Hel Land van flensden en Allena, de Langstraat en de llommelerwaard.
Een huisvriend.
M 1775.
FEUILLETON.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heueden.
ZATERDAG 25 FEBR.
1899
!1^ LAND VAN ALTENA-
VOOB
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 8 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjsveihooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Adyertentiè'n ran 16 regels 50 ct. Elke regel
meer *7. et. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
Als de zomer afscheid neemt en de herfst
buien de nadering van den winter aan
kondigen, dan betrekken in de bergstreken
de bewoners hun winterkwartieren, in de
hellingen van den berg uitgehouwen, ze
kruipen in de aarde als bjj ocs de mollen
en egels en brengen den winter in duisternis
door. Ze zitten dnar echter niet ledig, maar
scheppen zich een wintertjjdverdrgfin
Beieren b.v. snijden ze kinderspeelgoed, in
Baden klokkekasten, elders weer wat anders
en in het Hartsgebergte kweeken en dreg-
seeren ze kanarievogels.
Eb wanneer dan de winter om is en de
lente intocht houdt, dan gaan de Hnrts-
bewoners er op uit en trekken Duitschland
door en de omliggende landen, ook ons
land en oogsten goede prijzen in, wat ze
met moeite en zorg in den donkeren, droeven
winter gezaaid hebben.
De kanarievogel is in de 16de eenw van
de Kanarische eilanden naar Europa over
gebracht. Men vindt ze daar nog in grootec
getale, in kleur echter zeer verschillend van
hun Europeesche broeders. Geen vogeltje
heeft zich zóó goed bevonden in de ge
vangenschap en teelt zóó voort. Zjjn kleur
heeft het geheel verwisseld en zjjn zang i-
veredeld. In het begin dezer eeuw bezal
Tirol de eer echte zangers te kweeken,
tegenwoordig wordt Europa voorzien uit
den Harts, voornamelijk uit Andreasberg.
Volgens een algemeen aangenomen legende
fluit de Hartsbewoner zjju vogels voor of
zet ze in gezelschap van andere zangvogels
dat is echter niets meer dan legende. Goede
zangers worden gekweekt uit goede zangers
en aan breeders van minder allooi wordt
de voortteeling ontzegd, dat is het heele
geheim van de kweekkunst in den Harts.
Andressberg is een bergplaatsje met 3500
inwoners, die in de mgnen en bosschen
't dagelijks brood zoeken, terwjjl ruim 300
familien zich onledig houden mat den kana
rieteelt. We zeggen familiën; want aan
dezen arbeid nemen ook de vrouwen en
kinderen deel, bjj het voederen n.l. en 't
fabriceeren van kooitjes.
De Andreasberger kanarieteelt draagt een
zeer primitief karakter. Een kamertje, wat
het best gemist kan worden, wordt tot
kooi ingericht door 't aanbrengen van stok
ken, nesten en doode boompjesis zoo'n
Verhaald door een oud matroos.
(2
All# kanden kregen nu volop werk om
het versehe vlesscb, de groenten, het ov*rige
proviand en den voorraad w »ter aan boord
te brengen er. het schip z ilree te maken.
Intusschen kwam eexi onzer passagiers het
gr hetle vaartuig doorsnuffelen en hjj trachtte
alles op te vangen, wat hg slechts hooren
en zien kon. Het was een stevige kerel met
een zwarten baard. Hg maakte deel uit van
het gezelschap van zes mannen, die met
ons de terugreis zouden maken. Genoemd
zestal had gezau enUijk in de gouawassche-
igen gewerkt en wilde nu het verkregen
goud bjj ons aan boord brengen. Zjj maakten
met den kapitein en den stuurman wel
zwarigheden of het goud hier wel veilig en
voldoend beschermd was. Allen waren meer
malen aan boord geweest en hadden het
geheele schip van voren tot achteren be
zichtigd en bespionneerd. Op dien dag
hoorde ik den kapitein zeggen: »Wiliku
wat vertellen, Smithik heb veel lust om
die kerels, in 't geheel niet aan te nemen.
Ik kan alles nog regelen, want ik vrees dat
zjj ten laatste nog alles over boord zullen
werpen, alvorens zg den vollen prjjs be
talen.
