Hel Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
FEUILLETON.
De moord in den sneltrein.
M 2070.
Uitgever: L..J. VEERMAN, Heusden.
ZATERDAG 21 DEC.
1901.
bwycottemT
Wegens het KERSTFEEST
zal het volgend No. Dinsdagavond
verschijnen.
Zij, die zich op dit Blad abon-
neeren, ontvangen de in deze maand
verschijnende nos. gratis.
Dit blad verschtfnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Omstreeks 20 jaren geleden woonde
in Ierland op het dorp Ennis een ge
wezen kapitein, Boycott geheeten, die
rentmeester was van Lord Erne. Zoo
als men weet, wonen de eigenaars van
den Ierschen grond overal, behalve in
Ierland en zoo woonde Lord Erne, de
eigenaar van alle gronden om Ennis,
in Londen. In denzelfden tijd was er
in Ierland groote beroering ontstaan,
doordat de Engelsche landeigenaren hun
Iersche pachters het vel over de ooren
trokken. Een beste tijd voor de volks
menners. Er behoefde maar een vonkje
in 't kruit te vallen en Ierland stond
in lichte laaie.
Toen kwam te Ennis het bekende
parlementslid Parnell, die aanspoorde
tot vereenigmg, opdat alle boerderijen,
waarvan de pachters verdreven waren,
niet opnieuw gepacht zouden worden.
„Wat moet er mee iemand gebeuren,
die zulk een boerderij pacht?" vroeg
hij en uit de vergadering kwam het
antwoord„die moet gedood worden
„Neen," zei Parnell, „niet gedood.
Ik zal u een beter middel aanwijzen,
meer liefdevol en christelijk, waardoor
de verloren man in de gelegenheid is
berouw te krijgen en zich te beteren.
Hij moet nagewezen worden met den
vinger, op straat en op de markt en
zooveel mogelijk vermeden worden. Doe
hem zoo een afschuw van zijn misdaad
krijgen, dag aan dag, uur aan uur."
Dat was aan geen doovemans oor
gezegd. Kapitein Boycott heeft het on
dervonden. Geen hand beliefde voor
hem te werken, geen bakker brood te
leveren; niemand wilde hem iets ver-
koopen. De man werd totaal geruïneerd
en was genoodzaakt Ierland te verlaten.
Door de mildheid van Engelsche grond
eigenaars verkreeg hij de middelen om
naar Amerika te verhuizen, waar hij
in '81 aankwam. Doch reeds in '83
trok hij weer naar Ierland, keerde zijn
rok om en was nu even hard tegen de
landeigenaars als hij er vroeger voor was.
Dit verhinderde echter niet dat van
28)
Onder het spreken viel zgn blik toeval
lig op bet open venster en met een uitroep
van verbazing sprong hg op.
Een oude man met wit haar en een witte
baard verwgderde zich uit de nabjjheid van
bet huis; naar alle waarschijnlijkheid bad
hg in het vertrek gekeken of aan het raam
gelnisterd.
»Bjj alle Heiligen 1 Dat is de oude man
uit den land verhuizers-treinriep Harry
levendig uit en een oogenblik later stormde
hg de kamer uit en den man achterna.
XXVI.
>Hó daar, oudje!*
»Wat is er?«
De oude man bleef staan, gluurde Harry
Bernard aan met zjjne kleine oogen en
en „yertrok zjjn rimpelig gezicht tot een
grgnslach.
»Ik zou wel eens een woordje met je wil
len praten,* zoo begon Harry den man
strak aankgkende.
»Heel goed, mjjnheer, ik ben tot uw
dienst.*
»Wie zgfc gg dan?*
dien tijd af alle uitsluiting en dood
verklaring naar hem met het werkwoord
boycotten wordt aangeduid.
Al is deze term dus van jonge dag-
teekening, de zaak zelve is al oud. Ja,
wat men bijna niet zou gelooven, in
Amerika is de boycott verdedigd met
een beroep op den bijbel. En werkelijk
wordt in Paulus' tweeden brief aan
Thessalonica hoofdst. 3 vers 14 een
raad gegeven, die als boycotten kan
opgevat worden. Er staat n.l. „maar
indien iemand ons woord, door dezen
brief geschreven, niet gehoorzaam is,
teekent dien, en vermengt u niet met
hem, opdat hij beschaamd worde."
