Het Land van Heusden en lltena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
M 1992.
Ons Belastingwezen.
FEUILLETON.
De Avonturier.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
ZATERDAG 23 MAART
1901,
11 land van altena
m
Ppl»!
■SB
W§f
VOOR
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prgsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 eest.
Adyertentiën yan 16 regels 50 et. Elke regel
meer 7% ct. Groote letters naar plaateruimte.
Adyertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
L
Over belastingen in het algemeen
Wjj stellen ons vooreenige beschouwingen
op te nemen over een onderwerp, dat niet
alleen voor den Staatsburger in het alge
meen van uitnemend belang is, maar waar
mede baast elk mensch, somtijds zonder het
te v eten, maar meestal toch op zeer ge
voelige wjjze, persoonlijk in aanraking bomt.
Over de belastingen wordt ook nog al
eer8 geklaagd en daavbjj de vraag gedaan,
of zjj wel op een billjjks wjjze gehev ra
worden
Eigenlijk is die vraag gedaan, zoolang er
belastingen waren, en zeker zijn er ook wel
tjjden geweest, waarin zjj zeer gewettigd was,
omdat, men voorheen vaak van persoonlijken
willekenr afhing. Gelukkig behoort dit sinds
lang tot de geschiedenis. Alles wat de belas
tingen betreft is op vaste, wetteljjke grond
slagen geregeld en van willekeurige hande
lingen kan daarbjj eigen ljjk geen sprake
meer wezen.
Die vraagt of de belastingen op eene bil-
ljjke wjjze geheven worden, heeft dan ook
niet het oog op persoonlijke onbillijkheden,
maar op het stelsel, op de wetgeving. In
dien zin wordt de vraag meestal ontkennend
beantwoord, ofschoon het niet tegen te
spreken is, dat in de laatste jaren menige
verbetering is aangebracht.
Dat ieder voor zich zelf liefst zoo min
mogeljjk betaalt, is bem niet kwaljjk te
nemen. Zooals er nog enkele gemeenten zjjn,
waar geen gemeentel gke lasten geheven
worden, zou men wel wenschen dat er ook
in den Staat in het geheel geen belastingen
bestonden.
Daarop kan echter immer uitzicht be
staan, ja vermoedeljjk zal er zelfs nimmer
sprake kannen wezen van beduidende ver
mindering van belasting, want de benoodigde
som voor de Staatsuitgaven zal zelfs in het
gunstigste geval niet aanmerkeljjk lager
worden. Er kan alleen sprake wezen van
datgene, wat men noemt eene betere ver
deeling van lastendat wil zeggen, dat ieder
zooveel mogeljjk betaalt naar zjjn wezenlijke
draagkracht, en ook allen zooveel mogeljjk
naar denzelfden maatstaf.
Men is algemeen overtuigd dat thans niet
alle raenschen naar evenredigheid even veel
betalen. Eigenljjk is dat ook niet mogeljjk,
(40
Zjj had nu geen verlangens meer, geen
heimwee zjj had met haar hart leeren
begrjjpen, zooals zjj dat noemde en dage
lijks gevoelde zjj al meer den troost dien
e*ra rein gemoed smaakt bjj de vervulling
van zjjn plichten.
Hun verhouding tegenover elkaar, in den
beginne voor haar nog al pjjnlijk, werd
langzamerhand vanzelf beter. De ommekeer
in Elvira's gemoed ontging natuurljjk riet
aan Schwerdtner's aandachthjj begreep,
dat zg door den schokkenden afloop van
haar huwelgksavontuur was bestraft en ge
louterd dat zjj daardoor gekomen was
tot een ernstige, meer edele levensopvatting.
Hg dankte haar voor haar zorgvuldige ver
pleging door zjjn dagelgksche bewjjzen van
oprechte hoogachting en bewaarde natuur
lijk een gepast stilzwjjgen over het verle
dens.
In Mei, toen de lente al haar pracht en
heerljjkheid ten toon spreidde, vertrok Fre-
dhrik Schwerdtner op uitdrukkelijk verlan
gen van den baron met de familie naar het
landgoed bg Berghausen. Hg mocht de stu
die nog niet hervatten en de geneesheer
achtte zjjn ^verbljjf op het land volstrekt
noodzakelijk voor zjjn volledige genezing.
Voor bg afreisde, kwam de gerecuteljjke
commissie eerst nog ten paleize v»n den
baron om de getuigenis van Schwerdtner
te vernemen in zake den moord op den heer
Von Döbel. Dit was de eerste maal, dat hjj
waar er zoovele verschillende belastinghef
fingen, die elk afzonderlijk werken en toe
gepast worden, voortdurend in wezen Hljjv-ra.