Nochthans vernam ik den volgenden dag
dat alles in orde was en die vent Hicks,
zooals hg zich noemde snuffelde weder
hokje niet voorbanden, dm wordt een deel
der woonkamer door een hek afgescheiden
en tot volière ingericht. In deze ruimte
wordt de temperatuur tusschen 60° en 70°
gehouden. Beneden de 60° mag ze niet
dalen. Er wordt zoo weinig mogelijk gelucht,
want de minste trek is schadelijk. Men
rekent één man op drie a vier poppen en
zooals gezegd, men kiest de beste zansrers
uit. De poppen moeten niet ouder dan één
jaar zjjn, daar oudere dikwjjls een onbe
holpen gezang doen hooren, wat nadeelig
werkt op de jonge dieren. Men teelt uit
fluitend met het oog op goede zangers,
zonder te letten op bouw en kleur. Man
netjes, die als zangers uitstekend zijn,
worden niet verkocht.
Het is een tijdroovend werk en neemt
den heelen dag in beslag. Na den ruitjjd
worden de jonge mannetjps in kleine houten
kooitjes geplaatst en zoo als 't ware, ter
school gedaan. De kooien worden overdekt,
opdat ze door niets in hun opmerkzaamheid
op het gezang hunner leermeesters gestoord
zonden worden. En zoo oefenen ze zieh in
het schemerlicht in dat zachte, melodische
gezang, waardoor de Hartser kanarievogel
zich van den gewonen onderscheidt.
In het beroemde werk van Brehm ver
telt een vogelhandelaar hoe men vroeger
vaa meening was dat zingende kanarie's
niet per spoor of boot konden vervoerd
worden. In hun houten kooitjes werden ze
dan ten getale van 160 samengebonden.
Bet geheel had een hoogte van 1,5 M.,
een breedte van 8 dM. en een gewicht
van minstens 50 K.G. Een paar sterke
schouders was noodig om den weg van
den Harz naar Lubeck in twaalf dagen af
te leggen.
Tegenwoordig bezigt men echter alle
mogelijke vervoermiddelen. Dezelfde hande
laar vertelt dat hjj telken jare vier personen
uitzendt, tot opkoopen van vogels, tot alle
voorraad bjj de kweekers uitgeput is. De
grootste verzending geschiedt dan naar New-
York met booten van Bremen uit. Tien
of twaalf beproefde en aan zeereizen ge
wende wachters brengen de diertjes over,
enkele maanden lang, iedere week eenige
duizenden.
De teelt per jaar brengt ruim honderd
duizend vogels in den handel. Daarvan
gaan er minstens 40,000 naar Noord-
Amerika, 8000 naar Zuid-Amerika, 15,000
op het schip rond en informeerde bij den
stuurman naar onze matrozen, of hij dien
man voor eerlijk en vertrouwd hield en zoo
al meer, totdat ik ten laatste ontwaarde,
dat Smith groote lust had om den kerel
een schop te geven.
Wjj lieten juist een vat water in het
ruim neer en de vent stond dicht bij den
stuurman, die daarover toezicht hield. Bij
toeval gleed de ketting uit en kwam het
vat door den schok op den bodem te staan,
welke er uitvloeg, tengevolge waarvan al
het water over den stuurman en dien goud
graver Hicks stortte. Men moge mg kiel
halen, wanneer ik ooit zoo'n leeljjk gezicht
gezien heb I Het water kwam er uit als een
stortzee. Ge had moeten zien hoe de kerel
stampte, plaste en om zich heeu sloeg; ge
had moeten hooren hoe hjj vloekte en zwoer
dat hij er nu als een verzopen rat uitza/,
terwjjl de oude Smith zich op eene kist
plaatste en van lachen bjjaa het bewustzjju
verloor, zoodat wjj hem op dea rag moesten
kloppen totdat hjj weer bjjk^am.
»Bjj mjjne ziel, heer Hieks,* zeide hg
daarna, >neem mjj het niet kwaljjk, maar
gg hebt mjj door het lachen bgna het leven
gekost!
De aangesprokene antwoordde daar niets
op. Hg knarste met de tanden als een
kwade hond en zette een paar oogen, alsof
hjj zeggen wildelet maar op, ik zal u
allen nog het leven kostenSedert dat
oogenblik heb ik dikwerf aan dien blik
gedacht. Gesproken heeft hij echter geen
woord; doch is in zjjne kajuit gegaan, heelt
een der matrozen met een boodschap naar
wal gezonden, waarop een zjjner kameraden
kwam, die hem uit het logement, waarin
naar Engeland en Rusland. Een tweedui
zendtal eraat naar Frankrjjk, Belgie en
Nederland en e. 20,000 vinden in hun
vaderland aftrek.
