Het Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Hommelerwaard. Een landbouwbelang. M 2181. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. WOENSDAG 14 JAN. 1903. Reeds werd van meer dan eene zijde de aandacht geschonken aan een artikel in het „Sociaal Weekblad", van de hand van Dr. G. W. Bruinsma, getiteld: „de Landbouw en de bieten." De algemeene strekking van het artikel is: een lans te breken voor het behoud, in hare tegenwoordige uitgebreidheid, van de beetwortelsuikercultuur. Het aantal beteelde hectaren bedroeg in 1900 over het geheele land genomen zeker honderd vijftig duizend, en men zegt dus niet te veel, wanneer men be weert, dat de belangen van den Neder- landschen landbouw bij het voortbestaan der Nederlandsche su.kerindustrie zeer na betrokken zijn. Gaan wij de geschiedenis na, dan blijkt het, dat men vooiheen in Neder land, voor zoover betreft de kleigronden, alleen oog had voor den tarwebouw, of althans voor den graanbouw in het al gemeen. Tot op zekere hoogte hing dit samen met de toen heerschende eco nomische begrippen. Men meende na melijk, dat elk land noodwendig, wat bet voedsel betreft, in zijne eigene be hoeften moet kunnen voorzien. Vandaar dat de buitenlandsche concurrentie dan ook een schrikbeeld was. Maar men vergat dat de wereld niet bestaat uit eenige kleine, aparte aard bolletjes, maar wel degelijk één geheel is, en dat bij de duidelijk zichtbare toeneming van het wereldverkeer, plaat selijke invloeden en toestanden den door slag niet langer kunnen geven. Deze worden integendeel door de algemeene wereld toestand en beheerscht. De wereld markt geeft den doorslag. Toen men in verschillende streken der aarde, onder anderen in Argentinië en de Vereenigde Staten van Noord- Amerika op groote schaal koren ging verbouwen, kwam de concurrentie van zelf en meende men nog tegen den stroom te kunnen oproeien. Dat was natuurlijk een hersenschim. Maar wat is het gevolg geweest van de groote, gevreesde concurrentie? Dat het volk goedkoop brood eet en de verschrikke lijke schommelingen in de prijzen, die vroeger zoo vaak voorkwamen, ver- dweuen zijn. Toen is, na 1870, langzamerhand de FEUILLETON. bietenteelt ingevoerd, op de gronden voor tarweteelt geschikt. Misschien is nooit eenig gewas in ons vaderland van zoo groot belang voor den landbouw geweest. Ook staat het vast, dat deze cultuur veel tot ontwik keling van den landbouw heeft bijge dragen, omdat het juist deze is, die de nuttigheid en het doelmatig gebruik van kunstmeststoffen heeft geleerd, terwijl de bekende afval der suikerfabrieken, de pulp, een uitmuntend bijvoeder, de uitbreiding van den veestapel mogelijk heeft gemaakt in streken waar de vee teelt geen hooge vlucht kon nemen terwijl de beetwortelcultuur over het algemeen vele rappe handen werk geeft en dus minder gevaar oplevert voor het vervangen van handenarbeid door dien der machines. Nu zijn sommigen, en in hoofdzaak de suikerfabrikanten, van meening dat de suikerindustrie in ons land sterk zal verminderen, als een gevolg van de besluiten der bekende Brusselsche suiker conventie, waarbij de regeeringen der suikerverbouwende staten zich hebben neergelegd. Zooals bekend is bestaat om zich tot ons eigen land te bepalen, een vrij hooge suikeraccijns, maar wordt door de regeering aan de suikerfabri kanten een hooge premie toegekend bij uitvoer naar het buitenland, waardoor hier te lande dure suiker wordt ge bruikt, terwijl Engeland onze suiker zeer goedkoop betrekt en de Engelsche jam- fabrieken bloeien. Aan dozen onnatuur- 1 ij ken toestand, waardoor de suiker industrie kunstmatig beschermd wordt