el Land van Hensden en Allena. de Langstraat en de lioniiiielerwaard.
Brieven uit Amsterdam.
FEUILLETON.
TWEE POPPEN,
4
ja
Bii
-
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
f 1796.
WOENSDAG 10 MEI
1899.
ja
:v v-c-t
,V-
vA:>:?v
rr. W
''-Ij w
VOOB
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprjjs: per 3 maanden f 1.00.
franco par post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiè'n van 16 regels SO ct. Elke regel
meer 71/» et. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrjj dagavond
ingewacht.
Men ziet ze wel 't heele jaar door, maar
toch in de Meimaand het meest, die ont
zaglik groote houten wagens, keurig be-
scbildeid met adres van den eigenaar in
reuzenletters, een man of drie op den bok
onder een afdak en een paar sterkgebouwde
rossen er voor. Die van De Grujjter alhier
zjjn algemeen bekend, 't Moet een lust wezen
aan dat kantoor den inhoud van zijn huis
toe te vertrouwen. Het si nart zgn mannetjes
met de noodige kisten, balen, manden enz.;
ge hebt geen hand uit te steken, 't wordt
alles keurig ingepakt en voor de reis ge
borgen en 't e«n na 't ander verdwijnt in
den mnil van den voor de deur wachtenden
renzenwageD. Is alles geborgen, voort gaat
het in een deftigen stap naar 't station.
Daar wordt, niet zonder groote krachtsin
spanning, de wagen op de rails gebracht
en op den bepaalden tjjd gaat nw heele
butje en mudje per spoor naar de plaats
uwer bestemming.
Doch niet ieder, die verhuist, trekt naar
buiten, 't meerendeel bljjft binnen de gebied -
palen en wisselt met een ander van plaats.
En zoo wemelt primo Mei de beele stad
van voertuigen, dienende tot verhuizing.
Rost zit er niet veel in den stedeling. Gjj,
bnitenlui, hebt n eenmaal een woning ge
kozen en 't is een zeldzaamheid, zoo ge die
met een andere verwisselt. Hier noemt mer
't een heele tjjd wanneer men, zooals ik,
ruim 12 jaren in 't zelfde pand verbljjf houdt.
Er zijn er, voor wie verhuizen jaarljjks
werk is, die tegen dat de schoonmaak komt,
naar een andere woning en dan liefst naar
een nienwe uitzien, waardoor de schoon-
maakdrukten tot een minimum gebracht
worden. Vooral in den minderen stand is
verhuizen een dood gewoon iets. Een goed
Amsterdammer, zegt men in dezen kring,
verhnist eenmaal 'sjaars, doch daar komen
velen niet mee toe.
Natuurljjk storen dezen zich niet aan 't
seizoen, maar verkassen in alle jaargetijden
en om allerlei redenen, waarvan een voor
name is dat ze den huisheer trachten heat
te nemen. De m°er gezetenen wonen in
maand- en jaarwoningen en moeten vier
weken of een halfjaar te voren opzeggen.
Ik heb mjjn tegenwoordig verblijf reeds in
November moeten huren en kom er pas 1
Mei in. Toen mijn verhuiswagen hier aan
kwam, stond het huisraad der vertrekkende
bewoners juist geladen en wederkeerig werd
boor
Mevr. LA CHAPPELLERoobol.
