Hel Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Zorg voor onze oogen. Uitgever: L.. J. VEERMAN, Heusden. M 2363 ZATERDAG 15 OCT. 1904. Oorlog tusschen Japan en Rusland. LAN9 VAN ALT^* TOOK Dit blad verschijnt WOENSDAG an ZATEBDAG. Abon*ementsprjjs: per S maanden f 1.00. franco per post zonder prjsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Adrertentien ran 16 regels 60 et. Elke regel meer 71/* ot. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagavond ingewacht. Door een Amsterdamschen oogarts Dr. G. J. Schoute is een werkje ge schreven over „de zorg voor onze oogen", uitgegeven bij de firma J. J. H. van Heteren te A'dam, en naar aanleiding van dat geschrift achten wij het nuttig een en ander mede te deelen. Wij volgen in het bosk den mensch van zijn wieg tot in zijn ouderdom, en vooral dat begin is noodig, omdat juist bij onze intrede in de wereld bijzondere groote gevaren dreigen, ook als er geen kwaad gebeurd is, en alles zoo normaal mogelijk is afgeloopen. Moeders kunnen zich soms ongerust maken over de kleur van de oogen harer kinderen, omdat die verrassende veran deringen vertoonen kan, maar daar zit het kwaad niet. De kleur is bij alle pasgeborenen blauw, en als het kind bruine oogen krijgt, komt dat pas later en niet altijd regelmatig op de beide oogen tegelijk, zonder dat dit verder iets beteekent. Wel heeft men zijn zorg te wijden aan de groote lichtschuwheid van het kind in zijn eersten levenstijd. Men kent de zoogenaamde albino's. Zij hebben oogen zonder kleurstof, alles even licht van kleur en doorschijnend, en daarom zijn zij zeer gevoelig voor licht. Bij gewone oogen komt het licht alleen binnen door de pupil, bij de albino's komt het naar binnen van alle kanten. Zij hebben niets om het af te weren en raken pas op hun gemak als het helle daglicht verdwijnt. Een gelijke toestand vindt men bij het pasgeboren kind, niet zóó in een uiterste, want de kleurstof ontbreekt niet geheel, maar toch veel daarop gelijkend en eerst langzamerhand, na één of twee jaren, in den blijvenden, normalen toestand overgaande. En dat maakt, wat wel eens vergeten wordt, dat het kind schel licht niet kan verdragen en er tegen beschermd moet worden. De dikke groene gordijnen om de wiegen van vroeger hadden haar goeden hygiënischen grond, want groen is zacht voor de oogen, en al de fraaiheden om de tegenwoordige bedjes zijn voor de kinderoogen geen verbetering. Blindgeboren wordt een kind maar zelden, en nog veel zeldzamer komt het FEUILLETON. Een Poolsch verhaal. 29) Ik gevoelde, dat ik het bjj een dergeljjk gesprek niet langer kon uithouden. Vnur- roode krans*n begonnen mjj voor de oogen te flikkeren. Ik sprong overeind en snelde door verscheidene kamers naar de eetzaal, waar ik een waterkaraf greep, die op de tafel stond en de inhoud er van over mjjn hoofd uitgoot; ik wist niet meer wat ik deed, slingerde de ledige flesch op den grond, zoodat zjj in duizend scherven vloog, en liep daarna de gang in. Ik ging naar mjjn kamer, om mjjn hoofd af te drogen, en keerde daarna weder naar de bniskamer terug, waar ik Selitn en pater Lodewjjk alleen en in de grootste verslagen heid aantrof. »Wat is er gebeurd?* vroeg ik. »Hanna is ongesteld; zjj is in onmacht gevallenonmiddelljjk nadat gjj waart weg gegaan, brak zjj in luide snikken los en zonk bewusteloos neder. Madame d'Yves heeft haar bjj zich op baar kamer genomen.