Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelervvaard. FEUILLETON. DE ERFENIS. UitgeverL. J. VEERMAN, Heusden. M 2092. ZATERDAG 8 MAART. 1902. land van alten* AMBTENAREN. §pl| sLlJ.'v YOOB Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per S maanden 1.00. Franco par poat zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Teder kent de zaak Ter Laan van Delft. Dit hoofd eener school, in Sep tember 1901 tot lid der Tweede Kamer benoemd, worstelt sedert dien tijd voort durend met de over hem gestelde mach ten om de hem opgedragen taak te aanvaarden. De grondwet waarborgt hem, als ieder ander, zijn rechten als staatsburger, verklaart hem ten volle bevoegd een mandaat als volksvertegen woordiger aan te nemen, maar zijn amb tenaarschap legt hem allerlei struikel blokken in den weg en 't zal er op loopen dat hij pas zijn plaats in de Kamer kan innemen, na eerst ontslag gekregen te hebben. Dat is toch wel wat ergMilitairen, rechters, predikanten nemen een man daat aan met behoud van hun ambt en de daaraan verbonden bezoldiging, terwijl een ambtenaar als de heer Ter Laan alle mogelijke hinderpalen worden in den weg gelegd. Zoo zijn er meer gevallen, waarin ambtenaren te klagen hebben over onze wetten, of liever over leemten in onze wetten, 't Is daarom dat tegenwoordig de ambtenaarswereld zich begint aan een te sluiten, ter verkrijging van een ambtswet, waarin haar rechten en ver plichtingen nauwkeurig omschreven worden. Daar is b.v. het salaris, dat men wil opgelost zien als onderhoudsplicht van dengene, die den ambtenaar aanstelt. Yanzelf volgt daaruit dat dan ook reke ning moet gehouden worden met ver schil in woonplaats, en met de grootte der gezinnen. Een ambtenaar, die zich geheel in dienst der gemeenschap moet stellen, moet van broodzorgen ontheven zijn, en het mini mum-salaris mag, voor groote plaatsen niet met dezelfde maat gemeten worden als voor kleine. Ook mag men eischen dat de staat zooniet vooruit, dan toch betaald over kleiner termijn dan thans, die drie maanden bedraagt. En dat aan abnormaliteiten een eind gemaakt wordt, als b.v. in sommige gemeenten plaats hebben, waar Terwgl op een morgen Henrietta Bar doncel, modiste te Ronaan, drak aan den arbeid was, kwam haar hospita plotseling de kamer binnen. Henriettel Hebt ge nog niets gelezen? riep zjj nit. Kfjk eens! Zie eens hier! En zjj legde haar de conrant voor, met den nagel wjjzende op een advertentie, lui dende Mejuffrouw Henriette Emilienne Bar- donnel, dochter van Augusts Bardonnel, in leven pianostemmer, wordt in haar belang verzocht haar adres te doen weten aan den heer Thiébault, zaakwaarnemer te Havre. Erfenis.* Ben jjj dat? Wel zeker, stamelde de modiste bevend. Je moet hem dadeljjk schrijven, dien zaak waarnemer, mjjn kind, dadelijk! Zeker, zeker, madame Dufresnes, stamelde Henriette. Den volgenden avond ontving mejuffrouw Bardonnel een antwoord van mijnheer Thié bault, die haar uitnoodigde onverwijld ten zjjuent te willen komen. Tevens was een postwissel van 50 francs bjj den brief ge voegd. Dat beloofde veelmadame Dufres nes zag dat dadeljjk in. Ge zjjt onder een gelukkig gesternte ge boren, lieve, ik heb 't altjjd wel gezegd En mijnheer Léonce is ook gelukkig, niet? Mijnheer Léonce Carpentier was de zoon van een grooten linnenkoopman, een flinke jongen van 28 jaar, die sinds vgf jaar met Henriette verloofd was. Werkzaam op het kantoor zjjns vaders, maar schrikkeljjk >kort gehouden*, kon Léonce zjjn genegenheid voor de kleine mo diste uiterljjk slechts zeer spaarzaam doen blgken. Toen hg van Henriette het bigde