Het Land van lieosden en Altena, de Lansstraal en de. liomnielerwaard.
M 2048.
FEUILLETON.
De moord in den sneltrein.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
ZATERDAG 5 OCT.
1901
I)e Prentbriefkaart.
Um VAN ALTEN*
VOOR
Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prgsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 1C regels 50 et. Elke regel
meer 7l/t ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
Dat zal dr. Stephan nooit gedroomd
hebben, dat zijn uitvinding, de invoering
der briefkaarten, zoo'n vlucht zou ne
men als tegenwoordig het geval is. Bij
millioenen worden ze jaarlijks geteld,
de eenvoudige blaadjes carton, waarop
A meedeelt dat zijn gezin vermeerderd
is, B dat hij geslaagd is, C dat daar
of daar vergaderd zal worden, altemaal
van die kleine boodschappen, die haast
geen vel papier, envelloppe en 5 cents
postzegel waard zijn.
Als er sprake is van kinderen van
onzen tijd, dan is de briefkaart er een.
Onze tijd heeft haasteen sneltrein en
een telegraaf zijn nog rijkelijk langzaam;
op ons gemak gaan zitten en eens een
gezeliigen brief schrijven, zooals men
dat vroeger deed in de eeuw van trek
schuiten en omnibussen, men komt er
niet toe, 't neemt zoo ontzettend veel
tijd weg en men moet noodzakelijk naar
de vergadering van dat of een ander
college. Zoo'n briefkaart is een ware
uitkomst: in een oogenblik gegrepen,
geschreven en gepost, er gaat haast
geen tijd aan verloren. En er kan heel
wat op, op zoo'n blaadje!
Maar de groote, de enorme vlucht
der briefkaart dateert van jonger datum.
Hoe is die begonnen? Dat is zóó ge
gaan iemand arriveerde in een Duitsch
hötel en wilde zijn familie kennis geven
van zijn aankomst en verblijf aldaar.
En ziet de hötelhouder was op de
schoone gedachte gekomen, briefkaarten
voor zijn gasten te laten bedrukken
met een plaatje, dat het hötel voorstelde,
't Was door een teekenaar gemaakt en
door een graveur van den derden rang
in hout gesneden, maar 't was toch een
plaatje en de geïllustreerde briefkaart
was geboren.
Nu heeft ze reeds den aanvalligen
leeftijd van 20 jaren bereikt en gedu
rende haar kort leven de wereld ver
overd. Yan Duitschland uit heelt ze
de reis gemaakt en geen plekje over
geslagen. De groote steden en bad
plaatsen tellen hun prentbriefkaarten
bij dozijnen en de kleinste dorpjes ver
heugen zich in mooie kiekjes. En dat
is het aardigste: plekjes, die ge hon
derd en meer malen gezien hebt en
onattend voorbij gel oopen zijt, komen u
op zoo'n plaatje verheugen door hun
7)
V.
Op de reis van Chicago naar St. Lonis
gaf Richard Darrel zich alle ondenkbare
moeite om aan zjjn gevangene een bekente
nis ie ontlokken omtrent den diefstal op
den spoortreinde jongen gaf echter bljjk
van eene verstoktheid en sluwheid zoo groot,
dat alle overredingskracht en bedreigingen
van den detective er schipbreuk op leden.
♦Wanneer gjj als getuige optreedt,* zei
hjj na verscheidene mislukte pogingen om
Martin Skidway tot spreken te nopen, »zal
men je misschien wel weer in vrjjheid stel
len.*
»Wat ban mg dat schelen! Ik ben geen
dwaas!* was het grove antwoord.
♦Je weet wie Arnold vermoord heeft.*
♦Ik weet niets.* Meer was er niet uit
den schavuit te krjjgendaarom gaf Darrel
ia het laatst zjjne pogingen maar op. In
St. Louis aangekomen, leverde hg hem on-
middellgk af in de gevangenis en begaf zich
daarna naar het bureau van de spoorweg
directie, in de hoop daar nog iets naders
te vernemen omtrent de laatste misdaad.
Voorloopig verzweeg hg zgn naam en be
gon alleen maar een gesprek met den dienst-
aoenden ambtenaar, Haller genaamd.
♦Ja, 't is een zeldzaam gemeene streek,*
zei Haller, met betrekking tot den diefstal
met moord.
