Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Gtóen eojfa ia da. FEUILLETON. De Avonturier. Uitgever: L. J. YEEEMAH, Heusden. WOENSDAG 12 DEC. 1900. (u M 1963. Dit blad versch^nt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO. franco per post zonder prgsverhooging. Afzonderlijke nummert S cent. Advertentien ran 16 regels 50 et. Elke regel meer 71/, ot. Groote lettere naar plaatsruimte. Advertentiên worden tot Dinsdag- en VrgdagavoBd ingewacht. Geen land ter wereld waar de eerbied ▼oor de ouders bp de kinderen grooter is dan in China, waar aan de ouders grooter macht over hun kroost is gegeven dan daar. De vader is de patriarch d s huizes, om wien alles draait. Tot op manneljjken leeftjjd is de zoon onderworpen aan het toezicht zjjns vaders. Zelfs nadat hg meerderjarig verklaard is, 't welk op 20 jarigen leeftjjd geschiedt, blgft hg daaraan ondergeschikt. De vader mag zjjn volwassen zoon straffen, ja met de roede tachtigen. Als ze samen loopen, blgft de zoon een pas achter. Hjj mag zich niet nit het huis verwgderen of de vader moet weten waarheen hg zich be- geeft. Hjj mag, zelfs niet voor een vriend, zjjn leven in gevaar brengen, want dat leven behoort aan zjjn ouders. Hg mag niet zonder nitnoodiging de kamer zgns va Iers binnen treden of die verlatenzonder toestemming sjjn vader niet aansprekennooit het huis betreden over het midden van den drempel, daar deze plaats voor zgn vader gereser veerd is. Ziedaar enkele van de plichten der kin deren tegenover hun ouders. Van rechten is bjj de Chineez n geen sprake. Als da Chinees zgn kinderen een goede opvoeding geeft, wat hg volgens zjjn godsdienst ver plicht is, dan geschiedt dat uit louter zelf zuchtige oogmerken, omdat de verdiensten der kinderen hem een eer zjjn. De wet en de godsdienstige voorschriften geven hem volle vrjjheid met zjjn kinderen te doen, wat bem goeddunkt. Hg mag ze beneden den ouderdom van 10 jaren vrjj verkoopen, en boven dien leeftjjd slechts met hun toestem ming, hoewel die nooit gevraagd wordt. De tegenwoordige Keizerin, die zooveel van zich heeft doen spreker, dewjjl ze den Keizer in 1898 afgezet en zelf op den troon plaats genomenheeft, is in haar jeugd ook verkocht. Uit behoefte verkochten haar ouders ze aan den gouverneur der provincie, die haar later aan den Keizer ten geschenke gaf. Deze verhief haar tot een zjjner vrouwen en na diens dood werd ze regentes over 's Kei zers zoon. Een kind is verplicht zjjn ouders te on derhonden, geen wet echter verplicht de onders dit de kinderen te doen. Er is een Cbineesche legende van een ouderen paar, De grjjze oogea blikten koel naar alle zjjden en op zjjn smalle bleeke lippen lag een trek van wereldverachting, die Frederik Scbwerdtner een rilling over het ljjf joeg. Misschien was de man nog geen vjjftig jaar oud, doch men kreeg den indruk, dat hg voor tien jaar er juist zoo had uitgezien en over tien jaar nog hetzelfde voorkomen zou h#bben. Dat was een gelaat, waarop de tjjd geen macht kon uitoefenen, omdat het niet de spiegel eener ziel was. »Hoe bevalt hjj u?c vroeg tnjjnheer Von Rummel. »Niet waar, het is een belang wekkend persoon?* »0,« mompelde Frederik, onwillekeurig zgn gedachten uitsprekende, »hjj ziet er nit, of hjj ^een hart heeft.