Het Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard. M 2307. 1904. PaasdigedachteiL Broeder en Zuster. ZATERDAG 2 APRIL. Oorlog tusschen Japan en Rusland. H* HM li 1 t 5 Ti Spi- 5? t f 1 i «siEi-vS& p J voos Uhd van ALT^ □it blad versch^nt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementipr ji: per S maanden f 1.09. f anco per poet zonder prjjsverhooging. Afzonderljjke nummers 5 cent. Uitga verL. J. VEERMAN, Heusden. Adrertentien ran 16 regels 50 et. Elke regel meer T1/, et. Groote letters naar plaatsruimte. Adrertentien worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. Na een heel jaar vol zorgen heeft moeder natuur haar hoofd ter ruste gelegdbloem en plant, boom en akker, alles slaapt; sneeuw en storm, wisse len af met regen en vorst; echter niets deert haar in haar vasten slaap; de duisternis zegeviert, hoewel tijdelijk, over het licht, zelfs de zon tracht niet hare levenaanbrengende kracht aan te wenden, wetende dat alles zijn eischen heeft: rust na arbeid! De winter is thans baashij ketent de vroolijke beek in zijn boeien, be roert met zijn ijzigen adem alles wat leven heeft, tracht zijn macht te doen gevoelen en te vernietigen alles wat zijn voorgangers opgebouwd hadden. Maar de dood is niet zijn dienaar, de herfst heeft de slaap uitgestort over al wat moeder natuur zoo lief was, en deze maakte dit alles gevoelloos voor het leed dat de booze winter zou kunnen brengen. Hoe de winter ook raast en tiert, de natuur bekommert zich niet om zijn bar optreden, overtuigd dat na de slaap een blij ontwaken haar wacht; straks als de zon zich hooger aan den hemel trans verheft, zal de winter het onder- sp t moeten delven en een blijde lente lacht de natuur tegen. Terwijl de zon en de winter elkander bekampen, maakt de lente zich gereed, overziet hare schatten en verdeelt ze reeds in hare gedachten, om gereed te zijn bij den eersten oproep. Eindelijk mag zij zich vertoonen en eerst bij kleine beetjes, spoedig bij han denvol, strooit zij hare kostbaarheden over de aarde. Het licht zegevierde over de duis ternis En gelijk met deze overwinning valt ons schoon Paaschfeest, dat ons her innert aan den strijd die 19 eeuwen geleden plaats greep tusschen waar heid en leugenweken van lijden, van hoon en bespotting waren voorafgegaan, vóór de waarheid zegevierde. Met hoeveel geestdrift waren de jon geren hun Meester gevolgd, die opkwam voor de waarheid, voor het goede en het reinein eenvoudige woorden ver kondigde Hij de waarheid, en zij die haar aannamen, waren êenvoudigen van hart, de armen naar de wereld. Zij ge loofden, dat allen evenals zij de waar- FEUILLETON. Roman antwoordde niet. Zjjn gezicht bad weer de droomige, vreemde uitdrukking. »Wat 'n prachtige ochtend riep Cato zorgeloos uit, »hoor toch de vogels zingen en ruik den frisschen geur tan de bedauwde bloesems. Mt.ar alles is later dan hg ons. In Duitschland was de vlier al uitgebloeid, en ik wed, dat hier in de buurt nog een bloeiende vlierboom staat. Herinnert ge a nog diin Zondagmiddag, drie weken geleden, toen de brief uit Karpilowka aankwam Hg keek haar aan met oen blik, alsof bet al een onrecht was, te denken, dat hg slechts een kwartier in haar inabjjheid had kunnen vergeten. »Wat zon ik gaarne een frissche bouquet vlier hebben, om mg te herinneren aan onzen prettigen tuin en aan nijjn lieven papa; maar misschien verbeeld ikj mg wel, dat ze hier zgn, ik zie ze nergens jgroeien.* Zjj keek onderzoekend naar alle Jkanten, terwjjl Roman onbewegelgk tegen eek schommelpalea geleund stond. >En gij zoekt niet eens, om rnjj een ge noegen te doen, mjjnheer Roman? Waarljjk, ik herken u niet meer, sedert wg hier zjjn aangekomen.