Hel Land van Hensden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
M 2207.
Be Men lij de vertillende volleren
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
WOENSDAG 15 APRIL.
1903.
De Roode Roovers.
unq van alten*-
VOOB
Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO.
Franco per post zonder prgsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Adrertentiën van 16 regels 50 et. Elke regel
meer 71/* ot. Groote letters naar plaateruimte.
Adrertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond
ingewacht.
Men kan er van op aan, gedachtig
aan het Duitsche spreekwoord: „der
Menscb ist was er iszt", de mensch is,
wat hij eet, dat ongetwijfeld veel waar
heid bevat, dat een blik in de keuken
van een volk ons veel van zijn karak
tertrekken en eigenaardigheden ont
sluieren zal. Een klein overzicht van
de wijze, waarop verschillende volkeren
hun Spijzen toebereiden, zal dus niet
alleen uit een maagkundig oogpunt van
belang wezen, maar zal tevens een
menschkundige studie moeten zijn.
Het is verstandig, om onze revue te
beginnen met de bespreking der keuken
van hen, die een groote en goede
maag hebben en veel tijd aan hun maal
tijden kunnen besteden de Polynesiërs.
Op de meeste eilanden, door dezen volks
stam bewoond, troffen de eerste zee
vaarders geen andere groote zoogdieren
aan dan het varken en den hond, die
beide met veel graagte werden opge
peuzeld.
De smakelijke wijze, waarop men
aldaar dit vleesch toebereidt, zou zelfs
een Europeeschen lekkerbek doen water
tanden. Men graaft eerst een groeve,
die de grootte heeft van het dier, om
haar daarna zorgvuldig met platte steenen
te bemetselen. Wanneer deze primitieve
oven door kolen verwarmd is, legt men
het dier er in en voegt er eenige wór-
telen, die in geurige bladeren zijn ge
wikkeld, aan toe. Daarna wordt alles
met aarde dicht gestopt, totdat de spijze
door de warmte langzaam gaar gewor
den is. Ook de schildpad, die soms 10
k 15 pond overheerlijk vleesch levert,
weten deze natuurvolkeren zich te doen
smaken. De bewoners van Sanna daar
entegen beschouwen zeeëgels en aard
wormen als een ware delicatesse; zij
breken ze voorzichtig in tweeën en zui
gen ze uit over den smaak valt niet
te twisten.
De gerechten der Japaneezen munten
door grooten eenvoud uit. Godsdienstige
gebruiken ontzeggen hun het nuttigen
van vleesch. Melk verafschuwt de Ja
panner als ware het wit bloed en ook
boter wordt door hem versmaad. Kleine
koeken en meelgerechten, fijne groenten
en peulvruchten, rijst, thee, koffie en
allerhande visschen, die nu eens gekookt,
dan weer gebakken en ook wel rauw
genuttigd worden, maken de Japansche
spijslijst uit.
De Tay, een zeer gewilde visch in
Japan, vormen op het menu altijd de
FEUILLETON.
hoofdschotel. Het dier wordt levend in
zeer dunne schijfjes gesneden, die men
echter aaneen laat. Deze operatie ver-
eischt een groote handigheid en onge
twijfeld veel vlugheid, daar de visch
nog levend moet worden opgediend. Men
giet hem dan wat azijn in de oogen,
waarop het gemartelde dier voor het
laatst ineen krimpt; de mooten vallen
uit elkaar en worden met veel smaak
verorberd.
Op het Chineesche menu prijken
boven aan als fijnste delicatesse de be
kende eetbare vogelnestjes. Het voor
naamste gerecht vormt rijst, smakelijk
toebereid met het vleesch van varken,
schaap, wilden hond, kat, ja zelfs rat.
De laatste, eens tijdens een hongersnood1
als noodzakelyk kwaad beschouwd, is
nu een der lekkerste beetjes der Chi
neesche tafel geworden.
Ook gevogelte, groenten en peul
vruchten worden met graagte genuttigd.
