Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bonimelerwaard. FEUILLETON. Ouee Tfttriaseliea 11 land van alteN^- VOOB Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. Het Assurantiewezen, M 1819. ZATERDAG 29 JULI 1899. zijn vóór- en nadeelen Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementiprgi: per S maanden f 1.00. Franco per poet zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 eent. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 71/» ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. Pjj de bespreking van dit onderwerp moeten wjj in de eerste plaats bet oog vestigen op die klassen der samenleving, waarin men, iets meer dan in den gewonen werkmansstand, tot zelfhnlp in staat is; waarin men gewoonljjk iets meer kan af zonderen, minder bloot staat aan de wissel valligheden van het lot, en waarin ook eenige meerdere algemeene ontwikkeling de personen eenigszins in staat stelt om te knnnen oordeelen over het vertrouwen, dal de verschillende instellingen verdienen eD de wijze waarop zjj werken. Men wane niet, dat in den middenstand, onder ambtenaren, kleine winkeliers, nering doenden en ambachtslieden, minder behoefte zon bestaan aan verzekering tegen allerlei gevaren, die den mensch bedreigen. Het tegendeel is waar. Wanneer de werk man door Staatshulp zal mogen deelnemen aan de verzekering tegen ziekte, ouderdom en onheilen, en een goede wetgeving hem ook in staat zal stellen, tegen matige stor ting in betrouwbare begrafenisfondsen te gaan, dan is bp werkelijk zoo goed mogelpk beveiligd. Ook in den kleinen burgerstand komt voor ieder de tpd, -lat de krachten afnemen en daarmede veelal ook de inkomsten. Een maal komt ook het oogenblik van heengaan, terwjjl de behoeften der overblpvenden de zelfde blpven, de levenseischen van de kin deren hooger zpn dan in den werkmans stand en het dikwjjls zeer moeilpk valt ze aan een gevestigden stand te helpen. Reeds lang geleden beeft men getracht door de levensverzekering in de behoefte aan meerdere waarborgen voor de toekomst te voorzien. In den oorspronkeljjken vorm was die verzekering uitslnitend een kans- contract; bp overljjden werd eene som uit betaald tegen voldoening vaneen jaarlpksche premie. Die heel lang de premie betaalde, stortte veel meer dan de erfgenamen ont vingen. Bp vroegtijdig overlijden daaren tegen was het nadeel aan den kant der verzekering-maatschappij, en daar men toen nog niet op de hoogte was van berekening der te betalen premie naar den vermoede- ljjken levensduur en de deelneming tol enkelen beperkt bleef, hing veel van het toeval af en ging menige maatschappij t EMMY VON DINCKLAGE (Novelle uit Oost-Friesland). 18) Ook beden, toen de hnisgenooten na Hanna's lang gebed, eindelijk mochten aan vallen, was 't middagmaal onberispelijk. Toch liet Hanna plotseling den lepel vallen, ter wijl bare wangen verbleekten en moest ze van tafel opstaan, om hare duizeling in de frissche lucht te boven zien te komen. Nau welijks was ze buiten, of met een kreet van vreugde verwelkomde ze den reeds zoo lang gewachte», zwarten poedel. Tot eene samen komst riep bp haar dezen keer niet op, want aan den bals droeg bp een klein briefje, dat Hanna met bevende handen van den halsband losmaakte, 't Was kort en zeer haastig geschreven; Vaarwel, moeder, wjj hebben verloren! De jongens van de >Zaandam< en de »Pétrel« kwamen te vroeg in opstand, werden overmeesterd en noem den mp als bun aanvoerder. In dezen nacht rakken wp allen, zonder uitzondering, naar Frankrjjk op. Worden de commissaris en de officieren van onze aanklaeht vrijgespro ken, dan hangt men ons en zoo