Hel Land van Hensden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
M 2035.
FEUILLETON.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
WOENSDAG 21 AUG.
Kaleb en Kohra
1901
Dit blad verschjjHt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprjja: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke
autuRiers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 et. Elke regel
meer 71/, ot. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
Ziedaar een splintarig onderwerp, waar
over men moeilijk tot iemaod spreken kan
of men loopt gevaar hem uit zjjn humeur
te brengen'. Want dat is opmerkelijk, dat
niemand over zjjn humeur, het moge zoo
ongelukkig zjjn als 't maar kan, ook maar
één leeljjk woord hooren wil. 't Best is hem
uit den weg te big ven cd aan zjjn eigen
verschrikkelijk lot over te laten. Er is niets
met hem te beginnen. Hjj vat uw woorden
verkeerd op; hjj maakt gevolgtrekkingen,
die ge in 't minst niet bedoeld hebthjj
kibbelt om alle nietigheden, om zjjn schoe
nen, die een eindje verzet zjjn; om een
knoopje, dat gevallen is, om niets, als alles
in de puntjes is. Zjjn woorden deugen ook
niet. Wat bjj zegt is scherp en ontstemd,
omdat het opborrelt uit een ontstemd ge
moed, hjj kwetst zonder het te willen; hjj
zegt dingen die hjj r,i«t meent en verdedigt
dingen, waaraan hjj niet gelooft. Ten slotte
wordt hjj woedend c.p iedereen, 't meest op
zichzelf en loopt in dien toestand heen.
Als ons humeur niet al te best is
zegt een Fransch schrjjver zjjn wij in
ons zelf gekeerd en ongenaakbaar en bjjge-
Volg ontoegankelijk voor aandoeningen van
sympathiewjj zjjn zelf boosaardig en kwaad
willend gestemd en vermoeden overal en bjj
iedereen hetzelfde het slechte humeur maakt
menschenhaters van ons; we ontvluchten
hft gezelschap van onze m-denie?tgchen
we hebben iets schuws, iets gejaagds over
ons; we zjjn gedwongen in ons doen en
onmachtig tot het spreken van een woord
op zjjn pas. Wie doorgaans goedig is, wordt
dan vinnig en kwaadaardig van spjjt en
doet bet tegenovergestelde van 't geen bjj
eerst wilde. Hg wil rechts gaan, mnar gaat
links; hjj heeft zin in een wandeling, maar
bljjffc thuis; het hart dringt hem tat een
verzoenend woord, maar de ton* spreekt
niet dan bitse, kwetsende woorden.
Hoe behoudt de mensch zjjn goad humeur
Door zjjn gezondheid te bewaren in de
eerste plaats. Als al de radaren van 't or
ganisme geregeld en naar den eisch werken
als het werk gedaan en door raat gevolgd
wordt, als in allts, vooral in de voeding,
de matigheid betracht wordt, gevoelt men
zich opgeruimd en pleizierig en vlot al 't
werk. Van grooten invload is ook de at-
ANDRÉ THEURIET.
9)
Toen spoedde mjjne vrouw zich weg en
was weldra met de melk terug.
De arme vrouw voelde nauweljjks de
melk bare lippen bevochtigen, of ze begon
te drinken en daarna snikte ze als een
kind. Ik nam baar in mjjne armen, zjj
woog zoo licht als een veertje, en ik droeg
haar naar onzen stal, waar ik haar onder
eene krib op een bos stroo nederlag; nn
ligt ze daar nog; Marie-Anna geeft haar
altjjd een beetje melk als ze de geiten heeft
gemolken, en dat hondt haar in 't leven.
Deze vrouw is Khorazjj heeft zich met
een troep naar den kant der Senoresheuvel
begeven, waar zjj ziek is geworden. Zjj
wilde voor haar sterven de Holle Rots*
weerzien, doch toen zjj daar kwam waren
de anderen vertrokken en zjj werd door
haar verlatenheid, haar verdriet en de her
innering aan haar leed overmand.
Wanneer de hond baar niet ontdekt bal,
zon zjj den nacht stellig niet zjjn doorge
komen.
Zoo sprak de oude Perlot en wjj luister
den met een beklemd hart.
Ladislas, wiens gelaat eene geheel andere
uitdrukking had bekomen, vroeg hem
Wanaeer keert ge naar Clairefontaine
terug, mjjïikeer Perlot?*
mosfeer, waarin men slaapt. Wordt gedu
rende den nacht de lucht niet ververscht
en deze dus aldoor meer bedorven, dan
gtsat men op met drukking in de hersenen
en een onpleizierig gevoel; men kan nie
mand en niets velen en snauwt zjjn bestan
vriend af. Versche lucht dus ook en vooral
gedurende den nacht.
