Hel Land van Hensden en Aliena, de Langstraat en de Bommelervvaard. Onze gedachte. Udtgever: L.. J. YEERMAH, Heusden. WOENSDAG 25 MAART. 1903. lAm VAN ALTEN^ VOOB Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden l.OO. Franco per poat zonder prjjs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. ■M 2201. Adyertentiën yan 16 regela 50 ct. Elke regel meer 7Vi ct. Groote letters naar plaatsruimte. Adyertentiën worden tot Dinsdag- en Vrjjdagayond ingewacht. „Gedachte" stamt af van „denken". Hoe dikwijls hoort men niet zeg gen men mag zijn gedachte toch vrijuit zeggen! Wel zeker, maar ook dikwijls zouden wij moeten vragenhebt gij bij die „ge dachte" werkelijk gedacht? Öf was 't soms een overneming van eens anders gedachte Wij nemen eens aan, dat alles wat bestaat, een gevolg is van „nadenken", dus van denlcen. Een architect denht eerst, daarna bouwt hij een huis; een schilder ziet in zijn gedachte van te voren, wat hij meent te zullen schilderen, hij overziet in den geest zijn werk, zooals 't zich voltooid voor zal doen, reeds vóór hij er in werkelijkheid aan begonnen is. Uit bekende wetten (een gevolg van de gedachte) trekt men gevolgtrekkingen, waaruit een nieuwe toepassing ontstaan kan, men bouwt voort op de gedachte van een ander; wat anderen vóór ons wellicht honderden ja duizenden jaren ter overdenking gekost heeft, is ons een grondslag waarop wij kunnen voort bouwen; doordat wij niet hebben te zoeken naar vele bewijzen die wij zonder eenig gevaar kunnen aannemen, kunnen onze gedachten verder, steeds verder gaan: wij denken verder, op 't geen anderen vóór ons reeds gedacht hebben. Yelen, die in onzen tijd meer denken dan vele anderen, zien wat „zij missen", weinigen wat „zij bezitten." Alom begint er echter een vragen en antwoorden, een zoeken, een trachten te vinden. Menig antwoord op dit vragen zal later blijken verkeerd te zijn, toch zijn de drang, waarmede gevraagd, de ijver waarmede geantwoord wordt, goede teekenen. Langzamerhand ziet men, dat op de vraag: Wat is de hoogste voortbren gingskracht van den mensch? geant woord wordt: dat mag thans de vraag niet meer zijn, vraag lieverhoe komen wij aan het hoogst mogelijke mensch- zijn 1 Want overal wordt het verlangen ge voeld naar een krachtig gemeenschaps leven, en bij allen schijn van materia lisme, die zich over onze samenleving heeft uitgespreid, drijft een zedelijk- heidsdrang, die onder den druk van vroegere traditiën en toestanden onbe staanbaar was, den mensch thans voor waarts. FEUILLETON. 53) •Ik vertrek morgen in de vroegte,» ant woordde zjj dof. Zjj stonden nu voor bet hotel. Al vaster klemde ze zich aan zgn arm vast als een drenkeling, die een plank grjjpt om zich te redden. Wjj zjjn er,c sprak hg ongedwongen. Het bevrjjdt me van een zwaren lust, dat g« me vrgspreekt van alL schuld aan uw ongeluk.» Hoe zou ik u ooit iets verwgten, Char les? Al was er nog zooveel gebeurd Dan dank ik het toeval, dat ik u ont moet heb. Het doet me goed te weten, dat ge rjjk en gelukkig zjjt en dat u een schit terende toekomst wacht.» Hg greep haar hand, drukte die harteljjk en besloot: »God beware u, als wjj elkaar nooit wederzien, en vaarwel, Bertha Toen las hg in haar diep treurende oogen de waarheid. Zjj beminde hem nog altjjd. Er ging hem een gloeiende pjjl door het hart. Een voetganger liep hen bjjna tegen het Ijjf. Dat deed ben bedenken, dat ze op straat stonden en de aandaeht der voorbij gangers trokken. Vaarwel!» sprak hg nogmaals. Kramp achtig drukte hg haar hand, liet ze op eens los en ging heen met de