Belastinghervorming is een der moeielgkste
onderwerpen van regeling voor den wet
gever. Onze belastingen lebben voor het
meerendeel al zeer lang bestaande geheele
huishouding van den Staat en het geheele
beheer zjjn er naar ingericht. Hierbij moet
tevens in aanmerking worden genomen, dat
bg elke nieuwe regeling velen meer znllen
moeten betalen dan voorheen. Hoe billjjk
man ook trachte te wezen, altjjd zullen er
ontevredenen zijn. Geen enkel staatsman
heeft dan ook nog den lust of de kracht
in zich gevoeld, om een geheel ander en
nieuw belastingstelsel te ontwerpen, bestemd
om het oude totaal te vervangen.
Men heeft zich dikwgls genoodzaakt ge
zien om aan onhoudbare belastingen een
einde te makenvan tjjd tot tjjd nieuwe
moeten instellen of bestaande verhoogen,
wanneer de nood der schatkist dit eischte
daarbjj gebruik gemaakt van de gelegen
heid om een werkaljjk betere verdeeling
tusRchen de belastingschuldigen tot stand
te brengen; maar verder is men ook niet
gekomen.
Toch zijn de veranderingen der laatste
jaren nog al van ingrijpenden aard geweest,
zooals wjj later zullen zien.
Zooals men weet, wordt elk jaar eene
raming of begrooting gemaakt, van hetgeen
de Staat in het volgend jaar vermoedeljjk
noodig heeft. Een particulier zou het wei
nig baten of hg zulk een begrooting maakte
zijn inkomen zou daardoor immers met geen
cent vermeerderen? Wat den Staat betreft
is dit anders. De Staat geniet de inkomsten
van eenige lands-eigendommen of domeinen
en eenige andere bgzondere ontrangsten;
maar dat is in de verst* verte niat vol
doende voor de behoefte. Al het verder
noodige moet door de ingezetenen in den
vorm van belastingen worden opgebracht
en men tracht deze dus zoo in te richten,
dat zjj door elkander genoeg opleveren.
Voor een eenvoudig denker is die belas
tingheffing eene zaak van geringe beteekenis.
Hjj zal b.v. aldus redeneerenHeeft de
Staat honderd millioen noodig en bedraagt
het gezanienljjk inkomen der ingezetenen
duizend millioen, dan moet ieder tien per
cent van zjjn inkomen betalen. Het is moge
weer uitvoerig over dit geval kwam te spre
ken, daar de geneesheer en de baron hem
slechts het allernoodzakelijkste hadden me
degedeeld, om den stand vaD zaken te'ver-
klaren. Toen bjj den naam Starkhorst ver -
nam, herinnerde hg zich onmiddellgk, dat
dit de laatste uitroep van den heer Von
Döbel was, het angstig gillend uitgesproken
woord, waarvan Schwerdtner ondanks zjjn
bedwelming toch een zwakken indruk had
gekregentot heden had hg slechts weife
lend geloofd, dat het een naam moest ge
weest zjjn, een naam met een barden ruwen
klank.
Schwerdtner bracht een kosteljjken zomer
door op het landgoed van den baron en
hervatte allengs weer de studie. Als een be
gin daarvoor beantwoordde hjj de brieven,
die Robert vljjtig aan hem schreef, en oefen
de zich in het schaakspel met Elvira, die
lachend >zuster< noemde wegens de
diensten als ziekenverpleegster aan hem be
wezen.
öjj was nu voornemens zijn professoraat
ain de Oostenrjjksche universiteit eerst te
aanvaarden bg den aanvang van het winter
halfjaar. Korten tjjd daarvoor, in de laatste
dagen van September, moest hg als getuige
optreden in het strafproces tegen Heinricn
Starkhorst.
Gedurende den langen tjjd, die aan de
gerechtelijke nasporing was Oesteeu, had
men, brandende van nieuwsgierigheid, naar
deze terechtzitting uitgezien. Dat de aange
klaagde zou worden veroordeeld, betwjjfelde
men niet, maar de verwachtingen waren
vooral zoo hoog gespannen wegens de be-
langrjjke onthullingen, die zouden gedaan
lijk dat zulk pen «énige belasting, als in
komsten belastin/, in de verre toekomst zal
bestaan. Hoe eenvoudig de zank ook wezen
zon, voor het tegenwoordig» is eene derge
lijke regeling echter onmogelijk. Slechts
zeer geleideljjk zou man al die bestaande
heffingen kunnen afschaffen, om ze als het
ware in ééne enkele om te smelten.