* >Haha, ten onvervalscht idealist als gjj, is een zeldzaamheid! Ik zou bloedige tranen knnnen schreien, als ik bedenk, hoe uw lieve medemenschen uw schoon gemoed nog met gloeiende tangen zullen uit elkaar scheuren. Wjj moeten dt-zen avond bjj elkaar bljjven, misschien kan ik u nog menigen nuttigen wenk geven, en ik heb er werkelgk schik in, zulk een onbeholpen kuikentje onder mgn bt schermende vleugelen te nemen. Voor het allerminst hond ik n de lieden van het ljjf, die door hun gesprekken over moord en doodslag uw goeden luim bedorven hebben! Kom, ga meel* Werktuigelijk liet Frederik zich bjj den arm wegleiden door den spotzieken zwetser. dat behalve een zoontje een oude moeder in huis had. De ouders waren echter te arm om aan vier p»rsonen voedsel te verschaffen en toen stelde de vader voor hun kind te dooclen. Later, als ze 't beter kregen, kon den ze wel een anderen zoob koopen. Aldus werd besloten, bet k nd zou levend begraven worden, om de grootmoeder in 't leven te kunnen houden. Een graf werd gedolven, doch daar stootte de spade op iets hards en men groef een schat op, het opschrift dra gen le: belooning voor kinderljjke liefde. Zoo redde de zorg voor de oude moeder het kind van den dood. De onderdanigheid der kinderen dnurt voort ook na den dood. Drie jaren duurt de rouwtjjd en de godsdienststichter Con fusins noemt een zoon goed, die alles in denzelfden staat houdt, geljjk het bg den dood ijjns vaders was. Tal van ceremoniën gaan de begrafenis vooraf en daarmee ge paard. Voor de kinderen zjjn de ouders heilig bjj hun leven, heilig zjjn ze ook na den dood. Vandaar een stelselmatige rer- eering der voorouders, die de Chineezen aan hun vaderland bindt. Dat patriachale in de verhouding van ouders en kinderen vindt men ook in die tns8chen vorst en volk en Confusins heeft tal van voorschriften gegeven. Hier echter wordt de verhouding omgekeerd. Is er bjj de ouders slechts sprake van rechten, bjj den monarch wordt vooral op plichten ge wezen. Eert de vorst de eerwaardigen, heet. het in de vertaling van Henri Borel, dan wordt vergissing Toorkomen in het beoor- deelen en benoemen. H^eft hjj zgn bloedver wanten lief, dan is er geen onaangenaam heid in de familie, over en weer. Eerbiedigt hg de booge ambtenaar, dan is er geen verwarring. Is hjj beleefd jegens de andere ambtenaren, dan beantwoorden zjj dit met dankbaarheid. Moedigt hij de ambachten aan, dan heeft bjj nut van zjjn uitgaven. Beschouwt hjj het heele volk als kinderen, dan zal het zich onderling tot het goede vermanen. Volgens de Heer van C. kan het volk zelfs een keizer afzetten, wanneer hjj zjjn mandaat, hem door den Hemel geschonken, verbeurt. Het volk voltrekt dan de straf des Hemels. Door het volk geeft de Hemel zjjn wil te kennen. Er is maar ééa weg om het Rjjk te winnen, nl. door het volk te Hij hoorde niet, hoa twee jonge officieren, vrienden van baron Guido, in het voorbjj. gaan achter hem lachten en spottende op merkingen maakten. »Sakkerloot, daar gaat die lomperd, die Von Rümmel, waarachtig met het school meestertje 1* »Ik zou wel eens willen weten, wat hg hem op de monw speldt.* »Z*ker weer een boosaardig sprookje Mjjnheer Von Rümmel lei Jde zijn waar den vriend* nu in de aangrenzende zaal, waar het grootste gewoel was op te merken. Het werd Scbwerdtner groen en geel voor de oogen, nergens vond zgn blik eenig rust punt. Wat hadden al die opgetooide men- schen elkaar toch te zeggen? Men hoorde een gedruisch als van een watervalEn om alle monden een glimlach, op aller gelaat was tevredenheid te lsz-n! Moesten dat geen gelukkige menschen zgn »Barone8 Elvira strsalt dezen avond weer in betooverende schoonheid,* fluisterde Von Rümmel. »Waar?