Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
DE SOHOONE WERELD.
In het strijdperk.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
M 2382
WOENSDAG 21 DEC.
1904.
Oorlog tusschen Japan en Rusland.
T Und VAN ALT&Ni
▼OOR
Uit blad verschuilt WOENSDAG en ZATERDAG. I
Abonnementsprijs: per S maanden f l.OO.
franco per post zonder prjjtverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentien van 16 regels 60 et. Elke regel
meer 77i ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentien worden tot Dinsdag- en Vrgdagavond
ingewacht.
De volgende opmerkingen, die we
gaarne onder de aandacht onzer lezers
willen brengen, troffen we aan in een
werkje^van Lilian Whiting, in 't Hol-
landsch vertaald onder den titel „De
gchoone wereld".
De schrijfster heeft het er over, dat
men, door overal het schoone in te zien,
dichter wordt, en zegt dan
Het zijn de grooten, niet de bekrom
penen, die het Bpoedigst onderscheiden
wat er schoons en edels in eenige po
ging schuilt. Geen kritiek is zóó streng
en zóó scherp als van den persoon, die
het werk, waarop hij met zulk een min
achting neerziet, het minst van allen
zou kunnen volbrengen. Deze stelling
is zóó waar, dat hij, die het hevigst
iemand aanvalt, ontegenzeggelijk blijk
geeft van groote onwetendheid.
In de letterkundige wereld, zegt Lilian
Whiting is die critiek te waardeeren,
die het schoone en goede in de bespro
ken werken weet te ontdekken; niet
die, welke alleen afbreekt, niet opbouwt.
Ook in het leven, zegt ze dan, gaat
het zoo.
De mensch, zegt ze, die in de ka
rakters van anderen alleen de zwakke
punten weet aan te toonen en de po
gingen die mislukt zijn ophaalt, is zelf
meestal iemand, die weinig vorderingen
maakt en als hij bij den scherpen blik
op gebreken, nog verachting voor die
fouten voegt, heeft zijn kritiek een ver-
lammenden invloed op de pogingen tot
verbetering. Er is een zekere bekwaam
heid toe noodig om redenen te vinden,
aan iemand te twijfelenmaar veel meer
kennis en wel van een hooger soort,
om redenen te ontdekken in iemand te
gelooven.
Zeer fijn en zeer juist drukt de schrijf
ster hier uit een nuanceering in der
menschen karakters, die ook voor den
oppervlakkigste duidelijk merkbaar en
zeer voelbaar is.
Zeker, het behoeft bekwaamheid om
dadelijk bij alles wat men hoort en ziet,
een menigte bijoogmerken te bespeuren
en dadelijk achter alles iets anders te
zoeken, dan er gezegd of gedaan wordt.
Er zijn van die botterikken die b.v.
een cadeautje aannemen met dankbaar
heid in 't hart voor de vriendelijkheid.
Maar bekwamer menschen lachen
daarom en zeggendat cadeautje wordt
eenvoudig gegeven op hoop van iets
FEUILLETON.
M. YON ESCHEN.
10)
Doraline was ook weder opgeruimder
geworden, niettegenstaande zjj vele eenzame
nren doorbracht. Maar op drie-en-twintig-
jarigen leeftjjd is men te jong om bange
vermoedens of verontrustende gebeurtenis
sen niet te vergeten. Bovendien moest zjj
vlgtig zjjn: de fabrikant, voor wien Freule
von Sonnenfels schilderde, om de kosten
een weinig te helpen bestrjjden, welke haar
vader voor het ophouden van zjjn stand
noodzakelijk achtte en die, zooals zjj
wel gevoelde, al klaagde hjj er ook nooit
over, drukkend voor h<*m waren maakte
haast met zjjn bestellingenen bovenal
dacht zg aan iets, dat haar hart verheugde,
en wel aan de aanstaande komst van dien
neef, op wien Bella aanspraak maakte als
haar vriend.
De liefde doet alles in een helder licht
beschouwen, en verdreef dus ook den on-
aangenamen indruk, dien de woorden van
dat meisje, dat haar zoo tegenstond, op
haar gemaakt hadden. »Niets anders dan
bluf 1weerde zg trotsch zulke gedachten
af. »Fel;x daar ken ik hem te goed
voor
Of zg hem kendeZg moest hem wel
kennenvan kind af was hg immers haar
mooiers terug.
