Het Land van Heusden en Lltena, de Langstraat en de Bommelenvaard. Uitgever: L.. J. VEERMAH, Heusden. M 2196 ZATERDAG 7 MAART. 1903. AAN WIE DE SCHULD? UrJD VAN ALTEN^ 11 Mei 1899. De Ned. Vereeniging van Spoor- en Tramweg-personeel houdt haar jaarlijksche algemeene vergadering en draagt haar bestuur op, een paar verzoeken in 't belang van het perso neel te richten tot de directie van de Holl. IJzeren Spoor weg-Maatschappij. 21 November 1899. Het bestuur der bovenvermelde vereeniging kwijt zich van haar opdracht en wendt zich diens volgens tot den heer Van Hasselt, ge delegeerd lid van den Raad van Ad ministratie der H. IJ. S. M. door middel van een hoogst beleefd schrijven, waarin het eenige inlichtingen verzocht omtrent het pensioenfonds der Maatschappij, waartoe de beambten verplicht zijn bij te dragen. Geen antwoord. 17 April 1900. Het bestuur richt tot den heer Van Hasselt een hoffelijk verzoek om eenig antwoord op zijn brief van 21 November des vorigen jaars. Geen antwoord. 15 September 1900. Weder een vrien delijke herinnering aan de beide vorige brieven, gericht aan den heer Van Hasselt. Geen antwoord. 29 December 1900. Het bestuur der vereeniging richt zich in beleefd schrij ven tot den Raad van Administratie met verzoek den heer Van Hasselt op dracht te willen verleenen tot beant woording. 14 Januari 1901. Het eerste ant woord komt in en bevat de weigering van den Raad van Administratie, om zijn tusschenkomst te verleenen in de hangende kwestie tusschen het Gedele geerd Lid en 't bestuur der vereeniging. Het spreekwoord zegteen goed woord vindt een goede plaats. Dit goede woord nu vond in 't geheel geen plaats. Hoe uiterst hoffelijk de toon ook was, waarin het schrijven van 't bestuur der ver eeniging was gesteld, de heer Van Hasselt achtte het zelfs geen antwoord waardig. De burgerlijke beleefdheid, in 't dagelijksch verkeer der menschen onderling, zoo nauwlettend in acht ge nomen op straffe van een onbeschofte rekel gescholden te worden, werd hier ten eenenmale verwaarloosd. Nu kunnen FEUILLETON. we alles onbesproken laten, loonregeling, arbeidsduur, rusttijden, grieven en klach ten, welke ook, doch deze hondsche houding van den meerdere tegenover den mindere kan toch stellig niet strek ken tot bevordering of handhaving van den goeden geest onder het spoorweg personeel. Voor de bevordering en be waring van den goeden geest onder een uitgebreid personeel is in Holland althans iets anders noodig dan een hooghartige blik, een minachtend stil zwijgen, een zelfbewuste houding van den Generaal. En bovendien het spoor wegpersoneel bestaat toch niet uit plebs Nu zal niemand willen beweren, dat bovenstaande geschiedenis twee jaren later de aanleiding werd tot de bekende spoorwegstaking, doch buiten kijf is het, dat deze geschiedenis de gespannen ver houding doet kennen, die er al lang bestond tusschen directie en personeel. Buiten kijf is het, dat deze geschiedenis de heerschende ontevredenheid onder het personeel deed toenemen, nieuwe olie was uitgegoten in het vuur van gekrenkte eigenliefde; want niets stuit een zelf bewusten Hollander meer tegen de borst, niets maakt hem wreveliger, dan behandeld te worden als een nul in 't cijfer, als iemand, wien men zelfs geen wederwoord waardig keurt. Dit overwegende, komt het ons niet meer verwonderlijk voor, dat op 22 Februari jl. een der voormannen der beweging kon verklaren„dat vóór de staking het geheele spoorwegpersoneel in een toestand van ontstemming ver keerde; zoodat, toen de staking een maal werd geproclameerd, het eigenlijk iedereen onverschillig was, op welke basis die proclamatie was gegrond." Het was een onrechtmatige daad van het spoorwegpersoneel, om den arbeid neer te leggen, een eigenmachtige han deling, strekkende tot