Hct Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard. M 2176. Uitgever: Ll. J. YEERMAH, Heusden. ZATERDAG 27 DEC. 1902. Urn VAN ALT EN A- VOOB Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00. Franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Op den a.s. Isien Januari zal ons blad op den gewonen tijd verschijnen, doch zoowel direct aan huis als per post op Donderdag bezorgd worden. Wij vestigen tevens de aandacht op de gelegenheid tot plaatsing van NIEUWJAARADVERTENTIËN, doch verzoeke hiervan s.v.p spoedige opgave. Onze Nederland sche wetgeving staat op het punt verrijkt te worden met eenige wetten, die in de wandeling be kend zijn onder den naam van Kinder wetten. Twee daarvan brengen wijziging in de behandeling van jeugdige personen, die zich aan eenig strafbaar feit hebben schuldig gemaakt. De inhoud ervan is te belangrijk, om ze niet in het kort voor onze lezers te schetsen, te meer, daar het strafrecht in het algemeen veel te weinig bekend is en men er daarom ook te weinig belang in stelt. En toch verdient ons strafstelsel aller aandacht, ook omdat wij, als mensch, in het lot onzer gevallen medemenschen belang stellen. Bij vele andere volken vergeleken, is het zeker dat bij ons een stelsel van bestraffing van misdadigers bestaat, dat terecht den naam van menschelijk ver dient. Toch is het verre van volmaakt en werden steeds nu en dan meer of minder gegronde klachten vernomen. Zooals men weet be:ust ons straf stelsel, wat de straf zelve betreft, in hoofdzaak op vrijheidsberooving. Die vrijheidsberooving heeft tweeërlei doel: te straffen voor bedreven kwaad en tevens de maatschappij te beveiligen. Zij heeft echter geenszins ten doel om wederkeerig kwaad te doen. Om dit duidelijk te maken, herinneren wij er aan, dat de gemeenschappelijke opsluiting der gevangenen vroeger regel was. De celstraf of eenzame opsluiting dagteekent van lateren tijd. Men kon er nimmer in slagen alle gemeenschap tusschen de gevangenen te vermijden en door den invloed, dien zij op elkander hadden, werkte de straf, in plaats van FEUILLETON. 28) »üat mag ik met recht verlangen c viel zg in. Vergeet niet, dat ik volstrekt geen vermoeden had, dat ik dns zeer verrast ben. Ik ben dankbaar en trotsch op de eer, mg bewezen, maar oprecht wil ik u zeggen, dat ik u niet bemin !c »Maar ge bemint ook geea ander 1 Zeg me dat eens, Bertha!* Zg voelde een slnier over haar oogen komen en keerde baar gelaat af. »Ik ben een baatzuchtig schepsel zonder hart*, zei ze. »Ik geloof niet, dat ik ooit zal beminnen, zooals n dat bedoelt. Als n mjj tot vronw begeert, mag ik u niet in onwetendheid laten omtrent mjjn geringe waarde. Ik ben geen engel; ik heb integen deel zeer wereldsche, baatzuchtige ideeën. Ik ben niet ongenegen, maar om nw vrouw te worden daar moet ik eerst over na denken Kom dns morgen, graaf Norton, dan zal ik u een beslissend antwoord gevep. Laten wjj nu maar naar buis terugkeerenl* Hg bood haar zgn arm aan. Zonder een woord te spreken keerden zg terug en gin gen beiden in het salon, waar allen bjj elkaar waren. Beatrice lag zeer bleek op een ottomaae. Lady Carley zat bg haar. Charles leunde aan het venster, juist tegenover het heuveltje, dat de graaf met Bertha beklom men had. Allen richtten het oog op d» bin- verzachtend of veredelend, dikwijls juist andersom. Dat was de oorzaak waarom de celstraf een zeer ruime toepassing kreeg. Gevangenisstraf van vijf jaar of minder wordt thans geheel in afzondering ondergaan. Gevangenisstraf van langeren duur wordt in ieder geval in afzondering