He! Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelenvaard. M 2084. FEUILLETON. DE WARE JOZEF. Uitgever: Li. J. VEERMAN, Heusden. ZATERDAG 8 FEBR. 1902. LAWS VAN ALIENS TOOK Dit blad rerschtfiit WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden l.OO. Franco per post zonder prgsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën ran 16 regels 50 et. Elke regel meer T1/* ot. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrjjdagavond ingewacht. Het is de nakomelingschap, die te oordeelen heeft over de daden van het voorgeslacht en zij velt inzonderheid het oordeel over de grooten en macht hebbenden, over de leidslieden en be stuurders der volken. Opmerkelijk is het daarbij dat, over verweg de meerderheid dier machtheb benden, hoe ook in hun tijd geëerd, gevleid en gevreesd, door de historie schrijvers het „schuldig" wordt uitge sproken. Voor de geschiedschrijvers der toe komst zal intusschen het vormen van een oordeel zeker wel heil wat gemak kelijker zijn, dan het geweest is voor die van het verledene. In onzen tijd toch, waarin feiten en omstandigheden meer algemeene bekendheid hebben en oorzaken en gevolgen slechts eenigen tijd in het duister, zelden voor altijd verborgen kunnen blijven, behoeft men zelfs het oordeel der nakomelingschap niet af te wachten; maar licht den historieschrijver voor en geeft hem een leiddraad in de hand. Dit mag eenigszins schaden aan de zelfstandigheid van het historisch onder zoek, het heeft toch ook zijn voordeelen. De historieschrijver, die het verledene niet met eigen oog zag, oordeelt over de oorzaak allicht gestrenger dan hij het over den tijdgenoot zou gedaan hebben. Hij toch kan nooit weten, wat ons van nabij bekend is. Hij keurt een daad af ter wille van hare gevolgen, maar kan dikwijls niet beslissen, of die daad niet geweest is een gevolg van onkunde, van verkeerden raad, van een drijven op den stroom der volksover tuiging. Het is een ontzaglijk verschil: van achteren een plaats gehad hebbend feit te moeten beoordeelen of, er zelf vóór te staan. 't Is geen wonder dat deze vrij alge meen erkende waarheid, in deze veel bewogen tijden ons voor den geest kwam. Maar wij herinneren er toch niet aan, ter wille van de hooge staatkunde en van de feiten, die de wereld in den laatsten tijd in rep en roer brengen. Wij passen haar liever toe op de gewone, dagelijksche ervaring. Ook daarin blijkt het vaak, hoe nood zakelijk het is, gematigd te zijn in zijn oordeel en voorzichtig bij het vellen van een vonnis. Niets is moeilijker, dan de beweeg- PAUL LINDA U. 8) De Majoor bleef een oogenblik «taan, om zich met zgn grooten roodzgden zakdoek (hg hield zich met die kleine dameslapjes, zooals hg de nieuwmodische heerenxakdoeken noem de, nist op) het zweet ran het voorhoofd te regen en begon daarna blazende en hg- gende, den heuvel te beklimmen. Te vergeefs hoopte hg de door hem ge« zocht wordende personen op eene der banken aan den kant van den weg te vinden; zg waren er niet, en hg moest, hoe zuur het hem ook viel, besluiten ze tot boven op den heuvel te volgen. Plotseling bleef hg staan hg had het volle gezicht op het kleine, hoog gelegen prieel en alles in orde Her mine en de dokter bevonden zich daar. Hst is waar, de Majoor kon van zgne dochter niet meer zien, dan de omtrekken harer gestalte en haar licht zomerjaponnetje. De Dr. gekleed in grgzen overjas en met een breedgeranden hoed op, stond, in iede- deren trek van zgn gelaat duidelgk herken baar, voor den ingang van ket prieel. De Majoor sloeg hem vol belangstelling gade, want al kon hg de woorden ook niet ver staan, zoo verrieden zoowel houding als be wegingen een gekeele