Hel Land van Ileusden en Allena, de Langstraat en de lloniinelerwaard.
TWEE POPPEN,
FEUILLETON.
M 1799.
ZATERDAG 20 MEI
1899.
Uitgever: L.J. VEERMAN, Neusden.
HET um VAN ALIENS
VOOB
Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
franco per post zonder prgsveibooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 71/» ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
Er vaart door de wereld een geest van
wanorde en verzet, die nl onze aandacht
verdient.
Die geest is misschien zoo oud als de
wereld zelvemaar hg vertoont zioh telkens
in nienwe vormen en er zgn tjjden, waariD
hg schgnt te rnsten, andere, waarin bjj
met kracht tegen de gevestigde instellingen
der samenleving te velde trekt.
Een nieuw verscbjjnsel van dien aard
beeft zich in onzen tjjd voorgedaan en
dreigt zich meer en meer uit te breiden en
een ernstig gevaar te worden voor de
grondslagen der Maatschappij.
Dit verschgnsel kant zich zelfs tegen een
der edelste pogingen, waarvan de wereld
ooit het tooneel was.
Op de uitnoodiging van een verlicht en
nobel vorst staan, in het vorstelijk 's Gra
ven hag», de vertegenwoordigers van tal van
Mogendheden gereed, zich in congres te
vereenigen. Zg zullen er beraadslagen over
een der gewichtigste aangelegenheden van
het volksbelang. Zjj zullen trachten tot eene
overeenkomst te geraken, waardoor de
volken van de alle welvaart verslindende
overmaat der tot den hoogsten graad op
gevoerde militaire lasten worden ontheven.
Zjj zullen trachten, vaste regelen daar
te stellen, om de geschillen tusscbea de
natiën zonder bloedvergieten te beslissen en
ten slotte, waar dit onmogelijkheid is, de
gruwelen van den oorlog te temperen, door
regelen, in overeenstemming met de be
ginselen van menscheljjkheid en beschaving.
Dit doel, zoo door en door gezond en
practisch, zooveel mogeljjk te bevorderen,
het moet wel het streven zgn van allen,
die bet met deze beginselen ernst is.
Droevig dott het ons aan, als wjj stem
men hooreD, die zegoeu: door zulke mid
delen kan de wereldvrede niet gevestigd
wordenmen moet de harten openen voor
het vredes-ideaal en allen moeten zich daad
werkelijk vereenigen ooi dat ideaal te be
reiken.
Oppervlakkig schgnt dit laatste zeer
schoon. Maar, als men wat dieper op de
zaak ingaat, dan ziet men al spoedig, dat
de schaduwzijden niet ontbreken.
Dit is de leer van den bekenden Rus-
■i8chen schrijver Tolstoï, die ook hier te
lande vele aanhangers vindt van zgn leer
van wereldhervorming.
Hun beginsel komt hierop neer, dat het
DOOE
Mevr. LA CHAPPELLERoobol.
7)
Het gezicht van dien man gaf Ida haar
spraakvermogen terug, maar deed haar heur
bezinning nog meer verliezen, want zonder
eenige voorbereiding, zonder de minste op
heldering, ging zg op hem toe en zeide
bevend
»Uw vrouw vertelt mg, mgnheer Raders,
dat al het schoone, wat onder den naam
Eugène I ufort het licht ziet, eigenlijk uw
werk is. Is dat waar?*
Het gelaat van den man teekende de
hoogste verbazinghg zag eerst zgn vrouw
en toen de jonge dame aan, maar zich
spoedig herstellende, zeide bjj zeer bedaard:
»Voor ik u hierop antwoord, juffrouw, zou
ik gaarne weten, welk re ebt u hebt mjj
die vraag te stallen?*
De ijskoude kalmte van die stem bracht
Ida plotseling tot zich zelve. Het werd haar
duidelgk in welk een zonderlingen toestand
zjj gekomen was, en zjj voelde dat het beste
wat zg doen kon was, de waarheid te
zeggen. Zg zag Raders ernstig aan en zeide
zucht:
>Ik ben met hem verloofd.
Hjj begreep haar.
>lk mag u niet misleiden,* antwoordde
kwaal geen levenskracht bezit en niet
tieren kan, wanneer het geen tegenstand
ontmoet; dat men dus het kwaal niet
moet tegengaan, niet moet straffendat
men het op geenerlei wjjze moet sterken,
maar alleen moet trachten het te verwinnen,
door het goede er tegenover te stellen.
