Het Land van Hensden en Altena, de Langstraat en de Bontmelerwaard. Voorwaardelijke yeroordeeling. In het strijdperk. Uitgever: L.. J. YE1BMAH, Heusden. M 2378. WOENSDAG 7 DEC. 1904. Oorlog tusschen Japan en Rusland. HET LAM8 VAN MU'SH^ VOOB Dit blad verschat WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per S maanden f 1.06. franco per poet zonder prj'gverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën ran 16 regele 50 et. Elke regel meer TVs °t- öroote lettere naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinedag- en Vrjjdagavond ingewacht. II (Slot). Wat de minister voorstelt, is niet iets nieuws. Wij zullen straks zien, dat een soortgelijke maatregel al in 1869 in Massachussetts is genomen. Ook is van zijn voorganger mr. Cort van der Linden eenzelfde voorstel afkomstig. Toch verdient het van dezen minister in 't bijzonder een woord van hulde, omdat hij daarmee blijk geeft zijn eigen humane opvatting te volgen zonder zich om de vergeldingstheoriën van zijn coa- litiegenooten al te veel te bekommeren Wij zagen reeds zooeven, dat hei eerst in Massachussetts in 1869 een stelsel van proeftijd is ingevoerd, oor spronkelijk voor jeugdige, later ook voor oudere misdadigers. Engeland nam het over in 1879, vanwaar het successie velijk de Australische koloniën en Ca nada bereikte. Bij al deze regelingen staat de veroordeelde gedurende den proeftijd onder toezicht van een speciaal daarvoor aangesteld ambtenaar of moet hij een borgtocht stellen, die hij ver beurt bij herhaling binnen den gestelden termijn. Ook op het vaste land van Europa heeft de voorwaardelijke veroordeeling haar weg gevonden, maar nergens heeft men daar den specialen ambtenaar voor het toezicht of de borgtocht overgeno men. Reeds in 1884 had Bérenger in Frankrijk een ontwerp ingediend, dat pas in 1891 de naar hem genoemde wet werd. In België werd de voor waardelijke vornnr^aolin» -1 1888. Dan volgen Neuchatel en andere Zwitsersche kantons, Luxemburg, Por tugal, verschillende Duitsche bondstaten en eindelijk het laatst Noorwegen. Nie mand kan ons dus beschuldigen van jeugdige onbezonnenheid, wanneer ook eerstdaags dit instituut bij ons te lande ingevoerd wordt. Wij kunnen ons over tuigen van de goede resultaten bij de buren. In België zoowel als in Frankrijk bedroeg het aantal dergenen, op wie na voorwaardelijke veroordeeling de straf wegens wangedrag toch moest worden ten uitvoergelegd, slechts 4VS percent van al de voorwaardelijk veroordeelden. In Duitschland waren de resultaten minder gunstig, maar behoefde toch slechts op 20 percent de straf ten uit voer te worden gelegd. Het gebruik, dat de rechters maken van de hun toe gekende bevoegdheid, neemt overal toe. FEUILLETON. M. YON ESCHEN. 7) Voordat hjj nog iets zeggen kon, was Doraline achter de traliedeur van sierljjk ijzerwerk verdwenen. Onbewegelijk bleef hg staan, en volgde haar met zjjn blik in den tuin, totdat zjj het huis binnentrad. Toen sloeg hjj zich voor het voorhoofd. •Wat heb ik daar een domheid begaan zeide hjj bjj zichzelven. »Dat aristocratische meisje van het zuiverst adelljjk bloed heb ik als een gewoon menschenkind behandeld, en wat het dwaast is, mjjn wjjsheid voor haar uitgekraamd! O, Helmut, Helmut, wan neer zul je ooit verstandig worden en niet alles zeggen wat je voor den mond komt? De waarheid he^ft nog nooit iemand geluk aangebracht. Hoe kan dat meisje mjj be- grjjpen Onbekend met 's levens strjjd en leed, een troetelkind van het lot, en ik juist het tegendeel Op dit oogenblik werd het aan de andere zjjde van den muur achter de hooge vensters heldereen tengere hand schoof de gord jjnen dicht. Thans kwam het beeld zjjner kindsheid hem weder voor den geest. »Arme kleine Lili!