Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. DRARKRESTRIJDING. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. m m unb van VOOB Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 8 maanden f 1.00. franco per poet zonder prjjsverhooging. Afzonderljjke nammers 5 cent. ■M 2358 WOENSDAG 28 SEPT. 1904. Advertentien ran 16 regels 60 «t. Elke regel meer T1/» ot. Groote lettere naar plaatemimte. Adverfcentiên worden tot Diaedag- en Vrijdagavond ingewacht. Wat al middelen worden beraamd ter bestrijding van drankmisbruik. Par ticuliere vereenigingen zijn opgericht en de regeering maakt wetten ter beteu geling van dit misbruik, dat ellende brengt over een deel van het volk en als de kanker knaagt aan de welvaart daarvan. 29 en 30 October hopen de mannen bijeen te komen, die met hart en ziel zich toeleggen om middelen te beramen, om dit kwaad te keeren. Door verschil lende sprekers zal op dit congres het alcohol-vraagstuk in verband met maat schappelijke toestanden worden be handeld. Zij hebben het begrepen, dat het niet aangaat voor de oorzaken van de drank-ellende de oogen te sluiten, omdat die zoovele zijnevenmin als het aan gaat om zonder kennis der oorzaken de kwaal te bestrijden. Een dokter die bij iemand geroepen wordt, lijdende aan huiduitslag, kan niet volstaan om een zalfje te geven opdat de puistjes en zweertjes weggaan. Als de oorzaak niet weggenomen is komt het kwaad erger nog terug. En de dokter mag ook niet zeggen er kunnen zooveel oorzaken zijn, laat ik maar zelfs niet gaan pogen de ware te zoeken. Neen, zóó lang tot de ware oorzaak of de ware oorzaken bekend zijn, dient gezocht te worden, wil men het kwaad met hoop op succes bestrijden. En dit is het doel van het te houden congres, men wil de oorzaak onder zoeken, om dan een geneesmiddel voor drankmisbruik te vinden. Onder de vele belangrijke kwesties die daar behandeld zullen worden is één onderwerp dat bijzonder de aan dacht zal trekken, n.l.„De alcohol en de misdadige jeugd." 't Geen besproken zal worden door Prof. G. A. v. Hamel van Amsterdam. Dat dit onderwerp aanleiding zal geven tot allerlei beschouwingen, valt niet te betwijfelen, want aan 't verband tusschen alcoholisme en misdadigheid der jeugd, en aan de vraag of en hoe de school in den drankstrijd mede kan werken, zit heel wat vast. Dit onderwerp houdt al jaren de FEUILLETON. 24) Wach noodigde mg in alle bescheiden heid nit, even bg hem binnen te komen om mg «en weinig ta verkwikken. Ik wist, dat een weigering hem op gevoelige wjjze zou hinderen en toch gaf ik hem een af wijzend antwoord, met de belofte, hem den volgenden morgen een bezoek te zullen brengen. Ik wilde nameljjk niet, dat Qanna en Selim zóó lang bg elkander alleen bleven. Gedurende de vgf dagen, welke sedert ons bezoek aan Ustrycka verloopen waren, was Selim bjjna dageljjks bg ons aangekomen; de wederzgdsche genegenheid van die twee zielen ontwikkelde zich zeer snel en, om zoo te zeggen, onder mjjn oogen. Ik had hen voortdurend en seherp in het oog ge houden en vandaag was het de eerste maal, dat zjj in de gelegenheid waren, langer al leen te zjjn. Wanneer het nu tusschen hen eens tot een liefdesverklaring kwam l Ik beefde reeds bg de enkele gedachte hieraan, zooals iemand, die den laatsten straal van hoop ziet ver dwenen Te huis aangekomen, ontmoette ik pater Lodewjjk op het erf. »Is Selim hier, eerwaarde?* vroeg ik. «Ja, ongeveer anderhalf uur geleden is hjj aangekomen.c Mgn hart begon angstig te kloppen. «Waar kan ik hem vinden?* Hg is met Hanna en Ewnnia naar den vgver gegaan.