ten koste van de Nederlandsche ver bruikers, zal nu spoedig een einde wor den gemaakt en in andere suikerver bouwende landen zal in ongeveer ge lijken geest worden gehandeld. Wij verwachten hiervansterke verlaging van den suikerprijs binnen 's lands, een toenemend verbruik en een flinke ont wikkeling van de fabrieks-nij verheid, die suiker als grondstof gebruikt. Het ligt echter thans niet op onzen weg d'ze vraag te bespreken. Wij zullen natuurlijk de gebeurtenissen moeten af wachten, daar alles nog slechts op on derstellingen rust. De mogelijkheid dat de beetwortelcultuur in Nederland in haar tegenwoordigen omvang in belang rijke mate zal worden ingekrompen, erkennen wij. Maar wat wij niet kunnen inzien is, dat dit voor den landbouw een ramp en een zaak van zeer groote beteekenis voor het algemeen belang zou moeten zijn. Men versta ons welOnze meening is natuurlijk niet dat het een gewenschte zaak is, wanneer de eene of andere bloeiende cultuur in verval geraakt. Wij wilden er alleen op wijzen, dat het verval van den landbouw in het alge meen afhankelijk kan of mag wezen van de afnemende levenskracht van één enkelen tak. Toen de korenbouw nog werd ge houden voor de eenig mogelijke, eenig gewenschte, dacht men er niet aan, dat de zaken eens zouden veran leren en liet Gods water over Gods akker loopen. Men vergat de heilzame economische les, dat men in veranderde omstandig heden niet mag vast houden aan het bestaande en, wanneer het getij verloopt, de bakens verzet moeten worden. Toen de tarweval kwam was Leiden in last. Men wilde tegen den stroom oproeien. Die buitenlandsche concur rentie moest worden geweerd. Er moesten invoerrechten worden geheven. Er moest een graanwet komen! Sinds zijn twintig jaar verloopen. Niemand denkt meer aan een graan wet. De Nederlandsche landbouw heeft al den raad gekregen om den geheelen tarwebouw maar te laten varen. De invoer gaat ongestoord zijn gang. 't Is alles buitenlandsche waar die we krijgen en, we merkten het reeds op, we eten heerlijk goedkoop brood. Dat is de geschiedenis van het graan. Het kan, ook de geschiedenis van de suiker wezen. Landbouwers, vergaapt uzelven niet aan een misschien ijdel toekomstbeeld. Het zou dwaas wezen, te meeneu dat de suikerteelt, zelfs onder de gunstigste omstandigheden, zal voort gaan zooals dit in de laatste twintig jaren het geval is geweest. Zelfs zij, die al het mogelijke zouden willen doen om, desnoods door buitengewone maat regelen, achteruitgang te voorkomen, erkennen dat dezelfde grondeD, die voor de suiker worden aangewend, ook voor verschillende andere soorten van ge wassen geschikt zijndat een boer niet alles op één kaart moet zetten, dat hij, als de tijden daarop wijzen, in veran dering van cultuur heil moet zoeken en, boven alles, altijd op veelzijdigheid bedacht moet zijn, en mislukking van den eenen of anderen oogst of daling der prijzen, steeds moet kunnen worden opgewogen door de opbrengt van andere gewassen. Wij vertrouwen dat de Nederlandsche suikerindustrie met geene enkele wet geving op dit artikel zal staan of vallen maar tevens, dat in de toekomst onze landbouwers zich, bij eiken tegenslag en achteruitgang, door in tijds genomen en doeltreffende maatregelen voor schade zullen weten te vrijwaren. N. C. UWD VAN ALIENS VOOR Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.00. franco per poat zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 fit. Elke regel meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. BW, 'iWifcatia acir-ny -uzi 33) »Weet je nog hoe ze er uitzag?* »Zjj bat donker haar en donkere oogen en baar gelaat was vriendeljjk, meer weet ik niet.