Het Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
Broeder en Zuster.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
<M 2301. ZATERDAG 12 MAART.
1904.
n (slot).
Oorlog tusschen Japan en Rusland.
^*3lANB VAH
TOOK
Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00.
franco per post zonder prjjsverhooging. Afzonderljjke
nummers 5 cent.
Advertentiën ran 16 regels SO et. Elke regel
meer 7l/f ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrjjdagavond
ingewacht.
Iets over de voorgestelde
wijzigingen in de huishouding van
Gemeente en Provincie.
Ook de bestaande wet veronderstelt
reeds, dat er, naast den ontvanger, bij
zondere rekenplichtige ambtenaren in
de gemeente zijn, maar dat beginsel zal
eerst met het ontwerp van wezenlijke
beteekenis worden. De ervaring heeft
geleerd, dat de wettelijke regeling van
het geldelijk beheer der gemeente op
dit punt aan vrij grove gebreken mank
gaat. Hierin tracht het ontwerp ver
betering te brengen.
Wat bijzonder betreft de te stellen
borgtochten en het toezicht van het
dngelijksch bestuur, wordt voorgesteld
eene wettelijk geregelde bevoegdheid van
controleurs, ambtenaren welke thans
reeds in onderscheidene gemeenten be
st tan, wier taak het is, geregeld boeken
en kas na te zien, er op te letten of
wazenlijk verantwoord is wat ontvangen
werd enz. Ook wil men de mogelijkheid
openen dat eene wettige k&sopneming
d( snoods door slechts één lid van het
dagelijksch bestuur kan geschieden en
ten slotte de voorlichting door deskun
digen uitdrukkelijk toelaten. Er zijn ge
vallen waarin de zoogenaamde accoun
tant uitmuntende diensten kan bewijzen.
Zooals men weet bevat de bestaande
gemeentewet ook voorschriften, omtrent
den aard der zekerheidstelling en wat
daarop verder betrekking heeft. Dit is
nu overgebracht in een afzonderlijk
ontwerp, dat wij niet opzettelijk in be
schouwing behoeven te nemen, als zijnde
alleen voor ambtenaren van belang.
Van de voorgestelde wijzigingen in
de provinciale wet is er slechts ééne
van algemeen belang. Zij betreft het
provinciaal belastingstelsel.
Naar de tegenwoordig geldende voor
schriften hebben de provinciale besturen
recht om opcenten te heflen op de hoofd
som der grondbelasting en der perso-
neele belasting. Verder is die zaak
echter niet geregeld; alleen moet elke
provinciale belasting bij de wet worden
bekrachtigd, zoodat regeering en volks
vertegenwoordiger er voor kunneD wa
ken, dat de heffing de perken eener
billijke gematigdheid niet overschrijdt.
Thans echter wordt, wat wel zoo
FEUILLETON.
3)
Een uitroep van mecUljjden ontsnapte
Cato's lippen.
>Maar ge hebt toch een mama?* vroeg
zjj deelnemend.
>0, zeker,* zei hjj, terwjjl een schaduw
ov;r zjjn gezicht gleed, >mfc.ar een ernstige
mama met wit haar, die zeer veel geleden
heeft. Daarom spreekt zjj nooit over het
veiledene, en ik weet weinig of niets van
mjjn vader. Mjjn jeugd was niet zoo vrooljjk
als de uwe, juffrouw.*
«Arme mjjnheer Leontieff*, sprak zjj
zuchtend. «Dan moet ge maar heel dikwjjls
hier komen. Ge zjjt immers hier, om papa's
voordrachten bjj te wonen? Dan bljjffc ge
toch den heelen wiater hier; ge zult zien,
hoe prettig het bg ons is, het zal u wel
bevallen.*
Wat zou de professor gezegd hebben, als
hg die woorden gehoord hadHg verscheen
juist op het terras en zei:
«Wat zou je ervan zeggen, Cato, om een
wandelingetje te maken? De dagen zjjn
tegenwoordig niet zoo lang meer en mjjn-
heer Leontieff zal ons wel excuseeren.*
«Mjjnheer Leontieff kan toch meegaan,*
riep Cato, voor de jonge man kon ant
woorden.
Hiertegen kon de professor zich onmo
gelijk verzetten en bÖ was niet zeer ver-
b®u£d, toen hg zgn plan zoo geheel ver
gald zag. Hg besloot, zgn dochter diea
«ss
gewenscht is, eene vaste regeling voor
gesteld.
