Hel Land van Heiden en Altena, de Langstraat en de Bonunelerwaard. M 2026. FEUILLETON. Het Vonnis aliens Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. ZATERDAG 20 JULI 1901 ALLEDAAGSCH. lANB .VAN VOOR Dit blad verschuilt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per S maanden f l.OO. Franco per post zonder prjjs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 7*/i ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. Wjj zjjn gewoon en niemand zal die gewoonte afkeuren om eerbied en be wondering te gevoelen voor die groote man nen en vrouwen der ondheid, die ons door de geschiedenis worden voorgesteld als hel den en voorgangers in het goede, als de wegwijzers der wereld naar het rechte spoor. Het is er ook verre van verwjjderd, dat wjj zouden willen beweren dat onze tjjd arm is aan groote geesten, op welke het nageslacht dankbaar zal terugzien. Maar, wjj zouden toch de meening dur ven verkondigen, dat het goed is, dat die helden en groote geesten slechts zelden voor komen dat zjj juist daaraan hnnne grootste waarde ontleenen, en om die reden als sterren zjjn, die den weg van het menscha- ljjk geslacht verlichten, maar dat het mensch- dom zelve 't best aan zjjne bestemming zal beantwoorden, wanneer het, plat gezegd, uit gewone menschen bestaat. 't Is maar de vraag, wat men onder gewoon* verstaat. Gewoon behoeft toch niet geljjkbeteekenend te wezen met onbe duidend. Onder gewone mensclen kan en mag men immers dezulken verstaan, die zonder boven anderen uit te blinken, ijverig en getrouw hun plicht in acht nemen en een diep gevoel toonen te hebben van den ernst der levenstaak. Men noemt deze menschen wel eens »alledaagsch.< Maar, op die benaming is toch heel wat aan te merken. Veel liever zonden wjj zeggen, dat zoo veel verkeerds en gebrekkigs als wg dage- ljjks opmerken, misschien wel eens in ons zei ven zien, grootendeels daaruit voorkomt, dat men niet nauwgezet genoeg is, en dat gene, wat men toch zelf als goed «n waar en plichtmatig erkent, niet al te nanwgezet nakomt. Ook speelt bet begrip van vrjjheid ons wel eens parten. Men komt er zoo licht toe, de eene of andere maatschappelgke in stelling verouderd te noemen, of zelfs be lachelijk. Het moest eigenlijk zoo en zoo L. T. MEADE en ROBERT EUSTAGE. 7) Hoe het mjj op dii vreeseljjke reis is ge gaan, kan ik me nu niet meer herinneren. Ik geloof niet dat ik aan iets anders ge dacht heb dan dat mevrouw Kolncby en ik met denzelfden trein naar Londen gin gen, en dat wjj elkand- r zeker spoedig weer zonden ontmoeten. Haar laatste vrjje nar had nu spoedig geslagen, rajjn uur van wrake was nahjj. Bjj het eerstvolgend station gaf ik den portier twee telegrammen, met verzoek ze onmidddellgk te verzenden. Zjj waren voor Tyler er. Ford. Toen wg dien avond tusschen acht en negen unr in Locden aankwamen, wachtten de detectives mjj op. Mevrouw Kolnchy is in den train, zei ik hnngjj kant haar nog arrestteren, als gjj vlug zjjt, maar er is geen seconde te ver liezen. Beide mannen gingen zoo haastig moge lijk langs het perron om haar te zoeken. Ik volgde hen. Mevronw kon onmogeljjk reeds ontsnapt zjjn, want zjj kon toch in 't minst niet vermoeden, dat ik in den trein zatzjj zon wel heel kalm uitstappen, als zg in Londen aankwam. Zoo hud ik gehoopt, maar mgn verwachtingen verden beschaamd. Nergens vonden wjj ook maar een spoor van de persoon, die wg zochten. Het doet er niets toe, zei Ford, ik heb ook berichten ontvangen en ik geloof, dat wg het meeste succes zullen hebben, als wg onmiddellgk doorgaan naar haar huis. Ik vernam nog geen nnr geleden, dat zjj een geheel nieuw stel dienstboden gehuurd heeft wezenzoo redeneert men dan. En, omdat het zoo niet