Hct Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
M 2176.
Uitgever: Ll. J. YEERMAH, Heusden.
ZATERDAG 27 DEC.
1902.
Urn VAN ALT EN A-
VOOB
Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Op den a.s. Isien
Januari zal ons blad
op den gewonen tijd verschijnen,
doch zoowel direct aan huis als
per post op Donderdag bezorgd
worden.
Wij vestigen tevens de aandacht
op de gelegenheid tot plaatsing van
NIEUWJAARADVERTENTIËN, doch
verzoeke hiervan s.v.p spoedige
opgave.
Onze Nederland sche wetgeving staat
op het punt verrijkt te worden met
eenige wetten, die in de wandeling be
kend zijn onder den naam van Kinder
wetten.
Twee daarvan brengen wijziging in
de behandeling van jeugdige personen,
die zich aan eenig strafbaar feit hebben
schuldig gemaakt.
De inhoud ervan is te belangrijk, om
ze niet in het kort voor onze lezers te
schetsen, te meer, daar het strafrecht
in het algemeen veel te weinig bekend
is en men er daarom ook te weinig
belang in stelt.
En toch verdient ons strafstelsel aller
aandacht, ook omdat wij, als mensch,
in het lot onzer gevallen medemenschen
belang stellen.
Bij vele andere volken vergeleken, is
het zeker dat bij ons een stelsel van
bestraffing van misdadigers bestaat, dat
terecht den naam van menschelijk ver
dient.
Toch is het verre van volmaakt en
werden steeds nu en dan meer of minder
gegronde klachten vernomen.
Zooals men weet be:ust ons straf
stelsel, wat de straf zelve betreft, in
hoofdzaak op vrijheidsberooving.
Die vrijheidsberooving heeft tweeërlei
doel: te straffen voor bedreven kwaad
en tevens de maatschappij te beveiligen.
Zij heeft echter geenszins ten doel om
wederkeerig kwaad te doen.
Om dit duidelijk te maken, herinneren
wij er aan, dat de gemeenschappelijke
opsluiting der gevangenen vroeger regel
was. De celstraf of eenzame opsluiting
dagteekent van lateren tijd. Men kon
er nimmer in slagen alle gemeenschap
tusschen de gevangenen te vermijden en
door den invloed, dien zij op elkander
hadden, werkte de straf, in plaats van
FEUILLETON.
28)
ȟat mag ik met recht verlangen c viel
zg in. Vergeet niet, dat ik volstrekt geen
vermoeden had, dat ik dns zeer verrast ben.
Ik ben dankbaar en trotsch op de eer, mg
bewezen, maar oprecht wil ik u zeggen, dat
ik u niet bemin !c
»Maar ge bemint ook geea ander 1 Zeg
me dat eens, Bertha!*
Zg voelde een slnier over haar oogen
komen en keerde baar gelaat af.
»Ik ben een baatzuchtig schepsel zonder
hart*, zei ze. »Ik geloof niet, dat ik ooit
zal beminnen, zooals n dat bedoelt. Als n
mjj tot vronw begeert, mag ik u niet in
onwetendheid laten omtrent mjjn geringe
waarde. Ik ben geen engel; ik heb integen
deel zeer wereldsche, baatzuchtige ideeën.
Ik ben niet ongenegen, maar om nw vrouw
te worden daar moet ik eerst over na
denken Kom dns morgen, graaf Norton,
dan zal ik u een beslissend antwoord gevep.
Laten wjj nu maar naar buis terugkeerenl*
Hg bood haar zgn arm aan. Zonder een
woord te spreken keerden zg terug en gin
gen beiden in het salon, waar allen bjj
elkaar waren. Beatrice lag zeer bleek op een
ottomaae. Lady Carley zat bg haar. Charles
leunde aan het venster, juist tegenover het
heuveltje, dat de graaf met Bertha beklom
men had. Allen richtten het oog op d» bin-
verzachtend of veredelend, dikwijls juist
andersom. Dat was de oorzaak waarom
de celstraf een zeer ruime toepassing
kreeg. Gevangenisstraf van vijf jaar of
minder wordt thans geheel in afzondering
ondergaan. Gevangenisstraf van langeren
duur wordt in ieder geval in afzondering
ondergaan gedurende de eerste vijfjaren.
