Hel Land van Heusden en Altena, de Laarstraat en de Bommelenvaard. In de Warmte. FEUILLETON. De nieuwe Kok. M 1924. ZATERDAG 28 JULI. 1900. Uitgever: L. J. VEERMAN,Heusden. LAND VAN ALTENA VOOS Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprjj»: per 3 maanden f l.OO. Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderljjke nummers 5 cent. Adyertentiën ran 16 regels 50 et. Elke regel meer 71/» ct. Groote letters naar plaateruimte. Adyertentiën worden tot Dinsdag- en YrjjdagavoBd ingewacht. Als we het niet beter wisten, dan zouden we zeker yan de pas geëindigde groote werkstaking te Rotterdam een deel der schuld geyen aan den stand van den thermometer. En waarljjk, als het zoo was, we zouden het den lui nog zoo heel kwaljjk niet nemen, wanneer ze om die reien er een poosje het bjjltje bjj neerlegden. Ook ons bekruipt wel eens de lust om er de p?n bg neer te leggeD, wanneer we yoelen (want zien is volstrekt niet noodig) dat de atjjging der kwiktelom het cjjfer 80 heeft bereikt; doch, aangezien het lezend publiek daarmede misschien geen genoegen zon nemen, daar het juist zoo behageljjk stemt, zich eens recht lui te kunnen uit strekken, met >de krantvoor zich uit, om niet te laten zien dat de warmte ons den baas dreigt te worden, zoo zjjn wjj besloten deze werkstaking maar niet te proclamesren en moedig den strjjd met de temperatuur aan te binden, al wordt 't ons wel eens groen en geel voor de oogen. Neen, dan ging het heel wat beter in den tjjd toen wjj nog bg meester Simpel op school gingen, die anders toch niet zoo dom was als zjjn naam. U moet weten d it er in dien tgd nog geen gemeentelijke ther mometers bestondenadoch, mr. Simpel hield er een privaten dito op na en had een door- loopende machtiging van het college van burgemeester en wethouder?, om het onder- wjjs te staken (zoo dat er in dien tgd fei telijk ook al stakers waren) wanneer de private thermometer 80 we?s. Of er nu in h-t glazen cylindertje per abuis wat veel kwik gedaan was, dat weten wg niet recht; maar wel dat wjj jongens in dien tgd altjjd warme vingertoppen hadden en dan de neiging gevoelden om ze af te koelen aan het glazen bolletje van den weer- wjjzer, waartegen mr. Simpel uit een hy giënisch oogpunt geen bezwaar kon hebben; daar gelaten nog dat hg slecht van gezicht was. En of er nu tusschen al die feiten een casueel verband bestond, daar weten wg ook het rechte niet van; maar het was toch esn opmerkelijk feit, dat mr. Simpels private thermometer een chronische neiging had om te staan op of boven 80tengevolge waar van ook de onderwjjs-staking min of meer een chronisch karakter aannam. Thans, na zoovele jaren, loopen we nog heel hoog met de school-hygiëne wegmaar, eerlgk gezegd, hebben we nog meer mede lijden met den onderwijzer dan met den leerling, en, in 't algemeen, als de zon je daar zoo blakert en de 80 al lang vergeten Eene Humoristisch® Vertelling GEORG HcCKER. 24) Stackelsberg wendde zich snel tot Stulpitz. Mjjnheer, hoe kunt ge zonder verlof hier komen. Ik zal u voor den krjjgsraad bren gen. Ga dadplgk naar uw garnizoen en mvld u aan bg »Maar papa,* viel Antje zuchtend in. >Stil8taan!« donderde de vader. »Met jou spreek ik later. Zoo'n intrige achter mjjn rug is ten eenenmale ongehoord. Trouw en geloot zgn de wer ld uit, als de dochter 't waagt wegkruipertje voor den vader te spelen. >Maar lieve goede man, kan je je jonge vrouw het eerste verzoek weigeren smeekte Sabine. Nu was Antje's verrassing groot. Ze zag nu eens de vriendin harer jeugd, dan weer haar vader aan. »Je jonge vrouw, papa, wat beteekent dat?