geschiedenis. Men zag hoe de dokter aan het tegenover hem staand redenen te doorgronden die iemand tot zekere daad hebben geleid, en wanneer die „iemand" een persoon van beteekenis is, wiens handelingen door allen worden besproken en die door allen wordt aan gegaapt, maar die juist daarom verschijnt in een licht, waaronder het moeilijk valt om precies te zien hoe het met zijn zedelijk karakter gesteld is, dat ons niet overkomt wat ons in het dagelijksch leven telkens gebeurt: wij zien de ge volgen van een misgreep, en dan ligt het voor de hand om, met dien mis greep, ook den persoon te veroordeelen die hem beging en de overwegingen, waardoor hij zich liet leiden. Hoe dikwijls komt het niet in ons op, dat een daad, goed bedoeld en goed uitgevoerd, toch het doel missen kan en, waar we niet tot schuld kunnen besluiten, daar komen we toch minstens tot de uitspraak, dat er een domheid is begaan. Anders zou het wezen wanneer we ook op dit punt meer zelfkennis bezaten dan gewoonlijk wordt aangetroffen. Waarlijk, het is een zeer voor de hand liggend onderwerp van studie en een dankbaar onderwerp ook, wanneer we er wat werk van makenmaar tevens een, dat maar al te veel wordt ver waarloosd. Doch laat ons voor een oogenblik aannemen dat het bij ons anders is; dat we er ons aardig in hebben ge oefend om, waar we een feit, een daad te beoordeelen hebben, altijd de beweeg redenen aan den eenen kant, met de gevolgen aan den anderen kant te ver gelijken, om zoo tot een eerlijke con clusie te komen. Blijkt het ons dan in lateren tijd niet vaak, dat we in die conclusie ons toch hebben vergist En nu waren we verre van oneerlijk en meenden met volkomen kennis van zaken te zijn opgetreden! En, zulke vergissingen blijven wij begaan, al worden wij met de jaren wijzer en bedachtzamer, we doen ons best aan de wereld te toonen dat we geen ezels zijn, en juist daarbij stooten we ons dikwijls aan denzelfden steen. De ervaring is zulk een goede leer- meesteresse en toch gaan hare lessen nog al te vaak voor ons verloren. Wij, die ons zoo warm kunnen maken, over de schijnbare, voor de hand lig gende fouten der staatslieden, of over een gerechtelijke dwaling, waar wij steeds onzen weg vervolgen, oordeelende en veroordeelende, daar doen wij vaak niet anders, dan onophoudelijk gerech- persoontje beide handen toestak en ze smee- kend een poosje in dezelfde houding moest laten, eer ze aarzelend gevat werden, hoe hg een schrede het prieel inging, blgkbaar met het voornemen de gestalte, waarnaar de handen opgeheven werden, aan zgn hart te drukken, maar hoe deze, al naar mate hg dringender werd, meer en meer achter uit week. Nu deed de dokter weer een stap achteruit en nu de majoor moest zich geweld aandoen, niet hardop te lachen nu viel hg plotseling op de knieën. Dat drommelsche ding drgft het te ver, prevelde de majoor; die arme dokter op beide knieën! Nu als dat haar niet vertee- dertEn het scheen haar werkelgk te ver teederen. Men zag, hoe het den dokter, die het al dien tgd niet aan smeeken en be toogingen had laten ontbreken, gelukte, eene der handen der voor hem staande te vatten, hoe hg deze met kussen overdekte en dan opspringende de na nog zeer weinig tegenstrevende gestalte onstuimig in zgne armen sloot. Eindelgkzuchtte de majoor, die het recht warm gekregen had; eindelgk lnistert het meisje naar rede; 't was nu echter ook hoog tgd. Plotseling verschrikte hg zoo, dat hg bgna omgevallen was. Het paartje daarbo ven was, teeder tegen elkander aanleunend, den ingang van het prieel genaderd. Een zonnestraal verlichtte hen, en de majoor kon thans zgne dochter dnideljjk herkennen, dat wil zeggen, hg had haar kunnen