♦Wjj hebben onmiddellijk naar Chicago
schoonheid. In deze kaarten hebben
photografie en steendrukkunst een won
der gewrocht, dat stormenderhand de
harten van oud en jong veroverd heeft.
Tal van groote inrichtingen bemoeien
zich tegenwoordig uitsluitend met 't in
de wereld zenden van prentbriefkaarten.
Ze vermenigvuldigen met den dag. Nu
photografeeren door eiken tourist ge
schiedt is 't verkrijgen van een kiekje
bijzonder gemakkelijk gemaakt. Over 't
algemeen kan wat ten onzent op dit
gebied voorgebracht wordt, o.a. door
Boon te Amsterdam, de vergelijking
met buitenlandsch product glansrijkdoor-
staan.
Nu is voor ieder liefhebber de gele
genheid geopend, zich een wereldatlas
saam te stellen van al 't schoone, dat
natuur en kunst opleveren en voor ieder,
die een reis onderneemt, een boek vol
herinneringen aan te leggen, die hem
in den winter hernieuwd genot schenkt.
Maar de prentbriefkaart heeft niet
alleen stad en land geëxploiteerd, ze
heeft zich ook meester gemaakt van alle
museums. Yan al wat de schilderkunst
merkwaardigs heeft voortgebracht, be
staan thans kaarten: oude en nieuwe
kunst kunt ge u verzamelen, voor enkele
stuivers een heele collectie kunstproduc
ten aanleggen. Houdt ge van muziek
ook die verspreidt ze, geliefde aria's en
volksliederen zendt ze de wereld in. Wilt
ge er den componist bij of artisten, be
roemd om de wijze waarop ze deze
liederen ten gehoore brengen Ze heeft
een stapel portretten gereed liggen met
al de heroën der toonkunst, ook van
onze meesters, als Messchaert, Röntgen,
Orelio etc. Ja, hebben we niet een prent
briefkaart gezien, waarop de Yuchtsche
villa van den laatste afgebeeld was En
nog zijn we niet aan 't eind. Heele
serien illustraties bestaan er by bekende
en beroemde werken, als b.v. de Trom
petter van Sackingen en de Frithjofsage,
voor enkele stuivers een schoone ver
zameling, naar photografien genomen.
Houdt ge van humor? De boekhandel
levert u ze op een prentbriefkaart, tot
uw eigen portret toe, ongelukkig door
een inktspat onkenbaar gemaakt.
Men zegt dat er ook onzedelijke kaar
ten in den handel gebracht worden, 't
Zou jammer zijn dat een artikel, bij
uitnemendheid geschikt het schoonheids
gevoel te ontwikkelen, de smaak te ver
edelen en zijn kennis uit te breiden,
door insluiping van schurftige schapen,
getelegrafeerd, opdat de autoriteiten van daar
de beste krachten tot onze beschikking zou
den stellen.*
♦En beeft men nu al iets ontdekt?*
Helaas nog niet.*
De schurken moeten zeer sluw te werk
zgn gegaan,* merkte Darrel op, ♦maar 't is
te hopen, dat m n er toch in slagen zal, ze
te vinden, opdat ze niet ontkomen aan de
rechtvaardige straf. Ik heb den vermoorden
postambtenaar gekendik was zelfs zeer
met hem bevriend en wensch daarom niets
vnriger, dan dat zgn dood gewroken moge
worden.*
Dat is te begrjjpen,* zei Haller. ♦'t Is
evenwel eene zware taak, waaraan zich al
leen maar de bekwaamste detectives kunnen
wagen. Ieder ander moet er zich maar lie
ver buiten houden.*
Daar hebt u wel gelgk in,« zei Darrel
met een fijnen glirulacb.
Hebt u wel eens van Richard Darrel
gehoord?*
Dat zou ik denken. Wie kent hem niet.
Hg is immers de beste detective, dien wjj
hier in het Westen hebben. Ik heb in mgne
dépêche naar Chicago in 't bjjzonder ver
zocht het onderzoek van dit geval toe te
vertrouwen aan DarreL*
Wederom gleed er een vluchtigen glim
lach over de trekken, zoo vol uitdrukking,
van den jongen detective.
♦U hebt Darrel ztker nog nooit ontmoet,
mjinheer Haller?*
Neen.*
Welnu, dan kunt u nu kennis met hem
maken.*
♦Hoe zoo?*
♦Ik ben Richard Darrel in eigen per
soon.*
in discrediet gebracht werd.
