Het Land van Hensden en \llena, de Langstraat en de Bommelerwaard. M 2293. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. ZATERDAG 13 EEBK. 1904. Oorlog tusschen Japan en Rusland. Um VAN YOOB Dit blad verschjjnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonaementiprgi: per 3 maanden f 1.06. franco per poet zonder prjjsverhooging. Afzonderlijke anmaxers 5 cent. Advertentiën ran 16 regele 50 et. Elke regel meer 7% ot. Groote lettere naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrjjdagavond ingewacht. RUSLAND en JAPAN. Wij beleven een gewichtigen tijd. Geheel Europa durft de toekomst nau welijks onder de oogeD te zien en ook in andere werelddeelen is men twijfel achtig. De strijd om de wereldheerschappij is begonnen. Rusland en Japan staan tegenover elkander, en reeds vielen aan weerszijden slachtoffers. Waarom kan een mensch niet te vreden zijn met hetgeen hij heeft? Waarom steeds naar een ander gezien waar binnen de grenzen nog zooveel te doen is? O, Alexander of Cesar, Karei de Vijfde, Napoleon, wat is er over gebleven van uw grootheid? En gij Chaimberlain, ziet ge niet, dat ook uw macht aan 't tanen is Leert de eeuwige geschiedenis dan niets De „N. R. Ct." geeft een overzicht van de aanleiding van dezen oorlog en zegt: Men mag wel zeggen, dat het tegenwoordige conflict zijn oorsprong neemt in den vrede van Sjimonoseki, tien jaren geleden. Toen werd Japan door Frankrijk, Duitschland en Rusland gedwongen, de voornaamste vruchten van zijn overwinningen op China prijs te geven. En erger: het gewichtige Port Arthur, waar de Japanners zich reeds hadden geïnstalleerd, werd niet aan China teruggegeven, maar viel in handen van Japan's grootsten mede dinger Rusland. Het scheen alsof Japan een grooten, kostbaren oorlog gevoerd had om de Russen een voortreffelijk uitgangspunt te bezorgen voor hun spoor weg door het Chineesche gebied Man tsjoerije. Dat hebben de Japanners nooit kunnen verkroppen, en te verwonderen is dat niet. Toch zouden zij misschien berust hebben in het onvermijdelijke en nooit den vermetelen stap gedaan hebben, die nu geschied is, indien zij zich schade loos hadden kunnen stellen met de on verdeelde en onbetwiste heerschappij over Korea, want het vinden van zulk een uitweg voor de overmaat zijner be volking en zijner voortbrengselen is voor Japan een levenskwestie. Nog in het afgeloopen najaar scheen deze grond slag eener verstandhouding tusschen Rusland en Japan inderdaad voorhan den Rusland zou in Mantjoerije, Japan in Korea overheerschen. Het tot stand komen van die schikking werd echter FEUILLETON. 1) Met hun beidjes zaten ze op het groen begroeide voorplein tan de ruïne. De ove rigen van de pic-nic-partjj war m van hen afgeraakt, of wel omgekeerd, zp Tan het gezelschap. Tegen den muur van het ver vallen kasteel stond, hoog-opgegroeid, een prachtiga wilde kwee. De hemel was zoo diep, zoo klaar, zoo scherp klaar erboven, tegen dat blauw kwam de bloesem zoo helder en voordeelig uit. »Welk een pracht zei zjj, »ik wou, dat ik d&ar wat van had.* »Wou je die zoo graag hebben hg greep een tak, zette zjjn voet op een afge- brokkelden steen en zoo zag zg hem in zgn gijjs flanellen pak tegen de grjjze verweer ie steenen opklimmen, opwaarts naar de gele bloemen. >0, doe dat toch niet!* riep sjj in grooten angst. >Ik heb er waarlgk al geen verlangen meer naar. Och toe! doe 't nu niet.