4)
»Dat zou zjj ook niet willen,* hernam
baar echtgenoot, «ik heb haar al gevraagd
of zjj een beetje naar tante Marie wou gaan,
maar zjj verlangde liever hier te blijven.*
«Ach wat,* zeide oom Frank, «dat is
ook niet noodig. De heele zaak is dat het
kind een groot gemis voelt, en dat moeten
wjj baar trachten te vergoeden.*
>Dat is gemakkeljjker gezegd dan gedaan
wanneer jjj daar een middel op weet, zal
ik je oprecht dankbaar zjjn.«
«Misschien kan ik er wel iets op vinden,*
troostte Frank, «ik zal er eens over denken
laat mij maar stil begaan; ik ken dat
kleine volkje: je weet, ik ben een ware
kindervriend.*
«Nu lieve kind,* zei oom op zekeren dag
met een lachend gezicht toen Ida als naar
gewoonte naar boven wilde gaan, «eindeljjk
heb ik toch iets gevonden, dat je zal op
beuren; het heeft moeite gekost, maar het
is toch gelakt, en je znlt zien dat het
prachtig is. Ik ga met je mt naar de kinder
kamer, nu zullen wjj eens kjjken.*
Zonder tegenstribbeling, maar ook zonder
KfU muiten zweem van opgewektheid Btak
mjjn onde woning geen unr later betrokken
door een nieuwen bewoner. Men moet reeds
een pookje Ams'erdammer en met dergelijke
manieren gemeenzaam zjjn om zjjn afkeer
te overwinnen van 't binnentrekken eener
vuile woning. Daar is echter niets aan te
veranderen. Op den verhuisdag 12 nnr staat
men dakloos op straat en is wal gedwongen,
laar de terugweg door een ander wordt
afgesneden, een andermans vuil te ruimen,
't Is licht te fcegrjjpen welk een paar weken
?au voor den boeg staan. Met mg tegeljjk
trokken stukadoors, behangers en schilders
naar binnen en begonnen hun arbeid. Alleen
't hoog noodige werd uitgepakt, een der
'<am°rs met de spons van Blanus schoon
gemaakt en tot slaapsalon gepromoveerd en
rerder moesten eiken dag de meubels van
le voor- naar de achtarzjjde en omgekeerd
versjouwd worden. Gelukkig zjjn stads-
werklni handige kerels, die vooral in den
drukken scboonmaaktjjd voortgang weten
te maken, zoodat er op dit oogenblik althans
één kamer is, waar men rustig zitten kan.
Bjj zoo'n verhuizing zinkt de gewone jaar-
Ijjksche schoonmaak totaal in 't niet.
B. en W. hebben, gesteund door den raad,
een drietal geneeskundigen benoemd, belast
met het onderzoek naar den gezondheids
toestand van ambtenaren en beambten der
gemeente. Een der redenen, die tot dezen
maatregel aanleiding gaven, is de enorme
toeneming van 't aantal gepensioneerden.
De gemeente zal thans een sollicitant bjj
benoeming eerst doen keuren. Ze verlangt,
even als een levensverzekering, te weten hoe
't met zjjD gezondheidstoestand staat; anders
wordt 't pensioenfonds de dnpe. Een andere
reden is het groot getal verzuimen door
ziekte. Een ambtenaar kon vroeger volstaan
met een briefje of boodschap, waarin gemeld
werd dat hjj wegens ongesteldheid het hnis
houden moest en daarvan schjjnt wel eens
misbruik gemaakt te zjjn. Nu is dat nit.
Bij ziekto geeft men zijn chef kennis en
deze den docter, die dan haasteljjk een onder
zoek komt instellen.
Deze maatregel ondervindt tegenstand.
De leeraren van 't M. O. hebben reeds ge
protesteerd, doch 't heeft niet mogen baten.
Ze beweerden dat de grondwet geschonden
was, wat natnnrlijk B. en W. niet toegeven.
Thans zullen ook de hoofdambtenaren der
verschillends departementen ten stadhuize
hun bezwaren kenbaar maken en zich tot
de regeering wenden om vernietiging van
Ida haar hand in de zjjne en ging mee.
Papa en mama volgden ookzjj wilden eens
zien welke uitwerking de verrassing hebben
zou. Op de kamer gekomen, bracht oom
Frank het meisje vlak voor het wiegje, hjj
sloeg de kanten gordjjntjes open, en zie,
daar lag onder de dekentjes een pop, die
een waar kunstwerk mocht heeten. Zjj ge
leek geheel op een klein kindje, zooals zjj
daar lag met blozende wangen en gesloten
oogjes, die natunrljjk ook wel open gingen.
De wassen armpjes en handjes konden zich
bewegen. Zjj was prachtig aangekleed en
had een kostbaar kanten mutsje op.
Met een gezicht, waarop de uitdrukking
van bigde verwachting te lezen stond, sloeg
Frank zjjn nichtje gade, om te zien wat zjj
nu wel zeggen zou. Maar Ida zeide niets.
Eerst keek zjj met een verbaasden blik in
het wiegje; toen kreeg zjj bessf van de
wreede spotternjj, die er lag in het onder
scheid tusschen het uitgeteerde gezichtje,
dat zjj het laatst daar gezien had, en het
voorwerp dat er nu lag, en een hoogroode
.blos bedekte haar voorhoofd en wangen.
«Ik wist wel, dat je dit plezier zcu doen,*
zeide oom,* terwijl hjj het ontroerde kind
met welgevallen aanzag, «dit is net zoo goed
als de kleine Emile, niet waar liefje?*
Met fonkelende oogen en bovend van ver
ontwaardiging zag Ida hem aan.
