Hel Land van Heusden en Altena, de Laarstraat en de Bommelenvaard.
In de Warmte.
FEUILLETON.
De nieuwe Kok.
M 1924.
ZATERDAG 28 JULI.
1900.
Uitgever: L. J. VEERMAN,Heusden.
LAND VAN ALTENA
VOOS
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprjj»: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderljjke
nummers 5 cent.
Adyertentiën ran 16 regels 50 et. Elke regel
meer 71/» ct. Groote letters naar plaateruimte.
Adyertentiën worden tot Dinsdag- en YrjjdagavoBd
ingewacht.
Als we het niet beter wisten, dan zouden
we zeker yan de pas geëindigde groote
werkstaking te Rotterdam een deel der schuld
geyen aan den stand van den thermometer.
En waarljjk, als het zoo was, we zouden
het den lui nog zoo heel kwaljjk niet nemen,
wanneer ze om die reien er een poosje het
bjjltje bjj neerlegden.
Ook ons bekruipt wel eens de lust om
er de p?n bg neer te leggeD, wanneer
we yoelen (want zien is volstrekt niet noodig)
dat de atjjging der kwiktelom het cjjfer 80
heeft bereikt; doch, aangezien het lezend
publiek daarmede misschien geen genoegen
zon nemen, daar het juist zoo behageljjk
stemt, zich eens recht lui te kunnen uit
strekken, met >de krantvoor zich uit, om
niet te laten zien dat de warmte ons den
baas dreigt te worden, zoo zjjn wjj besloten
deze werkstaking maar niet te proclamesren
en moedig den strjjd met de temperatuur
aan te binden, al wordt 't ons wel eens
groen en geel voor de oogen.
Neen, dan ging het heel wat beter in
den tjjd toen wjj nog bg meester Simpel
op school gingen, die anders toch niet zoo
dom was als zjjn naam. U moet weten d it
er in dien tgd nog geen gemeentelijke ther
mometers bestondenadoch, mr. Simpel hield
er een privaten dito op na en had een door-
loopende machtiging van het college van
burgemeester en wethouder?, om het onder-
wjjs te staken (zoo dat er in dien tgd fei
telijk ook al stakers waren) wanneer de
private thermometer 80 we?s.
Of er nu in h-t glazen cylindertje per
abuis wat veel kwik gedaan was, dat weten
wg niet recht; maar wel dat wjj jongens
in dien tgd altjjd warme vingertoppen hadden
en dan de neiging gevoelden om ze af te
koelen aan het glazen bolletje van den weer-
wjjzer, waartegen mr. Simpel uit een hy
giënisch oogpunt geen bezwaar kon hebben;
daar gelaten nog dat hg slecht van gezicht
was. En of er nu tusschen al die feiten een
casueel verband bestond, daar weten wg ook
het rechte niet van; maar het was toch
esn opmerkelijk feit, dat mr. Simpels private
thermometer een chronische neiging had om
te staan op of boven 80tengevolge waar
van ook de onderwjjs-staking min of meer
een chronisch karakter aannam.
Thans, na zoovele jaren, loopen we nog
heel hoog met de school-hygiëne wegmaar,
eerlgk gezegd, hebben we nog meer mede
lijden met den onderwijzer dan met den
leerling, en, in 't algemeen, als de zon je
daar zoo blakert en de 80 al lang vergeten
Eene Humoristisch® Vertelling
GEORG HcCKER. 24)
Stackelsberg wendde zich snel tot Stulpitz.
Mjjnheer, hoe kunt ge zonder verlof hier
komen. Ik zal u voor den krjjgsraad bren
gen. Ga dadplgk naar uw garnizoen en
mvld u aan bg
»Maar papa,* viel Antje zuchtend in.
>Stil8taan!« donderde de vader. »Met jou
spreek ik later. Zoo'n intrige achter mjjn
rug is ten eenenmale ongehoord. Trouw en
geloot zgn de wer ld uit, als de dochter 't
waagt wegkruipertje voor den vader te
spelen.
>Maar lieve goede man, kan je je jonge
vrouw het eerste verzoek weigeren smeekte
Sabine.
Nu was Antje's verrassing groot.
Ze zag nu eens de vriendin harer jeugd,
dan weer haar vader aan.
»Je jonge vrouw, papa, wat beteekent
dat?« vroeg ze stjjf.
>Alle goede geesten steunde Stulpitz.