* Ik zeide Diets, maar snelde naar de ka mer der FraEjaise. Hanna was werkeljjk in tranen losge barsten en in onmacht gevallen; de toeval was echter reeds voorbjj, toen ik binnen kwam. Bjj haar aanblik vergat ik geheel mjjn omgeving, wierp mjj neder voor het bed, waarop zg lag uitgestrekt, en riep uit, zonder acat te slaan op de aanwezigheid van madame d'Yves: Hanna, dierbare, ge- voor dat ten opzichte van het aantal oogen afwijkingen worden waargenomen. Maar dat kan toch welin zeer enkele gevallen heeft het kind, als de Cyclopen ten tijde van Odysseus, maar één oog, boven den neus, of wel drie, of zelfs vier oogen. Zulk een kinderhoofd wordt bewaard in het Boerhave-laboratorium te Leiden. Gelukkig gaan zulke kin deren, bijna altijd ook op andere wijzen misvormd, spoedig te gronde. Als een kind blind is, is het dus meestal blind geworden en op de voor koming daarvan dient altijd de eerste zorg te zijn gericht. Het kind kan de kiemen die het oog vernietigen, mee ter wereld brengen, en daar men nooit met zekerheid kan zeggen dat dit niet het geval is, doet men goed steeds te han delen, alsof het gevaar bestond. Een enkele indruppeling, op zich zelve zonder eenig bezwaar, is voldoende om het mogelijk kwaad te bezweren. En als dat niet mocht gedaan zijn, en er ver toont zich maar eenig verschijnsel van ontsteking, dan den arts gehaald, zonder verwijlIn den beginne kan alles nog gered worden; als men een oogenblik verzuimt, kan het te laat zijn en is blindheid onvermijdelijk. In Amerika weet men er weg mee, daar is men voor krasse maatregelen niet bang. Als daar een verloskundige verzuimt binnen de eerste zes uur na het uitbreken der ziekte een arts te ontbieden, beloopt zij zes maanden gevangenisstraf en honderd dollar (250 gld.) boete. Ook door andere oorzaken kan een kind blind worden, maar deze oorzaak is zeker de voor naamste. Yooral nu de andere, in be- teekenis aan haar gelijk, de besmetting met pokkengif, nauwelijks meer voor komt. De oogen die door de koepok inenting gespaard zijn, zijn niet te tellen. Later, als het kind ouder wordt, dreigen andere gevaren. Sommige van zeer ernstigen aard weer, zooals de net vliesziekte, die veel bij huwelijken tus- schen bloedverwanten wordt waarge nomen, anderen van minder belang, al kunnen de gevolgen soms onaangenaam genoeg zijn. Zoo het scheelzien. Kin deren doen dat veel uit aardigheid, maar dat moet men tegengaan. De spieren van het kinderoog zijn zeer ge willig, maar nog teer tevens, en als ze telkens tot al te groote inspanning ge prikkeld worden, bestaat gevaar, dat zij minder goed gaan werken. En steeds liefde Hanna, wat scheelt er aan?< »Niets, volstrekt niets meer antwoordde zjj met zwakke stem, en een even zwakke poging om te glimlachen. Ik bleef een kwartier lang aan haar bed zitten, daarna kuste ik haar de hand en keerde naar de anderen terug. Het was dns niet waar, dat ik haar haatteIk beminde haar meer dan ooit! Daarentegen gevoelde ik grooten last, Selim te worgen, toen ik hem zag. Hem, hem haatte ik Hit den grond van mjjn hart! Pater Lodewjjk en hg snelden mjj aan stonds te gemoet. »Nu, hoe gaat het daar boven?* •Alles is weer in orde!* Daarna richtte ik mjj tot Selitn: >Bjjd naar huis, morgen zullen wjj elkander bjj de heuvelen aan den zoom van het boseh ontmoeten. Ik verlang dat ge niet meer hier komt; onze relatiëu moeten een einde nemen.* Selim steeg het bloed Haar het hoofd. Wat moet dat betsekeuen?* »Dat zal ik u morgen verklaren; van daag heb ik er geen lust toe, verstaat ge, volstrekt geen lust! Dus, morgenochtend vroeg, om zes uur!