In de tweede plaats door orde op zjjn
zaken te stellen. Orde brengt ons in een
goed hnmeur, wanorde ontstemt. De hnis-
vronw, die een kast, welke 't hoog noodig
had, heeft opgeruimd, de geleerde, dia zjjn
boeben, welke danig verward lagen, weer
netjes opgesteld heeft, zoodat hg ze in 't
dor ker zelfs vinden kan, gevoelen zich bljj
gestemd, 't Gevoel van in een rommel te
zitten, waar men niet uitkomen kan, heeft
een onbeschrjjfljjk neerdrukkenden invloed.
Dien invloed ondervindt men ook, als
men hoop noodige handelingen uitstalt tot
later en aldus den berg werkzaamheden
ziet aangroeien. Ge krjjgt een brief en wordt
verzocht dien te beantwoorden. Doch ge
hebt er geen lust toe en wacht er mee.
Er k^men meer brieven en nog meer, 't
getal groeit aan en ge gaat al meer tegen
den arbeid opzien, 't Drukt u, ge zjjt on
pleizierig gestemd, ge komt in een kwaad
humeur, totdat, ge u eindeljjk vermant
en aan 't werk trekt, tot ge doodmoe zijt
en niet rust voor 't werk af is. Met één
slag hebt ge nw goed hnmeur teruggekregen.
Een good humeur is een groote schat,
voor nzelf, voor degeen die met u zjjn, even
groot als een boos humeur «en rarap is.
Een goed humeur brengt geluk aan. Als
ge in een goed humeur zjjt, loopt u alles
mee, uw wenschen worden vervuld, moeiljjke
kwesties worden in een ommezien opgelost,
de menschen, met wie ge in a nraking
bomt, hebben u niets dan goeds te zeggen.
Het goede humeur maakt uw hoofd helder,
het is een en al beminljjkheid en harmonie.
Het maakt ons ook beter. Het stemt ons
tot welwillendheid, toegevendheid, lank
moedigheid. Het maakt ons toegankeljjk
voor goede aandoeningen. Ook werkt het
aanstekeljjk en dat is ongetwjjfeld wel zjjn
grootste zegening. Als wjj in een goed hu
meur zjjn, klaren al de gezichten in onze
omgeving op. Ons goed humeur straalt, sta
de warmte, nit van ons op allen, die in
onze nabijheid komen. Vooral in den in-
tiemen bniseljjken kring is die invloed zicht-
»Zoo dadeljjk,* antwoordde de brave man,
»ik ben gereed, nn ik Charlotte omhelsd rn
mjjn rapport, hij mijnheer den opperhout
vester heb uitgebracht. Marie-Anne wacht
mjj en da r mjjne flesch ledig is, zal ik
maar opstappen.*
»Ik ga met n mede,* zeide Ladislas.
Timotbeus wierp mjj een vei-lbeteekenen-
den blik toe en riep;
»Laten we allemaal gaan.*
Onze kameraad ging den stal in, zonder
zich eerst te verkleeden en zadelde zjjn paard
zelf; ik liep spoedig naar huis om vader
van ouzen voorgenomen tocht naar Claire-
fontaine te verwittigen. Tien minuten later
gingen we de Elznsserpoort door en volg
den den straatweg nnar Zabern tot de her
berg »den Wagen,* daar wilden we een
voetpad inslaan dat tusschen de bergen
voerde en ons zonder klimmen hjj d« hout
vesterswoning zou brengen, zooals wjj de
eerste maal hadden gedaan.
Doch Ladislas kon zjjn ongeduld, toen wjj
buiten de stad waren gekomen, niet. langer
bedwingenreed met lossen teugel den
heuvel af, doorwaadde de beek en steeg den
tegenover liggenden heuvel weder op. Vjjf
minuten later konden we zelfs zjjne roods
baret niet meer door de boomon zien sche
meren.
