Bet Land van Hensdcn en Altena, de Lanslraal en de fameienvaard.
M 1795.
Schoonmaken.
FEUILLETON.
TWEE PÓPPEN,
Uitgever; L. J. VEERMAN, Neusden.
ZATERDAG 6 MEI
land van altena*
1899.
3)
IIEUWSBLAD
VOOB
H
oit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
franco per post zonder prjjsveihooging, Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Tooverwoord voor de vronwen!
Schrikbeeld voor de mannen!
Er is geen helpen aangebeoren moei
het, en wij mogen ons gelukkig achten,
wanneer het voorjaar wat mild, zonnig
weer brengt, of dat moeder de vrouw «de
Schoonmaak* tot Mei verschuift, want
anders is het in burgergezinnen en in de
woning der minderen kou Ijjden, dat men
(r van pri'zdt, denk maar aan Zondag j 1.
Schoonmaken beduidt: de kachels weg!
't Heeft althans heel wat voeten in de aarde,
»het parlement* te overtuigen, dat h°t
billijk is ze in onze werkkamer te laten
staan.
«De kachel lafen staan? Hoe denk je
aan zoo iets! Dan baat het schoonmaker
ook niet,* zncbt mama, maar ze ziet in,
dat zuchten heelemav 1 niet helpt.
Hoe, het schoonmaken zou niet baten,
als in één er.k<d vertrek eene kachel bljjft
staan Schoonmaken helpt altijd, als he
naar goed ge laan worlt. «Men moet er
zich niet met een «Franschen slag*, zooals
het spreekwoord zegt, afmaken.
Heel eigenaardig gezegd: «Fransche slag!«
Men is in November 1898 al in Parjjs be-
gonten met de groote schoonmaak in de
Dreyfoszaak en nog is ze niet frisch, klaar
en helder. Dat is een schoonmaak met een
verlengstuk. Zoolang duurt de zuiverings-
kuur in onze woningen gelukkig niet. 't Zij
tot eere van onze Hollandsche huismoeders
gezegd, ze durven de schoonmaak beter aan
dan de Fransehen. Wjj zeggen dat met
groote ingenomenheid, want al raakt ons
boeltje, al raken onze papepaasen een week
of wat in het honderd; al Ijjden we wa'
keu en al moeten we ons vele dagen ge
neeren met een kostje dat minder ons ge
hemelte streelt, soms niet gaar of zelfs aan
gebrand is: reinheid bovenal. Onze goed
Hollandsche vrouwen houden van opruimen
wat niet deugt, en die karaktertrek open
baart zich in al haar doen en laten, in haar
denken en oordeelen. Zij zeggen: «Met de
groote schoonmaak moet men nïe's ontzien;
alles moet onderhanden worden genomen
wat niet deugt zetten we ter zij fe.
Die karaktertrek schjjnen de Franschen
te missen. Ze durven de waarheid niet aan,
ze durven haar niet onder de oogen te zien
en wat is het lot van hen, die het waagden
door
Mevr. LA CHAPPELLERoobol.
Dat waren dagen van vreugde en genot
voor Ida. Het kon haar niet meer schelen
of papa en mMna uitgingen; zjj voelde zich
nooit meer eenzaam. Zoodra 's morgens baa'
lesuren waren afgeloopen, ging zij naar de
kinderkamer. Zjj was er bjj, als di baker
het kiiadj i aan en uitkleedde. Zjj zong het
soms in slaap. Zij was den koning te rijk,
als zjj het eens hetl voorzichtig op de armen
mocht nemen of er meê op den schoot zitten.
Zjj kocht hem van haar zakgeld, waarvan
haar vader baar altjjd rjjkeljjk voorzag en
dat zjj nooit gebruikte, een gouden ram
melaar. Zjj schaterde het uit, toen zjj voor
het eerst een lachje op het gezichtje van
haar broi rtje gewaar ward. Zjj had net zoo
lang gedwongen, totdat men huar had toe
gestaan in de kinderkamer te slapen, en
wanneer de kleine jongen 's nachts onrustig
werd, was zjj eerder wakker dan de baker.
Al haar poppen en speelgoed lagen onaan
geroerd. Wanneer haar papa kwam vragen
of zjj mee wilde gaan rjjden, antwoordde zjj
lachend, dat zjj liever bjj den kleinen Emile
bleef. Zjj was een volmaakt moedertje op
tienjurigen leeftjjd en zjj sprak met zooveel
deftigheid over kleine kinderen, dat haar
vader haar soms een onuitstaanbaar wjjs-
neusje noemde, en mama zeide, dat Ida zoo
te beginnen met het reinigen van dien
Augiasstal? We weten het immers! Zoo
eert het Fransche volk zijn Herculessen.
