Hel Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
Oplichterij.
Uitgever: L.. J. VEERMAN, Heusden.
M 2178.
ZATERDAG 3 JAN.
1903.
UNB VAN ALTEN^
yooe
Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per S maanden f l.OO.
franco per post zonder prgsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Wees gerust, lezer, ik zal het niet
hebben over de zaak-Humbert, die tegen
woordig de dagbladpers der geheele
wereld voor een niet onaanzienlijk deel
in beslag neemt. Thérèse Daurignac, de
vrouw, die bij haar finantiëele onder
nemingen, de brandkasten van bankiers,
notarissen en andère geldmannen als
haar ficbes doozen beschouwde en een
kwart eeuw lang als een Napoleon in
de geldwereld haar triomfen vierde om
eindelijk op St. Helena, in dit geval
de conciergerie te Parijs, tot rust te
komen, deze vrouw, hoe interessant haar
verschijning ook zij, vraagt op ditoogen
blik uw aandacht niet. Evenmin zal de
onsterfelijke Spaansche schatgraver, die
nog steeds volgens zijn schrijven on
schuldig te Madrid in de gevangenis
vertoeft, ofschoon hij van daar uit, dezer
dagen nog gelegenheid wist te vinden,
om een braven Gentenaar een sommetje
van 10.000 frs. afhandig te maken,
evenmin zal hp het onderwerp van dit,
artikel zijn, al mag hij ook met het
volste recht tot het gilde der oplichters
worden gerekend.
De oplichterij, die ik op 't oog heb,
vinden we niet enkel in vreemde landen
als Frankrijk en Spanje, doch evenzeer
in ons eigen goede vaderland, in stad
en dorp, in groote steden 't meest. Neemt
een dagblad in handen, onverschillig
welk, zoek de derde of vierde pagina,
die, welke gevuld is met annonces van
verschillenden aard. Lees ze vluchtig
over. Tien tegen één, dat uw oog niet
valt op een aankondiging van ongeveer
den volgenden inhoud:
Geld ter leen aingébodentegen bil
lijke voorwaarden. Strikte geheimhou
ding verzekerd. Borgen onnoodig. Re-
flekteerenden gelieven zich te wenden
onder letters aan het bureau van
dit blad.
Hebt ge wel eens nagedacht over de
strekking van dergelijke advertentiën,
over de gevolgen van die aanbiedingen,
over de gemeene oplichterij, welke daar
achter verscholen is en er aan ten
grondslag ligt. Welnu, laat me u in
korte trekken den loop schetsen van een
oplichtersoperatie, zooals zich dit dage
lijks herhaalt.
Iemand verkeert tijdelijk in nijpende
geldzorgen. Met een duizend gulden zou
hij uit den brand zijn. Maar hoe ze te
krijgen, zóó dat zijn geldverlegenheid
het minst ruchtbaar wordt? Daar valt
EEUILLETON.
30)
Werktuigelijk opende de graaf de deur.
Een bediende reikte hem op een zilveren
blad een brief over.
Wat is er?« vroeg de graaf kortaf.
•Eene dame wenscht mylady wegens een
dringende aangelegenheid te spreken!* ant
woordde de bediende.
Lady Car ley hai haar gelaat afgewend.
Zg hield zich vast aan haar stoel, alles aan
haar lichaam beefde.
•Ik ben op het oogenblik voor niemand
te spreken,* bracht zg met moeite uit. Maar
de bediende ging niet heen.
•Pardon, mylady, het is die dame in den
rouw,* zei hg.
Onstuimig keerde de dame zich nu om,
nam den brief, opende dien en zag de on-
derteekening BI. Met een wenk zond zg
den bediende weg. Tem las zg den brief
en richtte het oog op den graaf.
•Victor,* sprak zg, »de komst van deze
dame is voor mg een vingerwijzing Gods.
Ga nu heenMorgen zal je alles vernemen
alles!*
Bgna zonder zelf te weten wat hg deed,
gehoorzaamde hg en ging heen. Wat hield
men toch voor hem verborgen? Wie was
deze raadselachtige bezoekster? En wat
had die met hem en met zgn liefde uit te
staan?