Die een Hartser kanarievogel zich aan
schaft, zij in den eersten tjjd zeer voor
zichtig met het kostbare diertje. Van de
geboorte af heeft het verkeerd in een zeer
hooge temperatuur, en is daardoor erg
vatbaar voor kou en tocht. Vele koopers,
daarop niet indachtig, hebben dit tot hun
schade ondervonden. Bjj een zorgvuldige
behandeling echter went het zich spoedig aan
zjjn omgeving en wordt een krachtig dier.
Buitenland.
Omtrent de laatste dagen van den ge
storven President wordt nog medegedeeld,
dat hij reeds sedert achttien maanden aan
flauwten leed en dat de kamerdienaar, die
hem steeds vergezelde, altjjd ether bjj zich
had voor geval van nood. Dagelijks ontving
Faure bezoek van zijn dokter en deze had
hem aangeraden zich lichameljjk niet te veel
in te spannen. Maar hjj luisterde daarna
niet en gaf zjjn dageljjkschen rit te paard
niet op, evenmin als de jacht. Zondag wa9
hjj nog 's morgens om zeven uur ondanks
de hevige koude in open rjjtuig uitgereden,
had een schilder bezocht en zich daarnaar
naar een weldadigheidsinstelling te Sèvres
begeven. Hij kwam door het Bois de Bologne
terug, ging de geheele Allée de la reine
Marguérite te voet en liet zich toen in een
hevige regenbui naar het Elysée terugbren
gen, zonder het rjjtuig te sluiten. Woensdag
voelde hij zich hevig vermoeid en Donder
dagochtend zegde hjj zjjn gewonen rit af,
waarna hjj des avonds stierf.
Een commissaris van politie te Parijs heeft
bjj den graveur Cartaux vjjf stempels in
beslag genomen, welke bestemd waren voor
het slaan van medailles met de beeldenaar
van den Hertog van Orleans. Eveneens
werd beslag gelegd op 10.000 dezer me
dailles, welke aan de propagandisten moes
ten worden afgeleverd.
Een der redacteurs van de Petit Bleu*
heeft een der vertrouwelingen van den
Hertog, die nog steeds te Brussel vertoeft,
in het Hotel de FJandre te spreken weten
te krjjgen en van hem vernomen, dat de
Hertog zoo plotseling naar Brussel is terug
gekeerd, omdat hjj verwacht dat het over-
zij woonden, droge kleederen bracht. Nader
hand was hij zoo wijs, niet meer in onze
nabjjheid te komen.
III.
Wij waren nu geheel en al gereed en
den volgenden dag kwamen onze zes pas
sagiers, onder een grooten toeloop, met
eene slede en eenige agenten van politie
om drie kisten met hun goud aan boord
te brengen, daar het overige van hunne
bagage, dat inderdaad niet veel beteekenda,
reeds den vorigen dag gekomen was. Het
scheen hen veel waard te zijn om veel
opzien met de drie kisten te maken.
Toen wjj hunnen schat aan boord hadden,
zagen wij het zestal weinig meer tot op
den dag, waarop wjj onder zeil gingen. De
koffers van den majoor Horton (dns heette
de heer met de twee dames) waren op het
schip en op het laatste oogenblik toen wjj
reeds het anker lichten, kwam de majoor
met zijne dochters, vergezeld van den kapi
tein, in dezelfde boot aau boord. Zoodra de
officier bemerkte, wie met ons nog meer als
passagiers voeren, scheen dit hem niet zeer
aangenaam te zijn, hjj zeide evenwel niets,
want daar zjjne dochters eene eigene kajuit
en zelfs een jongen ter bediening hadden,
behoefde hg er zich niet veel over te be
kommeren.
Een heerlgk weder en zulk een beste wind
als ooit woei, begunstigden ons vertrek. Het
schip, door de zeilen daartoe aangezet,
kliefde lustig den blauwen vloed en liet een
breed kielwater met wit schuim bedekt
achter zich. Gedurende vel# dagen zonden
wjj nu niets anders zien dan water en lucht.