« Ineens zweeg zg, want hg klom al hooger, en zg begreep, dat 't gevaarljjk was om te spreken tegen iemand, die bouwvallige muren be klimt. Zg klemde haar handen tezamen en wachtte, 't scheen haar, of haar 't hart was uit den boezem gerukt, om haar slechts verijdeld, toen in Japan, terecht often onrechte dan, de overtuiging wortelde, dat de Russische beloften dienaangaande even weinig waard zouden blijken te zijn, als de toezeggingen, vroeger her haaldelijk gedaan ten opzichte van Man tsjoerije. De Mantsjoersche kwestie dagteekent van 1860, toen Ignatiëf, Russisch gezant te Peking, tijdens de bezetting van de Chineesche hoofdstad door de verbonden Franschen en Engelschen, aan de Chi neesche regeering Rusland's steun be loofde, in ruil voor een „rectificatie" van de Siberische grens, welke recti ficatie bleek te bestaan in den afstand van de geheele kustprovincie van Man tsjoerije, zuidwaarts tot aan den mond van de Koreaansche grensrivier, de Toemen. Daar verrees spoedig een sterke vesting, tevens belangrijke havenplaats: Wladiwostok; maar eerst dertig jaar later, in 1891, toen de Russische regee ring tot den aanleg besloot van een trans-Siberischen spoorweg, kwam Man tsjoerije weder naar vorenWladiwostok was geen ijsvrije haven, verder naar het zuiden moest een betere terminus van den grooten Russischen spoorweg gevonden worden. Tegen het einde van den Japansch- Chineeschen oorlog begreep de regeering te Petersburg, dat zij haar droom van zulk een ijsvrij eindpunt wel kon op geven, indien Japan zich te Port Arthur vastzette en zijn invloed over Man tsjoerije uitbreidde; zij wist de mede werking van Frankrijk eü Duitschland te verkrijgen, zoodat Port Arthur in naam weer onder Chineesche souverei- niteit kwam, om in werkelijkheid een sterke maritieme basis te worden van de Russische macht in Oost-Azië En dat geschiedde onder het voorwend sel dat een Japansche bezitting op het schiereiland Liao-tong een voortdurend gevaar zou opleveren voorde on afhankelijkheid van China en Korea. Langzamerhand wist Rusland zijn positie in het zuidelijk deel van Man tsjoerije te versterken, en, in weerwil van de zwakke protesten uit Peking, zijn greep over dat geheele gebied zoo te bevestigen, dat ten slotte zelfs de in stelling van een Russisch stadhouder schap over de aangrenzende landstreek (en feitelijk ook over Chineesch Man tsjoerije) niet eens bijzondere verbazing wekte. Maar dit geleidelijk en gestadig voortdringen van de Russen naar de golf van de Pe-tsji-li was vergezeld gegaan van telkens hernieuwde verze keringen, die de Russische diplomatie een ledige, donkere ruimte over te laten, datzelfde hart dat kort te voren zoo vreug devol had geklopt. Want, zg had hem lief, moet ge weten; ja zelfs al twee jaren lang, reeds van de eerste maal, dat zg elkander ontmoet hadden. Evenzoolang had ook hg haar lief. Toch had hg nooit gewaagd haar van zgne liefde te spreken. Het wetboek van eer zegt te recht of ten onrechte dat een man met een inkomen van 1500 gld. 's jaar» zgn liefde niet mag verklaren aan eene rjjke erfdochter. Z 'er velen storen zich wel niet aan dat wetboek, tnaar die behooren thuis in andere geschiedenissen, dan die ik nu ga verhalen. Hg legde dus aan zgn hart het zwggen op en zgner liefde deu teugel aan. Hg wist zichzelven te beheerschen. Dat nam niet weg, dat vragen als»zou zg mgne liafde vermoeden*? »Zou het haar ook bevreemden, dat ik mg niet verklaar?* en de tegenovergestelde; »zon zg soms denken, dat ik niets om haar geef?* >Zou zg heelemaal geen gedachten of vermoedens van dien aard koest er on »Zal zg wellicht al lang getrouwd zgn, voordat ik 't ver genoeg gebracht heb in de wereld, om haar te durven vragen?