Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Het verborgen testament. M 3032. De Woningwet. Uitgever: L. J. YEEBMAÏÏ, Heuaden. ZATERDAG 26 JULI. 1902. f - ism &K- land vanaU^ VOOE Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden l.OO. Franco per poat zonder prj'sverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. L Een wet, van welker a.s. uitvoering men belanrijke dingen mag verwachten, ten nutte zeker van het algemeen wel zijn, is zeer zeker de „Wet, houdende bepalingen betreflende de Volkshuisves ting,meer bekend onder den naam van Woningwet. In korte bewoordingen beoogt zij het bevorderen van goeden woningbouw en het opruimen van woningen* die de gezondheid schaden. Er ligt dus voor de wet een groot arbeidsveld open. Allereerst zal aan de uitvoering der woningwet een gemeentetijke verorde ning moeten voorafgaan, die de eischen bevat waaraan woningen die gebouwd of vernieuwd moeten worden, in verband met aard, ligging en bestemming, moeten voldoen. De hoofdinhoud dier verorde ning moet zijn voorschriften omtrent: 1. de plaatsing van de gebouwen ten opzichte van den openbaren weg en van elkander; 2. de hoogte van den benedenvloer en die der gebouwen; 3. de afmetingen van vertrekken, trap pen en portalen; 4. privaten; 5. beschikbaarheid van drinkwater; 6. voorkoming van brandgevaar; 7. voorkoming van vochtigheid; 8. hechtheid van fundamenten, muren, vloeren, trappen, zolderingen en dak; 9. verwijdering van rook, water en vuil 10. licht en lucht. Opdat al deze voorschriften zooveel mogelijk nageleefd worden, heeft de wet verplichtend gesteld niet te bouwen, te verbouwen, of een voorheen niet als woning gebezigd gebouw als woning in gebruik te nemen dan na bekomen vergunning van B. en W., die dan beslissen in verband met genoemde voor waarden. Is na 2 jaar na de invoering der Woningwet door de gemeeente nog geen verordening gemaakt die de boven staande voorschriften omvat, dan wenden zich de Gedeputeerde Staten eerst tot den Gemeenteraad om een ontwerp en bij gebreke het ontwerp in te zenden, regelen de Ged. Staten de zaken zelf. Echter moet dan de Koningin de rege lingen goedkeuren. In verband met plaatselijke toestanden kunnen Ged. Staten ook vrijstelling van FEUILLETON. 24) En dan? Dan zou hg de erfgenaam van Altenbrak geworden zgn, maar Gerdas liefde zou hg voor eeuwig verloren hebben. Neen, neenLiever wilde hg voortleven onder den burgerlijken naam zgner moeder en bemind door Gerda, dan als millionnair in het bezit van Alten brak zonder haar liefde. En toch hg moest haar zeggen wat op zgn gemoed drnkte. Doch niet als aan klager van haar ouders wilde hg dat doen hg wilde haar eenvoudig vertellen, wat hg ondervonden had en het oordeel aan haar overlaten. XY. »Hoe is het, Greta, zoudt ge geen lust hebben, om een rgtoertje naar het Grüue- weld te doen?c Het meisje schrikte op en sloeg de oogen verstrooid op naar oom Hendrik. »Wat zegt u daar, oom?* »Kgk toch eens aan Oom Hendrik richtte zich langzaam uit den hoek van de sofa op en stapte brom mend in de kamer heen en weer. Beste oom, ik heb u werkeljjk niet ver staan; ik was in gedachten verdiept.