nieuws de ambtenaren betaald worden als er geld in kas is en ze soms langer dan een half jaar moeten wachten. Verregaande willekeur heerscht ook in het inhouden van salaris. In som mige gemeenten leent de ontvanger het oor aan schuideischers en trekt de schulden van het uittebetalen maand geld af, zoodat het gebeurd is, dat de ambtenaar geen cent ontving. Vanwege het Rijk mag wel geen beslag op het heele tractement gelegd worden, maar toch is aftrekking wegens schulden ge oorloofd. Het wordt aan de autoriteiten overgelaten met de omstandigheden reke ning te houden, zoodat ook willekeur niet uitgesloten is. Een vaste regeling is ook hier gewenscht. De Duitsche wet bepaald dat van een salaris beneden f 900 geen schulden mogen ingehouden worden, daarboven slechts op Vs- Dat zou de winkeliers wel tegenvallen, doch ze moeten dan tegenover ambtenaren maar minder scheutig zijn met het geven van krediet. Dat aan alle ambtenaren recht op pensioen, ook voor de weduwe, moet verzekerd zijn, ligt voor de hand. De Duitsche rijkswet van 1888 maakt het voor de ambtenaren zeer mooi. Ze vraagt nl. van hen geen bijdrage, zelfs niet voor de weduwe en kinderen. Bij ons zon de ambtenaarswereld al in de wolken zijn, wanneer ze daarvoor jaarlijks een deel storten mocht. Daarheen is dan ook haar streven gericht. Ook zullen de plichten der ambte naren nauwkeuriger dienen omschreven te worden. Dat ze hun superieuren moeten gehoorzamen, spreekt vanzelf. Maar als hen een onwettig bevel ge geven wordt? Er zijn voorbeelden dat ambtenaren gestraft zijn om het op volgen van bevelen, die tegen het recht indruischten. Er dienen dus vaste regelen te bestaan, in hoever het een ambtenaar geoorloofd is zich tegen een gegeven bevel te verzetten. Thans zon het een zoowel als het ander hem ingepeperd worden. In Wurtemberg bepaalt de wet dat hij zijn superieur het onwettige van diens bevel onder het oog mag brengen, doch wanneer deze op zijn stuk blijft staan, ook gehoorzamen moet. De ver hoorde, was hjj opgetogen. Wanneer ja maar een honderdduizend francs hadt, kind minder zelfs, tachtig duizend, dan zou ik vader wel overhalen. Je zou mgu vrouw zjjn binnen het halfjaar! Henriette vertrok alleen van Ronaan naar Havre; op het kantoor werd ze doormjjn- heer Thiébault zelf ontvangen. Hebt ge uw geboorteakte bjj u, zooals ik u heb verzocht? Hier is zij, meneer. De zaakwaarnemer las aandachtig het papier. Pierre Auguste Bardonnel. Juist, juist! Meneer uw vader beeft Frankrjjk in 1866 verlaten, nietwaar juffrouw? ging hjj voort. Ja, meneer. Ik was toen vjjf jaar oud. Wjj zouden hem naar New-York volgen, maar wjj hoorden niets meer van hem nooit. Mjjn moeder is zes jaar geleden ge storven, en ik heb alleen nog maar eene nicht te Elbeuf. Welnu, juffrouw, uw vader is den 22sten Januari 1879 in Zuid-Amerika, te Buenos- Ayres overleden, een vermogen nalatende van ongeveer 650.000 franks, waarvan u de eenige erfgenaam zjjt. Om dat bedrag te kun nen ontvangen zal het noodig zjjn, dat u zelve daarheen gaut en mjjn collega meneer Guastalla opzoekt, die mg van de onbeheerde nalatenschap heeft gemeld en er de curator van is. Er heengaan? Maar meneer. We zullen u de noodige gelden voor schieten, wees gerust! En wanneer zou dat moeten zijn? Meneer Thiébault keek een paar ljjstjes na en zeiMaandag. Het is wel wat gauw. U hebt slechts den tjjd om naar Ronaan terug te keeren en uw toebereidselen te maken. Ik zal uw plaats bespreken en alles voor u regelen. Nu, ik wacht a dan Maandagochend, mejuffrouw Vgf en twintig dagen later was Henriette Bardonnel te Buanos-Ayres en liet zich met haar bagage, naar een notel brengen in de Advertentien van 16 regels 50 et. Elke regel meer 77» ot. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentien worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. antwoordelijkheid is dan echter van hem afgewenteld Groote willekeur heerscht ook in het verleenen van ontslag. Het is gewoonte aan het woord ontslag den term „eer vol" te verbinden, zonder die bijvoeging wordt het ontslag gerekend een straf te zijn. Toch gebeurt het dat eervol" verleend wordt, zonder aanvraag om ontslag. Dan is het een zware straf, vooral als het geschiedt vóór de persoon in kwestie in de termen valt om pen sioen te verlangen. Het geven van ont slag is bovendien aan iedere controle onttrokken, zonder eenigen waarborg van onpartijdig en grondig onderzoek. Ziedaar eenige leemten in de rechts positie van ambtenaren, om welke te herstellen een vereeniging is opgericht. Men heeft gegronde hoop dat dit mi nisterie het oor leenen zal aan der ambtenaren bezwaren en een nieuwe ambtswet niet lang op zich zal laten wachten. JUniteiiiJ&ïici. Omtrent den Boycot in Frankrjjk wordt gemeld De Ligne d'action pro-Boer, onlangs te Parjjs gesticht, heeft den volgenden brief verspreid, die door de Parjjzenaars aan hnn leveranciers gezonden kan worden. M. Lettende op den toestand in Zsid-Afrika; van oordeel, dat het de plicht, en het welbegrepen belang van alle eerljjke men- schen is elkaar te steunen verzoek ik U, mjj tot nader order eeen Engelsche koopwaren meer te willen leveren. Het bezoek van president Loubet aan Rusland, waartoe de Czaar hem thans heeft aitgenoodigd, zal vermoedelijk in het aller laatst van Mei plaats hebben. De Oostzee is dan geheel vrjj van jjs, wat noodig is, daar een Fransch eskader den President tot Peterhof zal vergezellen. De President wil in elk geval vóór de opening der nieuwe Kamer op 2 Juni te Parijs terug zjjn. Te Schaarbeek is Woensdag een goede- Calle Piedad. Het was avond, te laat om naar meneer Guastalle te gaan. Maar een uur na haar komst wist men aan het hotel reads alles van het doel harer komst. Een van haar huurlieden aan tafel was een elegante Span jaard van 'n dertig jaar, die van het Fransch precies genoeg verstond om er een soort van gesprek in te kunnen houlen. Hg heette Manoel Alvarez en woonde te Montevideo, waar hjj een veehandel dreef; hjj vertoefde slechts enkele dagen te Baenos-Ayres. Hjj bood Henriette zjjn hulp en zjjn steun aan, en stelde zich tot haar beschikking. Den volgenden ochtend begaf Henriette zich, vergezeld van een tolk, naar de Bo- livarstraat, naar het adres van mjjnheer Gua stalla. Geen Guastalla atn het aangeduide num mer; evenm n in de belendende huizen. Men kan zich Henrietta's angst voorstellen. Waar moest de erfenis worden gehaald? Meneer Manoel Alvarez gaf haar den raad om zich tot den Franschen consul te wenden. Daar bleek het, dat van een Fran- sche erfenis, een zekere juffrouw Bardonnel toekomende, hoegenaamd niets bekend was. Bljjkbaar, zei de consnl, zjjt n het slacht offer geworden van een oplichterjj. Een oplichterjjriep Henriette nit, die haar illusie nog niet wilde prjjsgeven. Maar meneer, waarom zou men dat gedaan heb ben? Helaas mejuffrouw, misschien zult u, goed nadenkende, vindenmaar ik ken uw zaken, uw relatiën niet. Ik kan u slechts nogmaals verklaren, dat er hier gaen va cante erfenis-Bardonnel is, u kunt daar be slist zeker van zjjn! Toen Henriette in haar hotel terug was, peinsde zjj nog steeds over de vraag, wie er belang bjj zon kannen gehad hebben om haar het land te doen