»En die jonge schoone dame noemde ik in
baar gezicht een oude snuifneus wat een
vreeslijke beleediging.s
zjjn, dan gevoelen we heel veel zin voor
een ordentelijke staking van den arbeid.
Zie, we lazen daar zoo juist in een zeker
blad, dat op een zekere plaats, in een zekere
fabriek, de werkgever zjjn personeel verlof
had gegeven, om, op zulke heete dagen als
we nu beleefd hebben, slechts op zekere
bepaalde uren of tot op een zeker uur te
arbeiden. Dat zgn van die berichten, die een
men8ch nog eens goed doen, en we schreven
er, half in gedachten, boven: »Ter na
volging*.
Ja, waarljjk, in ons aan afwisseling zoo
rjjk klimaat, komen er wel eens oogen-
blikken, waarin de zware last van den ar
beid, vooral voor hen, die uitsluitend van
lichameljjken arbeid moeten leven, wat heel
zwaar wordt; trouwens, voor allen, die
diensten hebben te presteeren.
Zeker, bet werk moet zjjn gang gaan,
en moet ook worden volbracht, maar, alles
wel beschouwd, kunnen we het wel eens
een oogenblik zonder stoom en electriciteit
af. Er is zooveel wat wel eens een oogenblik
kan worden uitgesteld, wat kalmer kan
worden aangelegd, een beetje verzuimd om
later weer to worden ingehaald. Er is, zon
der nu bepaald wenken te willen geven,
zooveel wat aangewend kan worden om den
arbeid te verlichten, om dien op een ge
schikter oogenblik te doen plaats hebben,
om wat frischheid en luchtigheid te bevor
deren en aan het lichaam niet te hooge
eiscben ts stellen.
Wanneer wjj allen ons gewennen kun
nen, om steeds ons menschel jjk gevoel te
raadplegen en ons hart te laten spreken,
dan gelooven wjj dat de lasten des daags
en der hitte heel wat minder zouden wor
den gevoeld en het Ijjden heel wat minder
zou zgn. 'i Is misschien maar een gewoonte.
Er zgn menschen die altjjd denken aan den
hond of het paard, dat hen het brood helpt
verdienenze zullen nooit nalaten hun die
ren te verfrisschen en te laven en ze de
vreeseljjkste van alle kwellingen te besparen.
Dat teekent hun goed hart; die menschen
zullen zeker ook niet hardvochtig zgn voor
hunne natuurgenooten. Een ergernis bekruipt
u, als ge zoo'n razenden kerei zich door
zgn ongelukkig trekdier ziet voortsleepen,
al even goed met stokslagen als met vloe
ken. De vent had zgn verdiende loon, als
hg moest loopan tot hjj er bg neerviel.
We zgn menschen 1 Dat zullen we
niet zoo licht vergeten als de jjsvorst re
geert, aan het ziekbed, in oogenblikken
van ramp en ongeval. Laat het ons ook
niet vergeten in de schjjnbaar zoo eenvou
dige omstandigheid dat de thermometer
Sabine jjlde naar Antje en vatte haar
hand, die ze hartelijk drakte. »Nu is het
er uit,c fluisterde zjj, »kan je mjj vergeven,
lief, goed Antje? Niet waar, je zult ook
in je stiefmoedertje je trouwe vriendin zien.*
Maar Antje trok ha*r hand los en trad
terug. >Je wilt mjjn beste vriendin zjjn en
je huwt papa, zonder mijn toestemming!*
riep ze boos. »Ga heen 1 Ik haat jeEn u
papa, trouwt achter mjjn rug. Trouw en
geloof zgn de wereld uit, als de vader zoo
iets de dochter kan aandoen.*
Maar Sabine omarmde de tegenstrevende.
Antje, wees vriendelijk!* zoeht ze haar te
overreden. »Kom, zeg dat je niet meer boos
op me zjjt en Wc-nd je dan vertrouwend tot
je vader, hjj heeft een goed hart en zal 't
geluk van zgn dochter niet willen verhin
deren.*
Pruttelend zag Antje nog een poosje voor
zich.
»Al8 papa ja .zegt, dan wil ik 't verge
ven zei ze diplomatisch, zanders niet!*
Nu waagde ook Hugo weer te spreken.
»Mjjnheer!« begon hjj op een voor een
luitenant ongewoon schachteren toon. »U
hebt wel stastil gecommandeerd, maar ik
zweer u, dat ik uw dochter warm en innig
liefheb, dat ik haar gelukkig maken wil
en zal.*
Sabine had zich reeds tot haar gade ge
wend, die zenuwachtig aan zgn snor draaide.