ondergaan gedurende de eerste vijfjaren. De afzonderlijke opsluiting wordt niet toegepast bij gevangenen boven den leeftijd van zestig jaar en bij hen, die, tijdens hun veroordeeling den leeftijd van veertien jaar nog niet hebben be reikt. Het schijnt dat men met dit stelsel van zeer ruime toepassing der celstraf niet gelukkig is geweest en dat de uit komsten van dien aard zijn, dat een zeer langdurig verblijf in de cel iu botsing komt met de eischen der men- schelijkheid, die ons leeren dat wij den kwaaddoener moeten straffen en hem zoo mogelij k verbeteren. De maatschappij, wier rechten door den misdadiger ge schonden zijn, mag zich echter niet op hem wreken; want dan stelt zij zich als het ware met hem gelijk. Zoowel de vorige als de tegenwoordige regeering hebben dit erkend. Beiden hebben het uitgesproken, dat ons straf stelsel volstrekt niet verwerpelijk is, maar toch vatbaar voor menige verbe tering, en dat bij den weg, die daarbij gevolgd wordt, in alles het algemeen belang op den voorgrond moet staan. Wij moeten de gevangenen mensche lijk behandelen, om den wil der mensch- heid zelve. Wij mogen in de gevangenis geen vijanden kweeken der ordelijke samenleving, maar bruikbare wezens, die in haar midden nog een plaats kunnen vinden. Geldt dit van ons strafstelsel en onze gevangenen in het algemeen, het geldt vooral voor kinderen, en daarom is het ons zoo aangenaam dat de zoogenaamde kinderstrafwetten, door het vorige mi nisterie ontworpen, door het tegenwoor dige zullen worden ingevoerd en die invoering reeds is voorbereid. Tot dusver was het kinderstrafstelsel aldus ingericht: Een kind van beneden tien jaar werd geacht nooit toerekenbaar te zijn. Een kind van tien tot zestien, kon toerekenbaar zijn, zoodat altijd moest worden ondezocht of er met oordeel des onderschei ?s gehandeld was. Op den leeftijd van zestien jaar werd men geacht steeds toerekenbaar te kun nen zijn. Een kind van beneden tien jaar werd dus niet strafrechtelijk vervolgd. Had nentredenden, Beatrice niet zond ;r jaloerscbe verdenking. Als graaf Victor haar beminde, vrat had hg dan met Bertha nit te staan? »Ik ga vanmiddag een rjjtoertje maken naar het landgoed Drazei,* sprak de graaf tot zgn tante. Ah, ge verlangt naar barones Leonore 1 Ga maar, mgn zoon, en breng haar mga groeten! Wg verwachten je voor het diner terug.* Graaf Norton kleurde als een school knaap, en wierp steelsche blikken naar Bertha, maar deze had een boek tor hand genomen, waarachter zg haar gelaat ver- h°rg. Had zg hem begrepen? Wist zg, dat bg baar wilde ontvlieden, omdat hg zoo in spanning verkeerde? Kapitein Hammond en Charles gingen naar de speelzaal. Bea trice begon dadelgk tegen Bertha: »Waar ben jjj en den graaf den heelen dag geweest »Wjj hebben in het park gewandeld.* Waarover liep het gesprek?* >0v6r allerlei,* antwoordde Bertha kalm, »over de mooie landstreek, over de prettige inrichting van een Engelsch adelljjk slot en natuurlgk over het weder.* »Is er ook over mjj gesproken?* >Dat geloof ik wel.* Bertha,* flaisterde zg met voorover ge bogen lichaam, »zei graaf Victor nog iets van je weet well* »Hg zei er geen woord van, dat hg je bemint en met je trouwen wil, als je dat bedoelt!* Advertentiën van 16 regels 50 et. Elke regel meer 71/* ot. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. het een strafbaar feit begaan, waarop gevangenisstraf was gesteld, dan kon in het algemeen gelast worden dat het kind werd geplaatst in een Rijksopvoe dingsgesticht, ten hoogste tot den leeftijd van achttien jaar. Ditzelfde kon plaats hebben met kin deren tusschen tien en zestien jaar, wanneer het bleek dat het kind met oordeel des onderscheids gehandeld had. Het is in deze bepalingen, dat de reeds in Februari 1901 tot stand ge komen, doch eerst nu in te voeren wijzi gingswetten, eene groote verandering wordt gebracht. Een leeftijds-grens, beneden welke een kind niet strafrechtelijk kan worden vervolgd, zal er niet meer zijn. Die altijd zeer willekeurige grens vervalt. Yer- volging en bestraffing van de jongste kinderen zal niet bepaald uitgesloten zijn. Wanneer de schuldige jonger is dan zestien jaren, dan zal de rechter even wel de bevoegdheid hebben om te be velen, dat hij zonder oplegging van straf aan ouders of voogd worde terug ge geven. Waar het huisgezin voor het afgedwaalde kind de beste plaats blijkt te zijn, daar behoeft de Staat in de opvoeding niet te voorzien. De grenzen der staatsplicht moeten niet verder worden uitgezet dan bepaald noodzake lijk is. Het kind zal echter ook kunnen worden gesteld ter boschikking van de regeering, die dan in de opvoeding van het kind voorzietmaar dit zal niet meer alleen kunnen geschieden door plaatsing in een Rijks opvoedingsgesticht. Wel degelijk zal ook worden toegelaten de opvoeding door weldadige vereenigingen, die voldoen aan de wettelijk gestelde voorwaarden voor kinderopvoeding. En wat nu de eigenlijke straffen be treft, in de gevallen waarin de rechter meent straf te moeten opleggen, deze bestaan in: le. plaatsing in een tucht school, 2e. geldboete, 3o. berisping. De tuchtschool is een school. Dat wil zeggeneen school waarin gestraft wordt, eene instelling waarbij straf en opvoeding te zamen vallen. In ieder geval geen gevangenis ia den eigenlijken zin des woords. Ook geldboete kan voor een kind een straf zijn en hem tot nadenken bewegen. Bovendien kan de betaling der boete, bij wanbetaling, door tuchtschoolstraf worden vervangen. Berisping eindelijk bestaat in een ver manende toespraak tot den veroordeelde, in verband met het gepleegde feit, en de rechter heeft de bevoegdheid om Da avond viel, graaf Norton keerde terug. Door den rit hadden zgn wangen een fris- sche kleur gekregen. Op de vragen van zgn tante naar de bewoners van het landgoed Draxel antwoordde hg zoo kort mogelgk, iets, wat de aandacht van zgn tante niet ontging. i Victor, wat ia er? Ben je ziek?* vroeg zg na afloop van het diner. »Ziek? Neen, beste tante, ge maakt u bezorgd zonder reden,* antwoordde hg met een gedwongen lach. Waarom ben je dan zoo stil? Vertrouw mg gerust toe, wat er op je hart drukt.* Morgen!* antwoordde hg. >Heb nog tot morgen geduld. Ik ben eenigszins opgewon den, maar zelfs aan u kan ik nu de reden niet zeggen. Morgen zal u alles weten In haar bezorgd hart drong een voorge voel binnen, maar ze drong toch niet verder aan. Bertha gevoelde zich nog steeds als iemand wiens denken en gevoelen verlamd is. Hier was het keerpunt van haar leven 1 Waar zou de stroom haar heen voeren? Kapi tein Hammond kwam haar gepeins storen en verzocht haar aan het klavier te gaan en een lied te zingen. Werktuigelijk voldeed zg aan dit verzoek. Maar eenmaal aan het klavier, werd zg de ou le en zong met vuur een eenvoudig lied. Graaf Norton stond bg haar en luisterde in verrukking naar den klank van haar zuivere altstem. Het lied was uit, zg stond op en spoedig was de avond voorbg. Allen zochten hun vertrek op om te slapen. daaraan een proeftijd, met voorwaarde lijke veroordeeling tot tuchtschoolstraf te verbinden. Het hangt dus van om standigheden van het latere gedrag van het kind