nadeel en onge rief, tot schande ook voor geheel onze natie, doch de weerzinwekkende hou ding van de directiën der Maatschap pijen, Oost-Indisch doof blijvende ook voor de meest rechtmatige grieven, de organ'satiën harer onderhoorigen negee- rende in kille onverschilligheid en trot- sche laatdunkendheid, heeft ongetwijfeld de zielen geschikt gemaakt voor die plotselinge opwelling, die spontane en algemeene uiting van geestdrift, toen het wachtwoordstaken! gegeven werd. 1 Kort was de strijd, volkomen de zege praal, en in den roes der overwinning werden eischen gesteld, bedreigingen uitgesproken, bedreigingen aan de Hooge Regeering des lands. Afkeurenswaardig, onduldbaar zeer zeker, doch zou men mogen vragen aan wie de schuld Aan één der partijen of aan beide? VCX)B Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per S maanden f l.OO. franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 et. Elke regel meer 7Vi et. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. 48) »Mjjnbeer de graaf is zeer zwak,* zeide de bediende, die de dame inliet. De koorts en het ongeduldig verlangen naar de dames heeft hem zeer aangegrepen. Hjj wenscht mevrouw de gravin dadel jjk te spreken.* Lady Carley wachtte haar op de trap. In stomme ontroering omhelsde zij Bertha en geleidde haar naar do ziekenkamer, waar zjj aan de deur achterbleef. Daar was Hertha nu alleen met den stervende. Hjj zat opge richt tusschen versch iden kussens, die hem steunden. Zjjn blik rustte met onuitspreke lijke liefde op haar. Aan zjjn bed geknield rustte haar hand in de zjjne. Hoe dit kwam wist zjj niet, nivar in het aangezicht van den dood dacht zjj aan geen recht of on recht meer. >Bertha, dank, dat ge gekomen zjjt,« fluis terde hg. »Het loopt met mg ten einde, het is goed zoo. Mjjn leven was rampzalig en het zou niet anders geworden zjjn. De ge dachte dat ik zoo'n ellendig bestaan tot in hoogen ouderdom zou moeten voortsleepen, bracht mg meermalen in verzoeking om de hand aan mjjzelven te slaan. Maar God heeft mg barmhartig voor deze laatste zonde be waard; hij zond den dood om tug de lang beteerde verlossing te breDgen.* Zjj boog zich neder over zjjn uitgeteerde handen en, geheel tegen haar voornemen, drukte zg daar een kus op. »Je hebt ook veel geleden,* vervolgde hg zacht, »en toch, hoe weinig was het mgn bedoeling je leed te veroorzakenIk dacht er slechts aan je gelukkig te maken en zie, hoe miste ik mgn doal. Je leeft in armoede en in de eenzaamheid, terwjjl mgn handel wijze alleen voortkwam uit de edelste be weegredenen, ja, mgn rechtsgevoel eischte het van mjj.« Victor, kwel je zeiven nu niet met de vraag, wat recht of onrecht geweest is,« sprak zg deelnemend. »La,at het verledene nu maar rusten.* Hg schudde het hoofd. >Kom dichter bjj mg zitten en laat mgn hand los, Bertha,* sprak hjj opgewonden. »Hoe kan ik weten of ge mg vergiffenis schenkt, wanneer ge alles weet, of ge niet veeleer met afschuw me ontvlucht!* Ze nam plaats op een stoel dicht bjj hem en zat onbeweeglijk, in afwachting van het raadsel te vernemen, dat hen beiden ge scheiden had. >Mgn ongeluk heb ik te danken aan den nacht waarin mgn vader stierf, drie weken voor ons hnweljjk,* vervolgde de graaf. »In dien nacht vernam ik de waarheid omtrent den dood van mjjne ongelnkkige moeder. Bertha, je herinnert ja nog wel, wat ja zei op den avond, voordat je het slot van tante Elisabeth heimeljjk verliet? Je zei: Dat was niet Blanca Norton, dat was niet haar broe der Jnan, het was graaf Norton zelf, die zgn vrouw vermoordde Ge hebt de waarheid gesproken. Mjjne arme moeder stierf door de hand nijjns vaders. Wuarom heeft hg die euveldaad begaan? Omdat hg sedert weken ontoerekenbaar was en zgn geestestoestand kende! Hg alleen wist dat, maar met de sluwheid