* zulke vragen hielden hem bezig in de oogenblikken, waarin zgn waakzaamheid verschalkt werd en 't gevoel een loopje .net hem nam. M. ar als hg 's morgens opstond, gevoelde zich altjjd weer sterk, om aan alle ver zoeking weerstand te bieden. Hg ontmoette haar telken jare drie ma len. Als de kerst-, paasch- of zomer-vacan- tie haar bjj haar tante deed logeeren en niet tot eer hebben gestrekt. Bekend is 't, hoe de ontruiming in Mantsjoerije, de openstelling van plaatsen in dat land voor de wereldhandel, enz., herhaaldelijk geleid heeft tot de uitwisseling van nota's en het sluiten van overeenkom sten, maar hoe alle toezeggingen van Russischen kant waardeloos gebleken zijn. In 1896 had Rusland ook een voor- loopige afspraak met Japan gemaakt ter zake van Korea; Japan's overwegende invloed in dat rijk werd daarbij erkend. Dit belette echter niet, dat de Russen ook in Korea hun invloed trachtten uit te breiden, dat zij groote concessiën verkregen in het noorden, te Sëoel de regeering naar bun hand trachtten te zetten, en bet oog lieten vallen op een haven aan de zuidkust vlak tegen over Japan die in Russische handen een geschikt tusschenstation gevormd zou hebben in de verbinding van Wla diwostok met Port Arthur. De Russische regeering bleek, bij de onderhandelingen in het laatst van het vorige jaar, ook niet geneigd om Korea geheel aan Japan over te laten, in ruil voor het zoo goed als onbelemmerde bezit van Mantsjoerije, zij stelde zelfs ver-reikende tegen-eischen, o.a. afbakening van een neutrale strook in het noorden. Wellicht hebben deze onverwacht booge tegen-eischen in Ja pan den doorslag gegeven aan de op vatting, dat Rusland krasser moest aan gepakt worden. Vergenoegde men zich thans met weinig en liet men verder de Russen vrij, dan zou dat weinige weldra nog slechts schijn worden, te meer omdat Rusland langzamerhand zijn macht in Oost-Azië aanzienlijk ver sterkte. Men moest de diplomaten te Petersburg dwingen kleur te bekennen. Eu zoo volgde, van Japan's kant, de eisch, dat de Russische regeering een plechtige verklaring zou afleggen ter erkenning van China's souvereiniteit over Mantsjoerije. En terwijl Rusland uitvluchten zocht en het antwoord op de lange baan wilde schuiven, versterkte 't leger en vloot. Japans geduld raakte uitgeput en de oorlog begon. B uitenland» Da Daily Express* verneemt uit Tokio: De Mikado leidt persoonljjk de uitvoering van het krjjgsplan dat omvat: lo. de ver nieling van de Russische vloot; 2o. de ver- hem weer thuisbracht bg zgne ouders. Nu sprak hij wel niet vau zgne liefde, doch zijne oogen moesten hem wel verraden. Maar keeren wp met onze gedachten terug tot de ruïne. Welnu, hg bereikte den top van den boom, plukte een overvloed van bloemen en wierp ze omlaag, zoo, dat ze in breeden krans om de jonge dame henen vielen. Zjj raapte ze evenwel niet op. Zg had nog maar steeds al haar aandacht op hem gevestigd. Zg keek hem na met een hart, dat hoorbaar klopte. Daar kwam hg eindelgk weer naar beneden. Het was een heele hoogte, van welke hij moest weder komen. Er was geen ander geluid te hooren, dan van het neerzetten zijner voeten op de steenen van den muur, of van een vogel in de buurt. Daar in eens een gekletter van neervallende steenen; zgn voet was uitge gleden en zoo kwam hg naar beneden tui melen. Of neen! bg bleef hangen aan den rauur boven een open poort. Hg liet zich neer op eene knie en kwam nog zoetjes op den grond terecht. Haar duurden de minuten zgner afdaling eene eeuwigheid, zoo was zij geschrikt en in angst over hem. Hg zag spierwit. Zg was een heel lief meisje en volstrekt niet behoorende tot de geëmancipeerden, daarom moet aan ieder wel bevreemden haar houding, haar gedrag. Ze stapte namelyk op hem af, met beide handen voor zich uit, greep hem bg zgn bovenarmen en schudde bem ter dege door elkaar, zojals men een ondeugend kind zou doen, keek hem recht m de oogen, liet toen haar hoofdje op zijn schouder zakken en snikte 't ineens uit, om orering van Korea; 