Er zijn van die onnoozelen, die ont
roerd worden door een vraag van har
telijke deelneming.
Maar de bekwameren speuren er
nieuwsgierigheid in en leedvermaak.
En zoo met alle levensdingen.
Er zijn van die onnoozele menschen,
die vertrouwen in hun medemeuschen
stellen en die woorden en daden juist
zoo opnemen, als ze zich aan hen
voordoen.
Maar, dat zijn maar onnoozelen
de wereldwijzen weten wel beter en
zien altijd verderwat er achter
Zit
Nu komt Lilian Whiting die er over
schrijft hoe men „in een heerlijke
wereld kan leven, en dat zulks in
onze eigen macht ligt, vertellen, dat
juist zij de bekwamen zijn, die inplaats
van overal de slechte nevenbedoelingen
te bespeuren, bij anderen in een karakter
niets dan zwarts zien, integendeel de
lichtkantjes opmerken.
Hoe het veel hooger aangelegde men
schen zijn, die in hun medemenschen
nog iets goeds kunnen vinden, dan zij,
die met cynische wereldwijsheid dade
lijk klaar zijn met de aanwijzing der
leelijkste motieven voor der menschen
woorden en daden.
Dat zien van het goede, van het
beste in de menschen is zulk een groote
kunst, omdat we telkens en telkens
weer in menschen teleurgesteld worden.
Van den ruwen vuilen bedelaar af,
die broodsgebrek voorwendt en het
verkregen geld verdrinkt, tot den fijnen,
deftigen meneer toe, die zijn besten
vriend bedriegt met diens vrouw; in
alle vormen, in alle kringen hebben
we onnatuur, huichelachtigheid, leugen
en bedrog gezien en we zijn er droevig
door gegriefd.
Nu kunnen we die ervaringen als
kostbare wetenschap optassen in ons
binnenste en ze als groote wereldwijs
heid te pas brengen telkens wanneer we
met een grijns verklaren niemand meer
te vertrouwen.
Dat kunnen we doen.
Maar den mensch waardig alleen is,
wanneer we worstelen tegen die teleur
stelling, wanneer we liefdevol en mede
lijdend telkens weer, bij elke nieuwe
teleurstelling weer van nieuws af aan,
gaan zoeken naar het goede dat er
toch zijn moet; dat toch te vinden
moet wezen.
makker geweest
Baron von Sonnenfels had zich eerst wel
verzet tegen het buweljjk zjjner zuster met
den predikant Romberg in Sonnenwald,
waar de ouderljjke grondbezitting lag,
maar al zjjn bezwaren waren afgestuit op
het gezond verstand en den vasten wil der
jonge dame, die liefde en geluk de voor
keur had gegeven boven grootheid naar
de wereld. Doch de baron verzoende zich
weder met zjjn zuster en werd een goede
oom voor zjjn neef Felix, die van zjjn
kant met al de bewondering, die een vroo
ljjk?, levendige knaap voor ridderlijkheid,
den krijgsmansstand en jacht- en veldver-
maken slechts kan gevoelen, aan hem ge
hecht was.
Zoo was bjj de lievelingsneef van Dora
line geworden, die eenige jaren jonger was
dan hg. Met niemand speelde het kleine
meisje liever ^dan met dien knaap, die on
uitputtelijk scheen in het verzinnen van
nieuwe spelletjes, en altjjd zoo vol jongens
achtig ridderlijke oplettendheden voor zgn
nichtje wa».
Niemand wist, wanneer de ouders uit
waren, de lange winteravonden ook zoo
aangenaam le korten als hg, met sprookjes
en verhalen, waarbij zgn reeds vroeg be
kwame hand de aardigste afbeelding, dik
wijls maar met krjjt, op een met zeildoek
bespannen groote tafel in de kinderkamer
toekende. Toen beiden ouder werden, kwam
Doraline dikwijls bjj haar neef raad vragen
voor haar schoolwerk, en hjj, die toen zgn
gymnasiastenpet fbr op iéa oor droeg,
maakte haar, toi loon voor dit vertrouwen,
deelgenoot van al de wenschen van zgn
Dan zullen we voor ons zelf bevre
diging vinden.
Maar meer dan dat.