Reinheid en rechtvaardigheid behooren bjj
elkaar; ze zjjn tweelingzusters. Da een be
staat niet zonder de ander.
Of nu reinheid en rechtvaar li gh d 1 bier
in ons land steeds op den voorgrond treden?
We zouden het niet grsa* willen bevestigen.
De Nederlanders zjjn volstrekt geen heilige
boontje». O neen, hier valt behalve de
woningen, ook nog heel wat schoon te
naken. Daar hebben we zoo ele tongen, die
niets dan kwaadspr katdieid, laster en ruwe
taal openbaren. Zjj mochten wel eens een
ex'ra beurtje hebbt n en et n flinke reinigings-
kuur ondergaan.
En dan hoeveel domme schoonmaaksters
zjjn er nog in ons land. Ze vegen bnurvrouw's
straat en laten hun eigen werk onafgedaan;
ze wieden bunrman's tuintje, terwijl haar
of hun eigen tuin onder het onkrni 1 verstikt.
Ik zeg maar: begin de schoonmaak in
igen hnis, of eigen werf, ia eigen boezem,
en bebt ge dan nog vrjjen tjjd, dan staa\
het u heel mooi de buren ook een handje
te helpen.
Schoonmaken
Ja wel, dat is een werk, dat overal
voortdurend noodig is. Hoe gaarne zouden
we den luiaard eens will-n opfrisschen, den
leugenaar eens willen ontdoen van zijne
verkeerdheid en hem de waarheid leeren lief
hebben Maar 't zon ons te ver voeren indien
we alles wilden opsommen wat gereinigd
en schoongemaakt dient te worden! Laten
we maar met al wat in ons is het reine
beminnen en alzoo voorstanders zjjn van
>tltjj 1 en altjj 1 weer schoonmaken.
Leve de jaarlijksche schoonmaak, waarin
alles goed onderhanden wordt genomen.
Het Ijjden er door veroorzaakt, voert, als
steed*, tot verbljjden.
Buitenland.
De «Figaro* zegt, dat Dupuy mrer voor
v rnietiging dan voor revisie van het vonnis
van 1894 gezind moet zijn.
In de analen der Duitsche strafrechts
pleging is zek-r nimmer een zoo'n grn-
weljjke misdaad geboekt, als waarvoor de
schoenmaker Franz Hermann voor de recht
bank te Breslau ter verantwoording ge
roepen was.
iets onde-jufFrouwachtigs kreeg. Zoo gingen
er weken en maanden voorbij. Het was
reeds laat in den winter geworden. lederen
avond hield de kleine coupé voor de deur
stil en reden de ouders naar een diner of
een bal, ntar concert of komedie. Soms,
wanneer I 'a na den eten bjj bet wiegje zat
on het gas wat laag had gedraaid, opdat
het licht het kindje niet hinderen zou, werd
de deur geopend en zweefde er een bevallige
gestalte, met kanten en bloemen versierd,
naar binnen. De zware zijden sleep ruischte
zóó, dat de kleine slaper zjjn hoofdje enrustig
op het kussen heen en weer bewoog, en de
juweelen schitterden zóó voor Ida's aan het
halfduister gewende oogen, dat zjj haar als
kolen vuur toeschenen. Mama glimlachte
dan tegen het kleintje en stootte even met
haar gehandschoend haadja tegen de wieg
vervolgens kuste zjj Ida op het voorhoofd
en maakte het kind bjjna duizelig door de
reseda en heliotroop-geuren, die van haar
kleederen uitstroomdenen na aldus haar
moederplicht vervuld te hebben, zweefde
zjj weer been. Dikwijls gebeurde het dan,
iat de vrouw, aan wi r zorg het kin je
was toevertrouwd, boodschappen ging doen
zjj wist wel, dat zjj Ida gerust met het
kleintje alleen kon laten. Dan was ons
moeiertje heel gelukkig. Zij bewaakte haar
broertje zorgvuldig in den slaap, en wanneer
hjj wakker werd, nam zjj hem heel voor
zichtig op. De uren gingen onopgemerkt
voorbjj, en Ida droomde en dacht, wat het
wel wezen zou, als Emile eens grooter was
geworden? Hoe zou zjj met hem spelen,
hem later helpen, als hjj aan het leeren
ginghoe zou zg als een oudere zuster voor
hem zorgen, hem liefhebben en hem alles
Hermann is een verdierljjkt indivi lu, dat
reeds versoh idene malen o.a. wegens mis
drijven tegen de zeden, tot gevangenisstraf
is veroordeeld en als een inbreker van
professie bekend staat. Hij stond na terecht
wegens moord op zijn vrouw, doch nit het
onderzoek is gebleken, dat er termen genoeg
waren om hem te veroor leelen wegens ver
giftiging van 12 kinderen nit zjjn eerste
huwelijk, en van een andere vrouw, die geld
van hem te vorderen had. Het vermonden
bestond voorts nog, dat hjj een meisje met
drie kinderen om het leven gebracht beeft
en brand heeft gesticht in het huis van den
burgemeester van Koberwitz, bjj welken
brand een broeder van dsn burgemeester
het leven verloren beeft. Eindeljjk achtte
men hem niet onschuldig aan den dood
zijner eerste vrouw, die door verdrinking
den dood vond.