* sociologen bezig, omdat men doordron gen is van het feit dat de jeugd van heden het volk van morgen is, en het de plicht is die jeugd in elk opzicht krachtig en harmonisch te ontwikkelen. Van medisch standpunt nu dieni de zaak het eerst onderzocht en nagegaan, welken invloed alcoholisme bij ouders heeft op misdadige neigingen der kin deren (drankzucht enz.) Dat bij kinderen van dronkaards zich de meest misdadige neigingen vertoonen niet alleen, maar ook idiotisme of erger krankzinnigheid voorkomen, blijkt reeds uit enkele statistieken. Dat de misdadige neigingen zich hij het kind sterker zullen ontwikkelen door het verblijf in het gezin van den dronk aard, valt niet te betwijfelen. Daarom de plicht om deze kinderen aan de ouderlijke macht te onttrekken, en hen op te voeden buiten dezen kring. En als de kinderen dan de school bezoeken, dan begint daar het werk van het onderwijs. Dat de school in den drankstrijd krachtigen steun kan verleenen, zal niemand ontkennen. Op het terrein der ethiek, niet minder dan op dat der gezondheidsleer, kan de school den kinderen leeren, en door aanschouwelijk onderwijs diep doordrin gen van de ellende van het drankmis bruik. Het is goed, dat een prijsvraag werd uitgeschreven om te beantwoorden hoe op paedagogische gronden de school in dit opzicht het meest vruchtbaar werk zaam zou zijn. De paedagogen zullen die vraag wel tot een oplossing brengen bij ernstig willen, en zoo er in slagen bij een groot aantal kinderen goede, gezonde begrippen aan te brengen omtrent de drankellende en wat er zooal betrekking op heeft. Maar nu komt er een andere moei lijkheid. Wanneer de kinderen op school leeren walgen van het drankmisbruik, leeren beseffen hoe minderwaardig het is, om zich tot dronkenschap te laten verleiden, zal dan wanneer ze uit een gezin zijn, waar dronkenschap heerscht, niet alles afgebroken worden, wat de school heeft geleerd, of erger, niet de gansche school tegengewerkt Daar bestaat zeer zeker vrees voor. Daarom is een ding alleen niet vol doende; het onderwijs op school alleen. Ik liep den tuin in en begaf mg naar den oever van den vgver, waar gewoonlgk de bootjes lagen. Er ontbrak werkeljjk een der grootste bootjes; mgn blikken zweef den tevergeefs over den vgver; van da ge- zoehten was niets te ontdekken. Ik ver moedde nu, dat Selim naar rechts, naar de elzttboomen, geroeid was en dat het bootje met de opvarenden dus door de bie zen, die langs den waterkant groeiden, aan mgn blikken onttrokken werden. Ik greep een paar roeiriemen en sprong in een klein bootje. Zonder eenig gedruisch te veroor zaken, roeide ik langs den oever en begaf mg niet verder den vgver op, om te kun nen kjjken, zonder zelf ontdekt te worden. Het bootje lag onbeweeglijk midden in den vgver en de roeiriemen waren ingehaald. Aan het een* einde van het bootje zat mgn zusje met den mg naar Selim en Hanna gekeerd, en deze beiden zaten aan het an dere einde. Ewnnia boog over het water heenzg plaste er vrooljjk met haar kleine handjes in rond en al haar aandacht scheen door dit spel in beslag genomen te worden. Selim en Hanna zaten bgna Behouder aan schouder geleund en schenen geheel ver diept in hun gesprek. Het was een bekoor lijke aanblik en toch dreef hg mg al mgn bloed naar het hoofdnu begreep ik alles zjj hadden Ewnnia medegenomen om den schgn te redden, en tevens omdat het kind hen niet storen en hun liefdesverklaringen niet verstaan kon. >Het is gedaan!* dacht ik. «Het is ge daan!* ruischte het riet. >Het is gedaan!