In die beteekenis is, bgvoorbeeld, de
politie een onding, de rechterljjke macht
een sehadelgke instelliog, zgn strafwetten
en gevangenissen af te keuren, moet er
noch leger, noch vloot zijn. Volgens deze
leer groeit het kwaad juist door het verzet
aan. Beter is het zich te onderwerpen aan
alle schade en kwaad, het kalm te draden,
de ondengd haar gang te laten gaan en
alleen haar te bestrijden, do r er eigen
deugd en goed voorbeeld tegenover te snellen.
Sebjjnbaar is dit alles werkeljjk zeer
fraai; geen enkel ernstig mensch zal zelfs
ontkennen, dat het laatste, het geven van
een goed voorbeeld, het voorgaan in het
goede dat men predikt, het ware zedeljjk
beginsel is.
Maar bjj nadere overweging bljjkt het,
dat we hier te doen hebben met een door
en door ziekeljjk beginsel, dat een ernstig
gevaar voor Staat en Maatschappij ople
vert, omdat hetgegrond is op de
verzaking der menscheljjke plichten.
Deze lieden toch werpen, terwijl zjj zeg
gen een goddelijk ideaal na te jagen, de
eenvoudigste plichten van zich af, achten
zich tot niets gebonden en prediken een
volkomen valsch begrip van vrijheid.
Oogenscbgnljjk, en dit is misschien nog
het allergevaarlijkste, is de leer dezer lieden
te dwaas om er bjj stil te staan. Het tegen
deel is waar! Dat leert ons elke milicien,
die weigert zgn dienstplicht te vervullen,
onder voorgeven, dat het dragen van wa
penen in strijd is met zjjn denkbeelden om
trent den wereldvrede. En zal het bjj dit
voorbeell bljjven?
Gevoelen wjj niet, dat deze weigering,
op een leer gegrond, die ieder kan voor
wenden te omhelzen, de kiemen der maat
schappelijke ontbinding met zich omdraagt?
Straks zal men aanvangen, te weigeren de
nakoming van alle voorschriften, door de
overheid krachtens de wet gegeven. Regelen,
door welke autoriteit of welk gezag ook
gesteld, worden weldra niet bindend meer.
De straffen moeten worden afgeschaft; de
misdaad moet vrjj spel hebben, alleen be
streden door het werk der bekeering. Tegen
zekerheid van leven en eigendom moet geen
hg eenvoudig, »het is waar.*
Er heerschte een diepe stilte. Ida wendde
het hoofd af en trad voor het raamzjj
had geen tweede verzekering noodigzjj
wist dat men haar de waarheid gezegd had.
Zjj streed heftig met zich zelve om haar
aandoeningen meester te blijven, en haar
bittere teleurstelling, haar gekrenkten trots
niet in al hun volheid aan die menschen
te toonen. Raders keek, in sombere gedachten
verzonken, vóór zich zjjn vrouw had in haar
ontsteltenis de wjjste partjj gekozen en het
vertrek met Karei verlaten. Eindeljjk keerde
[da zich van het venster af. Zjj had zich
genoegzaam hersteld en was zeer bedaard.
»Mag ik vragen, mgoheer Raders,* zeide
zjj, »hoe iemand van uw talent tot zoo iets
gekomen is?
»Door iets, dat veel menschen tot erger
dingen dwingt: de noodzakelijkheid, de
armoede.*
»Ik begrjjp u Diet.*
»Niet? De zaak is toch eenvoudig genoeg.
