let Land van Heusden en Altena. de Langstraat en de Bommelerwaard.
Vrede op aarde.
-
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
LM 2279. DONDERDAG 24 DEC.
1903.
Heilwenschen.
H Efc»,
UK0 van
VOOR
Dit blad verschynt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprjjs: per 3 maanden f 1.06.
ranco per post zonder prjjsverhooging. Afeonderljjke
nummers 5 cent.
Het nummer van 30 dezer ver
schijnt een dag vroeger, en het
nummer van 2 op 1 Januari.
In dit laatste is weder de ge
legenheid opengesteld tot het
plaatsen van
Hiervoor wordt tijdige toezen
ding verzocht.
Nog slechts weinige stonden, en al-
omme klinkt door geheel de beschaafde
wereld het lied „Vrede op aarde".
„Vrede op aarde", is dit geen bittere
ironie, waar we zien de eveneens alom
voorkomende verdeeldheid
„Vrede op aarde," waar de groote
mogendheden tot de tanden toe ge
wapend zijn en ieder jaar de kosten van
oorlogsmateriaal een hooger cijfer aan
neemt
„Vrede op aarde," en geen land is
er, waar niet ieder oogenblik binnen-
landsche onlusten uitbreken; waar de
partijen vijandig tegenover elkander
staan, waar de gevangenissen gevuld
zijn met misdadigers, die er op uit zijn
dezen vrede te verbreken.
„Vrede", en wij die het lied aan
heffen, verstoren ook wij hem niet.
Hoevele malen hebben ook wij niet den
twist uitgelokt, waar wij den vrede
hadden kunnen bewaren?
En toch, ieder jaar weder klinkt het
ons toe, dat ook wij geroepen zijn het
ideaal waar te maken van „Vrede op
aarde."
Heerlijke roepstem, schoone roeping
voor ons weggelegd, vrede te stichten
en te bevestigen.
Als we de geschiedenis der menscb-
heid van de laatste eeuwen nagaan, dan
kan het ons toch niet ontgaan, dat de
stem, die ieder jaar weder klinkt, niet
tevergeefsch is. Immers er worden wel
oorlogen gevoerd, maar op de slagvelden
gaan als engelen des vredes rond, de
barmhartige zusters en broeders der
liefde, die het leed dat de oorlog ver
oorzaakt, zooveel mogelijk zoeken te
verzachten, die vriend en vijand de
behulpzame hand bieden.
Ziet ze verrijzen, de gestichten voor
arme gevallenen, voor zieken en hulp-
?ggr> *<jm> wt-wayjaiBw
FEUILLETON.
19)
DOOE
C, PARKER.
Toen zjj eenmaal boven zaten, hield lord
Alton zgn adem in, om zoodoende ieder
woord over den moord op zijn vader op
te vangen.
«Laat mij u nog eens verzekeren, dat
het beter voor u is de geschiedenis niet te
weten. Wjj etaan op den drempal des doods.
Waarom zou ik het geheim niet met mg
medenemen; u zult geruster sterven, indien
u het niet weet en ik volbreng daardoor
mijn belofte.
«Jack, je hebt je woord reeds gegeven*
zeide hij. «Spreek, ik wacht en de tgd is
kort.«
Toen hegon Jack met zwakke, trillende
stem zijn verhaal:
»Door Mr. Brudnell werd ik voor uwen
vader in dienst genomen, juist voor hjj
naar het vasteland vertrok om een groote
reis te maken. Uw vader was toen pas een
en twintig jaar oud eu daar hg wees was,
zooals u wel weet, was hjj geheel en al
zgn eigen meester.
»Wjj reisden een geheelen tjjd langzaam
voort en het langst blevsn wjj in Parjjs
en in een klein Zwitsersch dorpje. Uitge
zonderd Parjjs, hield Uw vader niet van
groote steden en den meeaten tjjd brachten
wjj in afgelegen plaatsen door. Toevallig
voerde ons het lot naar een kleine badplaats
behoevenden! Ziet de wetten, die wor
den gemaakt om het lot der minder
bedeelden dragelijker te maken; ze
zeggen u allen, dat, al zijn we nog verre
van het ideaal, we toch een schrede
zijn gevorderd op den weg die naar het
hoogste ideaal voert, naar „Yrede op
aarde."
