el Land van Hensden en Allena. de Langstraat en de lioniiiielerwaard. Brieven uit Amsterdam. FEUILLETON. TWEE POPPEN, 4 ja Bii - Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. f 1796. WOENSDAG 10 MEI 1899. ja :v v-c-t ,V- vA:>:?v rr. W ''-Ij w VOOB Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprjjs: per 3 maanden f 1.00. franco par post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiè'n van 16 regels SO ct. Elke regel meer 71/» et. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrjj dagavond ingewacht. Men ziet ze wel 't heele jaar door, maar toch in de Meimaand het meest, die ont zaglik groote houten wagens, keurig be- scbildeid met adres van den eigenaar in reuzenletters, een man of drie op den bok onder een afdak en een paar sterkgebouwde rossen er voor. Die van De Grujjter alhier zjjn algemeen bekend, 't Moet een lust wezen aan dat kantoor den inhoud van zijn huis toe te vertrouwen. Het si nart zgn mannetjes met de noodige kisten, balen, manden enz.; ge hebt geen hand uit te steken, 't wordt alles keurig ingepakt en voor de reis ge borgen en 't e«n na 't ander verdwijnt in den mnil van den voor de deur wachtenden renzenwageD. Is alles geborgen, voort gaat het in een deftigen stap naar 't station. Daar wordt, niet zonder groote krachtsin spanning, de wagen op de rails gebracht en op den bepaalden tjjd gaat nw heele butje en mudje per spoor naar de plaats uwer bestemming. Doch niet ieder, die verhuist, trekt naar buiten, 't meerendeel bljjft binnen de gebied - palen en wisselt met een ander van plaats. En zoo wemelt primo Mei de beele stad van voertuigen, dienende tot verhuizing. Rost zit er niet veel in den stedeling. Gjj, bnitenlui, hebt n eenmaal een woning ge kozen en 't is een zeldzaamheid, zoo ge die met een andere verwisselt. Hier noemt mer 't een heele tjjd wanneer men, zooals ik, ruim 12 jaren in 't zelfde pand verbljjf houdt. Er zijn er, voor wie verhuizen jaarljjks werk is, die tegen dat de schoonmaak komt, naar een andere woning en dan liefst naar een nienwe uitzien, waardoor de schoon- maakdrukten tot een minimum gebracht worden. Vooral in den minderen stand is verhuizen een dood gewoon iets. Een goed Amsterdammer, zegt men in dezen kring, verhnist eenmaal 'sjaars, doch daar komen velen niet mee toe. Natuurljjk storen dezen zich niet aan 't seizoen, maar verkassen in alle jaargetijden en om allerlei redenen, waarvan een voor name is dat ze den huisheer trachten heat te nemen. De m°er gezetenen wonen in maand- en jaarwoningen en moeten vier weken of een halfjaar te voren opzeggen. Ik heb mjjn tegenwoordig verblijf reeds in November moeten huren en kom er pas 1 Mei in. Toen mijn verhuiswagen hier aan kwam, stond het huisraad der vertrekkende bewoners juist geladen en wederkeerig werd boor Mevr. LA CHAPPELLERoobol. 4) »Dat zou zjj ook niet willen,* hernam baar echtgenoot, «ik heb haar al gevraagd of zjj een beetje naar tante Marie wou gaan, maar zjj verlangde liever hier te blijven.* «Ach wat,* zeide oom Frank, «dat is ook niet noodig. De heele zaak is dat het kind een groot gemis voelt, en dat moeten wjj baar trachten te vergoeden.* >Dat is gemakkeljjker gezegd dan gedaan wanneer jjj daar een middel op weet, zal ik je oprecht dankbaar zjjn.« «Misschien kan ik er wel iets op vinden,* troostte Frank, «ik zal er eens over denken laat mij maar stil begaan; ik ken dat kleine volkje: je weet, ik ben een ware kindervriend.* «Nu lieve kind,* zei oom op zekeren dag met een lachend gezicht toen Ida als naar gewoonte naar boven wilde gaan, «eindeljjk heb ik toch iets gevonden, dat je zal op beuren; het heeft moeite gekost, maar het is toch gelakt, en je znlt zien dat het prachtig is. Ik ga met je mt naar de kinder kamer, nu zullen wjj eens kjjken.