* Waarom zou ik zoeken,* antwoordde hg. >Alles komt mg zoo bekend voor en toch weer vreemd 1* is'adenkvnd streek hg 7 heid zouden aannemen en liefhebben. Hoe bitter werden zij teleurgesteld. Smaad, hoon en bespotting was het loon en het einde de kruisdood aan Hem, die het durfde wagen de waarheid te ver kondigen. Is het wonder, dat zij die de waarheid liefhadden, terneergeslagen warendat zij weenden nu hun Meester was heengegaandat zij vreesden dat de leugen had overwonnendat de duisternis plaats maakte voor het licht? Maar ziet, op den heerlijken Paasch- morgen, terwijl zij bedrukt van hun legerstede oprezen, vervuld met droeve gedachten aan de afgeloopen dagen, geen licht ziende in de duisternis, gaat van mond tot mond de blijde mare: De Heer is opgestaan; de waarheid heeft overwonnen, de duisternis heeft moeten wijken voor het licht. Telken jare keert dit schoone Paasch feest weder, dat ons leert van menschen- liefde en dat we de waarheid moeten liefhebben bovenaldat de leugen verre van ons zij. Door alle eeuwen heen heeft de waarheid gezegevierd maar als in Jezüs dagen was spot en dikwijls vooraf hoon haar deel. En heden ten dage, wij allen die de waarheid liefhebben, gedragen wij ons waarheidlievend Ziet op het groote wereldtooneelGe wetenloos worden de furiën van den krijg losgelaten. Onuitsprekelijke ram pen over tal van huisgezinnen gebracht. Waarom Om macht is het te doenEn daarom moet zooveel ellende worden gestichtMaar is er dan geen mensche- lijk rechtsgevoel en erbarmen dat tus- schenbeide treedt en dit duivelswerk belet? Dwaze vraag! Staatkunde is niet zoo naïef te rekenen met recht en be ginselen. En denk eens aan u zelf! Al zijt gij niet schuldig aan grove vergrijpen, dan ook niet aan laakbare zwakheden Ge voelt ge u niet verontrust over uwe ijdelheid, uwen naijver, uw eerzucht? Wat is er van uw waarheidsliefde ge worden, als, zooals vaak gebeurde, laf heid, behaagzucht zich deden gelden? En toch niettegenstaande dit, sluimert er in den mensch iets voor het goeds, voor de waarheid. Ieder mensch wil het goede al doet hij het vaak niet, hij verfoeit het kwade, al maakt hij er zich vaak aan schuldig. Terecht kunnen wij met den dichter zeggen Daar woont geweten en gevoel, Bewustheid van een hooger doel, met de hand door 't haar. »Daar ginder gchjjnen alleen hooge boomen te staan,* zei hg naar een eind verder wjjzend, >en toch zon ik willen wedden, dat er hier in de nabjjheid een afgesloten kindertuin is en misschien ook de vlier, die gjj wenscht.* Zonder dralen ging hg naar de heg, duwde met eenige moeite de takken weg en kwam handig door de genaakte opening. Nieuws gierig volgde Cato. Oamiddelljjk achter de haag was een dicht boschje van wild op groeiende struiken, maar eenige schreden verder nitte het jonge meisje een kreet van bigde verrassing bjj den aanblik van een prachtigen, met bloeiende vlier bedekten atrnik. Roman verbleektehet ontroerde hem, zgn vermoeden bewaardheid te zien. Verscheiden kleine stukken hout, die daar lagen, waren klaarbljjkeljjk vroeger bankjes geweest; een half vergaan mosperk kon als zitplaats gediend hebben. Ja, hier hadden eens kinderen vrooljjk gespeeld. Maar zg waren gestorven en de tuin was verlaten; niemand scheen hem ooit weer betreden te hebben. »Ge zjjjt een toovenaar, mgnheer Roman, zoo dadel jjk door een bjjzondere ingeving het mooiste plekje van heel Karpilowka te vinden!* riep Cato. >Hierbjj verklaar ik dezen kleinen verborgen hoek voor rajjn ï^gelingsplaats en ik zal niet rusten, voor ge m&hier een zitplaats hebt gemaakt. Daar voor si10 u dan ook toe, mg te bezoeken.