let Land van Heusden en Altena. de Langstraat en de Bommelerwaard. Vrede op aarde. - Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. LM 2279. DONDERDAG 24 DEC. 1903. Heilwenschen. H Efc», UK0 van VOOR Dit blad verschynt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprjjs: per 3 maanden f 1.06. ranco per post zonder prjjsverhooging. Afeonderljjke nummers 5 cent. Het nummer van 30 dezer ver schijnt een dag vroeger, en het nummer van 2 op 1 Januari. In dit laatste is weder de ge legenheid opengesteld tot het plaatsen van Hiervoor wordt tijdige toezen ding verzocht. Nog slechts weinige stonden, en al- omme klinkt door geheel de beschaafde wereld het lied „Vrede op aarde". „Vrede op aarde", is dit geen bittere ironie, waar we zien de eveneens alom voorkomende verdeeldheid „Vrede op aarde," waar de groote mogendheden tot de tanden toe ge wapend zijn en ieder jaar de kosten van oorlogsmateriaal een hooger cijfer aan neemt „Vrede op aarde," en geen land is er, waar niet ieder oogenblik binnen- landsche onlusten uitbreken; waar de partijen vijandig tegenover elkander staan, waar de gevangenissen gevuld zijn met misdadigers, die er op uit zijn dezen vrede te verbreken. „Vrede", en wij die het lied aan heffen, verstoren ook wij hem niet. Hoevele malen hebben ook wij niet den twist uitgelokt, waar wij den vrede hadden kunnen bewaren? En toch, ieder jaar weder klinkt het ons toe, dat ook wij geroepen zijn het ideaal waar te maken van „Vrede op aarde." Heerlijke roepstem, schoone roeping voor ons weggelegd, vrede te stichten en te bevestigen. Als we de geschiedenis der menscb- heid van de laatste eeuwen nagaan, dan kan het ons toch niet ontgaan, dat de stem, die ieder jaar weder klinkt, niet tevergeefsch is. Immers er worden wel oorlogen gevoerd, maar op de slagvelden gaan als engelen des vredes rond, de barmhartige zusters en broeders der liefde, die het leed dat de oorlog ver oorzaakt, zooveel mogelijk zoeken te verzachten, die vriend en vijand de behulpzame hand bieden. Ziet ze verrijzen, de gestichten voor arme gevallenen, voor zieken en hulp- ?ggr> *<jm> wt-wayjaiBw FEUILLETON. 19) DOOE C, PARKER. Toen zjj eenmaal boven zaten, hield lord Alton zgn adem in, om zoodoende ieder woord over den moord op zijn vader op te vangen. «Laat mij u nog eens verzekeren, dat het beter voor u is de geschiedenis niet te weten. Wjj etaan op den drempal des doods. Waarom zou ik het geheim niet met mg medenemen; u zult geruster sterven, indien u het niet weet en ik volbreng daardoor mijn belofte. «Jack, je hebt je woord reeds gegeven* zeide hij. «Spreek, ik wacht en de tgd is kort.« Toen hegon Jack met zwakke, trillende stem zijn verhaal: »Door Mr. Brudnell werd ik voor uwen vader in dienst genomen, juist voor hjj naar het vasteland vertrok om een groote reis te maken. Uw vader was toen pas een en twintig jaar oud eu daar hg wees was, zooals u wel weet, was hjj geheel en al zgn eigen meester. »Wjj reisden een geheelen tjjd langzaam voort en het langst blevsn wjj in Parjjs en in een klein Zwitsersch dorpje. Uitge zonderd Parjjs, hield Uw vader niet van groote steden en den meeaten tjjd brachten wjj in afgelegen plaatsen door. Toevallig voerde ons het lot naar een kleine badplaats behoevenden! Ziet de wetten, die wor den gemaakt om het lot der minder bedeelden dragelijker te maken; ze zeggen u allen, dat, al zijn we nog verre van het ideaal, we toch een schrede zijn gevorderd op den weg die naar het hoogste ideaal voert, naar „Yrede op aarde." En wij, ieder voor zich gevoelt, dat ook hij geroepen is iets bij te dragen tot het bereiken van dien