van Ileusdet! en Een vreemd vonnis. M 1767. FEUILLETON. Een Lezersavontuur. ZATERDAG 28 JAN. 1899 Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00. franco per post zonder prjjs vei hooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels SO ct. Elke regel meer 7% et. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. Als ik zeg, dat ik in de laagste dagen benauwde uren heb doorgebracht, dan i« dat de zuivere waarheid. En al heb ik, als ik bezig ben het eea of ander te vertellen, het niet graag over mjj zelf, om de be nauwde uren*, die ik heb doorgebracht, moet het nu wel. Daar zjjn missahien onder mjjn lezers en vooral ook onder mijn lezeressen, die in dezelfde omstandigheden verkeeren als ik en die daarom zich verlicht zullen gevoelen, als er uiting kan worden gegeven aan de zorg, waaronder zjj met mij gebakt gaan. Ik behoor tot de klasse van menscben die men tegenwoordig, nu men liefst voor allerlei nieuwigheden vreemde woorden kiest, rangschikt onder de «bourgeois*. Dat be- teebent niet, wat er vroeger door de hoog adellijke of patricische lieden onder ver staan werd, nameljjk zoo iets »burgelgks« of «parvennachtigs*, waar men de neus voor optrok. Het woord «bourgeois* beteekent in de nieuwere taal der socialistische wereld ieder, die tot de bezittende klasse behoort, weinig of veel dat doet er niet toe. Als hij maar geen proletariër is, dan is bjj bourgois. Welnu, ik ben het. Ik heb een klein pen sioen en een klein bezit, waar ik tevreden van leef. Misschien slingert men mg nn nog naar het hoofd, dat ik een «bourgeois sa- tisfaitc ben, een tevreden bezitter, wat dezer dagen het ergste is, dat iemand voor de voeten kan worden geworpen. Toch houd ik vol, ik ben niet rijk, ik ben niet arm. Ik leef tevreden van een bescheid m bezit. En dat bezit het hooge wjord moet er nit bestaat in papier. Dat had ik nu van mg zelf te vertellen en ik kan gerust zeggen zooals ik zjjn er meer hier en elders. Maar nu mjjn benauwdheid! Daar lees ik in bet Handelsblad, dat de bekende dr. Van Eeden, die onlangs het Rotterdam8cbe Nut in beroering bracht met zjjn haast opruiend woord, te Amsterdam voor den Onderwijzersbond als spreker op tredend, onder meer nieuws, ook dit ver kondigde «in de eerste plaats moet elk die «bezit of leeft van bezit daarmee zuinig «omgaan, omdat dat alles is oneerljjk ver- «worven goed, ontnomen aan den arme. In >de tweede plaats kan ieder, die kapitaal «bezit in papier, dit omzetten in grond, «huis of gereedschappen, want papieren De secretaris van het Genootschap «Tot Nut en Vermaak* te Dgkenburg had rug uitgenoodigd om in zjjne vereeniging eene lezing te houden. In sierljjke taal had hij te kennen gegeven, dat tot zijn diep leed wezen de kas van het genootschap niet toe liet een »gevierd spreker* een honorarium aan te bieden, dat eenigszins in evenredig heid stond tot het letterkundige genot waarnaar men smachtte. Hij hoopte echter, dat ik om die stoffelijke reden het kleine maar zeer ontwikkelde Dgkenburg de onder scheiding niet onthouden zou van in »Nut en Vermaak* op te treden. Had de secretaris den stralenden glim lach op mgn gelaat kunnen zien bjj het lezen van die twee betooverende woorden «gevierd spreker,* de man had zich kunnen overtuigen, dat de pjjl, op mjjne jjdelheid door hem gemikt, doel getroöen had. Ik nam dus de uitnoodiging aan, die ik overi gens om andere, den secretaris toen nog onbekende redenen, toch niet afgeslagen zoude hebben. Die uitnoodiging toch was injj vooral zóó welkom, omdat ik sedert een paar maanden geëngageerd was en u jjne aanstaande, die mg nog nimmer op het spreekgestoelte aanschouwd en gehoord had, gelogeerd was bg den ontvanger van in- en uitgaande rechten te Dgkenburg. Mgn dorstend hart zou zich dus niet alleen WA het_ voorwerp zgrier nog jengdige liefde kapitaal is geld van den nietsdoener, door grond, huis en gereedschap kan men het «beslaan verdienen.