De belasting op den grond blijft als
provinciale heffing gehandhaafd. Het ge
bouwde eigendom mag echter niet hooger
dan het ongebouwde worden belast. Het
aantal opcenten dat men heffen mag
bedraagt vijftig.
Ook de opcenten op de personeele
belasting blijven, doch zullen niet meer
bedragen dan vijftig. Voorts zullen zij
tot geen hooger bedrag mogen worden
geheven dan dat der opcenten op de
hoofdsom der grondbelasting voor de
omgebouwde eigendommen in de pro
vincie.
Daarnaast zal dit is geheel nieuw
ook worden toegestaan om opcenten te
heffen op de hoofdsom der vermogens-
en bedrijfsbelastingen.
Die opcenten moeten dan tot een
gelijk getal worden geheven. Zij mogen
in geen geval meer bedragen dan twin
tig en komen altijd in de laatste plaats,
daar zij eerst mogen worden opgelegd
wanneer het getal opcenten op de per
soneele belasting reeds veertig bedraagt.
De naamlooze vennootschappen, die,
zooals men weet, ook in de bedrijfs
belasting worden aangeslagen, zullen
door de opcenten niet worden getroffen.
"Wonen de aandeelhouders binnen de
provincie, dan zouden zij anders twee
maal betalen en wonen zij buiten de
provincie, dan hebben zij met de belas
ting daarvan ook niets te maken.
De hierbedoelde opcenten zullen even
min toepasselijk zijn op buitenlanders
(reizende kooplieden die ons land be
zoeken en ook bedrijfsbelasting betalen).
Behalve de opcenten op grond- en
pèrsoneele belasting, bestaan er nog
andere provinciale heffingen, te weten
belastingen op trekdieren en honden.
Wat die op de trekdieren betreft,
deze moest eigenlijk worden afgeschaft,
daar er nooit meer dan twee provinciën
(Brabant en Limburg) gebruik van ge
maakt hebben. Dit bewijst dat deze
onderwerpen minder voor provinciale
heffing geschikt zijn. Men zou voorde
bedoelde twee provinciën een tijdperk
van overgang hebben kunnen stellen.
In Brabant levert de paardenbelasting
een vrij belangrijke inkomst op.
Provinciale werken en inrichtingen
mogen, evenmin als die van rijk of
gemeente, bronnen van inkomst zijn.
Dit is een juist beginsel, dat tegen
woordig algemeen wordt beleden. Wat
avond e&n vaderljjke vermaning te geren,
maar toen de tjjd ervoor gekomen was,
wist hg niet, wat te zeggen en zweeg dus
maar, om Cato niet op te wekken uit haar
argelooze onschnld.
En OBgeveer zooals dien dag ging het
den ganschen winter.
Nog eenigen tjjd kon de professor een
licht gevoel van onbehagelijkheid niet van
zich af zetten, zoodra hjj den jongen man
zag aankomen.
Maar langzamerhand veranderde dit; zijn
aangeboren goedhartigheid behaalde de over
winning en eindeljjk begon hjj zelfs veel
van den jongen Rus te houden.
«Goed beschouwd, is er ook in 't geheel
geen gevaar bjj,« dacht hg. «Cato is nog
bjjna een kind en men moet den armen
jongen toch het gelnk gunnen, eens het
gewone familieleven te leeren kennen, want
naar al zgn woorden, moet zgn moeder, al
heeft zjj hem nog zoo lief, hem steeds in
een echte atmosfeer van ernst en treurigheid
gehouden hebben.*
Leontieff verlangde niets liever, dan zich
op den stroom van dat nieuwe, onbekende
genot te laten voortdrjjven.
De genoegens van andere jongelieden
bestonden voor hem niet en een oneindige
vrede sloop in zgn hart, als hg 's avonds
het bekende, goed verwarmde woonvertrek
van den professor betrad. Hjj vroeg zich
niet af, of dat nieuwe leven hem over 't
geheel zoo bekoorde of dat het Cato was,
die hern met magnetische kracht in het
stille familiegeluk trok. Het was zoo ver
lokkend, als zjj hem met haar lieve stem
«mjjnhesr Roman* noemde, >omdat het zoo
Russisch klonk,* zai ze »t>n hem daardoor
aan zgn vaderland herinnerde.
voor het gebruik van die werken of
inrichtingen betaald wordt, mag alleen
strekken om de kosten ervan goed te
maken. Uitdrukkelijk is dit nu ook in
het ontwerp bepaald. Het is echter te
voorzien dat er provinciale heffingen
van dien aard zijn, welke op den duur
niet zullen kunnen blijven bestaan. De
tollen en de kanaal-, haven-, sluis- en
bruggelden zijn door het rijk afgeschaft,
met de bepaalde bedoeling om daarbij
een beginsel uit te spreken, dat later
algemeen behoort te worden gevolgd.
