Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
De Drankwet.
M 1904.
FEUILLETON.
De nieuwe Kok.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
ZATERDAG 19 MEI.
1900.
LAND VAN ALTEN^
YOOB
n
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 et. Elke re
meer 7% ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
Een jaar is spoedig om en daarom wordt
het tjjd, eeDs te gaan denken over hetgeen
op 1 Mei 1901 zal moeten geschieden in
zake de regeling der vergunningen tot ver
koop van sterken drank in het klein.
Men weet wat er gebeurd is, ofschoon
het geen wonder zou wezen als men het
maar half wist; want, het is al zoo'n tjjd
geleden.
Toen in 1881, dus vóór negentien jaren,
de wet tot regeling van den kleinhandel in
•terken drank bij de Tweede Kamer in be
handeling kwam, toen werd bepaald dat er
in elke gemeente slechts ëéne vergunning
zou mogen worden afgegeven op een zeker
aantal zielen.
Hoe het groote overcompleet echter kwijt
te raken? De Regeering stelde voor, dat
na twee jaren de vergunningen zonden wor
den ingetrokken die bet wettelgk aantal te
boven gingen. Dit vond men echter veel te
kras. Een voorstel om het op vjjf jaar te
bepalen, vond ook geen genade. Eindeljjk
werd het op twintig jaar bepaald. De Kamer
dacht misschiendie dan leeft, dan zorgt.
Maar aan alle tijdsbepalingen komt toch esn
einde, en zoo zal dan op 1 M»i 1901 de dag
er zjjn, waarop ten slotte de drankwet, die
indertjjd zooveel gerucht maakte, ten volle
in werkiDg zal treden.
Het voornemeH bestaat, om het ontwerp
eener gewijzigde drankwet bjj de Tweede
Kamer in te dienen en die dan zoo spoedig
mogeljjk te doen behandelen. Daarvan heb
ben wjj echter niet veel verwachting. Een
parlementair jaar is nog spoediger om dan
een kalender-jaar. Er is nog verbazend veel
op wetgevend gebied af te doen, en dan zijn
ten slotte de kamer-verkiezingen in het voor
uitzicht. Dat is geen gunstige tjjd om in
grijpende maatregelen tot stand te brengen.
Dat een gewijzigde drankwet op 1 Mei
1901 in het Staatsblad zal staan, gelooven
wjj dus niet.
Vermoedelijk zullen er dns wel afzonder
lijke maatregelen moeten worden genomen,
wanneer de Regeering bepaalde regelen wil
stellen voor de volledige uitvoering der wet
op genoemden datum.
Doch, is dit werkelgk een vereischte?
Wjj gelooven het niet.
Van de op 1 Mei 1901 bestaande lokalen,
waar le verkoop van sterken drank in het
klein plaats heeft, zal de vergunning mo»ten
Eene Humoristische Vertelling
GEORG HöCKER. 5)
Paprikeff kuchte, >Ik sta hier alleen,*
ging Sabine voort, »en een toeval kan mg
gemakkelgk in een scheef licht plaatsen.
Ik deel n dan onder het zegel des geheims
mee, dat zekere familieomstandigheden me
nog beletten, mjjn waren stand en naam
bekend te maken. Eiken dag kan dat ver
anderen.*
»Ik schjjn haar toch niet geheel onver
schillig te zjjn. Deze vertrouwelijke mede-
deeling geelt wat te denken,* dacht de oude
dikbuik en meesmuilde. »Bljjkbaar onge
lukkig getrouwd, beproeven we bres te
Bchiiten.* En luid voegde bjj er bjj, »Mjjne
lieve dame, uw vertrouwen vereert mjjik
meen uit uwe woordeD, hoewel bedekt, ds
gebroken Bnaren van een verscheurd hart
te hooren klinken.*
»Zoo'n gehoor is zeker bewonderenswaar
dig 1* lachte Sabine, terwjjl ze hem verbaasd
aanzag. »Ik meende, dat het gebied van
uw ervaringen zich vooral uitstrekte over
de gastronomie.*
Deftig knikte Paprikoff. »Inderdaad, me-
vronw, ik laat me op mjjn tong nog al iets
voorstaan; men is niet vergeefs een fijn
proever; maar de voorliefde voor een fijne
worden geweigerd, voor zoover zjj het wet
telijk aantal te boven gaan.