En wij, ieder voor zich gevoelt, dat
ook hij geroepen is iets bij te dragen
tot het bereiken van dien vrede, 't Kerst
feest geeft hiertoe zoo ruimschoots ge
legenheid, vrede te stichten, het ver-
ledene en zijn grieven te vergeten, oude,
verscheurde banden weer aan te knoo-
pen, elkander de eens geweigerde hand
weder toe te steken. Goed te doende
rijke geve van 'tzijne aan den arme;
opdat ook deze niet met wrok in het
hart feest viere, maar dankbaar gedenke
het feest des vredes.
De^ geest vaij| het goede, van het
heilige, dat is tevens die van den vrede,
beziele ons niet alleen op het Kerst
feest, maar ook later, in alle omstan
digheden. Niet altoos zal ons streven
om goed te doen met dank worden
beloond; dikwerf zullen we gaan twij
felen of het ideaal dat we najagen ooit
verwezenlijkt worden zal, waar we zien
het onrecht dat geschiedt; waar we
den feilen strijd zien om het bestaan,
het elkander liefdeloos verdringen, waar
we de slachtoffers van het onrecht te
vergeefs om recht zien smeeken; waar
we hebben gezien dat een volk dat
voor waarheid en recht streed het.onder-
spit moest delven, dit alles vervult ons
met droefheidmaar laat ons dit niet
geheel ontmoedigen, want we zijn nog
pas aan het begin en er is nog zooveel
te overwinnen.
Dat dan het Kerstfeest dat aanstaande
is, ons allen met goede, edele gedachte
beziele, het feest zal er des te luiste
rijker door zijn.
Heerlijk, schoon Kerstfeest, laat ook
dat uwe roeping zijnvrede te stichten
in staat eu maatschappij
Buitenland.
De «Kólnischa Zeitung* heeft uit Peters
burg, van goed ingelichte zjjde, een uit
voerig bericht ontvangen over den tegen-
woordigen stand van de crisis in Oost-Azië.
Het blad scbrjjft o.m.Bjj de jongste onder
handelingen tussc hen Rusland en Japan moet
Japan aan de Russische regeering den eisch
gesteld hebben, het protectoraat te verkrjjgen
over Korea, in dezer voege dat Rusland
«■gMaanMMwnnaaainMw^aBWMflMHri MiiiirtiwimnMnwiiimMiMm iiihiiwihw ui 1 i m
op de Fransche kust, niet ver van Nizza.
Mijn meester had schik in het plaatsje en
wjj namen onzen intrek in een hotel aldaar.
«In het Casino maakte nw vader kennis
met den graaf d'Augeville. De graaf was
van zeer goede familie en alleraangenaamst
in den omgang. Een oppervlakkige kennis
making, op de meest toevallige wjjze ge
maakt, werd intimiteit. HelaasHelaas
«Spoedig daarna begon uw vader bezoe
ken af te leggen in de villa van den graaf.
Het was een mooie villa dicht bjj de zee.
De graaf was weduwnaar en had twee
dochters.
»Om hem volledig af te schilderen zal
ik er dadeljjk bjj voegen dat de graaf een
schurk en een speler was.
»De dochters waren tweelingen, beiden
zeer schoon en geleken wonderlgk veel op
elkaar. Yan het eerste oogenblik af, dat
hjj bjj haar geïntroduceerd was, scheen mjjn
meester geheel veranderd ta zjjn. Vroeger
zocht hjj niet gaarne damesgezelschap op,
sprak zelden met een vrouw en alleen wan
neer hg daartoe genoodzaakt was.
Nu was hg geheel anders geworden en
bjjna altjjd ging hg met een der dames uit
wandelen of naar de stad rjjden.
Hare namen waren Cecile ea Marie.
Beiden waren op hem verli fd, daarvan
ben ik zeker. Toen kon ik nog niet zeggen
welke hg het meeste mocht. Als hjj bloemen
stuurde, was bet aan beiden en hg ging
met de een evenveel uit als met de andere.
Natuurljjk werd er veel over het geval ge
sproken, maar gewoonljjk werd de naam
van miss Cecile genoemd; miss Marie had
een anderen aanbidder en men vertelde, dat
onvoorwaardeljjk Korea zou beschouwen als
behoorende uitsluitend tot Japan's belangen
sfeer, en dat Japan een overwegenden in
vloed zon uitoefenen op de staatkunde van
het Koreaansche rjjk. Daarentegen wil Japan
de thans tusschen Korea rn Rusland be
staande handelsverdragen, met inbegrip van
de concessiën aan de Jaloe erkennen, en
Rusland ook voor de toekomst al zulke
handelsvoorrechten toekennen die Korea (in
overleg met Japan, natuurljjk) aan andere
buitenlandsqhe staten zal verleenen. Japan
zou dus voor zich in Korea volkomen staat
kundige en commercieele vrijheid verlangen,
terwjjl het Rusland als ee:a vreemd land
beschouwd wil zien. (Hoewel het blad dit
niet meldt, zal Japan nog wel deze con-
cesfie doen, dat het aan Rusland geheel de
vrjje hand laat in Mantsjoerjje.)
