Ikl Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de ilommelerwaard. Donkere dagen. FEUILLETON. De Avonturier. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. M 1967. DONDERDAG 27 DEC. 1900. Und van altena VOOB Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per S maanden f l.OO. franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderljjke nummers 5 cent. Adyertentiën yan 16 regels SO ct. Elke regel meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte. Adyertentiën worden tot Dinsdag- en Vrjjdagavord ingewacht. »'t Is wat te zeggen met die korte dagen, soms zóó donker, dat men 's middags om drie nur, halfvier reeds niet meer kan zieD te schrjjven en de lamp moet aanstiken.* Zoo mopperde mjjn bnnryrouw, toen ik haar de courant aanreikte, die wij samen lezen, en ik haar juist bjzig vond in hare achterkamer, waar het weinigje licht dat er kon doordringen, nog werd onderschept door een groote hooge schuur, die op aenigen afstaad achter 't huis stond. Ik trooste haar m t de gedachte, dat het leed gauw geleden zou zijn. De laatste dagen vóór Kerstmis heeten nu eenmaal »de don kere dagen* en willen dan ook aanspraak maken op dien naam. Maar dan lengen de dagen eiken dag een hanentreê zegt het spreekwoord, en al bljjft het na een waar heid, dat, als de dagen beginnen te lengen, ook de vorsten beginnen te strengen, het is juist dat vorstige, heldere weder, dat ge woonlijk intreedt na de mistige, klamme dagen, welke aan den kalendsrwinter voor afgaan, dat ons in staat stelt ons te ver heugen over meer licht. In de natuur zijn die donkere dagen nn eenmaal onvermijdelijk en wjj troosten er ons mede, dat zjj roorbjjgaau. Maar veel erger is het met de donkere dagen in de menscheljjke maatschappij, in de groote menschenwereld. In de courant stond immers weer zoo veel, dat vau donkere dingen getuigde. Daariu had ik gelez9u van Chamberlain, die vroager verteld had in geea enkele maatschappij betrokken te zjju, welke voordeel had van den oorlog en die nu ronduit verklaarde toch eigenljjk in twee betrokken te zjj a en niettegenstaande dat door een verdwaasd en verblind Parlement werd toegejuicht, toen hij met een groot vertoon, dat zoo eenigszins aan Cwjafas' verontwaardiging deed denken, sprak van zjjn eerljjkbeid en die zjjner familie. Daarin stond een nalezing op 't geen von Bülow gezegd heeft in het Duitsche parlement, zeer grappig en geestig op zjjn manier, waarom men den grjjzen pelgrim uit Zuid-Afrika, toen hjj aan den drempel van het huis ge komen was, zoo onbeleefd mogeljjk de dear wees, daarbjj zorgvuldig de eigenljjke zaak, de onbeleefdheid vermijdende. En dat, tjr (15 >0, die woorden zjjn te hard, zoo zou ik nooit sprekenMaar als alles, wat ge heH gezegd, ook uw ware overtuiging uit drukt kunt ge u heden daaraan voor altjjd verhinden? Heden, nu ge den bodem nog niet geheel kent, die volgens uw oor deel zooveel behoefte heeft aan gezonder zaad? Neen, mjjuhe r Scbwerdtner, ik zeg n nogmaals: ik heb menigeen gezien, die langzamerhand begon te begrjjpeD, da^ het nog zoo kwaad niet is, mot de wolven mee te builen en daardoor zjjn geluk te grond vesten. Heeft Robert u niet verteld van dr. Wernbard, die tot vóór twee jaar zjju gou verneur was? Die jonkman koesterde be paald revolutionaire denkbeelden en pronkte met Spartaansche onbaatzuchtigheid. Nn beeft bjj de diplomatieke loopbaan gekozen bjj liet zjjn sedert menschengeslachten ver geten adelljjken titel weer opfrisschen en moet nu de schitterendste vooruitzichten in den staatsdienst en iu de salonshebben. Ziet ge, dat was uw voorganger!* >Is dat een bewjjs En vooral een bewijs voor u? Zeg mjj toch, dat ge in uw Fgenwoordige omgeving tevreden zjjt. Dan hebt ge voor uw persoon het recht om u vrooljjk te maken, en dan kunt ge rustig de bestemming volgeD, die in uwe kringen voor n is weggelegd.