herkennen, als zg er maar geweest was. Hoezeer hg echter ook zgn gezicht inspande en aan eene misleiding wilde gelooven, was het telijke dwalingen begaan; want, wij werpen ons op tot rechters en scheids lieden, ook waar we het niet kunnen of mogen zijn. En nu spreken we volstrekt niet over logen en laster; neen we spreken over menschen, die wenschen eerlijk te gaan en volkomen te goeder trouw te han delen. Dat willen wij immers. Welnu, wanneer we eens op al onze wegen gevolgd werden door een phono- graaf, die al onze woorden met juist heid opnam en bewaarde, en we gingen dan van tijd tot tijd eens na, wat we natuurlijk al lang vergeten zijn, name lijk wat we gesproken en hoe we ge oordeeld hebben, tot welke verrassende, maar tevens beschamende ontdekkingen zouden we dan wel komen? Nu ja, we komen tot die ontdek kingen ook wel zonder phonograaf, als we het ernstig willen en naarmate we meer of minder in het houden van na betrachting geoetend zijn. Soms komen we reeds tot beter inzicht, wanneer de laatste toon van het gesproken woord nauwelijks is weggestorvensoms echter lang naderhand, wanneer we niet eens meer in staat zijn om een beter oordeel toe te passen en het reeds gebleken is, dat de tong ons weer parten heeft ge speeld. Immers, blijft het bij ons oordeelen over personen en toestanden bij gedach ten en worden die gedachten niet in woorden of daden omgezet, dan is er nog niets verlorenmaar het gesproken woord vindt gewoonlijk zijn weg en is zelden meer onbesproken te maken. Daarom maar wel bedacht, dat spreken wel zilver kan zijn^maar zwijgen meestal goud is. Wij zullen ons zelden over ons zwijgen beklagen en zelden ook gaat er een dag van ons leven voorbij, aan het einde waarvan we niet moeten erkennen, dat een gesproken woord niet over de tong had moeten komen. En nu willen we niet beweren, dat die eerlijke erkenning niet ten goede kan komen, zoowel aan ons zeiven als aan anderen: maar toch moet er naar gestreefd, het getal van die dagen te verminderen, en, het beste gevolg van die erkenning zal wel wezen, dat we meer en meer tot verloochening komen van de natuur van den ezel. Buitenland. Schjjnt het weder in ons land tot kalmte te zgn gekomen, in het bnitenland is dit nog volstrekt niet het geval. Uit verschil- toch niet Harmine, maar Antonie, die daar naast den dokter stond. De majoor stond als aan den grond ge nageld hg wilde voornitstormen om ze van elkander te rukken, doch alle kracht was hem ontzonken. Zgne armen en knieën beefden en zgn hoofd duizelde. Was het dan mogelgk, dat er zooveel slechtheid op aarde bestond, dat de zuster wie hg zoozeer genegen was geweest en de dokter op wie hg bjj hoog en bg laag zou gezworen heb ben, hem verraden en om den tuin geleid hadden. Hoe lang hg er echter ook op bleef staren, de groep daarboven veranderde niet Met de handen ineen en elkander in de oogen ziende stond het paartje daar in zalig vergeten van de wereld rondom hen. Langzamerhand werd de majoor kalm genoeg om zichzelf af te vragen Wat zal Hermin» zeggen? Zal zg dezen slag dragen, juist nu, nu ze zich van hare liefde bewast begon te worden en de komst van den ver loofde tegemoet zag De liefde tot zgn kind, die door zgn ruwe natuur weinig uitkwam, kwam na plotse ling hevig tot zgn recht. Ze heeft mg nog en zal gewaar worden dat één rader meer waard is dan duizend minnaars, fluisterde hg mat half verstikte stem. Nog eens sloeg hg een blik naar borenGg beiden ont komt mg niet, znlt de rekening bniten den waard gemaakt hebben! Na heb ik geen tgd, doch wacht maar! Hg richtte zich krachtig op en liep zoo vlug hg kon den weg, dien hg gekomen was, weer af, en daar hg, al