woorden: •Vaarwel Bertha, voor eeuwig I» De gedachten van velen vormen de openbare meening, daarom moet ook de enkele juist leeren denken. Is dus onze gedachte rein, verheven, schoon, dan zal hierdoor een kracht de wereld worden ingezonden, die in de eerste plaats op ons eigen leven en op dat van onze omgeving, van grooten invloed zijn kan, en, vereenigd met de gedachten van anderen, van velen, van de meerderheid onzer, zal zij een onweerstaanbaren in vloed uitoefenen op ons allen. Wij zijn in zooverre dus de bouw meesters van on3 eigen verstand, van ons eigen leven, want wij zijn in staat het goede te denken, en tot het begrijpen van al wat in de natuur en in het men- schelijk gemoed is. Elke gedachte schiet wortel, brengt haars gelijke voort en vermenigvuldigt zich. Is zij goeddan zal zij goed uit werken, is zij verkeerd, dan voert zij het kwade met zich. In den dagelijkschen tredmolen van het leven worden wij, helaas, dikwijls bestormd door beslommeringen, door ongunstige invloeden, die ons beletten ons voldoende te wijden aan de ver heffing en veredeling van ons leven, doch de gedachten van den enkelen mensch, van zoo grooten invloed als zij is, kunnen ons op den weg helpen. Overweeg daarom in welke richting gij uw gedachte sturen zult. Buitenland. De Engelsche regeering schijnt met Ier land groote plannen te hebben. Niet alleen verwacht men eerlang de indiening van een wetsontwerp tot regeling van de land kwestie, maar zelfs schrjjft men haar het plan toe, Ierland iets te geren in den geest van Home Rule. Zoo heeft zich, volgens de Belfast Evening Telegraph, T. W. Rus sell uitgelaten. En nu verneemt de Daily Express uit Dublin, dat op aandringen van den koning de regeering een soort Home Rule overweegt, »dat wel niet zoo ver gaat als de nationalisten verlangen, maar dat zg toch dankbaar zullen aanvaarden.» Niet ver van de haven van New-York is de passagiersboot »PIymouth« met 500 passagiers en 200 man equipage aan boord, aangevaren door 't vrachtstoomschip de •City of Taunton.Slechts met moeite kon de Plymouth» drjjvende gehouden worden. Voor zoover op het oogenblik van afzending van het bericht bekend was, zjjn er 6 per sonen in hunne hutten verdronken. Men Zg sprak geen woord om hem terug te houden, hjj ging heen. Maar zg kon niet spreken, zg stond als vastgenageld aan den grond, zg zag hem uit haar oog verdwjj- nen, haar laatste sprankje hoop vervloog. Met hem verdween haar levensgeluk 1 Het was voorbjj, alles, alles! XXXVII. Ongeveer een week later was Charles Stuart in zgn nieuwe betrekking. Zgn bezig heden lieten hem weinig tjjd tot overden kingen, ofschoon Bertha's beeld hem telkens voor den geest zweefde. Den zesden dag van zgn verbljjf te St. Louis ontving hg een telegram uit Naw- Yerk. Wat was er gebeurd? Hg scheurde den omslag open en las Bertha is stervende, geen hoop meer. Kom dadel jjk hier. Beatrice. Als wezenloos staarde Charles naar die Jobstjjding! Bertha sterveBds! Dat beroofde hem bgna van zgn verstand. En tegeljjker- tjjd zag hg in, dat zgn onverschilligheid slechts valsch was geweest, niets, niets dan trots, gekwetste jjdelheid en kleingeestige wraak, die geheel verdween nu hjj Bertha zou moeten verliezen! De oude liefde slui merde in hem; nu greep ze zgn hart met grooter geweld aan. Zou hg Bertha moeten verliezen? O, neen! dat mocht, dat kon niet zgn! Hg keek op de klok. Als hg zóó weg liep zonder van kleeding te verwisselen, dan kon hg nog juist den trein halen. Hg verloor geen minuut, nam een plaatskaartje en spoorde nacht en dag door. vreest