« Hendrik Tiedemann bleef bg het meisje staan en keek haar onderzoekend aan. >Wat scheelt er toch aan, Greta? Ge zgt niet meer het vroolgke kind van vroeger. enkele der opgesomde 10 punten toe staan. Gaven we hier de hoofd bepalingen van par. 1 weer, par. 2 regelt uit hoofde van behoorlijke bewoning: de aangifte omtrent het aantal bewoners. Deze aan gifte beperkt de wet tot verhuurders van woningen, welke 3 of minder ver trekken bevatten, onverschillig of het een woning op zich zelf is, dan wel deel uitmaakt van een grooter gebouw. Yoor deze aangifte bestaan formulieren, die door den verhuurder moeten worden ingevuld en alsdan moeten bevatten: zijn eigen naam en woonplaats, ligging der woning, aantal vertrekken en aantal bewoners met opgaaf van naam en be roep. Yerandering van huurder moet binnen een maand aangegeven worden. Doch ontvangen B. en W. die aan giften en leggen zij zich naast zich neer, dan wordt het. doel niet bereikt. Daarom moeten zij de opgaven, in zekere maand ontvangen, voor de helft der volgende maand aan de gezondheids-commissie ter kennis brengen. Deze wijst daarop den inspecteur op met de volksgezond heid strijdige toestanden. Verbetering van WoningenOver bevolkingwordt behandeld in par. 3 der wet. De zorg voor verbetering van woningen is overgelaten aan de Plaatse lijke Gezondheids-Commissie. Zij geeft het Gemeentebestuur kennis vanlo. de woningen ongeschikt ter bewoning, 2o. de woningen, waarin meer personen zijn gehuisvest dan geoorloofd is, 3o. de woningen, waar bepaalde verbete ringen noodzakelijk aangebracht moeten worden. Yerkeerde woningtoestanden kunnen bij nalatigheid van de Gezond heids-Commissie aan het Gemeentebe stuur bij gemotiveerd verzoekschrift be kend gemaakt worden door een persoon uit het inwonend gezin of drie of meer meerderjarige niet-inwonende personen. Het Gemeentebestuur wint hierop on middellijk het advies van de Gezondheids- Commissie in, terwijl het den inhoud ter kennis brengt van den eigenaar der woning en wanneer het bezwaar het te groot aantal bewoners betreft, ook aan het hoofd van het gezin. Binnen een maand brengt de Commissie haar advies uit, binnen een maand hierna het Gemeentebestuur zijn besluit daarop. Den onderteekenaars moet èn advies èn besluit worden toegezonden. Besluiten B. en W. tot onbewoonbaarverklaring, dan vragen zij een beslissing hieromtrent van den Gemeenteraad. Luidt het besluit van B. en W.: Grjjpt het studeeren je te veel aan? Dan was het maar beter, dat ge naar Neurode gingt, bg V moeder.* »Maar oom, hoe komt u op de gedachte, dat ik niet wel ben Ik was nooit zoo ge zond als tegenwoordig.* Greta poogde te lachen, maar dit ging haar niet goed af. »Ziet ge, sprak oom, zelfs het lachen hebt ge verleerd. Nu, ik ben een oud man en heb niet veel onderwijs genoten, maar toch zie 'ik wel, dat alles niet met je is, zooals het wezen moet. Kind, je kunt je ouden oom Hendrik gerust je vertrouwen schen ken. Waar scheelt het je? Hier misschien? En met een lachje wees oom Hendrik naar de plaats, waar hg zgn hart ver moedde. Greta's wangen kleurden zich plotseling donkerrood. Haastig keerde zjj het gelaat af en zeide glimlachend: Hoe kunt u zoo iets van me denken, oom!* »Nu, ik zal er niet meer over praten, Greta. Wees maar niet boos. Ik vroeg daar straks of we vandaag eens naar het Grüae- wald willen rijden. De frissche boschlneht zal je goeddoen.* >Dat is een goede inval, oom! Ja, laten wg dat doen en de dingen van vroeger ver geten. U denkt geen kwuad van me, niet waar, oom?* >Ik denk het allerbeste van je, mjjn kind Maar kleed je nu aan, dan zal ik het rjj- tuig laten inspannen.* Nauwelgks een kwartier later rolde het rgtuig weg in de richting naar de Bran- denbnrgerpoort. In de breede laan naar Charlottenbnrg zette Hendrik de rossen in Advertentiën van 16 regels 50 et. Elke regel meer 7l/t ot. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. „verbeteringen noodzakelijk," dan wordt de eigenaar aangeschreven, of die aan te brengen, óf de bewoning te staken en wel binnen een te bepalen termijn van 1 maand tot 1 jaar. Ook den hypo- thecairen schuldeischers wordt van deze aanschrijving kennis gegeven. Is het aantal bewoners te groot dan moet de bewoner, hoofd van het gezin, die overschrijding binnen een te bepalen termijn van 1 maand tot 1 jaar, doen ophouden. De commissie of de indieners van het bezwaarschrift kunnen tegen zekere beslissing van B. en W. opkomen binnen 14 dagen. De eigenaar of bewoner kan in beroep gaan binnen 30 dager. Onbewoonbaarverklaringde gevol gen hiervan worden geregeld in par. 4. De gemeenteraad is tot een dusdanige uitspraak bevoegd. Zoowel vóór als tegen de onbewoon baarverklaring kan men bij Ged. Staten in beroep gaan, vóór onbewoonbaarver klaring de Gezondheids-Commissie en de onderteekenaars zoo de Raad binnen 3 maanden geen gevolg gaf aan het advies der Commissie of de onbewoonbaarver klaring niet uitsprak binnen 2 maanden, nadat de termijn voor verbeteringen gesteld, niet is nageleefd, tegen onbe woonbaarverklaring, de hoofdbewoner en de eigenaar, om op te komen tegen het besluit tot onbewoonbaarverklaring binnen één maand. Ged. Staten hooren den inspecteur en beslissen binnen 6 weken. Slot volgt). Buitenland. Omtrent het vergaan van »de Primus* wordt nog uit Hamburg medegedeeld: Terwgl gisteren de berichten omtrent het aantal verongelukten bg deze ontzettende ramp iets minder verschrikkelijk luidden, laar men aannam dat een veertigtal onge- lukkigen de dood gevonden had, bevestigen thans de couranten de mededeeling der eerste bulletins en zgn niet minder dan 96 personen, en nog wel voornamelijk vrou wen en kinderen, slachtoffers dezer cata strophe geworden. Allo bladen wgden natuurlijk lange be schouwingen aan dit onheil en geven thans ook de volledige naamlijst der verdronkenen. Terwjjl de 'woedende menigte eerst den kapitein der >Hansa« te ljjf wilde en mis schien gelyncht had, indien de politie niet tusschenbeide gekomen ware, zgn thans de meeningen wien de schold treft, verdeeld; Hinken draf, en met welbehagen ademde Greta de frissche lacht in, die haar tegen- waaide. Het fraaie rgtuig met de twee don kerbruine paarden maakte geen slecht fignnr bg de vele equipages van rgke lieden, die men op den weg ontmoette. En Hendrik Tiedemann, die in stramme militaire houding op den bok zat, maakte ook geen slechten indruk. Men had kunnen gelooven, dat hg een oud-majoor van de huzaren was, die nog gaarne zelf de paarden mende en nu met zgn dochter een rgtoer maakte. Greta zag er bekoorlijk uit in haar nauw sluitend zomercostuam met fraaien stroohoed, waaronder de donkerbruine lokken in weel- derigen overvloed voor den dag kwamen. Ondanks hare eenvoudige kleeding lag er iets voornaams in haar voorkomen, en menig heer, die op een ros gezeten het rijtuig ontmoette, keek haar met bewonderende blikken na. Charlottenbnrg was achter den rug, en spoedig bereikte men het Grünewald. In >Hnndekehle« werd halt gehouden. Oom Hendrik liet de paarden op stal bren gen en ging toen met Greta den tuin van de restaurant in. De deftige heer met het houten been en höt lint van het IJzeren Kruis trok de aandacht vaa vele gasten, maar het lieve meisje naast hem nog veel meer. In de vrge lacht had Greta haar vroegere gezonde kleur teruggekregen en haar oog schitterde weer met kinderlijke vroolgkheid. Plotseling verschrikte zgze verbleekte en haar hand beefde, zoodat oom Hendrik bezorgd werd en vroegWat scheelt er aan, volgens de wettelijke bepaliDg had de sleep boot >Haasa« de »Primus«, die de Elbe opvoer, aan bakboordzijde moeten passeeren. Daar nu laatstgenoemde aan