gesticuleerende, de oogen op den grond gericht hield, was het geen wonder, dat hetgeen er in den tuin lende landen komen berichten van hevige stormen, soms vergezeld van zware sneeuw buien. Uit die berichten blgkt, dat de storm zoowel in de onde als in de nieuwe wereld gewoed heeft. Er scbgnt een cycloon gegaan te zgn van de Middellandsche zee, oostwaarts en noord waarts; de kracht van den wind was op verschillende plaatsen ontzettend. In Spanje heeft de groote sneeuwval vpel vertraging in het verkeer gebracht; rgtui- gen en trams waren genoodzaakt den dienst te staken. Verschillende ongelukken zgn voorgekomen. Buitengewoon groot was de sneeuwval in Noord-SpanjePamplona en andere ste den zgn geheel van het verkeer afgesloten. In Asturië ligt de sneeuw 10 voet hoog, verschillende treinen zgn big ven steken. In Andnlnsië heeft men veel te lgden van de koude, m°n kan zich niet herinneren zulk een feilen vorst te hebben eehad. Te Sevilla i'b de temperatuur tot 24 gr. Fahrenheit gedaald. Een hevige sneeuwstorm heeft over Zwit serland gewoed en veel onheil aangericht. De mail is ingesaeeuwd en nabg Daros werd een diligence met den koetsier onder een sneeuwval belolven. Verscheidene dorpen zgn van de buiten wereld geheel afgesloten. Ook in Italië is de winter weder terug gekeerd. In het Noorden is zeer veel sneeuw gevallen de telegrafische gemeenschap met Genua, Turgn en Milaan is verbroken. Door het gewicht der sneeuw zgn ver schillende draden der electrische geleidingen gebroken, zoodat eenige steden in 't duister zgn gehuld. Te Venetië heeft men in geen 25 jaren zooveel sneeuw gezien. De Tiber is door de hevige regens gezwollen en men vreest voor overstrooming. Gedurenda den storm, die over Frankrgk gewoed heeft, had een trein van Pargs naar Rgssel tnsschen Aichiet en Boisleux met hevige rukwinden te kampenhet dak van het wachtershuisje van een bagagewagen werd afgeruktdoor een rnk aan da nood rem kwam de trein spoedig tot stilstand. Eerst na een onderzoek, dat een half uur duurde, bleek, dat er geen ernstige schade was aangericht en kon de trein de reis voortzetten. Uit verschillende Dnitsche steden komen eveneens berichten over storm en sneeuw. Te Mainz en omliggende plaatsen heeft de gebeurde, aan zgne aandacht ontsnapte Juist had daar eeu licht rgtuig stil ge houden, waar een jongmensch uitsprong. De opgerolde reisdeken, die hg bg zich had, en de juchtlederen reistasch, die vaa zgn schouder hing, stempelden hem tot een vreemdeling. Hg had een veerkrachtige ge stalte, zwart, eenigszins krollend haar en een donkere knevelbaard gaven iets bijzon der interessants aan de innemende trekken, die bedekt waren met eene bleeke kleur, zooals ingespannen studie ze over een overi gens jeugdig frisch gelaat werpt. Hg wis selde eenige woorden met den haastig toe geschoten knecht, deze wees naar de kamer der meisjesde jonge man sprong, telkens een trede overslaande, de kleine voortrap op en verdween binnen in het huis. De majoor had dit nu ook bereikt en liep vlug de trap opboven op het portaal bleef hg staan, deels om adem te scheppen, deels om nog eens te overleggen hoe hg die nood lottige t g ding zoo sparend mogelgk zon mededeelen. Doch halt! Hoorde hg niet door hare slechts op eene kier staande denr hare stem in korte uitroepen van vreugde volle verrassing? Wie kon bg haar zgn? Zachtjes deed hjj de dear wgder open en bleef als versteend op den drempel staan. Wat was dat? Zag hg zgne dochter niet in de armen van een vreemden jongen man op de teederste wgze de liefkoozingen waar mede hg haar overstelpte, beantwoordende? Herminedierbare HermineZgt gg het dan werkelgk! Karei, mgn Karei, o! wat heb ik