vrede, 't Kerst feest geeft hiertoe zoo ruimschoots ge legenheid, vrede te stichten, het ver- ledene en zijn grieven te vergeten, oude, verscheurde banden weer aan te knoo- pen, elkander de eens geweigerde hand weder toe te steken. Goed te doende rijke geve van 'tzijne aan den arme; opdat ook deze niet met wrok in het hart feest viere, maar dankbaar gedenke het feest des vredes. De^ geest vaij| het goede, van het heilige, dat is tevens die van den vrede, beziele ons niet alleen op het Kerst feest, maar ook later, in alle omstan digheden. Niet altoos zal ons streven om goed te doen met dank worden beloond; dikwerf zullen we gaan twij felen of het ideaal dat we najagen ooit verwezenlijkt worden zal, waar we zien het onrecht dat geschiedt; waar we den feilen strijd zien om het bestaan, het elkander liefdeloos verdringen, waar we de slachtoffers van het onrecht te vergeefs om recht zien smeeken; waar we hebben gezien dat een volk dat voor waarheid en recht streed het.onder- spit moest delven, dit alles vervult ons met droefheidmaar laat ons dit niet geheel ontmoedigen, want we zijn nog pas aan het begin en er is nog zooveel te overwinnen. Dat dan het Kerstfeest dat aanstaande is, ons allen met goede, edele gedachte beziele, het feest zal er des te luiste rijker door zijn. Heerlijk, schoon Kerstfeest, laat ook dat uwe roeping zijnvrede te stichten in staat eu maatschappij Buitenland. De «Kólnischa Zeitung* heeft uit Peters burg, van goed ingelichte zjjde, een uit voerig bericht ontvangen over den tegen- woordigen stand van de crisis in Oost-Azië. Het blad scbrjjft o.m.Bjj de jongste onder handelingen tussc hen Rusland en Japan moet Japan aan de Russische regeering den eisch gesteld hebben, het protectoraat te verkrjjgen over Korea, in dezer voege dat Rusland «■gMaanMMwnnaaainMw^aBWMflMHri MiiiirtiwimnMnwiiimMiMm iiihiiwihw ui 1 i m op de Fransche kust, niet ver van Nizza. Mijn meester had schik in het plaatsje en wjj namen onzen intrek in een hotel aldaar. «In het Casino maakte nw vader kennis met den graaf d'Augeville. De graaf was van zeer goede familie en alleraangenaamst in den omgang. Een oppervlakkige kennis making, op de meest toevallige wjjze ge maakt, werd intimiteit. HelaasHelaas «Spoedig daarna begon uw vader bezoe ken af te leggen in de villa van den graaf. Het was een mooie villa dicht bjj de zee. De graaf was weduwnaar en had twee dochters. »Om hem volledig af te schilderen zal ik er dadeljjk bjj voegen dat de graaf een schurk en een speler was. »De dochters waren tweelingen, beiden zeer schoon en geleken wonderlgk veel op elkaar. Yan het eerste oogenblik af, dat hjj bjj haar geïntroduceerd was, scheen mjjn meester geheel veranderd ta zjjn. Vroeger zocht hjj niet gaarne damesgezelschap op, sprak zelden met een vrouw en alleen wan neer hg daartoe genoodzaakt was. Nu was hg geheel anders geworden en bjjna altjjd ging hg met een der dames uit wandelen of naar de stad rjjden. Hare namen waren Cecile ea Marie. Beiden waren op hem verli fd, daarvan ben ik zeker. Toen kon ik nog niet zeggen welke hg het meeste mocht. Als hjj bloemen stuurde, was bet aan beiden en hg ging met de een evenveel uit als met de andere. Natuurljjk werd er veel over het geval ge sproken, maar gewoonljjk werd de naam van miss Cecile genoemd; miss Marie had een anderen aanbidder en men vertelde, dat onvoorwaardeljjk Korea zou beschouwen als behoorende uitsluitend tot Japan's belangen sfeer, en dat Japan een overwegenden in vloed zon uitoefenen op de staatkunde van het Koreaansche rjjk. Daarentegen wil Japan de thans tusschen Korea rn Rusland be staande