* «Boem, tsjieng, boem*, zou ik op die orakeltaal willen lafen volgen, als ik niet zoo benauwd geworlen was. Ik leef van bezit, velen met mjj en ook ev8U gerust van geweten als ib. En daar komt dr. Van Eeden aan de onderwjjzers vertellen, dat al dat bezit oneerlijk verkregen, zegt het maar ronduit, gestolen is, gestolen nog wel van »den arme*. En de onderwjjzers, dat be nauwde mij zoo, zullen dat op school ver tellen aan de kinderen en die zullen mij naroepen op straat: «hallo, houd d n dief.* En ik had al gd gedacht, dat ik er eerljjk aaa was gekomen, zoo nu en dan een stukje papier bjjgekocht en contant betaald. Neen, gestolen van den arme. Br! En dan nog wel papier! Was 't nog huizen of grond of gereedschap, dan was 't nog wat. Maar nu ik papier bezit ben ik een nietsdoener, een luiaard. De kinderen zullen 't my naroepen. Ja, ik doe weinig, ik ben oud, en nu moet ik huizen en ge- reelschappen gaan koopsn, zegt dr. Van Eeden. Ik weet er geen raad ms*. Ik moet dit toch betalen met «gestolen* papier, en die mgn papier in betaling aanneemt, is dan ook weer een dief, want hjj bezit papier. Is het niet om benauwd van te worden? Het eenige, wat mg een beetje rust schonk, toen ik het Handelsblad met een zucht neerlei, was de gedachte, dat bjj de onder wijzers, toen zjj luisterden, meer gezond verstand aanwezig zou zijn, dan bjj dr. Van EedeD, toen hg zjjn benauwend vonnis uit bracht over den bourgeois. Buitenland. De «Voltaire* beweert uit stellige bron te weten dat Esterhazy, na beslist geweigerd te hebben om aan de strafkamer van het Hof van Cassatie te bekennen dat hij de schrjjver is van het borderel, verklaard heeft dat bjj geen mond meer zal open doen, wanneer hjj niet door een advocaat mag worden ter zijde gestaan, want dat hij meer en meer als beklaagde dan als getuige blijkt verhoord te worden. Daarentegen zegt de «Libre Parole* dat Esterhazy tegen den redacteur van dat blad gezegd heeft: «Ik ben niet gehoord als getuige maar als beklaagde. Welnu, ik verdedig mjjmet mijne verklaringen mogen kunnen laven, maar de aangebedene zou eeu triumf van baren dolenden lees-riader, van haar letterkundig winterkoninkje bij wonen. Vrooljjk en welgemoed stapte ik dus den trein in, die mjj tegen den avond te Djjken- burg zou brengen. Ik had eene novelle geschreven, waarvan Djjkenburg de primeur zou hebbeu, en die, naar ik verwachtte, geheel «Nut en Ver maak* in geestdrift zon brengen. Het manus cript was door een klerkje van mgn broer den notaris, die eene prachtige staande hand schreef, gekopieerd, en deze kopie een toon beeld van calligraphic geworden. Naarmate ik het stadje naderde, begon ik hoe langer hoe opgewonder te worden. En wanneer er bij verschillende stations reizigers in mjjn coupé iH- of uitstapten, die op mij, den gevierden spreker, niet de allerminste acht sloegen, dan glimlachte ik bij mjj zei ven en beschouwde me als een incognito reizend vorst. Toen de locomotief luide onze aankomst te Dgkenburg aankondigde, begon mgn hart hevig te kloppeD. Zou Ceciel aan den trein zjjn om mjj af te balen en in triumf naar de ontvangerswoning te voeren Ik ver moedde het wèl, maar toch 't was al wat duister en men zou haar misschien alléén niet laten gaan. Lindeljjk hield de trein stil, en stapte de «gevierde spreker* er bibberend en verkleumd nit. Op het slecht verlichte perron stond nie mand als een voorovergebogen, oud, kuchend heertje met een strak, norsch gezicht. Ik was de eenige die hier uitstapte, en de man met de ondankbare tronie keek me koel en strak aan, en vroeg toen, even aan zjjn zij doen wat ze willenik heb er eindeljjk genoeg van en zal alles zeggen.