Ons stalen, rotsvast vertrouwen zal
mogelijk een zwakkeling gesteund heb
ben, zal mogelijk een zwakkeling het
vertrouwen in zich zelf hebben hergeven,
en aldus een menschenleven rijker,
mooier en gelukkiger hebben gemaakt.
Hoe meer mooie menschenlevens, hoe
schooner de wereld, waarin wij strijden
en zwoegen, lachen en lijden.
Buitenland.
Do Daily Mail* beweert dat niet alleen
Engelsche steenkool naar Rusland en het
Yerre Oosten gaan, maar dat ook in de
laatste maanden duizenden tonnen dynamiet,
granaten, anderen schietvoorraad, schietka
toen, enz. de Theems af zgn gebracht, om
aan den mond op stoombooten voor Oost-
Azië overgelaten te worden. Een verslag
gever van het blad heeft een tocht meege
daan met een stoomboot, die vier met der-
geljjke contrabande geladen aken sleepte.
De naam van bet stoomschip was niet te
zien, omdat hg bedekt was. De bemanning
zou waarschijnlijk in Chineesche havens door
een Chineesche bemanning worden afgelost,
daar zjj geen zin erin had, om de blokkade
te breken. Een in ruimen kring zeer ge
ziene firma moet in de zaak betrokken zjjn.
De Daily Telegraph* vernam Zondag
uit Sjanghai, dat de Japanners den vorigen
dag Port Aithur beschoten, en aan de nieuwe
stad en het arsenaal veel schade toegebracht
hadden. Een magazjjn ontplofte, een tor
pedoboot is gezonkeD. De buitenste verde
digingswerken van de haven zouden ernstig
beschadigd zgn.
Uit Tsjifoe verneemt hetzelfde blad, dat
de Japanners voor Port Arthnr den ösn
dezer bjj de bestorming van een fort stuitten
op een droge gracht van een paar meter
diepte, drie meter breedte en zeshonderd
meter leDgte. De Russen hadden die gracht
gevuld mat stroo dat een paar voet hoog
lag en met petroleum gedrenkt was. Juist
toen de aanvallers er overheen trokken,
werd het stroo door een electrische mjjn in
brand gestoken. Binnen enkele oogenblikken
was de geheole gracht een vlammenzee,
waarin honderden Japanners door het vuur
omkwamen.
jeugdig hart, al zjjn eerzuchtig streven. Nau
welijks was hjj op de schilderakademie of
hjj werd de leermeester van Doraline, die
ook veel aanleg voor de kunst had en die
gezameljjk studiën maakte den band tusschen
de twee jongelieden nog inniger. Bjj niemand
vond zjjn gevoel, voor alles wat schoon en
bewonderenswaardig was, zooveel sympathie
als bjj Doralinede sterkste idealische nei
ging in haar karakter werkte bezielend o p
zgn verbeelding en bracht hem gemakkelgk
over de gevaren van een prikkelbaren kun-
stenaarsaard heen, tot de hoogste sferen van
den menscheljjke geest, waarin zg zich
trotsch en gelukkig thnis leerden gevoelen.
Het was niet meer dan natuurljjk, dat
zjjn blik met verrukking op de zeldzame
schoonheid van het bloeiende meisje bleef
rustendat de vertrouwde van zgn studiën
en plannen al meer en meer vereenzelvigd
werd met zgn streven en werken, ja, met
zgn leven zelf, evenals hg en zgn kunst
voor het jonge meisje met wat haar het
liefst en dierbaarst op aarde was.
Zoo waren zg van elkander ge:cheiden,
toen Felix naur Mnnchen ging, om van
daar in Italië zjj a stadiën voort te zetten.
Toen braken er treurige dagen voor
Doraline aan. Haar moeder stierf; alleen
en onervaren stond het jonge meisje tegen
over de plichten, die zjj als een heilige
belofte aan de overledene op zich had ge
nomen. Haar vader was er, wel is waar;
die was voor hen allen goed, liefderjjk,
teeder, maar de dienst nam hem in beslag,
en evenzeer het levenen dat zg hem zou
troosten, de leegte minder voelbaar voor
hem zou maken, was in die belofte aan
Twee dagen later veroverden de Japan
ners de stelling en maakten 152 gevangenen.