niet, dan worden we in Fransche regimenten inge deeld. Ivo is thans een bedelaar. Om u doet het mp leed, maar anders om niemand. Ver- Qütrufit u ciot over uijj, ik kooi terug om gronie; terwjjl deelhebbers, die zeer veel hadd-n gestort, hunne betrekkingen onver zorgd achterlieten. Da meeste levensverzekeringmaatschap pijen werken in hoofdzaak nog op dezelfde wpze; doch de tarieven zpn beter berekend en de deelneming is grooter. Vandaar dat, niettegenstaande de lagere premies, de zeker heid veel grooter is geworden. Velen echter konden de betaling der premie niet voortzetten en dan was alles verloren. Nu staat het vast, dat men, door te sparen en te beleggen, bpna hetzelfde resul taat bereikt. Die geregeld een kleinigheid afzondert en dat b.v. op de Spaarbank plaatst, om het weer terug te nemen, zoodra het geplaatste is aangegroeid tot een bedrag, groot genoeg om er een klein effect voor aan te koopen, dat hoogere rente afwerpt, verzekert zich zelf op voldoende wpze, kan bij er niet meer mee voortgaan, dan is het gespaarde toch niet verloren. Hier tegenover staat evenwel, dat, wan neer men zich niet bepaaldeljjk heeft ver bonden om op zekeren tpd eene vastgestelde som als premie te storten, de prikkel om te sparen minder groot is. Weet men een maal dat de qnitantie op zijn tpd zal worden gepresenteerd, dan is dat een soort van zedelijk verband. Zonder dien prikkel komt men er niet zoo licht toe om iets weg te leggen en besteedt het geld voor andere, soms minder nuttige doeleinden. Natuurljjk staat men altpd bloot voor waardevermin dering en diefstal. Ongetwijfeld is de levensverzekering daar om de secuurste weg. Iu haren oorspronkeljjken vorm waren er echter twee groote bezwaren aan ver bonden. Vooreerst, was, wilde de maat schappij werkelijk z kerheid aanbieden, de premie veel te hoog. In de tweede plaats komt de verzeke ringssom alleen aan de erfgenamen ten goede en baat dus niet wanneer men ge durende zpn leven aan geld behoefte heeft. Langzamerhand zpn dan ook andere vormen van verzekering ontstaan, waar onder ook de zoodanige, die niet of althans zeer weinig, het karakter van een kans overeenkomst aannemen. Deze laatste zpn het meest aangewezen voor da groote meerderheid van gewone burgers. Zjj zijn in verschillende levens omstandigheden bruikbaar en nemen meer bepaaldelijk den vorm van sparen aan. Trou wens, de hooge premiën, die aan dien schurk van een commissaris, die 't vooral op mjj gemnnt had, aan de galg te brengen. Verraad Ivo niet wegens zpn ont duiken van den dienstplicht. Er is toch iets, dat de Hertogs onzichtbaar beschermt en dat het verstand in macht te boven gaat. Vaarwel Ie Vrouw Hanna's duizeling was niet zoo gemakkeljjk te overwinnen. Ze moest ver scheidene dagen het bed honden en bleef er den geheelen winter bleek en zwak uit zien. Dit gebeurde in 't jaar 1807, toen aan generaal Carteret eene openljjke muiterp op de kanonneerbooten, die voor den Dollart lagen, werd gemeld. Ivo en zjjne vrouw waren in het ka mertje in de herberg, dat Cato sedert hare aankomst te Emden bewoond had, aange komen. Cato gevoelde zich zoo luchtig, als ze in lang niet was geweest en was voor haar Ivo vol schroomvallige teederheid. Hier, onder al die vreemde raensehen, kwam hp haar nog eigenaardiger voor dan tehuis. En 't was zonderling, maar 't scheen haar, of bij edeler en beter was dan die anderen met al hnnne onrust en hun gewichtigheids- vertoon. Tot nu toe had ze hem voor een voudig van geest aangezien en had het haar gehinderd, dat hp niet was als de groote hoop, maar thans zag ze in dat bp hooger stond dan al de overigen. »Arme Kaatje,* zeide