is, ban men al die verouderde vorm n en instellingen eigenlgk niet meer in acht nemen en eerbiedigen. Men acht er zich boven verheven. Maar is dit eigenlgk geen onhoudbare redeneering? Het sloopersvak is veel ge makkelijker dan het bouwvak. En zoo is het ook verbazend gemakkeljjk om zich niet gebonden te achten, om wet, instel ling, gebruik, enz. na te komen. Vergeet men niet dat, wanneer ieder zoo handelde, in elk opzicht en in elke omstandigheid, de geheele samenleving welhaast een ban- delooze hoop zou wezen, waarin niets veilig en niets zeker zou zjjn? Een schrjjver heeft eens de trouwe plichts betrachting der groote menigte, de vrijwil lige nakoming van alle bestaande wetten en instellingen, juist omdat ze wettig be staan en daarom van kracht, althans zeker van zedelijke kracht zjjn, de stof genoemd, waarnit de materialen van bet maatschap pelijk gebouw zjjn gevormden, wanrljjk, dit beeld is niet zoo onjuist. Men noemt dat zoo alledaagsch, als iemand maar heel gewoon en stil den rech ten weg vervolgt. Maar zie eens, die een voudige en stille en toch behoorlgke levens wandel wordt ook maar niet zoo altjjd zonder strjjd tot den zjjnen gemaakt. In tegendeel, om hooger te staan dan anderen, om nit te blinken, al zit er ook geen spoor van grootheid of genie in den mensch, gevoelt men al heel licht den aandrang. Welnu, dan kan het ook nog niet zoo alledaagsch wezen, om dien aandrang te weerstaan, zich laag bjj den weg te honden en getrouw te zjjn in het kleine. Den droom van grootheid, eer en naam, heeft misschien ieder onzer wel eens ge droomd maar het is zeker dat het meeren- deel niet voor de vervulling van dien droom in de wieg is gelegd. Die dat spiegelbeeld met alle geweld vervolgen wil, bljjft meestal een tobber en die, al is het dan ook met een onvolkomen succes, er ernstig naar streeft om in stillen eenvoud en langs den weg van strenge plichtsbetrachting, zjjn pad te bewandelen, die zal meestal ervaren, dat en dat het geheele huis schitterend verlicht is. Onze detectives, die zich in de nabijheid van haar woning schuil houden, zjjn vast overtuigd, dat zjj van avond nog thnis zal komen. Een rjjtuig wacht op ons, we kan nen das dadeljjk vertrekken. Ik nam pl> ats in het rijtuig, zonder pen enkel woerd te zeggen. Wjj reden af, maar niemand sprak om plannen voor te stellen. Ieder nam zich voor den strjjd niet op te are ven, voordat men mevrouw gevangen had, betzjj levend of dood. Toen het rjjtuig dicht bjj haar woning was, viel het mjj ook op, dat het huis zoo schitterend verlicht was. Op het oogenblik, dat Ford aan de bel trok, wierp een lakei de deur open, alsof hg op ons gewacht had. Mevrouw is in haar laboratorium, was zjjn antwoord op onze vragen. Zg is juist terug gekomen van een reis. Ik geloof, dat zjj u verwacht, heeren. Wilt u maar naar het laboratorium gaan? u kent den weg. Wjj gingen vlug de vestibule door en be gonnen de steenen treden af te dalen. Onze ooren werden toen getroffen door een ver ward geraas van machines, die in snelle beweging waren. Toen wjj bjj de dear van het laboratoriam waren gekomen, hield Ford, die ons voor was gegaan, stil en keerde zich om. Zjjn gelaat was zeer bleek, maar hg sprak flink en kalm. Er is geen twjjfel aan, zeide bjj half fluisterend, of wg begeven ons in een groot gevaar. Mevrouw zou ons niet op deze wjjze ontvangen, indien zjj niet een plan had be dacht om ons te verderven, zooals alleen zjj dat ontwerpen kan. Het is niemand moge- ljjk te zeggen, wat er gebeuren zal. Dat het een vreeseljjke ontmoeting zal zjjn, en dat wjj al onze krachten en tegenwoordigheid van geest zullen behoeven, is zeker; want wjj zjjn nu op het punt om binnen te treden in het