3o. het dwingen van de Russen om Mant«joerge te ontruimen door een omtrekkende beweging uit te voe ren om Port Arthur heen, waardoor die ves ting afgesneden zal worden, en Japansche troepen op Moekden te laten oprukken. Men meldt uit Wladiwostok dd. 10 dezer aan het dagblad Nowowewspendsja, dat vol gens berichten in de bladen de Japanners aan de Jaloe een volkomea nederlaag heb ben geleden. De Russen hebben Tsjemoelpo bszet. Uit Tientsin aan de Daily Mail* 50.000 Rassen zjjn langs de Jaloe-rivier opgehoopt. Japansche agenten hebben onder de Chi- neezen in Mantsjosrjje een opstand uitge lokt. De opstandelingen zouden een spoor- brag van den Siberischen spoorweg hebben laten springen, waarbjj 30 Russen omkwa men. Toean zou de aanvoerder zgn van oen anderen opstand ODder de Chineezun in Mongolië. De van uit Wei-hai-wei ondernomen aan val der Japanners op Port Arthur hoopt bet rufsische blad Nowoje Wremja er op te wjjzen, dat dit door Engeland gepachte gebit d van een intern ationaal-rec hteljj k stan d- pnnt zoowel in civiel als in militair opzicht beschouwd moet worden als staande onder Engeland'» controle. Nn komt uit, dat deze haven in een operatiebasis der Japanners is veranderd. Waar Engeland Wei-hai-wei aan de Japanners overgaf heeft het de grond beginselen der onzgdigheid geschonden. Uit daze stelling volgt, dat Wei-hai-wei voortaan is te beschouwen als een deel van het J»- pansehe grondgebied, dat Engeland het recht heeft verbeurd aan dw beraadslaging over eveutueele vragen batraffende het verdere lot van Wei-hai-wei deel te nemen en dat Rusland het recht heeft van Engeland scha deloosstelling te verlangen voor de recht- gtreeksche verliezen, die het geleden heeft door de verandering van een Engelsche haven in een Japansche operatiebasis. Verschillende berichten bevestigen, dat de Russische schepen Waring* en »Ko- riëts* door de Japanners bg Tsjemoelpo vernield zgn. Een Japansch smaldeel ver scheen, met een Japansch landingcorps voor genoemde plaats en de twee Russische sehepen moesten voor de Japansche over macht in de havén terug. Ze werden daar 's nachts met rust gelaten. Den volgenden morgen, om hun eer te redden, gingen zjj de haven uit. Het ongeljjke gevecht eindigde zelfs een steenen bart te vermurwen. Toen begreep hg, dat hg zich sterk moest houden. >Kom, gekheid!* zei hjj, »stel je zoo niet aan, 'twas ook verkeerd van mg! Wees voorzichtig, want daar komt iemand*. >Dat kan me niets schelen,* zei zg, want de wjjze, waarop zijn hoofd baar gezichtje had aangeraakt, had haar genoeg gezegd. >Laat ze maar komen, ik geef er niets om Hoe kon je nu toch zoo akelig roekeloos te werk gaan? Goddank, dat je er goed afgekomen zjjt! Hoe kon je nn toch zoo handelen?* Waarlgk, ieder fatsoenljjk jongmeusch zou er zich op de eene of andere wjjze uit hebban weten te redden, hg niet. Integen deel, hjj stoorde zich aan niets, hield haar in zgne armen omvangen, zgn lippen op haar wang, langs welke de tranen mild af stroomden. Maar 't was toch eigenljjk een heerljjk oogenblik! Inderdaad 't was een liefeljjk tafreel doch wel geschikt om 't hart van njjd te doen barsten of van sympathie te vervallen, van hem, die hen kon begluren al naar zjj n geaardheid en stem ming. Daar was slechts een getuige! Een man van ongeveer 40 jaar, die een oogenblik verpoozing had ge zocht in de groote poort van 't vervallen kasteel en die 't tafereeltje ten volle had kunnen genieten. Maar hjj wendde zich af, keerde langs het naaste pad terng met een hel in zgn hart. De twee verkeerden in 't paradjjs. De on willekeurige getuige leek wel de derde in Eden: de slang. Hg liep een eind op, al natuurljjk met de vernieling der Russische schepen. De