»Doe het ter liefde van mg, en zeg ja,
anders ween ik de oogen uit!* vleide ze.
boven de 80 wjjst. Dan wordt er meer ge-
geleden als men soms denktdan rallen
er dooden soms en komen er in ieder geval
tal van ziekten, die wjj misschien met een
beetje zachtheid en humaniteit hadden kun-
Den redden.
Laat ons de schoolhygièue, waar het kan,
tot een maatschappeljjke hygiëne promo-
veeren. Velen zullen wèl varen bg de ver
standige toepassing dezer gezondheidsleer.
Buitenland.
Te Fougères in Frankrjjk hebben stakende
werklieden van een schoenenfabriek, die ver
bolgen waren omdat de patroons het werk
niet wilden laten hervatten zooals was over
eengekomen, alles in de fabriek kort en
klein geslagen. De werktuigen werden ver
nield en de schoenen en papieren van het
kantoor de vensters uitgeworpen. De schade
wordt op 300.000 frs. geschat. Er is in
allerljjl cavalerie naar Fourgèms gezonden
om de rust ts herstellen.
Maandag bedroeg liet aantal bezoekers
der Parjjsche Tentoonstelling 180.091. De
warmte is een geduchte vjjand van de Ten
toonstelling. Weinig Parjjzenaars gevoelen
lust rond te wandelen in deze hel van zand
en witte gebouwen en dus bezoeken alleen
vreemdelingen en provincialen de Tentoon
stelling. De tickets zjjn hoogstens een dub
beltje waard en de eigenaars van café? en
restaurants op het terrein Ijjden groote
schade. Het heet, dat yelen hun inrichting
reeds voor het einde der Tentoonstelling
zullen sluiten.
In Engeland heerscht overal en vooral in
South-Lincolnshire, nog een onverdrageljjke
warmte. De weiden verschroeien, en tenge
volge van de schaarschte van gras zanden
de boeren zooveel vee naar de markten, dat
de prijzen enorm gedaald zgn.
De menschen in de buurt van Windsor
woondea het bjjzondere schouwspel bg de
grenadiers te zien exsrceeren in hun hemds
mouwen. Zoolang de warmte aanhoudt ge
nieten ze dit voorrecht.
In Aldershot was de hitti zoo groot, dat
alle parades, waar men eenigszins buiten
kon, niet doorgingen. De militaire autori
teiten hebben ook bevolen dat de wachten
van de Household-troepen om 8.30 in plaats
van 10 uur vrjj zgn. Parades en exercities
worden zooveel mogelgk in de schaduw ge
houden.
In jjzersmelterjjen in South Staffordshire
werd het werk gestaakt en de werkgevers
hebben besloten niet weer te beginnen voor
het koeler wordt.
Je bent me nog eeh vergoeding schuldig
voor de laatste dagen; zeg ja!<
Geen antwoord. De hoofdluitenant stond
daar nog altjjd in grimmige toorn.
»Zeg j*,« vleide zgn lief vrouwtje weer.
»Je zult ja zeggen,* voegde zij er haas
tig bg, toen ze nog geón antwoord kreeg.
»Je zult ja zeggen, Arthur! Nu komt het
haast?*
Verbaasd staarde Stackelsberg haar aan;
dan schudde tg beslist het hoofd.
>Het gaat niet, lieve Sabina! antwoordde
hgzoo'n zonde tegen de subordinatie moet
gestraft worden.*
>Ach, papa, geef hem maar aan mjj,
dan is bg al genoeg gestraft! smeekte An
tje vol bange humor; ik zal hem het leven
met al mjjn grilleH wel zuur maken!*
Daarbjj vulden zich echter de oogen van
de lieve smsekeling met tranen.
Sabine was rood geworden. Vol onwil
stampte zjj met haar sierljjk voetje op den
grond en haar vuisten balden zich.
>Als ja niet dadeljjk ja zegt, doe ik 't
in uw plaats! zei ze strgdlustig. Dan zul
len we toch eens zien, of je zult tegen
spreken
Geheel verbluft staarde de hoofdofficier
zgn anders zoo toegevend vrouwtje aan.
»Luitenant! liet zich nu ook Hugo van
Hulpitz weder hooren. Ik beken vol berouw
mjjn schuld en wil de verdiende straf Ijjden.