In ieder geval neme men in aanmerking
dat, hoe meer het bestaande belastingstelsel
in den geest vaa den tgd hervormd wordt,
hoe meer daardoor de onevenredigheid in
belastingdruk wordt weggenomen, boe meer
men het bestaande bestendigt.
En dat er in de laatste jaren heel wat
gebeurd is, zullen wjj gemakkeljjk kunnen
aantos nen. Willen wjj billgk zjjn, dan znl
len wg tevens moeten erkennen, dat niet
alleen veel veranderd, maar ook veel ver
beterd is en dat men, door de aanvankelijk
tct stand gebrachte hervorming van het
belastingstelsel, in de jaren na 1890, een
groot doel heeft bereikt, nameljjk: onthef
fing van de vroeger te zwaar gedrukte
midden- of burgerklassen en bescherming
der lagere of volksklassen.
In een tweede en slotartikel zullen wg
dit in bijzonderheden aantoonen.
(Slot volgt.)
Buitenland.
Al maanden lang jaagt de Italiaansche
politie het Calabrische gebergte af om den
gevreesden bandiet Musofino te vangen.
Musolino is een jonkman van 23 jaar,
heel gewoon van uiterlijk en zich in niets
onderscheidend van de andere bergbewoners.
Hë heeft slechts ééu doelwraak op da
rechters en getuigen in het togen hem we
gens poging tot manslag gevoerde geding,
toen hg tot 21 jaar dwangarbeid veroor
deeld werd, aan welke straf hg zich tot
dusver heeft weten te onttrekken. Wat erger
is, hg heeft zjjn wraak al grootendeels ver
kregen en reeds 15 raenschen doodgescho
ten. Er zijn nu nog 3 of 4 overgebleven, en
als bjj die gedood heeft, zal hjj naar Amerika
de wjjk nemen. Verleden maand kwam een
boer hem als monnik verkleed tegen. Hjj
zei, dat hjj op jacht was naar notaris Tava,
gewezen burgemeester van zjjn geboorte
plaats, die tjjdens zjjn proces een ongunstige
getuigenis van hem had gegeven.
Natuurljjk beweegt de polirie hemel en
aarde om dit gevaarljjk heerschap te pakken
worden de couranten hadden slechts
vluchtige aanduidingen bunnen geven,
en dan kwam nog de vraag: hoe zou de
houding van den beklaagde zjjn?
Sedert langen tgd had een terechtzitting
niet zooveel toeloop gehad. Reeds vroeg in
den morgen stond het publiek opeengedron
gen te waehteD, tot de d*ur zou worden
geopend om het binnen te laten, en de bil
jetten van toegang werden met gioote winst
verhandeld.
Het was doodstil in de zaal, toen de
rechters binnentradentoen de beklaagde
werd binnengeleid, oDstond er groote be
weging, doch slechts voor een oogenblik.
Begeerig luisterde men naar ieder woord, te
beginnen bg de gewone vragen naar naam,
geboorteplaats, ouderdom enz. Het was eeu
lang zondenregister, dat men den zooge-
naamden Ralph Snoward voor oogen hield
de overheid van zjjn geboorteplaats, van
Londen en verscheidene plaatsen iu Amerika
hadden daartoe verschillende gegevens ver
schaft.
Als een steenen beeld zat de beklaagde
er bjj, terwjjl de officier van justitie zjjn
voortreffelijk uitgewerkte akte van beschul
diging voordroeg.
De man was tijdens zjjn voorloopige ge
vangenschap volstrekt niet veranderd hij
was precies dezelfde geoteven. Hg hai een
houding ja, zeer gesehikt om een verga
dering van aandeelK uders te presideeren
uie houding was geheel ongekunsteld en
bewees, dat hjj een man zonder zenuwen was.