In het gereed maken van allerlei bouil
lons en confituren heeft de Chineesche
kok zijn meester nog niet gevonden. In
het land der gestaarten wordt het meest
thee en arak gedronken, terwijl de wijn
er warm en uit porceleinen kopjes ge
noten wordt. Eerst sedert een eeuw is
opium, dat vroeger alleen geneesmiddel
was, er tot genotmiddel verheven. Tabak
wordt er gerookt en gepruimd, welk lot
ook de areca noot en de beetwortel hebben
te ondergaan. Over het algemeen is de
Chinees geen fijnproever; hij heeft meer
oog voor de kwantiteit dan voor de
kwaliteit. Ook bij feestelijke gelegen
heden verhoogt de hoeveelheid de hoe
danigheid van den maaltijdongelooflijke
massa's worden onder die omstandig
heden met ivoren stokjes naar binnen
gewerkt. Ook dorst lijdt de langstaart
niet gaarne. Het is dan ook geen zeld
zaamheid na zulk een bachanaal den
waardigen „baba" of den altijd sjache-
renden tokohouder, door twee feestge-
nooten ondersteund, naar huis te zien
strompelen.
Allerjongste reisbeschrijvingen eerst
hebben ons een blik gegund in de keuken
der halfwilde nomadenstammen der Kir-
gizen. Dit volk leeft van schapen- en
paarden vleesch dat in den winter als
rookvleesch en worst op tafel komt en
's zomers in den vorm van kleine kaasjes
in de zon wordt gedroogd%
Brood en groenten zijn onbekende
heerlijkheden, thee echter behoort tot
de geliefkoosde drankenook kumis
(gegiste melk). Beide worden met zout
en schapenvet gekookt. Deze thee wordt
vervaardigd van de blaadjes van den
4)
•Jnffrouw Carnaway natuurlijk.*
•Neen, geen woord. Heeft ze 't ff dan
medegedeeld
Mascall aarzelde. »Ik herinner mg niet
juist naeer door den schrik of zg 't was
die 't mg mededeelde of dat ik 't gegist
heb, 't kwam zoo in me op en ik heb er
den geheelen dag een voorg roei van ge
had.*
Maar* ^T'de Lawrence, »als zg 't u
niet gezegd beeiL~^—SU mÜ ze 't
zeker niet gedaan danvktmt u 't u wel
verbeeld of gedroomd hebben.*
>Ik droom overdag niet. Ik hen geen
romanschrijver,* antwoordde Mascall koel.
Wel, laten we hopen dat u 't mis heeft,*
zeide Lawrence, geen acht slaand op deze
steek onder water. Het wantrouwen schoot
sLel wortel in hem. Altjjd had hg die roo-
ver-geschiedenis met verachting aangehoord,
't was te zot een Calabrische of Sicili-
aansche rooverbende, die menschen ontvoer
de en ze op losprjjs stelde in een groote
Ecgelsche fabrieks-stad. Op zjjn hoogst kon
men het beschouwen als een ruwe, practische
grap om lichtgeloovigen vrees an te jagen.
Maar dat een knappe, cynische man van
de wereld, zooals Mascall, er aan geloofde,
was hem op zgn minst genomen onver*
klaarbaar. En als juffrouw Carnaway hem
niets had verteld, hoe kon hij dan weten
dat Sir Joseph gevangen genomen was? Hjj
naai zich voor zgn oogen goed de kost te
geven.
•Juffrouw Carnaway zou de heeren gaarne
even spreken,* zeide de huisknecht.
Zjj werden in een klein boudoir gelaten
waar Clarina alleen en bleek, zat. Hare
o^gen zagen vol vertrouwen tot Lawrence
op. Zg toonde hun den brief.
•Geschreven met een schrijfmachine
zeide Lawrence.
•Om ontdekking van 't handschrift te
vermjjden, ongetwjjfeld,* voegde Mascall er
aan toe.
Worden» schrijfmachines hier veel ge
bruikt?*
O ja iedereen gebruikt Z8 bjjna.«
Eén ding is zeker,* zeide Lawrence,
dit is geen zaak voor da politie.*
O, waarom niet?* vroeg Clarina angstig.
Wel, omdat de zaak oplichterjj of wer
kelijkheid is. In 'c eerste geval zoaden wjj
de politie niet noodig hebben tenminste
vooreerst niet en in 't tweede geval
zou dezo ons slechts kunnen benadeelen.
•Ik heb mjjn vadar dikwjjls hooren ver
tellen, hos de troepen de oorzaak waren
van den dood der arme duivels die twintig
jaar geleden door Grieksche roovers ge
vangen genomen waren. Ik vree?, dat we
dezs zaak als ernstig op moeten vatten.*
Dat geloof ik met u,* zeide Miscall,
plotseling opziend.