De afzonderlijke opsluiting wordt niet
toegepast bij gevangenen boven den
leeftijd van zestig jaar en bij hen, die,
tijdens hun veroordeeling den leeftijd
van veertien jaar nog niet hebben be
reikt.
Het schijnt dat men met dit stelsel
van zeer ruime toepassing der celstraf
niet gelukkig is geweest en dat de uit
komsten van dien aard zijn, dat een
zeer langdurig verblijf in de cel iu
botsing komt met de eischen der men-
schelijkheid, die ons leeren dat wij den
kwaaddoener moeten straffen en hem
zoo mogelij k verbeteren. De maatschappij,
wier rechten door den misdadiger ge
schonden zijn, mag zich echter niet op
hem wreken; want dan stelt zij zich
als het ware met hem gelijk.
Zoowel de vorige als de tegenwoordige
regeering hebben dit erkend. Beiden
hebben het uitgesproken, dat ons straf
stelsel volstrekt niet verwerpelijk is,
maar toch vatbaar voor menige verbe
tering, en dat bij den weg, die daarbij
gevolgd wordt, in alles het algemeen
belang op den voorgrond moet staan.
Wij moeten de gevangenen mensche
lijk behandelen, om den wil der mensch-
heid zelve. Wij mogen in de gevangenis
geen vijanden kweeken der ordelijke
samenleving, maar bruikbare wezens,
die in haar midden nog een plaats
kunnen vinden.
Geldt dit van ons strafstelsel en onze
gevangenen in het algemeen, het geldt
vooral voor kinderen, en daarom is het
ons zoo aangenaam dat de zoogenaamde
kinderstrafwetten, door het vorige mi
nisterie ontworpen, door het tegenwoor
dige zullen worden ingevoerd en die
invoering reeds is voorbereid.
Tot dusver was het kinderstrafstelsel
aldus ingericht:
Een kind van beneden tien jaar werd
geacht nooit toerekenbaar te zijn.
Een kind van tien tot zestien, kon
toerekenbaar zijn, zoodat altijd moest
worden ondezocht of er met oordeel des
onderschei ?s gehandeld was.
Op den leeftijd van zestien jaar werd
men geacht steeds toerekenbaar te kun
nen zijn.
Een kind van beneden tien jaar werd
dus niet strafrechtelijk vervolgd. Had
nentredenden, Beatrice niet zond ;r jaloerscbe
verdenking.
Als graaf Victor haar beminde, vrat had
hg dan met Bertha nit te staan?
»Ik ga vanmiddag een rjjtoertje maken
naar het landgoed Drazei,* sprak de graaf
tot zgn tante.
Ah, ge verlangt naar barones Leonore 1
Ga maar, mgn zoon, en breng haar mga
groeten! Wg verwachten je voor het diner
terug.*
Graaf Norton kleurde als een school
knaap, en wierp steelsche blikken naar
Bertha, maar deze had een boek tor hand
genomen, waarachter zg haar gelaat ver-
h°rg.
Had zg hem begrepen? Wist zg, dat bg
baar wilde ontvlieden, omdat hg zoo in
spanning verkeerde? Kapitein Hammond
en Charles gingen naar de speelzaal. Bea
trice begon dadelgk tegen Bertha:
»Waar ben jjj en den graaf den heelen
dag geweest
»Wjj hebben in het park gewandeld.*
Waarover liep het gesprek?*
>0v6r allerlei,* antwoordde Bertha kalm,
»over de mooie landstreek, over de prettige
inrichting van een Engelsch adelljjk slot en
natuurlgk over het weder.*
»Is er ook over mjj gesproken?*
>Dat geloof ik wel.*
Bertha,* flaisterde zg met voorover ge
bogen lichaam, »zei graaf Victor nog iets
van je weet well*
»Hg zei er geen woord van, dat hg je
bemint en met je trouwen wil, als je dat
bedoelt!*
Advertentiën van 16 regels 50 et. Elke regel
meer 71/* ot. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
het een strafbaar feit begaan, waarop
gevangenisstraf was gesteld, dan kon in
het algemeen gelast worden dat het
kind werd geplaatst in een Rijksopvoe
dingsgesticht, ten hoogste tot den leeftijd
van achttien jaar.
Ditzelfde kon plaats hebben met kin
deren tusschen tien en zestien jaar,
wanneer het bleek dat het kind met
oordeel des onderscheids gehandeld had.