Ambteljjk wordt gemeld, dat de Russen
de Preswjet, Poltawa, Pobjeda, Pallada,
Bjan en Retwisan prijsgegeven hebben,
en dat de Japanners bjj de aanvallen op
de Sewastopol twee torpedobooten verloren
hebben.
De kapitein van den te Tsjifoe vernielden
torpedojager »Rastoropnic is met zgn be
manning stilletjes aan boord van het En
gelsche stoomschip »Nigracia« naar Wladi-
wostok vertrokken. De Japanners trachten
het schip aan te honden.
Terwjjl het 16a legercorps nit Rusland
naar het oorlogsterrein onderweg is, en het
4e gemobiliseerd wordt, heeft thans ook het
12e legercorps bevel ontvangen, naarOost-
Azië te vertrekken. Het legercorps ligt in
het militaire district Kiëf, luitenant-generaal
Beckmann is bevelhebber.
Commandant Mizzenoff, de aanvoerder
van een afdeeling Rassen, die te Tsjifoe is
aangekomen en die deelnam aan het gevecht
om het bezit van den 203 M. hoogen heuvel
zegt, dat het gevecht de verbitterdste en
bloedigste strjjd was uit dezen oorlog. De
Japanners moesten steile hellingen beklim
men, blootgesteld aan het snelvuur van
geweren en kanonnen zg vielen bjj geheele
compagniën, maar aarzelden niet. Nadat
zg den top van den heuvel bezet hadden,
waren de Japanners verplicht voor het vnur
der andere forten terug te trekken, waarna
zjj een tweeden en derden aanval deden.
De Japansche vaandeldrager sneuvelde en
eveneens daarna sneuvelden nog acht van
zjjn wapenbroeders, die het vaandel over
namen. In den derden aanval staken de
Japanners stapels houtskool in brand, en
de wind dreef de vlammen en den rook
naar de Rassen, die verplicht waren terug
te trekken.
De Japanners hebben Zondagmiddag een
uitgestrekte mjjn laten springen onder een
gedeelte van het noordeljjke fort op den
oosteljjken Ki-kwan-sjan. Dadeljjk daarna
bestormde de infanterie de stelling en ver
overde het fort. Ook vermeesterden de Ja
panners een sterke stelling op 1000 M. ten
zuidoosten van den Berg van 203 meter,
ter voorbereiding van een aanval op de
nieuwe stad en het doordringen tnsschen
Liao-ti-sjan en het Russische hoofdkwartier.
moeder begrepen geweest. Wanneer het
meisje dan onder haar zware taak dreigde
te bezwjjken, las zjj de brieven, die Felix
Romberg aan de familie schreef.
En het was een troost voor haar, dat
esn mensch zulk een zonnig levenspad kon
hebben; zjj dankte God, dat Hjj haar neef
zalk een gelnk geschonken had, en door
dat gevoel boven haar eigen leed verheven,
nam zg haar last weder moedig op.
Van lieverlede werd die dan ook lichter,
hoe meer Doraline haar droefheid over het
verlies harer moeder berde dragen en de
plichten, die zjj op zich had genomen, ge
makkelijker volbrengen kon. En toen de
overste zgn dochter in de gezelschapswereld
had gebracht, werd zjj ook weer vroljjk
en vermaakte zich zelfs uitstekend.
Maar toch bbet zjj evenveel waarde
heohten aan die uren met haar neef door
gebracht; wat de band tusschen hen was
schatte zg vrjj wat hooger dan dien roes
van vermaken, dan al de hnlde, die zjj
zich zag bewezen. En Felix een vriend van
Bella Braun onmogeljjk
Wanneer zou hjj hier zjja? was de ge
dachte die nu bjj haar opkwam. Hjj had
geschreven, dat hjj voornemens was terug
te komen.
>Dora
Zaeht werd de denr geopend. Een jonk
man, niet zeer groot, en van een slanke
gestalte, in een donkerbruine rei-jas, een
blauwen doek los om den hals geknoopt,
en den hoed een weinig diep in de oogen
gedrukt, als voor de grap om te zien of
men hem zou herkennen, stond op den
drempel.
De krjjgsverriehtingen tegen Soeng-soe-sjan
duren voort.