Ivo, »het spjjt mp dat ze mp maar niet weer hebben opge sloten, Lp hangt aan 't aardsche goed. vankeljjk moesten worden voldaan, worden, zooals wp boven reeds opmerkten, over bet algemeen aanmerkelijk minder. De maat schappijen worden tegenwoordig op zoo danige wpze ingericht, dat een deel der jaarlpksche winsten, die de maatschappij maakt, aan de deelnemers wordt uitgekeerd en in mindering van de jaarlpksche premie strekt, of dat bij loting tusschen hen wordt bepaald wie van de premiebetaling zal worden vrjj gesteld. Dat mededeelen in de meestal vrp groote winsten der maatschappijen treedt echter niet terstond in, maar gewoonljjk eerst nadat men vjjf jaar lang de volle premie heeft betaald. Ware het anders, dan zou de maatschappij zelve wel iets minder ge nieten, maar de deelneming ook veel meer algemeen worden; want de groote waar heid is en bljjft, dat de premie voor den gewonen burgerman in den regel nog te hoog is. Yelen offeren zich gedurende eenige jaren op, om dan, ten gevolge der staking van betaling, of alles kwjjt te zjjn, of althans een aanmerkelijk verlies te Ijjden. Bjj de levensverzekeringen die niet als kansovereenkomst werken en niet alleen strekken tot uitbetaling bjj overljjden en daarom het meest van practisch belang zjjn, staan wp nu nog opzetteljjk in een laatste artikel stil. Uit Brussel wordt d.d. 26 Juli gemeldt: De »Vingtième Siècle* zegt dat op dit oogenblik de gebeele regeering voor de evenredige vertegenwoordiging gewonnen is. Men acht bet ontslag aanstaande van den minister-president Yandenpeereboom, den minister van binnenlandsche zaken Schollaert en den minister van financiën Liebaert, en Lantsheere en De Smet de Naejer worden genoemd als vermoedelijk opvolger van Yandenpeereboom. De havenarbeiders van de Red Star Line te Antwerpen hebben het werk gestaakt en eischen, ofschoon zjj voor het meerendeel 75 francs per week verdienen, hooger loon. Zp zjjn onmiddellijk ontslagen. Donderdag avond is de houding der stakers dreigend geworden. De politie houdt streng toezicht, daar het gerucht gaat, dat de stakers de petroleumvaten, welke gelost worden, in brand willen steken. Uit Rennes wordt aan het Petit Journal* gemeld, dat kapitein Dreyfus in vrjj hevige mate aan koorts Ijjdt. De majoor van den Maar u u mochten deze bedriegers, deze ellendelingen niet aanraken en zoo zpn we dan in Godsnaam arm.* »Ach ja, wjj hebben nu geen Plaats, zelfs geen dak en vak meer,* zei Cato en ging treurig zitten. Ivo greep zjjn hoed. »Waar gaat ge heen?* riep de jonge vrouw verschrikt. »Werk zoeken! 't Was steeds mjjn liefste wensch, voor u te mogen werken en toen ze mp hierheen sleepten, merkte ik op dat er rondom de stad gebouwd wordtde dag- looners zullen daar wel goed betaald worden.* »Ivo Hertog bjj eene ploeg werklieden ingedeeld en arbeiden als de geringste knecht?* klaagde Kaatje. >Maar ik heb immers nog wat geld en mjjne kostbaar heden, laat ons wachten, of >Neen Cato, laat mp de voldoening te weten, dat gjj het brood eet, dat ik ver diende. Nooit ben ik op iets anders trotsch geweest dan op u en nn wilde ik zoo gaarne, dat ge mjj ook zondt kannen achten. Ware Jans maar hier, hij zou mjj raden >Neen, neen Ivo!* riep zjjne vrouw, »'t is beter, veel beter, dat hp niet hier is Doe, wat ge zelf het beste vindt! Maar als ge weg zjjt en de commissaris mocht eens hier komen ik ben bang voor dien man >Neen, Cato, ge moogt niet bang zpn. Hebt ge indertijd eenige vrees gevoeld voor die roovers, düveke? Neen, ge zpt niet bang Cato zag hem aan, riehtte zich vastbe raden op en antwoordde met helderklin- geneesk. dienst heeft hem in zjjne gevan genis bezocht. 