handelsverdragen, met inbegrip van de concessiën aan de Jaloe erkennen, en Rusland ook voor de toekomst al zulke handelsvoorrechten toekennen die Korea (in overleg met Japan, natuurljjk) aan andere buitenlandsqhe staten zal verleenen. Japan zou dus voor zich in Korea volkomen staat kundige en commercieele vrijheid verlangen, terwjjl het Rusland als ee:a vreemd land beschouwd wil zien. (Hoewel het blad dit niet meldt, zal Japan nog wel deze con- cesfie doen, dat het aan Rusland geheel de vrjje hand laat in Mantsjoerjje.) Rusland van zgn kant moet geëischt hebben, dat het versterkte militaire steun punten zal mogen vestigen te Masampo (zuidoosten van Korea) en te Mokpo, met onbeperkte vrjjheid van handel in Korea. Onder die voorwaarden wil Rusland een protectoraat van Japan erkennen, en ook in de toekomst aan Japan den voornaamstsn invloed overlaten in Korea. Japan zou echter de vestiging van een of meer versterkte Russische plaatsen aan de Koreaansche kust botweg afgeslagen hebben, en ten aanzien van den Rnssiscben handel in Korea tegenvoorstellen hebben gedaan, die de vrjjheid van dien handal zeer zonden beperken, waarop Rusland, buiten handels vrjjheid, moet geëischt hebben dat op z'n minst Masampo werd afgestaan als versterkt maritiem station; dat was de ge ringste eisch die gestald kon worden tot verzekering van de gemeenschap ter zee tu8schen Wladiwostok en Port Arthur. Terwjjl eenerzjjds zulk een steunpunt van den Russischen kant noodzakelijk geoordeeld wordt, voert men te Petersburg bovendien aan, dat Rusland nooit zou kunnen toelaten, dat in de Broughton-straat door een andere mogendheid een versterkte plaats werd aan gelegd, die om zoo te zeggen als een Gi braltar tegen de Russische vloot dienst zou kunnen doen. Bovendien echter moet de stadhouder Alexejef zich nu pas weer zeer beslist tegen een Japanech protectoraat over Korea ver klaard hebben, en dat zon eigenljjk de reden zgn waarom men in Tokio den toestand voor 't oogenblik duister inziet. Anderzjjds beweert men dat grootvorst Alexander Mi- zjj met hem verloofd was. Later is zjj met dien getrouwd. Gedurende dien tjjd verloor mjjn meester groote sommen gelds aan den graaf d'Au- geville. Een keer zelfs moest hjj naar Engeland terug om geld te halen, zooveel was hg aan den graaf schuldig. Toen besloot ik met hem over het schandeljjke daarvan te spreken, maar dit kostte mg bjjna mjjn ontslag. Eens op een avond werd in de villa van d'Augeville met mjjn meester kaart ge speeld. Zjj zaten bg een open raam, dat op den tain uitzag. Toen zjj gedaan hadden, keek mjjn meester in den tuin en zag mg daar wandelen. Hjj riep mg binnen. «Jack*, zeide hjj, »ik wensch dat je zult luisteren naar hetgeen ik aan den grauf d'Augeville zeggen zal.* De graaaf keek verbaasd op, maar mjjn meester vervolgde kalm: «Ik ben van avond uw schuldenaar bjj het spel voor het bedrag van twaalf dnizend francs, niet waar?* >Dat is de som,* antwoordde de graaf. >En ge hebt gedurende de laatste maand ongeveer honderd twintig duizend frans van mg gewonnen, niet waar?* «De graaf fronsde de wenkbrauwen. «Ik kan mg het bedrag niet meer berinneren*, antwoordde hjj hoogmoedig. Gentlemen spreken later daarover niet.* »Die honderd twintig duizend frans heb ik betaald,* vervolgde mjjn meester kalm, >maar deze twaalf duizend, zal ik niet be talen.