« Lady Carby zag haar neef scherp aan. >Kan je niet gissen wie zjj was?* »Neen, volstrekt niet! Wie was zjj?c »De dame, die je gist ren gezien hebt.* »Maar wie was die dame?< Eerst na een lange stilte volgde het ant woordBlanca Norton!* Bliksemsnel sprong graaf \ictor op. »Het meisje, dat mgn arme mama gehaat en vervolgd heeft en aan haar moord mede plichtig was? Het meisje, dat tnet uw hulp uit de gevangenis ontsnapt is?« »Victor, hoe durf je het wagen, Blanca te beschuldigen!* zeide Lady Carley, die bu eveneens opstond. Blanca was een marte lares, geen moordenares Dat zjj je mama haatte, was baar niet kwaljjk te neuien. Zonder het te weten, ontnam je mama haar het geluk van h *ar leven Voor de wangunst die Blanca tegen je mama koesterde, voor deze eenige zeer vergeefljjke fout heeft zjj geboet met een lang troosteloos leven. Heeft zg niet genoeg geboet door met de schuld van anderen beladen, uit het vaderland en uit den kring van haar vrienden verbannen te worden?* »Als de schuld niet op haar rustte, dan toch op haar broeder!* antwoordde de graaf op kouden toon. »Hoe kan je oordselen over iets, wat God alleen weet? Beschuldig noch dsn broeder noch de zoster. Alle msnscheljjk oordeel kan falen. Blanca Norton is onschuldig aan den dood van je mama en zonder schuld is haar lot diep beklagenswaardig. Zg offerde vrgwillig haar leven op om je vader te ver plegen, zg richtte hem op in zjjn zwaar ljjden en was jarenlang voor hem een zorg dragende zuster. Zg verliet hem geen seconde. Hoe zwaar hij ook aan haar misdeed, nooit heeft; zg zich anders gewroken dan door toewgdunde liefde. Ik heb je vader lief gehad, maar dat had ik niet kannen doen Lady Carley zonk in haar stoel terag, haar krachtm waren uitgeput. Victor stond overbluft. »Gelooft je mg vr /eg zg. »Ja tante*, antwoordde hg. »Vergeef het mg! Zou ik haar niet eens kannen zien? Ik zou haar zoo gaarne mjjn dank betui gen »Ja, zg verdient een goed woord van je ofschoon wat kan een woord van dank opwegen tegen een opgeoff jrd leven Je zult haar zien, deze martelares voor de schuld van anderen*, besloot zg en wag gelde voor hem heen naar de deur, die zich achter haar sloot. Hg was alleen. Was dit e-vn droom of werkelgkheid? Zgn vader nog in leven? In verwarring liet hg zjjn blikken door het vertrek zwe ven. Onbemerkt ging de deur open en Blanca Norton stond op eenige schreden afstands van hem. »Victor!« klonk bet van haar lippen en ogna angstig strekte zg de hand naar hem uit. Miss Norton! Blanca! Zooevea vernam ik, dat mgu vader nog leeft en dat IT zoo veel opofferende grootmoedigheid heeft ge toond! Dat heeft niet aan u verdiend 1 Laat mg, zgn zoon, n daarvoor mjjn har- teljjken dank betnigeü »Stil,« zeide zg goedig, >noera mg Blanca of nicht, maar ni t miss Norton! Hos vreemd klinkt die naam in mjjn oorenl Se dert drieëntwintig jaren heb ik dien naam niet hooren uitspreken Graat Victor voelde een rilling door zjjne ledan gaan. Voerde n eea anderen naam? Ach, hoe kon ik vergeten »Dat ik mg voor de wereld verborg, om dat ik vervolgd werd wegens moord,* vulde zjj aan. >Jn, toen ik nit de gevangenis ontvluchtte, nam ik de naam Miss Black aan. Vier maanden bracht ik in een nede rige betrekking door, en leefde van den ar beid mjjner handen. Die tjjd in mgn leven was hat zwaarst. Toen nam ik het besluit mgn leven te wjjden aan de verpleging van je vader, wiens verstand na zgn ziekte ver duisterd was, en die door de geaeesheeren otgeneesljjk was verklaard. Tanta Elisabeth, die de gedachte niet kon verdragen, dat je vader in een gesticht zou verpleegd worden, versterkte n:jj in mgn voornemen! Zg koos een landelgke woning en daarheen bruch- ten wij ja vader met twee trouwe bedien den, den ouden Hooper en Martha. Door een hoogen muur aan alle zjjden van de buitenwereld afgesloten, leef ik daar stil en eenzaam met je vader. Niemand kent hem, niemand kent mg. Zeer zelden verlaat ik die plek gronds, waar ik mg geheel thnis gevoel.