eigenljjke heiligdom van al haar mis dadige kunsten en toebereidselen. Ik zal voorgaan. Zoodra ik haar zie, zal ik op haar aanleggen, en als zjj zich beweegt, schiet ik daarin ook de zekerste weg tot stoffelijken voornirg«ng gelegen is, waarnaar ieder onzer in het redeljjke mag streven. Is bet niet waar, dat er veel over on gehoorzaamheid, verwaarlooziag vau plich ten en dergeljjke dingen meer geklaagd wordt door hen die boven anderen gesteld zjjn? Gesteld dat die klachten steeds ge grond zjjn, is dat dan geen reden om zelf te doen, wat men gaarne in anderen zou zien? Wanneer wjj er over klagen dat het ^erk, dat wg een ander opdroegen, niet goed verricht wordt, hebben wjj dan wel een degeljjk en streng toezicht uitgeoefend of hebben wjj soms de zaken maar zoo wat overgelaten? Was dat naloopen van de kleinste dingen ons misschien wat te alle daagsch 't Ran zjjn; maar wg zouden wel durven aannemen, dat er minder dagdieven zonden wezen en «en minder aantal hun entree in de rechtszaal zouden gemaakt hebben, wan neer meesters en meesteressen het nooit be neden zich hadden geacht, om zóó alle daagsch te wezen. Nu, misschien hebben ze het ook niet beneden zich geacht en menigeen had er ook veel spjjt van, de koordjes niet wat strakker te hebben aangebonden, 't Was dan alleen maar wat onnadenkendheid. Het omgekeerde ziet men immers ook gebenren. Die aan anderen ondergeschikt is, wil wel eens graag wat vrjjer wezen, 't Is vervelend, zóó te worden nagegaan. Dat vat men op als een bewjjs van wan trouwen, als een bespotteljjke overdrjjving. 't Is zoo alledaagsch 1 Maar die goed wil handelen, naar ver mogen zjjn best wil doen en dan ook niets te vreeasn heeft van toezicht of tucht, die denkt er immers anders over? Zeker, we kunnen zoo maar niet eiken dag van stnkje tot beetje ons eigen doen en laten nagaanmaar, als we 't eens zeer nauwkeurig konden doen, dan zonden wjj allen ons zei ven een enkele maal wel eens betrappen op iets, wat nu niet zoo precies heelemaal richtig is. Enfin, een klein beetje kannen we er ons dan toch wel in oefenen, en hoe meer die haar onmiddelljjk dood. Hg draaide de kruk van de deur om, en wjj gingen zwjjgend het laboratorium binnen. De hitte was er zoo vreeseljjk, dat het er veel van had, alsof wjj in een oven kwamen. Een enkel gloeilicht verspreidde een flauw chjjnsel over het geheele vertrek en deed zelfs de donkere hoeken in de muren en den binnenkant van het steenen dak uitkomen. Achterin stond mevrouw Kolnchy. Toen wjj binnen kwamen keerde zjj zich langzaam om en keek ons aan; baar gelaat was kalm, haar lippen waren op elkander gedrukt, haar oogen alleen drukten ontroe ring nit. De handen naar hoven of ik schietklonk het nit den mond van Ford, die vooruit ging en onmiddellgk het pistool op haar aanlegde. Zjj gehoorzaamde onmiddelljjk, haar beide armen omhoog heffende; haar oogen ont moetten de mjjae, en een flauwe glimlach speelde om baar lippen. Het volgende oogenblik, als door den krachtigen greep van een onziehtbare macht losgerukt, vloog het wapen nit de hand van Ford en sprong met geweldige kracht tegen de polen van een enormen electro-magneet naast hem. Elk los stuk jjzer sprong op en kwam met een geweldigen slag tegen den magneet aan. Mevrouw scheen den electrischen stroom gesloten te hebben door met haar voet te drukken op een sleutel in den grond. Voor een oogenblik stonden we als aan den grond genageld, doodeljjk ontsteld door de plotse linge en onverwachte methode, waardoor wjj op eens ontwapend waren. Mevrouw Kolncby ging nog steeds voort met ons aan te kjjken, maar na w*rd haar glimlach meer zichtbaar en ging eindelgk over in een spotachtigen lach. Nu is het mgn beurt om de wetten voor te schrgven, zei zjj op kalmen, gedecideer- oefening vordert, hoe duideljjker het ons zal worden, dat de groote levensvraag toch eigenlijk maar deze is: komen we onze doodgewone plichten getrouw na Als het antwoord op die vraag een wei- nigje bevestigend mag luiden, dan is het nog zoo heel erg niet, dat de geschiedenis onze namen niet noemen zal. 