Al is 't nu aan twijfel onderhevig
of de Apostel Paulus daarmee bedoeld
heeft, wat de Ieren onder boycotten
verstaan, zeker is het dat Kerk en Staat
in de middeleeuwen in den ban een
probaat middel zagen om 't gezag te
handhaven. We herinneren aan wat er
in 1077 geschiedde. De machtige Duit-
sche Keizer Hendrik IV was door Paus
Gregorius VIII in den kerkelijken ban
gedaan en Hendrik, om van dien ban
ontslagen te worden, maakte een voet
reis naar Canossa, waar hij barrevoets
aankwam en drie dagen lang smeekte
van den banvloek ontslagen te worden,
wat eindelijk geschiedde.
Op zijn beurt beschikte de Keizer
over den rijksban, die echter heel wat
minder geacht wordt dan de kerkelijke.
In den laatsten tijd hebben, vooral
in Amerika, sommige werkliedenver-
eenigingen den boycott aangewend om
directeurs te dwingen zich naar den
zin der arbeiders te voegen. Ook in
Europa werd hier en daar een poging
aangewend om door boycotten een auto
riteit te dwingen tot toegeven.
Dat het woord tegenwoordig tot in
dp meest afgelegen hoekjes van Europa,
tot alle steegjes van onze steden en
dorpen is doorgedrongen, danken we
aan het enorme plan om Engelands
handel te fnuiken, welk plan niet tot
uitvoering zal komen. De kopstukken
der arbeidersverenigingen zijn daar
over gepolst, maar 'tis er ver af dat
het algemeen instemming vindt. Deze
boycott, gesteld dat alle Europeesche
havens genegen waren mee te werken
en dat de Engelsche schepen Europa
niet verschalkten door onder vreemde
vlag toch Engelsche waren binnen te
smokkelen, gesteld dat alles als van een
leien dakje ging, zooals de ontwerpers
van het plan zich dit voorstellen,
dan zou het aan onzen handel, onze
nijverheid, onze werklieden zulk een
slag toebrengen, dat de grootste offers
van de welgezind en niet in staat zou
den zijn, de verliezen en de werkeloos-
»Ik? Sara Weggs. Ieder kent mg. Wat
kan ik voor n doen?*
De oude man zette bg die woorden zulk
een eerlgk gezicht, dat Harry volstrekt niets
verdachts aan hem kon waarnemen.
»Ik zag n voor iemand anders aan,* zei
hg half verontschuldigend en keerde weer
terug, terwjjl Sam Weggs kalm verder voort
strompelde.
»Nu?« riep Darrel hem tegemoet.
»Een gezichtsbedrog,* zei Harry lachend.
»Ik hield hera voor den ouden man uit den
trein, maar toen ik hem meer van nabg
zag, begreep ik toch, dat ik mg vergist
had.*
>Weet gg dat wel heel zeker?*
>Ik geloof het wel.*
Darrel scheen er minder zeker van te
zgn; hg was van nature wantrouwend en
vroeg zich af om welke reden de oude man
wel om het huis zou rondgeslopen zgn.
»Ik vertrouw dien ouden kerel toch nog
niet,* Z9i hg na een poos tot Harry. »Wjj
moesten hem toch in het oog zien te hon
den.*
»'t Is mg wel, dan zal ik hem nagaan
en zien of hg dengene is, voor wien hg
zich uitgeeft.*
Toen hg op het pant was de kamer te
verlaten, stond hg plotseling tegenover Paul
Ender, zgn jongen vriend, die Nelly eens
zoo wakker beschermd had tegen Elliston's
onbeschaamdheid.
»Ik heb een diefstal begaan,* zei de jonge
Advertentiën van 16 regels 50 et. Elke regtl
meer 7*/i ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
heid te vergoeden. In geen jaren zou
ons land dien slag te boven komen en
zeer zou 't te betwijfelen zijn of we
met dit offer de boeren een dienst be
wezen. Engeland is wel zoo verstokt
dat het om eenige millioenen handelscha
zijn Afrikaansch gedoe niet zal opgeven,
't Zit alzoo diep in de schuld, die mil
lioenen zal het ook wel dragen.