Rusland van zgn kant moet geëischt
hebben, dat het versterkte militaire steun
punten zal mogen vestigen te Masampo
(zuidoosten van Korea) en te Mokpo, met
onbeperkte vrjjheid van handel in Korea.
Onder die voorwaarden wil Rusland een
protectoraat van Japan erkennen, en ook
in de toekomst aan Japan den voornaamstsn
invloed overlaten in Korea.
Japan zou echter de vestiging van een
of meer versterkte Russische plaatsen aan
de Koreaansche kust botweg afgeslagen
hebben, en ten aanzien van den Rnssiscben
handel in Korea tegenvoorstellen hebben
gedaan, die de vrjjheid van dien handal zeer
zonden beperken, waarop Rusland, buiten
handels vrjjheid, moet geëischt hebben dat
op z'n minst Masampo werd afgestaan als
versterkt maritiem station; dat was de ge
ringste eisch die gestald kon worden tot
verzekering van de gemeenschap ter zee
tu8schen Wladiwostok en Port Arthur.
Terwjjl eenerzjjds zulk een steunpunt van
den Russischen kant noodzakelijk geoordeeld
wordt, voert men te Petersburg bovendien
aan, dat Rusland nooit zou kunnen toelaten,
dat in de Broughton-straat door een andere
mogendheid een versterkte plaats werd aan
gelegd, die om zoo te zeggen als een Gi
braltar tegen de Russische vloot dienst zou
kunnen doen.
Bovendien echter moet de stadhouder
Alexejef zich nu pas weer zeer beslist tegen
een Japanech protectoraat over Korea ver
klaard hebben, en dat zon eigenljjk de reden
zgn waarom men in Tokio den toestand
voor 't oogenblik duister inziet. Anderzjjds
beweert men dat grootvorst Alexander Mi-
zjj met hem verloofd was. Later is zjj met
dien getrouwd.
Gedurende dien tjjd verloor mjjn meester
groote sommen gelds aan den graaf d'Au-
geville.
Een keer zelfs moest hjj naar Engeland
terug om geld te halen, zooveel was hg
aan den graaf schuldig. Toen besloot ik
met hem over het schandeljjke daarvan
te spreken, maar dit kostte mg bjjna mjjn
ontslag.
Eens op een avond werd in de villa
van d'Augeville met mjjn meester kaart ge
speeld. Zjj zaten bg een open raam, dat op
den tain uitzag. Toen zjj gedaan hadden,
keek mjjn meester in den tuin en zag mg
daar wandelen. Hjj riep mg binnen.
«Jack*, zeide hjj, »ik wensch dat je zult
luisteren naar hetgeen ik aan den grauf
d'Augeville zeggen zal.*
De graaaf keek verbaasd op, maar mjjn
meester vervolgde kalm:
«Ik ben van avond uw schuldenaar bjj
het spel voor het bedrag van twaalf dnizend
francs, niet waar?*
>Dat is de som,* antwoordde de graaf.
>En ge hebt gedurende de laatste maand
ongeveer honderd twintig duizend frans van
mg gewonnen, niet waar?*
«De graaf fronsde de wenkbrauwen. «Ik
kan mg het bedrag niet meer berinneren*,
antwoordde hjj hoogmoedig. Gentlemen
spreken later daarover niet.*
»Die honderd twintig duizend frans heb
ik betaald,* vervolgde mjjn meester kalm,
>maar deze twaalf duizend, zal ik niet be
talen.*
«En waarom niet, bjj den duivel riep
Advertentiën van 16 regels 50 et. Elke regel
meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Yrjjdagavond
ingewacht.
chaïlowitsj, van wien nog kort geleden be
weerd werd dat hg voor een beslissing met
de wapens was, nu een oorlog afraadt,
vooral omdat de Russische vloot thans nog
de bjjv. na een zeeslag zoo noodzakeljjke
dokken en herstellings-inrichtingen mist;
da bouw van ten minste twee nieuwe dok
ken zou beslist noodig zgn. En de groot
vorst moet ook zjjn eigen denkbeelden
hebben over de gevechtswaarde van zekere
Russische oorlogsschepen. Daarentegen moet
minister Bessobrit^of bepaald ten gunste van
een oorlog gesteld ^jjn, evenals vroeger.