van een krankzinnige verborg hg zijn toestand voor iedereen 1 Zelfs mgn moeder vermoedde niets! Je weet, dat krankzinnigheid in mgn familie erfelgk is. Met onweerstaanbare macht drong die kwaal hem om zgn vrouw te vermoor den. Hoe onbegrgpeljjk zoo'n aandrang ook Buitenland. De Boedapester politi.s heeft dez-r dagen em internationalen oplichter gevat, die we gens do lalrjjke bedriegerijen tot een der govjiarlijksten van zjju soort mo«>t gerekend worden, en over wiens levensloop het po- litiepersburean gisteren eenige bijzonderhe den mededeelde. Josef Spitzer, zoo heet da man, werd in 1847 in een klein dorp bg Boadapest ge boren, en was door zjjne ouders voor kell- ner opgeleidbg bet uitbreken van den Rnssisch-Turkaehen oorlog verdwem hjj uit Hongarge, om na eenige maanden in eene schitterende Turksche uniform terug te kee- ren. Hjj noemde zich na Joessoef-bey en beweerde dezen titel als belooning voor zjjne dapperheid in den veldtocht van den Sultan verkregen te hebben en daarmede het recht de Turksche uniform te dragen, terwjjl la ter bleek dat hjj als stalknecht bjj een paar- denleverancier gediend had. In 1875 had hg in de stad Eger een meisje gehuwd, dat hjj evenwel na eenige maanden verliet, om twee jarun later, zonder van zjjne eerste vrouw gescheiden te zgn, ten tweede male en nu een zeer vermogend meisje te trou wen. Nadat hg van deze vrouw de hnwe- ljjksjjft, groot 20,000 gulden, in handen had weten te krjjgen, liet hjj ook haar zitten, zonder zich verder om baar te be- komm^ren. Toen bij evenwel in 1885 den directeur eener verzekeringsmaatschappij in Boedapest opgelicht had, werd daarvan aan gifte gedaan bjj da politie en werd Spitzer veroordeeld tot 6 maanden gevangenisstraf om deze straf niet te ondergaan vluchtte hjj naar Amerika. In New-York noemde hjj zich Josef Csalari Edler von Csetényi en huwde daar nog drie malen, waarbjj steeds de huwelijksgift het doel zjjner han deling was. In 1892 keerde hg naar Boedapest terug wezen moge, ze zat bjj hem in het bloed. Nog voordat de wittebroodsweken voorbjj waren, gevoelde hjj dien aandrang reeds, en telkens kwam hjj weer op, als hjj met mjjn moeder alleen was. Met alle macht bood bjj weerstand, langer dan een jaar, maar hjj kon dien drang niet overwinnen. Misschien zon het hem toch gelakt zgn le venslang zich meester te bljjven, want hg had mjjne moeder innig lief. Doch daar kwam Juan en eischte haar op. Toen deed de jaloezie het overige. Hjj had beiden in het park heimeljjk gadegeslagen en wat hjj zag, verwarde zgn zinnen. Nog dienzelfden avond werd hg naar het slot Powaijs bjj oom Godfried geroepen. Onderweg liet da jaloezie hem geen rust. Een stem in zjju binnenste riep aanhoudend Je vrouw is bg hem, ga heen en overval ze! Als e?n waanzinnige bezield met ean dierijjk verlangen ooi te dooden, keerde hjj terug. Hjj vond mgn moeder alleen, inge slapen bjj het open venster, waar hjj haar kort te voren verlaten had. E»n dolk, die zjj als vouwbeen gebruikte, lag op da tafel. Hjj greep dien en «tiet hem haar in de borst. Dat was het werk van een oogenblik; toen hg den dolk terugtrok lag zjjn vrouw doodgestoken voor hem. Ontsteltenis greep hem aan niet voor de gevolgen, daar dacht hjj niet om maar voor de stilte des doods. De waanzin draef hem opnieuw voort hg vluchtte, niemand zag ham. Aan den ingang van het park wierp hjj den dolk ia het kreupelhout, sprong op zgn paard en jaagde in jjlende vaart verder. Onderweg viel hem in, dat zgn waanzin ontdekt kon worden, dan zou men hem in een gesticht plaatsen en van de wereld af zonderen, zooals al zulke ongelukkigen. Hoe het hem gelukte zjju misdaad te verbergen, is onverklaarbaar doch niemand vatte en lichtte hier verschillende menschen op, wien hjj goed betaalde betrekkingen