verlaten. En zjj vond het antwoord zonder veel moeite. Het was de vader van Lé mee, papa Carpentier! Geen twjjfel mogeljjk... Herhaaldelijk had hjj getracht de verbin- rentrein die uit Antwerpen kwam, gebotst op een waggon, waarin vier gevangenen zaten, die naar Leuven moesten worden gevoerd. De schok was zoo hevig dat alle vier de mannen ernstig gekwetst wer ien. Een krachtige aardsch ->k is in verschei dene plaatsen van de provincie Lucca (Italië) gevoeld. Persoonlijks ongevallen zga niet voorgekomen en de materieele schade is ook onbeteekenend, maar de bevolking verkeert niettemin in een toestand van paniek en is uit haar hnizen gevlucht. Ook te Flo rence en te Ferrara zjju lichte schokken waargenomen. Vol trens een bericht nit Madrid aan de »Petit Parisien* zijn Dinsdag een aantal tijdens de jongste onlusten te Barcelona eearresteerde anarchisten te Montjuich ge fusilleerd. Te Bilbao zjjn twee Fransche en zeven Catalonische anarchisten aangehouden, die ia het bezit waren van zeer gevaarljjke stokken. Te Bilbao (Spanje) hebben de gearres teerde anarchisten, nit Catalonië afkomstig, gevraagd niet daarheen te worden terug gezonden, maar om over de Fransche grens te worden gezet, met uitzondering van een zekeren Vidal, die nit Frankrjjk is gezet en nu naar Engeland wil. Vidal heeft be kend, dat hjj was gekomen om in April een vrijheidsbeweging* op touw te zet.en. Vervolgingen, arrestaties, verbanningen en moorden zjjn in het land der Turken aan de orde van den dag. Bjj voorkeur zijn in den laatsten tjjd hoofd-offici«ren en gene raals de slachtoffers van deze onaangename verrassingen, waarvan de oorzaken gewoon lijk onbekend zjjn. Er schjjnt tegenwoordig een waar schrikbewind te heerschenduistere machten scbjjnen voortdurend bezig strik ken te spannen, te intrigeeren tegen per sonen, die haar in den weg staan en de omkooping8munt circuleert op overvloedige wjjze tusschen de eerzuchtige grooten aan den Bosporus en hunne hebzuchtige loon- dienaars. Niet zelden gebeurt het, dat een tenis van zjjn zoon met haar af te breken; hjj wilde hem met een betere partij* doen trouwenthans was eene zekere juffrouw Hennrquin, de dochter van een rjjken win kelier, aan de orde. Henriette wist het: Lé once had haar zelf van alles op de hoogte gebracht. Henriette kende zeer wel de koppigheid en de sluwheid van meneer Carpentier. Voor een beetje geld had hjj dien zaakwaarnemer te Havre omgekocht En opgewonden door verontwaardiging en toorn, keerde Henriette naar het consu laat terug om reiskosten te vragen, daar deze haar thans ten eenenmala ontbraken. Men beloofde haar aanvrage te zullen ondersteunen, doch zjj moest tien dagen wachtendan eerst zon er een schip naar Frankrjjk vertrekken. Wees gerust, mejuffrouw, zei de consul, wjj zullen u bjjtjjds waarschuwen. Toen deze waarschuwing echter aan het hotel kwam, bevond mejuffrouw Henriette Bardon nel er zich niet meer. Op een avond, dat zjj aan den arm van meneer Manoel Alvarez wandelde en hem haar verdriet vertelde, had de rjjke Span jaard op teederen toon tot haar gezegd MignonneAls gjj in plaats van naar Europa terug te gaanmet mjj wildet tronwen. En zjj, na alles gewikt, na alles gewogen te hebben en den Spanjaard te hebben lee- ren kennen als een braaf, flink en degeljjk man, nam zij zjjn hand aan. Vgf jaren later, op een Mei-ochtend, stapte mevrouw Manoel Alvarez, geboren Bardonnel, nit een waggon aan het station te Ronaan en begaf zich naar de rne des Charettes. Zjj had Frankrjjk (waarheen zij haar man, die voor zaken te Parjjs en te Mar seille moest zijn, vergezelde) niet