Perlot, die hem met bewonderende blik
ken gevolgd had, riep;
»Dat noem ik een jacht in volle vaart;
dat is geen paard maar een hert. Ik be-
grjjp niet wat mjjnheer Ünvosier er toe
drjjft om znlke gewaagde stukken uit te
halen, hg zal zjjn bals nog eens breken.*
Wjj bielden den straatweg en waren van
plan t jj de herberg »den Wagen* af te
slaan en htt voetpa i van h -t Fiquetravjjn
baar. Als vader of moeder naargeestig ge-
stemd is, zjjn alle voorhoofden bewolkter
wordt weinig gesproken en niet dan op
gedempten toon; men gevoelt zich in een
drnkkende, schier verstikkende atmosfeer.
De zegeningen van een goed hnmeur
kunnen niet licht overschat worden. Wat
zon dat heerljjk zjjn, als we, om altjjd in
een goed humeur te zjju, of naar verkiezing
daarin te komen, slechts op een knopje
hadden te drukkenDat zou een uitvinding
zjjn, die alle andere te boven ging. Doch
daar de uitvinder nog niet is komen op
dagen, zjj ied-r van ons dringend aanbe
volen voor het ontsteken van dit schoone
licht in zjjn binnenste zorg te dragen.
Buitemlflmd.
Zaterdag is ean poging tot moord op den
Franschen minister van justitie, Monis, ge
daan. Een vronw, zich zenuwachtig aan
stellende, vervoegde zich 's morgens om 10
uur aan het ministerie en vroeg den mi
nister te spreken.
De portiers, door hare manieren achter
dochtig geworden, hielden een oogje op haar
en bemerkten, dat zjj onder baur mantel
een revolver verborg.
De vronw werd dadeljjk door den com
missaris van politie aangehouden. Zij ver
klaarde weduwe Pannelier te heeten, 59
jaren oud te zjjn en te Cherbourg te wonen,
vanwaar zjj gekomen was om den heer
Monis te dooUn. Meer bjjzondsrheden wilde
zjj niet zeggen. De wapenhandelaar, bjj
wien zjj dienzelfden morgen nog het wapen
had gedocht, had, toen hg haar geagiteerd-
heid zag, de revolver met los kruit geladen.
De vronw zal geneeskundig onderzocht
worden.
Drie jaar geleden is zjj reeds tot 2 maan
den gevangenisstraf veroordeeld wegens het
verleiden van minderjarige kinderen tot on
tucht zg beweert het slachtoffer van laster
te zjjn en had verscheiden brieven aan den
minister geschreven om recht t.e krjjgen.
Mevrouw Pannelier heeft 7 kinderen,
w.iarvan een gehuwd is mst een officier bjj
de artillerie.
Onlangs geraakte een Fransch toerist,
die van uit Martigny over den pas van den
St. Bernhard wilde gaan, op ongeveer een
uur beneden de hoogte, waar da pas is,
in een dichten nevel. Hjj vond 't niet raad-
te nemen, dat ons door d» bosschen der
Zwarte bende naar de houtvesterswoniug
zou voeren.
Voor w* bjj de herberg kwamen, waren
wjj getuigen van een vreemd schouwspel.
Achter ons op den weg schommelde een
dier groote met koffers en valiezen bepakte
rgtuigeH, die op reis naar Baden waren. De
kap van het rjjtuig was neergeslagen, daar
het een schoone dag was.
Een oud man zat in de geel fluweelen
kussens van het rjjtuig te dommelen. Hjj
droeg een groenen met vossevellen gevoer-
den pels, die zorgvuldig over zjja borst was
getrokken; zjjn zwart zjjden mutsje raakte
tot aan zjjne ooren.
Timotheus hoorde bet rjjtuig aankomen,
en terwjjl hg nit den weg ging om het te
laten pass/eren, riep hg mg levendig toe
»Zie eens, Lucien, dat is de Graaf de
Ribeaupierre, de gast van mgnheer Parmen-
tier, over wien mgnheer Schmitt onlangs
sprak
Ik keek nieuwsgierig op en zag een on
geveer vjjf-ea-zestig jarigen man, met in
gevallen wangen, een puntigen neus en
eene spitse kin; hg had ve<d van een bun
zing, zjjne oogen stonden wjjd van het
aoofd en eenige vlokjes zilvergrjjs haar
kwamen onder zgn muis te voorschijnhjj
liet zjjne lichtbruine oogen onbestemd over
de omliggende bosschen dwalen en gaapte
uit verveling achter zjjne hand. De vol-
maakste onverschilligheid waar 't het lot
van andere menschen betrof en de dienst van
't eigen ik, stonden op zjjn gelaat te lezen.