Omstreeks zeven en twintig jaren gei l
den kwam Heinrich Starkhorst, toen twee
en twintig jaar oud, in het bezit van een
kleine erfenis; later bleek, dat hg door
meineed zjjn mede-erfgenamen van hun aan-
te krijgeD. Volgens het Parijsehe Jonrr.al
heeft Koning Victor Emanuel zelf zich er
mede bemoeid en in den ministerrsal ge
zegd, dat zulk een toestand onder zjjn re
geering ondraaglijk was, dat een bandiet de
geheele politie bjj den neus kon nemen en
ongestraft zjjn misdaden begaan. De minis
ters hielden rekening men deze woorden des
Konings en zonden aanstonds nieuwe af-
deelingen soldaten en karibiniers op het
spoor van Mnsolino af. Than zjjn er niet
minder dan 2000 manschappen aan het,
jagen op den moordenaar. De jacht werd
ongemeen verzwaard door de woeste, onher
bergzame bergstreken en de onwilligheid" van
de bevolking, die ouder gewoonte de vlucht
van den bandiet begunstigt.
Men dacht van den winter, dat het wild
verscholen was in het gebergte van Aspro-
monte. Het werd toen zoo nauw omsingeld,
dat er geen muis door kon, en elke kloof,
elke spleet werd met de grootste oplettend
heid en ten koste van bovenmenseheljjke
inspanning en pjjnljjke ontberingen door de
troepen afgezocht. Men hoopte, dat hjj, als
bjj niet van koude en honger wilde omko
men, trachteD zou door het cordon heen te
sluipen om zich in de vlakte te begeven.
Die hoop bleek jjdel. Wel liep er een ka
meraad van Mnsolino in de val. Maar alle
pogingen om hem te pakken bleven vruchte
loos. In den nacht van 15 Februari jl. be
zette een bataljon infanterie het dorp San
Stefano, waar zjjn zusters wonen en waar
men hem dacht te vinden. Alle huizen wer
den met de pjjnljjkste zorgvuldigheid onder
zocht, maar geen spoor was van hem te
vinden
De vraag: Waar is Mnsolino? is als 't
ware een puzzle geworden. Die vraag tobt
de geheele Italiaansche justitie, van den
hoogsten tot den laagsten ambtenaar, af en
houdt haar uit den slaap. Maar men weet er
geen antwoord op. Zeker is alleen, dat hjj
zich nooit langer dan een dag op dezelfde
plek ophoudt en dat hg een groot aantal
vrienden en voorthelpers bezit. Dit is zjjn
kracht en maakt zjjn arrestatie zeer moeie-
ljjk, zoo niet onmogeljjk.
Drie Italiaansche grenswachters, die aan
de Italiaansch-Zwitsersche grens op deSolda-
berg<ra patrouilleerden, zjjn in den nacht
van 15 op 16 dezer door een lawine over
vallen. Verschillende expedities zjjn van
Italiaansche zyde uitga sonden om hen te
deel had beroofd. Met dit kapitaal ging hjj
naar Londen, waar hjj plaatsing verkreeg
op een bankierskantoor, waar zjjn school
kameraad Otto von Döbel als beambte
werkzaam was. In vereeniging m-t dezen
sp ca leerde hjj heimelyk op de beurs en
m akte daarbjj gebruik van vertrouwelijke
beschikkingen vaa den patroon, waarvan
de twee vrienden door strafbare middelen
inzage wisten te verkrijgen. Hieruit bleek
alzoo, dat Von Döoel al niett veel beter was
geweest dan zjjn vriend; hij was ook een
schurk, doch die minder durfde. Hjj begeer
de alleen rijkdom, een titel en waardigae-
den, dat bewees zjjn latere levensloop, toen
hjj als aanzienljjk man liever eerljjke zaken
deed en zjjn »jeugdige misstappen* zelf voor
toegevend beoordeelen kon. Hg trok zich
ook voorzichtig terug, toen de schurkerjjen
van Starkhorst hem te erg werden.
Na verloop van een jaar kwam de meineed
van Starklïorst aan het licht en vroeg men
bg de Engelsche overhoid zjjn uitlevering
aan. Hg rook echter lont en ging op de
vlucht; toevallig had hg bg de laatste spe
culatie al zjjn geld verloren, daarom nam
*>B een hem toevertrouwde som gelds naar
Amerika mee. Wat hg de volgende twee
jaren had uitgevoerd kon men niet ontdek
ken waarschgnlgk had ng in Canada rond
gezworven en het gestolen geld verteerd
en verspeeld. Op vgf en twintigjarigen leef-
tyd dook hg geneel onbemiddeld op onder
üen naam van Ralph T. J. Snoward; dat
was in Het westen der Vereenigde Staten. Hg
was toen knecht in een kermistent; spoedig
daarna werd hjj opzichter in een paarden
spel en trok naar de goadmgnen vun Cali-
tornië om daar zjjn geluk te beproeven.