« vroeg Frederik vlug. Daarginds! Ziet ge die menigte unifor men en zwarte jassen niet, die haar om- ringen Waarljjk, daarginds schitterde dat haar, waarvan hg de herinnering zoo goed be waarde, dat goudgele haar vbh dezelfde kleur als het rjjpende koren. »Wilt ge da barones niet begroeten >Neen,« antwoordde Frederik op doffen toonhjj gevoelde zich opeei s droevig gestemd, zonder dat hjj zien dit kon ver klaren. Hjj zag hoe Elvira zich met een verruk kelijk lachje tot den Amerikaan wendde, wien haar vader slechts met moeite een winnener is maar ééa w^g om de harten te winnen, n.l. d*ze te leiden naar hun wensch. Zooals het water Daar beneden stroomt, zoo richt het volk zich naar het humane, het menscheljjke. Confusins stelt dea keizer verantwoorde lijk voor alle ongelukken, die volk en land treffen en de ambtenaren voor die in pro vinciën. Op de la&tsten rust de plicht den keizer voor te lichten, hem te leiden, als hjj iets onmogeijjks verlangt. >Oaderricht mg dageijjks*, moet reeds in de 13de eeuw voor Chr. een keizer geschreven hebben, >van den morgen tot den avond, help mjj, mjj tot deugd te leiden, weest voor mg, wat de slijpsteen is voor het mes, wat de vrucht bare regen is in de jaren van dorheid*. En Confusins vraagt: »wie zgn vorst werkelgk lief heeft, zou dis hem niet ver manen, wie hem trouw dient, zou die den vorst niet berispen kannen Intusscben zou men zich vergissen als men meende dat de verhouding tusschen vorst en volk zeer innig was en al deze schoone raadgevingen de een nader bjj den ander bracht. Het volk is tegenover den vorst als een onmondig kind en feitelijk heeft het maar te gehoorzamen. Niet zelden gaan dan ook van de Hooge Regeering vaderljjke vermaningen nit en maakt het volk kennis met de roede der kastjjding. Buitenland. William Mey^rbacb Caserta, de aide-de- camp van Steyn is Maandag te Marseille aan boord van de »Kanzler« aangekomen. M yerbacb, die van Dnitsche afkomst is, bekleedt een post van vertrouwen bjj Steyn. Hg komt in Europa, met een bepaald af gebakende zending belast. Hjj is vergezeld door baron Raynach, die officier was in het leger van den Vrijstaat. Meyerbach verklaardeik kom in Europa met een diplomatieke zending van Steyn aan Krnger. Hjj zal de onderhandelingen volgen, die nu loopen en speciaal den Vrjj- staat vertegenwoordigen met stellige in structies door Steyn gegeven. Meyerbach zeide: Het is mg onmoeeljjk tu belangrjjke onthullingen te doen, ik zal zulks misschien doen nadat ik Krnger ge sproken heb. Europa weet absoluut niets van den mili tairen en ekonomischen toestand in Zuid- Afrika af. plaatsje kon verschaff-n tusschen de omrin gende heeren. En hjj vroeg zich af, of de ontmoeting, die hg kort geleden met haar in de tuinz*al had gehad, wel iets anders dan een droom was gnweest. Daar had zjj gezocht en erkend, dat zjj eigenljjk niet gelukkig was en na verscheen zjj hem nis een too vergodin vol jeugdige vrooljjk- heid, bewust van hare schoonheid en reikte dien afschuweljjken Amerikaanschen geldzak de vingertoppen om ze te laten kussen. Neen, voor geen schatten zou Frederik nu deze dame uit de groote wereld tegemoet getreden zgn; bjj was overtuigd, dat zjj trotsch hem over het hoofd zou zien of hem openljjk zou uitlachea. Onbeweegljjk bleef hg staan en liet den woordenvloed van den heer Von Rünmel den vrjjen loop. »Ja, zjj ziet er dez»n avond weer bekoor- lgk nit! Een beerlgk schepsel, maar zjj heeft een steenen hart. Er bestaat geen man, die haar li-fde kan inboezemen en ook geen man, die haar zoeten lach kan weer staan. Zjj is een raadsel, waarvan reeds velen met smart de oplossing gezocht heb ben. Als ze ooit een echtgenoot neemt, zal het hem ook niet betrr gaan. Zie eens kaar dien jongen attaché van het Rnssisehe ge- zantscnap daar tegen dien pilaar zgn oog hangt geheel aan haar, haar aan blik bedwe mt hem. En hg is slechts één uit velen 1 Wanneer d^zen hartenbedwing- ster den scalp nam van allen, die zjj over wonnen had, zou zjj veel meer zegeteeke- ütü kunnen toonen can de dapperste van alle opperhoofden der Indianen.