naar n verlangd, hoorde hg telkens, en opnieuw, HermineKarei 1 KareiHermiue Noora-Ooster storm, die sedert eenige dagen met de kracht van een orkaan woedt, ve«l schade aangericht. Talrjjke telegraaf- en telefoonpalen werden omgerukt en schoor- steenen en daken vernield zoodat het gaan in de straten door de neervallende steenen soms levensgevaarlijk was. Dit Innsbrück wordt nog gemeld, dat overal in den omtrek sterke sneeuwval voor komt. In het Pusterthal is sedert Zondag het verkeer der goederentreinen gestremd. Te Triest zgn de draden van de electrische verlichting onder den last der sneeuv ge broken. De nieuwe wereld krjjgt ook ruimschoots haar deel van storm- en sneeuwvlagen. Te New-York had de wind een snelheid van 65 mgl in het uur. Aan de kust zgn ver scheidene schepen gestrand, te Long-Island 2 stoomschepen en 2 zeilschepen. Hevigs stormen teisterden de Oosteljjke en Centraal Staten. Het spoorwegverkeer w>rd op verscheidene plaatsen onmogelijk tengevolge van de ontzettende sneeuwstor men. De landwegen zgn onbegaanbaar. Buffalo, Utica, Watertown en andere groote steden in het Noorden van New-York zgn geheel geïsoleerd de telegraaf- en tele foonlijnen zjjn door den zwaren sneeuwlast afgebroken. De electrische trams moesten den dienst staken. Sinds Zaterdag woedt in de omgeving van de groote Amerikaansche meren een hevige storm, vergezeld van sneeuwjachten. Te Montreal ligt de sneeuw 2 voet hoog de wind had een snelheid van 40 mgl in het uur, welke snelheid zelfs tot 60 en in Quebec tot 80 mglen steeg. Alle treinen kwamen te laat. De straten van Montreal zgn onbegaanbaar door den enormeo sneeuwval, trams loopen slechts op enkele Ijjnen. Duizenden mannen hebben werk gevonden bg het opruimen van de sneeuw. In vele jaren heeft men niet zulk een hevigen storm bggewoond. De storm, die de laatste dagen in het Kanaal heeft gewoed moet vooral zjjn ge weld hebben beproefd op de mailbooten, die op elk nar van den dag de verbinding tus- schen Engeland en het Enropeesch vaste land moeten onderhouden. Onze kranige Zeeuwsche stoomers kampten moedig tegen storm - en golfgeweld op hun doel aan, en mochten, schoon een enkele maal met ver traging, gelukkig haar doel bereiken. Maar De Majoor kon zich niet bedwingen. Wel wat heeft dat te beduiden? Na een dubbelen uitroep van schrik en een plotseling uit elkander stuiven, vloog Hermine naar haren vader en sloeg, geheel in tegenspraak met hare schuchtere wgze van doen, beide armen om zgD hals. Yaderl o, Vaderlief! hg is er! eindelgk is hg er! riep zg, zgn gelaat met kussen bedekkend. Hg wilde haar afweren, doch nu werden zgne handen door den jongen man gegre pen Ja Majoor! eindelgk ben ik er! Neg eens, voor den duivel! riep de Ma joor, terwgl het hem gelukte, zich los te rakken dat zie ik, dat gg er zgt, maar ik zou wel eens willen weten, wie ge ech ter zgt. De jonge man trad eene schrede achteruit en keek den Majoor hartelijk aan. Kent n mg dan werkelgk niet meer, Majoor? Ik u kennen? 'k Zou niet weten van waar Ten minste, hg keek den jongen man on derzoekend aan, en tegen zgnen wil, matigde zich de uitdrukking zgner oogen. Kan het mogelgk wezen? Waarachtig ik herinner mg. Is n niet Karei Heiden, de zoon van nw onden vriend, wien n zoo vriendelgk waart het dagelgksch verkeer in nw huis toe te staan, toen hg te L. zgn eerste studiejaar in de medicijnen maakte. En die naar B. ging, ik herinner het mg wel.« Voor een oogenblik zgn toorn geheel vergetende, beschouwde hg met welgevallen de gestalte vau den jongen man. Nu, hoe staat bet m6t de studie? (Slot volgt/. 0 EllWSULAD DOOK

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1902 | | pagina 1