af, of die tuchtschoolstraf wer kelijk zal worden toegepast. Het geheel komt ons voor, te be rusten op een zeer menschkundig stelsel, waarvan het hoofdfondament zeker be staat in de juiste overweging, dat bij het jeugdige geslacht het meest te red den en te behouden valt voor de toe komst. „N. C." Buitenland. De plotselinge verdwijning van de kroon prinses vaa Saksen, Louise Antoinette, heeft in geheel Daitschland en Oostenrjjk groote opschudding veroorzaakt en er loopen tal van geruchten, die alle min of meer over eenkomstig de waarheid scbjjnen te zgn en waaruit blijkt, dat men hier staat tegenover een z.g. hofschandaal, dat eenigszins doet denken aan het gebeurde met prinses Louise Van Coburg, eenige jaren geleden. Het was sedert lang te Dresden geen ge heim meer, dat het kroonprinselijk paar niet gelukkig samenleefde. De 32-jarige kroonprinses is een vrouw van temperament, die zich heil moeieljjk kon voegen in het familieleven aan het Saksische hof. Het eerste openlijke conflict m«t de ko ninklijke familie schjjnt te zjjn ontstaan, toen de kroonprinses tegen den bes'isten wil van koningin Carols leerde fietsen en kort daarna in een chique wielrjjdsterscostuum door de strateH van Dresden wi lerde, in gezelschap van haar Amerikaanschen tand arts, die ten slotte aan haar dringend ver zoek, haar te leeren wielrjjden, had voldaan. Dit fietstochtje, dat misschien van heel onschnldigen aard is geweest, gaf natuurljjk aanleiding tot veel gebabbel en kwaadge spreek en bracht haar op gespannen voet met de familie van haar gemaal. Later moet de kroonprinses zich te veel hebben bezig gehouden met den 23 jarigen Franschen taalonderwijzer harer kinderen (zjj is moeder van drie jongens en twee meisjes en ziet in Mei a.s. een bljjde ge beurtenis tegemoet.) Deze taalonderwijzer, die André Giron heet en een neef is vaa een BrusselBchen professor, werd waar- schjjnljjk om zgn verhouding tot de kroon prinses den 2den van deze maand plotse ling ontslagen. Onmiddellijk daarna vertrok de kroonprins naar Salzburg, waar de familie zjjner vrouw, de ex-groothertog van Toscane Bertha verlangde daar niet naar. Zjj sloeg een shalw om, ging bjj het venster zitten en richtte haar blikken naar den helderen sterrenhemel. Zou zjj graaf Norton nemen of niet? Liefde gevoelde zg niet voor hem en zon zg waarschijnlijk ook nooit voor hem ge voelen Van ganscher harte beminde zg Charles, misschien nu nog meer dan tot dusverre Als zg graaf Norton trouwde, verkreeg zg een hooge positie in de maat schappij en onmetelijke rijkdommen. Zg hechtte veel aan een weelderig leven en aan vermaken. Wat de liefde betreft, graaf Norton beminde haar en voor een vrouw is het altjjd beter, dat de mau haar bemint, dan omgekeerd. Dit was de eene zjjde van de za*k. De andere was: zg kon naar haar neet gaan en zeggen »Caarles, de liefde, die ik js toe draag, is grooter dan de liefde voor me zeiven. Ik wil je toebehooren, zoodra je dat verlangt* Zg zou dan zgn vrouw worden, en een kleine poos zou hnn geluk met ni#ts te vergeljjken zgD. Maar dan zou hg, onterfd door zgn papa, zgn brood moeten verdie nen, iu het zweet zgns aanschgns, en op nieuw zou voor haar het oude leven van zorgen en ontberingen weer beginnen. Een rilling ging haar door de leden, toen ze daar aan dacht Al zou haar hart bre ken, zg moest zichzelven en Charles redden, zjj zou den graaf haar ja-woord geven. En dan? De toekomst grjjnsde haar tegen als een eindelooze ledige ruimte, waarin zg niet mocht hopen iets te vinden. en zgn gezin, woont en spoedig daarna heette