stuurboord ge troffen werd is dit wel het beste bewjjs dat de »Primus« zich niet in den jnisten koers bevond om langs bakboord gepasseerd te kunnen worden en de fout ligt dus waar schijnlijk aau de >Primus< die de »Hansa« aan de oeverzijde, dus aan 't stuurboord passeeren wilde. Bg de aanvaring drong natuurljjk een ieder naar de zgde waar de >Hansa« lag, omdat daar de eenige kans tot redding mogeljjk scheen. Dit verhaastte het zinken en veroorzaakte het op zij vallen der Pri mus*. Eén der verongelukten, de 19-jarige kel ner Emill Eberhardt, redde eerst zjjne ver loofde en toen nog vier andere vrouwen, die hg nit de kajuit sleepte en op de >Hansa« overbracht en hoe dringend zjjne verloofde ook smeekte toch aan zichzelf te denken, zgn eenige antwoord waseEr zgn nog kinderen beneden, dia moeten eerst ge red worden!* Daarop sprong hg wederom over op de zinkende >Prinius«, geraakte in den maal stroom en werd niet meer gezien. Hoe groot de deelneming hier is, kunt u wel denken. Van alle kanten zullen gel den ingezameld worden om het verlies van zoovele kostwinners, vrouwen en kinderen te verzachten. Het bevel, waarbg op last van hooger hand in Frankrjjk de scholen der geestelg- ken gesloten worden, lokt op verschillende plaatsen tot verzet nit, voorloopig nog maar bestaande in talrjjke opstootjes. De Petersbnrgsche correspondent van de Times* schrgft een lang artikel over de erisis ten plattelande in Rusland. Yooral de arbeid van de commissie, be last met een onderzoek naar de nooden der landbouwers en naar de verbeteringen die in hun toestand kunnen worden aangebracht, worden in Rusland met groote aandacht ge volgd, zegt de correspondent. Deze commis sie is voorzien van de ruimste bevoegdheden bjj haar onderzoek, en de gevolgtrekkingen waartoe zjj besluit zullen ongetwijfeld sterk de aandacht trekken. De regeering ziet met groote zorg de steeds verminderende wel vaart van den boerenstand, welke toch de groote meerderheid der Russische bevolking uitmaakt, en vele verschijnselen wjjzen er Greta? Waarvan schrikt ge zoo?* >0, het is niets, oomIk ben mal. Ik weet zelf niet, waarvan ik zoo schrikte Kom, oom, laten wg daar in dien hoek gaan zitten.* Wat? Daar in dien afgelegen hoek? Nu, zooals ge wilt, het is mg goed.* Hg richtte zgn schreden naar de bedoelde plek, die halt verscholen lag tusschen het struikgewas. Doch daar voelde hg zieh aan de panden van zgn jas vastgehouden. Op vroolgken toon riep een man: >Hola, Tie demann, waar gaat ge heen? Zgt gg een oude vriend vergeten?* »Zoo, Karei, zgt gg het?* Hendrik herkende twee vrienden, met wie hg meermalen kaartspeelde, liefst skat. »Dat treftl nu zgn we met ons drieën!* »Daar kan vandaag niets van komen.* »Och kom, gekheid! Juffrouw Greta heeft er niets tagen, nietwaar, juffrouw?* Verlegen glimlachend knikte Greta. «Komaan, oude jongen, kom dan maar hier zittenkellner, de kaartenHet duurt niet lang, juffrouw, hoogstens een uurtje!* Hendrik Tiedemann was veel te groot liefhebber van het edele skatspel om de gelegenheid to laten voorbijgaan. In waiaige oogenblikkec waren de drie hoeren in hunne kaarten verdiept en bemerkten niet, hoe verlegen Greta er bg zat en nanwelgks de oogen opsloeg. Zg durfde dat niet, want zg gevoelde, dat de oogen van een jong heer, die drie tafeltjes verderop zat, met vurig verlangen op haar rustten en ze wist dat haar blikken onfeilbaar da zgne zouden ontmoeten, zoo dra zg de oogen opsloeg. op dat de regeering niet zou aarzelen het belastingstelsel te herzien, en ook de bin- nenlandsche bestuursinrichting te hervor men zoo noodig, om niet ten