* Zonder tegenstribbeling, maar ook zonder KfU muiten zweem van opgewektheid Btak mjjn onde woning geen unr later betrokken door een nieuwen bewoner. Men moet reeds een pookje Ams'erdammer en met dergelijke manieren gemeenzaam zjjn om zjjn afkeer te overwinnen van 't binnentrekken eener vuile woning. Daar is echter niets aan te veranderen. Op den verhuisdag 12 nnr staat men dakloos op straat en is wal gedwongen, laar de terugweg door een ander wordt afgesneden, een andermans vuil te ruimen, 't Is licht te fcegrjjpen welk een paar weken ?au voor den boeg staan. Met mg tegeljjk trokken stukadoors, behangers en schilders naar binnen en begonnen hun arbeid. Alleen 't hoog noodige werd uitgepakt, een der '<am°rs met de spons van Blanus schoon gemaakt en tot slaapsalon gepromoveerd en rerder moesten eiken dag de meubels van le voor- naar de achtarzjjde en omgekeerd versjouwd worden. Gelukkig zjjn stads- werklni handige kerels, die vooral in den drukken scboonmaaktjjd voortgang weten te maken, zoodat er op dit oogenblik althans één kamer is, waar men rustig zitten kan. Bjj zoo'n verhuizing zinkt de gewone jaar- Ijjksche schoonmaak totaal in 't niet. B. en W. hebben, gesteund door den raad, een drietal geneeskundigen benoemd, belast met het onderzoek naar den gezondheids toestand van ambtenaren en beambten der gemeente. Een der redenen, die tot dezen maatregel aanleiding gaven, is de enorme toeneming van 't aantal gepensioneerden. De gemeente zal thans een sollicitant bjj benoeming eerst doen keuren. Ze verlangt, even als een levensverzekering, te weten hoe 't met zjjD gezondheidstoestand staat; anders wordt 't pensioenfonds de dnpe. Een andere reden is het groot getal verzuimen door ziekte. Een ambtenaar kon vroeger volstaan met een briefje of boodschap, waarin gemeld werd dat hjj wegens ongesteldheid het hnis houden moest en daarvan schjjnt wel eens misbruik gemaakt te zjjn. Nu is dat nit. Bij ziekto geeft men zijn chef kennis en deze den docter, die dan haasteljjk een onder zoek komt instellen. Deze maatregel ondervindt tegenstand. De leeraren van 't M. O. hebben reeds ge protesteerd, doch 't heeft niet mogen baten. Ze beweerden dat de grondwet geschonden was, wat natnnrlijk B. en W. niet toegeven. Thans zullen ook de hoofdambtenaren der verschillends departementen ten stadhuize hun bezwaren kenbaar maken en zich tot de regeering wenden om vernietiging van Ida haar hand in de zjjne en ging mee. Papa en mama volgden ookzjj wilden eens zien welke uitwerking de verrassing hebben zou. Op de kamer gekomen, bracht oom Frank het meisje vlak voor het wiegje, hjj sloeg de kanten gordjjntjes open, en zie, daar lag onder de dekentjes een pop, die een waar kunstwerk mocht heeten. Zjj ge leek geheel op een klein kindje, zooals zjj daar lag met blozende wangen en gesloten oogjes, die natunrljjk ook wel open gingen. De wassen armpjes en handjes konden zich bewegen. Zjj was prachtig aangekleed en had een kostbaar kanten mutsje op. Met een gezicht, waarop de uitdrukking van bigde verwachting te lezen stond, sloeg Frank zjjn nichtje gade, om te zien wat zjj nu wel zeggen zou. Maar Ida zeide niets. Eerst keek zjj met een verbaasden blik in het wiegje; toen kreeg zjj bessf van de wreede spotternjj, die er lag in het onder scheid tusschen het uitgeteerde gezichtje, dat zjj het laatst daar gezien had, en het voorwerp dat er nu lag, en een hoogroode .blos bedekte haar voorhoofd en wangen. «Ik wist wel, dat je dit plezier zcu doen,* zeide oom,* terwijl hjj het ontroerde kind met welgevallen aanzag, «dit is net zoo goed als de kleine Emile, niet waar liefje?* Met fonkelende oogen en bovend van ver ontwaardiging zag Ida hem aan. «Zoo goed als Emile?