* «En waarom niet, bjj den duivel riep Advertentiën van 16 regels 50 et. Elke regel meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Yrjjdagavond ingewacht. chaïlowitsj, van wien nog kort geleden be weerd werd dat hg voor een beslissing met de wapens was, nu een oorlog afraadt, vooral omdat de Russische vloot thans nog de bjjv. na een zeeslag zoo noodzakeljjke dokken en herstellings-inrichtingen mist; da bouw van ten minste twee nieuwe dok ken zou beslist noodig zgn. En de groot vorst moet ook zjjn eigen denkbeelden hebben over de gevechtswaarde van zekere Russische oorlogsschepen. Daarentegen moet minister Bessobrit^of bepaald ten gunste van een oorlog gesteld ^jjn, evenals vroeger. De Tsaar is tegen Yen oorlog, zoolang dat met Rnsland's eei po aanzien bestaanbaar is, en ook graaf I \Worf hoopt ook thans nog dat een roinnelvka schikking tot stand gebracht zal kunnen worden. Bjj het te Kisjinef gehouden proces inzake de jodenvervolging werd herhaaldeljjk door de verdedigers zoowel als door de rechters er op aangedrongen, de hoofdschuldigen der gruweldaden op te sporen. Dezer dagen nu werd aan de rechtbank voorgesteld, dat de vroegere gouverneur van Beers-Arabië, von Raaben, de voormalige politie-chef von Löwendahl en den vroegeren commissaris van politie te Kischenew als ge tuigen in daze zaak gehoord zouden worden. Maar de rechtbank wilde daarvan niets weten. Dit gaf de advocaten aanleiding voor te stellen het proces eenigen tjjd te schorsen. Het eerst werd dit voorstel bepleit door den eminenten verdediger Kalmonawitsch, die wegens zjjn handige wjjze van vragea reeds eerder succes had. Van hetgeen hjj ten dezen zeide, ontleenen wjj het volgende aan de «Fraukf. Zeitung*: «Het proces, Mjjne heerenl, wordt door u met gesloten deuren gevoerd. Maar weet het wel, geheel Rnsland, en dat niet alleen, doch gansch Europa kjjkt toch achter de scher men. Gjj zjjt goede burgers vau den Staat en gjj hebt uw ambt en nw vaderland lief en gjj hebt toch ook »uwe< joden lief? Waarom dan hebt gjj ons geslagen en wie heeft ons geslagen ziet, dat alleen werischen wij te weten. Geeft ons een antwoord; meer verlangen wjj niet. Wjj eischen zelfs niet, dat zjj, die inderdaad de schuldigen zgn op de beklaag- debank zullen plaats nemen; dat is onder de tegenwoordige omstandigheden niet mo- geljjk. Maar zegt ons ondubbelzinnig, wie die schuldigen zgn?? Schitterend zegt de «Frankf.* was de graaf uit, terwjjl hg opsprong. «Omdat ongeljjk spel niet mooi is. In dank voor de lessen, die ge mg hebt ge geven, sta mjj toe dat ik u ook eene geef. Gentlemen spelen niet met gemerkte kaarten.* >Terwjjl hg dat zeide, greep hg het pak kaarten dat op de tafel lag en reikte mjj dit over. «Kgk die kaarten een voor een langzaam Da, Jack,* zeide hij, >en zeg mjj of elke daarvan niet een klein merkje in den rech terhoek draagt.* «Ik zag dadeljjk dat dit zoo was en zeide dit. Toen gaf hg de kaarten aan twee an dere heeren, die in een anderen hoek ook zaten te spelen, en die nu toegeloopen waren om te zien wat er gebeurde. Zjj keken naar de kaarten en trokken de schouders op. Het feit dat de kaarten opzetteljjk gemerkt waren, was niet te ontkennen. «De graaf was doodsbleek geworden en zat zonder een woord te kunnen spreken. Mjjn meester vervolgde: «Onder de omstandigheden, graaf d'Au geville, z&l ik geen oogenblik langer onder uw dak vertoeven. Ik wil u echter de mede- deeling doen, dat uw dochter Cecile verleden week te Nizza met mg gehuwd is. Het spjjt my dat ik geen afschrift van de hu- welgksaote bg mjj heb om u dit te geven. Ik verlang, dat mgn vrouw mjj, heden nacht nog, volgen zal.