Van dien tgd af kon men zich op de
zoeken doch te vergeefs. Men vreest dns
dat ze zjjn omgekomen en meegesleurd door
de sneeuwmassa op Zwitsersch gebied. Zwit-
sersche grenswachters zetten nu het onder
zoek voort.
De z.g. hongertyphus, welke het gevolg
is van misgewas en duurte der eerste levens
behoeften, heeft in het gouvernement Cher-
son (Rusland) onrustbarende afmetingen
aangenomen. Meer dan 20 procent der be
volking is door de ziekte aangetast, die zich
spoedig uitbreidt naar de gouvernementen
Jekaterinoslaw, Kiew en Taurns. Men acht
den toestand zóó ernstig, dat er aan ge
wanhoopt wordt de epidemie de baas te
kunnen worden.
Volgens de China Gazette hebben de in
de Japansehe havens vertoefd hebbende
Russische oorlogsschepen koers gezet naar
Korea en uit Tokio wordt gemeld, dat de
Japansehe vloot in gereedheid wordt ge
bracht om zoo noodig eveneens en onverwjjld
naar de kust van Korea te vertrekken.
De oorlog met Zuid-Afrika begint voor
Engeland een dreigend gevaar te worden
immers, nu de regeering zich daardoor de
handen gebonden ziet, kan zg in China niet
met alle kracht optreden, en het vredelie
vende Rusland, dat buitengewoon groote
troepen naar de grenzen voert en zich ge
ducht versterkt, is Engeland daardoor de
baas.
In dit koninkrijk zelve gaan hoe langer
hoe meer stemmen op om den oorlog tegen
de Boeren te staken, doch de overwonnen
genoemde Boeren willen van geen vrede
weten, althans niet op de door Engeland
gestelde voorwaarden, en de eischen der
Boeren, weder-opbouw der verwoeste hoeven
en geheele onafhankelijkheid zjjn voor En
geland al te vernederend. De Boeren, die
niets meer te verliezen hebben, maken ge
bruik van Engelands onmacht, waarbjj nog
komt dat 't regenachtige en gare weêr den
Engelschen zeer nadeelig is, zoodat de ziek
tegevallen zich voortdurend uitbreiden.
Ook de voornaamste buitenlandsche bla
den zien den toestaud voor Engeland donker
in. Zoo schrjjft de Voss. Zeitg.: Men is in
Engeland den oorlog harteljjk moede, met
alleen wegens de financiëele belasting, die
het Engelsche volk ter bestrjjding der kos
ten wordt opgelegd, maar ook wegens de
erkenning, dat Engeland door het vasthou-
getuigenissen verlaten, nameljjk op die vaa
John Archer, die een geruime poos met hem
in dezelfde tent had gediend en naderhand
zjjn helper en bediende was geworden.
Yan een eigenljjk arbeiden indemjjuen
was bg Snoward geen sprake geweest. Dat
was hem te moeielgk en niet voordeeltg
genoeg. Hij begon met een gelukkige spe
culatie in claims, d. w. z. stukken land, waar
goud te vindeu is. Voor een spofprgs had
hg die gekocht; hg verkocht zi met groote
winst door valsche voorspiegelingen van de
goudopbrengst. Vervolgeus werd hg bankier
in de mgnen; als zoodanig kocht hg het
gevonden goud tegen contant geld, gaf voor
schot, enz. Daarbjj was zyn handel niet
eerljjk, het werd ontdekt, hg raakte ia ge
vecht met de bedrogenen en schoot twee
zjjner aanklagers dood. Het bewjjs, dat hg
niet uit noodweer hal gehandeld, kon niet
geleverd worden, zoodat men hem moest
vrjj laten.
De mulat verhaalde verder, dat Snoward
achtereenvolgens in Arizona, Neva ta en
Sonora verschillende etablissementen had ge
houden, waaronder een opiumkit en een
speelbank nog niet de slechtste waren. Ook
hier had de man gelegenheid om te toonen,
dat hg bedreven was in het hanteeren van
de revolver. Na een gevecht met eenige Span
jaarden, die hem van valsch spelen beschul
digden, ontkwam hg ternauwernood aan de
menigte die hem zonder vorm van proces
wikten ter dood brengen bg zgn vluent
nam hjj het grootste üeel van zyu roof me*.
Bg deze gelegenheid verloor John Archer
zgn braven meester aio het oog; laag daar
na hoorde hg eerst weer van hem, toen hg
zooveel opgang maakte en zich in de resi
dentie had gevestigd. Slot volgt.)
*-r-
11rr«vamwjfp». v-rer