Maar de liefde deed zelfs u, den dapperen
in den strgd beproefden ruiteraanvoerder,
In Britsch-Indië worden thans 6.280.000
inboorliDgan, slachtoffers van den hongers
nood, geheel op kosten der regeering gevoed
Van 714 Juli zgn er 19.616 gevallen
van cholera voorgekomen, waarvan 12.939
met doodeljjken afloop.
In deze week is de regen geheel opge
houden in het Noordeljjk Bombay, dat nu
bedreigd wordt met het verlies van den
nieuwen oogst.
Uit Gujerat en Bombay, waar de onder
koning van Indië nu bezoeken gaat afleggen,
komen vreeseljjka berichten. Zendelingen
vonden foto's van hoopen geraamten, zoo
hoog als huizen.
Ia het dorpje Bodra woont een Tark,
oud 120 jaar, genaamd Ismail, die zoo ga-
zond is, dat hg dikwgls naar Bartin wan
delt, dat is een afstand van 6 uur, om eieren
te verkoopen, want hjj houdt er gevogelte
op na. Hjj heeft 34 vrouwen gehad, met
de laatste trouw !e hij eerst voor een paar
dagen. De bruid is 60 jaar jonger dau hjj
en de bruiloft werd plechtig gevierd met
trommel en fluitspel en met vuurwerk. Het
heele dorp vierde feest. In den bruidstoet
volgde alle manneljjke afstammelingen van
den bruigom, bestaande uit 140 zonen,
kleinzonen en achterkleinzonen. Het aantal
der vrouweljjke afstammelingen wordt niet
genoemd.
Men is in Engeland niets gesticht over
den gang van zaken in Zuid-Afrika, De te
legrammen der laatste dagen hebben niet
alleen ontevredenheid verwekt, maar zelfs
onrust veroorzaakt. Eu men heeft er in
Engeland dan ook wel reden voor, minder
aangenaam gestemd to zjj a over de gebeur
tenissen in Zuid-Afrika. Al seint Lord Ro
berts ons nog zoo weinig nieuws en dan
nog zeer oppervlakkig, komt toch genoeg
zaam aan den dag, dat het in Zaid-Afrika
den Engelschen volstrekt niet yoor den wind
gaat.
Men vindt het in Londen zeer onver
standig, dat Lord Roberts naar het Oosten
oprukt. Wat de Boeren willen is zser dui-
deljjk. Zjj lokken de Engelschen zoo ver
mogelgk naar het oosten en vandaar naar
het Noorden en zullen daa trachten aan
vallen te doen op de verbindingslgnen.
De Engelschen zullen daardoor, evenals
in den Oranje-Vrjjstaat, steeds heen en weer
moeten trekken, hier spoorwegen herstellend,
die later weer opgebroken worden, daar
kleine troepjes verjagend. Hun aanvoer van
proviand en andere benoodigdheden zal af
en toe worden afgesneden, treinen met nieuwe
sluipwegen kiezen!»
»'t Gaat niet! bromde de hoofdofficier
weer. Voor de laatste maal, mjjnheer van
Hulpitz, beveel ik u, dadeljjk*
Hjj kwam niet verder.
Onstuimig vatte zgn vrouw hem bg de
armen en schudde hem heen en weer.
Arthur, zei ze van opgewondenheid
schreiend, als je onverbiddeljjk wilt bljjven,
dan ben je een tiran dan dan zweer
ik je ja dan heb ik je niet meer
lief en
Mjjnheer Van Hulpitz begon hjj weer.
Maar toen was zgn kleine vast besloten
vrouw ook weer strgdlustig en met blik
semende oogen tusschen hem en zgn uit
verkoren offer getreden.
»Als je het geluk van je kind kunt op
offeren aan je stjjf hoofdigheid dan ben ik
je vrouw niet langer! riep ze.«
En toen Stackelsberg haar evenwel met
een zacht gebaar op zjjde wilde schuiven,
viel ze weenend om Aatjes hals.
»Ach, ware ik toch oprecht jegens je
geweest! riep ze vol berouw. Jjj kent je
papa beter, jjj zou it me voor dieH tiran
gewaarschuwd hebben!*
't Werd den hoofdofficier klaarbljjkeljjk
wat te benauwd.