* lispelden de golfjes, die om de kiel van mjju bootje klaterden. Het werd nacht voor mgn oogen; ik werd bevangen door war me en koude rillingen en ik voelde, dat ik doodsbleek werd. »Ge hebt haar verlo- Maar dit onderwijs moet gepaard gaan met verbetering van den socialen toestand, met het onttrekken aan een verderfelijke omgeving, der kinderen. Dat het congres een stap vooruit zij in deze richting en, iets moge tot stand brengen van dit veelomvattend werk. Buitenland. Oorlog tusschen Japan en Rusland. Een Russische marine-officier, die te Tsin- tau vertoeft, heeft ambteljjk bericht ont- vangsn, dat de cholera te Port Arthur uit gebroken is. Er zga nog maar enkele ge vallen, maar de ongerustheid is groot. De «Parjjsche Matin* verneemt van Zater dag uit Petersburg: «Telegrammen van welke niet eens de generale staf kennis draagt, zgn hedennacht tegen vier uur bg den Keizer aangekomen. Ik kan u verzekeren dat zg op Port Arthur betrekking hebben en dat vanochtend ten hove angstige onrust heerachte. De Japan ners leveren op dit oogenblik een hoofdslag, die nog vermeteler is dan alle aanvallen tot nu toe. Zjj vallen de stad van drie kanten tegeljjk aan, hebben al bun strijd krachten samengetrokken en zjjn besloten, een eind aan de zaak te maken. Mjjnen hebben heele bataljons in de lucht doen vliegen. Generaal Fock heeft zich in het bijzonder onderscheiden door zelf bevel te voeren van da muren at, tot welke de Ja panners na een onbeschrijfelijk bloedblad genaderd waren. Alle schepen van Togo en Kamimoera die geen oog meer behoeven te honden op de schepen van het Wladiwo- stoksche smaldeel, nemen aan dezen strijd deel die, naar men vreest, het laatste be- drjjf vormt. De belegerden vechten op dit oogenblik temidden van een vuurpoel. Van den Wolfsberg en van de reede hagelt het granaten op de stad, de haven en de ves ting. Generaal Stolsel rent van het eene fort raar het andere, om de strgders in dezen laatsten kamp op leven en dood aan te moedigen. Te Petersburg weet het publiek nog niets van de tragische gebeurtenissen, die missebien zullen eindigen met den roem rijken val van Port Arthur. Ten hove heeft men nog niet opgehouden te hopen dat de heldenmoed van Stossel en van zjjne troepen ren!* riepen duizend stemmen in en om mg heen, en het was mg, of al die stem men ten hemel schreidenDaarna schenen ze mg toe ts fluisteren: «Roei nog dichter bgverberg u in de biezen en gjj zult nog meer aanschouwen!* Ik gaf gehoor aan deze stemmen en gleed onhoorbaar nader bij. De afstand was nog steeds te groot om hun gesprek te kannen verstaan, maar ik zag hen des te beter. Zg zaten naast elkan der op een der bankjes, maar hielden el kander niet bg de hand. Selim was naar Hanna gefceerd en keek haar met smeekende blikken aanzij echter keek hem niet in het gelaat, maar liet haar blikken onrustig rondzweven. Ik zag, dat zg ia verwarring verkeerde; ik z\g, dat hjj haar iets vroeg en zgn handen stnee- kend naar haar ophief ea zij ten slotte haar hoofdje naar hem boog. Haar blikken ontmoetten nu de zjjnen, zg boog nog ver der naar hem, maar trok zich plotseling bevend van hem terug naar den rand van het schuitje, waarop hg haar hand gre«p, uit vrees dat zjj in het water kon vallen. Ik bemerkte, dat hg haar hand niet losliet, en daarna zag ik niets meer; er gleed als het ware een sluier over mgn oogende roeiriem entzonk aan mjjne han den en ik zelf zonk op den bodem van mgn schuitje neder. «Groote God, heb medelgden, zg dooden een menschenziell* hoorde ik een stem in mg kermen. Ik snakte naar lucht. Ach, hoe grenzenloos had ik haar bemind en hoe grenzenloos ongelukkig was ik nuIk lag op den bodem van het bootje uitgestrekt en rukte vaa woede aan mgn kleederen, en toch gevoelde ik mgn mach teloosheid zóó duidelyk ea met zooveel bit terheid in het hart, dat ik mjj zei ven een krachteloos, geketend athleet toescheen. ook ditmaal nog de verwoede Japanners zal keeien.