« vroeg ze stjjf. >Alle goede geesten steunde Stulpitz. »En die jonge schoone dame noemde ik in baar gezicht een oude snuifneus wat een vreeslijke beleediging.s zjjn, dan gevoelen we heel veel zin voor een ordentelijke staking van den arbeid. Zie, we lazen daar zoo juist in een zeker blad, dat op een zekere plaats, in een zekere fabriek, de werkgever zjjn personeel verlof had gegeven, om, op zulke heete dagen als we nu beleefd hebben, slechts op zekere bepaalde uren of tot op een zeker uur te arbeiden. Dat zgn van die berichten, die een men8ch nog eens goed doen, en we schreven er, half in gedachten, boven: »Ter na volging*. Ja, waarljjk, in ons aan afwisseling zoo rjjk klimaat, komen er wel eens oogen- blikken, waarin de zware last van den ar beid, vooral voor hen, die uitsluitend van lichameljjken arbeid moeten leven, wat heel zwaar wordt; trouwens, voor allen, die diensten hebben te presteeren. Zeker, bet werk moet zjjn gang gaan, en moet ook worden volbracht, maar, alles wel beschouwd, kunnen we het wel eens een oogenblik zonder stoom en electriciteit af. Er is zooveel wat wel eens een oogenblik kan worden uitgesteld, wat kalmer kan worden aangelegd, een beetje verzuimd om later weer to worden ingehaald. Er is, zon der nu bepaald wenken te willen geven, zooveel wat aangewend kan worden om den arbeid te verlichten, om dien op een ge schikter oogenblik te doen plaats hebben, om wat frischheid en luchtigheid te bevor deren en aan het lichaam niet te hooge eiscben ts stellen. Wanneer wjj allen ons gewennen kun nen, om steeds ons menschel jjk gevoel te raadplegen en ons hart te laten spreken, dan gelooven wjj dat de lasten des daags en der hitte heel wat minder zouden wor den gevoeld en het Ijjden heel wat minder zou zgn. 'i Is misschien maar een gewoonte. Er zgn menschen die altjjd denken aan den hond of het paard, dat hen het brood helpt verdienenze zullen nooit nalaten hun die ren te verfrisschen en te laven en ze de vreeseljjkste van alle kwellingen te besparen. Dat teekent hun goed hart; die menschen zullen zeker ook niet hardvochtig zgn voor hunne natuurgenooten. Een ergernis bekruipt u, als ge zoo'n razenden kerei zich door zgn ongelukkig trekdier ziet voortsleepen, al even goed met stokslagen als met vloe ken. De vent had zgn verdiende loon, als hg moest loopan tot hjj er bg neerviel. We zgn menschen 1 Dat zullen we niet zoo licht vergeten als de jjsvorst re geert, aan het ziekbed, in oogenblikken van ramp en ongeval. Laat het ons ook niet vergeten in de schjjnbaar zoo eenvou dige omstandigheid dat de thermometer Sabine jjlde naar Antje en vatte haar hand, die ze hartelijk drakte. »Nu is het er uit,c fluisterde zjj, »kan je mjj vergeven, lief, goed Antje? Niet waar, je zult ook in je stiefmoedertje je trouwe vriendin zien.* Maar Antje trok ha*r hand los en trad terug. >Je wilt mjjn beste vriendin zjjn en je huwt papa, zonder mijn toestemming!* riep ze boos. »Ga heen 1 Ik haat jeEn u papa, trouwt achter mjjn rug. Trouw en geloof zgn de wereld uit, als de vader zoo iets de dochter kan aandoen.* Maar Sabine omarmde de tegenstrevende. Antje, wees vriendelijk!* zoeht ze haar te overreden. »Kom, zeg dat je niet meer boos op me zjjt en Wc-nd je dan vertrouwend tot je vader, hjj heeft een goed hart en zal 't geluk van zgn dochter niet willen verhin deren.* Pruttelend zag Antje nog een poosje voor zich. »Al8 papa ja .zegt, dan wil ik 't verge ven zei ze diplomatisch, zanders niet!* Nu waagde ook Hugo weer te spreken. »Mjjnheer!