* Zg haalde diep a letn en liet haar blik over het grauwe landschap zweven. Be wondering en uiedeljjden vervulden het ge- mo*d van den jongen man. Zg gevoelde zich geheel thuis aan de zgde van een waan zinnigen ouden man, terwgl haar de schuld van een zware misdaad werd toegedicht. Lfuiteniana, Uit Madrid wordt dd. 11 dezer gemeld: Toen het hof uit de kerk terugkwam, loste iemand een pisiool-chot, zonder iemand te raken. De dader werd aangehouden en is Feito genaamd. Hg verklaarde bg zgn verhoor, dat hjj slechts don opperkamerheer bad willen dooden. In zgn zakken vond men verschillende briefkaarten, gericht tot den burgemeester van Madrid, benevens ontvangstbewijzen van aangeteekende brieven aan President Roose velt, den Koning van Engeland, den Kei zer van Duitschland, don Czaar en den Pre sident van het Hof van Justitie te Mexico. De dader verklaarde verder, dat hjj ge huwd is met een Fransche vrouw, die hem in een krankzinnigengesticht deed opsluiten. 00 ontkent anarchist te zgn. De politie-agent, die Feito arresteerde, legde de volgende verklaring af: »Toen het rjjtuig vau den Koning voor bij ging, sprong iemand naar voren, die een pistool op het tweede rjjtuig richtte.* »Ik gaf hem toen een slag met mjjn sa bel, waardoor hjj verhinderd werd een tweede schot te lossen.* Fiito riep toen: »Gij hebt mjj willen dooden, maar ik wil Sotomayor dooden, die de oorzaak is van al mgn rampen.* Sotomayor was echter niet in het rjjtuig. De laatste verhoorvn van Feito hebbes bevestigd dat deze aan vervolgingswaanzin ljjdt. Hevige sneeuwstormen hebben Zaterdag de spoortreinen tusschen Fort Wiiliam en Glasgow tot staan gebracht. Tengevolge van Geen wonder, dat zjj op veertig-jarigen leeftijd reeds grjjs was. Zjj scheen zgn gedachten te raden en een glimlach verhelderde haar gelaat. »Victor, ik gevoel mg niet ongelukkig, geloof mjj. Je vader was mjj meer waard dan mgn leven, en hg is dat nog! Ofschoon hg mjj niets meer is den een schadnw van vroeger, zou ik toch nergens anders kunnen leven dan hg hem. Tante Elisabeth bezocht ons som8 in onze eenzaamheid en als ze je dan meebracht en ik je op mjjn arm mocht dragen dan begeerde ik geen beter lot. En nu hoor ik opeens vau je plan om te trouwen.* >Dat is mjjn plan,* antwoordde hjj zwaarmoedig. »Maar zjj weet nog niet, dat mgn papa nog leeft. Wie weet, of zjj nog toestemt als zjj verneemt, dat rang en titel hem toekomen en niet mjj »Heefc het meisje ja lief?* vroeg Blanca ernstig. »Of je liefde voor haar koestert, behoef ik je niet te vragen.* »Neen, dat behoeft u niet te vragen Zonder haar is het leven mg Hjj bleef steken en liet het hoofd zakken. »flad ik het maar vroeger geweten! Hoe zal het nu gaan »Denk je dan ook haar te verliezen, wan neer je den rang en den titel van je vader verloor »Dat kan ik niet met zekerheid zeggen. Bertha heeft een edel gemoed, maar zal zjj niet gelooven, dat ik haar opzettelijk be drogen heb En dan nog welk meisje zou onverschillig zgn voor een hoogen rang en groote rjjkdommen?* >A!s een meisje oprecht bemint, vraagt ze daar wsinig naar. Victor, ik hoop, dat zg je werkelgk liefheeft.