beloofde en die hem groote sommen als borgtocht ter hand steldan. Uit vrees voor de politie verliet hjj wederom Boedapest ea ging nog maals naar Amerika; ook ditmaal leefde hjj in New-York van oplichtergen en in het politieblad zgn kolom man gevuld mat de opsomming der schurkenstreken die hjj zoo wel ('aar als later in Parjjs, Berljja en andere Duit8che steden uithaalde. Voor anderhalt jaar keerde hjj weer naar Boedapest terug, en maakte hier keunis met een kapitein der infanterie, wien hjj zich als dr Fischer ait New-York voorstelde niet lang daarna verloofde hjj zich met diens zuster en wist tevens zgn tookomstiga zwa ger voor eenige zeer belangrjjke patenten, die natnurljjk niet bestonden, 17000 kr. afhandig te maken. Intnsschen had hjj eene zeer rjjke weduwe leeren kennen, de schoon zuster van een professor in Boedapest, en terwjjl hjj den kapitein mededeel le, dat hjj wegens de noodige documenten voor het hnweljjk naar Amerika moest reizsn, huwde hjj in eene provinciestad de weduwe en vestigde zich met zjjne zesde vrouw ia Stnhl- weissenburg, waar hjj nn gearresteerd is. Wanneer men deze geschiedenis leest, sehjjnt het onbegrjjpeljjk dat het dezen schurk zoo herhaaldeljjk gelukte vrouwen en hunne verwanten te misleiden, hoewel dit eenigszins verklaarbaar is, wanneer men uit de details van het politiebericht ziet met welke onbeschaamdheid hjj steeds optrad, en op wHke wjjze hjj de noodige officieele stukken wist na te maken en te vervalschen. De Daily Mail* verneemt uit Shangai, dat de bnitengewoon hooge belasting in de provincie Tjili de bevolking tot wanhoop gedreven heeftwelingelichte personen vree zen voor een spoedigen algemeenen opstand en zeggen dat, in weerwil van de verzeke ringen van sommige Belgische Maatschap- pjjen, die bjj de spoorwegen in China als belanghebbende betrokken zgn, de toekomst zeer zorgwekkend is. Dinsdagochtend is te Londen Edwards, de moordenaar van een maD, vrouw en kind, opgehangen. Billington, de benl, ver trok 's avonds met den trein van Londen en viel in slaap. Een medereiziger greep IVMMBWBlWHIMWHtf I II I I IIÜIHU ,<Wr r». verdenking tegen hem op. Blanca alleen had gezien, dat hjj den dolk in de hand had en den doodelijkea stoot toebracht. Zjj zag hem vluchten en bleef als versteend op den drem pel staan. Wat er volgde, vernam mjjn vader niet meer. Zjjn verstand bleef gekrenkt, hjj verviel tot stompzinnigheid. Dit alles vernam ik, Bertha, van mjjn stervenden vader, toen ik bjj hem ontboden werd. Met evenveel ontzetting als je nu naar dit ver haal luistert, hoord* ik toen naar zgn zelf beschuldiging. Het is, of ik hem nu nog hoor zeggen: Dit wilde ik je voor mgn dood nog zeggen, eerstens omdat ik geloof, dat ge recht hebt om dit te weten, en tweedens, om je te waarschuwen. Men heeft mjj ge zegd, dat ge wilt trouwen. Victor bezin, eer ge begint! Ge zjjt mgn zoon. Ge zjjt van mjjn bloed. Ge bemint je bruid niet minder, dan ik haar beminde, die door mgn hand gestorven is, ik zag nog eens: bezin, eer ja begint! Mgn lot kan js ook treffen! Denk aan het lot van je moe IerHet is mgn laatste wensch, bjjna zou ik zeggen: mgn bivel: bljjf ongetrouwdLaat ons geslacht uit sterven en daarmee den vloek, die er op rast en daarop bljjft rusten, zoolang er nog een Norton leeft. Als door furiën ge dreven, vluchtte ik uit de kamer en uit het huis. Het was of ik den vloek reeds op mg voelde drukkeD, waarvoor mgn vader mg gewaarschuwd had. Toen men mjj met gewH 1 weer bjj mgn vader terugbracht, was zjju ljjden ten einde, hg was dood!