Het is in deze bepalingen, dat de
reeds in Februari 1901 tot stand ge
komen, doch eerst nu in te voeren wijzi
gingswetten, eene groote verandering
wordt gebracht.
Een leeftijds-grens, beneden welke een
kind niet strafrechtelijk kan worden
vervolgd, zal er niet meer zijn. Die altijd
zeer willekeurige grens vervalt. Yer-
volging en bestraffing van de jongste
kinderen zal niet bepaald uitgesloten zijn.
Wanneer de schuldige jonger is dan
zestien jaren, dan zal de rechter even
wel de bevoegdheid hebben om te be
velen, dat hij zonder oplegging van straf
aan ouders of voogd worde terug ge
geven. Waar het huisgezin voor het
afgedwaalde kind de beste plaats blijkt
te zijn, daar behoeft de Staat in de
opvoeding niet te voorzien. De grenzen
der staatsplicht moeten niet verder
worden uitgezet dan bepaald noodzake
lijk is.
Het kind zal echter ook kunnen
worden gesteld ter boschikking van de
regeering, die dan in de opvoeding van
het kind voorzietmaar dit zal niet meer
alleen kunnen geschieden door plaatsing
in een Rijks opvoedingsgesticht. Wel
degelijk zal ook worden toegelaten de
opvoeding door weldadige vereenigingen,
die voldoen aan de wettelijk gestelde
voorwaarden voor kinderopvoeding.
En wat nu de eigenlijke straffen be
treft, in de gevallen waarin de rechter
meent straf te moeten opleggen, deze
bestaan in: le. plaatsing in een tucht
school, 2e. geldboete, 3o. berisping.
De tuchtschool is een school. Dat
wil zeggeneen school waarin gestraft
wordt, eene instelling waarbij straf en
opvoeding te zamen vallen. In ieder
geval geen gevangenis ia den eigenlijken
zin des woords.
Ook geldboete kan voor een kind een
straf zijn en hem tot nadenken bewegen.
Bovendien kan de betaling der boete,
bij wanbetaling, door tuchtschoolstraf
worden vervangen.
Berisping eindelijk bestaat in een ver
manende toespraak tot den veroordeelde,
in verband met het gepleegde feit, en
de rechter heeft de bevoegdheid om
Da avond viel, graaf Norton keerde terug.
Door den rit hadden zgn wangen een fris-
sche kleur gekregen. Op de vragen van zgn
tante naar de bewoners van het landgoed
Draxel antwoordde hg zoo kort mogelgk,
iets, wat de aandacht van zgn tante niet
ontging.
i Victor, wat ia er? Ben je ziek?* vroeg
zg na afloop van het diner.
»Ziek? Neen, beste tante, ge maakt u
bezorgd zonder reden,* antwoordde hg met
een gedwongen lach.
Waarom ben je dan zoo stil? Vertrouw
mg gerust toe, wat er op je hart drukt.*
Morgen!* antwoordde hg. >Heb nog tot
morgen geduld. Ik ben eenigszins opgewon
den, maar zelfs aan u kan ik nu de reden
niet zeggen. Morgen zal u alles weten
In haar bezorgd hart drong een voorge
voel binnen, maar ze drong toch niet verder
aan.
Bertha gevoelde zich nog steeds als iemand
wiens denken en gevoelen verlamd is. Hier
was het keerpunt van haar leven 1 Waar
zou de stroom haar heen voeren? Kapi
tein Hammond kwam haar gepeins storen
en verzocht haar aan het klavier te gaan
en een lied te zingen. Werktuigelijk voldeed
zg aan dit verzoek. Maar eenmaal aan het
klavier, werd zg de ou le en zong met vuur
een eenvoudig lied.
Graaf Norton stond bg haar en luisterde
in verrukking naar den klank van haar
zuivere altstem.
Het lied was uit, zg stond op en spoedig
was de avond voorbg. Allen zochten hun
vertrek op om te slapen.
daaraan een proeftijd, met voorwaarde
lijke veroordeeling tot tuchtschoolstraf
te verbinden. Het hangt dus van om
standigheden van het latere gedrag van
het kind af, of die tuchtschoolstraf wer
kelijk zal worden toegepast.