* Doe ik dat niet?* Niet geheel,* antwoordde hjj met een gliudaeb, >want dan zon het nw bestemming tjjn, ééa vau nw talrjjke aanbidders te ver- hooren en een zoogenaamd passend huwaljjk wjjl geheel het Duitsche volk leeft in zijn sympathiëa met den Transraalschen Boer, omdat het in hem den heraut ziet ran recht en vrjjheid. In het jongste nummer van Jagend*, het bekende Münchener tjjdschrift van jonge kunstenaars, kwam een klein versje voor, waarin zoo naar waarheid werd gezegd, dat de sympathie des volks was met den brav8, maar men kroop op zjjn bnik voor den heerscher en d&arom verzocht hjj Kruger medelij len te hebben met het Duit sche volk. Was het den Boer gegeven te ljjden en te sterven met eere dat volk leefde met schande. En vljjmend scherp teekeDde Sim plisissimns den verwaten Engelschen officier, die in café eGsriDania* den kellner gelast als die sc'oooier (Kruger), die daar aankomt, bianen wil komen, hem de deur uit te werpen en van kellner Bülow tot antwoord ontvangt: uw bevel zal gehoorzaamd wor den, mjjnheer. Wat DnitschUnd te zien geeft, ziet men in Rusland, in Frankrjjk, in Oostenrijk, ja, in bjjna geheel de wereld; de sympathie der volkeren is met de verongelijkten en ver trapten, die der regeeringen is tegen hen. Waarom? We willen niet galoovan dat de Duitsche Keizer, die eenmaal, nog zoo kort geleden, zijn ridderljjk telegram aan Kruger zond, door 't goud van Rhodes on zjjn kliek is omgekocht. We gelooven veeleer, dat hjj werkeljjk meent het belang van zjju Rjjk te dienen, door op allerlei wjjzen de han delsbelangen er van te bevorderen en daartoe een niet eervollen vrede handhaaft tot eiken prqs, z-dfs dien der schande. Maar treurig bljjft het en een donkere bladzjjde is het in de geschiedenis der menschheid, dat de regeeringen, alzoo tegen den zin der vol keren in, hun kaarten uitspelen en liever onrecht en geweld vrjj laten uitgaan, ja, door schending der neutraliteit er toe mee werken, dan de hand uit te steken om het te voorkomen. De politiek van het Jingoïsme zegeviert nagenoeg overal, natuurljjk in Engeland, waar men in wreedheid tegenover zjjn slacht offer zich tracht te wreken over het verzat dat dit in zjjn laatsten strjjd nog zoo veel kwaad doet en van zich afslaat en bjjt. Daar waar de familieregeering van Salisbury en den spjjkerfabrikant met zjjn monocle te sluiten.* >0, weet dan dan ik alle mannen veracht Alle, die ge tot heden hebt leuren ken nen. Dat is erg genoeg. Doch dat is juist het beste bewjjs, dat ge den waren Jozef in een anderen kring hebt te zoeken.* »Zoo iemand bestaat voor mjj niet! riep zjj uit en haar oogen schitterden toornig. En ik ontken de betere bestaansvoorwaar den, welke gij bedoelt en waaronder ik een werkeljjk geluk zon kunnen deelachtig worden 1* Frederik week achteruit, getroffen door den woesten trots, dien haar gelaat thans uitdrukte. Vervolgens haalde hjj koel de schouders op. Ge vergist u in n zelf, barones Ik beoor deel u niet naar uw woorden, doch naar nw daden, en die zullen mjj in de toekomst rechtvaardigen.* Zjj wilde nog heftiger antwoorden, doch bedwong zich en vergenoegde zich met een spottende glimlach. Waar maken wij ons moeiljjk om? Het is toch de moeite niet waard.* Met opgeheven hoofd keek zjj in het rond, alsof zjj zich wilde bezinnen, waar eigenljjk haar plaats was en bemerkte een in het zwart gekleed beer, die te vourschjjn kwam uit een pad hetwelk uit de gezelschapszalen toegaDg verleende tot den wintertuin. Het was mr. Snoward. Op zjjn eigenaardig kalme wjjze trad hjj op Elvira toe. Daar vind ik u eindeljjk, mejonkvrouw Ik zoek u reeds germmen tjjd. Wat moet er van het feest worden, als de koningin ontbreekt?