Alleen aan hen, die in 1881 vergunning
verkregen en die nog bezitten, kan zjj niet
worden geweigerd. Aan hen, die den klein
handel kochten of andere wjjze overnamen,
en deze vormen de meerderheid, echter wel.
Gesteld nn dat er in zekere gemeente
veertig vergunningen kunnen worden afge-
gegeven, terwjjl er vjjftig bestaan, waarvan
de houders zich allen voor verlenging aan
melden, hoe moet dan de kenze geschieden
De wet zwjjgt hierover geheel en dien
tengevolge is de ztak aan de wjjsheid van
het Dagelgksch Bestnnr der gemeente over
gelaten. Het is duilelgk genoeg, op welke
wijze dit bestuur in hoofdzaak zal te werk
gaan. Men zal als regel aannemen, om die
vergunningen het eerst te verleenen, welke
het langst hebben bestaan. De jongste zul
len dns het eerst afvallen. Maar, Burge
meester en Wethou lers big ven dan toah vrg,
om van dien regel af te wjjken; natunrlgk
niet om gunsten uit t8 deelen; maar om
ook in deze het belang der gemeente te be
hartigen, en niemand beter dan zjj zjjn
daartoe in staat.
Volgens de bepalingen der zoogenaamde
drankwet, kan het niet licht voorkomen,
dat aan iemand de vernieuwing der eenmaal
afgegeven vergunning geweigerd wordt.
Toch komt het vaak voor, dat het wen-
scheljjk zou zjjn dat te doen, b.v. uit een
oogpunt van zedeljjkheid of van openbare
orde. Alles hangt hier natunrlgk af van den
persoon van den eigenaar, van bet publiek
dat hg gewoonljjk in zjjn lokaal vereenigt,
van de wjjze waarop het er zich gewoonljjk
gedraagt, enz.
Wanneer dan Burgemeester en Wethou
ders oordeelen, dat eene vergunning, of
schoon tot de oudsten behoorende, dient te
worden opgeheveD, dan zal hun dit vrg
staan. Zjj zjjn het best bekend met de plaat
selijke toestandenzjj kunnen zich van alles
haarfija op de hoogte doen stellen; zjj kun
nen door eene goede keuze het best de be
langen der gemeente behartigen.
Zóó is de toestand, en zóó zal zjj bljjven,
wanneer de wet niet tusschan beide komt.
Het schjjnt echter het bepaalde voorne
men te zjjn, om de wet wèl tusschenbeide
te doen komen, en algemeene regelen te
stellen, waarnaar op 1 Mei 1901 door de
plaatselgke besturen zal moeten worden ge
handeld.
Over de wjjze waarop de Regeeriug die
regeling denkt tpt stand te brengen ver
tafel sluit da zachtere hartsaandoeningen
niet uit, vooral als men zich nog zeer jong
gevoelt. Ik durf beweren, dat een mensch,
die de eetkunst verstaat, ook een hart, dat
hem geschonken wordt, weet te waardeeren
»Een stoute vergelijkingTot nn toe hield
ik altjjd den lekkerbek voor een kleinen
egoïst.*
Volstrekt niet!* viel Paprikoff haastig
in, »al kan ik niet ontkennen, dat de fijn
smaak ons dikwijls in corflct brengt m-t
ons go°de hart. Ik ben een gevoelsmens h,
ik heb een week hart, dat zelfs de dieren
wereld met liefde omvat. Op mjjn landgoed
had ik voor jaren een jongen haan, een
leeljjk dier, maar lach me niet uit, onder
ons gezegd ik had een zwak voor dien haan,
en op zekeren dag ik heb nameljjk ook
een zwak voor frikasser met hanenkam
werd het dier stilletjes achter mjjn rug ge
slacht, gefrikasseerd eu me voorgediend.
Men had de onvoorzichtigheid gehad me de
herkomst van dien frikasser mee te deelen,
toen ik de eerste vork naar mjjn mond
wilde brengen. Ik wil bekennen, dat het
goed smaakte, al had ik ook wat meer truffels
gewenacht, maar ik werd gedurende den
maaltjjd steeds weemoediger, en toen de
frikasser op was, scheen het me dat ik een
geliefde begraven had.*
Luid schaterde Sabine 't nit. »Zulk een
overmaat vau gevoel had ik niet bjj u ge
zocht. 't Was zeker een harde slag voor u?«
»Het noodlot trof me wel vaker!* stemde
Paprikoff toeieder mensch heeft zjjn kleine
zwakheden. De voornaamste zwakkeden van
mjjn leven waren Maczurek-warszawski.
luidt reeds een en ander, dat wjj nog nader,
in een slotartikel, onder de aandacht onzer
lezers zullen brengen en in bijzonderheden
beschouwen.