Wat het hem ten laste gelegde betreft,
is uit het getuigenverhoor het volgende ge
bleken
Bjj het verbouwen van zijn vroegere
woning werd onder den gemeteelden kelder
bodem een geraamte gevonden, dat door
deskundigen afkomstig werd geheeten van
een vrouw, die waarschijnlijk in 1885 ver
moord was, daar de schedel op twee plaatsen,
waarschijnlijk door slagen met een zwaar
voorwerp, verbrjjzeld was. Deze vondst werd
in verband gebracht met de raadselachtige
verdwijning van bekl.'s vrouw in 1885. Bekl.
destjjds hierover ondervraagd, had geant
woord, dat zjjn vrouw naar Amerika ge
gaan was.
Andere getuigen wisten mede te deelen,
dat Hermann in '85 zelf een nieuwen bodem
in zijn kelder gelegd had, zoodat het ver
moeden voor de hand lag, dat hij, na zjjn
vroaw vermoord te hebben, het ljjk daar
onder gemetseld had, in welk vermoeden men
werd gesterkt door het vinden van een ring,
die ook door bekl. als afkomstig van zijn
vrouw werd herkend.
Het hnweljjk tusschen Hermann en zjjn
vermoorde vrouw, schijnt niet gelukkig ge
weest te zijn. Herhaal le malen mishandelde
bij het mensch en dwong hjj haar bjj zjjn
schoen makersarbeid te helpen, zoodat zjj al
meermalen het plan geopperd had het huis,
dat haar eigendom was, te verkoopen en
zich van haar man te laten scheiden. Waar
schijnlijk heeft Hermann den moord dan
ook bedreven om zich de goederen zjjner
vrouw toe te eigenen.
geven, wat zij zelve miste!
Maar helaas, het kleine kind, over welks
hoofdje zulk een teedere liefde zou waken,
zou die nooit op prijs willen stellen. Eer
het nog m it bewustzijn in de wereld had
rondgekeken, kwam de dood en hjj lei zijn
kou le, zware hand op de lieve oogjes om
ze reeds voor altjjd te sluiten. Het was ver
bazend en treurig otn aan te zien, hoe het
kleine, nietige leven met zjjn vjjand wor
stelde, hoe het telkens schijnbaar de over
winning behaalde, en dan weer verraleljjk
werd aangevallen en hoe het zich eindelijk,
afgetobt en uitgestre 'en, overgaf.
Het was een mooie lentedag, toen die
strijd werd beslecht.
Het kleiöe kindje was stervende; bij het
elegante wiegje zat Ida; zjj hield het uit
geteerde handje vast en schreide bitter, maar
zacht. Haar broertje sehreeuwde niet meer,
doch kreunde telkens. Ida had den geheelen
nacht wakker in haar bedje gelegenhet
arme kind had gepeinsd en wanhopend naar
een middel gezocht om haar schat te redden.
Zjj kende slechts een Fransch geb. dje, eu
dat herhaalde zjj telkens en telkens, want
zij had wel eens gelezen, dat bedroefde
menschen tot onzen Lieven Heer bidden, en
dat Hjj helpen kan als Hjj wil.