* Hjj ze de dit zeer eenvoudig, als iets dat vanzelf sprak. Schwerdtner was niet weinig verbaasd over zjjn verschoning. Een kwar- de lakens uitdeelt, waar het volk verbliad is door een omgekochte pers en de waar heid niet hooren wil, waar de geest, die eenmaal een Gladstone deed opkomen tegen Bulgaarsche gruwelen, is uitgebluscht, be halve in enkelen, en de machthebbenden ge toond hebben de gruwelen van destjjds ver te kunnen overtreffen, dAar kan men niet anders verwachten. Dat het »perfide Albion* heel kalm zjjn afgezant zendt naar een Vredes Conferentie, terwjjl het zwanger gaat van oorlogsplannen en de overeengekomen verklaringen teekent, terwjjl het in de prac- tjjk die alle schendt, dat verwondert nie mand. Daarvoor zjju 't eenmaal Engelschen, voor wie elk traetaat niet meer is dan scheurpapier, als 't in bun kraam te pas komt. Een volk, dat zjjn vlag verlaagt tot een handelsartikel, geljjk Rhodes haar durfde noeiaen, moge nog zoo rjjk en machtig zjjn, het heeft de achting verbeurd van ieder fatsoenljjk aan. Maar dat Amerika en Duitsehland, dat Rusland, 't welk nog wel het initiatief nam tot de genoemde Conferentie, dat zjj allen meegaan op dien weg en dat de Regee ringen daarbjj worden gesteund door de Parlementen, die de uitdrukking heeten te zjjn der volkeren, dat is een bedroevend verschijnsel. H t is alleen te verklaren uit den streng materialistischen geest, die volken en regee ringen vervult en bezielt en die alle boo- gere gevoelens vermoordt. Men heeft sym pathie (dat, is mede-lijden) met de Boeren en vin At het verrukkeljjk, dat zjj geld en goed en ljjf en bloed over hebben voor recht en vrjjheid, maar men heeft tevens in zjjn hart de gedachtewat zjjn het dwazen, die zóó strjjden voor een droombeeld van lang vervlogen tjjden. Onze tjjd is verstan diger, die vraagt alleen naar geld en naar genot, hetwelk voor geld kan worden ge kocht. Hoe dat geld wordt verkregen, doet niet ter zake het doel heiligt de mid delen. Wie beeft er mede geleden met de Boeren, die men toejuicht als helden uit een sprookje van lang vervlogen dagen, hetwelk in onzen tjjd van naturalisme en realiteit niet meer past? Wjj zjjn een klein volk en kunnen niets doen op het gebied der wereldpolitiek. En 't is gelukkig dat we een klein volk zjjn, tier geleden had hjj hem in de rookkamer aangetroffen, ernstig over geldzaken spre kende. Als het dus waar was, dat bjj El vira reeds een gernimen poos zocht, dan moest bjj zijn vrienden dadeljjk verlaten hebben na Schwerdtners heengaan. En dit alleen om een plotseling opgekom°n bui van galanterie jegens de jonge dame •Ik heb hier een beetje frisscba lucht geschept,* zeide Elvira haastig. *Ach ja, kennen de heeren elkaar nog niet?* Eenigszins verlegen stelde zjj den milli- onnair en den gouverneur aan elkander voor. De Amerikaan knikte langzaam en keek den jonkman met vorstelijke gering schatting door de neergeslagen oogen aan. Ik had werkeljjk nog niet het genoegen,* zeide hjj met beleedigende achte loosheid. Frederik maakte zwjjgend een niet minder stjjve buiging. Hjj bemerkte iets in Sno- wards blikken, dat hem onaangenaam aan deed. Snoward keerde zich intnsschen dadelijk van hem af en bood barones Elvira zjjn arm. Men heeft mjj gezegd, dat hedenavond geen raDg en geen etiquette in acht behoe ven genomen te worden. Mag ik daarom zoo vrjj zjjn n aan tafel te geleiden? De gasten verzamelen zich reeds voor het sou- per.