* Ro.pan had niet vier en twintig jsar moe ten rV1 en niet onder den stort machtigen indrnk zBaer eerste, krachtige liefde moeten staan, om bg deze woorden nog aan iets anders te kunnen denken dan aau zgn be- En drang naar beter dingen. Laat dan dit Paaschfeest er toe bij dragen ons waarheidlievender, vrede lievender en reiner te maken, dan zal ook deze Paschen iets er toe hebben bijgedragen tot onze volmaking. Buitenland. Het rapport van admiraal Togo zegt, na verslag te hebben gegeven van de wjjze waarop de vier stoomschepen die den 21 sten waren uitgezonden om den ingang van Port Arthur te verstoppen, in den grond werden geschoten of opzetteljjk tot zinken werden gebrachtHet is te betreuren dat tengevolge van een zekere tusschenrnimte die tneschen de stoomschepen Jehiko Maroe en Tonegawa Maroe overbleef, de versper ring niet volledig is. De zeelui die deel namen aan de operatie, waren dezelfde als bg de eerste maal. l)e verliezen van de Japanners warenkapitein Hirose en drie onderofficieren gesneuveld; een luitenant, een machinist en zes onderofficieren licht gekwetst. Alle overige leden van de be manningen zgn opgenomen door onze tor pedo-jagers. Kapitein Hirose en de bootsman Soegino die den dood vonden, gaven bljjken van bewonderenswaardigen moed. Soegino ging naar de kruitkamer om de Poekoei Maroe in brand te steken, toen het schip werd getroflfan door een vjjandeljjke torpedo. Hi rose liet zgn mannen in de sloepen klimmen, maar toen bg Soegino miste, ging hg hem tot drie keer toe zoeken. Toen hg echter zag dat het schip naar den kelder ging, moest hg aan boord van de sloep gaan. Op het oogenblik dat deze vertrok, trof een bom Hirose aan het hoofd, zgn romp werd weggeschoten. Onze flotielje torpedo-jagers deed haar best, om de stoomschepen te be schermen en hun bemanningen te helpen, onder een hevig geschutvuur van den vg- and. Twee van onze torpedo-jagers drongen o. a. ongeveer een mgl den haveningang binnen en ontmoetten een torpedo-jager van den vgand dien zg aanvielen. Zg berok kenden hem ernstige averjj. De Russische torpedo-jager scheen beschadigd te zgn in de ketels en ging weg. Toen de Japan sche matrozen de haren verlieten, bemerkten zg onder den Gouden Berg een schip van den wendering voor haar. Als twee gelukkige kinderen spraken zg af, niemand iets van hun ontdekking te vertellen, om de vreed zame stilte van dat stnkje grond voor zieh alleen te behouden. Na eenige dagen had Roman het kleine, groene nest van een eenvoudige bank voor zien, de al te wilde takken afgesneden en een gemakkei jj keren ingang gevonden. Er brak een gelukkige tjjd voor hem aan. Dageljjks ging Roman met Cato door veld en woud eu vermaakte zich met haar naieve opmerkingen over de vreemde din gen, die zg zagen, of hg zat met haar in den stillen, vertrouwelgken hoek onder den vlierstruik haar lievelingsboeken te lezen, of leerde haar lachend de eerste beginselen der rnssisehe taal. Dagelgks ook keek hg dieper in haar braine oogen en had zichzel- ven reeds lang bekend, dat een leven zon der haar in de toekomst voor hem onmoge lijk was gewordsn. En waaraan dacht intusschen Atilla, dat zg haar dochter zoo in onbegrensde vrjj- heid den vrede van haar jonge hart liet verliezen? In het begin van haar verbljjf aldaar was er slechts één begrip voor het leven in het onbekende land, nameljjk rgkdom, glans en weelde, zooals zg het in Karpilow ka had gevonden. Zg was geheel verblind en wiegde voor korten tgd haar geest in het nieuwe gevoel