echter dat het aantal slachtoffers grooter is. De »City of Taunton» liep zeer veel averjj op. Te Marienbad is een personentrein uit Pilsen, toen hg het station binnenreed, op een gedeelte van een voor zjjn tgd vertrok ken Karlsbader trein ingereden. De hoofd conducteur van den eersten trein werd ge dood en bovendien werden de 2 machinisten en 5 andere menschen gekwetst. Aan de New-York Herald» wordt uit Port of Spain gegeind, dat de Engelsche kruiser Pallashet Venezolaaneche oor logsschip »Restaurador« wegens zeeroof heeft opgebracht. Pe gouverneur van de Kaapkolonie heeft er in toegestemd overwjjld alle staatkundige gevangenen in vrjjheid te stellen. Er zgn maatregelen getroffen om ze naar hun woon plaatsen terug te zenden. Een aantal zgn al losgelaten, tegen het einde der week zullen allen vfjj zgn. In de amnestie zjjn ook ge kleurde politieke gevangenen begrepen, die bjj verschillende opstanden betrokken zgn geweest. Een bericht dat uit Belgrado komt is stellig in hooge mate geschikt alom ver bazing te wekken. Er wordt daarin namelijk gezegd, dat de radicalen van plan zjjn over den moordaanslag op wjjlen koning Milan onthullingen te doen, waaruit zou bljjken, dat koning Alexander zelf dit plan zou beraamd hebben. In de öervLche couranten is daarover natunrljjk niets te vinden, daar de strenge eensuur dit niet toeliet, maar wanneer men terugdenkt aan de gebeurte nissen der laatste dagen van dat drama, dan kan men zich niet voorstellen hoe eene zoo afschuweljjke combinatie mogeljjk zou kunnen geweest zjjn. De dader Kuezevits twjjtelde geen oogenblik of bjj had zjjn leven verbeurdmet hem waren als opsto- kers de meest invoedrjjke radicalen aange klaagd en ex-koning Milan verlangde met nadruk ook voor hen de doodstraf, die de krjjgsraad zeker ook zou hebben uitge sproken wanneer niet koning Alexander één dag voor het uitspreken van het vonnis zjjn invloed had doen gelden. Kuezevits evenwel verklaarde eenige minuten voor de executie, reeds aan het graf staande, aan den geedeljjke die hem bijstond, dat hg voor God verklaren kon, dat alle medebe schuldigden onschuldig waren, en dat hjj alleen zonder medeplichtigen het plan be raamd en ten uitvoer gebracht had. Pasjits New-York! riep de conducteur eindeljjk, eindeljjk! Charles nam een rjjtuig en bjj het vallen van den avond bereikte hjj de woning van zjjn mama. Beatrice ontving hem onder een stroom van tranen. »Is het reeds te laat!» vroeg hjj dadelgk. »Neen 1 Nog leeft zeluidde het antwoord. Vermoeid zonk hjj op een stoel neer, hjj bon niet goed meer big ven staan, zoo ver moeid en overspannen was hjj. Wat scheelt haar?» vroeg hg. •Ja, wat? De geneesheeren weten het eigenljjk zelf niet. Maar wat geeft dat, of we den naam van de ziekte weten Ze heb ben alle hoop opgegeven.» Zjj barstte in snikken uit. Charles zat als verlamd. sis er geen hoop meer?» Waar leven is, is altgd nog hoop,» zei ze, alleen om hem wat op te beuren. >Het droevigste is, dat ze naar den dood verlangt. Ik geloof, dat ze niets meer aan het leven hecht. Kort geleden zei ze: Yan den be ginne af is mjjn leven mg tot last geweest. IJdelheid en verkeerde eerzucht hebben me verleid om aan jjdelen glans meer waarde te hechten, dan ze verdienen. Ze heeft haar testament gemaakt, zoodra ze ziek werd, Charles. Ze heeft u tot haar universeelen erfgenaam benoemd.» Hg antwoordde niet, zgn blik zwierf over het drukke gewoel op straat. >Arme Bertha,» hervatte Beatrice weer. •Ze heeft aan allen gedacht, ook aan mg. Ea 's nachts, als zjj git, roept ze onophou- deljjk om u en dan