« Hoe bescheiden klonken die woorden 1 Alsof die man geheel niet begreep, dat hjj wegens zjjn millioenen wel de eerste mocht zjjn om zjju positie te laten gelden. Schwerdtners lippen krolden zich tot een minachtenden glimlach. Elvira zag dit en nam snel, met bljjkbaar opzet, dan arm van den Amerikaan. •Zeer vriendeljjk van u, mr. Snoward 1* Met werkeljjke bevalligheid voerde hjj dat niets kan, want ik twjjfel er geen oogen- blik aan, als we een groot volk wareD, we zouden doen als de anderen. Allerlei rede nen van afgunst, najjver en zelfzucht zonden ook hier de Regeering binden en het volk zou er zich bjj neerleggen. Dat, ig de geest des tjjds. Is het dan wonder, dat waar zoo volken en regeeringen elk op bunne wjjze dien tijdgeest huldigen, en zich zoowel in de hoogere politiek als in bet dageljjkseh leven zoo laag hjj den arrond houden, zjj alleen denken om het stoffelijk belang van het oogenblik? Ja, men moge zich wjjsmaken te dweepen voor een of ander ideaal, wanneer dat dweepen offers vraagt, wanneer het gaat buiten den kring van het alledaagsche, dan vervliegt dat ideaal als een zepphel. Het zjjn donkere dagen, die het Kerst feest voorafgaan, het laatste Kerstfeest van een eeuw, zoo prat op har© beschaving, omdat zjj getuigen van een geest zoo laag, zoo in-zelfzucht,ig, zoo gespeend aan elk ideaal, dat niet kan worden omgezet in Ponden of Marken of Guldens. Eu van die donkere dagen geldt niet, als van die in de nat nar, dat ze na een korte spanne tjjds voorbjjgaan. Zaterdag heeft de staking der bootwer kers te Antwerpen tot ernstige botsingen geleid. Een aantal stakers wilden de sjouwers, die bezig waren met het lossen der aan de Cockerillkade liggende Grimsby-boot, belet ten voort te gaan met werken. De politie trachtte de rustverstoorders met de blanke sabel niteen ta drjjveu, maar slaagde daarin eerst na een aantal revolverschoten te heb ben gelost. Aan vankei jjk waren de revol vers slechts met loss» patronen geladen, maar de stakers werden daardoor bljjkbaar overmoedig en drongen steeds me«r op de agenten aan, zoodat deze zich genoodzaakt zagen thans met scherp te schieten. Een groot aantal personen werden daardoor ge wond, van wie er verscheidene naar het gasthuis moesten worden gebracht, een met een doodeljjk schot in den buik. Toch dreigde de politie het onderspit te delven, zoodat de hnlp der gendarmerie moest wor den ingeroepen. Een inspecteur van politie haar w#g. Zjj namen afscheid met een vluch tig knikje naarsSchwedtn"r, die onbeweeg lijk staan bl-<ef. Een opwelling van boos heid kwam bjj hem boven. Weer had hjj in de koele, grjjze oogen van den Amerikaan dat vreemde iets opgemerkt en voor een oogenblik voel le hjj lust om dien man bjj de keel te nemen. Doch onmiddellijk herkreeg hjj zjjn zelf behe8rsching, en met zelfverwijt vro«g hjj zich af, of die opwelling niet dwaas vau h*ra was. Waarmee zon de Amerikaan Elvira w«l bezighouden Zon bjj haar overstelpen met de gewone flauwe complimentjes, waaraan zjj door haar groot getal van aanbidders geweDd was? Daar zag hjj niet naar uit. Ba, wat kon hem dat schelenHet beste was maar, dat hjj naar bed ging, zonder aan het souper te gaan. Het aangrenzende salon binnentredende, ontmoette mjjnheer Von Blumenschein den Amerikaan en zjjn dame. Genoemde heer was m«t zjjn gedachten nog geheel verdiept in de fiuancieele plannen, welke de beeren in de rookkamer had len besproken, en wilde nu weer daarov-r beginnen te spre ken, zonder acht te slaan op de tegenwoor digheid der barones. Ah, vind ik u hier, mr. Snoward? Ik heb n een voorstel te doen omtrent de Argentjjnsche leening. Ik ben nameljjk van oordeel •Pardon,* viel de Amerikaan hem koel in de rede. »Ge ziet, dat ik u op dit oogen blik niet te woord kan staan. Morgen kunt ge mjj ia mjjn ureau vindenge weet wel in Excelsior.