* Frederik scheen deze woorden niet te hooren. Nooit is onze militaire organisatie zoo volledig geweest en nooit waren wjj er zoo ver van af toe te g*ven. Donr de lessen in den oorlog opgedaan wijzer geworden, hebben Botha en de Wet hnnne troepen met ijzeren dicipline geor ganiseerd. Deserteurs worden evenals in de Euro- peesche legers met den dood gestraft. De mannen hebben op bewonderenswaar dige wjjze de noodzakelijkheden van den toestand begrepen en hebben de taktiek, die nu geheel modern is, geheel en al ge- wjjzigd. Overigens is onze bnrgerljjke organisatie wat den Vrjjstaat betreft gehe»! kompleet. De zetel der regeering is door president Stejjn naar Fonriesburg overgebracht met den Uitvoerenden Raad die hem terzjjde staat. De openbare diensten werken als ge woonlijk. De werkzaamheid onzer administratie strekt zich meer en meer uit in de Engelscbe bezittingen, in de Kaap en onder het Afri- kaanderelement. Wees er van overtuigd, dat de Engelscbe telegrammen de feiten geheel verdraaien. Zjj stellen den toestand geheel valsch voor terwjjl die zeer kritiek is voor Groot- Brittannie. Ds wreedheden der Engelsche soldaten en de geweldpleging op onze vrouwen heb ben de gevoelens van het publiek verbitterd. De bedreven afschnweljjkheden gaan alle begrip te boven. Persoonlijk heb ik aan het hoofd van mjjn detachement onverbiddelijk een einde moeten maken aan zekere staitende hande lingen waarvan ik getuige was. In Juli heb ik nabjj de plaats van Cordua zonder m«deljjden de Engelschen moeten straffen omdat ze vronwen geweld aan deden. Ondervraagd omtrent de vredesvoorwaar den welke zouden kunnen worden aange nomen, zeide Mey^rbachIk kom met zeer duideljjke instructies van president Steyn. Wjj zjjn vast besloten slechts een vrede te aanvaarden met onafhankelijkheid en auto nomie der beide Republieken. Wjj zullen eiscben dat men zich niet tevredenstelle met voorwaarden gekregen op verdra ren vatbaar om te worden ge schonden. Wjj wenschen onze organisatie en ons leger te handhaven, waardoor wjj in staat zgn aanmerkingen te maken, indien Voortdurend bedacht hjj, hoe hg toch aan den moed was gekomen om deze door zooveel aanbidders omgeven jonge dame te verhalen van zjjn jongensleven. Was dat Diet erg dwaas van hem geweest? Moest zjj hem niet ontzettend alledaagsch gevonden hebben? Hjj keerde zich om en wilde mg'nheer Von Rünmel juist verzoeken met hem deze warme zaal te verlaten, toen er in de an dere beweging entstond. De heer des hui zes li"p er haastig heen Schwerdtoer en Von Rümmel volgden hem van verre. Het was de minister van financiën, die daar zooeven was afgestapt. Schwerdtner voelde bepaald eenige ver lichting bg den aanblik van dezen staats ambtenaar, wiens echt voornaam voorko men gunstig afstak bg dat der hier aanwe zige beurskoningen. Ja, dat was waardigheid en aristocrati sche ridderlijkheid >Een flinke kop, die exellentie 1* fluister de heer Von Rüonnel Frederik toe. »Niet waar?* antwoordde Schwerdtner, verheugd eindeljjk eens «en woord van lof nit den mond van den boosaardigen spotter te hooren. »Dat zou ik meenen! De man weet zeer goed wat hg doet. Hg gaat er op uit om zgn geschokt vermogen door een geschikte operatie te versterken. Vroeger stond hg met Ellerich op tamelgk gespannea voet; maar sedert de baron aan het hoofd staat van den raad van toezicht bg de Dnitsche bank »Wat? Drjjft baron Von Ellerich dan zaken geldhandel, zooals de hier aan wezige beursmannen?