De dames zag ik niet dikwjjls meer,
ljjden van Faure en de droeve berosring
in Frankrjjk tot verwikkelingen zullen
leiden en hjj op alle gebeurlijkheden wil
voorbereid zjjn. Niet echter op den dag van
Faure's begrafenis zal hij plotseling in
Frankrjjk verschjjnen, want de politie heeft
uitgebreide maatregelen genomen om elke
betooging te verhinderen, en de gemeente
raad van Parjjs heeft de betoogers ont
moedigd. Maar binnen enkele dsgen kan er
plotseling iets gebeuren en monseigneur*
wil gereed en dicht in de buurt zjjn; hjj
wacht. Alles is mogelijk, vooral wanneer
men het 't minst verwacht.
De »Soir< deelt mede, dat de heer Manau
tegen het einde van de week zjjn requisitoir
zal indienen, strekken le tot vernietiging
van de veroordeeling van Dreyfns, zonder
verder beroep.
Bjj het Pruisische Heerenhnis is een voor
stel ingediend, strekkende om aan niet meer
op school gaande jougelui tot hun achttiende
jaar het bezoeken van koffiehuizen te ver
bieden en de gemeenten op te dragen met
behulp van een subsidie uit de schatkist,
zorg te dragen, dat deze jongelui zieh op
Zon- en feestdagen op behoorljjke, ont
spannende en veredelende wjjze bnnnen
bezig houden.
Uit Mislowitz wordt gemeld dat een
Russisch grenswachter een Pruisischen stal
knecht, die zonder eenige booze bedoeling
langs de grensrivier Przemsa wandelde,
heeft doodgeschoten. Daarentegen zegt een
bericht nit LubÜDitz dat vier Russische
grenssoldaten een troep op Pruisisch gebied
slapende smokkelaars hebben overvallen,
een deel van hunne smokkelwaar hebben
meegenomen en dat een der smokkelaars,
die ontwaakte, door de Russen met de
bajonet werd gedood.
In den Spaanschen Senaat diende de
minister-president Sagasta het wetsontwerp
in tot afstand van de Philippjjnen aan de
Vereenigde Staten. In het debat hierover
viel graaf Almenas de generaals Primo
Rivera, Weyler, Blanco, Cervera en Linares
heftig aan en laakte hjj de overgave van
Santiago. Een geweldig ramoer ontstond
hierdoor, zoodat tal van personen van de
tribunes moesten verwjjderd worden.
Sagasta verdedigde de regeering en de
Spaansche leden der vredescommissie te
behalve wanneer zjj zich met haren vader
vertoonden, want na de eerste dagen kwamen
zjj niet meer alleen op het verdek, uit vrees
voor Hicks en Philipps. De laatste was
een lange slnngel met rossen baar!, die
nochtans geen geringe meening van zich-
zelven had en zich in gezelschap van Hicks
machtig veel moeite gaf om de beide dames
aangenaam te zjjn.
Deze laatsten gedroegen zich geheel en
al zooals goed opgevoede lieden zich in
dergeljjke omstandigheden weten voor te
doen. Zjj gaven den onbeschaamden kerels
koefe antwoorden en zeiden hnn op elke
wjjze dat zjj hnnnen omgang ontberen
konden. Doch het hielp haar waarljjk niet
het minste, en de kerels dreven het ten
laatste zoo ver, dat zjj zich wel wachten
hare kajuit te verlaten. Hicks en Philipps
beproefden het daarna bjj haren vader als
deze op het dek kwam om zjjne sigaar te
rooken, want de kerels slenterden altjjd
rond en rookten en dronken den geheelen
dag door. Eens wilden zjj hem uitnoodigen
eene flesch met hen te ledigenop een
andere keer boden zjj den majoor eene sigaar
aan, doch zooveel ik bemerkte en nit de
waarnemingen van Tom vernam, wees hg
zulks steeds op eene aardige wijze van de
band en bracht hen onder 't oog, dat hg
tot eene anders klasse van het schip be
hoorde en gaarne op zich zei ven big ven
wilde.
Dit beviel die heeren volstrekt niet. Phi
lipps kwam daarom altjjd vnur bjj den
majoor vragen, naast hem op het dek heen-
en weergaan, oinkeeren als de majoor goed
vond dit te doen, enz. De kerel was zoo
onbeschaamd, dat hg niet bemerkte, hoe
Parjjs en verweet aan de Yereenigde Staten
verder te gaan in hare eischen dan bij het
vredesverdag is overeengekomen. Over den
oorlog kon hjj geen debat toelaten, daar de
generaals nog onder gerechteljjke vervol
ging staan.