* Verbluft trai mjjnheer Von Blumenschein terug; hjj kon z-lfs geen woorden vinden oui z:ei te verontschuldigen. Dat die Ame rikaan, bekend als vaa top tot teen een man vaa z .ken, wegens het gezelschap van een en 4 agenten waren erns'ig verwond door zware steenen, waarmede de stakers hen bestormden. Ook op andere pnnten kwam het tot botsingen, o. a. bjj de booten der Red Srar- ljjn, wsar 1500 stakers door de politie met de sabel moesten worden niteen gejaagd. In een der gasthuizen zijn zes werklie den opgenomen, die bjj bet terngkeeren van hun werk door stakers aangevallen en mis handeld werden. De toestand van twee hun ner was ernstig. Verscheidene kroegen in de buurt der havens zjjn door de stakers vernield. Een groot aantal psrsonen zjjn gearresteerd. 's Avonds is het rustig gebleveD, maar verschillende andere bedrjjven hebben zich bjj de staking aangesloten, terwjjl een groot aantal vreemde noodhulpen, uit vre-s voor hunne veiligheid huiswaarts zjjn gekeerd. De reeders hebben bjj den burgemeester op krachtige b scherming aangedrongen. Politie en gendarmerie zjjn aanzienljjk versterkt. De sjouwers te Ternenzon hebben aan hunne Antwerpsehe kameraden doen weten, dat zjj geen enkel voor Antwerpen bes emd schip zullen loss -n, tenzjj hun het dubbele van het daar gfëischt wordend loon wordt betaald, waarvan zjj dan de helft voor de stakers znllen afstaan. Een groote betooging ten gunste van algemeen stemrecht, die Zaterdagavond zou plaats hebben, is niet doorgegaan. Te balf 9 waren reeds een groot aantal socialisten voor het lokaal »de Werker* bjjeon, to rn verscheidene sprekers voor de open rara-n verschenen en mededeelden dat de betooging niet zon doorgaan, daar het boHdsbestnur ernstige botsingen vreesde. De betoog, rs juichten dat besluit toe en gingen rustig, niteen. Maandag, toen prins Albert met zijne gemalin een bezoek aan Antwerpen bracht, bleef alles rustig. Voor Dinsdag werd n echter nieuwe ongeregeldheden verwacht, met het oog waarop alle samenscholingen van meer dan drie personen zjjn verboden en de gansche schutterjj tegeD 's ochtends 6 uur was onder de wapenen geroepen. Aan alle manschappen zjjn vjjf scherpe patronen uitgereikt. De burgemeester van Antwerpen heeft jonge dame niet over gewichtige geldzaken te sorekea was neen, dat kon bij niet begrijpen. Toen Snoward met Elvira de eetzaal binnentrad, zette het gezelschap zich juist aan tafel. Dit paar ziende binnentreden, koek de heer des huizes aangenaam verrast op en een glimlach van bevrediging vloog vau zjjn gelaat. Zjjn dochter liet zich nimmer voorschrjjven, wie haar zon geleiden of aan wi«n zjj «en ceremoniale gunst moest be- wjjzen; daarom bad hjj ook hedm niet ge waagd haar te verzoeken den Amerikaan met eenige gunst te vereeren, ho8Wal de vriendschap van dien man hem veel waard was. En ziedaar, nu ging dat zoo vanzelf naar zjjn zin. Zijn vaderhart gevoelde voor bet anders zoo eigenzinnige m-isja. Midden in die vrooljjke drukte veroverde Snoward met de grootste kalm'e de b ide plaatsen voor zich en Elvira. Hg bedien ie haar met evenveel eerbied en oplettendheid, alsof hjj daarmee een zaak vaa groot ge wicht verrichtte. Eu Elvira nam zjjn diens ten met welgevallen aan. Zg had schik van al de verbaasde, njj lige en gekrenkte aangezichten der personen, die gekkend hadden op het genoegen vau haar tafelbuur te mogen zjjn. Die arme salonhelden 1 In mr. Snoward hadden zjj allerminst een me deminnaar vermoed. En Elvira was daar over eigenljjk niet minder verbaasd; over deze fabelachtig rjjken Amerikaan had zij de laatste weken veel hooren spreken, maar zjj had zich dien man niet anders voor gesteld dan als een >lompen gnldzak.* Ea na? Wel was bjj geen man van ver fijnd© manieren, doca tjja passende bul ie- oewjjzsn hadden toch hun eigenaardige waarde es waren niet zonder aantrekke lijkheid. Buitenland. Wordt vervólgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1900 | | pagina 1