Op de trap ontmoette hg een zwaar ge-
zijn oog op een advertentie: Geld aan
geboden Drommels, dat is aardig,
gemakkelijke conditiën, zelfs geen bor
gen te stellen, discretie gewaarborgd,
dat is net iets voor hem. Kom, er op
schrijven, het kost maar 5 cents, het
is licht te wagen, niemand hoeft het te
weten
De man schrijft. Een paar dagen
later komt het antwoord reeds in. De
menschenvriend, want een waarachtig
menschenvriend moet het zijn, die zoo
zich aanbiedt, om personen, welke hem
totaal onbekend zijn, uit den nood te
helpen, de menschenvriend laat er geen
gras over groeien. Hij weet: wie spoedig
helpt, helpt dubbel. Welnu, hij schrijft,
dat hij onmiddellijk over zal komen,
zijn bezigheden kuonen zoolang rusten,
want hij is diep begaan met het lot van
zijn evenmensch. Alleen verzoekt hij,
per ommegaande even de reis- en ver
blijfkosten over te maken, het hoeft
niet veel te zijn, 10 gld. is voldoende.
Dan zal alles in orde komen, daarvoor
staat de menschenvriend in.
Tien gulden denkt de man, tien
gulden hij vindt het blijkbaar
weinig, maar ik vind het veel, neen,
dat doe ik niet.
De 10 gld. wordt dus niet overge
zonden, doch weer een paar dagen later,
daar wordt gescheld. Een vreemde heer
wenscht hem te spreken. Het volgende
oogenblik ziet hij den geheimzinnigen
menschenvriend in levenden lijve voor
zich staan. Ziet u, zoo begint de
vreemdeling ik moest toch toevallig
hier zijn en nu kon ik inderdaad niet
nalaten, even bij u aan te gaan om
eens te informeeren, of uw zaken wer
kelijk reeds geschikt zijn. Ziet u, als
men zoo belang is beginnen te stellen
in iemand, laat men hem niet gaarne
Zóó spreekt de menschenvriend, doch
de man tegenover hem is geen onnoozele
en begint te begrijpen, dat hij op weg
is, leelijk bij den neus te worden ge
nomen. Hij wil de onderhandelingen af
breken, maar de menschenvriend begint
zich nu eenigszins bloot te geven. Ziet
u zoo spreekt hij ik heb reeds
eenige onvermijdelijke onkosten gemaakt
en wenschte inderdaad de zaak gaarne
tot een goed einde te brengen. Ik was
werkelijk genoodzaakt, u de reis- en
verblijfkosten te laten betalen, de sta
tuten van mijn kantoor luiden zoo. Een
paar gulden nu, en een paar gulden
nadat de zaak beklonken is, zou ook
voldoende zijn.
Zoo spreekt de menschenvriend, die
sluierde dame. Zg was slank en groot. Hg
keek haar scherp aan, doch de slaier ver
borg haar trekken geheel aan zgn oog.
Onwillekeurig maakte haar vorstelgke ge
stalte indruk op hem. Hg boog voor haar
en in het voorbggaan beantwoordde zg zgn
groet met een hoofdknikje. Hg kreeg een
voorgevoel alsof deze ontmoeting voor hem
noodlottig zou zjjn.
Beneden gekomen, keek hg nog eveu
naar boven naar die dame in diepen rouw.
Wie was zg? Welk duister geheim bracht
zgn lot in betrekking met deze vreemde,
die hem verscheen als de wandelende nacht
op het midden van den helderen dag? Welk
geheim was het toch dat zgn bestaan, zgn
liefde bedreigde. Wat zou de dag van mor
gen hem brengen? Wat zon hg vernemen
als morgen de sluier werd opgelicht van
hetgeea hem heden nog een duister raadsel
was?
XXI
Het was bgna twaalf nnr. In elegant
toilet lag Beatrice op een Ottomans in de
woonkamer van de eerste verdieping van
het slot Powsgs. Nadat xg alleen ontbeten
had, waren eerst haar matna, later Lady
Carley gekomen om naar haar te vragen,
telde die bezoeken echter niet, zg
weHschte iemand anders te zien en die ie
mand kwaui maar niet. Een boek, dat zg
in de hand had, kon haar gedachtenloop
niet wgzigen. Ze ging zoo eens naeerst
die ongelukkige val op den gladden vloer
in de gang, dan de pgn, die haar gezwol
len voet haar veroorzaakte. In de volgende
twee of drie dagen zon zg daar Bog niet
Advertentiën van 16 regels 50 et. Elke regel
meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
intusschen gebleken is de agent te zijn'
voor een kantoor. Hij staat er voor in,
dat de zaak in 't reine zal komen, hij
onderhoudt betrekkingen met heel voor
name geldmannen, die gaarne nood
lijdende zakenmenschen met hun kapi
taal ten dienste staan. Hij fungeeret
slechts als tusschenpersoon. Welnu, 2
gld. is ten slotte ook de heele wereld
niet, dat kleine bedrag raag men toch
wel wagen voor de kans om uit den
nood geholpen te worden. De menschen-
vriend-agent krijgt de 2 gld. en vertrekt.