* Uit Tsjifoe wordt d.d. 25 dezer gemeld: De aanval op de forten van Port Arthur, die den 19en bezon, duurde meer dan 50 nar en eindigde met de vermeestering van drie belangrjjke stellingen, behalve zes kleine, maar hinderljjke forten tusschen Sjoesjoegen en Erloengsjan. De strjjd was wanhopig, maar dank zjj de zorgvuldige voorbereiding waren de verliezen der Japan ners, hoewel zwaar, aanzienlijken minder dan de verliezen geleden bjj de vroegereu aanvallen. Zg worden geschat op 3000 man, maar de Rassen hier verzekeren, dat zjj in lichtingen hebben volgens welke de Japan ners driemaal zooveel verloren. Het fort Koeropatkin, een der Teroverde stellingen, was speciaal gebouwd na Koeropatkin's inspectie der verdedigingswerken om de prise d'eau, waarnit Port Arthur van water wordt voorzien, te beschermen. De Japanners hebben die nu iu hun macht. Het voorafgaand bombardement duurde onafgebroken voort van vóór het aanbreken van den dag op 19 dezer tot den middag van den 20sten. Vele bommen kwamen van een kant, waar het tot dusver stil w«s ge weest eu toonden, dat de Japanners vele zware kanonnen op nieuwe stellingen hadden geplaatst. Op het middaguur van deu 20sten begon de Japansche infanterie op te rukkan naar de kleine forten ten zuiden van Sjoes- soegen; dezen boden slechts korten tegen stand, daar ze maar een kleine bezetting hadden, maar de vermeestering van fort Koeropatkin ging gepaard met hevig vech ten. Te vgf uren 's namiddags vermeester den de Japanners een bjjfort, dat hoewel lager gelegen, Itsjan bedreigt. Hiermede eindigde de hevige strjjd voor dien dag, ofschoon de Japanners gedwongen waren verscheiden uitvallen in den loop van den nacht af te slaan. Het hevige bombardement werd later voortgezet, in 't bizonder tegen een ander bjjfort, dat als hoogBt gewichtig werd be schouwd, omdat het Itsjan en Antoesjan bestrijkt. Den volgenden dag vielen de Ja panners dit fort aan. Nadat de Japanners de verdedigingswerken, tegen een zwaar ge- weer- en maximvuur in, hadden beklommen, ontstond er een wanhopig gevecht van man tegen man binnen het fort zelf, waarbjj Wat kon ik dosn? Ik was wel in staat geweest, Selim of mjj zeiven te dooden ook had ik mgn bootje tegen het hare kunnen aansturen en hen beiden in het water werpen, maar de liefde van Selim kon ik toch niet uit haar hart rakken, noch haar zelf bezitten Acb, dit gevoel van miohtelooze woede, deze zekerheid, dat er aaa geen redding meer te denken viel, was op dit oogenblik moeiljjker te verdragen dan al het overige. Daarna geraakte ik in een staat van halve bewusteloosheid, een tosstand van verstjjving maakte zieh van mg meester; mgn ledematen weigerden dienst; ik voelde, dat mgn handen eu voeten koud begonnen te worden eu dat ik al zwakker en zwakker werd. Met mgn laatste restje van bewust zijn geloofde ik, dat de dood naderde en mjj de lange, eeuwige rust bracht; ik meen de zgn kille omhelzing reeds te voelen en ik begroette hem met bedaarde en starre blikken. «Het einde is aangebroken,* dacht ik, «en er wordt een zware last van mgn borst getild.