«Zoo goed als Emile?* riep zjj nit, «die
pop, dat afschuweljjk ding, wilt gjj mij geven
in de plaats van mjjn arm broertje?*
En in een vlaag van drift, die men haar
nooit had geleerd te beteugelen, vloog zjj
het besluit.
De kwestie loopt over de al of niet wettig
heid van het volgende artikel: aan alle
hoofdambtenaren enz. de verplichting op te
leggen om bjj ongesteldheid den betrokken
geneeskundige, met de controle belast, in
hun woning of verblijf toe te laten.
Zooals bekend is, ru-t op po9t- en tele
graafambtenaren die verplichting reeds lang
en nimmer is door hen met het groote woord
«huisvredebreuk* geschermd om die van de
schouders te werpen. De Amslerdamsche
ambtenaren zijn een weinig gepiqueerd en
willen trachten B. en W. tot inslikken van
hun besluit te nopen. Intasschen zjjn de
benoemde geneeskundigen onder wie een
dame, met hun controle reeds begonnen.
Amsterdam, 7/5 '99. J. L.
Buitenland.
Over het verzakken van den kaaimuur in
Antwerpen scbrjjft «de Nienwe Gazet* van
Maandag
Ziehier juist wat er gebeurd is:
De eerste 400 van de 2000 meters nieu
wen kaaimuur die tusschen Antwerpen en
Hoboken worden gebouwd, moesten, volgens
het contract met de ondernemers, reeds in
September van verleden jaar ter beschikking
van de s'ad worden gesteld, de 400 vol
gende moesten in Jnui eerstkomenden klaar
zjjn, om met het overige in September
1900 te eindigen.
Zoo ganw waren echter de werken niet
begonnen, of de ingenieurs stuitten op een
hinderpaal dien niemand had voorzien. In
plaats van zand zooals op de plannen
stond aangeteekend vonden zjj een dikke
laag leem, die niet dan met de grootste
moeite kan worden uitgebaggerd. En zoo
kwam, om te beginnen, de eerste aflevevering
ruim zes maanden te laat!
In 't begin dezer week waren zoo wat 110
meters gereed om met het bouwen van han
gars en kranen te beginnen en Donderdag
namiddag ontving de stad vanwege het be
stuur der bruggen en wegen daarover het
officieel bericht.
Gistermorgen nu bemerkten de werklieden
dat de nieuwe muur in den stroom was
vooruitgeschoven. Hij had zooals zij dat
heeten bnik gemaakt, dat is te «eggen
een buitenwaartschen boog, wiens grootste
afwjjking van de oorspronkeljjke ljjn ruim
een meter bedraagt.
In den muur zelf zjjn talrjjke scheuren en
barsten, terwjjl de drukking, door het recht
op de wieg toe, rokte er de pop nit, wierp
haar op den grond en trapte het wassen
kopje bjjna plat. Toen verborg zjj het hoofd
in de kussentjes, waarop de kleine jongen
den laatsten adem had uitgeblazen en barstte
in een hartbrekend snikken los.
Papa ging naar zijn dochtertje toe en
kuste haar. Hjj wist niet goed hoe hjj het
had, maar ook zijn oogen waren vochtig.
Mama was ontsteld, en zei dat Ida erg
ongemanierd en heftig was.
De kindervriend stond verbluft te kjjken
hg wist niet of bij kwaad moest worden
maar hjj voelde duideljjk dat deze kleine te
diep voor hem was.
Negen jaren later stond Ida op een
schoonen lentemorgen in dezelfde kamer,
waar zjj als kind haar eerste groote smart
geleden had. Het vertrek en het meisje beide
waren veel veranderd. Men zegt, dat men
uit de voorwerpen en de inrichting van
iemands kamer het karakter van den persoon
leert kennen. De voorstellingen nit de my
thologie, die eens de wanden hadden ver
sierd, waren verdwenen en hadden plaats
gemaakt voor eenige fraaie gravures in
zwarte ljjsten gevat, die goed nikwamen op
het lichte met donkere randen afgezette
behangsel. Voor de beide vensters golfden
kanten gordjjnen en daarover heen hingen
draperieën van een zware goudstof. In plaats
van een pendule, droeg de zwarte schoor
steenmantel een zeer fraaie wit-marmeren
beeldengroep.