* >Hoho, mgn heer Schwerdtner, ik begin de aangenomen voorwaarden niet nageko men worden. Als ons die geweigerd wor den, zullen wij vechten tot den dool. In betrekking tot d9 vraag of Krnger in Transvaal mocht terngkeeren, zeide M-yer- bach dat Kruger thans verlof heeft om het grondgebied der Republiek te verlaten, doch slechts voor een maximnm van zes maan den, volgens de Grondwet, daar dit verlof niet verleend is door den Volksraad, doch door den Uitvoerenden Raad. Meyerbach en baron Raynach zjjn om 9.20 naar Parjjs vertrokken. Zjj blijven daar eenige uren, ten einde instructies af te wach ten van Kruger. Dj oorlog in Transvaal schijnt weer een nieuw tjjdperk te zjjn ingetreden. De lastige De Wet is weer bezig en vol gens de Engelscbe berichten kan men bin nen een betrekkeljjk kort tjjdsbestek defi- nitief-beslissende berichten tegemoet zien. Dat hjj omsingel 1 is en gedwongen tot de keus tnsschen sneuvelen en overgaaf of voeyen wjj er bg dat hjj tusschen de Enjelsche liniën door de Kaapkolonie is binnengerukt om daar nieuwe krachten sa men te trekken en zich rjjkeljjk vao al het noodige te voorzien. Want het is niet onmogeljjk, dat zooals dan ook beweerd wordt, dank zjj de taktiek van Roberts en Kitchener de Oranje Vrjj staat langzamerhand tot een woestenjj is geworden, waar de Boerenstrijders niet meer het noodige voor zich en hnn paarlen kun nen vinden. Dan zou dus de oorlog, wil men hem voortzetten al tot heden toe, spoe dig in de noorderdistricten d»r Kaapkolonie moeten worden overgebracht. Op deze over wegingen zgn dan ook de bewegingen en beweringen der Engelschen gebaseerd, die luidkeels triumfeeren, omdat zjj De Wet den weg naar de Kaapkolonie hebben af gesneden. Er is anders weinig definitiefs uit dit telegram af te leiden, wanneer men ten min ste in aanmerking neemt, wat men van nauweljjks enkele dagen terug verneemt. Het volgend telegram van de jacht op Da Wet: Generaal Knox had zjjn troepen ia 4 kolonnes verdeeld en op het bericht, dut De Wet zich te Sterksprait bevond hea over een uitgestrektheid van vjjfrien mjj'eu uit gespreid. Op 2 December viel hjj de Boeren aaB. Aan hunne zjjde meldt hjj 15 dooden te gelooven, dat ge niet maar uit vreemde landen teruggekomen zjjt doch dat ge rechtstreeks uit de maan zjjt komen «al ien. Ge weet zelfs de meest bekende zaken niet. Wat denkt ge bjj voorbeeld wel, dat het doel is, waarmee deze soitéj wordt gegeven »Wel,« antwoordde Frederik aarzelend, »ik denk om goede vrienden bjj z ch te zien, om onder elkaar eenig vermaak re hebben Rümmel glimlachte. zEn wie is nu de voornaamste onder deze gegoede vrien den, denkt ge?« >De minister?* »Neen, mgn waarde, die dient slechts ter opluistering, evenals vele anderen Apro pos! Ziet ge daarginds dien kl-inen dik kart met zgn kromme beenen? Dat is mjjnheer Blumenschein, sedert veertien da^en rifder Von Blnmenstein. Men verzekert, dat hg twintig jaar geleden in garen en band han delde. Staat ge daar verbaasd over? Welnu, deze man, wiens handteekening thans op de beurs een millioen waard is, is nog lang de ergste niet ik bedoel de rjjkste niet onder deze verzameling van gelibaronnen, maar de minister van fluanciëa heeft hier nog minder te beluiien; zgn excellentie komt hier eenvoudig op deze geldmarkt om zgn voordeel te zoeken.* »Maar, mjjnheer ik ik heb vroe ger altjjd gehoord, dat baron Von Ellerich in hoog aanzien is bg de lieden vaa zjj a stand en de adel meer acht slaat op een zoogenaamden stamboom dan op rgklom kortom, ik had me voorgestel I, dat de gasten bier in hnis voornamelijk tot de aristooratie behoorden.*

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1900 | | pagina 1