De keerzij van de medaille schuilt
niet hierin wat onzedelijk zich voordoet,
kunnen we ongekocht laten, maar die
zit 'm in de Snantieele kwestie. Goed
koop zijn ze, ja, maar vele kleintjes,
ge weet het, maken één groote en die
trek naar prentbriefkaarten veroorzaakt
een voortdurende uitgaaf en is als ge
uitgaat een niet onbelangrijke reisbe-
lasting. Ja, vooral bij 't op reis gaan.
Dan komen van alle windstreken de
vermaningen: stuur asjeblieft een An
sicht'en bij dozijnen gaan ze her-en
derwaarts. Want over de post en afge
stempeld moeten ze zijn, zeggen de
echte verzamelaars. In aanmerking ne
mende dat men voor zich ook een col
lectie aanlegt, wordt de uitgaaf voor
Ansichten een heel aardig bedrag.
"We hebben daar tweemaal het on-
Hollandsche woord Ansicht geschre
ven en stellen onze lezers voor dit woord
nooit te gebruiken. We bezitten schoone
Hollandsche kaarten, zouden we die nu
doopen met een uitlandschen naam?
Buitenlan d.
Op het laatste oogenblik blpkt lat Frauk-
rjjk en Turkjje tot een verschillende uit
komst geraken in het berekenen van de
achterstallige rente, welke de Sultan op
Lorando'a schuldvordering, die hg erkend
heeft, moet betalen. Frankrjjk zal in dezen,
zegt de ♦Temps,* op zgn stuk bljjven staan
en de uitbetaling van de hoofdsom met de
renten, naar zjjris inziens billgken voet be
rekend eischen.
De tgding van deze nieuwe manoeuvre
van den Sultan om nog het oogenblik van
betalen te verschuiven, kwam geheel onver
wachts voor het publiek, dat op grond van
een telegram aan de ♦Frankforter Zeitung*
geloofde, dat de geheele kwestie van die
oude rekeningen, geregeld was, maar ook
voor twee politieke personen, die de aange
legenheid van Pargs uit leidden: Delcassé
en Constans, die buiten du hoofdstad zich
met ander werk waren gaan bezighouden.
Het telegram uit Konstantinopel heeft hen
beiden op hun post aan de Qaai d'Orsay
teruggeroepen.
Het regeering8telegram werd niet aan de
pers medegedeeld, maar toch heeft de cor
respondent van de >Indépendance Beige*
er door >puur toeval* kennis van knnnen
nemen en zgn krant ermede een primear
♦U?«
♦Om a te dienen.*
♦U is de beroemde Darrel, die den woes-
ten Crogan gevangen hebt genomen en die
het nest, van de val che munters hebt uit
geroeid?* vroeg de ambtenaar ten hoogste
verwonderd.
♦Zeker, die ben ik,< verzekerde Darrel,
glimlachend een buiging makende.
Wel het doet mg ontzaglijk veel genoe
gen, u te leeren kennen,* en Haller
schadde hem krachtig de hand ♦ik heb
toch al zoo heel veel omtrent u gehoord.
Wjj laten de zaak natuurlijk gehsel aan u
over, tenminste wanneer gjj ze op u wilt
nemen.*
Dat spreekt van zelf!* zei Darrel en
daarop bepraken zjj ernstig de maatregelen,
die genomen moesten worden om het spoor
van de roovers te ontdekken.
Het begon reeds te schemeren, toen Darrel
het bureau verliet en den weg insloeg naar
een naburig hotel. Hg wilde aan zjjne zuster
schrijven, dat bg nog wel eenige dagen in
St. Lonis zou moeten big ven, omdat bg zich
vast overtuigd hield, dat de gezochte mis
dadigers zich schuil hielden in die stad of
in Chicago.
In gedachten verdiept liep hg rchteloos
door de straten, zonder te bemerken, dat
een man hem op eenigen afstand heimelijk
volgde. Om een korteren weg te nemen,
slotg Darrel eindelijk een smalle, slecht ver
lichte straat inhjj had evenwel nauwelijks
eenige schreden gedaan, toeo hg van achte
ren een geduchten slag op zgn hoofd kreeg.
Hg tnimelde achterover, maar had toch nog
de tegenwoordigheid van geest om staande
te blgven en boewei half bedwelmd, keerde
verschaffen. De ♦Temps* heeft de juistheid
v»n het bericht in niet onduidelijke termen
bevestigd.