< zeide hjj zacht, >je hebt me toch liefgehad I* Zonderling, dat hjj op dit oogenblik het Op één omstandigheid moet intusschen worden gewezen: dat velen, die hun proef tijd zonder kleerscheuren doorko men, daarna nog weer tot herhaling schijnen te vervallen, zooals in België is geconstateerd. De advocaat-generaal bij het hof te Brussel, Mr. Terlinden, heeft uitgerekend dat in 1900 binnen het ressort van dit hof de straf niet was ten uitvoer gelegd op 25658 ver oordeelden. Niet minder dan 3553 of 13.85 percent hadden zich na afloop van den proeftijd weer aan een straf baar feit schuldig gemaakt. Mr. Ter linden schrijft dit ongunstig percentage toe deels aan het opleggen van te korte termijnen, deels aan het dwaze gebruik, dat door sommige rechters van de voor waardelijke veroordeeling is gemaakt. „De wet, schrijft hij, is op zich zelf uitmuntend en wij kunnen ons geluk- wenschen dat wij ze hebben in ons wet gevend arsenaal. Maar wat heeft men in de praktijk van deze uitmuntende wet gemaakt Een onding, ik moet het tot mijn leedwezen zeggen Sommige rechtbanken passen ze toe op dronkaards, landloopers, menschen van een bekend slecht levensgedrag, of misdadigers die reeds herhaaldelijk zijn veroordeeld." Inderdaad, voor dergelijke individuen is de voorwaardelijke veroordeeling niet in de wet gebracht. En- wat bereikt men met een dergelijke practijk? Dat de strafbepaling haar afschrikkende kracht verliest, een kwaad dat het in stituut der voorwaardelijke veroordee ling altijd eenigermate moet in de hand werken. onPlanflvöörsteft, nopen 'wij m een volgend artikel te behandelen. Op één voordeel moeten we nog wijzen, dat de toepassing van dit beginsel mee brengt: de belangrijke besparing van kosten. In de kolonie Nieuw-Zeeland, zegt de memorie van toelichting, is bij een jaarlijksche toepassing op 80 k 90 personen die besparing berekend op ongeveer f 30,000 per jaar. Wanneer mag worden aangenomen, dat de ten uitvoerlegging der vrijheidsstraf ten onzent even kostbaar is als in Nieuw- Zeeland, zou voor Nederland, waar jaarlijks ongeveer 6000 personen tot gevangenisstraf van minder dan 3 maan den worden veroordeeld, bij toepassing van den maatregel op de helft der veroordeelden, een jaarlijksche besparing worden verkregen van ruim een millioen. Al blijkt straks het voordeel maar vroeg gestorven meisje dankbaarder was dan hg haar, zoolang zg leefde, ooit ge weest was. Met een diepen zucht, die zgn breede borst deed zwellen, dacht hg aan dien tjjd dien gelukkigen tjjd der jeugd, met haar droomen; en met een blik van wee moedig verlangen staarde hg om zich heen. Diepe stilte heerscht rondom; geen an der geluid doet zich hooren dan het zaeht ruischen der fonteinen, alsof zg de rozen er omheen een slaaplied toezongen. Eu hoog zwelt weder Helmut's borst, als be vrijd van alle aardsche zorgen, alle aard- sche bezwaren. Weder komt er bg Helmut Werner een gevoel op, te dnideljjk om slechts een ver moeden, te zeker om slechts een droom te zgn; ondervindt hg, zonder dat hg het weet en wil, de werking van een inwen dige macht in het hem omringende, die alle golvingen doet trillen, om volgens eeuwige wetten haar innerlijk bestaan in altgd nieuwe vormen te openbaren, en ge voelt hg zgn eigen ik mat die macht ver want, als een deel van den wereldbewe- genden geest, die het heelal vervult. Eén te worden in het erkennen van en het streven met deze eerste oorzaak van al het bestaands; zichzelf vergetende an zich vrij willig overgevende aan deze alvermogende