het, dat den kroonprins op de jacht een ongeval was overkomen, tengevolge waarvan bjj een been had gebroken. Thans wordt echter gemeld, dat de kroon prins zich te Salzburg was gaan beklagen over het gedrag zijner vrouw, bg welke gelegenheid de ondste broeder van de kroon prinses, aartshertog Joseph Ferdinand zóó heftig partg T°or zÖn zuster gekozen moet hebben dat het tusschen de twee zwagers tot ernstige handtastelijkheden kwam. Kort daarna arriveerde de kroonprinses bjj haar familie te Salzbnrg, naar het heet, om van haar ouders verlof te verkrjjgen, bjj den paus stappen te doen tot vernietiging van haar huwelijk en toen haar dat gewei gerd is, vertrok zjj in den nacht van 9 op 10 December heimeijjk uit Salzburg, nam een kaartje tot een nabjjgelegen station, stapte daar nit en nam een kaartje voor een verdere reis. Tien dagen lang bleef men haar spoor bjjster en werd op verzoek der wederzjjd- sche familiëa het diepste zwjjgen bewaard over haar vlucht. Thans moet zjj zich te Genère bevinden, w.\ar de Brusselsche taal onderwijzer zich bg haar gevoegd zou heb ben. Haar broeder Leopold Ferdinand en haar broeder Joseph Ferdinand zgn ook bjj haar. Men vertelt, dat aartshertog Leopold Fer dinand, die kolonel is van een Oostenrjjksch regiment, aan keizer Frans Jozef een brief heeft geschreven, waarin hg mededeelt, dat hjj zich van het Oosteargksche hof terug trekt en volledig afstand doet van zjjn waar digheden» en ordeteekenen, met inbegrip vaa het Galden Ylies. De ridderorden zou hg bereids teruggezonden hebben Deaartshertog zou den naam Leopold Wölfiag aangenomen hebben en hjj zou naar Genève, naar zjju zuster zjjn gereisd, in gezelschap van een gewezen actrice van het Jozefsla Iter Theater te Weenen, mej. Adamovics. Als dit gerucht waarheid bevat, zal het schandaal er aan omvang belangrijk door winnen: drie personen uit eenzelfde vorste lijke familie op de vlucht is zeker geen al- ledaagsch geval. De drie zgn neven en nicht van aartshertog Johaun Salvator, die in 1889 afstand deed van zjju prinselijke rech ten, om de vrouw zjjner keuze te kannen huwen en die als Johann Orth met zgn brik waarschijnlijk op de kust van Zuid- Amerika is verongelukt. Te Eiberfeld is Woensdag een bende Zg stond op en wilde trachten in den slaap alles te vergeten, wat haar hoofd en hart beroerde. En zg sliep, het was een diepen slaap, door geen droomen verontrust. De zon stond reeds hoog aan den hemel, toen zg einde- ljjk uit haar verdooving ontwaakte. Doch nauweijjks had zjj de oogen geopend, of de werkaljjkheid doemde weder voor haar op. Zg vermoedde, dat haar eerste schreden haar naar den graaf zouden voeren, en zg had zich niet vergist. Toen zjj de boekenzaal voorbg ging, trad hjj plotseling voor haar, greep haar hand en trok haar eenigszins onstuimig naar binnen. Bertha, ik heb gewacht,* zeide hg en zgn stem beefde van aandoening, >ik heb gewacht, al die lange uren sedert gisteren. Ik kan die onzekerheid niet langer verdra gen. Ach, spraek ona Gods wil, zeg geen neen Onwillekeurig glimlachte zg. Zg begreep zelf niet, hoe zg daar in dit ongeluksuur toe kwam. »Wat moet ik zeggen?* vroeg zg op on- natuurljjken toon. »Wat wilt u, dat ik zal t eggen?* Hjj drnkte haar hand zoo vast in de zjjne, dat het haar bjjna pjjn deed. »Zeg: ja! Bertha! Niets meer dan ja!« >Niets meer dan ja,« herhaalde zjj op een wjjze, die alleen een geheel verblind man verkeerd kon verstaan. Graaf Victor, als ge dat wenscht, dan zg het ja I c IIKIIWSBLID Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1902 | | pagina 1