* Na deze woorden begaf ik mij weder naar de kamer van Madame d'Yves. Selim volgde mjj op een paar stappen afstauds; eenige minuten later door het venster kjj- kende, zag ik hem wegrjjden. Bjjna een uur laag zat ik iu de kamer, welke aan die van Hanna grensde. Binnen gaan kon ik niet, want zg was, vermoeid van het weenen, ia slaap gevallen. Madame d'Yves was met pater Lodewjjk naar mjjn vader gegaan om over een en ander te be raadslagen; zoo bleef ik dus tot aan thee- blij ffc het jonge oog voor ontstekings prikkels zeer gevoelig, en de moeders, die ten diepste vertoornd worden als men zich niet aanstonds neerlegt bij haar uitspraak dat alles maar komt van de klieren, die men volgens oud vader- landsch gebruik, moet laten uitrazen, maken de genezing van ontstoken kinder oogen meestal niet gemakkelijk. (iSlot volgt.) Buitenland. Uit Tsjifoe verneemt de» Daily Telegraph* De Japanners voor Port Arthar hebben weinig op met het denkbeeld van een beleg in den winter, vooral daar de Chineezen sen buitengemeen strengen winter verwach ten. Men denkt dat de Japanners hun be stormingen znllen hernieuwen, zoolang het weder ze toelaat. Ambteljjke berichten die na den 8sten dezer nit Port Arthur zjjn gekomen, zeggen dat de geest van de be zetting nog steeds voortreffelijk is. De Rus sische troepen zjjn vooral verkwikt door de herhaalde bemoedigende telegrammen van het keizerljjke hnis. Het laatst ont vangen telegram was er een van de Tsa- ritsa, dat in zeer gevoelvolle bewoordingen was gesteld. De bezetting kwam er door in geestdrift. Zjj is overtaigd dat óf de Oostzeevloot 51 Koaropatkin haar hnlp zal brengen. De oorlogscorrespondent van de Roes geeft de volgende beschrjjving van het voor komen der Russische soldaten op marsch Het geweer op schouder; de groote, zware ransel op den rag; op de lendenen de theeketel; van voren de patroontasch en de waterfleschop da eene heup de zak op de andere bjjl en houweel, en nog een en ander, met den mantel mee ter zwaarte van meer dan drie poed bjjna 50 K.G. zoo marcheeren de soldaten langzaam, gebogen onder de zwaarte van die bepak king; zjj zien er meer nit als lastdieren dan als strjjders. In militairs kringen te Londen verklaart men Koeropatkin's opmarsch uit zjjn wensch, om de bezetting van Port Arthar met over- winningsberichten nieuwen moed in te spre ken. Volgens een bericht in een van de Engelsche bladen uit Petersburg, zou de tjjd alleen. Bjj den thee bemerkte ik, dat mjjn vader, de priester en madame d'Yves plechtige, ernstige gezichten zettenik kan niet ont- kenneB, dat mij toen een ernstige ontgernst- heid overviel. Zouden zij iats vermoed hebben? Dit was niet onwaarschjjnljjk, want wat er tnsschen ons, jongeren, voorviel, was was maar al te duideljjk. »Ik heb vandaag een brief van mama ontvangen,* zeide mjjn vader tot mjj. »Hoe gaat het met mama's gezondheid?* »Zeer bevredigend. Maar zjj wil terug komen, omdat zjj zich ongerust maakt, hoe het hier in hnis gaat. Ik stem daarmede echter niet in; zjj moet minstens nog twee maanden wegbljjven.* Waarover maakt mama zich dan onge rust?* >Je weet immers, dat de pokken in het dorp heerschea; ik ben zoo onvoorzichtig geweest, haar dit te schrjjven.* »Gaat u zelf niet eens naar mama?* vroeg ik. >Ik zal eens zien; daarover zullen wjj nog wel eens praten.* >Het zal binnenkort een jaar zjjn, dat onze geliefde meesteres in het buitenland verbljjft,* zei de pater. >Het was noodzakeljjk voor haar gezond heid; den volgenden winter zal zjj weder bier kannen doororengen. Zjj schrjjft, dat zjj zich veel beter gevoelt, maar zjj verlangt naar ons allen en maakt zieh ongerust over ons,* antwoordde mjjn vader; daarna wendde hjj zich tot mjj en voegde er bjj >Kom na de thee op mjjn kamer; ik heb met je te spreien.