Het geheel komt ons voor, te be
rusten op een zeer menschkundig stelsel,
waarvan het hoofdfondament zeker be
staat in de juiste overweging, dat bij
het jeugdige geslacht het meest te red
den en te behouden valt voor de toe
komst. „N. C."
Buitenland.
De plotselinge verdwijning van de kroon
prinses vaa Saksen, Louise Antoinette, heeft
in geheel Daitschland en Oostenrjjk groote
opschudding veroorzaakt en er loopen tal
van geruchten, die alle min of meer over
eenkomstig de waarheid scbjjnen te zgn en
waaruit blijkt, dat men hier staat tegenover
een z.g. hofschandaal, dat eenigszins doet
denken aan het gebeurde met prinses Louise
Van Coburg, eenige jaren geleden.
Het was sedert lang te Dresden geen ge
heim meer, dat het kroonprinselijk paar
niet gelukkig samenleefde. De 32-jarige
kroonprinses is een vrouw van temperament,
die zich heil moeieljjk kon voegen in het
familieleven aan het Saksische hof.
Het eerste openlijke conflict m«t de ko
ninklijke familie schjjnt te zjjn ontstaan,
toen de kroonprinses tegen den bes'isten wil
van koningin Carols leerde fietsen en kort
daarna in een chique wielrjjdsterscostuum
door de strateH van Dresden wi lerde, in
gezelschap van haar Amerikaanschen tand
arts, die ten slotte aan haar dringend ver
zoek, haar te leeren wielrjjden, had voldaan.
Dit fietstochtje, dat misschien van heel
onschnldigen aard is geweest, gaf natuurljjk
aanleiding tot veel gebabbel en kwaadge
spreek en bracht haar op gespannen voet
met de familie van haar gemaal.
Later moet de kroonprinses zich te veel
hebben bezig gehouden met den 23 jarigen
Franschen taalonderwijzer harer kinderen
(zjj is moeder van drie jongens en twee
meisjes en ziet in Mei a.s. een bljjde ge
beurtenis tegemoet.) Deze taalonderwijzer,
die André Giron heet en een neef is vaa
een BrusselBchen professor, werd waar-
schjjnljjk om zgn verhouding tot de kroon
prinses den 2den van deze maand plotse
ling ontslagen. Onmiddellijk daarna vertrok
de kroonprins naar Salzburg, waar de familie
zjjner vrouw, de ex-groothertog van Toscane
Bertha verlangde daar niet naar. Zjj sloeg
een shalw om, ging bjj het venster zitten
en richtte haar blikken naar den helderen
sterrenhemel.
Zou zjj graaf Norton nemen of niet?
Liefde gevoelde zg niet voor hem en zon
zg waarschijnlijk ook nooit voor hem ge
voelen Van ganscher harte beminde zg
Charles, misschien nu nog meer dan tot
dusverre Als zg graaf Norton trouwde,
verkreeg zg een hooge positie in de maat
schappij en onmetelijke rijkdommen. Zg
hechtte veel aan een weelderig leven en aan
vermaken. Wat de liefde betreft, graaf
Norton beminde haar en voor een vrouw
is het altjjd beter, dat de mau haar bemint,
dan omgekeerd.
Dit was de eene zjjde van de za*k. De
andere was: zg kon naar haar neet gaan
en zeggen »Caarles, de liefde, die ik js toe
draag, is grooter dan de liefde voor me
zeiven. Ik wil je toebehooren, zoodra je dat
verlangt*
Zg zou dan zgn vrouw worden, en een
kleine poos zou hnn geluk met ni#ts te
vergeljjken zgD. Maar dan zou hg, onterfd
door zgn papa, zgn brood moeten verdie
nen, iu het zweet zgns aanschgns, en op
nieuw zou voor haar het oude leven van
zorgen en ontberingen weer beginnen.
Een rilling ging haar door de leden, toen
ze daar aan dacht Al zou haar hart bre
ken, zg moest zichzelven en Charles redden,
zjj zou den graaf haar ja-woord geven. En
dan? De toekomst grjjnsde haar tegen
als een eindelooze ledige ruimte, waarin zg
niet mocht hopen iets te vinden.
en zgn gezin, woont en spoedig daarna
heette het, dat den kroonprins op de jacht
een ongeval was overkomen, tengevolge
waarvan bjj een been had gebroken.