Provinciale en particuliere tollen zullen
op den duur bezwaarlijk gehandhaafd
kunnen blijvenmaar bet zou wel ge
wenscht zijn geweest om, nu voor als
dan, daarop te letten.
De hervorming van het provinciaal
belastingstelsel, als wij dien wijdschen
naam aan het ontwerp mogen geven,
zal dan ook bezwaarlijk een grondige
kunnen worden genoemd.
Buitenland.
De Morning Post* verneemt uit Tsjifoe
dd. 8 dezer: Ik hoor op uitstekend gezag,
dat de Choenchoezen in Mantsjoerjje snel
hun strijdkrachten vermeerderen en met
goed gevolg afgelegen afdeelingen der Rus
sische troepen aanvallen, terwjjl zjj tege-
ljjkertjjd telegraaflijnen afsnjjden en stnkken
van den spoorweg vernielen.
De Russische gezant te Peking heeft de
Chinee8che regeering kennis gegeven, dat
wanneer de kwaadwilligheden van bereden
bandieten, die telegraafljjnen doorsnjjden en
den spoorweg in Mnntsjoerjje vernielen, niet
ophouden, China's onzjjdigverklaring als
teniet gedaan zal worden beschonwd.
De «Standard* heeft een telegram uit
St. Petersburg, dat de Russen toenemende
vrees koesteren, dat de Japanners de Chi-
neezen met succes opstoken om aan den
oorlog deel te nemen, zoodat Rusland eer
lang alle gele rassen in Oost-Azië tegen
zich zou hebben.
Ook verneemt dit blad uit Sjanghai, dat
volgens telegrammen, van Chineesche amb
tenaren te Moekden ontvangen, Alexejef
voornemens is, Moekdeu te verlaten en zgn
hoofdkwartier te Charbin te vestigen. Alex
ejef had tevergeefs aan den Tartaren-generaal
Zoo stonden zjj tezamen onder de don
kergroene takken van den Dnitschen den-
neboom en zachtjes, zachtjes, ontwaakte de
liefde in de beide jonge harten, zonder dat
iemand er iets van wist.
H.
In Karpilowka, het landgoed van Iw&n-
Adaduroff, was de gansche natuur nog in
winterslaap. Louise Martinowna ging in
eenzame grootheid door de ruime vertrekken,
keek in de hooge spiegels want zjj had
de oude gewoonte niet verloren en bor
duurde ontelbare kussens. En toch was 't
beeld, dat de spiegels terugkaatsen, slechts
de schaduw van 't geen zjj eens geweest
was, toen zjj als Cato Wehrmann hier haar
introk nam.
De blonde lokken hadden plaats gemaakt
voor een kunstig opgebouwd kapsel; de
blauwe oogen, die nooit bizonder geestig
en levendig geweest waren, keken droevig
en onverschilligover de geheele verschoning
lag dat onnoembare waas, dat jarenlang
buigen onder eau tiranniek juk iemands
uiterljjk verleent.
Het geluk was verre gebleven van Kar
pilowka, sedert de jjzeren wil en de teugel-
looze genotzucht van Iwan Adaduroff hier
heerschten. Voor een korten tjjd was de
tjjger in een lam veranderd, toen Cato
Wehrmann met haar jeugdige frischheid en
haar duitsche zedige ingetogenheid, ver
mengd met een vrg groote mate van be
haagzucht, alle hartstochten van den nim
mer voldanen man door de aantrekkeljjkheid
van 't nieuwe deed ontvlammen.
Tranen en zuchten, heimeljjke liefdesbe
tuigingen, har :1e woorden, zelfs bedreigingen
werden in dien tjjd binnen deze muren ge
last gegeran, het Chineesche garnizoen van
Moekden weg te zenden.
De «Daily Chronicle* verneemt uit Pan-
jang: Dinsdag verzocht de Russische com
mandant te Pan-jang den Chineeschen gene
raal I-teng-tsji, zjjn troepen terug te trek
ken, maar de Chinees weigerde.