De politie te Kiel gelooft thans zeker de
hand te hebben gelegd op het geheimzin
nige individu, dat door zjjne aanslagen op
vrouwen en jonge meisjes, reeds sedert maan
den in de geheele stad een schrikbewind
voerde.
Het individu is een Oostenrjjkseh student
in de medicijnen, die wegens diefstal van
de universiteit te Bonn weggejaagd is.
Het voorwerp waarmee hg de aanslagen
pleegde moet een chirurgisch instrument
geweest zgn. De politie zet haar onderzoek
voort. De Btudent ontkent hardnekkig.
Zondagavond laat heeft de Dnitsche keizer
zgn jongen gast, den Russischén troonop
volger die er toch gean enkele daad
voor verricht heeft, verbljjd met de orde
van den zwarten Adelaar en na dan avond
maaltijd werd de jonge man zoo maar be
noemd tot chef over het czaar Alexander
III Ulanen-regiment.
Maandag trok de keiler met zgn gast
en groot gezelschap ter jacht in het Grüne-
wald bg. Berlgn, waarbjj de grootvorst on-
middelgk naast den keizer geplaatst werd.
Dan landelfjke lunch in een jachttent en
des avonds galadiner in het nieuwe paleis.
Als het jonge menscj) die overstrooming
met vriendelijkheden en goedheden maar
uithoudt: de kinderen van Alexander III
van Rusland zgn niet bjjster sterk en aan
dergelijke Pruisische royaliteit is de groot
vorst wel niet gewend!
De schietpartij moet wel iets van een
moordkamp gehad hebben: dagen lang was
het wild saamgedreven en binnen omhei
ningen gejaagd door een volledig scherp
schuttersbataljon en zoo werden er
vijfhonderd herten neergelegd in den tjjd
van zes kwartier 1
De eigenaars van metaalfabrieken te Bar
celona weigeren beslist, aan de eischen der
werklieden toe te geven en hebben den bnr-
geljjken goevernenr verzocht, hunne ge
bouwen door troepen te doen bewaken.
Reeds herhaaldelijk hebben botsingen plaats
gehad tusschen de stakers en de politie.
In de gevangenis te Barcelona is een op-
man schalksch glimlachend; eene lederen
tasch op de tafel neerleggende, »en ik geef
mij zelf vrijwillig over in de handen van
de overheid.*
>Zoudt ge n niet wat dnideljjker kunnen
uitdrukken?* hernam Harry op schertsen
den toon.
>0, jawel. Ik heb namelijk hier in den
omtrek wat rondgedoold en daarbjj heb ik
iets ontdekt, dat misschien van groot be
lang is.*
>Nu?<
»Ik heb den man met den rooden baard
gezien.*
Wanneer en waar?*
»Daar ginds aan het station. Hg ging
met deze reistasch in een oud pakhuis niet
ver van het station en toen hg een tijdlang
later er weer uitkwam, was hjj niet meer
professor Staart Rocky, maar een oude man
met wit haar, die strompelend liep.*
»Aha!« riep Darrel verrast nit.
»Ik wist niet of ik mjjne oogen wel ver-
troHwen kon en wachtte nog een heele
poos om te zien of de roodharige hem niet
zon volgen. Maar toen alles stil bleef, waag
de ik het er op om het pakhuis binnen te
gaan. Het was leeg; alleen deze reistasch
lag op den grond en ik heb geen bezwaar
gemaakt om die weg te nemen, in de hoop,
dat men daarin wellicht een verklaring zal
kannen vinden omtrent den raadselachtigen
professor.*
»Daar hebt gg heel goed aan gedaan,*
roer onder de gevangenen uitgebroken. De
gevangenen waagden een aanval op hunne
bewakers, die zich met sabels en revolvers
te weer moesten stellen. De directeur van
de gevangenis zag den tof3tand zoo ernstig
in, dat bjj de hulp van soldaten moest in
roepen. Bg de komst der infanterie moesten
de gevangenen zich gewonnen geven.