JLS ui ten land.
Op heel de Fransche kast heeft in 't begin
dezer week een zware storm gewoed. Te
Brest was het een ware cycloon. Eenige
vaartuigen zjjn op de kust geslagen en van
een paar is de bemanning omgekomen.
Te St. Brienx is het schip >Amélie« ge
strand en verbrijzeld. De zes opvarenden
verlieten het schip eenige oogenblikken vóór
de stranding in een boot, maar deze sloeg
bjjna onmiddellijk om; de ongelukkigan
poogden nu zwemmende het land te berei
ken, doch de steile, ontoegangkeljjke rotsen
maakten dit ondoenlijk. Alleen de zoon van
den kapitein werd gered door een brieven
besteller, die getuige van de ramp was en
zich op gevaar af zjjn hals te breken op
de scherpe, steille rotsen waagdede andere
vjjf zjjn jammerlijk omgekomen.
Men vreest nog erger rampen.
Het aantal bezoekers van de Tentoonstel
ling te Parijs was Maandag met de koude
nog geen 100.000 personen en in dit getal
rekent d* administratie de werklieden mele
maar later was het minder guur en kwam
hst bezoek weder op hooger cjjfer. Even
voor twaalf uur, toen de meeste werklieden
san het eten waren, bemerkte een der op
zichters rook bg d« stelling voor het zoo
genaamde waterkasteel en het bleek hem,
dat een begin van brand ontstaan was door
de electriciteit en dat reeds een schakelbord
was verbrand. Hjj gaf onmiddelgk het brand-
8ein en de brandweer slaagde er in, met
een stoomspuit den brand te blusschen
toch bleek de schade grooter, dan men dacht
en men twjjfelt of de electrische verlichting
der fonteinen en watervallen nu binnen
eene maand gereed zal zjjn.
Dinsdag, voor het eerst na dertig jaar,
heeft de Puitsche vlag gewapperd op een
bootje op de Seine, de gasten van de Duit-
sche ambassade werden daarmede vervoerd
naar het paleis van het DuPsche rjjk, dat
door graaf van Munster officieel werd ge
opend een borstbeeld van den keizer staat
midden in de zaal. De Tnrksche gezant
hield receptie in de kiosk van dat rjjk, die
hgzonder schoon is uitgevallen, maar ook
niet minder dan f 212.500 gekost heeft van
bonwen.
»Een mg onbekende grootheid.*
»'t Zijn kleine koekjes, delicieus, knap
perig en toch op de tong smeltend. Ik had
een kek, die ze maken kon, ik moest
dien man wegzenden, 't is al eeu jaar
geleden, vraag me niet, waarom ik hem
moest wegzenden, maar mijne vrouw
leefde nog een vroonie ljjderes. Bedenk
eens, zjj had rnjju kok het geheim der
Macznrek8 afgeloerd. Acht dagen later, zette
ze mjj de Maczureks voor. Ge kunt niet
gelooven, hoe lief ik ze had.*
»Uw vrouw?* kon Sabine zich niet
weerhouden spottend te vragen.
»Ik meende de Maczureks,* zei de in
vnur geraakte Paprikoff; »maar 't ongeluk
vervolgde me; weer acht dagen later sti-rf
mjjn vrouw eensklaps en nam het recept
mee in 't graf. Sinds dien tgd heb ik geen
Maczureks meer gegeten.*
»Dat is vreesljjk!* steunde Sabine, die
van lachen schudde.
»Toen ben ik met mjjn dochter op reis
gegaan,* sprak Paprikoff ernstig.
»0in eenigermate vergetelheid voor uw
hard lot te vinden?*
>Ja!< stemde Paprikoff met manljjke
vrg moedigheid toe. >Ik had de Maczureks
boven alles lief, kunt gjj 't me ten kwade
duiden, dat ik in dien trooateloozen toestand
naar een hart smacht, dat me verstaat?*
>En in het bezit is van het Maczurek-
receptl* viel Sabine lachend in.