Donder wetterbromde hg, liever bestorm
ik een vgandelgke batterg, dan zoo iets te
doorstaan
»Gebruik dan ook je verstand 1 vleide
hjj, op Sabine toetredend.*
voorraad geHomen worden, de ellendige toe
stand, waarin de soldaten nu al verkeeren,
zal grooter worden en de oorlog voortdu
ren, totdat Engeland inziet, dat het zoo niet
langer ban gaan en onderhandelingen aan
knoopt. Maar voor het zoover komt, moet
er nog veel gebeureü. De publieke opinie
begint te ontwaken, maar is nog niet op
gewassen tegen de hardnekkigheid, waar
mede Chamberlain en consorten big ven vol
houden in het vernietigen der beide repu
blieken
De Boeren moeten levensmiddelen en am
munitie genoeg hebben voor twee jaren.
Hoe hard leersch en hardhoorig men in
militaire kringen te Londen ook zgn moge
op het oogenblik is men er wel volkomen
van overtuigd, dat lord Roberts inderdaad
geen tienduizend man of wat uit Zuid-Afrika
voor den dienst in het uiterste Oosten kan
missen. Met zjjn 220.000 man richt hjj niet
eens wat uit tegen de 10.000 nog in het
veld staande Boeren en indien deze er bjj
voortduring door overleg, moed en beleid
in slagen den vjjand te benadeelen zonder
zichzelven bloot te geven, dan gaat het er
voor John Buil steeds bedenkeljjker uitzien
in October is er weer gras in overvloed
voor de paarden en dan kunnen de Boeren
weer bg kleinere troepen optreden, met
enorme mobiliteit, terwjjl de kansen op groote
dingen in Azië met den dag toenemen.
Op het oogenblik is lord Roberts nog
niet verder gekomen in Transvaal dan veer
tig kilometer ten oosten van Pretoria bjj
Elandsrivier en Middelburg is zjju naaste
doel, terwjjl De Wet in het noordoosten
van den Vrjjstaat zgn spel onverdroten
voortzet, tot schade en schande van den
snoevenden Brit.
Lord Roberts meldt, dat generaal Hunter
den 23en Juli een Boeren-stelling aanviel
in de heuvels ten zuiden van Bethlehem.
Na den geheelen dag gevochten te heb
ben, nam generaal Hunter een heuvel in.
Een aanval werd gedaan op een anderen
heuvel, welke den nek beheerschte. Maar
de aanval ondervond een sterk verzet en
gelukte niet.
De Hooglandscke lichte infanterie was
genoodzaakt door het hevige vuur terug te
trekken. De Engelsche verliezen bedragen
ongeveer 50 man.
Een nieuw supplementair crediet ten be
drage van 127 millioen gulden wordt voor
het loopende dienstjaar, dat 31 Maart 1901
eindigt, voor Engeland noodig geoordeeld,
ia verband met den oorlog in Zuid-Afrika
en de moeieljjkheden in China. Tot dusver
Maar het zuchtende vrouwtje schudde het
hoofd.
Toen wendde zich de hoofdofficier tot den
nog altgd ia bangen twjjfel verzonken lui
tenant.
»Nu dan! mjjnheer Yan Hulpitz, zeide
hjj op den ouden toon van bevelvoerder, ik
beveel u dan voor de laatste maal u on-
middelljjk u«
»Neen, je zult het niet zeggenriepen
de beide vrouwen te geljjk en vatten zjjne
handen.*
»Met mjjn dochter Antje te verloven!
riep de hoofdofficier, zonder zich in de rede
te laten vallen niet een ware stentor stem.*
Eerst was de verrassiag groot Dan
echter ging een juichen op, dat men zgn
eigen woorden niet kon verstaan.*
»Papa, u is de beste man van de wereld!*
»Ach, Arthur, ik wist het wel, dat je je
vrouwtje de esrste bede niet zoudt weigeren*.
»Mjjaheer! uw goedheid.*
»Nu ja, houdt maar op! zei Stackelsberg,
half boos half geroerd. Maar hoor me ten
einde tos aan, want ik ben nog niet klaar.
Gjj, schoonzoon hebt me voor vrouwen
tranen zien wjj ken goed dan, schoonzoon
trek er de les uit, dat geen man groot is
voor zjjne vrouw een regiment te comman-
deeren is gemakkelgk een vrouw gehoor
zaamheid te leeren onmogelgk en nu
reik ik je hand, beste Hugo, maak mgn
kind recht, recht gelukkig!*
VAN
Wordt vervolgd