Een verschrikkelijke sneeuwstorm teistert
sedert eenige dagen Denemarken. De com
municatie is verbroken en van verschillende
kanten komen berichten van talrijke onge
vallen. In Jutland is de sneeuwlaag een
Meter hoog, de telefonische en telegrafische
gemeenschap is geheel verbroken.
Zes visschersschniten werden door een
orkaan overvallen en eerst na veal moeite
slaagde men er in de equipages van vjjf
schepen te reddende zesde kon men niet
te hulp komen, en de zes man, allrai jonge
vaders van huisgezinnen, die zich op het
schip bevonden, kwamen om.
Mag men de Amerikaansche bladen ge
looven, dan bieden de onderhandelingen over
juffronw Stone's vrijlating eindeljjk kans
van slagen aan. Haar schakers schijnen tot
het besef te komen, dat de 66,000 dollars,
die do Amerikaansche consul Dickinson nu
als losgeld in handen heeft, ten slotte het
hoogste bedrag is, dat zjj te verwachten
hebben voor hun gevangenen.
Bjj den Senaat der Vereenigde Staten is
Dinsdag een nieuw wetsontwerp ingediend
betreffende de immigratie. Het bepaalt dat
de binnenkomende vreemdelingen een exa
men zullen moeten afleggen, opdat het peil
van hun ontwikkeling bepaald kan worden,
en dat verder inspecteurs zullen aangesteld
worden om in de landingplaatsen de papie
ren van de landverhuizers te onderzoeken
om zoodoende het binnendringen van anar
chisten ta verhinderen.
De Times* verneemt uit New-York: De
Amerikaansche kruiser »Topeka* gaat naar
Venezuela, waarheen de Duitsche kruiser
»Vineta< reeds gegaan is. Het verluidt, dat
Amerika Duitsehland niet zal beletten, tjjde-
Ijjk een Venezuelaansche haven te bezetten
om het bedrag dat Venezuela het schuldig
is te innen, maar Amerika zal wel beletten,
dat er een stuk grondgebied van Venezuela
aan Dnitschland wordt afgestaan.
De Chileesche regeering bewaart het stil
zwijgen over hetgeen er in den jongsten
ministerraad voorgevallen is ter zake van
het geschil met de Argentjjnsche republiek.
Volgers telegrammen uit Santiago wordt
het publiek weer zwaartillender in de laatste
zei Darrel goedkeurend. »Is die tasch open?*
»Neen ze is gesloten en ik heb geen sleu
tel, die er op past.*
»Dan znllen wg maar niet veel compli
menten maken,* zei Darrel vastberaden.
»Het betreft hier te veel belangrgke aan
gelegenheden.*
Hjj nam zgn mes nit zgn zak en sneed
het leer aan den eenen kant open. Een roode
pruik en baard, «en jas en pantalon, blan
ketsel en poeder kwamen te voorschgn.
»Ahal« riep Darrel uit. »Ik had dus wel
geljjk, toen ik den ouden man niet ver
trouwde. Wg moeten nu trachten hem weer
op te sporen.
>Mg dunkt, dat hg wel naar het station
zal gegaan zjjn,« veronderstelde Harry.
>Hoe ver is dat hier vandaan
»Een goed half uur.*
»Wie uwer weet, wanneer de eerste trein
hier voorbjj komt?*
>Ik niet.*
»Ik ook niet.*
»Dan znllen wg het aan den boer vragen.*
»Paul Ender ging vlug heen en keerde
een paar minuten later terng met het be
richt, dat de sneltrein over tien minuten
bg het station moest aankomen.*
>Dan is er geen tgd te verliezen,* riep
Darrel levendig uit.
»Dick, wat wilt ge doen?* vroeg Nelly
bezorgd.
sOns beider vjjand gevangen nemen.*
»Maar gg zjjt nog niet sterk genoeg roor
dagen; de indruk heerscht dat de toestand
öiet veel verbeterd is sedert de uitwisseling
van nota's.