van behageljjke zorge loosheid. Ook benam de geheele onbekend heid met de russische taal haar het juiste inzieht in de verhoudingen. Maar spoedig zon het anders worden. Jaren lang had Loaise Martinowna al vjjand dat geheel buiten gevecht gesteld scheen. Behalve de ambtelijke Russische lezing zgn er nn ook twee Japaucche lezingen over het gevecht bg Tsjung-dzjoe, van welke lezingen de door de Japansche legatie te Londen openbaar gemaakte als de officieels Japansche mag gelden. Het Japansche leger bestuur geeft als verliezen aan Japanschen kant op: 5 dooden, o. w. een laitenant, en 13 gewonden, o. w. een ritmeester, allen van de rniterjj, daar de infanterie geen verliezen leed. De Russen verloren een aan zgne wonden bezweken stafkapitein, drie gesneuvelden minderen en drie officieren en twaalf manschappen aan gewonden. De verliezen aan weerskanten zgn dns ongeveer Kolonel Werestsjagin waarschuwt iu de Petersburgsche Wjedomosti zgn landgenoo- ten tegen zelfoverschatting. Naar het algemeene gevoelen, zegt hij, zouden de Japanners niet meer dan 250,000 man op het vaste land kunnen overbren gen. Maar indertijd dachten wg ook dat de Turken slechts 200,000 man in het veld zouden knnnen brengen, zoodat wjj den oorlog begonnen met slechts vier legercorp sen. Maar ten slotte bleek dat wg 600,000 man noodig hadden. En Tnrkge is Japan niet. Turkije telde geen 50 millioen inwoners, en het ligt vlak bg. Thans hebben wg zoowel den afstand voor onze troepen als de nabjjheid van het oorlogsteirein voor den vgand, tegen ons. Wg hebben bovendien met een sin wen en vastheraden vgftnd te doen. Werestsjagin gelooft dat de Japanners >even vindingrijk en sluw* zijn als de Boeren, en dezen dwongen met geen 30,000 man de Engelschen, 250,000 man te zen den. Waarom zouden wg niet erkennen dat ^de Japanners tusschen da 60 en 70,000 man tegenover ons kunnen stellen? De »Daily Express* verneemt nit Naga saki De Japansche. regeering is vast besloten de haven van Port Arthur toch te versperren. Tot dat doel zgn niet minder dan 28 oude en waardelooze stoomschepen gersqui- reerd. Zjj worden ontdaan van alles behalve van de machines die noodig zgn om ze te laten varen, en gereed gehouden voor ad miraal Togo. Men moet er in Rusland ernstig over haar verdriet, al hare vernederingen zwij gend gedragen tot aan het tijdstip, waarop haar geestkracht bjjna uitgeput was, eu daar door kou zg de lang gemiste zuster niet tegemoet treden met hetzelfde vertrouwen van vroegere dagen. Maar de band om haar hart smolt allengs en nauweljjks was Atilla een week op Karpilowka geweest of zg er kende met schrik de diepte van de schitte rende ellende, van het zedelijk gebrek, waar door in haar huwelijksleven uit de vroolijke, luchthartige Louise Wehrmann de vroeg verwelkte Louise Martinowna geworden was. Deze klaagde niet, zg jammerde niet, maar met een soort wellust genoot zg de vreugde, onbedwongen haar hart te mogen lucht geven. Wat haar tot na toe een vergoeding was geweest voor velerlei ontberingen, ver loor op 't oogenblik zgn waarde, nn zjj zich weer geheel terug verplaatste in haar jengd. Nadenkend kon haar oog op Cato rasten, en weemoedig zei zjj dan tot Attilla: >Alle vreugde zal mg weer verlaten, als ik het kind niet meer zie; maar neem haar maar weg van hier, zoolang zjj onschuldig en argeloos is; wg staan op een bodem en ademen een lacht, waardoor jong leven ver nietigd wordt.