commandant van de »Waring« bleef aan boord, toen het volk van het ge havende schip zich redde, en als een Van Spejjk stak hjj er den brand in. De prach tige kruiser, de snelste van de Russische vloot, ontplofte en zonk. Bjj gebreke van tjjdingen over nieuwe gebeurtenissen worden in de perstelegram men de oude opgewarmd, of losse geruchten vermeld, zooals de beschieting van Hakodati. op het eiland Jezo, door een Russische vloot uit Wladiwostok (Dinsdag reeds!) aan dergeljjke geruchten mag men maar heel weinig waarde hechten, vooral omdat al thans van den Russischen kant de gebenr- tenissen vrjj uitvoerig bekend worden ge maakt langs ambteljjken weg. En men moet het de Russische regeering nageven dat zjj in tegenstelling met hetgeen tjjdena den Boerenoorlog geschiedde aan de overzijde van het Kanaal rond uitkomt voor hat slechte nieuws dat Alexejef genoodzaakt is te seinen. Bjj het gevecht bg Port Arthur moeten zes Japausche schepen schade hebben op- geloopen van weinig beteekenis, en 50 man gedood en 150 gewond zgn. De »N. R. Ct.« schrjjft: Met de vloot alleen een ernstigen aanval op een zoo sterke plaats als Port Arthur te doen, lag bljjkbaar niet in da bedoeling van de Japanners. Maar nu zjj voorshands meester zgn ter zee, kan ook de overbrenging van het overige van hun leger rustig ge schieden. Meer dan drie divisiën, de garde en waarsohjjnljjk de 6e en 12e, die op het znideljjke Japansche eiland Kjoesjoe staan, zullen tot dusver wel niet voor de bezetting van Korea gebruikt zgn, ea er bljjven er dan nog tien over. Voor de militaire maat regelen der Japanners is het van zeer groot gewicht dat hun handelsvloot in ds laatste acht jaren zich zoo sterk heeft uitgebreid. In de Japan Mail is een opgaaf vermeld van de directie der Nippon Joesen Kaisja, volgens welke Japan in 1896 slechts over 95 schepen beschikte, gezamenljjk 128,367 ton inhoud hebbende. Thans heeft het 262 schepen met 540,349 ton inhoud. De troepen zullen zeker al wel bjjeen- gebracht zgn in de havens waar zjj inge scheept moeten worden, en dientengevolge zouden thans reeds opnieuw een drietal divisiën ingescheept kunnen worden, en binnen een week nog meer troepen. fluisterende. »Ik zal het moeten opkroppen,* zei hjj in zichzelf, >zjj is gelukkig, daar zal ik mjj nog in moeten verheugenIn elk ge val, ik kan 't niet verhinderen!* Mogeljjk vloekte hjj er wel bg. Zoo ja, dan zjj het hem vergeven, op grond van zgn groot ver lies. Zoo lang reeds had hjj liefde gevoeld voor dat meisje en gisteren juist pas had hjj die mooie betrekking gekregen, die hem ver oorloven zou naar hare hand te dingen. Hjj bad die betrekking te danken aan haar va der, aan wien hjj een dienst bewezen had. Zoo keerde hjj naar Londen terug, inwendig ten zeerste verstoord. Ondanks zgn hoog zedeljjke principes en verhevene idealen was 't hem toch ondoenljjk, om er zich in te ver heugen, dat hg haar zoo gelnkkig zag. De pretendent, die zgn wenschen vervuld zag, wat betreft de gepinkte kweebloemen, was een man, gewoon om zich altjjd te ge dragen naar zedeljjke principes. Daarom koos hjj den volgenden dag een vroegeren trein dan hem anders wel aangenaam was en vroeg om haar vader te spreken, wien hjj zgne belangen en wenschen wilde voor dragen. Een brief van zgn dochter had den vader al op dat bezoek voorbereid. Wjj behoeven dien brief hier niet in te lasschen, 't is verkeerd om in anderer brieven te snuffelen, vooral als 't brieven geldt van eene eenige en veel geliefde dochter aan een vader, in wien zjj haar volle vertrouwen stelt. Wjj willen liever den globalen indruk van dat schrjjven weergeven. Naar het Engelsch. Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1904 | | pagina 1