* •Goed, papa Ik stond op en begaf mjj in gezelschap Tsaar aan Koeropatkiu een aanmoedigend telegram gezonden en hem opgedragen heb ben, tot den laatsten man te strjjden, teu- einds den vjjafld te verslaan. Volgens den Pet«rshurcrschen correspon dent van de »Echo de Paris* bestaat 'e Russische Oostzeevleot thaus uit zeven slag schepen, acht kruisers, negen torpedojagers en lien transportschepen. Verscheidene van déze laatste zjjn bewapend om als hulpkrui sers te kunnen dienen. De schikkingen om de vloot van steenkolen te voorzien, zjjn nu voltooid. Reuter verneemt uit Sjanghai, dat een voorgenomen uitval der Russische vloot van Port Arthur, die den len October zou plaats hebben, verjjdeld is door het vuur van de Japansche batterjjen die de oosteljjke haven bestrjjken; de Retwisan zou bjj die gelegenheid zwaar beschadigd zjjn. Naar het Petit Journal* uit Petersburg verneemt zou de Tsaar tot personen uit zjjn omgeving gezegd hebben dat naar zjjne meening de oorlog vóór de lente geëindigd zou zjjn indien Port Arthur het nog twee maanden uithield. Naar luid van een officieuse mededeeling heeft prins Chilkof den dienst op den Si- berischen spoorweg in dier voege gereor ganiseerd, dat men voortaan maandeljjks 35,000 man naar het oorlogsterrein zal kannen overbrengen, zonder de verzending van levensmiddelen en krjjgsvoorraad te belemmeren. De Fransche ambassade te Petersburg laat in den laatsten tjjd aan het Russische legerbestuur geregeld een aantal pakjes overhandigen, waarin allerlei voorwerpea van waarde: horloges, kruisen, sigarenko kers, beurzen en brieventasschen met geld enz. zorgvuldig verpakt zjjn; deze voor werpen bjj de Russische militairen gevonden die op bet slagveld worden begraven, wor den door de Japanners naar da ambassade opgezonden. De Rassen, zoo zegt de berichtgever, zjjn zeer getroffen door deze loffeljjke handel- wjjze van den vjjand. Renter seint uit Tokio, dat de Japansche bevolking, voor zooveel uit de stemming ta Tokio opgemaakt kan worden, verheugd schjjnt te zjjn, dat de Russen tot den aanval zjjn overgegaan. Tot dusver hebban de Ja- van de andereu naar Hanna. Zjj was weder hersteld en wilde opstaan, maar mjjn vader verbood het haar. Omstreeks tien uur hield er een britsohka voor ons huis stil; het was doker Stanislaus, die sedert den middag werkzaam was geweest in de boerenwoningen van den omtrek. Nadat hjj Hanna onderzocht had, verklaarde hjj, dat zjj niet ziek was, maar verstrooiing en ontspanning noodig had. Hjj verbood haar te studeeren en raadde haar aan, zich goed te ontspannen en opgeruimd te zjjn. Mjjn vader won zjjn raad in, of hjj injjn kleine zusjes gedurende de epidemie te huis zou houden of nit deze omgeving wegzen den. Stenislaus stelde hem gerust, verklaar de dat er geen gevaar bestond, en schreef zelf aan mjjn moeder, dat zjj volkom-n ge rust kon zjjn. Daarna begaf hjj zich ter ruste, want van nitpntting kon hjj zich nanweljjks staande houden. Zelf gevoelde ik eveneens grooten lust, mjj neder te vljjen, want de gebeurtenissen van dien dag had den mjj bovenmate vermoeid, toen Franz binnentrad en zeide: >De oude meester verzoekt den jongen meester bjj hem te komen Ik begaf mjj onmiddelljjk naar de kamer mjjus vaders, waar pater Lodewjjk en ma dame d'Yves zich ook reeds bevonden. Mjjn hart bons ie angstig zooals dat van een be schuldigde, die voor het gerecht geroepen wordt, want ik was vast overtuigd, dat ik omtrent Hanna ondervraagd zou worden. Maar mjjn vader begon over andere aan gelegenheden te spreken. Hjj had het be sluit gevormd, mjjn zusjes met madame d'Yves naar mjjn oom te Koytphan te zenden, om daardoor mgn moeder gerust te stellen. In dit geval moest Hanna alleen panners altjjd moeten aanvallen, en zoader veel bedekking sterke stellingen moeten be stormen. Men gelooft dat de toestand n* veranderd is, en dat de Japansche troepen weldra den opmarsen