Op de tafel, en hierin daar op de knnstig
komen van den hollen boog veroorzaakt,
ook den onden munr leeljjk beschadigd heeft.
Wjj moeten dus niet alleen het eindje
nieuwe kaai missen, dat we eindeljjk, na
zoovele jaren wachtens, meen 'en in handen
te hebbennn zjjn we er nog een vjjftigtal
meters bjj kwijt van hetgeen we reeds be
zaten.
De duikers bevonden Zaterdagochtend dut
de muur nog een eind verder verzakt was.
Het verder onderzoek werd uitgesteld tot
het vloed was.
Onder de schrijnwerkers en hoefsunden
te Lyon is een werkstaking uitgebroken.
De staking der metselaars en aardwerkers
te Marseille duurt voort zij hebben besloten
met alle hnn ten dienste staande middelen
te beletteD, dat er op de karweien gewerkt
wordt. De troepen zjjn geconsigneerd.
De anarchist Malato schrijft thans in
het «Journal dn Peuple*, dat de eenige en
ware dader van den aanslag te Barcelona,
waarvoor 400 anarchisten in de gevangenis
van Montjuich onschnldig allerlei marte
lingen hebben ondergaan en vjjf hnnner
zelfs in de grachten van het fort gefusil
leerd werden, niemand anders is dan de
Franschman Giran, die dezer dagen in
Amerika is everleden.
De Transvaalsche bladen «Volksstem* en
«Randpost* maken melding van het feit,
dat de Nederlandsche pers het afkenrt, dat
de Zuid-Afrikaansche Republiek en de
Oranje-Vrjjstaat niet zjjn nitgenoodigd tot
bjjwoning der vredesconferentie.
«Dat de Nederlandsche pers krachtig
opkomt tegen de nalatigheid der Neder
landsche Regeering, om ook de beide Zuid-
Afrikaansche Staten nit te noodigen tot
bjjwoning der aanstaande vredesconferentie,
bewjjst,* zegt het eerste blad, «hoezeer het
Hollandsche publiek wakker bljjft voor de
belangen der stamverwanten in dit ons
werelddeel. Er is geen ras ter wereld dat
meer, als een geheel genomen, krjjgsvaardig
en tot strjjd bekwaam is en dat tevens meer
naar vrede streeft, dan het Afrikaner ras.
Er is tevens geen volk dat zich nobeler
heeft gedragen, zoowel op het slagveld als
bg de vredesberaadslagingen, als bet Trans
vaalsche. Men weet niet wat meer te roemen
in verband met Majnba en Doornkop, de
krjjgsmanshumaniteit der Boeren of hun
bnrger-humaniteit na behaalde overwinning.
Men weet niet wat meer te prjjzen, de in
getogenheid der Boeren-officieren of de lank-
gebeeldhouwde stoelen lagen boeken ver
spreid. Op de piano stonden de bustes van
Mozart en Beethoven en boven de elegante
schrijftafel hing het portret van een jong-
mensch, met een aristocratisch aangenaam
voorkomen. Nergens in het vertrek zag men
die overtollige en dikwjjls leelijke snuiste
rijen, die anders veelal in het boudoir van
een vrouw te vinden zjjn; en toch kwam
men, als men binnentrad, niet op de ge
dachte, dat die kamer te somber en te zwaar
moedig gemeubeld was voor een jong meisje;
dat denkbeeld werd geheel verbannen door
de heerljjke en met zorg onderhonden plan
ten, die in de fraaie bloemtafel waren ge
plaatst, door de prachtige rozen, die, niet
tegenstaande het vroege seizoen, in de
antieke vaas op de tafel prjjkten, en bovenal
door de bewoonster zelve. Het magere, zeker
niet bevallige kind was tot een slank aller
liefst meisje opgegroeid. Wel waren haar
wangen niet blozend en haar gelaatskleur
niet blankmaar niemand, die haar in de
groote, donkere oogen zag, of het glim
lachje dat om haar fijne lippen speelde be
wonderde, dacht er aan om daar aanmerking
op te maken. Haar toilet getuigde van zorg
en goeden smaak. Een zilvergrjjs zjjden
kleedje omsloot haar ranke gestaltetusschen
de witte kanten aan den hals staken een
paar donkere, levende violen; het volle
bruine haar hing in twee lange, zware
vlechten neer, die aan de uiteinden met een
violetkleurig lint waren vastgebonden.