Het rjjtuig vertraagde zjjn gang bg de
h iberg, daar de weg steiler werd en Lambs,
die voor het mam zitteni met alleaandaeht
den reiziger beschouwd had, vloog in zyue
zaam verder te gaan en zette zich neer op
een rotsblok, afwachtende of ook de zoo
beroemde St. Bernhardshonden naar hem
toe zouden komen om hem den weg te wjj-
zen. Hjj wachtte en hoopt», maar geen
hond kwam opdagen. Een uur later trok
de nevel op en de reiziger bereikte behou
den het klooster. Daar vroeg hjj aan de
monniken, waarom zjj geen honden hadden
uitgezonden, waarop geantwoord word, dat
de honden thans slechts op telefonische aan
vrage worden uitgezonden. Men treft thans
op den pas, die goed begaanbaar is gemaakt,
verschillende huisjes aan, die enn dageljjke
beschutting aanbi-den, en die met het kloos
ter in telefonische verbinding staan, zoodat
men thans per telefoon om hulp kan vra
gen. De inrichting is in die streek alge
meen bekend en ieder, die dezen pas langs
gaat, wordt er opmerkzaam op gemaakt in
He dalen van Wallis en Piemont. Hoort
men nn in het klooster de telefoon, docr uen
in nood varkeerende in werking gesteld,
dan weet men tevens van welke hut het
bericht komt. Dan zeDdt men een man met
een hond er op uit. De hond draagt een
korfje om den hals, waarin brood, kaas en
w{jn. Op een afstand van 20 minuten ruikt
de hond reeds den om hnlp vragende en
loopt dan vooruit om de spjjzen te brengen.
Op deze wijze is men spoediger ter plaatse
en voorkomt men het onnoodig zoeken.
De St. Bernhardspas wordt thans zeer druk
bezocht. Het klooster neemt jaarlijks 4000
5000 toeristen op, 50006000 pelgrims
eu ongeveer 15,000 arbeiders van Piemont,
die naar Zwitserland trekken om werk te
zoeken. Zelfs in den strengsten winter pas-
seeren zes tot acht gasten dageljjks het
kloostar.
Er is vaak gesproken over den haat, die
zou bestaan hebben tusschen keizerin Frie-
dricb en Bismarck, maar niemand, uitge
zonderd eenige hooggeplaatste personen van
het Hof te B»rljjn, kent de ware oorzaak
van deze vgandschap. In 1862 herft Bis
marck de thans overleden keizerin 9 nar
gevangen gehouden.
De koninkljjke prinses van Pruisen had
eens op een ochtend, toen zjj de snuisterijen
in het werkvertrek van haar echtgenoot in
orde bracht, in een lade van zjjn schrjjf-
burean een diamanten en smaragden collier
gezien, van een buitengewone schoonheid
en zeer hoog» waarde.
hemdsmouwen met een stevigen knuppel
gewapend naar buiten, bracht de paarden
mat krachtige hand tot staan en riep den
postiljon toe.
»Ho, Nikel, ik heb dien mjjnheer wat te
zeggen.*
Hjj sprong op de trede van het rjjtuig,
terwjjl hg zjjn knuppel in hevige woede
zwaaide en schreeuwde;
»Ik heb je al van verre herkend, Graaf
de Ribeaupierre l Je zult mg ook wel her
kennen. Ik b^n Charles Lambs, de sergeant
van het 27ste lichte infanterie Regiment,
dien je in Lissabon hebt doen arresteeren
en die daarna door jou toedoen naar Ply
mouth is ingescheept, trots alle capitulatie
rechten. Daar ben ik zes jaar gebleven tot
den algeraeenen vrede. Ja, oude schelm,
dat ben je evenmin vergeten als ik. Nu
zullen wjj onze rekening ver ffenen
De ander riep den postiljon met bevende
stem toe:
>Rgd door, ellendeling, rjjdt toch door?*
Wanneer bjj er het hart toe heeft,*
zeide Lambs, terwjjl hg met de tanden
knarste en den Graaf bg zjjn kraag heen
en weer schudde: als hjj verder rjjdt, dau
gooi ik j. vi rkant op den weg, valsche
Engelschinan, Franschman, Rus, Italiaan,
Spanjaard.
Al de menschen wareH uit de herberg
»den Wagen* en de daar tegenover liggen
de Bloeiende Mand,* waar geJanst werd,
gekomen, om te zien wat er gebeurde.