De Tsaar is tegen Yen oorlog, zoolang dat
met Rnsland's eei po aanzien bestaanbaar
is, en ook graaf I \Worf hoopt ook thans
nog dat een roinnelvka schikking tot stand
gebracht zal kunnen worden.
Bjj het te Kisjinef gehouden proces inzake
de jodenvervolging werd herhaaldeljjk door
de verdedigers zoowel als door de rechters er
op aangedrongen, de hoofdschuldigen der
gruweldaden op te sporen.
Dezer dagen nu werd aan de rechtbank
voorgesteld, dat de vroegere gouverneur van
Beers-Arabië, von Raaben, de voormalige
politie-chef von Löwendahl en den vroegeren
commissaris van politie te Kischenew als ge
tuigen in daze zaak gehoord zouden worden.
Maar de rechtbank wilde daarvan niets weten.
Dit gaf de advocaten aanleiding voor te
stellen het proces eenigen tjjd te schorsen.
Het eerst werd dit voorstel bepleit door den
eminenten verdediger Kalmonawitsch, die
wegens zjjn handige wjjze van vragea reeds
eerder succes had.
Van hetgeen hjj ten dezen zeide, ontleenen
wjj het volgende aan de «Fraukf. Zeitung*:
«Het proces, Mjjne heerenl, wordt door u
met gesloten deuren gevoerd. Maar weet het
wel, geheel Rnsland, en dat niet alleen, doch
gansch Europa kjjkt toch achter de scher
men. Gjj zjjt goede burgers vau den Staat
en gjj hebt uw ambt en nw vaderland
lief en gjj hebt toch ook »uwe< joden
lief? Waarom dan hebt gjj ons geslagen
en wie heeft ons geslagen ziet, dat alleen
werischen wij te weten.
Geeft ons een antwoord; meer verlangen
wjj niet. Wjj eischen zelfs niet, dat zjj, die
inderdaad de schuldigen zgn op de beklaag-
debank zullen plaats nemen; dat is onder
de tegenwoordige omstandigheden niet mo-
geljjk. Maar zegt ons ondubbelzinnig, wie
die schuldigen zgn??
Schitterend zegt de «Frankf.* was
de graaf uit, terwjjl hg opsprong.
«Omdat ongeljjk spel niet mooi is. In
dank voor de lessen, die ge mg hebt ge
geven, sta mjj toe dat ik u ook eene geef.
Gentlemen spelen niet met gemerkte kaarten.*
>Terwjjl hg dat zeide, greep hg het pak
kaarten dat op de tafel lag en reikte mjj
dit over.
«Kgk die kaarten een voor een langzaam
Da, Jack,* zeide hij, >en zeg mjj of elke
daarvan niet een klein merkje in den rech
terhoek draagt.*
«Ik zag dadeljjk dat dit zoo was en zeide
dit. Toen gaf hg de kaarten aan twee an
dere heeren, die in een anderen hoek ook
zaten te spelen, en die nu toegeloopen waren
om te zien wat er gebeurde. Zjj keken
naar de kaarten en trokken de schouders
op. Het feit dat de kaarten opzetteljjk
gemerkt waren, was niet te ontkennen.
«De graaf was doodsbleek geworden en
zat zonder een woord te kunnen spreken.
Mjjn meester vervolgde:
«Onder de omstandigheden, graaf d'Au
geville, z&l ik geen oogenblik langer onder
uw dak vertoeven. Ik wil u echter de mede-
deeling doen, dat uw dochter Cecile verleden
week te Nizza met mg gehuwd is. Het
spjjt my dat ik geen afschrift van de hu-
welgksaote bg mjj heb om u dit te geven.
Ik verlang, dat mgn vrouw mjj, heden
nacht nog, volgen zal.*
Plotseling werden een paar zware gor-
dgnen van een zgdenr weggeschoven en
miss Marie sprong naar binnen. Zjj wierp
zich voor de voeten van haar vader en riep uit:
>Dat is niet waar, vader. Hg is een el
lendige bedrieger. Cecile is niet met hem
ook het pleidooi van advocaat Karabtsch-
ewski: »Gg kent allen de gruwelgke ge
schiedenis van den kindermoord te Bethle
hem*, zoo ving deze aan. «Stelt n nn voor:
gjj waart Romeinsche rechters an gjj hadt
uw oordeel er over uit te spreken aan wien
de schuld lag van dien moord.