Uit Petersburg wordt gemeld
De zaak Klado heeft de gemoederen sterk
in beweging gebracht. Kapitein Klado is
de held van den dag geworden. Hoe on
mogelijk het in Rusland haast klinkt, deze
man is door zgn oppositie nu een popu
laire figuur. Hjj is in zekeren zin de trech
ter geworden van het algemeene wantrou
wen, dat al sedert lang gekoesterd werd
tegen het opperste marinebestuur. In het
commandantshuis, waar bjj zgn arrest nit-
zat, kwamen den eersten dag wel duizend
menschen hem sympathie betuigen. Later
werden geen bezoekers meer toegelaten.
Men vertelt ook dat het publiek in den
Franschen schouwburg gesist heeft bjj het
verschjjnen van grootvorst Alexis met zjjn
maitresse in den toyar. Daar is nu het geld
dat voor pantserschepen gebruikt had moe
ten worden, zon men er bjj gemompeld
hebbon, kjjkeud naar het met briljanten
bezaaide kleed van de actrice. Of 't waar
is? Men kan Klado niet hooren prjjzen,
of men hoort tegeljjk allerlei beschuldi
gingen aan het ndres van den grootvorst.
Dank zjj Klado's optreden in de pers, heeft
de regepringspartjj, die vóór het uitzenden
van een derde eskader was, de partjj van
de grootvorsten Alexander Michailowitsj en
Michail Alexandrowitsj, den gewezen troon
opvolger, het er door weten te krjjgen, dat
de sehepen van Liban, zoover als ze in
gereedheid kunnen zjjn (zjj zouden zich
onderweg nog verder klaar bunnen maken)
als derde eskader ter versterking van het
tweede zullen worden uitgezonden. Klado
heeft de menschen weten te overtuigen,
dat het tweede eskader te zwak was, om
met eenige kans op goed gevolg tegen
Togo te kunnen uitkomen. Rosjeswenski
toch had dat dnideljjk genoeg doen bljjken,
dat hg zgn eskader niet sterk genoeg achtte,
maar hjj was niettegenstaande dit vertrokken
na met inspanning van al zjjn kracht en vol
harding het eskader zeilklaar te hebben
gemaakt, waarbjj verbazende moeilijkheden
te overwinnen zjjn geweest. Ook Skrydlof
had al vroeger te kennen gegeven, dat de
Libausche schepm noodig waren in Oost-
Azië. Zoo is dan nu, na een heftigen strjjd
in het ministerie van marine, besloten de
drie slagschepen Generaal-admiraal Apraxin,
Admiraal Senjawin en Admiraal Oesjakof
Eén blik slechts, en Felix!* is bet
juichend antwoord, en palet en penseeleu
zjjn ter zjjde gelegd. Hand in hand staan
daar die twee, en zien elkaar in de oogen,
zonder zich in hun opgewondenheid te sto
ren aan de tegenwoordigheid van den knecht.
»Dat is een prettige verrassing!* Dit
zeggende, trok Doraline haar hand zacht
terug uit de vingers, die ze slechts weer
strevend loslieten; >zoo spoedig hadden
we je niet verwacht. Des te beter: Je bent
van harte welkom I*
Nn moest bjj op de causeuse plaats ne
men; bjj moest eenige ververschingen ge
bruiken zou wel vermoeid zgn.
Vermoeid? Neen, volstrekt aiet.* Hg
brak een stuk van het gebak af, dat daar
op een bord voor hem lag; smaar, op je
welzjjn, lieve nicht!* Vrooljjk dronk hjj
de kelk ledig, dia Doraline voor hem had
ingeschonken. Toen vertelde hjj, hoe de
reis zoo plotseling was opgekomen, met
vrienden, natuurljjk; hoe aangenaam die
geweest was, en hoe heerljjk hjj het daar
in den vreemde gevonden had.
Dit alles kwam zoo recht vrooljjk over
de lippen, die met een licht dons bescha
duwd waren.
Zoo opgeruimd en gelukkig als zjj zich
iu lang niet gevoeld had, zag Doraline
haar neef aan. Ruim vjjf jaar was hjj weg
geweest; maar hjj had ook heel wat ge
leerd, verklaarde hjj het jonge meisje.
»Heb je ook weieens aan mg gedacht?*
vroeg zjj, op vrooljjk teederen toon.
I SLAB
Naar het Duitsch
VAN
Wordt vervolgd)