De troep Zigeuners, die zich daar sedert
hun vertrek nit >Het gouden Schaap* op
hielden, speelden eene wals; de klarinet
zong, de hoorn knorde en da groote trom
mel sloeg de maat; er was iets wilds in
da tonen dier muziek, vermengd uijt hat
Den 21 November was zjj jarig en zjj
dacht natuurljjk, dat dit collier voor haar
bestemd was. Maar tot haar verwondering
en tevens tot haar spjjt, zag zjj denzelfden
avond het collier om den hals van haar hof
dame, gravin Seidewitz, die bekend was om
haar schoonheid.
De prinses wilde onmiddelljjk haar echt
genoot verlaten en naar haar moeder tarug-
keeren. Een uur daarna begaf zjj zich in
'n rjjtuig, door haar voorlezeres en kamer-
dieoares, allebei Engelschen, vergezeld, naar
het station, waar zjj in den sneltrein naar
Kenlen plaats nam.
Maar haar afwezigheid werd op het paleis
ontdekt. Baar echtgenoot, geheel buiten zich
zelf, ging dienzelfden nacht koning Wilhelm
opzoeken, die Bismarck en deH prefect van
politie te Berljjn liet halen. Deze laatste
wist door de rapporten der agenten spoedig
dat de prioses in den trein naar Keulen
plaats genomen had. Prins Bismarck liet
een extra-trein gereed maken en vertrok
onmiddelljjk om de prinses aan te houden,
vóórdat zij de grens gepasseerd zou zjjn.
Om alle onvoorzien» gebeurtenissen te
voorkomen, had Bismarck van den koning
een bevel tot gevangenneming gekregen.
Dank zjj de genomen maatregelen, vond
Bismarck de prinses nog te Keulen en hjj
smeekte haar naar Berljjn terug te keeren.
Zjj weigerde. Toen besloot Bismarck van
zijn bevel tot inhechtenisneming gebruik te
maken en ia tegenwoordigheid ?aa den
prefect van politie van Keulen en den pre
sident van het bestuur der Rjjnprovincie,
werd, na all» noodige formaliteiten de prin
ses gevangen genomen en met den extra-
trein naar Berljjn teruggebracht, zonder dat
haar zelfs d»n tjjd gelaten werd uit te rus
ten, of van toilet te veranderen.
De agence Havas seint., dat de President
der Fransche Republiek den Czaar nit.no»-
digde de slot-manoeuvres bg R ims bjj te
wonen. De Czaar nam de uitnoodiging aan
en zal, vóór hjj te Duinkerken aau wal
stapt, met den President der Republiek een
vlootrevue over het Noorder eskader hou
den, dat belast is hem in de Fransche wa
teren te begroeten.
Een telegram uit Zürich maakt melding
van een onaangename reis, dezer dagen
afgelegd door d» passagiers van een perso
nentrein op de zjjljjn HinweilEffretibon
hinneken der paarden en de kreten van dea
Grasf, die den postiljon in zjjn angst aller
lei scheldwoorden en bedreigingen toevoegde.
Nikel, een oud militair, die er ziek op
verhief, dat hjj vroeger met den keizer was
opgetrokken, keurde Laml s handel wjjze
klaarbljjkeljjk goed; want hg keerde zich
in het zadel om en keek met een zekere
voldoening naar dit vreemde tooneel, in
plaats van den ouden Graaf te helpea en er
de zweep over te leggen.
E»rst had ik den armen man te hnlp
willen koma doch Timotheus sloeg zjju
arm om mgu schouder en riep
»Dat gaat ons niet. aan, Lucien, mis
schien heeft Lambs geljjk, laten we wachten,
hoe dat af zal loopen.*
De altjjd ernstige Perlot, die er met zjjn
geweer op den rug naar s'.ond te kjjken,
zeide
Wanneer men mjj het vierde had aan
gedaan, van 't g6en Lambs is overkomen,
dan zou ik wellicht nog erger doen
Lambs, die hem aan zjjn kepi herkende,
riep hem toe
Michel 1 je bent mjjn getuige! ik heb
lang genoeg gewacht, die zaak moet dade
ljjk uit de wereld!*
Graaf Rioeanpierre was, bevende over zoo
veel hoon, uit zgn rjjtuig gekomen en stot
terde
»Ik teeken protest aan het is eene
hinderlaag, ik ben op deH openbaren weg
met wapenen aangevallen Ik teeken
protest aan
»Goed, morgen mag ja protest aanteeke-
nen,« antwoordde Lambs, die hem niet liet
ontsnappen; »maar je zult mg in afw,-'->i g
daarvan rekenschap geven, verrader
(Wonii ovrwij.ij.
(Naar het Fransch)
door