De betr kkingen tusschen Frankrgk en
de Porte zgn door deze laatste gewaagde
daad van den Sultan geheel veranderd. Ia
plaats van de vreedzame oplossing, staan
verwikkelingen te wa-hten. Eun minister
raad wordt heden in Rambonillet gehouden,
die mogelijk zal besluiten het Middelland-
sche-zee-eÊkader naar den Bosporus te zen
den.
Te Berlgn is door de politie een zwende
laar van den eersten rang aangehouden.
De koopman Johann Adolf Quast, zich
noemende Knauer, had n.l. bjj een wijn
firma te Leipzig groote bestellingen van
champagne, bjj een fabriek van stalen pen
nen een bestelling tot een bedrag van
13,000 mark en dergeljjke meer gedaan.
Alles onder den naam van een schatrijk
Nederlander en eigenaar van uitgestrekte
plantages te Batavia. Daarbij leende hg na
tuurlijk van zijne slachtoffers, zonder ooit
iets terug te betalen.
Ook engageerde hg een elegante jonge
dame voor zjjn voorname Indische huishou
ding.
Zjjn gedistingeerd uiterlijk, en zijn groote
talenkennis kwamen den ouden zwendelaar
uitmuntend te stade. Hjj spreekt vloeiend
behalve Duitsch, de Fransche, Maleischs,
Javaansche, en Engelsche talen. Zjjne fami
lie woont op Java, maar wil niets met hem
te maken hebben.
Bjj zjjne arrestatie bleef Quast er hjj, dat
hjj te Batavia woont en daar uitgestrekte
plantages bezit; hij gaf voor even naar
Duitschland gekomen te zgn om allerlei
groote inkoopen voor zich en voor een rjjken
Chinees te doec. Natuurljjk heeft hg ook
met valsche wissels gewerkt.
Uit Duitschland wordt gemeld dat de
regeering na de onderteekening van het
slot-protocol aan de Cbineesche regeering
heeft laten weten, dat nu de goede verstand
houding tusschen China en de mogendhe
den weder hersteld was, de astronomische
instrumenten, die ter tjjde door het Duitsch
contingent uit Peking naar Europa waren
gezonden, weder ter beschikking van de
Cbineesche regeering zouden worden gesteld;
deze liet daarop weten, dat met het oog
op de zwarigheden van het transport naar
hjj zich om naar zgn aanvaller.
In hetzelfde oogenblik evenwel zag hjj
vlak voor zich het konde staal van een
blink nden dolk, waarmede de schurk hem
een stoot wilde geven. De aanval geschied
de te plotseling dan dat hjj den doodeljj-
ken stoot had kunnen afweren, en hjj zou
reddeloos verloren geweest zjjn, als de voor
zienigheid hem niet te rechter tjjd een hel
per gezonden had. Nog voordat de spits
van den dolk Darrel's borst raakte, werd
het wapen door een krachtigen slag naar
het midden van de straat geslingerd en
tegelgkertjjd pakte een bjjzonder groote man
den aanvaller aan. Er ontstond eene korte
worsteling, waarin de moordenaar stellig het
onderspit had moeten delveri, als hjj niet
zoo slim was geweest om zgn rok uit te
doeu, dien de ander in zgn hand hield, en
zoo snel als de bliksem in de daisternis
van den avond te verdwgnen.
Vervloekt!* bromde da vreemdeling,
toen hjj, helaas te laat, de slimme manoeu-
ver doorzag.
Hebt n den kerel harkend?* vroeg Dar
rel, die intusschen was bjjgekomen van zjjne
verdooving.
Neen, ik zag alleen maar, hoe hjj u
heimeljjk volgde, en daar het mg voorkwam,
dat bg iets kwaads in den zin had, hield
ik hem in het oog.
Is n gekwetst?*
♦Goddank niet!* hernam Darrel. >Zou-
der uwe tgdige tusschenkomst zou die ge
schiedenis evenwel slecht met mg afgeloo-
pen zjjn.*
Zg waren langzaam eenige schreden ver
der gegaan, toen het licht van eene lan
taarn plotseling op het gelaat van den
vreemdeling viel. Geheel verrast trad Dar-
Cbina en de morieljjkheden ons deze weder
goed op te stellen, de Chineesche regeering
afstand deed van die instrumenten.