Paprikoff zag haar verrukt aan. »To»n
ik u gister voor 't eerst zag, vergat ik zelfs
de Macznreks, en daarom meende ik,
dacht ik ge hebt znlke prachtige bruine
Uit Zurich wordt gemeld, dat Engelsche
muildierhandelaars door het canton Wallis
trekken, om alle beschikbare dieren op te
koopen voor Engeland. Zjj betalen per stuk
400 tot 600 en zelfs 1000 francs. De boe
ren staan hunne dieren tegen znlke prjjzen
graag af.
De rust te Madrid is geheel ternggekeerd.
Een groote menigte beweegt zich kalm langs
de straten ter eere van het St. Isidornsfeest.
Niettegenstaande de aanschrjj vingen van de
Nationale Unie, om geene belastingen te
betalen, komen de posten geregeld in en is
het eindcjjfer zelfs hooger dan het voor
gaande jaar.
In strjjd met de officieuze berichten dat
het verzet tegen de betaling der belastingen
grootendeels heeft opgehouden, wordt van
particuliere zjjde beweerd dat de Spaansche
regeering alle telegrammen, die den waren
stand van zaken melden, eenvoudig laat
ophouden, en dat nog op verschillende pun
ten, ook te Barcelona en te Valencia, de
onlusten voortduren, ondanks dén staat van
beleg.
Te Stockholm, waar eene gedeeltelijke
werkstaking in de bouwvakken was uitge
broken, hebben de patroons, na een ver-
goefsche poging om tot overeenstemming
te komen, besloten tot een lock-out, met
het gevolg, dat 5000 werklieden wegge
zonden zjjn, maar dat 20.000 feiteljjk niet
kunnen werken, daar andere vakken stil
staan, nu de bouwers geen werk laten af
maken.
De Engelsche gouverneur aan de Goud
kust heeft aan de regeering geseind, dat de
toestand onhoudbaar is en dat hg zich ge
noodzaakt zal zien op leven en dood zich
door de belegerde negers heen te slaan, in
dien niet spoedig een ontzetcorps aanrukt.
De toestand te Coemassie is onhoudbaar.
De correspondent van de Herald* te
Pretoria seint, dat hg uit zeer officieels bron
vemom*n heeft, dat de Boeren-afgevaurdig-
den gemachtigd zjjn aan da Vereenigde Sta
ten het protectoraat van de beide Republie
ken aan te bieden en zelfs, indien dit mocht
verlangd worden, de Republieken zich liever
door de Vereenigde Staten zullen laten
annexeeren, dan hun land onder het juk der
Engelsahen te zien.
Uit goede bron wordt gemeld, dat de
vredesdeputatie der Boeren aan Transvaal
den raad gaf zich over te geven, indien zij
bjj de Vaal werden verslagen.
oogen onder ons gezegd, ik heb een zwak
voor bruine oogen.*
Sabine werd ernstig. U vergeet, dat
ik getrouwd ben!* zei ze half lachend,
half boos.
>Dat maakt niets uit.,* zei Paprikoff
onwillig.* Beval ik u, dan laat ge u van
uw man scheiden.*
»Maar ik heb mjjn man lief!* lachte
Sabine.
Toen zag Paprikoff haar met een blik van
weemoedige verbazing aan. »Nn nog, nadat
ge mjj hebt leeren kennen?* vroeg hg on-
geloovig het hoofd schuddend.
Hg wilde Sabines hand grijpen. Maar zjj
stond lachend op. Antje bljjft lang weg,
het consert zal dadeljjk beginnen. Ik
moet toch eens naar haar zien!* zei ze, en
liet den verblaften met een deftige buiging
alleen.
»Als ik maar wist of ik indruk op haar
gemaakt heb, bromde hg, toen hg van zjjn
eerste verrassing bekomen was. »Ze lachte
zoo harteljjk hardop, dat was een teeken
van verlegenheid of lachte ze ms uit?*
Zuchtend wendde hg zich naar de veranda.
>\laar daar komt Sagebeins oudste!* wat
heeft die juffer zich opgesmukt! Ik moet
haar toch begroeten*, zei hg, en haastte
zich naar haar toe.
>Ha, in volle staatsie, zooals ik zie.
Inderdaad, ga ziet er bekoorlgk nit, mejuf
frouw,* glimlachte hjj.
Vindt u werkelgk?* zei Mientje schaam
achtig. Dan moest n me eens zien in mjjn
rose japon met crème kanten.*
>Dan is a zeker onweerstaanbaar.*
Volgens epn telegram uit Lorenzo Mar-
quez aan de »Times« heeft de regeering der
Vereenigde Staten bjj de Portugeesche regee
ring geprotesteerd tegen het verbod van
invoer van voedingstoffen, voor Transvaal
bestemd.