't Gast sinds Donderdag met Dreyfus gelukkig weer wat beter, de koorts is minder geworden, de eetlust neemt toe. Een der anti-semitische bladen had een brief afgedrukt naar het zei, verloren door Hild, Labori's secretaris, door Dreyfuï dd. 15 Juli uit zjjn gevangenis te Rennes aan >zpn vriend Labori* geschreven, een brief dien Labori en Dreyfus beiden voor gefan taseerd verklaren. Het is een sensatiebriefje maar zonder booze bedoelingen gesteld: Dreyfus, zich innig dankbaar verklarend voor de verleende hulp, de hoop uitsprekend op een spoedige vrijheid, waarin hp weder aan Frankrjjk zjjne diensten zal knnnen verleenen. Heel onschuldig dus! Over de te voeren maatregelen van orde is een conflict ontstaan tusschen de bnr- gerljjke en militaire autoriteiten in Rennes. Waarover dat precies loopt weten we niet, onrustbarend is het evenwel stellig niet: de orde in Rennes tjjdens het proces zal wèl bewaard worden. Advocaat Demange heeft verklaard dat hp op een elftal zittingen van den krjjgs- raad rekent. Hp gelooft niet dat het open baar ministerie eenvoudig de aanklacht zal laten vallen, integendeel zal het conclusies nemen uit de getnigenverhooren. Zoo het dit niet mocht doen, dan zou de verdedi ging een onderzoek vragen van de beschul digingen die op autentieke bazis berusten. Ofschoon voegde Demange er bjj - die tot nog toe niet door ons gevonden zjjn Ook Mazeau, de president van het Hof van Cassatie, heeft dit niet gevonden. Hp heeft op een vraag van president Loubet, wat hp, die alle stukken gezien had, van de zaak dacht, geantwoord: Ik heb niets gevonden dat op schuld duidt en daaren tegen heel veel dat sterk ten gunste van onschuld spreekt! Onder de getuigen heeft men generaal De Pellieux gemist. Hp is inderdaad niet opgeroepen, zpn onbetrouwbaarheid is vol doende geblekenEsterhazy, die wel op geroepen is, zal waarschjjnlpk niet komen. De »cher camarade* van den ótat-major dankt er voor een reis naar Rennes te maken ten bate van zpn chefs, die hem in den steek lieten toen hp hulp noodig had. En bovendien, er is niemand bereid om zpn kosten te betalen De >Siècle« beweert opnieuw, dat op 't oogenblik van den dood van Felix Faure nende stem>Gjj hebt geljjk, Ivo, ik ben niet bang!* Ondanks deze verzekering ontsnapte haar een kreet van schrik, toen de deur onmid dellijk daarop zachtjes opeDging en de com missaris in eigen persoon, in een kraagmantel gehuld, voor het echtpaar stond. Ivo, die nooit gewoon was de menschen het eerst aan te spreken, nam thans met bewonderenswaardige tegenwoordigheid van geest het woord, terwjjl Cato, anders steeds zoo bjj de hand, bleef zwjjgen. Mjjnheer,* zeide hp, op zjjne langzame, geduldige manier, »ik heb niets meer te gevenwat ik bezat, staat op 't papier en is aan n vervallen.* De commissaris maakte met de hand eene afwerende beweging en nam plaats. »Wees tevreden, dat gp er zoo afkomt, meer kan zelfs ik niet doen voor menschen, die »Die u voorlogen!* vervolgde Ivo. »Ja mjjnheer, gp kunt mp dit niet zoo kwaljjk nemen, als ik het mp zelf doe! Ik was steeds een gedachteloos man, weet gp, maar deze zondige daad zal mp leeren, mpn denk vermogen in te spannen, opdat God mjj haar eens moge vergeven. En om mpne gekrenkte vronw te doen vergeten, wat ik was, zal ik voor haar arbeiden!* »A1 wel, al wel, lieve menschen,* zeide de bezoeker ongeduldig, »maakt dat onder u beiden af, ik kom met de beste bedoe lingen!