« begon hjj op een voor een luitenant ongewoon schachteren toon. »U hebt wel stastil gecommandeerd, maar ik zweer u, dat ik uw dochter warm en innig liefheb, dat ik haar gelukkig maken wil en zal.* Sabine had zich reeds tot haar gade ge wend, die zenuwachtig aan zgn snor draaide. »Doe het ter liefde van mg, en zeg ja, anders ween ik de oogen uit!* vleide ze. boven de 80 wjjst. Dan wordt er meer ge- geleden als men soms denktdan rallen er dooden soms en komen er in ieder geval tal van ziekten, die wjj misschien met een beetje zachtheid en humaniteit hadden kun- Den redden. Laat ons de schoolhygièue, waar het kan, tot een maatschappeljjke hygiëne promo- veeren. Velen zullen wèl varen bg de ver standige toepassing dezer gezondheidsleer. Buitenland. Te Fougères in Frankrjjk hebben stakende werklieden van een schoenenfabriek, die ver bolgen waren omdat de patroons het werk niet wilden laten hervatten zooals was over eengekomen, alles in de fabriek kort en klein geslagen. De werktuigen werden ver nield en de schoenen en papieren van het kantoor de vensters uitgeworpen. De schade wordt op 300.000 frs. geschat. Er is in allerljjl cavalerie naar Fourgèms gezonden om de rust ts herstellen. Maandag bedroeg liet aantal bezoekers der Parjjsche Tentoonstelling 180.091. De warmte is een geduchte vjjand van de Ten toonstelling. Weinig Parjjzenaars gevoelen lust rond te wandelen in deze hel van zand en witte gebouwen en dus bezoeken alleen vreemdelingen en provincialen de Tentoon stelling. De tickets zjjn hoogstens een dub beltje waard en de eigenaars van café? en restaurants op het terrein Ijjden groote schade. Het heet, dat yelen hun inrichting reeds voor het einde der Tentoonstelling zullen sluiten. In Engeland heerscht overal en vooral in South-Lincolnshire, nog een onverdrageljjke warmte. De weiden verschroeien, en tenge volge van de schaarschte van gras zanden de boeren zooveel vee naar de markten, dat de prijzen enorm gedaald zgn. De menschen in de buurt van Windsor woondea het bjjzondere schouwspel bg de grenadiers te zien exsrceeren in hun hemds mouwen. Zoolang de warmte aanhoudt ge nieten ze dit voorrecht. In Aldershot was de hitti zoo groot, dat alle parades, waar men eenigszins buiten kon, niet doorgingen. De militaire autori teiten hebben ook bevolen dat de wachten van de Household-troepen om 8.30 in plaats van 10 uur vrjj zgn. Parades en exercities worden zooveel mogelgk in de schaduw ge houden. In jjzersmelterjjen in South Staffordshire werd het werk gestaakt en de werkgevers hebben besloten niet weer te beginnen voor het koeler wordt. Je bent me nog eeh vergoeding schuldig voor de laatste dagen; zeg ja!< Geen antwoord. De hoofdluitenant stond daar nog altjjd in grimmige toorn. »Zeg j*,« vleide zgn lief vrouwtje weer. »Je zult ja zeggen,* voegde zij er haas tig bg, toen ze nog geón antwoord kreeg. »Je zult ja zeggen, Arthur! Nu komt het haast?* Verbaasd staarde Stackelsberg haar aan; dan schudde tg beslist het hoofd. >Het gaat niet, lieve Sabina! antwoordde hgzoo'n zonde tegen de subordinatie moet gestraft worden.* >Ach, papa, geef hem maar aan mjj, dan is bg al genoeg gestraft! smeekte An tje vol bange humor; ik zal hem het leven met al mjjn grilleH wel zuur maken!