Uit Madrid komt het bericht, dat in de
havenplaats Tarragone een commandant der
Boeren is aangekomen, die van St. Helena
heeft weten te ontsnappen.
De bekende >Times«-correspondent te
Lorer£0 Marquez seint dat de voornaamste
burgers van Pretoria (die dns volgens hem
het voorbeeld der Eagelsche kapitalisten
volgen en rnstig thuis bljjven, anderen voor
hen latende vechten) algemeen van oordeel
zijn dat de eenige kans om eene interventie
der mogendheden te verkrjjgen is, dat de
Transvaal dreigt met de vernieling der
mjjnen van Johannesburg.
De Londensche correspondent der »New-
York Herald* seint aan zjjn blad, dat de
typhus hevig woedt onder de troepen van
Lord Roberts. Vooral de Household Brigade
wordt door de ziekte gedecimeerd. Van dit
keurkorps zjjn op dit oogenblik slechts drie
officieren in staat dienst te doen.
Uit Rietspruit wordt van 10 d«zer geseind
dat generaal Botha, vóór het gevecht om
den overtocht der Zandrivier te beletten,
eene welsprekende rede heeft gehouden,
waarin bjj de Burgers herinnerde dat aan
diezelfde rivier in 1852 door Engeland het
verdrag werd geteekend, waarbjj de zelf
standigheid van Transvaal erkend werd. »En
nu, zoo riep Botha nit, na 50 jaren aarzelt
Engeland niet, zjjn woord te schenden, om
te voldoen aan zjjn dorst naar grondbezit
en goud!*
De Engelsche cavalerie trok het eerst de
rivier over. De Burgers lieten haar naderen
en wachtten met varen totdat zjj ondar schot
was gekomen. Ean welgericht geweervuur
deed toen 40 Engelsche ruiters in het zaad
bjjten, terwjjl er 14 werden gevangen ge
nomen. Tegen 11 uur begonnen de Burgers
in het centrum door een onbekende oorzaak
te wankelen, waarop Botha en alle anderen
dat voorbeeld volgden.
De Iersche brigade dekte den aftocht naar
Kroonstad. De Engelsehen drongen steeds
nauwer op, maar de Boeren konden al hunne
kanonnen en wagens in veiligheid brengen.
Han gansche verlies bedroeg 12 gewonden.
Naar aauleiding van de discussie, die in
Engeland ontstaan is over den verrnoede-
Ijjken duur van den oorlog en de mogeljjk-
»Ach lieve God, was dat waarl* zuchtte
Mientje en zag hem smachtend aan.
Paprikoff lei de linkerhand met den
schitterend brillanten ring op zjjn borst. >Ik
hoop dat het mjj spoedig vergund zal zjjn
u in vollen glans pralend te mogen zien!*
riep hg. »U hebt znlke mooie blauwe oogen,
onder ons gezegd, ik heb een zwak voor
blauwe oogen!*
Schaamachtig keek Mientje voor zich.
Als n mijn oogen werkelijk z >o mooi vindt,
mjjnheer Paprikoff, dan moet n eerst moeder
daarover spreken,* fluisterde zjj. Een jong
meisje mag zoo iets Diet aanhooren ik
ben toch al zoo beschroomd!*
Daarmee haastte ze zich weg.
>Die was ia staat den drommel zelf aan
zjjn woord te honden!* lachte Paprikoff.
»Doch, wat zie ik? Mejuffrouw Sagebein
nummer twee.*
Haar te gemoet gaand zei hg op smel-
tenden toon: »Hoe hoopvol git ge mg te
gemoet, mejuffrouw. Ik bewonder uw uit
muntenden smaak!*
»Mama zegt ook, dat ik er voordeelig in
deze japon uitzie. De kleur verheldert mgn
teint!* fluisterde de gevl-ide en zag Papri
koff smachtend aan. »Ik beval u das?*
Drommels, die gaat er op los!* dacht
Paprikoff, en lnide voegde hg er bg»Hoe
kunt ge dat vragen! Hoe ziet ge me met
uw brandende zwarte oogen aan! Onder ons
gezegd ik heb een zwak voor zwarte oogen!*
>0, gjj kleine grappenmakker zuchtte
Fientje met een kokettan blik.
IIEIIWSMAB
VAN
(Slot volgt.)
Wordt vervolgd).