Het noodlot heett u nu eenmaal dcor een
allerzonderlingst toeval met dit geheim be
kend gemaakt; waartoe zou het dienen, dat
ik verder zweeg? Ga een oogenblik zitten,
juffrouw, dan zal ik u mjjn geschiedenis
vertellen. Mjju vader was een rjjk koopman
en liet rug in mjjn jeugd studeeren. Toen
ik een graad aan de academie behaald had,
zocht ik niet dadelgk een betrekking. Ik
was eenige zoon; mgn ouders voorzagen
uijj van een ruim inkomenik trouwde met
een meisje zonder fortuin en hield mij voor
namelijk met literatuur bezig. Ik las en
studeerde veel, men geide dat ik talent had,
voorziening worden getroffen. Zwakke vrou
wen en kinderen moeten niet worden be
scherm 1. Nog een eindje in die richting
doorgaande, komt men alras tot de beljjdenis,
dat alle gezag is uit den 'oooze, dat alle
stantsverband en alle staatsinstelling on
dingen zjjn. Onder het voorgaven vin hef
goddeljjk ideaal van den vrede en de vol
making na te jagen, komt men tothet
onzinnigste nihilisme, dat de wereld ooit
heeft aanschouwd 1
Dat alles kan geboren worden uit de
schijnbaar eenvoudigste omstandigheidhet
gebrek aan een besef van plicht. Plicht is
onder jjverig streven naar bereikbare uit
zichten, zich aansluiten aan het bestaande,
zich vrjjwillig onderwerpen aan wat een
maal wettig is daargesteld, zich bljjmoedig
richten naar wat de omstandigheden ver-
eischen.
Plicht. Wat is de mond toch altjjd
vol van dat woord en wat wordt zgn be
teekenis slecht begrepenEn daar loopen
wjj allen gevaar aan, als we niet leeren
den plicht te beschouwen, als geboden door
88ne noodzaktdjjke wereldorde. En zouden
wjj dan een goddeljjk ideaal van wereld
vrede en volmaking najagen en aan de
wereldorde alle hooger oorsprong ontzeggen?
Zoo niet, dan zullen we ook niet aar
zelen, met vreugde onzen plicht te vervul
len, welke die ook zjjn moge.
Buitenland.
In de kolenmjjnen van Bergen zetten nog
9000 man de staking voortzjj willen van
het besluit van het centraal bestnur om het
werk te hervatten tegen eene loonsverhoo-
ging met 5 pet. niets weten. Ook te Char
leroi heerseht groote opgewondenheid; men
verwjjt het centraal bestuur eene nuttelooze
staking te hebben uitgelokt. De socialis
tische afgevaardigde Maroille, die de op
roeping tot de staking mede heeft onder
teekend, moest Donderdag door de politie
tegen de volkswoede worden beschermd.
Ook in 14 mijnen van het bekken van Luik
duurt de staking nog voort. Te Seraing en
te la Louvière daarentegen is het werk
overal hervat.
Een Pransch kapitein heeft zich te Bilda
van kant gemaakt, toen het bleek dat hjj
vóór eenigen tgd te Toulonse geknoeid had
met een stukniet in de Dreyfus-zaak,
maar in een wedstrjjd voor poëzie! Bjj den
wedstrjjd van de academie der bloemspelen
ik schreef na en dan een gedicht of een
novelle en las dat in een beperkten vrienden
kring voor, maar ik gaf nooit iets uit.
Plotseling werd mjjn vader in den val van
een groot handelshuis meegesleept, hg ver
loor nagenoeg zjjn geheele vermogen, en ik
was met vrouw en kind doodarm. Maar ik
verloor den moed niet, ik was jong en ik
wist dat ik talent had. Ik verkocht mjjn
fraai huis en al wat ik bezat. Betrekkeljjk
geruimen tjjd leefden wjj van de opbrengst.
Ik schreef intusschen een roman, mgn eerste
en misschien een mgner beste werken. Maar
toen het voltooid was, had ik geen geld om
het te laten drukken. Ik ging van den eenen
uitgever naar den anderen. Overal werd ik
afgewezen. Ik was arm, onbekend, men ge
loofde dus niet aan de waarde van mijn
werk. Toch moest ik trachten iets te ver
dienen, want het gebrek stond voor de deur.
Over dag copiëerde en vertaalde ik; dit
bracht mjj zóóveel op, dat ik de mjjnea voor
den hongerdoof bewaren kon. Zoo verliepen
er eenige rampzalige jaren, die mjj niets
dan teleurstelling en miskenning brachten.
Ik wen !de mjj tot eenige mgner vrienden,
die als rjjk en kunstlievend bekend stonden.
Het valt zwaar te bedelen als men jong en
gezond is, maar ik deed bet. Ik had toen
de harde les nog niet geleerd, dat het on
geluk de meeste menschen van ons ver
wijderd ik vroeg of men mgn gedichten
wilde lezen en de kosten van de uitgave
voor mjj betalen. Men weigerde mjj steeds
en ik werd altjjd teleurgesteld. Toen ont
moette ik door een toeval Eugène üufort.