* riep zjj nit, «die pop, dat afschuweljjk ding, wilt gjj mij geven in de plaats van mjjn arm broertje?* En in een vlaag van drift, die men haar nooit had geleerd te beteugelen, vloog zjj het besluit. De kwestie loopt over de al of niet wettig heid van het volgende artikel: aan alle hoofdambtenaren enz. de verplichting op te leggen om bjj ongesteldheid den betrokken geneeskundige, met de controle belast, in hun woning of verblijf toe te laten. Zooals bekend is, ru-t op po9t- en tele graafambtenaren die verplichting reeds lang en nimmer is door hen met het groote woord «huisvredebreuk* geschermd om die van de schouders te werpen. De Amslerdamsche ambtenaren zijn een weinig gepiqueerd en willen trachten B. en W. tot inslikken van hun besluit te nopen. Intasschen zjjn de benoemde geneeskundigen onder wie een dame, met hun controle reeds begonnen. Amsterdam, 7/5 '99. J. L. Buitenland. Over het verzakken van den kaaimuur in Antwerpen scbrjjft «de Nienwe Gazet* van Maandag Ziehier juist wat er gebeurd is: De eerste 400 van de 2000 meters nieu wen kaaimuur die tusschen Antwerpen en Hoboken worden gebouwd, moesten, volgens het contract met de ondernemers, reeds in September van verleden jaar ter beschikking van de s'ad worden gesteld, de 400 vol gende moesten in Jnui eerstkomenden klaar zjjn, om met het overige in September 1900 te eindigen. Zoo ganw waren echter de werken niet begonnen, of de ingenieurs stuitten op een hinderpaal dien niemand had voorzien. In plaats van zand zooals op de plannen stond aangeteekend vonden zjj een dikke laag leem, die niet dan met de grootste moeite kan worden uitgebaggerd. En zoo kwam, om te beginnen, de eerste aflevevering ruim zes maanden te laat! In 't begin dezer week waren zoo wat 110 meters gereed om met het bouwen van han gars en kranen te beginnen en Donderdag namiddag ontving de stad vanwege het be stuur der bruggen en wegen daarover het officieel bericht. Gistermorgen nu bemerkten de werklieden dat de nieuwe muur in den stroom was vooruitgeschoven. Hij had zooals zij dat heeten bnik gemaakt, dat is te «eggen een buitenwaartschen boog, wiens grootste afwjjking van de oorspronkeljjke ljjn ruim een meter bedraagt. In den muur zelf zjjn talrjjke scheuren en barsten, terwjjl de drukking, door het recht op de wieg toe, rokte er de pop nit, wierp haar op den grond en trapte het wassen kopje bjjna plat. Toen verborg zjj het hoofd in de kussentjes, waarop de kleine jongen den laatsten adem had uitgeblazen en barstte in een hartbrekend snikken los. Papa ging naar zijn dochtertje toe en kuste haar. Hjj wist niet goed hoe hjj het had, maar ook zijn oogen waren vochtig. Mama was ontsteld, en zei dat Ida erg ongemanierd en heftig was. De kindervriend stond verbluft te kjjken hg wist niet of bij kwaad moest worden maar hjj voelde duideljjk dat deze kleine te diep voor hem was. Negen jaren later stond Ida op een schoonen lentemorgen in dezelfde kamer, waar zjj als kind haar eerste groote smart geleden had. Het vertrek en het meisje beide waren veel veranderd. Men zegt, dat men uit de voorwerpen en de inrichting van iemands kamer het karakter van den persoon leert kennen. De voorstellingen nit de my thologie, die eens de wanden hadden ver sierd, waren verdwenen en hadden plaats gemaakt voor eenige fraaie gravures in zwarte ljjsten gevat, die goed nikwamen op het lichte met donkere randen afgezette behangsel. Voor de beide vensters golfden kanten gordjjnen en daarover heen hingen draperieën van een zware goudstof. In plaats van een pendule, droeg de zwarte schoor steenmantel een zeer fraaie wit-marmeren beeldengroep. Op de tafel, en hierin daar op de knnstig komen van den hollen boog