Thans wordt echter gemeld, dat de kroon
prins zich te Salzburg was gaan beklagen
over het gedrag zijner vrouw, bg welke
gelegenheid de ondste broeder van de kroon
prinses, aartshertog Joseph Ferdinand zóó
heftig partg T°or zÖn zuster gekozen moet
hebben dat het tusschen de twee zwagers
tot ernstige handtastelijkheden kwam.
Kort daarna arriveerde de kroonprinses
bjj haar familie te Salzbnrg, naar het heet,
om van haar ouders verlof te verkrjjgen, bjj
den paus stappen te doen tot vernietiging
van haar huwelijk en toen haar dat gewei
gerd is, vertrok zjj in den nacht van 9 op
10 December heimeijjk uit Salzburg, nam
een kaartje tot een nabjjgelegen station,
stapte daar nit en nam een kaartje voor
een verdere reis.
Tien dagen lang bleef men haar spoor
bjjster en werd op verzoek der wederzjjd-
sche familiëa het diepste zwjjgen bewaard
over haar vlucht. Thans moet zjj zich te
Genère bevinden, w.\ar de Brusselsche taal
onderwijzer zich bg haar gevoegd zou heb
ben. Haar broeder Leopold Ferdinand en
haar broeder Joseph Ferdinand zgn ook bjj
haar.
Men vertelt, dat aartshertog Leopold Fer
dinand, die kolonel is van een Oostenrjjksch
regiment, aan keizer Frans Jozef een brief
heeft geschreven, waarin hg mededeelt, dat
hjj zich van het Oosteargksche hof terug
trekt en volledig afstand doet van zjjn waar
digheden» en ordeteekenen, met inbegrip vaa
het Galden Ylies. De ridderorden zou hg
bereids teruggezonden hebben Deaartshertog
zou den naam Leopold Wölfiag aangenomen
hebben en hjj zou naar Genève, naar zjju
zuster zjjn gereisd, in gezelschap van een
gewezen actrice van het Jozefsla Iter Theater
te Weenen, mej. Adamovics.
Als dit gerucht waarheid bevat, zal het
schandaal er aan omvang belangrijk door
winnen: drie personen uit eenzelfde vorste
lijke familie op de vlucht is zeker geen al-
ledaagsch geval. De drie zgn neven en nicht
van aartshertog Johaun Salvator, die in
1889 afstand deed van zjju prinselijke rech
ten, om de vrouw zjjner keuze te kannen
huwen en die als Johann Orth met zgn
brik waarschijnlijk op de kust van Zuid-
Amerika is verongelukt.
Te Eiberfeld is Woensdag een bende
Zg stond op en wilde trachten in den
slaap alles te vergeten, wat haar hoofd en
hart beroerde.
En zg sliep, het was een diepen slaap,
door geen droomen verontrust. De zon stond
reeds hoog aan den hemel, toen zg einde-
ljjk uit haar verdooving ontwaakte. Doch
nauweijjks had zjj de oogen geopend, of de
werkaljjkheid doemde weder voor haar op.
Zg vermoedde, dat haar eerste schreden haar
naar den graaf zouden voeren, en zg had
zich niet vergist.
Toen zjj de boekenzaal voorbg ging, trad
hjj plotseling voor haar, greep haar hand
en trok haar eenigszins onstuimig naar
binnen.
Bertha, ik heb gewacht,* zeide hg en
zgn stem beefde van aandoening, >ik heb
gewacht, al die lange uren sedert gisteren.
Ik kan die onzekerheid niet langer verdra
gen. Ach, spraek ona Gods wil, zeg geen
neen
Onwillekeurig glimlachte zg. Zg begreep
zelf niet, hoe zg daar in dit ongeluksuur
toe kwam.
»Wat moet ik zeggen?* vroeg zg op on-
natuurljjken toon. »Wat wilt u, dat ik zal
t eggen?*
Hjj drnkte haar hand zoo vast in de zjjne,
dat het haar bjjna pjjn deed.
»Zeg: ja! Bertha! Niets meer dan ja!«
>Niets meer dan ja,« herhaalde zjj op een
wjjze, die alleen een geheel verblind man
verkeerd kon verstaan. Graaf Victor, als
ge dat wenscht, dan zg het ja I c
IIKIIWSBLID
Wordt vervolgd.)