Graaf Almenas beklaagde zich, onder
levendig protest, dat nog geen der generaals
is opgehangen, voor welke woorden hg tot
de orde geroepen werd. Hjj beweerde dat
de regeering het voortzetten van den oorlog
verhinderd heeft.
De minister van oorlog voerde hiertegen
aau, dat de toestand op Cuba onhoudbaar
was.
Almenas hield vol dat Portorico zich
schandelijk heeft overgegeven.
Maarschalk Primo de Rivera noemde
dergeljjke aanvallen laf en Almenas een
lasteraar, waarop deze antwoordde zjjn8
beweringen te zullen bewjjzen.
Blanco verklaarde dat de generaals en de
troepen dapper gevochten hebben en hjj de
verantwoordelijkheid voor het op Cuba ge
beurde draagt.
Nadat de minister van koloniën de regee
ring en het leger nog had verdedigd, werd
de zitting verdaagd.
De Daily Mail* weet te vertellen, dat
de uiterste Hollandsche pers in de Kaap
kolonie en Transvaal voorstelt, in Zuid-
Afrika een nieuw verbond op te richten.
Het program zou wezen, Transvaal weder
onafhankelijk te maken zooals het voor d#
inljjviDg was; Engelands snzereiniteit zon
dan natnurljjk ophouden. Voorts zon En
geland zjjn troepen van de Transvaalsche
grenzen moeten terugtrekken, en zich ver
binden, geschillen met Transvaal voortaan
aan een scheidsgerecht te onderwerpen.
Weigert Engeland, dan zou het nieuwe
verbond de Engelschen algemeen boyotten.
Telegrammen uit Manilla melden, dat
aldaar Dinsdagnacht groote onrust heerschte
tengevolge van brandstichtingen in ver
schillende deelen der stad.
De brandweermannen werden in hun
blusschingswerk belemmerd door de in
boorlingen, die de slangen doorsneden.
Op de troepen, die de orde moesten hand
haven, werd van de daken der huizen ge
vuurd en verscheidene soldaten werden ge
troffen. Het vuur richtte ontzaglijke schade
aan.
de ander hem verachtte. Meer dan eens zag
ik den grijzen ouden heer vertoornd weder
naar zjjne kajuit terugkeeren.
Nochthans was de majoor niet trotsch,
want toen Tom en ik des nachts gezamen
lijk de wacht hadden, naderde hg ons, gaf
elk onzer eene sigaar en bleef met ons
pratenhetzelfde deed hjj als wjj de dienst
aan het roer moesten waarnemen.
Op een liefeljjken avond, bjj een dier
heerljjke zonsondergangen, die alles, zee en
lucht, schip eu takelwerk, in goud veran
deren, waren mejuffrouw Horton en Made
line (namelg k hare zuster met het donkere
haar) beiden op het verdek, aangezien het
onaangename gezelschap beneden in de
kajuit des kapiteins was en daar luid zwetste
volgens het zeggen van Tom die daar in
de nabgheid werkte, over de plaats waarop
wg ons bevonden. Zg schenen lengte en
breedte tamelgk goed te kannen bepalen.
»Die zes kerels zgn geen halve matrozen,*
sprak Tom, »ik wed dat er een bevaren
zeeman bij is. Het verwondert tog dat zg
steeds een geheim daarvan gemaakt hebben,
dewgl zjj zeer slim zgn en mg hun voor
komen in het geheel niet bevalt. De kapitein
schgnt er niets van te merken, want hg is
een groot vriend van hen. Een hunner heeft
de zeekaart genomen en toont nauwkearig
aan, waar wg ons na bevinden.
»Zie maar eens,* flaisterde Tom, een
poosje daarna tegan mg. Op dit oogenblik
kwamen de twee kerels, van welke wg ge
spreken hadden, juist op het dek en plaat
sten zich in de haast zoodanig dat zg de
wandelende dames ontmoeten moesten;
waarna zjj haar groetten en toelachten.
Wordt vervolgd.)
mieiiwsbmd
mimi ■wwmbwwbwmhhiliIhimwiiiiii^