willen doorkruisen zonder haar geboortestad weer te zien. Haar vroegere hospita dwong Henriette grootheid, na langen tjjd in blakende snnst van den Sultan te hebben gestaan, plot seling onder een of ander onschuldig voor wendsel naar bniten gelokt, verraderlijk wordt gevangen genomen, zon ier dat hg de reden er van vermoedt. Een der intiemste vrienden van maar schalk Fuad Pacha, maarschalk Reouf Pacha, commandant van de Keizerljjke wacht, oud minister van Oorlog, een der aanzienlijkste personen te Constantinopel, is b.v. onlangs gevangen genomen, en men weet niet, waar hjj nu is. Een andere maarsehalk, generaal Chakir pacba, broeder van den gewezen groot vizier Djevad pacha, die twee jaar geleden overleden is, is nu in zjjn »kouak« of villa te Prinkipo, om 3 uur 's morgens, in arrest genomen. Saad Eddin Pacha, de militaire commandant is in eigen persoon met de arrestatie belast geweest.. Met 16 officieren vertrok hg tegen middernacht in een boot. Daar een dikke mist deze reis belemmerde, "ingeu zjj om 2 uur te Haidar Pacha aan land, lieten onmiddellijk een extra-trein voor Kartal, een dorp aan de kast tegen over het eiland Prinkipo, klaar maken en hier aangekomen, verrasten zjj Chakir Pa cha met hun bezoek, die zich tot nu toe steeds in het volste vertrouwen van den Sultan mocht verheugen. In denzelfden nacht zjjn nog verscheidene andere officieren, die eveneens te Prinkipo wóonden, gevangen genomen. Bovendien zjjn twee oud-ministers, Raif Pacha, van Openbare Werken en Riza Pacha, van Justitie, op het paleis oatboden en aan een langdurig verhoor onderworpen. Het gerucht gaat nu te Constantinopel, dat de politie een militair complot tegen den Sultan heeft ontdekt. Indien dat het geval is, kan de zaak ernstige afmetingen aannemen, ondanks deze arrestaties, of liever, dank zjj deze arrestaties, zegt de »Gaulois«. Want de gaheele militaire we reld begint wanhopig te worden. En dat is voor Turkjje het gevaar. De nieuwste maatregel iu het Russische leger is dat de compagnie-chefs der troepen om bjj haar te big ven déjeuneeren en be handelde haar allervriendelgkst. Kind, ik heb altgd wel gezegd, dat gjj onder een gelukkig gesternte geboren zijt. Herinnert ge het n nosr wel? Maar de Carpentier's? Die arme Léonce. Wat is er van hen geworden? vroeg Hen riette. Och, mjjn beste Henriette, zjj hebben niet geboft hoor! Hoezoo? Vier maanden na «w vertrek is Léonce met juffrouw Féiicie Hann'-quin, ge weet wel, uit dien grooten winkel. Ja wel, zeker! en was het huwelijk niet gelukkig? Dat kan ik u niet zoggen. Want ze zjjn uit Rouaau vertrokken na gefailleerd te zjjn. En nu moeten zjj ergens armoe ljjden in Parjjs of zooDe oude man is versuft. Hg bedelt tegenwoordig! Wanneer ge de straat ingaat tot bjj de comedie, dan zult ge hem wel aan den hoek zien staan. Inderdaad bemerkte Henriette, nadat zjj afscheid had genomen van Mme. Dufresnes, op straat een ouden, haveloozen man. Zjj ging naar hem toe. Zeg eens, vader Carpentier, kent ge me niet meer. De grjjsaard richtte een doffen blik op de jonge vrouw. Ik ben Henriette Bardonnel, de modiste uit de rue des Charettes. Herinnert gg n nu? O, ja ja ja zei het man netje, dat een oogenblik als uit een droom scheen te ontwaken. U hebt mg indertgd een laelgke poets gespeeld met uw Amerikaanscbe erfenisge schiedenis! Het was erg leeljjk! Maar het doet er niet toe, toch hebt ge mjj geluk aangebracht. Kgk eens, vriend, dat is voorn! En zg liet in zjjn hand al het goud vallen, dat haar beurs bevatte. msm - -

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1902 | | pagina 1