•O, maar dat is vreeseljjk,* steunde
theeboom en andere in het wild groeiende
planten, die, met gezouten ruuderbloed
vermengd, een mengsel vormen, dat in
kleine tabletten wordt geperst. Van die
tabletten zet de Tartaar dan gemakkelijk
zijn heerlijke thee, die hem even on
misbaar is geworden als ons het brood.
Ook een soep of brei, uit roggemeel,
schapenvet en zout vervaardigd, is een
door den steppenbewoner zeer gewilde
kost.
Bij de Mongolen is de thee eveneens
de nationale drank. Betreedt gij daar
de tent van een onbekende, dan zal,
na de eerste beleefdheidsvormen, de
gastvrouw u zwijgend de hand reiken
bij wijze van welkomstgroet. Dan ver
laat zij de tent, om spoedig weer te
keeren met een houten napje, dat met
melk en thee gevuld is. Bij welgestelde
lieden wordt voor u een tafeltje in
gereedheid gebracht, waarop boter, ha
vermeel, geroosterd herten vleesch en
haas staan uitgestald. Hier kunt gij
naar hartelust uw honger stillen en
tevens uw dorst lesschen aan den war
men wijn, die u daarbij wordt aange
boden, maar die uitmunt door smakeloos
heid en onaangenamen geur.
Denk u een Samojeedsch bruilofts
maal, waar gij mede aanzit tusschen
de vroolijk lachende gasten. Yoor uw
verbaasde, ja, bijna verschrikte oogen
wordt een schotel opgediend, die u
met afgrijzen vervult. Een rendier,
waarvan de buik is opengesneden, ligt
op den rug en gelijkt een groote ovale
kom, waarin longen/ lever en andere
heerlijkheden ronddrijven.
De genoodigden snijden elk een stuk
der begeerlijkheden af en doopen.het
in het bloed, dat hun bij 't kauwen
langs de wangen druipt. Longen en
lever vormen een heerlijk naschoteltje.
En dat alles wordt overgoten met een
saus van zuiveren brandewijn.
Zoo ziet men, 't is overal 's lands
wijs, 's lands eer.
Buitenland.
Ta Berljjn stond Donderdag terecht ze
kere Alfred Patschke, een knaap van 12
jaar, die, nadat hg al het overgespaarde
geld van zgn onders gestolen had, het huis
boven hun hoofd in brand stak om den
diefstal te verbergen, zoodat zgn ouders bjj-
na gestikt zgn. Hjj toonde bjj zgn verhoor
niet het minste berouw en beschreef in bij
zonderheden wat hg gedaan had. Hjj kreeg
4 jaar gevangenisstraf, de eisch was 10 jaar
geweest.
Clarina.
Kom, ge moet den moed niet verliezen,*
zei Lawrence. We hebben uwe hulp te zeer
noodig.*
O, ik zal me goed houden, geloof me,«
zeide het meisje trotscb.
•Goed gesproken, mjjnOngetwjjfeld
was Lawrence op 't punt »najjn lieveling*
te zeggen, maar hg hield zich nog bjjtjjds
in, zich de tegenwoordigheid van Edgar
Mascall herinnerend. >Goed gesproken, mjjn
beste juffrouw Carnaway* zeide hg dus!
Ik voor mg geloof niet dat deze zaak ernstig
is. Ik geloof niet aan deze bende moderne
Britsche roovers.*
En waarom niet?* vroeg Mascall. De
loop der hedendaagsche beschaving nagaan
de, heb ik al lang gedacht dat dit soort
van misdaad in de groote steden eens uit
breken moest, want wat kon vreeseljjker
voor 't slachtoffer en veiliger voor den mis
dadiger zjjn.* Hg werd bleek van uandoe-
ning en zgn woorden brachten 't hunne er
toe bg om Clarina nog meer bevreesd te
maken.
Dat wil ik niet betwisten,* zeide Law
rence na eenige oogenblikken stilzwjjgens,
terwjjl hjj Mascall steeds strak bleef aa-
zien. >Ik zie niet in waarom zulk een zaak
niet een tjjd lang goed zou gaan, maar
eindeljjk zal de maatschappjj in opstand
komen en ter wille van 't algemeen welzjjn,
zelfs zgn dierbaarste betrekkingen weigeren
losgeld te betalen.*
Nu nog niet! nu nog niet!* pleitte
juffrouw Carnaway, bevend.