Weer eenige dagen later. Een kort
en bondig schrijven. De menschenvriend
deelt mede, dat alles in orde is. Alleen
maar de geldman, die hij achter den
rug heeft, vindt het wat te veel ge
waagd, om zoo maar aan een hem
wildvreemden sterveling 1000 gld. te
leenen zonder eenigen waarborg. Hij
wil echter genoegen nemen met een polis
voor een levensverzekering. De schrij
ver zal alle moeite wel op zich nemen,
geneeskundig onderzoek is geheel over
bodig, er zijn immers maatschappijen,
welke dat niet meer tot eisch stellen?
De polis echter moet voornit betaald
worden, zoodat hij perommegnande een
bedrag van 25 gld. verwacht. Dan komt
alles in 't reine. Daarvan geeft de men
schenvriend de stelligste verzekering.
Onze man wordt er echter niet de
dupe van. Hij begint den toeleg nu
klaar te doorzien, doch hoevelen, die
minder vast in de schoenen staan, die
minder doorzicht of ervaring hebben
in bedriegelijke voorspiegelingen, laten
zich niet verleiden door de geslepen
heid, de schijnschoone aanbiedingen,
het lief doen van dergelijke menschen-
vrienden? Men zou zelf in nijpende
geldzorgen verkeerd moeten hebben, om
het gevaar te beseffen, dat men onder
zulke omstandigheden loopt, om in het
net van dergelijke doortrapte deugnieten
verward te raken.
Honderden menschen worden jaarlijks
het slachtoffer van de oplichterij in
bovengeschetsten vorm. Het getal lieden,
die er op uit zijn, om geld ter leen te
nemen, ook tegen de meest bezwarende
voorwaarden, schijnt met den dag toe
te nemen. En in dezelfde mate neemt
toe het aantal woekeraars, die hunne
agenten als speurhonden overal gepos
teerd hebben, om jacht te maken op
dergelijke in uitersten geldnood ver-
keerende neringdoenden. Die woekeraars
en hun handlangers zijn het, welke zich
veelal uitgeven voor directeuren van
een Crediet- of Voorschotbank, en in-
af zga. En wie zon in dien tgd een wa
kend oog op graaf Norton houden Daar-
bg kwam nog, dat de volgende week een
groot gezelschap op het slot Powsgs zou
komen. Zg danste zoo gaarne en zon zg nu
moeten big ven zitten? Oh, het was ver
schrikkelijk.
Terwgl zg dit alles bedacht, ging de deur
open en Bertha trad binnen. Ia haar jeug
dige schoonheid zag ze er zoo bekoorljjk
mogelgk uit.
•Goeden morgen, Beatrice,* zei ze. »Hoe
gaat het met je? Doet je voet nog pijn?*
Zg trad nader en drnkte haar nicht een
kns op de wangen. Het bevallig voorkomen
van Bertha was nu jaist niet geschikt om
de slechte stemming van het verwende meisje
te verbeteren.
»Acb, wat, pgn!< antwoordde zg. »Ik
won, dat ik mgn Fransche hakken in New-
York gelaten had. Zeg, Bertha, hoe laat
ben je opgestaan?*
•Na zal het komen!* dacht deze en deed
moeite een glimlach te onderdrukken, maar
gelukkig kon Beatrice haar niet zien, ze
stond achter haar stoel.