* De «steker*, dia in de laatste weken ook in Keulen, Munster en andere steden vrou wen en meisjes wonden toebracht, heeft Maandag zjjn zaken gedaan in Brunswijk. Een dame werd 's avonds op straat door een jongen kerel van achter haar rug om armd en kreeg toen met een seherp8 vijl of zoo iets een steek in het onderlijf. Een 3 c.M. dikke zwachtel die zij daar droeg wegens een operatie, die zij kort geleden had ondergaan, verhinderde echter dat het werktuig meer dan een klein wondje maakte. De dader maakte zich uit de voöten. Drie reservisten te Darmstadt, huisvaders, die éen dag moesten opkomen, dronken 's avonds een glaasje te veel en kregen in beschonken toestand ruzie met een paar hooger geplaatste militairen. Zjj zjjn deswege voor den krjjgsraad ge bracht, dien éénen dag stonden zjj weder onder de militaire rechtspraak en werden tot vjjf jaar tuchthuisstraf, het minimum bjj de wet bepaald, veroordeeld. Men heeft algemeen medeljjden met de drie onvoorzichtigen die zóó zwaar moeten boeten voor een onbeteekenend dronke mansstandje. In de Grieksche departementen Kypa- rissia en Phillatra worden nog steeds aard schokken gevoeld. Te Kyparissia zjjn een aantal beschadigde hnizen ingestort. Een vjjftigtal kinderen moeten gewond zjjn. Te Bucharest gelooft m?n vast aan het uitbreken van den opstand in Macedonië. De gezanten der vreemde mogendheden worden telegrafisch van nit Macedonië op de hoogte gehouden. Toch is men te VVeenen van het critieke van den toestand niet overtuigd. De stappen tot bewariog der rust, door Oostenrijk in Sofia, Belgrado en Cettinje gedaan, worden voor afdoende gehouden. In China is de stad Ku-Jang door de opstandelingen vermeesterd, alle civiele en militaire autoriteiten, die ze er aantroffen, werden over de kling gejaagd. Op hun marsch naar Shoe-choe en Koe-choe namen ze nog meer plaatsen in. De Cubaansche oorlog heeft aan Spanje 80.000 dooden gekost. Het grootste deel is aan ziekte bezweken. hoed rakende, of hg het genoegen had den «spreker* van «Nut en Vermaak* te zien. «Gevierde* liet bij achterwege. Ik zei hem, dat ik Karei van Mandelen was, en nu stelde hij zich met zijn sehor, klan- keloos stemgeluid aan mjj voor als de presi dent van de bewuste vereeniging, die mg van den trein kwam halen. Het mummie-achtige mannetje sprak ver der geen woord, maar sloeg met mjj dadeljjk den weg naar 't stadje in. Waar bleef Ceciel? En waarom had die ontvanger, Ceciel's gastheer, haar niet naar het station begeleid om mjj hier te verwel komen? Ik wilde jaist het stilzwijgende mannetje, dat voorovergebogen naast mjj voorttrippelde, vragen of hjj den ontvanger ook kende, toen de man zich naar mg toe draaiende zei U treft het niet van avond, meneer Van Mandelen. Hoe at vroeg ik geprikkeld. Wel, we hebben hier gisterenavond pas een voornaam spreker gehad, dominee Ten Kale uit Amsterdam, eu een lezing op twee achtereenvolgende avonden dat is velen wat te druk Wat een lieven, vriendeljjken president had dat «Nut en Vermaak.