Een telegram, Dinsdag nit Bnenos-Aires
verzonden, zegt dat er volgens de >Temps«
geen schikking mogelijk zal zjjn indien
Chili weigert, de door Argentinië aange
geven wjjzigingen te brengen in twee be
langrgke artikelen der oorspronkelijke Chi-
leensche nota.
De Argentjjnsche spoorwegen hebben
95,000 ton kolen ter beschikking van de
regeering gesteld, en znllen zorgen voor
het overbrengen van 40,000 man, indien
dat noodig blgkt.
Het voorloopig verdrag, waarbg de Deen-
sche Antillen voor 41/, millioen dollars aan
de Vereenigde Staten worden verkocht, i»
Maandag te Washington geteekend.
In het Royal Aquarium te Londen i>
weder een merkwaardig hoDgerkunststuk
uitgevoerd. Het vrijwillig vasten duurde wel
is waar slechts 8 dagen, maar had onder
zeer bijzondere omstandigheden plaats. De
origineele honger-kunstenaar, een Fransch-
man, Georges Papusz genaamd, is van de
macht der auto-suggestie overtuigd, hg sug
gereerde zich dos heel eenvoudig, dat de
gewaarwordingen als honger en dorst in het
geheel niet bestaan.
Toen werd zgn geheele lichaam met een
vier duim breeden flanellen band, waarvan
men 400 M. noodig had, zoo vast omwik
keld, dat de bloedsomloop bjj na stil stond.
Daarop legde men den honger-kunstenaar
in een van een glazen deksel voorziene kist,
die door de contröle-commissie verzegeld
werd.
Om geheel en al zeker te zgn, dat den
honger-kunstenaar niet heimelijk voedsel
werd verschaft, plaatste men de glazen kist,
waarin door een speciale inrichting lucht
gepompt werd, in een waterreservoir.
Talrjjke bezoekers van het aquarium ver
drongen zich dag en nacht om het bassin,
waarin men het bleeke gezicht van den in
hypnotischen slaap rustenden man duidelgk
zien kon.
Toen Papusz eindelijk in tegenwoordig
heid der toeschouwers uit zgn enge gevan
genis genomen werd, verklaarde hg, dat hjj
zich zeer zwak, maar toch zeer wel ge
voelde. Hjj beweerde, gedurende die 8 dagen
geen onbehagelijk gevoel bespeurd te heb
ben. Zgn organisme is al aan een dergeljjke
mishandeling gewoon, daar hjj dergelijke
proeven reeds te Parjjs, Madrid, Lissabon
en andere groote steden op zich toegepast
heeft.
zulk een drijfjacht. Toe, bljjf liever hier!*
>0, ik heb mg nooit sterker en beter
gevoeld,* zei hjj, haar onstuimig in de rede
vallende. »Ik wil dien schavuit zelf in boeien
slaan.*
>Laat dat maar aan mg overl* zei Harry,
evenzeer trachtende hem terng te honden.
Maar Darrel luisterde nergens naar; de
detective in hem voelde zich weer in zgn
volle recht en hjj wilde zich deze kostelijke
gelegenheid om een van de geslepenste schur
ken gevangen te nemen, voor niets tsr we-
rsld laten ontglippen.
Hij vloog het huis uit en ging op een
paard van den boer zitteu, dat rustig in de
weide graasde.
»Hebt gg een wapsn bg u?« vroeg Harry
zgn vriend op den voet volgende.
»Neen.«
»Neem dit dan mee!* zeide Harry, zgn
vriend een revolver in de hand drukkende.
»Wees voorzichtig, Dick,* voegde hg er
waarschnwend bg, >en haast u niet te zeer,
voordat er hnlp in aantocht is. Het kon
wel eens weer tot een geweldig heeten strjjd
komen.*
>Dat weet ik wel, maar ik ken geen
vrees. Hola,* zei hg, zichzelf plotseling in
de rede vallende. Wat is dat?*
>Het rommelen van den trein!*
O
- .i- ■■in
rmt y.vT.w nna
Buitenland.
Kpqjwiu iisi—HiiiMinm hum mini i na—q—SMHKsj—uwtfuaLaai
<re.-< -MJiwiw iiiiib—iiii—WBta—bmwpw—*wwww——p—saawa——p—
Wordt vervolgd).