Er is thans een ambteljjk verslag, over
den aanval op Wladiwostok, van admiraal
Kamimoera, den bevelhebber van het 2de
eskader, ontvangen. Zooals bepaald was,
bereikte het smaldeel den ingang van de
haven van Wladiwostok in den ochtend
van den 6den, gaande tusschen de jjsschot-
sen van de zee. Do schepen Tan deu vjjand
werden niet gezien in de buitenhaven. De
Japansche schepen naderden de batterjjeu
aan de noordoost-kust van een punt buiten
bereik van de batterjjen op het Balz\n-voor-
gebergte en aan de Bosporus-straat. N* de
binnenhaven veertig minuten gibombardeerd
te hebben, van 1 uur 50 min. af, trok
het Japansche smaldeel terug. Men gelooft
dat het bombardement groote schade heeft
aangericht. Men zag de soldaten aan land,
maar de Russische batterjjen antwoordden
niet. Zwarte rook dien men in den ooste-
ljjken ingang omstreeks rjjf uur 's middags
waarnam, werd als afkomstig beschouwd
van de schepen van den vjjand, maar de
rook verdween gaandeweg. Het Japansche
eskader verkende in den ochtend van den
7den de Amerika-baai en de Strelok-baai,
maar, daar men niets ongewoons waarnam,
naderden de schepen 's middags om 12 uur
opnieuw den oosteljjken toegang van Wla
diwostok. De schepen van den vjjand waren
echter niet te zien en de batterjjen vuurden
niet. Het eskader richtte zich vervolgens
naar de Posjet-baai (Korea), maar toen men
ook daar niets van den vjjand zag, trok het
terug.
De telegrammen van Donderdag brach
ten belangrjjk nieuws. Volgens door het
Amerikaansche departement van buitenland-
sche zaken ontvangen berichten, welke af
komstig zgn van den bevelhebber van een
A merikaansche kanonneerboot te Inkou (bg
Nioe-tsjwang), zgn de Japanners thans van
den mond van de Jaloe af den opmarsch
begonnen en hebben zjj Takoesjaa en Feng-
hwang-tsjeng reeds bezet. Da correspondent
van de «Daily Telegraph* te Tientsin seint
in denzelfden geest en voegt erbjj, dat de
boord.
Een trotsche, strenge vrouw heerschte
hier, die niet kon zwjjgen, wanneer haar
echtgenoot de blonde gonvernante op al te
merkbare wjjze voortrok. Heftige woorden
werden gewisseld en er kwamen dagen, dat
Louise Martinowna verdrietig en bleek op
de bank zat aan den kant van de beek en
haar tranen den vrjjen loop gat. Op een
morgen was zjj verdwenen. Een mnjik had
haar voor een groote som geld 's nachts in
het geheim naar 't naaste poststation gere
den, vanwaar zjj den langen, eenzamen weg
naar Atilla ondernomen had. Iwan Iwano-
witsch had inzjjn toorn geraasd als een krank
zinnige en met de on getemde wildheid van
zgn natuur gezworen, alle hindernissen uit
den weg te ruimen, die hsm scheidden van
't voorwerp zjjner begeerte. Al die hem
kenden, sidderden; alleen zgn gemalin liep
rond in haar jjskoude ongenaakbaarheid.
Niemand kon vermoeden, wat zich verborg
achter die uitwendige rust.
Wel fluisterde men elkaar verschrikkelijke
dingen toe, maar niemand durfde de eerste
zgn, ze luid uit te spreken. Zeker moest
er reden voor zgn, dat Iwanowitsch plot
seling zgn ouden, vertronwden kamerdienaar
Maxime onder de soldaten zond, een zoo
harde maatregel, dien men slechts in uiter
ste gevalleu als straf aanwendde. Er waren
wel lieden die beweerden, dat Maxime niet
naar da soldaten, maar met een flinke som
geld vrjj man geworden was, maar niemand
wist het rechte van de zaak.
Maanden verliepen. Louise Martinowna
was vertrokken, toen de rozen nog bloeiden
en de frissche geur vau het hooi over de
weiden waaide en bg het vallen van de eerste
sneeuw scheen de oudste rust te zjja weder-
Japanners dezelfde taktiek en dezelfde wegen
volgen als in den laatsten oorlog met China.