* «Had men mjj dat- maar geschreven,* antwoordde ik bedaard, ofsehoon die woorden als venjjnige steken in mijn lezersziel ge drongen waren, bad men mjj dat maar ge schreven, dan zou ik eene andere maand of dag hier opgetreden zjjn. Na een oogenblik pauze: «Is u ook bekend met mjjnheer Van Steel, den ontvanger der iu- en uitgaande rechten alhier? Ik had stellig gehoopt dien aan den trein te zien Volgens bericht uit Manila is 22 dezer op de Philippjjnen de republiek geprocla meerd. De mogendheden zallea hiermede in ken nis worden gesteld. Uit Manila wordt bericht: Het regeerings- blad «Repüblica* meldt: «Het congres te Malolos heeft de grondwet aangenomen, zijn vertrouwen uitgesproken in Aguinaldo en dezen gemachtigd om de Amerikanen den oorlog te verklaren zoodra als hg het raadzaam acht.* Een Amerikaansehe schildwacht heeft bjj den voorpost Tondo een kapitein van de Filllppjjnsche artillerie doodgeschoten. De Fillippjjnschs pers is daarover hoogst ver ontwaardigd en noemt het een laffen moord. Om den doo l van den kapitein te wreken, trachtten vjjf Fillippjjners door de Ameri kaansehe linie te sluipen. Een Amerikaansehe schildwacht schoot er een, die een revolver bjj zich bad, dood. De overigen werden in hechtenis genomen. Het te Manilla verschjjnend inlandsch blad zegt dat, bljjkens de berichten uit het binnenlan 1, het bewind van Aguinaldo daar algemeen erkend wordt. Alle strijdbare man nen worden opgeroepen. Tusschen de bar- gerlgke en militaire autoriteiten moge eenige verdeeldheid bestaan, op het pant der on- afhankeljjkheid zjjn allen het volkomen eens. Men schat het aantal Philippjjners onder de wapeHen op 30.000, terwjjl er te Malalo een 50tal Maxem-kanonnen moeten zijn. De aanvoerders der opstan lelingen houden zich dan ook overtuigd dat" de Amerikanen buiten Manilla niet bg machte zijn iets nit te richten. Geheel overdreven schjjnt dat niet te zjjn, want ook de bg het Amerikaansehe mini sterie van oorlog ontvangen berichten uit Manilla zijn verre van geruststellend. Gene raal Otis moet geseind hehben, dat de op standelingen zich voorbereiden op eene spoedige ontknooping en dat de gevolgen daarvan onmogelijk te overzien zijn. Agoncillo, de vertegenwoordiger van Agninaldo te Washington, heeft aan de regeering der Vereenigde Staten verzocht een datum vast te stellen voor de ontruiming van Manilla en Ilo Ilo door hare troepen. De bladen bevatten een telegram uit Havana, meldende dat Gomes zich gereed maakt, alle Cubaansche troepen in de pro- «Ja, ja,« hernam hjj op denzelfden koelen klankloozen toon, «ik heb er van gehoord. Maar de ontvanger is nu juist op zijn kantoor, en zjjn logée kon u niet alleen van den trein halen, dat staat niet in Dgken burg. Daarom heb ik 't maar gedaan Als n nu bjj mij een kopje thee komt drinken, dan breng ik u over een half uur naar den ontvanger.* «Handen en voeten gebonden was ik dus overgeleverd aan het stjjve, bevroren voor zitter t je, dat mjj in het stijfste en phlegma- tiekste huisgezin binnenleidde, hetwelk ver moedelijk in heel ons land te vinden is. Vier afgemeten stjj ve buigingen van de vrouw des huizes, hare twee dochters en haar zoon verwelkomden mjj in het salon, waar de atmosfeer eren jjzig-koud was als het vijftal niet te ontdooien menschenkinderen, die mij met strakke gezichten aankeken. Ik deed mijn best om allerlei onderwerpen aan te roeren: de Grondwetsherziening en h9t Australisch vleesch in bassen, de do- leerende kerk en het dempen der Zuiderzee: kortom een pick-nick van nieuws. Op alles antwoordde menJa en amen, of zag mjj dom en onverschillig aan. Eindelijk stond ik wanhopend op en be sloot mg van deze zwjjgersfamilie los te maken en naar mgne Ceciel te glen, naar wie ik meer dan ooit smachtte. «Ik vrees,* zei de president, «dat u bjj den ontvanger nog ongelegen zal komen.* «Dan vind ik er toch gezelschap,* hernam ik, «bg wie ik welkom zal wezen.* Voor het eerst zag ik, dit zeggende, de twee stjjve dochters elkaar even tersluiks, glimlachend aanzien. «Dan zal ik u brengen!