slotte te doen te krjjgen met een bevolking, door den hon ger tot wanhoop gedreven. De openbare meening in Rusland, zegt de correspondent nog, is verdeeld in haar oordeel over den trenrigen toestand van te genwoordig. De een schrgft de ellende waar in de boerenstand verkeert aan de domheid en traagheid van het volk zelf toe, en aan de hoogst achterlijke wjjze waarop de grond wordt bebouwd. De ander keurt de inrich ting der dorpsbesturen afdeze is het, zegt men, die de boeren ternghondt van elke poging tot verbetering van den grond, en in het algemeen alle persoonlijke uitingen verlamt. Anderen weer zgn geneigd om de verantwoordelijkheid voor de crisis grooten- deels te werpen op de politiek van den mi nister van finpnciëaWitte zon wel de ng verheid door kunstmiddelen tot bloei wil len brengen, maar zich veel te weinig bezig houden met de landbouwbelangen, grond slag van 's lands welvaart. Het Belgische blad «La Métropole* heeft van een correspondent te Chartoem opzien- wekkende berichten ontvangen over de houding die de Engelschen aannemen op de grens van den Kongostaat. De berichtgever zegt uit vertrouwbare stukken te weten dat een sterke Engelsche krijgsmacht, hoofdza kelijk nit Indische troepen bestaande, in een aantal pasgebouwde forten langs de grens van Oeganda gelegd is; de forten en de sterkte der bezettingen worden in den brief opgesomd. De correspondent scbjjnt te vree- xen voor eene manoeuvre in verband met den spoorweg KaapstadKaïro, of voor machtsvertoon om op een nieuwe grensre geling invloed nit te oefenen. Een beambte van de firma Gebrs. Joans te Londen moest Woensdag voor 4000 p. st. aan diamanten verpakken, die voor Am sterdam bestemd waren. Terwgl hg hier mede bezig was, werd hg aan de telefoon geroepen, welke zich in eene zg kamer be vindt. Toen hg terugkwam waren de diaman ten verdwenen. Een hevige aardbeving is Maandag weer te St. Vincent gevoeld. Onder de bevolking ontstond een verschrikkelijke paniek. De schokken waren plaatselijk en schenen zich uit te strekken over een gebied, waarvan Hoe kwam het toch, dat zg hem overal ontmoette Sedert dien dag der wedrennen ging er bjjna geen week om, dat zg den jongen officier der huzaren niet ontmoette. En telkens keek hg haar zoo vragend aan met een glimlach, zoo eigenaardig, half droevig, half vroolgk, soms ook luchthartig en overmoedig; haar hart beefde er van. Meermalen had hg getracht haar aan te sproken. Zg was hem ontvlucht als een op gejaagd wild. Zg wilde hem niet zien, niet antwoorden; zg wilde boos op hem zgn, hem verachten, en toch als zg thnis in haar eenzame kajner zat, dan stond zgn beeld haar voor do oogen, en dan verlangde zij naar een blik nit zgn heldere blanwe oogen. Hoe was het toch mogelijk, dat zg hem niet kon vergeten, dat zg niet boos op hem kon zgn; dat zg telkens en telkens weder aan hem moest denken, en met be vend hart verlangde naar het oogen blik, dat zg hem weer zou ontmoeten? Zg be greep dat uit dezen hartstocht nooit iets goeds zon kunnen geboren worden; zg wilde zich daarvan losrukken en bg haar moeder een toevlucht zoekenmaar zg leef de voort in de bitter-zoete kwellingen van dien rampzuligen hartstocht. En vandaag, na zg alle droevige gedachten vergeten wilde, an zg onder het rgden net vaste be- slnit had genomen om er een einde aan te maken, daar haar gemoedstoestand niet aan de opmerkzaamheid van haar oom ontsnapt was, na moest zg hem weer ontmoeten en zat hg haar glimlachend en tegelgk smee- kend aan te kg ken. Wordt vervolgd). - 0

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1902 | | pagina 1