Ik bad hem vroeger oppervlakkig gekend:
te Toulonse had hg de gonden am trant ver
worven met honderd en twittig regels over
La corquête des amans. Eon leer aar te
Toulouse die den bundel met de bekroonde
gedichten (in den handel) onder de oo/en
kreeg1, herkende in de CoDquête dadelijk
een gelicht van hemzdf, d it in 1890 in een
tijdschrift te Bordeaux had gestaan. De
kapitein had er enkel aan het begin en het
eind twee regels aangeljjmd. Toen had hjj
het als het zjjne ingestuurdNa de ont
dekking heeft hjj gedaan als Henry.
't Merkwaardige in dit geval is het nienwe
bewjjs, dat Fransche officieren bjj de tegen
woordige manie tot het plegen van vaLch-
heid in geschrifte, allen geslagen schjjnen
met een ezelachtige domheid, die alleen in
de ermee gepaard gaande brutaliteit haar
geljjke vindt.
Donderdagochtend is het verspreiden der
brieven te Parjjs achterwege gebleven, ten
gevolge van een werkstaking onder de
brievenbestellers.
Het geval veroorzaakte in handelskringen
de grootste verwarring.
Er zgn 3800 stakers, die zich tot nu toe
bedaard gedragen.
Speciale maatregelen zjjn genomen om
de verspreiding verder te verzekeren.
(Deze staking is het gevolg van de wei
gering van den Senaat, om de door de
Kamer bjj de begrooting toegestane ver
hooging der bezoldiging van de bestellers
in de steden met 100 francs 's jaars goed
te ken ren.)
Uit Parjjs wordt later gemeld
In antwoord op een interpellatie aan
gaande de werkstaking van de brieven
bestellers, verklaart de minister van postergen
in de Kamer, dat de dienst thans verzekerd
is, en dat vanavond, d. i. Donderdagavond,
al de brieven geregeld znllen bezorgd worden.
Dupuy voegt erbij dat de regeering voor
geen enkele bedreiging zal wjjken. Als de
bestellers den dienst niet hervatten, zullen
ze afgezet worden.
De Kamer neemt met 383 tegen 112
stemmen een motie van vertrouwen in de
regeering aan.
Om twee uur zjjn de werkstakers in de
Rousseau slaags geraakt met de politie.
Verscheiden agenten werden gekwetst, en
verscheiden stakers in hechtenis genomen.
De republikeinsche garde kwam erbjj te pas,
dreef de stakers terug en sloot ze in het
postkantoor. De republikeinsche garde brengt
de brieven rond.
hjj was een jong student, toen ik mjjn
stadiën reeds geëindigd had. Ik wendde mjj
tot hem en verzocht hem mjj te helpen.
Hjj deed het, hoewel in een anderen zin dan
ik bedoelde. Hg stelde mjj voor alles wat
ik geschreven had en nog schrjjven zon, het
licht te doen zien, maar onder zijn naam.
Hjj wille mjj rjjkeljjk betalen. Mgn vrouw
was ziek, zjj gaf bloed op en leed eigenljjk
gebr k; de opvoeding vau mgn eenigen
jongen zag ik voor mjjn oogen vervaar-
loozen. Ik nam zgn voorstel aan. Ik beloofde
hem de stipste geheimhouding; zelfs aan mgn
vrouw vertelde ik niets; buiten mgn wil
en toedoen is zjj achter de waarheid gekomen.
Een ongelukkige samenloop van omstandig
heden heett u met het geheim bekend ge
maakt ik heb mgn belofte niet geschonden.*
Hjj zweeg, en ook Ida sprak niet. Zjj
stond in diep en smarteljjk gepeins ver
zonken. Eindeljjk hief zg het hoofd op en
vroeg: Mgnheer Raders, als men u nu de
middelen verschafte om uw werken onder
uw eigen naam uit te geven
»Dan zou ik die niet aannemen, juffrouw,*
viel bjj haar dadelgk in de rede. >Ten eerste
denk ik niet, dat iemand mjj zoa gelooven,
maar al kon ik ook wereldberoemd worden,
zou ik mg toch niet aan de laagheid willen
schnldig maken mgn eens gegeven woord
te breken. Ik heb den last van geheimhouding
en bedrog vrjj willig op de schouders ge
nomen en ik ben das verplicht hem te
bljjven dragen.*
Ida zwteg beschaamd stil bjj die terech-
wjjzing. Er werd niet veel meer gesproken.