* Daarbjj vulden zich echter de oogen van de lieve smsekeling met tranen. Sabine was rood geworden. Vol onwil stampte zjj met haar sierljjk voetje op den grond en haar vuisten balden zich. >Als ja niet dadeljjk ja zegt, doe ik 't in uw plaats! zei ze strgdlustig. Dan zul len we toch eens zien, of je zult tegen spreken Geheel verbluft staarde de hoofdofficier zgn anders zoo toegevend vrouwtje aan. »Luitenant! liet zich nu ook Hugo van Hulpitz weder hooren. Ik beken vol berouw mjjn schuld en wil de verdiende straf Ijjden. Maar de liefde deed zelfs u, den dapperen in den strgd beproefden ruiteraanvoerder, In Britsch-Indië worden thans 6.280.000 inboorliDgan, slachtoffers van den hongers nood, geheel op kosten der regeering gevoed Van 714 Juli zgn er 19.616 gevallen van cholera voorgekomen, waarvan 12.939 met doodeljjken afloop. In deze week is de regen geheel opge houden in het Noordeljjk Bombay, dat nu bedreigd wordt met het verlies van den nieuwen oogst. Uit Gujerat en Bombay, waar de onder koning van Indië nu bezoeken gaat afleggen, komen vreeseljjka berichten. Zendelingen vonden foto's van hoopen geraamten, zoo hoog als huizen. Ia het dorpje Bodra woont een Tark, oud 120 jaar, genaamd Ismail, die zoo ga- zond is, dat hg dikwgls naar Bartin wan delt, dat is een afstand van 6 uur, om eieren te verkoopen, want hjj houdt er gevogelte op na. Hjj heeft 34 vrouwen gehad, met de laatste trouw !e hij eerst voor een paar dagen. De bruid is 60 jaar jonger dau hjj en de bruiloft werd plechtig gevierd met trommel en fluitspel en met vuurwerk. Het heele dorp vierde feest. In den bruidstoet volgde alle manneljjke afstammelingen van den bruigom, bestaande uit 140 zonen, kleinzonen en achterkleinzonen. Het aantal der vrouweljjke afstammelingen wordt niet genoemd. Men is in Engeland niets gesticht over den gang van zaken in Zuid-Afrika, De te legrammen der laatste dagen hebben niet alleen ontevredenheid verwekt, maar zelfs onrust veroorzaakt. Eu men heeft er in Engeland dan ook wel reden voor, minder aangenaam gestemd to zjj a over de gebeur tenissen in Zuid-Afrika. Al seint Lord Ro berts ons nog zoo weinig nieuws en dan nog zeer oppervlakkig, komt toch genoeg zaam aan den dag, dat het in Zaid-Afrika den Engelschen volstrekt niet yoor den wind gaat. Men vindt het in Londen zeer onver standig, dat Lord Roberts naar het Oosten oprukt. Wat de Boeren willen is zser dui- deljjk. Zjj lokken de Engelschen zoo ver mogelgk naar het oosten en vandaar naar het Noorden en zullen daa trachten aan vallen te doen op de verbindingslgnen. De Engelschen zullen daardoor, evenals in den Oranje-Vrjjstaat, steeds heen en weer moeten trekken, hier spoorwegen herstellend, die later weer opgebroken worden, daar kleine troepjes verjagend. Hun aanvoer van proviand en andere benoodigdheden zal af en toe worden afgesneden, treinen met nieuwe sluipwegen kiezen!» »'t Gaat niet! bromde de hoofdofficier weer. Voor de laatste maal, mjjnheer van Hulpitz, beveel ik u, dadeljjk* Hjj kwam niet verder. Onstuimig vatte zgn vrouw hem bg de armen en schudde hem heen en weer. Arthur, zei ze van opgewondenheid schreiend, als je onverbiddeljjk wilt bljjven, dan ben je een tiran dan dan zweer ik je ja dan heb ik je niet meer lief en Mjjnheer Van Hulpitz begon hjj weer. Maar toen was zgn kleine vast besloten vrouw ook weer strgdlustig en met blik semende oogen tusschen hem en zgn uit verkoren offer getreden. »Als je het geluk van je kind kunt op offeren aan je stjjf hoofdigheid dan ben ik je vrouw niet langer! riep ze.« En toen Stackelsberg haar evenwel met een zacht gebaar op zjjde wilde schuiven, viel ze weenend om Aatjes hals. »Ach, ware ik toch oprecht jegens je geweest! riep ze vol berouw. Jjj kent je papa beter, jjj zou it me voor dieH tiran gewaarschuwd hebben!* 't Werd den hoofdofficier klaarbljjkeljjk wat te benauwd. Donder wetterbromde hg, liever bestorm ik een vgandelgke batterg, dan zoo iets te doorstaan »Gebruik dan ook je verstand 1 vleide hjj, op Sabine toetredend.