Hij kan, maar Hij wil niet,* zeide Ida
bjj zich zelve, toen zjj daar bjj haar stervend
broertje zat; en er ontstond een groote
bitterheid en een sombere twijfel in de
kinderziel. En de moeder, wier heilige
roeping het was geweest dien geest van
verzet in het hart van haar dochtertje ten
onder te brengen, die haar woorden van
liefde t-n berusting had moeten doen hooren,
die met haar had moeten Ijjden en alleen
Advertentiè'n van 16 regels 50 et. Elke regel
moer 71/, at. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertenties worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
De uitspraak luidde wegens doodslag vijf
tien jaar tuchthuisstraf fn 10 jaar verli s
van eer.
De St. Petersbnrger correspondent van
de «Tiries* geeft in zijn blad een besehrij-
vin r van de toestanden, welke thans beer-
schen a in de inrichtingen voor hoogeronder-
wjjs in Rusland. Feitelijk, zegt hjj, zjjn alle
dergeljjke inrichtingen tot het eind van dit
jaar gesloten. In enkele slechts leggen de
studenten hun gewone examens afal het
andere werk is gestaakt. In een geheim
bulletin van de organisatie der studenten
wordt geprotesteerd tegen het feit, dat eenigen
hunner zich aan de examens hebben onder
worpen een daadwerkelijke obstructie is tot
nog toe evenwel gestraft met gevangenis
straf en verbanning op groote schaal.
Arresten en huiszoekingen hebben eiken
avon 1 plaats. Gedurende de laatste dagen
de correspondentie in de «Times* is van
25 April heeft het bericht gecirculeerd,
dat de universiteit van Oxford en een of
meer Dnitsehe universiteiten aan de ver
dreven studenten gastvrjjheid hebben aan
geboden. Aan dit bericht werd nog een
ander toegevoegd: dat n. 1. een Duitsche
professor, een groote specialiteit op weten
schappelijk gebied, al zjjn Russische deco
raties en diploma's beeft teruggezonden.
De autoriteiten der politie doen hun bes^,
om aan de beweging een politiek tintje te
geven, en de vrienden der studenten zijn
wanhopig. Het valt moeiljjk om voor alle
studenten rnimte te vinden in de gevan
genissen van St. Petersbnrg. Zij, die zich
reeds achter slot en grendel bevinden, worden
één voor één door de gendarmen onder
vraagd. Alleen de procureur van het Paleis
van Justitie mag daarbij tegenwoordig zjjn;
een advocaat wordt den beschuldig lea niet
toegestaan, zelfs geen enkel middel van
verdediging. Alles geschiedt volgens het be
ginsel der geheime dossiers. Elk student
wordt gedurende en na het verhoor in strikte
afzondering gehouden; zjjn dagdijksehe
wandeling met zjjn kameraden wordt hem
onthouden, opdat hij niets aan zjjn makkers
zal kannen mededeelen vóór dze ook zelf
verhoord zjjn.
Overigens hebben zjj zich voor de behan
deling en over het voedsel niet te beklagen,
en dit hebben zjj te danken aan den minister
van justitie en aan den heer Salomon, direc
teur van het gevangeniswezen. Men ver
in staat had moeten zjjn haar te troosten,
moest op het laatste oogenblik aan het
sterfbedje van haar kind geroepen worden,
en stond daar zenuwachtig en beangst,
terwijl een groote vrees zich van haar
meester maakte, toen zjj er aan dacht, dat
ook zij eenmaal datzelfde lot zou moeten
ondergaan.
De begrafenis van het arme schepseltje
was afgeloopenhet kistje was verborgen
geweest onder witte bloemen, en mama had
aan den eersten bloemist uit de stad last
gegeven de planten, die op het kleine graf
bloeiden, goed te onderhouden. De blinden
waren gesloten, en in het salon zat Ida's
moeder en wachtte eondoleante-visites af
Zjj zag er allerbekoorljjkst uit in haar
kleedje van zwart krip; haar blonde haren
waren bedekt met een sierljjken zwarten
sluier, het fijne zakioekje, waarmede zjj nn
en dan de oogen afwisebte, was niet witter
dan haar handje; zjj was in één woord
allerelegantst bedroefd.
In de kinderkamer lag een kleine ge
daante ia een nieuw, zwart jurkje op haar
bedja te snikken, alsof haar hartje zou
breken. Ida's vader stond bjj haar en trachtte
zjjn eenig overgebleven kind te troosten zoo
goed hjj konmaar veel had hjj niet te
gevenhjj besefte de diepe smart niet,
waaronder het kleine meisje gebokt ging
en hjj zag de groote leegte niet, die de dood
in dit kinderhart veroorzaakt had.
Ei waren een paar dagen voorbjjgegaan.