macht, om zich in haar met een verhoogd bestaan weder te vinden, dat moest een alles overwinnende, alles verheerlijkende zaligheid zgn, zooals zooals, bg voor beeld, de liefde! Daar giert 6en windvlaag door de hoo rnen; 't is herfst, dorre bladeren vallen op half zoo groot, het zou al mooi wezen. Buitenland. De correspondent van de Daily Express* te Tokio seint nadere bijzonderheden over ds bestorming van der. Berg van 203 M. Voor twaalven 's middags werden twee aanvallen door de infanterie uitgevoerd, maar beide keeren moesten de Japanners terug voor een ontzettend vuur uit de Russische schansen. Na den eersten aanval bleef er nog maar een handjevol overle venden over. Een tweede en derde storm loop werden een uur latsr ondernomen, maar weer moesten de bestormers terug. Generaal Nogi zond toen versche troepen om een vierde bestorming te ondernemen. Deze troepen klonterden dapper tegen de helling op, maar werden bjj heele compag nieën neergemaaid, en om half vier moesten de Japanners opnieuw terug. Nieuwe ver sterkingen kwamen opzetten, en een uur later stormde een andere kolonne tegen het zuidoostelijke gedeelte van den Berg op. Het vnnr van de Russen was intusschen zwakker geworden. De Japanners berenden den top onder benzai-geroep, maar op hon derd pas van de schansen, moesten zg halt houden onder het schrikkelijke vuur van de Russen, om na enkele minuten alweer af te deinzen. Eindeljjk, om 7 uur, werden tegelgkertgd ten N. en ten Z'.O. van den Berg twee kolonne was net eerst op ueu panners sprongen in de schansen en vielen met de bajonet de Russen aan, die dapper hun terrein verdedigden. Maar weldra kwam ook de noordeljjke kolonne aan. Om acht uur 's avonds viel het fort op den berg in handen van de Japanners. Koeropatkin meldt aan den Tsaar: In den nacht op 3 December overvielen twee Japansche compagniën het dorp Oetiasi aan de Hoen-ho. De vjjand werd met be hulp van geweervuur teruggeworpen. Aan onzen kant zjjn twee man gesneuveld en vier gewond. Vóór onze stelling zgn vele gesneuvelde en gewonde Japanners achter gebleven. De Japanners laten ons dezen echter niet weghalen, maar varen op ieder, die ze nadert. De Roeskia Wjedomosti beoordeelt den zjjn schouders, ritselen aan zgn voeten en storen zjjn gedachten. •Onzin!* zeide hjj wrevelig bjj zichzelven. •Tot welke dwaze fantasieën laat een ver standig man zich niet al door een aardig meisjesgezicht verleidenIn welke illusieëu weet moeder natuur de macht der grond stoffen te kleeden, om den mensch, in waan zinnige verrukking over zichzelven en zgn oorsprong, toch alleen maar tot haar doel te gebruiken. Ba! wjj hebben achter de schermen gekeken Hg drukte zgn hoed vast op zjjn hoofdj als om klem te geven aan zgn besluit om alle illussieën te ontvlieden, en spoedde zich naar zgn woning. Deze bestond in een schraal gemeubileerde kamer, die, na eenige pogingen om de lu cifers te vinden, eindeljjk door een bran dende lamp verlicht werd. De jonge dokter sloeg echter geen acht op de ongeriefeljjk- heid van het vertrek. Op zgn tafel lagen de hersenen van een jonge vrouw, die de directeur van het hos pitaal hem na de sectie had afgestaande hersenen van een misdadigster, die in het tuchthuis gestorven was. Vol jjver ging Helmut Werner aan 't werk: hjj onderzocht de witte en grjjze substantie, het celweefsel, de vezelen en werkte tot laat in den nacht. Uit het sa menstel en de fnnctie van zgn voornaamste orgaan, den geest, het eigenlgk wezen van den mensch, te kennen, had de jonge dok ter zich tot lievelingstaak gemaakt, die hem tevens zgn weg door de wereld moest banen. >0, Felix! wjj beiden zjjn