Hoe laat? Zoo omstreeks tien nor. Je
west ik behoor tot de langslaapsters.*
Heb je den graaf al gezien?*
•Ja, zeker! Wg hebben samen gewan
deld
Samen gewandeld? Waarover heb jelui
zooal gepraat? Vroeg hg naar mg
»Ja,« antwoordde Bertha twgfelend, want
in den liefderoes scheen graaf Norton alles
vergeten te hebben, natnnrlgk vroeg hg
naar je!«
Zeide hg niets van van je weet
tu8schen de sluwste oplichterij plegen,
die denkbaar is. Hun driestheid is weer
galoos, want ze weten, dat hun slacht
offers door valsche schaamte weerhou
den worden, hun ervaring aan de groote
klok te hangen. Ook hier heeft de pers
een roeping te vervullen. Zij kan het
publiek voorlichten, telkens weer voor
lichten en den waarschuwenden vinger
opheffen tegen bedriegers en hartvoch
tige uitzuigers, die onder 't mom van
menschenliefde hun schandelijke prak
tijken uitoefenen.
Tengevolge van het noodweer op de kusten
van Noorwagen en Denemarken zgn ver
scheidene booten en visscherssch uiten ver
ongelukt.
De Noorsche bark »G. S. Peary* is bjj
Skagan gestrandde bemanning, bestaande
uit 12 persouen, is op 1 na verdronken.
Volgens den overlevende zag de kapitein
het Skager seinlicht voor een scheepslantaarn
aan en hield hg derwaarts koers.
Het gevolg wus, dat het schip een oogen
blik tegen den grond stootte, weer los kwam,
opnieuw strandde en daarop geheel naar
den kelder ging.
In de Zwecleche bladen, die een paar
kolom zee-ongelnkken bevatten, lezen wg,
dat eon groot aantal schepen, loods- en vis-
schersb^oten ontredderd zgn of vermist wor
den; vele hebben schipbreuk g8lerlen, waar-
bjj verscheidene visschers zgn omgekomen.
Ook op het land heefc er so der t een
veertigtal jaren niet zulk een vreeseljjke
storm gewoed. De telegraphischa en tele-
phonische gemeenschap met het overige Eu
ropa werd voor een oogenblik geheel ver
broken. Geheele daken vlogen in verschei
dene steden door de lucht en ook hier zgn
verscheidene menschenlevens te betreuren.
Het aantal ongelukken is nog niat te be-
schatten.
Prinses Lonise van Saksen heeft tegenover
een correspondent van >The New-York
Herald* haar spgt uitgedrukt over 't feit,
dat door de pers zooveel onjuiste en bljjk-
baar op schandaal speculeerende verhalen
omtrent haar in omloop worden gebracht.
Bovendien wordt de prinses overstroomd met
brieven waarin haar om een onderhoud en
portretten gevraagd wordt.
Van een sensatiemakend New-Yorksch
blad ontving zg een aanbieding om voor
wel?*
Van het plan om met je te trouwen?
Neen, geen woord!*
Zachtkens sloeg Bertha ha<»r arm om haar
nicht en vroeg: »Lieve Beatrice, denk je
niet, dat er een klein misverstand heeft ge-
heerscht bg het gesprek op dien avond, toen
wg op het meer van Maeroom gevaren
hebben?*
•Een misverstand?* herhaalde Beatrice
verwonderd. »Ik begrgp je niet, spreek toch
duidelgk
Bertha stond verlegen om de rechte woor
den te kiezen.
Dat zal ik doen, al valt het mg ook
zwaar. Ik moet je iets mededeelen, dat niet
zeer aangenaam is. Nu, Beatrice, er was een
misverstand in het spel!*
•Ik begrgp nog altgd'niet, wat je be
doelt, Bertha l< riep Beatrice uit. »Spreek
je van dat varen te Maeroom? Hg vroeg
me to8Dt of ik met hem wilde trouwen
dat wil zeggen op bedekte wijze bekende hg
mg zgne liefde. Eindelgk zeide hg, dat hg
met mgne ouders zou spreken. Hoe kan daar
nu een misverstand in het spel komen
En toch is het zool Lieve Beatrice, graaf
Norton moest wel met je ouders spreken,
maar niet met betrekking op jou.*
Bertha!* riep zg nit en wilde opsprin
gen, vergetende dat haar toestand baar dit
belette. Haar oogen schoten vuur. >Wat zeg
je daar? Zeg op, ik beveel het je
•Nu dan, Beatrice, wat de graaf met je
besproken heeft in de boot op het meer, dat
bedoelde niet zooals jg het begrepen
hebt. Het doelde op rnjjl*
•Op jon?*
1500 francs een brief van tien regels af te
staandeze brief werd door prinses Louise
verachtelijk weggeworpen. Verder heeft de
prinses den Herald «-correspondent ver
klaard, dat haar daad niet ov ergld of on
doordacht is, dat Aadré Giron de eenige
man is dien zg liefheeft, dat zg, zooals 't
gewoonlgk in vorstelgke huwelijken gaat,
door haar ouders werd uitgehuwelijkt zonder
dat met haar eigen gevoelens werd rekening
gebonden, dat zg haar kinderen liefheeft,
doch hen niet heeft kunnen opvoeden zooals
zg dat wenschte en alleen om hen nog zoo
vele jaren haar verdriet aan 't Saksische hof
gedragen heeft.