Ida was stil en in zich zelve gekeerdhei
kind sprak bjjna niet. Zoodra zg alleen was,
sloop zg naar de kamer, waar haar broertje
gestorven was. Daar stond het verlaten
wiegje; men had het weg willen nemen,
maa lt, dat de heer Goremykin minister van
binnenlandsehezaken, tegenwoorlig een van
de meest impopulaire personen, sterk is voor
strengere maatregelen.
In den nacht van Zaterdag op Zondag
(22 en 23 April) heeft de politie een inval
gedaan in het nachtverblijf der studenten
van de hoogeschool voor het boschwezen,
in de buitenwijken van St. Petersburg.
Ongeveer 300 studenten lagen te slapen in
een aantal kamers, welke aan beide zijden
van een lange gang gelegen zjjnde deuren,
half van glas, waren alle gesloten, met het
oog op den nacht.
Zonder eerste waarschuwing, zooals de
verplichting was, kregen ongeveer 50 politie
agenten toegang door eenvoudig te schellen,
maar zoodra de buitendeur geopend was,
stormden zjj naar binnen, de gang in en
begonnen zij de deuren te forceeren en de
ruiten stak te slaan. Een student ontving
een hevigen slag op het hoofd, een ander
kreeg door een stuk glas een ernstige wonde
in het gelaat. Deze overrompeling geschiedde,
om te voorkomen, dan de bewoners com-
promitteerende papieren zouden kunnen doen
verdwjjnen of verbranden.
Gewoonljjk is d8 politie hjj dergelijke
gevallen beleefd, maar ditmaal trad zjj zeer
ruw op. Een agent trok zjjn sabel tegen
een stnlent, die tegen het binnendringen
in zijn kamer protesteerde, maar gelukkig
verscheen de inspecteur der inrichtin die
door het lawaai gewekt was, juist tjj lig
genoeg, en drong deze er op aan dat vau
het feit proces-verbaal werd opgemaakt.
Twee-en-vjjftig stnlent,en werden in hech
tenis genomen en naar de gevangenis over
gebracht, maar niet zonder teeken van
protest van de overige twee honderd en meer,
die achterbleven.
Zondag 23 April bevonden zich 127 stu
denten in de nieuwe gevangenis aan den
Viborg-kant van de Newa. Des Dinsdags
ontvingen de meisjes aan de inrichting voor
hooger onderwjjs voor vrouwen, ongeveer
230 in getal, bevel van de geheime sectie
der prefectuur van politie, om binnen 48
uur St. Petersburg te verlaten. Daar ge
heimhouding thans meer dan ooit aan de
orde van den dag is, is het niet mogeljjk
alles te weten te komen wat er gedaan
wordt omtrent het gevangen nemen en ver
bannen in andere deelen d-s lands.
In de Vereenigde Staten is het invoer-
maar Ila had zich daartegen verzet met
zooveel heftigheid, dat men het niet geraden
vond haar verlangen te weerstaan. Uren
lang zat het kind op den grond en tuurde
op dat levenlooze voorwerp, 't welk alles,
wat haar dierbaar was, bevat 'nad. Zjj werd
bleek en mager; haar eetlust verdween ge
heel. Papa maakte zich ongerust en peinsde
wat hjj toch dom zou om zjjn dochtertje
nit dien staat van deffe onverschilligheid op
te wekken, en zdts mama verloor iets van
haar gew >ne kalmte op het denkbeeld, dat
ook dit kind haar zou kunnen ontnomen
worden. Eeaige weken na den dood van den
kleinen Emile kwam mevrouws oudere
broeder eenigen tjjd bjj hen logeeren. Hjj
was een vrooljjk man en hield veel van
kinderen. Ook hem trof d8 treurigheid vau
Ida; hg trachtte het meisje afleiding te
bezorgen door met haar te spelen en met
haar uit te gaan. Maar niets mocht baten,
Ida, die anders wel veel van hem hield, ging
hem nu uit den weg, en zjj werd boos of
begon te schreien, wanneer men haar dwin
gen wilde. «Daar moet een verandering in
kouien,* zei papa op zekeren dag, to*n men
aan het dessert zat en de kleine de kamsr
nad verlaten, «ik kan het niet langer aan
zien dat het kind zoo treurt, maar ik weet
waarljjk niet wat ik er aan doen moet. Kan
jjj ons niet uit den nood helpen, Frank?*
«Als wij eens naar het Zuiden gingen,*
stelde mama voor, nog voor haar broeder
ion antwoorden, «misschien zou de ver
andering van lucht Ida goed doen.*
Wordt vervolgd.