Zgn zg het, die het moordplan uitgevoerd
hebben zjj, die eenvoudig handelden vol
gens een bevel van Herodes? Of zendt gjj
hem als den schuldige aanwjjzen Ik geloof,
mjjne heeren, daar is op deze vraag maar
één antwoord mogeljjk. Welnu, zoo staat
het ock met mgn zaak. Degenen, die nier
op de bank der beklaagden zitten, waren
eenvoudig de werktuigen van hen, die daar
niet zitten. Daarom, wjj kannen als ver
dedigers niets tegen de beklaagden uitrich
ten voor en aleer wg de zekerheid hebben
in hen de schuldigen voor ons te zien.
Andere advocaten, onder wie de zoon
van den vroegeren minister van justitie
Sarndny, spraken in denzelfden geest. Een
hunner legde er nog den nadruk op, dat
de haat tegen de joden onder deze omstan
digheden niet eer zou ophouden, voordat
een keizsrljjk bevel nitgevaardigd wordt,
waardoor heel deze zaak volkomen opge
klaard wordt.
Zoowel de verdedigers als de aanklagers
hielden daarna een geheime vergadering,
die uren duurde en waarvan beiderzjjds het
resultaat was, dat zjj het proces zóó niet
verder konden voortzetten en heengingen.
Alle aanwezigen waren sterk onder den in
druk van het voorgevallene.
Het russische telegrambureau meldt, dat
de zaak toch voortgang heeft gehad en de
uitspraak luidt als volgt:
Gretsjin en Marosjoek, beklaagd o. a.
van moord, zgn tot zeven, onderscheiden
lijk vgf jaar dwangarbeid veroordeeld. Twee
eu twintig beklaagden zjjn gestraft met
plaatsing in een arrestanten-compagnie voor
een of twee jaar; één heeft zes maanden
gevangenisstraf gekregen. Twaalf beklaag
den zgn vrijgesproken. De 48 civiele eischen
zgn alle afgewezen. De gerechtskosten ko
men ten laste van de veroordeelden.
De «Military Mail* beweert, dat het
ministerie van Oorlog in Engeland een
nieuw wetsontwerp voorbereidt, waarbg een
verplichte militaire dienst wordt ingesteld.
Alle jongelieden tusschen 15 en 23 jaar
zullen e^n soort militaire leerschool moeten
doorloopen. Het eerste jaar moeten ze twee
getrouwd. Als zjj van avond dit huis ver
laat, loopt zg haar ongeluk tegemoet. U
moogt haar niet laten gaan, vader, hg is
een ellendige verrader. Hg zelf heeft die
valsche kaarten op tafel gelegd. Ik zag
hem dat doen.*
De woorden van zgn dochter gaven ddH
graaf nieuwen moed. Hjj stond op en rood
van toorn, schreeuwde hg
>Je bent een leugenaar, AUob Je zult
mg dadelgk voldoening geven.*
«Mgn meester stond kalm op.
>Ik zal niet met u strgden,* zeide hg,
somdat ge ten eerste de vader mgner vrouw
zgt, en in de tweede plaats zjjt ge een ge-
meene dief, onwaardig om met een Engelsch
edelman het zwaard te kruisen.*
«Hoe hg dat gedaan had, weet ik niet,
maar in een oogwenk wierp hjj mgn mees
ter een wgnglas in het gezicht. Ik zag het
bloed van zgn voorhoofd stroomen, maar
hg scheen daarop geen acht te slaan.*
«Ellendige schurk schreeuwde de graaf,
«ik ben ook van adel en je zult met mg
strgden.*
«Na dit geval,* antwoordde mjjn mees
ter, terwjjl bg met zgn zakdoek het bloei,
dat van zgn voorhoofd druppelde, wegveegde,
«ben ik van gedachten reranderd. Ik ben
ter nwer beschikking waar en wanneer ge
zulks wanschen zult.
«Op dit oogenblik 1* riep de graaf uit,
«het is volle maan en het is helder genoeg.*
(Wordt vervolgd).
-a woaoii
*p,znsi usarwcBtóeair-v -
.cjawatnii susmirw immpbbbmm—m—au———