veroorzaakt, ook den onden munr leeljjk beschadigd heeft. Wjj moeten dus niet alleen het eindje nieuwe kaai missen, dat we eindeljjk, na zoovele jaren wachtens, meen 'en in handen te hebbennn zjjn we er nog een vjjftigtal meters bjj kwijt van hetgeen we reeds be zaten. De duikers bevonden Zaterdagochtend dut de muur nog een eind verder verzakt was. Het verder onderzoek werd uitgesteld tot het vloed was. Onder de schrijnwerkers en hoefsunden te Lyon is een werkstaking uitgebroken. De staking der metselaars en aardwerkers te Marseille duurt voort zij hebben besloten met alle hnn ten dienste staande middelen te beletteD, dat er op de karweien gewerkt wordt. De troepen zjjn geconsigneerd. De anarchist Malato schrijft thans in het «Journal dn Peuple*, dat de eenige en ware dader van den aanslag te Barcelona, waarvoor 400 anarchisten in de gevangenis van Montjuich onschnldig allerlei marte lingen hebben ondergaan en vjjf hnnner zelfs in de grachten van het fort gefusil leerd werden, niemand anders is dan de Franschman Giran, die dezer dagen in Amerika is everleden. De Transvaalsche bladen «Volksstem* en «Randpost* maken melding van het feit, dat de Nederlandsche pers het afkenrt, dat de Zuid-Afrikaansche Republiek en de Oranje-Vrjjstaat niet zjjn nitgenoodigd tot bjjwoning der vredesconferentie. «Dat de Nederlandsche pers krachtig opkomt tegen de nalatigheid der Neder landsche Regeering, om ook de beide Zuid- Afrikaansche Staten nit te noodigen tot bjjwoning der aanstaande vredesconferentie, bewjjst,* zegt het eerste blad, «hoezeer het Hollandsche publiek wakker bljjft voor de belangen der stamverwanten in dit ons werelddeel. Er is geen ras ter wereld dat meer, als een geheel genomen, krjjgsvaardig en tot strjjd bekwaam is en dat tevens meer naar vrede streeft, dan het Afrikaner ras. Er is tevens geen volk dat zich nobeler heeft gedragen, zoowel op het slagveld als bg de vredesberaadslagingen, als bet Trans vaalsche. Men weet niet wat meer te roemen in verband met Majnba en Doornkop, de krjjgsmanshumaniteit der Boeren of hun bnrger-humaniteit na behaalde overwinning. Men weet niet wat meer te prjjzen, de in getogenheid der Boeren-officieren of de lank- gebeeldhouwde stoelen lagen boeken ver spreid. Op de piano stonden de bustes van Mozart en Beethoven en boven de elegante schrijftafel hing het portret van een jong- mensch, met een aristocratisch aangenaam voorkomen. Nergens in het vertrek zag men die overtollige en dikwjjls leelijke snuiste rijen, die anders veelal in het boudoir van een vrouw te vinden zjjn; en toch kwam men, als men binnentrad, niet op de ge dachte, dat die kamer te somber en te zwaar moedig gemeubeld was voor een jong meisje; dat denkbeeld werd geheel verbannen door de heerljjke en met zorg onderhonden plan ten, die in de fraaie bloemtafel waren ge plaatst, door de prachtige rozen, die, niet tegenstaande het vroege seizoen, in de antieke vaas op de tafel prjjkten, en bovenal door de bewoonster zelve. Het magere, zeker niet bevallige kind was tot een slank aller liefst meisje opgegroeid. Wel waren haar wangen niet blozend en haar gelaatskleur niet blankmaar niemand, die haar in de groote, donkere oogen zag, of het glim lachje dat om haar fijne lippen speelde be wonderde, dacht er aan om daar aanmerking op te maken. Haar toilet getuigde van zorg en goeden smaak. Een zilvergrjjs zjjden kleedje omsloot haar ranke gestaltetusschen de witte kanten aan den hals staken een paar donkere, levende violen; het volle bruine haar hing in twee lange, zware vlechten neer, die aan de uiteinden met een violetkleurig lint waren vastgebonden. Maar niet alleen in Ida's uiterljjk was veel veranderd, ook in haar omstandigheden moedigheid der