* »Zoo vroeg de jonge vrouw, een weinig meer op den voorgrond tredend. Voorzeker, madame, ik hoop, dat awe een complot heeft bestaan, niet alleen van royalisten, maar ook een van bonapartisten. De bonapartistische vereeniging >Le petit Chapeau* had aan den vooravond van Déroulède's mislukten staatsgreep eenige millioenen in kas. Een gedeelte had de ex-keizerin Eugenie gegeven, die voor dit doel twee colliers en verscheidene ringen had verkocht. Déronlède werkte zoowel met het geld der royalisten als met dat der bonapartisten. Beiden had hp beloofd, iets te zullen doen, maar wat zei bjj niet. Mevrouw Faure heeft aan de rijksmu seums de geschenken van groote waarde aangeboden, welke haar echtgenoot, de overleden president der Republiek, van ver schillende Europeesche vorsten heeft ge kregen. Zp beschouwt deze geschenken niet als persoonljjke giften, maar als indirecte bewjjzen van sympathie aan het Fransche volk. Yolgens de »Temps« heeft de minister raad zich Woensdag met een nog veel ernstiger geval dan de tot dusver gestrafte vergrjjpen bezig gehouden, nameljjk dat van een hoog geplaatst generaal, die her haaldelijk woorden moet hebben gesproken, welke onvereenigbaar zjj» met de krijgs tucht. BIjj kens een nader bericht, betreft het hier generaal Nógrier, die door president Lonbet ontslagen is als lid van den Hoogen Raad van oorlog, belast met speciale dien sten. Genoemde generaal zou nl. bjj gelegen heid eener inspectie zjjne afkeuring hebben uitgesproken over de houding der regeering, welke hp niet in staat acht het leger te verdedigen. >Het leger zeide hp moest maar geduld hebben tot na afloop van het proces te Rennes en dan zelf handelen, wan neer de regeering het niet verdedigt.* Door den minister van oorlog, generaal de Gal- liffet ondervraagd, moet de Nógrier bekend hebben die woorden te hebben gesproken, met de toevoeging: Alles wat men tegen mp doen zal, is mjj geljjk; ik heb het leger voor mjj en wanneer ik dat wil, zal het mp volgen*, waarna de minister de zaak in den ministerraad bracht en aan Loubet het ontslag van de Négrier ter teekening voorlegde. In den Spaanschen Senaat heeft generaal Weyler, bp de beraadslaging over de leger- sterkte, op bezuinigingen en vermindering van het contingent aangedrongen. Het land, zeide hp, verkeert in beroering sedert den dood van Canovas. Ik zal alles doen zaken nog tot uw best mogen worden ge schikt, en deed daartoe alles wat ik kou; ja, ja, ik deed meer voor u dan ik moest »En wat verlangt ge daarvoor van ons?* vroeg Ivo, die werkeljjk verbazende vorde ringen toonde te maken in 't gebruik van zpn denkvermogen. Sapristi, eene kleinigheid; dit pakje moet ge eenigen tpd voor mjj bewaren, 't Zal in geen geval voor lang zpn, maar ge moogt er niet over spreken noch het aan iemand laten zien. Yerlaat Emden niet, vóór dat de geheele smokkelgeschiedenis vergeten is. Ik geloof aan uwe onschuld en zal u helpen, maar geen mensch ter wereld mag ver moeden, dat ik u zooveel vertrouwen schenk.* Het jonge paar bleef zwjjgen, de arme kinderen waren wantrouwig geworden. De commissaris trok zpn mantel dichter om zich heen, stak het pakje weer bjj zich en stond op. »Gjj weigert? het zp zoo. Ik hield u nog wel voor vroom genoeg, om zelfs een vjjand goed te doen en ik kwam als vriend. Adieu dan, mpn paard staat gezadeld, nog op dit oogenblik reis ik af naar den Haag.* >Geef hier dat pakje,* zeide Cato, terwjjl ze hem den weg versperde, 't Zal gebeuren zooals gp dat wenscht.* »En gp, boer Hertog, kan ik mjj op u verlaten?* »Gerust, mjjnheer, wees daaromtrent on bezorgd.* Zoo reisde dan de commissaris af en liet het pakje achter. IIE1IWSBLU DK VERZEKERING IN DE PRACTIJK. 1 r~WiShWiJMMWSWaiMB—ag—MWOTB- DOOR Buitenland. volgt.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1899 | | pagina 1