smeekt ze zoo hartroe- en met hem de overige radicalen die hun leven aan koning Alexander te danken hadden, zwoeren daarop eeuwige trouw en dankbaarheid aan den koning. En nu zou den zjj het zgn die den koning willen aan klagen Hoewel het bericht door vele Hongaarsehe en Kroatische dagbladen opgenomen is, moet men de waarheid sterk betwjjtelen, omdat op het doen van zulk een aanklacht bovendien een zware straf zou staan. Volgens de »Tribuna« hebben twee Ita- liaansche ingenieurs, Turchi en Brune ge- heeten, een uitvinding gedaan, die het moge- ljjk maakt tegeljjkertjjd langs eenzelfden draad te telegrafeeren en te telefoneeren. De Italiaansche minister van postergen stelt groot belang in deza uitvinding. Uit Salzburg wordt aan het Berliner Tageblatt» gemeld dat prinses Louise buiten zichzelve is over het laatste manifest van den Koning van Saksen, vooral over de zin snede betreffende de »diep gevallen vrouw». Haar omgeving verliest haar geen oogen blik uit het oog. De prinses riep uit: »Hoe is het mogeljjk, dat men mjjn zwjjgen op deze .wjjze beloont!» Zg dreigt met onthul lingen om te zaggen, waarom zjj tot de vlucht heeft besloten. De opgewondenheid, waarin de prinses verkeert, moet naar de meening van de geneesheeren van zeer on- gunstigen invloed zgn op den toestand van de prinses. Een ander bericht meldt: De gewezen Kroonprinses van Saksen moet ernstig ziek zgn van aandoening over het manifest van koning George. Haar vader, de Groothertog van Toskane, is over dat stuk zoo boos, dat hjj besloten moet hebben, voortaan de zaak zjjner dochter te verde digen. In dat geval kan het Saksische Hof dus een antwoord verwachten, dat verre van aangenaam zal zgn. Uit Caracas wordt dd. 22 dezer gemeld In de Boodschap, waarin president Castro Zaterdag aan het Congres zgn ontslagaan vrage deed, wordt gezegd, dat krachtige pogingen werden aangewend om hem door de opstandelingen te laten verjagen, nadat hjj geweigerd had, zich aan de eischen van Engeland en Duitschland te onderwerpen. Maar nu de souvereiniteit van het land niet meer in gevaar is, dient hjj zjjn ont slagaanvrage met een rustig geweten in. Zgn eenige wensch is, om Venezuela in voor spoed te zien. rend om vergiffenis, dat ik besloot, spoedig om u te telegrafeeren.» Weet ze dat?» stamelde hjj. »Neen,« antwoordde Beatrice, die wel be merkte, hoe hjj was aangedaan, >zjj heeft uitdrukkeljjk bevolen, u niet te waarschu wen voor het met haar afgeloopen was. Dan moest ik u ook vertellen, van haar huwaljjk en van het noodlottige geheim, waarvoor de graaf met zgn geluk en ten slotte met zgn leven moest boeten. Wilt ge dat nu hooren, Charles?» Hjj knikte en toen verhaalde zjj het treu rig noodlot van de familie Norton, het on geluk van den vader en van den zoon. Zjj sprak van den dag, waarop het huwelijk gesloten was en wat er vervolgens met bei den was voorgevallen. Het was geheel don ker geworden, toen het verhaal ten einde was. Er volgde een poos van drukkends stilte. Toen vroeg hjj zacht: Wanneer kan ik haar zien?» •Elk oogenblik,» antwoordde zg bedroefd. Alles, wat zjj nog verlangt, wordt toege staan. Als er nog redding mogeljjk is, dan moet die van u komen! Mama en Stella zjjn bjj haar.» Zjj draalde een oogenblik. •Charles, ge moet er niet boos om worden, maar zjj denkt, dat ge met Stella verloofd zgt!» Die woorden troffen hem smarteljjk, maar hjj antwoordde niets. Zga gedachten waren bjj Bertha, die hjj zou terugzienals een stervende. Weinige minuten later waren zjj reeds op weg naar het hótel, waar Bertha haar In de nachtzitting