't Ljjkt heel alledaagsch; maar.... 't is zoo. Buitenland. In «den loop der behandeling van de begrooting van onderwjjs in de Belgische Kamer werd de socialist Demblon tot de orde geroepen en door een lid der rechter zijde uitgemaakt voor een schandeljjken lasteraar, terwjj! deze laatste het blad »Ger- manial* ean waardeloos vod noemde, waar op Demblon hem weer uitschold voor ellen deling en den Koning aanviel en beleedigde door een vloed van vuile scheldwoorden, waarvan uitdrukkingen alsschandelgk ka- nalje, jezuiet, schgnbeilige en dronkaard, schering en inslag vormden. Hubin liep met gebalde vuist op Verhae- gen toe, maar de boden hielden hem tegen. De voorzitter schorste de zitting voor een half uur en dreigde bjj de heropening ha r voor goed te zullen sluiten. Naar beweerd wordt, is de Duitsche re geering voornemens, een ontwerp in te die nen, bepalende dat Poolsche rekruten, wier onvoldoende kennis van de Duitsche taal oorzaak is dat hunne militaire opleiding vertraagd wordt, nog een derde jaar onder de wapenen zullen worden gehouden. De rechtbank te Darmstadt heeft een roekeloozen wielrjjder gevoelig gestraft. Pas een beginner, reed hjj in een dorpje, waar het kermis was, door de menigte en deed o.a. een oude vrouw tuimelen die haar arm brak. Op den koop toe scholt hg haar nog uit. De eerste rechter legde hem 10 weken gevangenisstraf op. In hooger beroep trachtte hjj er met een boete af te komen, maar de rechtbank wilde daarvan niet weten en veroordeelde hem tot 5 weken opsluiting. den toon. Als gjj een stap dichter bjj mjj komt, sterven wjj allen te zamen. Norman Head, dit is nw zoo lang gewenschte uur der overwinning, maar weet wel, dat gjj mjj nooit in uw macht zoU krjjgen, levend noch dood. Onder het spreken kwam zg met haar hand aan een kleinen hefboom op de bank naast haar. Zjj richte zich op in haar veile, majestueuze lengte en stond zoo onbewe gelijk als een uit marmer gehouwen beeld. Ik keUc naar Ford, zjjn lippen waren stijf op elkaar geperst, druppels zweet stonden op zjjn gezicht, hjj begon snel te ademen door zjjn sterk uitgezette neusgatendaarop sprong hjj plotseling naar voren, en tege- ljjkertjjd kroop er vlak voor onze oogen iets schitterends, dat een groote straal van witte vlammen scheen te zjjn. Dat licht was zoo fel en verblindend, dat het ons als met een geweldigen slag op den grond neer velde. De hitte was tevens zoo buitengewoon groot, dat het ons voorkwam, als verbrand den zelfs onze oogleden. Een oogenblik la ter was alles duisternis om ons heen. Toen ik weer bjjkwam, woei er een frissche koelte over mgn gezicht en veraam ik de stem van Tyler. Ik stond half waggelend op. Voor mjjne oogen schenen nog duizenden vonken en draaiende vuurraderen op en neer te gaan. De bedienden liepen ontsteld en haastig heen en weer, en een van de man nen had een lamp gebracht uit de vestibule, die haar licht wierp op het ontdane en verwilderde gelaat van mgn metgezel. Wjj kunnen nog niet weggaan, fluisterde hjj, naar de denr van het laboratorium wjjzende en nog over zgn geheele lichaam trillend en haiverend. Maar wat is er dan toch gebeurd? vroeg ik. Ik wilde het laboratoriam in loopen, doch twee van de bedienden hielden mjj met geweld tegen. 