* Overweldigd door de herrinnering aan den vreeseljjken nacht, zweeg graaf Nor ton eenige minuten, voordat hg weer voortging »De begrafenis was voorbjj. Ik trok de giftige pjjl met gaweld uit mjjn hart. Ik wilde niet van je afzien. Ondanks waar- hem toen aan en wierp hem uit den trein. De machinist van een volgenden trein zag een man aan den weg liggen en hield op. Billington was buiten kennis. Hjj is naar een gasthuis gebracht. Met eenige kwet suren en kneuzingen is hg er afgekomen. De dader is zoek. Voor rekening der Bnlgaarsche en Ser vische regeeringen leggen paardenkooperi beslag op groote hoeveelheden paarden te Stuhlweisenbnrg in Hongarjje. Honderden paarden zjjn reeds verzonden en treinen to! staan tot vertrek gereed. Natnnrljjk staat deze zaak in verband met de mogelijkheden, die Macedonië in 't leven kan roepen. Officieele berichten zgn te Constantinopel ingekomen, dat benden van Bnlgaarsche revolntjpnairen zich op verschillende punten in Macedonië vertoond hebben, hetgeen men beschouwt als het begiu van een algemeen oproer. Tevens wordt beweerd, dat de bevolking niet alleen de beuden steunt met voedsel en verbljjf, doch hen tevens op de hoogte houdt van de beweging der Tnrksche troe pen, hetgeen eene vervolging uiterst moei- ljjk maakt. Zoo heeft b.v. een bende, dia zich ophield tusschen Seres en Strumnitza, da telegraafdraden doorgesneden, terwgl een andere bende van vjjf en twintig personen zich verschanste in een steenen gebouw in een dorp, gelegen aan het meer Presta in het rilajet Monastir. Van de gendarmen, welke uitgezonden werden om de benda te verdrjjven, werden er twee gedood, waar onder de commandant. Volgens een telegram dat de Times* uit Tandzjer ontvangt, bljjken de jongste overwinningsbulletins van den Sultan ver zonnen te zgn. Integendeel, de regeerings- troepen zouden den 27en Februari een nederlaag geleden hebben: 1600 man moe ten toen in hun kamp overrompeld zjju door Boe-Hamara. Da regeringstroepen vluchtten in verwarring, alias achterlatende. Laffan meldt dat te Caracas wordt be weerd, dat tusschen de kolen aan boord van de >Restanrador«, tosn deze door de Duit- schers aan Venezuela werd teruggegeven, een bom gevonden werd. De regeeringsbla- den noemen dit een schurkenstreek, die bewjjst, dat Dnitschland in overleg met de schuwingen en vermaningen zwoer ik dat ik je niet wilde prjjs geven ter wille vau dien krankzinnigen man. Maar toch was ik dszelfde niet meer vaa vroeger. Toen ik weer thuis was, klonk dag en nacht een stem in mjjn binnenste: Mjjn lot kan u ook treffenDenk aan het lot van uw moederEn dan dacht ik aan die voorspellingAls op den dag van het hnweljjk de bruid sterft, zal het geslacht der Nottons uitsterven! Gaf dat niet dui- deljjk te kennen, welk lot mjj wachtte? Had mgn vader niet voorspeld, wat mgn bruid te wachten stond? Ja, dat was het ik moest je vermoordenNiets, niets zou js daar van kannen redden! Die ge dachte beroofde mjj van mgn verstand, sedert wist ik even goed als mgn vader, dat ik waanzinnig was: ik leed aan een soort van vervolgenswaanzin, ik ontvluchtte je, omdat ik in je persoon het noodlot zag, dat me vervolgde. Vroeg of laat zal ik haar vermoorden! klonk het voortdurend in mgn binnenste. Maar mgn liefde wees mg den weg om ons beiden te redden; het kostte mg een zware strjjd, maar ik verliet jeIk had me dat offer heel anders voorgesteld. Overtuigd vau uw weinige liefde, dacht ik, dat het ljjden alleen aan mjjne zjjde zou zgn. Ik had slechts de keuze tusschen: u te dooden of te verlaten! Als ik laf genoeg was geweest om bjj u te bljjvaD, dan zou het'tot een misdaad geko men zgn, maar omdat ik aanhoudend het ontbloote zwaard boven uw hoofd zag zwe ven en het dreigend ongeluk niet anders kou voorkomen heb ik je verlaten 1 Dit heeft ons gescheiden, Bertha, het duistere geheim, dat ik van mjjn vader erfde! Oor deel na, Bertha, of ge mjj vergiffenis kunt schenken Hg zweeg. Wordt vervoljd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1903 | | pagina 1