* voorraad geHomen worden, de ellendige toe stand, waarin de soldaten nu al verkeeren, zal grooter worden en de oorlog voortdu ren, totdat Engeland inziet, dat het zoo niet langer ban gaan en onderhandelingen aan knoopt. Maar voor het zoover komt, moet er nog veel gebeureü. De publieke opinie begint te ontwaken, maar is nog niet op gewassen tegen de hardnekkigheid, waar mede Chamberlain en consorten big ven vol houden in het vernietigen der beide repu blieken De Boeren moeten levensmiddelen en am munitie genoeg hebben voor twee jaren. Hoe hard leersch en hardhoorig men in militaire kringen te Londen ook zgn moge op het oogenblik is men er wel volkomen van overtuigd, dat lord Roberts inderdaad geen tienduizend man of wat uit Zuid-Afrika voor den dienst in het uiterste Oosten kan missen. Met zjjn 220.000 man richt hjj niet eens wat uit tegen de 10.000 nog in het veld staande Boeren en indien deze er bjj voortduring door overleg, moed en beleid in slagen den vjjand te benadeelen zonder zichzelven bloot te geven, dan gaat het er voor John Buil steeds bedenkeljjker uitzien in October is er weer gras in overvloed voor de paarden en dan kunnen de Boeren weer bg kleinere troepen optreden, met enorme mobiliteit, terwjjl de kansen op groote dingen in Azië met den dag toenemen. Op het oogenblik is lord Roberts nog niet verder gekomen in Transvaal dan veer tig kilometer ten oosten van Pretoria bjj Elandsrivier en Middelburg is zjju naaste doel, terwjjl De Wet in het noordoosten van den Vrjjstaat zgn spel onverdroten voortzet, tot schade en schande van den snoevenden Brit. Lord Roberts meldt, dat generaal Hunter den 23en Juli een Boeren-stelling aanviel in de heuvels ten zuiden van Bethlehem. Na den geheelen dag gevochten te heb ben, nam generaal Hunter een heuvel in. Een aanval werd gedaan op een anderen heuvel, welke den nek beheerschte. Maar de aanval ondervond een sterk verzet en gelukte niet. De Hooglandscke lichte infanterie was genoodzaakt door het hevige vuur terug te trekken. De Engelsche verliezen bedragen ongeveer 50 man. Een nieuw supplementair crediet ten be drage van 127 millioen gulden wordt voor het loopende dienstjaar, dat 31 Maart 1901 eindigt, voor Engeland noodig geoordeeld, ia verband met den oorlog in Zuid-Afrika en de moeieljjkheden in China. Tot dusver Maar het zuchtende vrouwtje schudde het hoofd. Toen wendde zich de hoofdofficier tot den nog altgd ia bangen twjjfel verzonken lui tenant. »Nu dan! mjjnheer Yan Hulpitz, zeide hjj op den ouden toon van bevelvoerder, ik beveel u dan voor de laatste maal u on- middelljjk u« »Neen, je zult het niet zeggenriepen de beide vrouwen te geljjk en vatten zjjne handen.* »Met mjjn dochter Antje te verloven! riep de hoofdofficier, zonder zich in de rede te laten vallen niet een ware stentor stem.* Eerst was de verrassiag groot Dan echter ging een juichen op, dat men zgn eigen woorden niet kon verstaan.* »Papa, u is de beste man van de wereld!* »Ach, Arthur, ik wist het wel, dat je je vrouwtje de esrste bede niet zoudt weigeren*. »Mjjaheer! uw goedheid.* »Nu ja, houdt maar op! zei Stackelsberg, half boos half geroerd. Maar hoor me ten einde tos aan, want ik ben nog niet klaar. Gjj, schoonzoon hebt me voor vrouwen tranen zien wjj ken goed dan, schoonzoon trek er de les uit, dat geen man groot is voor zjjne vrouw een regiment te comman- deeren is gemakkelgk een vrouw gehoor zaamheid te leeren onmogelgk en nu reik ik je hand, beste Hugo, maak mgn kind recht, recht gelukkig!* VAN Wordt vervolgd

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1900 | | pagina 1