Boeren-regeerders. Niettegenstaande Jameson oorlog voerde met verraad en ontplotbare kogels, respec teerde de Transvaalsche regeering hunne witte vlag en liet de verraders gaan. In de filosofie van den oorlog zoowel als van den vrede had het aanstaande congres misscb'en nog wel wat kunnen leeren van de vertegenwoordigers der Afrikaners, welke er thans door afwezigheid zull n schitterer. Intusschen waardeeren we het in de Nederlandsche pers, dat protest werd aan geteekend legen het gepleegde verznim om de Bceren-Staten uit te noodigen tot de Vredesconferentie.* De «Daily Chronicle* verneemt, dat of schoon de telegrammen, welke door den heer Chamberlain zjjn afgezonden, geen ultimatum of een bedreiging bevatten, deze toch sterk zjjn in toon en geest. Er is een bepaalde aanwjjzing, dat de regeering voor nemens is de quaestie te regelen, al zou daardoor ook eenig gevaar voor een oorlog ontstaan. Aan dc «Morning Post* is 6 Mei nit Johannesburg geseind, dat volgens het alge meen gevoelen een crisis onvermjjdeljjk is. De families van enkele voorname personen maken zich gereed tot het vertrek. Alle Boeren zjjn gewaarschuwd om op ernstige gebeurtenissen voorbereid te zjjn. De Sultan ziet met groot wantrouwen de conferentie tegemoet, omdat hjj, niet tegenstaande alle verzekeringen van het tegendeel, vreest, dat sommige politieke en nationale vraagstukken, zooals b. v. het Armeensche, wellicht ter sprake znllen worden gebracht. Daarom zullen de Turk- sche g -vol machtigden last krijgen om zich tegen znlk een mogeljjkheid te verzetten. Ook het denkbeeld van scheidsgerechten lacht de Porte weinig toe, omdat in znlk een rechtbank natuurljjk de christeljjke ele menten den boventoon «allen voeren, zoodat op de wenschen van Turkjje slechts flauwtjes acht geslagen zal worden. Men verwacht daarom dat Turkjje zich bjj die mogend heden zal aansluiten, welke van den be ginne ten aanzien van het congres ean ga- reserveerde houding zullen aannemen. Volgens een bericht uit Petersburg aan de «Indépendance* zjjn de Tsaar en de Tsaritsa voornemens, tegen het einde van Augustus of het begin van September een bezoek te brengen aan koningin Victoria. had een geheele omkeering plaats gegrapan. Zjj bewoonde het groote, fraaie huis thans met haren vader alleen. Toen zjj twaalf jaren oud was geworden, was haar moe Ier gestorven. Het is traurig om, als een kind het kostbaarst, wat het op aarde bezit, ver liest, te moeten denken dat het misschien voor zjjn best is. En toch was dit hier het geval. Wie weet tot welk een jjdel, kond en onverschillig sehepsaltje Ida zou zjjn op- groeid, wanneer zij voortdurend onder den invloed van haar oppervlakkige moeder ware gebleven? Hiervoor bleef zjj bewaard. Nog in den vollen bloei harer onbeduidende schoonheid werd Ida's mama door een zware ziekte aangetast, zjj bezweek, en hierdoor werd haar de grootste weldaad bewezen, die voor de wufte, loszinnige vronw denk baar was. Ida's opvoeding had gevaar geloopen ge heel verwaarloosd te worden. Alleen met een vader, die wel is waar zeer goedhartig was en zjjn dochtertje op zjjne wjjze liefhad, maar het karakter van het eigenzinnige, gevoelvolle kind volstrekt niet begreep, was het meisje op weg geweest geheel bedorven te worden, toen haar tante, die medeljjden met het moederlooze schepseltje had, haren vader had voorgesteld haar met baar eigen dochtertje naar een goede kostschool te zenden. Dit was geschied, en toen Ida vjjf jaren later haar ouderljjk huis weer betrok, was menigeen, die haar in dien tjjd niet gezien had, verbaasd over de groote ver andering, die met haar was voorgevallen. 11 land van aliens ■<Jki z. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1899 | | pagina 1