Maggy beschouwde nauwkeurig het glas en
schoof bet geld eerug
»U hebt niets gedronken en geschenken
nemen we hier niet aan. Ik ben reeds
tevreden, wanneer ge het gepraat van groot
moeder vergeeft. De oude vrouw heeft voor
jaren haar oudsten zoon verloren en leeft
nog steeds in de hoop hem terug te sien
komen. Dat is haar eenige levensvr»?
en wjj laten haar sr in
begrjjp echter dat 't voor een officier vsr-
schrikkaljjk is voor een van ons velk ge
houden te worden.*
«Volstrekt niet, lief kind,* zei Frank,
zgn geld opstekend, >wat mjj betreft, gun
het menach de vreugde in mjj haar zoon te
zien. Uw grootmi er Ac. sueu eu
ik ben niet gewoon iemand die mg niet
opzettelgk beleedigt, op zgn plaats te zetten.*
Daarbjj zag hg haar met zjjn grjjze oogen
zoo scherp aan, dat Maggy onwillekeurig
de hare neersloeg, terwjjl een donker rood
nare wangen kleurde.
«Zoo, mjjn klein, flink jnffertj»,* ging
hjj voort, «dit gezicht staat u beter dan
wat ge me tot hiertoe getoond hebt. Ik
weet niet, wat n drjjven kon, mjj als nw
persoonlijken vjjand te beschouwen, in elk
geval hebt ge u in de kens van het middel
vergist om mjj te wenden, want het eenige
wapen, 't welk een lief meisje tegenover
haar vjjanden gebruiken moet, is lieftallig
heid.*
Hg zei dit lachend; zjjn meerderheid
imponeerde haar en prikkelde tevens. Zjj
hief de oogen op en zag hem toornig aan.
TA*
gewone uitkeering als onderstand in de f?ende sensatiewekkend bericht uit de Ita-
kosteu der huishouding wordt toegekend, jliaacsche hoofdstad: In hofkringen alhier
terwjjl reeds voor een aantal anderen eene'vertelt meD' dat zich ZondaS naar
Op de Pescadores-eilanden mag niemand
een knevel ot baard dragen vóór hjj groot
vader is. Als iemand in geldnood verkeert,
mag hjj zjjn vronw verkoopen.