* mompelde het vincie Suntadnra (Santa Clara?) bjjeen te trekken, om van daar naar een plaats in den omtrek van Havana te mareheeren, waar hg een kamp zou betrekken en den loop der gebeurtenissen afwachten. De toe stand wordt van nur tot uur ernstiger. In bet Amerikaansehe Huis van Afge vaardigden heeft de republikein Johnson (Indiana) een hartstochtelijk beroep op het rechtvaardigheidsgevoel van z ij a me Iele den gedaan, om aan d8 Filippijnen de onafhan kelijkheid te verleenen. Hjj verzette zich tegen het dwingen van een sterk vrij volk om een bestuur te aanvaarden waarran het afkeerig is. Reeds is gemeld, dat te Port-Royalist, op 't eiland Balabac, de gouverneur en 6 officieren, toen ze uit de kerk kwamen, werden vermoord. Uit Labuan, op Borneo, wordt thans ge seind, dat daar met een stoomboot zijn aan gekomen de weduwe van den gouverneur, zjjn vier kinderen en zjjn ljjfarts en 60 vrouwen en kinderen, een priester, 7 sol daten en 20 inboorlingen, die aan Spanje trouw zjjn gebleven. De vrouwen zjjn van al hare bezittingen beroofd, doch geen ander leed is haar aangedaan. Op Balabac en Palawan staan de zaken stil door de ongeregeldheden. Dinsdagmiddag rnim vjjf nar is te Mexico groote verwoesting aangericht door een aardbeving. Meer dan honderd huizen zjjn beschadigd en ruim honderd personen zijn gewond. In de stad heerseht een paniek. Berichten nit New-York maken gewag van een vreeseljjke paniek, die dezer dagen ontstond nabjj den Niagara-waterval en die dreigde te eindigen in een ontzettende ramp. Ongeveer honderd menschen bevonden zich op de jjsbrng, die over de uiterste water valletjes is gevroren, toen het jjs plotse ling in beweging kwam en den stroom afdreef naar den reusaebtigen val, die in een oogwenk alles verslindt, wat er zich in waagt. Er ontstond een hevige schrik onder de personen op de brug. Velen gelukte het bjjtijds op den oever te springen, na een hevige worsteling in het gedrang, waardoor verscheidene personen werden gekwetst. Een man viel in het kokende water on kwam om het leven. Het jjs dreef over een afstand van 240 meter voort en zette zich toen weer vast. president]©. Toen we op straat kwamen, keek het mannetje naar den donkeren hemel op en zei met zjjne krakende stem: «Je treft het niet hoor!* «Waarmee niet?* vroeg ik tureluursch. «Wel, dat we geen lichte maan hebban; want nu blijven de bejaarde lui thuis, die anders de zaal goed helpen vullen. Had men overbeterljjker Nurks tot voor zitter van een letterkundig genootschap kunnen kiezen, om «gevierde sprekers* op te beuren? Ik gaf hem eenvoudig geen antwoord, maar haastte me om naar Ceciel te komen. Eene minuat later zat ik iu eene heerljjk warme kamer naast mjjn8 uitver korene, die ik liever, hartelg kar en be minnelijker vond dan ooit, en tegenover den ontvanger en zjjne vrouw, een aardig, ge zellig menschenpaar. De ontvanger ging zoo sterk op in zijn ambt, dat hjj van niets anders sprak dan van aangehaalde goederen, stroopers en boeten. Lang duurde ons gesprek echter niet, want het was reeds dicht bjj zeven ure en om half acht zon ik het spreekgestoelte be- stjjgen om ganach Djjkenburg, zooals de ontvangersvrouw zei, aau mgne lippen te doen hangen. Hoe trots trad Ceciel aan mgn arm de zaal binnen, waar ik haar en de ontvangers vrouw op hare plaatsen bracht. Haar ge zichtje straalde van zelfvoldoening, alsof het iedereen wilde zeggendie gevierde spreker, dien jelui straks zult hooren, is «mgn* aanstaande man. aa—fcj—MB—H—ibb—a—bh»s—MyimMusjMnHiimifii uw.hum r» (Slot volgt.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1899 | | pagina 1