* Toch was 't het einde niet! Hoe lang ik in dezen toestand in het bootje gelegen had, daarvan wist ik mg, toen ik ontwaakte, geen rekenschap te geven. Ik keek in het rond. Hat bootje met Hanna en Selim was verdwenen. De heer- ijjke, weldadige kalmte en de stille vrede in mgn omgeving, alsmede het overvolle leven der natuur, vormden een eigenaardig contrast met de verdooving, waaruit ik zoo- even ontwaakt was. Langzamerhand keerden mjjne krachten t'-rug, zoodat ik de riemen weder ter hand fcon nemen om den terugweg te aanvaar den; daar het laat geworden was, moest men mjj te huis reeds missen. Onderweg bgna de geheele bezetting sneuvelde of ge wond werd. Het fort werd genomen. Een van Dalni aangekomen stoomschip bevestigt, dat het hevige vechten den 24sten werd hervat. Naar een Japaosch officier in een parti culieren brief heeft medegedeeld, liggeu de meest vooruitgeschoven Japanners op 4 KM. van Port Arthur. Zjj kannen de stad en de schepen zien. Naar de Weser Zeitung meldt, worden groote hoeveelheden steenkool uit Dortmund naar Emden gezonden, waar tal van schepen liggen te wachten om ze in te laden. Ook moeten verscheiden Eogelsche schepen, met steenkool geladen, te Emden liggen te wach ten op de Russische Oostzeevloot. Volgens een bericht uit Petersburg, is de generaal der infanterie Grip-mberg, op perbevelhebber der troepen in het militaire district Wilna, benoemd tot bevelhebber over het tweede leger in Mantsjoerjje. De Tsaar zond hem den volgenden eigenhan- digen brief: «De ware verwoedheid, waarmae da Ja panners den oorlog voortzetten, naast de hardnekkigheid en groote militaira eigen schappen der Japansche troepen, hebben mg doen besluiten om onze strijdkrachten op het oorlogsterrein aanmerkelijk uit te breiden ten einde in den kortst mogeljjken tjjd tot een beslissend resultaat te komen. Dientengevolge zal het getal onzer troepen een cijfer bereiken, dat niet meer toelaat om ze in éóa enkel leger te groepeeren. Ik heb daarom de noodzakelijkheid inge zien de troepen in Mantsjoerjje over twee legers te verdeelen. Het bevel over het eene bljjft bjj Koeropatkin berusten en ik be noem u tot bevelhebber over het tweede*. Naar de «Daily Chronicle* uit Tokio verneemt is de oogst in Japan zoo over vloedig, dat het overschot, naar men be rekent, een derde van al de oorlogskosten goedmaakt. Het Telegraafagentschap verneemt van S&chalin, dat er in den nacht van 25 op 26 dezer van Kaap Aniva kanongebulder is gehoordwaarschjjnljjk van een zeeslag. De Vesuvius is hard aan 't werk. De vuurroode lavastroomen bieden een indruk wekkend schouwspel. Professor Matteucci, trachtte ik mg eenigszins gerust te stellen. Hebben Selim en Hanna elkander hun liefde bekend, zoo is dit beter, dat eene pgulgke onzekerheidnu kjjkt het ongeluk mg met open oogen in het gelaat. Ik was mjj be wust van hetgeen er voorgevallen was, en toch trachtte ik er mg tegen te verzetten. Hoe wonderljjk! De gedachte verkreeg lang zamerhand zekere aantrekkelijkheid voor mjj 1 Ik bezat echter nog geen voldoende zekerheid en besloot dus, Ewnnia op be hendige wgze uit te hooren om zooveel mogelgk door haar te weten te komen. Ik kwam onder het diner te huis; voor Selim had ik slechts een konden groet over en ik ging zwjjgend aan tafel zitten. Mgn vader keek mg aan eu vroeg rag verwon derd Wat scheelt er aan Zjjt ge onge steld?* «Neen, ik gevoel mjj geheel wel, maar zeer vermoeidik ben reeds om drie uur opgestaan «Waarom «Ik ben met Wach op de wolvenjacht ge weest en heb een wolf aangeschoten. Maar nu heb ik wat hoofdpjjn, waarschjjnljjk omdat ik ook gisteren laat naar bed ben gegaan.* «Maar kgk toch eens in den spiegel! Zie eens, hoe ge er nitziet Hanna hield op met eten en begon mg met meer aandacht gade te slaan. «Heeft misschien ons tochtje van onlangs naar Ustrycka dezer werking op u uitge oefend?* vroeg zjj. Ik keek haar s«rak in het gelaat en vroeg haar op bgna strengen toon: «Hoe bedoelt ge d»t?< -- 4- Een Poolsch verhaal. irmnraanafTTVi-f "rnxn+i sss Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1904 | | pagina 1