Van andere zgde wordt gemeld dat d«
prinses, hoewel zich veilig gevoelend onder
de Zwitserache wetgeving, de mogelijkheid
dat men haar ontvoert niet nit 't oog ver
liest en zjj steeds een revolver en een dolk
zich draagt.
Omtrent het Dresdener Hofdrama wordt
gemeld
Nadat de Kroonprins zgn voornemen had
te kennen gegeven in zake de vlocht der
Kroonprinses de rechterlijke macht te doen
beslissen, werd door den Koning tot dit doel
een bijzonder gerechtshof ingesteld waarin
7 rechters zitting znllen hebben. De aan
klacht zal gebaseerd zgn op verbreking der
echtelijke gemeenschap.
Te Columbia, in Znid-Carolina, zgn dezer
dagen een negerin en baar echtgenoot, bei
den beschuldigd van moord op een mede
burger, door eene groote en razende volks
menigte uit de gevangenis gehaald en naar
een brug gesleept. Daar aangekomen legde
men hen stroppen om den hals en hing hen
aan de brugleuning op, waarna van alle
kanten uit een ontelbaar getal geweerloopen
een ware kogelregen op hen werd afge
zonden.
In eene Zondag te Madrid gehouden ver
gadering van Carlisten zgn plannen bespro
ken om de partg op hechter grondslagen
te hervormen. De wenscheljjkheid werd be
toogd dat don Jaime in het haweljjk zul
treden, en besloten dat de partg de regee
ring alleen zal steunen, wanneer de onaf
hankelijkheid des vaderlands bedreigd wordt.
Te St. Blaise, nabjj Neurenberg, is een
krankzinnige Italiaan, zekere Machetto, ge
arresteerd, die bekend heeft de dader te zgn
van den dynamiet-aanslag op de kathedraal
te Gevè ie.
•Ja, op mg, Beatrice! Hg heeft mg ten
huwelijk gevraagd.*
Wat? En wat heb je....?«
•Ik heb zgn aanzoek aangenomen. Dezen
morgen heb ik den graaf het jawoord ge
geven
Er volgde een lange stilte. Het gelaat
van Beatrice was bgna niet te herkennen,
zoo vertrokken was het. Plotseling verborg
zg het in haar handen en barstte in tra
nen uit.
Beatrice!* riep Bertha, die er vau aan
gedaan was, »om Gods wil, schrei toch niet
zool Heb je hem dan zoo innig lief?*
Als met een tooverslag verdwenen haar
tranen.
Hem liefhebben?* riep zg uit. »Ik denk
er niet aan. Maardatdat is on
gehoord. Waarom maakt hg me dan voort
durend het bof? Waarom sprak hg dan
woorden tot me, dia ik niet anders kon op
vatten, dan als een bekentenis van zgn liefle
voor mg? Waarom dat alles, als hg jon tot
vrouw begeerde? En het ergste is nog, dat
jjj niet zooveel om hem geeft!*
Zg keek de arme Berths aan, alsof ze
haar met de oogen wilde vernietigen.
En mag ik dan eens vragen, hoeveel jg
om hem geeft, als je hem niet bemint?*
Meer toch dan jg, want ik ben althans
niet op een ander verliefd!*
•Ei, op wien ben ik dan verliefd?*
•Op Charles!* luidde het stellige ant
woord van Beatrice. Ontken dat eens als
je durft! Jg bent op Charles verliefd en
Charles op jon!* en zg keek Bertha zoo
scherp aan, dat deze de oogen neersloeg.
icuMcaamijiii.miMMMWiiBin «na—gcanimil I III
Buitenland.
Wordt vervolgd).