van het Congres werd eenstemmig besloten de ontslagaanvrage van president Castro niet aan te nemen. Heden werd dit besluit den president medegedeeld. Een bericht van 23 dezer luidt De president weigert op zjjn besluit terug te komen. Hjj werkt aan eene nieuwe pre- sidentieele boodschap. In sommige gemeenten van het Zwit- sersche kanton Bern zjjn reglementen vast gesteld betreffende een oorlog, dien men daar dit jaar voeren wil tegen de meikevers. Meestal wordt bjj deze reglementen het ver zamelen en dooden der meikevers voor het heele grondgebied der gemeente verplichtend gesteld. Per hectare moeten 5 kilogram kevers worden verzameld, op het kilo gaan ongeveer 2000 stuks. Voor het inle veren van meikevers boven de 5 kilogram per hectare worden premies uitgeloofd; wie daarentegen de voorgeschreven hoeveelheid kevers niet inlevert, vervalt in een boete en moet bovendien voor elk kilo, dat hjj te weinig heeft, 40 rappen in de gemeente kas storten. Te Dusseldorp verschenen op het hoofd kantoor van de belastingen twee hoogge plaatste ambtenaren uit Keulen om de kas te inspecteeren. Er werd een groot tekort ontdekt. De le secretaris heeft daarop zelf moord gepleegd. Te Maintz heeft de kassier van de Volks bank, iemand die deze betrekking vele jaren bekleed had, 25,000 mk. verduisterd. Te Christburg, in West-Pruisen, is een commies van de posterjjen in hechtenis ge nomen, wegens verduistering van ten naaste bjj duizend postwissels. Nu Chamberlain erkend heeft, dat de ver halen over d8 slechte behandeling die de Kaffers van de Boeren ondervonden over dreven zgn, herinnert Frederick Mackarness in de Daily News» aan de heftige rede voering, waarmede de minister den 19en October 1899 zgn politiek verdedigde. Daar in zeide hjj: »De behandeling van de in boorlingen in Transvaal was sehandeljjk. Zjj was wreed (brutal). Zjj was een be schaafde mogendheid onwaardig.» Wie zgn de mannen, op wier inlichtingen Chamber lain zoo heeft gesproken? vraagt Mackar ness. Dezelfde die hem nu aanbevelen de veelwjjverjj der Kaffers als slavernjj van de vrouwen te behandelen? Volgens een officiëele mededeeling is te intrek had genomen. Eerst trad Beatrice de ziekenkamer bin nen en trof daar den geneesheer aan. Beatrice deelde hem mede, dat haar broeder uit St. Louis was overgekomen en slechts op de toestemming van den dokter wachtte om binnen te treden. Laat hem gerust binnenkomen,» ant woordde de geneesheer. »Men behoeft niets meer te laten, uit vrees van haar toestand te verergeren.» •Zou zjj hem nog herkennen?» vroeg Beatrice. •Ja, nog wel.» Beatrice snelde heen om haar broeder te halen. Charles waggel de naar binnen en trad voor het bed! Barmhartige God, was dat Bertha? Ker mend zonk hjj bjj het bed op een stoel neer en vatte haar hand. Die aanraking deed haar de oogen opslaan.. •Charles!» fluisterde zjj en een straal van vreugde verhelderde haar vervallen gelaat. »Hm,« mompelde de dokter, niet weinig verrast door de plotselinge verandering, die hjj opmerkte. Laten wjj deze twee niet storen,» fluisterde hjj Beatrice toe, >dat schjjnt haar goed te doen.» Ia alle stilte verlieten zjj de kamer, zon der dat Charles of Bertha het bemerkten. Zjj waren aan de wereld ontrukt en lieten hun oogen in elkaar ziel lezen. Zoo verliepen eenige minuten. Charles,» fluisterde Bertha toen, »ik wenschte u zoo gaarne nog eens te zien voor mjjn dood. En ge zgt gekomen! Haat ge irtjj niet meer?» Wordt vervolgd). IIEIÏÏIBLAD •aBSaWMMWWMa—ÖMM—MMMMS

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1903 | | pagina 1