Te Londen wami Woensdag 117 p kiij-
ders ond«r behandeling, h<ri hoogste aan al
8«dert het uitbreken der epidemie. TUf, sterf
tecijfer wordt ni-t openbaar gemaakt, muar
volgens de >Standard« h »eft. een zor 'vnM'g
onderzoek aan 't licht gebracht dat d*
epidemie een kwaadaardig karakter draagt,
en dat ongeveer 25 pst. der op de hospi
taalschepen opgenomen patiënten sterven.
Buitendien waren er in de Londenseh*
hospitalen Woensdag 3150 ljjders aan rood
vonk.
De burgemeester van Moskou heeft in de
jongste gemeenteraadszitting medegedeeld,
dat de millionnair Solodovnikow aan de
stad een bedrag van 12 raillioen heeft ver
maakt voor den aanbouw van huizen met
goedkoope woningen voor de armen.
Ta Gelsenkirchen en omstreken woedt de
typhus zoo hevig, dat er in de ho«pif»len
en ziekenhuizen geen plaats meer is voor
de ljjders en het legerbestuur becHen heeft
moeten beschikbaar stellen voor de ge
meentebesturen.
Koning Alexander van Servië moet in
de laatste dagen tal van ongeteekende brie
ven hebben ontvangen, waarin hg gewaar
schuwd wordt voor eene samenzwering
tegen het leven zjjner gemalin. Aan het
hof neemt de ontevradenheid over koningin
Draga met den dag toe. Twee hofbeambten,
die openljjk als hunne meening uitspraken
dat de Koning zich van die vrouw moest
laten scheiden, zjjn ontslagen.
Men zal zich misschien nog herinneren,
dat er indertjjd in het Parjjsche »Journa!«
een amusante en geestige polemiek w rd
gevoerd tusschen een medewerker en ♦oom*
Sarcsy. Er was o.a. sprake van, aan de
kleine vogels schoeisel te verschaffan van
geïsoleerd caoutchouc, zoodat zjj zich zon
der gevaar op de telegraaflijnen zouden kun
nen neerzetten.
Het denkbeeld was slechts voor de grap
geuit; thans is het inderdaad tot uitvoering
gebracht. Polen en Littauen voeren in
Duitschland groote hoeveelheden levende
ganzen in. Deze vogels, door bewakers ge
leid, leggen in troepen enorme afstanden
af. Om hun de tocht minder pynljjk te
rel achteruit.
♦Wel, wat zie ik daar!* riep bjj uit.
♦Is dat niet Harry Bernhard? Oude jon
gen, hoe gaat het? Waar in da wereld zijt
gjj zoo op eens vandaan gekomen?* Eu
zichtbaar verheugd schudde hg den joogeu
man de hand.
Doe nu niet zooveel vragen tegelijk,
Darrel!* zei hjj lachend, den handdruk
Darrel even hartelgk beantwoordende »Ik
vermoedde reeds, dat gjj het waarr, mi*r
het heeft me toch verwonderd, dat gjj op uw
ouden dag zoo onvoorzichtig geworden zjjt.
Misschien verliefd, niet waar? Dan kan
zelfs de verstandigste dwaze dingen doen.*
Verliefd?* herhaalde DarreL ♦Wat is
dat nn voor een inval! Mjjn beroep is
mijne brnid ik denk aan niets anders.
Maar na weet ik nog altjjd niet, hoe ket
u gaat.*
O, ik heb me mjjn leven laag nog niet
zoo gezond en zoo krachtig gevoeld. Ik ben
daar ginds bg de Indianen in de bos-chen
geweest en dat heeft mjjpe spieren gedacht
versterkt. Eerst hedenmorgen ben ik hier
aangekomen, en het is zoo waar lont-r toe
val, daar ik jnist door die straat ring, toen
die schavnit u overviel. Nu heb ik zgu rok
als overwinnings trofee behouden.*
Ga met mg mee naar mgn hötel,*
vroeg Darrel zgn vriend. ♦Dan kunnen wg
daar het eorpus delicti wat nader in
oogenechonw nemen en kaanea wg nog eea
poos gezellig met elkander praten. Ik moet
met den nachttrein terug naar Chicago,
wjj hebben dus niet zoo heel veel tjjd meer
of gjj moest last hebben om met mg m^e
te gaan?*
Wordt vervolgd).
NIEUWSBLAD
-fifn