Voor de Rassen is deze beweging vooral
bedenkeljjk, omdat de Japanners daardoor
thans een stelling in hun mg hebben in
genomen en dientengevolge alle Russische
versterkingen in het front van de Jaloelinie,
de grens tussehen Korea en Mantsjoerjje
waardeloos zjjn geworden.
Uit enkele telegrammen van de laatste
dagen viel reeds op te maken dat de Ja
panners een beweging begonnen waren in
de buurt van de Jaloe, na op Korea zelf
versterkt te zgn door troepen die geland
waren om en bjj Tsjinam-po (aan den mond
van de Ta-tong-rivier). De bereden Rus
sische voorposten, die in den laatsten tjjd
in de nabgheid van Kazan (aan den weg
van An-dzjoe naar Jongampo en Wi-dzjoe)
hadden gestaan, trokken volgens een
telegram van 8 Maart langzaam in de
richting van de Jaloe terug.
Feng-hwang-tsjeng dat de Japanners thans,
na een gevecht met de terngtrekkende Rus
sen, moeten bezet hebben is een belangrjjke
strategische stelling in het zuiden van Mant
sjoerjje. Ten zuiden van de plaats komen
de wegen nit Takoesjan en Wi-dzjoe samen,
en verder voert een weg vandaar over het
gebergte naar Liao-jang en Moekden.
Daar de Japanners voor hun verdere
troepen verschepingen de zekerheid moeten
hebben, dat de Russische vloot tegen de
transportvloot niet aanvallend kan optreden,
zal men wel spoedig hoor en van nieuwe
botsingen op zee. In een telegram van
Woensdag wordt reeds melding gemaakt
van een beschieting van de forten van Ta-
liënwan (waarschjjnljjk zjjn hiermede de
versterkingen bedoeld in de buurt van Dalni)
en een daarop gevolgden aanval op Port
Arthur. Nadere bizonderheden ontbreken
echter nog.
Het fort bg Port Arthur dat, volgens
Japansche berichten voor de helft vernield
zou zgn door Japansche granaten, heet
Hwang-tsjin-sjan en ligt rechts van den
ingang van de haven.
In het «Berl. Tageblatt* wordt van de
quaestie der Chineesche onzjjdigheid gezegd,
dat Rusland's protest tegen de aanwezigheid
van Chineesche troepen aan de Mantsjoe-
rjjsche grenzen niet berust op politieke
gronden, maar door redeuen van militairen
aard geboden wordt. Rusland kau niet dul-
gekeerd op Karpilowka. Iwan Iwanowitsch
bereidde zich zooals gewoonljjk voor, met
vrouw en kinderen den winter in de resi
dentie te gaan doorbrengen. Maar daar ge
komen, werd de familie door ziekte getrof
fen en toen het voorjaar in 't land kwam
en Iwan naar Karpilowka terugkeerde, voerde
hg slechts den éénen zoon mededen ande
ren knaap en zjjn echtgenoot had hjj beiden
begraven.
Het noodlot had zgn weusch vervuld;
niets stond zgn vereeniging met Louise
Martinowna meer in den weg. Toen weder
om de winter kwam, liet hg zgn kleinen
Iwan achter onder de hoade van zgn ljjf-
arts en vertrok zelf naar Duitschland, om
Louise Martinowna tot zjjn vrouw te ma-
keu. Dat was de eerste ontmoeting geweest
tusschen de beide zwagers Nico Hennink en
Iwau Adaduroff en nooit had de eerste den
diepen afkeer overwonnen, dien het heersch-
zuchtige uiterljjk eu de ia 't oog loopende
losbandigheid van den Rus op hem hadden
gemaakt.
Louise Martinowna had den korten droom
van geluk spoedig gedroomd. Zjj zat nog
uiet lang op de plaats, die zjj een ander
met onnadenkende lichtzinnigheid had ver
gald, toen zjj het steken der doorns voelde,
waardoor haar voorgangster zoo bloedig
was gewond. Als zjj gemeend had, in Ada-
duroff's hart de vlam der ware liefde ont
stoken te hebben, dan moest zjj wel spoe
dig tot 't bewustzjjn der treurige werkelijk
heid komen, dat zgn hartstocht voor baar,
geljjk een meteoor, schitterend opgeflikkerd
had, om even spoedig weer uit te dooven,
tot zich weer een nieuw offer vertoonde.
i «sis—i «di wil nui mi miih iii'iiia—awa*—b—na—
Wordt vervolgd).