der Russ«n zullen teg^nb ouden. Uit Tokio, 13 dezer: Het verslag van het hoofdkwartier in Mantsjoerjje toont aan, dat de Japanners in den Blag van gisteren over het geheel geslaagd zjjn. Alle drie legers behaalden besliste voordeelen. De bewegingen, uitgevoerd om de Russen te Pensihoe te omsin gelen, vorderen goed. Het aantal troepen, die in bet gevecht betrokken zg», is grooter dan dat in den slag van Liaojang en op verscheiden punten was het gevecht wanhopiger. De verliezen zjjn in dezen oorlog zeer groot. De aanvallen van deH vjjand in de buurt van Pensihoe zjjn op alle punten afgeslagen. De vervolging van den vjjand is ondernomen door de hoofdmacht van het rechter leger. Het cen trum rnkt op merkwaardige wjjze op. De Japansche troepen hebben een ljjn van Maërajan naar Mansjoeafoen bereikt. De Russen, die zich daar bevonden en geschut hadden, werden omsingeld en in groote verwarring gebracht, terwjjl een ander deel der Russische troepen naar het Noorien vluchtte. Het centrnm van het linkerleger nam, na de Rnssen verjaagd te hebben, stelling ia de buurt van Langtsjo-sjiën. De Russen vluchtten in wanorde naar het Noor den. Een eolonne van den rechtervleugel slaagde er in, den vjjand nit zjjn stellingen ten N. van Jendonioela te verdrjjven. De twee tegenaanvallen van den vjjand tegen de middelcolonne van het linkerleger waren zeer stoutmoedig, maar werden afge slagen met zware verliezen, toegebracht door ons geschut- en hevig geweervuur. Iu het geheel zjjn er door het linkerleger 25 ka nonnen buitgemaakt. Versterkingen en ar tillerie-reserve rokken op naar de buurt van Koesjo8tsoe. Een deel hunner drjjft de Russen van Hoengtsjiatiëu. De rechtervleugel van de linkercolonne van het middelleger heeft 150 krjjg8gevangenen gemaakt. Een telegram van Koeropatkin aan den Keizer, dd. 13 dezer, meldt: In den nacht van den llen op den 12en, en den geheelen dag heeft het leger in Mantsjoerjje een hef- tigen strjjd doorstaan. De Japanners trok ken aanzienljjke strjjdkrachten tegen ons bjj ons bljjvan, wat mgn vader volstrekt niet wenscheljjk achtte. Hjj gaf bjj deze gelegenheid te kennen, zeer goed te weten, dat er tusschen ons jongens dingen gebeur den, die hjj wel is waar niet nader wilde onderzoeken, maar die hjj toch evenmin goedkeurdehjj hoopte echter, dat het op handen zjjnde vertrek aan alles een einde zou maken. Bij deze woorden keken allen nsjj met doordringende blikken aan en waren er niet weinig over verwonderd, dat ik, in plaats van mjj zooals zij verwacht had den vol vertwjjfeling te verzetten tegen het vertrek van Hanna, vol vrengde op die gedachte inging. Ik was al spoedig tot het inzieht gekomen, dat Hanna's vertrek aan allen omgang met Selim een einde zou ma ken. Bovendien flikkerde er in mgn ziel en zwakke hoop, dat ik Hanna naar mijne moeder mocht vergezellen, omdat .njju vader zich, wegens den ophanden zjjnden oogst, niet kon verwgderen en pater Lodewjjk nog nooit in het buitenland geweest was. Maar, deze hoop bleek weldra even jjdel te zjjn als een dwaallicht, toen mgn vader ons mededeelde, dat Ustrycha, die dezer dagen naar een badplaats vertrok, zich be reid had verklaard, Hanaa mede te nemen en naar mgn moeder over te brengen. Over- morgennacht zou Hanna reeds op weg zjjn. Ik was er wel is waar zeer bedroefd over, maar toch was het mjj veel aangenamer, dat zjj zonder mg vertrok, dan dat zg hier bleef. Ik moet halaas bekennen, dat de ge dachte, wat Selim zou doen en hoe hjj dit bericht, dat ik hem zelf wilde medeieelen, zou onivaugen, mg met leedvermaak vervulde. Wordt vsrvolgd). M4D orw T. 'v

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1904 | | pagina 1