het in ons toestand te Port Arthur zwartgallig. De aankondiging van Japansche zjjde dat een nieuwe groote bestorming van Port Arthur voorbereid wordt, vervuld ons zoo schrjjft 't blad met 't sombere voorgevoel dat de heldhaftige bezetting nu aan het laatste gedeelte van haar moeiljjke taak gekomen is. Voor het eerst heeft de Japan sche staf zich openljjk over zgn aanvals plannen uitgelaten: totdusver was er enkel maar sprake van krijgsverrichtingen tegen afzonderlijke forten. Men sohjjnt echter uit de jongste officiceuse mededeeling nit Tokio te moeten opmaken, dat het Japansche le gerbestuur vast voornemens is, dezen keer de vesting te nemen, wat het ook moge kosten. Vrjjdag werd de eerste wapenstilstand van zes uur gesloten, ten einde de voor Port-Arthur gevallen dooden te begraven. Het Russisch legerbestuur te Moekden meldt, d.d. 3 dezer: Gisterenavond zag men dat de Japanners bljjkbaar bezig waren, om observatie-mijnen onder de spoorbrug over de Sja-ho te leggen, om die te gebruiken in geval de Rassen mochten oprukken. De Rassen trachtten te verhinderen dat het werk zjjn gang ging. Een scherp geweerduel volgde. Terzelfder- tjjd werd een Japansche troepenmacht, die bezig was met het beschieten van den Poe- tilof-heuvel, verrast door een afdeeling ko zakken, welke echter moest aftrekken na een mislukte poging om een Japansche batterjj te nemen. hjj af had geslagen, heeft generaal Rennen- kampf zjjne aanvallende beweging in het oosten gestaakt. Officieren van de Fransche stoomboot »Binh-Thnan«, die 30 November uit Japan is vertrokken, hebben te Tsjifoe verteld hoe de Janansche vloot zich klaar maakt voor de ontmoeting met het Oostzee-eskader. Het Japansche slagschip »Mikasa« werd door de >BiBh-Thuan< gezien bjj Sasebo het zag er uit als nieuw na de verjongings kuur. Veertig mjjl ten zuiden van bet Sjan- toeng-voorgebergte zageu de Franschen de >Asaki«, ook nieuw uitgerust en geverfd en klaar om de Russen te ljjf te gaan Aan het herstellingswerk der Japansche vloot is men met de grootst mogeljjke ge heimzinnigheid sedert Augustus 1.1. bezig. denken eens!* Met die woorden was Do raline, zoodra zjj in haar kamer was ge komen, voor het portret van een jonkman getreden, dat boven haar werktafeltje hing. De trekken van de photographie schenen reeds eenigszins verbleekt te zgn, maar de groote oogen hadden het eigenaardig vuur, dat in hun blik lag, nog behouden. En de wolk, die Werner's woorden op Doraline's voorhoofd te voorschijn hadden geroepen, was eensklaps verdwenen. »Ja, wjj zgn het eens!< fluisterde zjj nog een maal, op zacht juichenden toon, terwjjl zjj opzag naar hem, dien haar oog, haar hart, eiken ochtend eu eiken avond het eerst en het laatst begroetten. Lang zat Freule von Sonnenfels dien avond vljjtig te schilderen, om het overdag verzuimde in te halen; al bleeker werd haar gelaat, terwjjl de roode klokjes der fnehsia's op de lichtblauw satjjnen waaier in verrukkelijke frischheid onder haar be kwame hand bloeiden. •Je moest naar bed gaan, Hans,* waar schuwde zg een opgeschoten knaap, die bjj haar was gebleven, om te leeren, zoo als hg beweerde, maar eigenlgk omdat hjj zgn zuster niet alleen wilde laten. Er moest de een of andere reden voor zgn dat zjj in den laatsten tgd zoo ont- zagljjk veel schilderde en dat men daar later niets weer van te zien kresg, had Hans dikwgls gedacht. Hjj begreep echter dat zg er niet over spreken wilde, en was kiesch genoeg om zgn nieuwsgierigheid te bedwingen. «Kom, Hans, ga nu,« begon Doraline weder, >anders ben je morgen niet friscb.