Maar niet alleen in Ida's uiterljjk was
veel veranderd, ook in haar omstandigheden
moedigheid der Boeren-regeerders.
Niettegenstaande Jameson oorlog voerde
met verraad en ontplotbare kogels, respec
teerde de Transvaalsche regeering hunne
witte vlag en liet de verraders gaan.
In de filosofie van den oorlog zoowel als
van den vrede had het aanstaande congres
misscb'en nog wel wat kunnen leeren van
de vertegenwoordigers der Afrikaners, welke
er thans door afwezigheid zull n schitterer.
Intusschen waardeeren we het in de
Nederlandsche pers, dat protest werd aan
geteekend legen het gepleegde verznim om
de Bceren-Staten uit te noodigen tot de
Vredesconferentie.*
De «Daily Chronicle* verneemt, dat of
schoon de telegrammen, welke door den
heer Chamberlain zjjn afgezonden, geen
ultimatum of een bedreiging bevatten, deze
toch sterk zjjn in toon en geest. Er is een
bepaalde aanwjjzing, dat de regeering voor
nemens is de quaestie te regelen, al zou
daardoor ook eenig gevaar voor een oorlog
ontstaan.
Aan dc «Morning Post* is 6 Mei nit
Johannesburg geseind, dat volgens het alge
meen gevoelen een crisis onvermjjdeljjk is.
De families van enkele voorname personen
maken zich gereed tot het vertrek.
Alle Boeren zjjn gewaarschuwd om op
ernstige gebeurtenissen voorbereid te zjjn.
De Sultan ziet met groot wantrouwen
de conferentie tegemoet, omdat hjj, niet
tegenstaande alle verzekeringen van het
tegendeel, vreest, dat sommige politieke en
nationale vraagstukken, zooals b. v. het
Armeensche, wellicht ter sprake znllen
worden gebracht. Daarom zullen de Turk-
sche g -vol machtigden last krijgen om zich
tegen znlk een mogeljjkheid te verzetten.
Ook het denkbeeld van scheidsgerechten
lacht de Porte weinig toe, omdat in znlk
een rechtbank natuurljjk de christeljjke ele
menten den boventoon «allen voeren, zoodat
op de wenschen van Turkjje slechts flauwtjes
acht geslagen zal worden. Men verwacht
daarom dat Turkjje zich bjj die mogend
heden zal aansluiten, welke van den be
ginne ten aanzien van het congres ean ga-
reserveerde houding zullen aannemen.
Volgens een bericht uit Petersburg aan
de «Indépendance* zjjn de Tsaar en de
Tsaritsa voornemens, tegen het einde van
Augustus of het begin van September een
bezoek te brengen aan koningin Victoria.
had een geheele omkeering plaats gegrapan.
Zjj bewoonde het groote, fraaie huis thans
met haren vader alleen. Toen zjj twaalf
jaren oud was geworden, was haar moe Ier
gestorven. Het is traurig om, als een kind
het kostbaarst, wat het op aarde bezit, ver
liest, te moeten denken dat het misschien
voor zjjn best is. En toch was dit hier het
geval. Wie weet tot welk een jjdel, kond
en onverschillig sehepsaltje Ida zou zjjn op-
groeid, wanneer zij voortdurend onder den
invloed van haar oppervlakkige moeder ware
gebleven? Hiervoor bleef zjj bewaard. Nog
in den vollen bloei harer onbeduidende
schoonheid werd Ida's mama door een zware
ziekte aangetast, zjj bezweek, en hierdoor
werd haar de grootste weldaad bewezen,
die voor de wufte, loszinnige vronw denk
baar was.
Ida's opvoeding had gevaar geloopen ge
heel verwaarloosd te worden. Alleen met
een vader, die wel is waar zeer goedhartig
was en zjjn dochtertje op zjjne wjjze liefhad,
maar het karakter van het eigenzinnige,
gevoelvolle kind volstrekt niet begreep, was
het meisje op weg geweest geheel bedorven
te worden, toen haar tante, die medeljjden
met het moederlooze schepseltje had, haren
vader had voorgesteld haar met baar eigen
dochtertje naar een goede kostschool te
zenden. Dit was geschied, en toen Ida vjjf
jaren later haar ouderljjk huis weer betrok,
was menigeen, die haar in dien tjjd niet
gezien had, verbaasd over de groote ver
andering, die met haar was voorgevallen.
11 land van aliens
■<Jki
z.
(Wordt vervolgd.)