* Plotseling werden een paar zware gor- dgnen van een zgdenr weggeschoven en miss Marie sprong naar binnen. Zjj wierp zich voor de voeten van haar vader en riep uit: >Dat is niet waar, vader. Hg is een el lendige bedrieger. Cecile is niet met hem ook het pleidooi van advocaat Karabtsch- ewski: »Gg kent allen de gruwelgke ge schiedenis van den kindermoord te Bethle hem*, zoo ving deze aan. «Stelt n nn voor: gjj waart Romeinsche rechters an gjj hadt uw oordeel er over uit te spreken aan wien de schuld lag van dien moord. Zgn zg het, die het moordplan uitgevoerd hebben zjj, die eenvoudig handelden vol gens een bevel van Herodes? Of zendt gjj hem als den schuldige aanwjjzen Ik geloof, mjjne heeren, daar is op deze vraag maar één antwoord mogeljjk. Welnu, zoo staat het ock met mgn zaak. Degenen, die nier op de bank der beklaagden zitten, waren eenvoudig de werktuigen van hen, die daar niet zitten. Daarom, wjj kannen als ver dedigers niets tegen de beklaagden uitrich ten voor en aleer wg de zekerheid hebben in hen de schuldigen voor ons te zien. Andere advocaten, onder wie de zoon van den vroegeren minister van justitie Sarndny, spraken in denzelfden geest. Een hunner legde er nog den nadruk op, dat de haat tegen de joden onder deze omstan digheden niet eer zou ophouden, voordat een keizsrljjk bevel nitgevaardigd wordt, waardoor heel deze zaak volkomen opge klaard wordt. Zoowel de verdedigers als de aanklagers hielden daarna een geheime vergadering, die uren duurde en waarvan beiderzjjds het resultaat was, dat zjj het proces zóó niet verder konden voortzetten en heengingen. Alle aanwezigen waren sterk onder den in druk van het voorgevallene. Het russische telegrambureau meldt, dat de zaak toch voortgang heeft gehad en de uitspraak luidt als volgt: Gretsjin en Marosjoek, beklaagd o. a. van moord, zgn tot zeven, onderscheiden lijk vgf jaar dwangarbeid veroordeeld. Twee eu twintig beklaagden zjjn gestraft met plaatsing in een arrestanten-compagnie voor een of twee jaar; één heeft zes maanden gevangenisstraf gekregen. Twaalf beklaag den zgn vrijgesproken. De 48 civiele eischen zgn alle afgewezen. De gerechtskosten ko men ten laste van de veroordeelden. De «Military Mail* beweert, dat het ministerie van Oorlog in Engeland een nieuw wetsontwerp voorbereidt, waarbg een verplichte militaire dienst wordt ingesteld. Alle jongelieden tusschen 15 en 23 jaar zullen e^n soort militaire leerschool moeten doorloopen. Het eerste jaar moeten ze twee getrouwd. Als zjj van avond dit huis ver laat, loopt zg haar ongeluk tegemoet. U moogt haar niet laten gaan, vader, hg is een ellendige verrader. Hg zelf heeft die valsche kaarten op tafel gelegd. Ik zag hem dat doen.* De woorden van zgn dochter gaven ddH graaf nieuwen moed. Hjj stond op en rood van toorn, schreeuwde hg >Je bent een leugenaar, AUob Je zult mg dadelgk voldoening geven.* «Mgn meester stond kalm op. >Ik zal niet met u strgden,* zeide hg, somdat ge ten eerste de vader mgner vrouw zgt, en in de tweede plaats zjjt ge een ge- meene dief, onwaardig om met een Engelsch edelman het zwaard te kruisen.* «Hoe hg dat gedaan had, weet ik niet, maar in een oogwenk wierp hjj mgn mees ter een wgnglas in het gezicht. Ik zag het bloed van zgn voorhoofd stroomen, maar hg scheen daarop geen acht te slaan.* «Ellendige schurk schreeuwde de graaf, «ik ben ook van adel en je zult met mg strgden.* «Na dit geval,* antwoordde mjjn mees ter, terwjjl bg met zgn zakdoek het bloei, dat van zgn voorhoofd druppelde, wegveegde, «ben ik van gedachten reranderd. Ik ben ter nwer beschikking waar en wanneer ge zulks wanschen zult. «Op dit oogenblik 1* riep de graaf uit, «het is volle maan en het is helder genoeg.* (Wordt vervolgd). -a woaoii *p,znsi usarwcBtóeair-v - .cjawatnii susmirw immpbbbmm—m—au———

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1903 | | pagina 1