Weinige minuten later liet Raders zjju be-
Te Orléans, Périgneux en elders hebben
gisteren een aantal brievenbestellers het
voorbeeld hunner Parjjsehe kameraden ge*
volgd en nog anderen dreigen dat te doen,
Te Konstantinopel loopt het gerucht dat
dezer dagen te Sofia een aanslag op het
leven van vorst Ferdinand van Bulgarjje
is gepleegd, door een lid van het Mace*
donisch comi'ó.
Tjjdens een audiëntie moet de dader zich
met e-n dolk op den Vors', h (boen willen
werpen, maar door de wacht gegrepen en
ontwapend zijn.
In Dalmatië heeft een aardbeving, welke
vijf eeeoDdj duurde, ernstige verwoestinzen
aangericht te Sini, Tmjaqne, Koruth, Trilli
en Caporice.
MeD vreest, dat het Turksche oorlogschip
»Mahmndieb«, dat 29 April jl. van Kon
stantinopel naar Tripolis vertrok en waarvan
9edert dien niets meer gehoord is, met man
en muis is vergaan. Eenige honderden sol*
daten waren aan boord van het schip.
De politie te Napels heeft een bende
wisselvervalsohers ontdekt, onder wie zich
een markies en een prins bevinden en dia
onder de hooge aristocratie haar slachtoffers
zocht. De geheele bende, 14 man sterk, is
op de vlucht gegaan.
Een Reuter-telegram uit Rome bevestigd
het bericht, dat Italië alleen een kolenstation
van de Chineesche regeering in de San-
moen-baai vragen zal, en niet tot maatregelen
van geweld zal overgaan.
De Chineesche regeering heeft met mede
werking van Frank rjjk, een concessie gedaan
aan de katholieken. De katholieke gods
dienst in het Chineesche rjjk zon tot wettig
beschermden godsdienst verklaard worden.
De bisschoppen zonden in hnn verkeer met
de overheidspersonen bjjzondere rechten ge
nieten, overeenkomstig de onderkoningen
der provinciën, en de Fransche gezant zou
gemachtigd worden, voor de uitvoering van
de overeenkomsten door de bisschoppen met
de overheid gesloten, te waken.
De Graaf van Stafford, oud-kamerheer
der Koningin van Engeland, is Donderdag
avond aan het station Potters Bar nabjj
Hatfield, waar hg op een trein stond te
wachten, door een duizeling overvallen op
het oogenblik dat een exprestrein van den
Great Northern-spoorweg met volle vaart
voorbjjreed. De 68-jarige man viel op de
zoekster uit. Hjj zag het jonge meisje na,
dat zich met opgericht hoofd en vasten tred
verwjjderae. »Flink en ferm,* zdde hij bg
zichzelf, »maar koud!* Koud, zou hjj dat
ook gezegd hebben, wanneer hij haar een
nor later in haar kam^r had kunnen zien
zitten, en die heftige uitbarsting van smart
gadeslaan, waaraan zjj zich bad overgegeven,
na zjj zich niet meer voor vreemde blikken
hoefde te bedwingen? God, was het dau
wuar, dat haar Eu èue, de man dien zij
zoo vereerd had, vau zjju voetstuk was
afgevallen en dat alles wat zjj had aange
beden, niets bleek te zgn dan bedrog en
jjdelbeid? In de eerste opwelling harer ver
ontwaardiging had zjj haar pen en papier
gegrepen en hem geschreven, dat alles tus-
schen hen gedaan was. Maar toen de brief
voltooid was, was ook haar kracht gebroken.
Ach, ze had hem toch zoo lief; waar ze
haar blikken ook wendde, overal zag zg de
bljjken van zgn innige genegenheid. Die
rozen bad hjj haar gisteren meegebracht;
die fraaie gravures, hjj had ze voor haar
gekocht; haar boeken, hjj had ze voor haar
bijeenverzameld. En haar verbeelding tou-
verde haar verschillende tooneeltjes uit dien
laats ten, zaligen tgd voor oogen. Zg hoorde
weer zgn welluidende stem, toen hjj haar
voor het eerst van zgn liefde sprak, zjj zag
weer die uitdrukking van gelnk in zgn
oogen, toen zjj hem haar jawoord schonk,
zg voelde weer de heilige verrukking van
zgn eerste kus.
Slot volgU)
I I——J—j_L—_I_