't Is daar niet veilig, mjjnheer, zei een hunnerdat vertrek daar van binnen is als Ook aan den Moessl is het een zeer rjjk kersenjaar geweest. Het dorpje Ley heeft 80,000 mark, de plaatsjes Mosselwsiss en Guls hebben elk 120,000 mark besomd. In Salzig en Kamp aan den Rjjn was de op brengst nog hooger. Er is in Duitschland bjjzondere belang stelling voor de Zuidpool-exepeditie, die 14 Augustus voor haar onderzoekingen op weg gaat en enkele jaren denkt weg te big ven. Van alle kanten stroomen geschenken toe om den mannen der expeditie zoo weinig mogeljjk hnnne eenzaamheid te laten ge voelen. Onder de geschenken, tot heden ingeko men, zjjn 1000 flesschen Münchener bier, die door de brouwerjjen zgn gezonden. De groote wjjn-firraa's te Lübeck zoaden ieder een kist Bordeauxwjjn en een firma te Berljjn 500 flesschen Moezelwjjn; 500 fl. rooden wjjn zond de geografische ver- eeniging te Lü'oeck en van Greifswald wer den 75 fl. Franscho champagne gezonden, enz. enz. Men ziet: voor h t »natje« wordt goed gezorgd. Ook het droogje* wordt niet vergeten, er zjjn vele geschenken tot ver sterking van den inwendigen mensch ge zonden. Een pianino, voor dezen tocht extra ge maakt, wordt niet vergeten, zoodat in afgelegen oorden een »Heim-melodie« zal weerklinken. Optische instrumenten en boe ken kan men eveneens onder de geschenken zien prjjken. Ook uit Engeland werd veel gezonden. Maakte men bjj het nitgaan der expeditie met de >Fram« de kajuit gezellig door het aanbrengen van schilderjjen, door Noorweegsche schilders ten geschenke ge geven, zoo wordt thans bericht, dat de »Gansz« door den dieren-schilder Kuhnert van schilder gen wordt voorzien. Ook werden verschillende foto's gezonden en de keizer schonk bjj zgn bezoek aan de >Gausz< op 1 Juli zgn eigen portret met handteekeniug er onder. Veel geld kwam er voor de expe ditie binnen vsn de geografische vereeni- gingen te München, Leipzig, Frankfurt a/M., Hamburg, Stuttgart en Maagdenburg. Te Kanea hesft een krankzinnige een mis- een oven. U zoudt sterven, als u daar heen gingt. Men weerhield mg met alle macht om mjjn eigen ondergang tegemoet te gaan. Eerst een nur later kondén we het labo ratorium betreden. Ook toen nog was de hitte bjjna ondragelijk. Langzaam en voor zichtig naderden Tyl-r en ik de plek waur wjj mevrouw Kolnchy het laatst gezien had den. Op den steenen vloer lag het lijk van den detective Ford, zoo vreeseljjk verbrand, dat het bjjüa onherkenbaar was, en een paar meter verder was de mond van «en groot hol, dat nog steeds een groote hitte uitstraalde. Langzamerhand knelde het ge noegzaam af, dat wjj het iets nader konden onderzoeken. Het was ongeveer acht voet diep en cirkelvormig. Uit den ronden muur staken tallooze ijzeren kanaaltjes omhoog. Ik begreep dadelijk waartoe die moesten dienen, want op den grond naast ons stond een enorme jjzeren cylinder, zooals men dien gebruikt voor gecomprimeerde gassen. Hiermede was een groote oxyhydrogene vlam voortgebracht om de hoogst mogelgke hitte te verkrijgen, een hitte die door man nen van de wetenschap geschat wordt op de enorme temperatuur van 2400 centigra den. Wat hier was voorgevallen, was nu lfcht te begrjjpen. Toen Ford naar voren sprong, moet mevrouw de jjzeren klep heb ben losgelaten en naar beneden gevallen zgn in een kolom van die vreeseljjke vlam, die niet alleen een oogenblikkelgken dood veroorzaakte, maar ook tegelgkertgd een volstrekte vernietiging. Op den bodem van die holte lag een kleine hoop smeulende asch. Dat was het eenige aardsche overbljjfs-1 van het brein, dat der menscbheid zooveel ellende berok kend had, en dat misdaden had ontworpen zoo snood, als de geschiedenis der werell ze nooit te voren had aangewezen. NIEUWSBLAD DOOR (Slot).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1901 | | pagina 1