* De torpedoboot-flotielje is vooral te Sasebo en te Dalni inmiddels goed verzorgd. Ambteljjk wordt te Petersburg het vol gende aauvullingsrapport van Rozjestwensbi over bet Doggersbank-incident van 21 Oc tober bekend gemaakt: Nadat de >Knjas Soeworof* het schieten gestaakt had, zag men de zoeklichten van de krnisers Dmitri Donskoj* en Aurora* links van de pantserschepen. Toen werd van de »Knjas Soeworof* het bevel ge geven, met vuren op te houden, om de eigen schepen niet te treffen. Door de draadlooze telegrafie bleek, dat de krniser Aurora* door vjjf projectielen getroffen was. De geesteljjke werd zwaar, een officier licht gewond; eerstgenoemde is later, ta Tandzjer, overleden. Uit Tokio, 6 dezer: Da Russen hebben nachtelijke aanvallen gedaan op den Berg van 203 meter, alle zjjn echter met zwaar verlies afgeslagen. De Russen moeten thans wel 3000 man opgeofferd hebben bjj hun pogingen om den berg te heroveren. Uit Tokio, 6 dezer: De Japanners bljj- ven de schepen in de haven van Port Arthur met goeden uitslag beschieten. Zon dagavond zgn twee of drie schepen in brand geschoten; zjj brandden een half uur door. Welke schepen het waren en hoeveel schade zg opliepen, is onbekend. Algemeen is men overtuigd, dat de Russische vloot spoedig een uitval moet doen, of anders onherstel baar beschadigd zal worden. Uit Moekden wordt aan Reuters bureau centrum en op den rechtervleugel der stoning aan de Sjaho heeft niets gewijzigd in den algemeenen toestand. Het langdarige ver- bljjf der trospen in de bomvrge loopgraven waar zjj dicht opeengedrongen zgn en de aanhoudende spanning veroorzaken ernstige zenuwaandoeningen. Het ambteljjke bericht uit het Japansche hoofdkwartier voor Port Arthur schgnt aan te geven, dat de Japanners van de verovering van den Berg van 203 M. ge bruik hebben gemaakt om er scheepsge schut op te brengen, en dat het vuur van deze kanonnen de positie van de Russische oorlogsschepen onder bedekking van Pei- joesjan onhoudbaar zal maken. Ziehier het verslag uit het hoofdkwar tier: Den 3en beschoten onze scheepska- Maar jjj dan?* zeide de knaap, die zeer goed gevoelde dat het al laat was. •O, ik ik ben volwassen, ix slaap morgen uit.* Vroolijk klonk haar lach, maar toch eau weinig heesch, vermoeid, zooals men van het waken wordt. »Dat kan jjj niet, Hans.* Eu weder bedwong de knaap zgn vragen, en dralend, maar gehoorzaam, stak hg zgn zuster de hand toe. Zg zagen elkander zwjjgend aan. •Je bent goed, Doral* geide hg op har telg ken toon. Zgn blik zeide veel meer. •Gekke jongen!* En glimlachend schudde zjj het hoofdtoeu boog zjj zich over haar broeder heen, en haar lippen raakten het kortgeknipte haar van den knaap aan, die goed op weg scheen om de dartelheid van den jongensleeftjjd at te leggen, niet alleen omdat de jongelingsjaren naderden. En nn, verdiept in haar werk, bleef Doraline alleen. Het middernachtsuur was reeds lang voorbjj, toen er gescheld werd. De baron kwam thuis. Van dat schilderen mocht hjj niets weten; schielgk deed Doraline haar licht uit. Met echt ridderlijke kieschheid, maar ook met echt ridderlgke zorgeloosheid, vroeg de Overste von Sonnenfels nooit hoe zgn dochter haar vrjje aren doorbracht. Doraline was haar eigen meesteres; als zjj iets ver langde, dacht de baron, zou zjj er wel om vragen. Nog lang hoorde Doraline haar vader boven met zwaren tred zgn kamer op en neer stappen, als iemand, die zich tot kalmte wil dwingen. Wordt vervolgd). Naar het Duitsch VAN <aMMnMn.saaaav maMfflUMWaï IIIWH I III! BIH SI III nWITTTTTTTT hum—II H III li III I HI HI I inrw 'i'fOT'IUrs,<-t- - -| „jmjj BIK,g—B—H—

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1904 | | pagina 1