* »Zg zal mg liefhebben 1* antwoordde hg ongeduldig. Zjj heeft het me beloofd, en een den sterken wind, hoopte de sneeuw zich tot tien voet hoog op. De ochtend-expres van Fort William naar Glasgow is niet verder gekomen dan Luibnnchlach en vloog later uit 'net spoor, toen men onder gefor- ct-erden druk een weg door de sneeuwmassa wilde banen. De stationschef te Corronr moest de hongerig?» passagiers spjjzigen. Een tweede trein kwam ook niet verder dan Corrour. Op verzoek van Marconi, zal president Roosevelt na de opening van het station voor draadlooze telegrafii te Cape Cod de eerste boodschap over den Oceaan zenden. Zjj zal gericht 7,jjn aan koning Edward en, naar men verwacht, door hetzelfde gemeen schapsmiddel beantwoord worden. Marconi zal de boodschap zelf overseinen. De »Z"it« en de »Oesterreichische Volks- zeitnng* W8ten te vertellen, dat Frans Jozef weer een nFuwe familieverrassing wacht. De rewezen kroonprinses Stefani», tegen woordig gravin Lonyay, zou nu weer met haar man overhoop liggen en het geschil zou reeds zoo hoog-geloopen zjjn, dat echt scheiding ook hier het parool is. De Wiener Allgemeine Zeitang* ook al een blad, dat evenals de »Zeit« druk werk maakt van zulke vorsteljjke famiiiezaakj s zegt, dat graaf Looyay besloten is te schei len omdat hjj geen lust heeft zich lan ger de onverkwikkelijke achteruitzettingen te laten welgevallen, die hjj van 't Oosten- rjjksche hof heelt te verduren gehad hjj ver schillende gelegenheden. Bjj die onaange name ondervindingen komen nog fiaanciëele moeielgkheden. Stefanie kreeg bjj haar tweed» huweljjk van den Keizer 2.000.000 kronen mede als bruidschat; koning Leo pold geeft haar jaarljjks 50.000 kronen. Maar zjj komt er niet mede rond. Het ergste van alles is evenwel, dat de graaf klaagt over bet onverdragelgk karakter van zjjn gemalin; iets dat geen verwondering behoeft te baren als men zich herinnert, dat diezelfde eigenschap van Stbfanie van gezaghebbende zgde als een der re-lenen voor het tragisch uiteinde van kroonprins Rudolf is gegeven. Het schjjnt, dat graaf Lonyay onlangs plotseling naar de Riviera is gereisd en van daar Stefanie m»t zjjn besluit in kennis meisje als Bertha liegt niet!* Blanca keek hem twjjfelend aan. Bemint zjj j8 niet zoo innig, als jg haar?* vroeg zjj met beven 'e stem. >Neen, niet zoo innig, dat heeft ze mjj openhartig gezegd, maar een liefde zoo groot als do mjjne, wekt wederliefde.* >Niet altjjd, Victor, o neen! Hoe geluk kig had ik dan moeten zjjn! Maar j* bemint haar en je znlt noch haar, noch ja erfgoed verliezen. Als je dat zelf niet wil dan be hoeft zjj volstrekt niets van dit alles te weten »Zou ik geheimen hebben voor Bertha? Dat nooit! Zjj moet het weten! Vre-s niets, Blanca! Ons geheim is bg haar wèl be waard Hg bemerkte, dat zjj over deze woorden ontstelde, m iar zjj herstelds zich eu zeide op kalmen toon Zooals ja wilt! Weet wel, wat j» doet en vat er op het spel staat! Voor de we reld is en bljjft je vader dood, als rustte hjj reeds naast je macua!* >Arme mama! was het goed gehandeld, haar ongewroken te laten? Ik vraag het u, Blanca: was het goed den moordenaar on gestraft te lat n ontkomen om de eer van ons hnis te redden!* Oh, welk een blik trof hem uit Blanca's oogen. Daarin was diepe smart, iunig me delijden en groote b zorgdheid ta lezen. »Je doelt op mgn broeder, op Juan Nor ton? Victor, de misdaad was wreed, ellendig, eu toch heeft men goed gehandeld door den moordenaar aan de menschelgke gerechtig heid te onttrekken. God alleen kent de paden der menseden laat dit genoeg zjjn!* >Ik ga met u mee naar Londen, naar mgn vader!* riep de graaf plotseling uit, nadut beiden een poos hadden gezwegen. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1903 | | pagina 1