* Zoo kwam het, dat de professorsvrouw langzamerhand de oogen epen gingen. Niet alleen beschonwde zjj de menschen en din gen nn met juisteren blik, maar haar bekroop ook de algemeene schuwheid, bjjua angst rour haar zwager Iwan, den onverbidde- ljjken, alle grenzen vertrappenden man. En dit te meer, daar Iwan reeds eenige dagen na haar aankomst, het niet meer de moeite waard vond, zich in het bjjzjjn der duit- denken om aan Makarow te Port Arthur een bekwamen onderkommandant toe te voegen, omdat man ongerust is, dat da ad miraal, die zoo voortvarend optreedt, daar- bjj misschien bniten gevecht gesteld zal worden. De Russische admiraliteit zon voor adjanct van Makarow het oog hebben op vice-admiraal Tsjoeknin, kommandant van de marine-academie. Enkele dagen geleden hoorde men in de Possjet-baai een hevige ontploffing, waarvan niemand de oorzaak kon verklaren. Twee dagen later dreef echter een doode, reus achtige walvisch aan het strand aan, die blgkbaar een torpedo heeft doen ontploffen en daar niet tegen kon. Eenigen tgd ge leden is zoo'n zeerens door een oorlogsschip geramd, met hetzelfde voor hem noodlottige gevolg. Uit Essen wordt gemeld dat een ge spannen geest heerscht onder de mijnwerkers in het district Hattingen, waar een aantal arbeiders werd ontslagen en de overige werklieden over loons-verlaging klagen. Er worden vergaderingen gehonden, waarin de ontevreden geest zich openbaart en men vreest voor een staking. De vliegende colonne, welke door de En- gelsche Thibet-expeditie werd uitgezonden, is Dinsdag te Tuna aangekomen. Het is Macdonalds colonne bestaande uit 1000 man met 6 kanonnen waar mede hjj den grooten Tangla-pas, hooger dan de Mont Blanc, is overgetrokken. Te Tuna big ven de manschappen nu eenige weken kampeeren. Omtrent den marsch der troepen wordt aan de Daily Mail* bericht: >De landstreek, waar de Britsche colonne door trekt, is zeer onvruchtbaarer groeit niets anders dan gras. >De tocht door dat bergachtige land is zeer vermoeiend en vele soldaten zgn ziek geworden door de plotselinge veranderingen van temperatuur. Daar zjjn er die zonne steek kregen en anderen stierven bjjna van konde.* De spiegelgladheid van sommige wegen, lezen wg elders, is voor vele lastdieren noodlottig geworden. Kolonel Young-Hnsband, het hoofd Tan het zoogenaamd politieke gezantschap, is voorloopig achtergebleven. Aan iets wat op eene militaire bezitting geljjkt, heeft de Re- sche professorsvronw eenigen dwang aan te doen. Wat Roman betreft, dreef een onweer staanbaar gevoel Iwan tot verwondering van het heldere verstand, de edele houding en de jeugdige kracht van den jongen man; maar juist deze lichameljjke en geesteljjke hoogheid beleedigde hem; hjj was niet ge woon, geljjke aanspraken naast zich te dulden. Slechts jegens Cato was hjj beleefd en opmerkzaam en daardoor bewaarde het jonge meisje haar gansche onbevangenheid tegenover hem. Zonder het te willen of te vermoeden, werd zjj ook hier de zonnestraal, die alles in verkwikkende, verwarmende macht om zich vereenigde. YL Bloedrood zonk de zon in het westen na een gloeiend heeten dag. Atilla had met Cato juist een wandeling gemaakt in de beschaduwde lanen van den tuin, maar duizenden muggen en andere kleine insec ten hadden hen weer naar 't terras terug gedreven. Beiden gingen langzaam de breede trappen van 't terras op, dat er juist bi zonder verlokkend uitzag. De groote, ge bakken Baba in bet midden der gedekte tafel verspreidde een heerljjken geur van versch gebak, en met een zekeren trots zette Afdotja een schotel met de eerste bosch bessen van 't jaar er naast. Alle hnisgenooten, ook de ljjfarts, Modest Iszidorowitsch hadden zich inmiddels aan tafel gezet. i B L\ ft (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1904 | | pagina 1