Te Leipzig is tegel jjkertjjd een jongen van
denzelfden leeftjjd, die een s?xueelen moord
had gepleegd op een meisje van 8 jaar, ver
oordeeld tot opsluiting in een krankzinni
gengesticht.
Op het oorlogsschip »Iowa« zgn in de
golf van Mexico drie man gedood en ver
scheidene gewond door het springen van
een kanon.
Bljjkens een telegram uit Konstantinopel
is de Russische consul Stsjerbina Donder
dagavond gestorven.
Zooals men weet heeft de Albaneesche
soldaat Ibrahim, die hem vermoord heeft,
vjjftien jaar gekregen voor den krjjgsraad.
De Porte heeft het Russische gezantschap
van dit vonnis kennis gegeven, maar het
gezantschap heeft de nota teruggezonden
met de mededeeling, dat Ibrahim öf wegens
den hem ten laste gelegden moord ter dood
veroordeeld moest worden 6f als hg on
schuldig was vrjjgesproken. Met een andere
oplossing zal Rusland geen genoegen nemen,
hoe graag de Sultan Ibrahim uit vrees voor
zgn dierbare Albaneezen ook het leven zon
laten.
Intusschen zgn te Mitrovitsa acht Mo
hammedanen als medeplichtigen aan den
moord aangehouden.
President Roosevelt, die thans in Noord-
Dakota vertoeft, heeft -dezer dagen twintig
hoofden van Indianenstammen ontvangen.
De oudste van hen richtte het woord tot
den President en bood »den grooten witten
vader* een steenen vredespijp aan. Aldns
een verhaal van de Daily Express*.
Eone geheime drukkerjj van de revoluti-
onnairen, waar de politie te Petersburg zeer
lang naar gezocht heeft, is eindeljjk door
haar ontdekt. Sinds vele jaren moeten op
deze werkplaats allerlei proclamatiën, enz.
zgn gedrukt. Vier werklieden zgn gevat en
een reuschachtige massa geschriften in be
slag genomen.
Uit Hongkong wordt gemeld:
Bjj een ontploffing in het tuighuis en
kruithuis te Kanton mosten 1500 menschen
omgekomen zgn.
Een telegram, te Boedapest uit Belgrado
ontvangen, vermeldt dat daar ter stede een
samenzwering tegen het lev9n van koning
Alexander van Servië ontdekt zou zjjn. De
aanslag bad Zondag moeten plaats hebben.
Er zgn een groot aantal personen in hech
tenis genomen.
Neen juffrouw Carnaway, ik ben 't met
u eens*, haastte Mascall zich te zeggen.
•Wg mogen, zelfs niet ter wille van 't
maatschappelijk heil, dit dierbare leven in
de waagschaal stellen.»
Dank u, o, dank u!< riep Clarina uit,
een dankbare blik op Mascall werpende,
en hoog rood teekenden zich zgn anders
zoo bleeke wangen.
Als ze mg slechts als zoenoffer voor
hem wilden nemeD,* zeide hg. »Ik zou vol
blijdschap mjjzalven opofferen.*
•Ja, ik ook,* zeide Lawrence koeltjes.
Maar u weet heel goed, dat zjj om geen
van ons beiden erg veel zouden geven. Niet,
dat mjjn familie niet gaarne van mjj af zou
willen zjjn, en inplaats van mg vrjj te koo-
pen met een som, hoe klein dan ook, liever
een inschrjjving zouden openen onder elkaar
om aldus de roovers in staat te stellen mg
voor altjjd te houden!*
Miss Carnaway keek hem ongeduldig en
toornig aan; op dit oogen blik kon zg zich
zgn luchthartigheid niet begrjjpen. Z« her
kende hem haast niet. >De tjjd vliegt voor
bij», zeide zg en ze stampte van woede,
terwjjl we hier nonsens praten. Hebt gjj
tweeën dan niets voor te stellen? Moet ik
naar anderen gaan om hulp en bjjstand
Ja, de tjjd spoedt en het geld moet er zgn
vóór morgenmiddag. Kan het opgenomen
worden zonder zonder mjjn vader's band-
teekening?* vroeg ze aarzelend. »Het moet!
o ja, hoe dan ook, ik zal het gedaan zien
te krggen.c
•En u wilt mjj uw woord geven, dat het
De Heraldo acht den toestand in Marok
ko ernstig, en vreest dat er moeilijkheden
voor de Spaansche regeering uit zullen
voortvloeien. De Morning Post, dringt weer
aan op de wensche'jjkheid van een overeen
komst tusschen Frankrjjk en Engeland ter
zake van Marokko.
De gevechten aan de grens van het
Spaansehe gebied van Melilla duren voort.
Er moeten reeds kogels naar de Spaansehe
forten verdwaald zjjn. Naar 't heet hebben
de opstandelingen versterking gekregeD, en
tellen zg nu 12,000 man. Tot een beslis-
senden slag schjjnt 't intusschen nog niet
gekomen te zgn.
Volgens een bericht van de Heraldo trekt
de Pretendent thans naar Oedj ia, op de
Algerjjnsche grens, om de Kabylen in die
streek aan zgn gezag de onderwerpen.
De Dnitsche kruiser »Vineta« en de Ita-
liaansche krniser >Giovanni Banaan* zjjn ts
San Domingo aangekomen en hebben troe
pen aan wal gezet om de consulaten dier
landen te bescherm-m. Het Nederlandsche
pautserschip »De Rnyter* en een Engelsch
oorlogsschip worden nog verwacht, meldt
de »Petit Bleu*. De toestand der hoofdstad
moet kritiek zjjn.
Uit Tokio wordt aan de »Times« gemeld,
dat de Japanners zeer opgewonden zgn, wjjl
Rusland zjjn belofte om Mandsjoerjje te ont
ruimen niet nakomt. De Japansche chauvi
nisten achten een oorlog onvermjjdeljjk.
Uit Moskon wordt echter aan de »Times«
geseind, dat de Russische ministers niet wen-
schen in Mandsjoerjje te bljjven, omdat zjj
moeiljjlcheden dichter bjj huis verwachten.
Verschillende Engelsche bladen beweren,
dat het bezoek van Edward VII aan koning
Carlos den afstand der Delagoa-1 aai aan
Engeland tengevolge zal hebben. Vast staat
het in elk geval, dat de Portugeesche Re
geering meer dan ooit geld noodig heeft
en van het volk, dat nu reejls zoozeer zwicht
onder de hooge belastingen, valt niets meer
te halen. De op-tand indertjjd van het gar
nizoen te Oporto was alleen te wjjten aan
het niet uitbetalen der soldjj. Portugal heeft
slechts een gering actiefde inkomsten der
laatste overbljjfseleu zjjn er koloniën. Van
daar dat Don Carlos en zjjne ministers de
Delagoa-baai zouden willen verkoopen.
Het groote bezwaar ligt echter in den
nationalen trots van het Portngeescha volk,
bjj hetwelk het republikeinsche idee meer
en meer op den voorgrond treedt en waar
door het eerder geneigd is tot een revolutie
geld niet opgehouden zal worden onderweg
en er geen vervolging ingesteld zal worden
O, ja ja, natuurljjk, wil ik dat! Breng
mjj slechts mjjn lieven, lieven vader weder
en het overige kan mjj niets schelen, al
leefden de ellendelingen nog duizend jaar
Wilt u een volmacht schrjjven en tee
kenen, dat wg nit uw naam handelen?*
vroeg Mascall, >een belofte, dat er geen
vervolging ingesteld zal worden?*
•Ja ja, ik zal 't doen; spoedig toch!*
Zg jjlde naar haar lessenaar en greep
haastig eenige losse velletjes papier. >Wat
moet ik schrjjven?* vroeg ze.
•Schrjjf niets,* zeide Lawrence plotseling
en beslist.
•Niets 1* riep zjj uit, hem verwonderd
aanziend.
•Niets?* vroeg Mascall, op een verwon
derden en tevens verontwaardigden toon.
•Niets!* herhaalde Lawrence. Hoe meer
ik er over nadenk, hoe meer ik begin in te
zien dat het fopperjj is.«
En ondertusschen is mjjn vader's leren
in gevaar!* riep Clarina toornig uit, wat
moet ik schrjjven, mjjnbeer Mascall?*
Zjj nam h*ar papier weder op in de be
vende handen. Zjj voelde .zich pjjnljjk aan
gedaan omdat ze zich teleurgesteld zag in
haren beminde.
•Schrjjf niets,* zeide Lawrence weder.
Dit is geen zaak voor u, mejuffrouw Car
naway. Dit is een zaak voor mannen.
Voor mjjnheer Mascall en mjj. Laat het aan
ons over!*
NIEUWSBLAD
Wordt vervolgd.)
