el Land van Heusden en Aliens, de Langstraat en de Bommeierwaard.
ENGELAND EN JAPAN
MISLUKT.
ft
FEUILLETON.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
M 2464, WOENSDAG 4 OCT.
.;it blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.0Ö.
franco par poat zonder prjjaverhooging. Afzonderlijke
aaramers 5 cent.
IAdvertentiën ran 16 regel» 50 et. Elke regel
neer 71/, et. Groots lettera naar plaatsruimte.
IAdrertentiên worden tot Dinsdag- «n Vrijdagavond
ingewacht.
Het nieuwe verdrag tusschen Groot
-Brittannië en Japan, beantwoordt vol
komen aan hetgeen algemeen daarom
trent werd verwacht. En het spreekt
vanzelf, dat de groote pers het zegent
als een waarborg voor den vrede, en
tegen mogelijke aanrandingen van ge
vestigde rechten in het Verre Oosten.
IJet werd 12 Augustus door lord
Laftsdowne en den Japanschen gezant
Nagaski onderteekend, doch wegens de
vredesonderhandelingen te Portsmouth
toen niet. openbaar gemaakt.
Dat het een belangrijken invloed op
den gunstigen afloop dier onderhand?
lingen en op de houding der Japanschè'
regeering heeft gehad, daaraan valt
thans niet meer te twijfelen. Nog vóór
Rusland het Japansche protectoraat over
Korea erkende, had Groot-Brittannië de
handhaving van dat door den oorlog
verkregen recht met zijn prestige en
militaire inacht gewaarborgd. En ten
opzichte daarvan verschilt het nieuwe
verdrag aanmerkelijk van dat van 1902.
In de inleiding van het laatste werd
gezegd, dat de regeeringen van Groot-
Brittannië en Japan „speciaal belang
hebben bij de handhaving der onaf
hankelijkheid en territoriale eenheid der
keizerrijken van China en Korea",
terwijl artikel I luidde, dat „de hooge
contracteerende partijen, wederkeerig de
onafhankelijkheid van China en Korea
erkennende, verklaren zelf (bij de slui
ting van het verdrag) hoegenaamd niet
geïnfluenceerd te zijn door eenige agres
sieve tendentie in een dier beide landen".
In het nieuwe verdrag wordt niet
meer gesproken van de onafhankelijk
heid van Korea. Groot-Brittannië heeft
Japan daar tot op zekere hoogte de
vrije hand gegeven. Artikel III van
dit verdrag luidt, dat Japan „in Korea
de hoogste politieke, militaire en eco
nomische belangen bezittende (van)
Groot-Brittannië erkent (krijgt) 't recht,
om in Korea zoodanige maatregelen van
leiding, contróle en bescherming te
nemen, als het best en noodig acht om
die belangen te beschermen en te ont-
wi^'s^spn, onder voorwaarde, dat zulke
maatregelen niet strijdig zijn met de
beginselen van gelijke opportuniteiten
voor.den handel en de nijverheid van
alle naties". Tegen het laatste kan Japan
hoegenaamd geen bezwaar hebbener
is toch geen westersche natie, die tegen
Maar beste Jimmy, je bent ongetwijfeld
een beste, brave jongen, en ik houd wer
kelijk veel van je, maar als je vader zijn
toestemming weigert, is het immers onnoo-
dig om er verder over te spreken.
James Brenman Esq, de eenige zoon en
erfgenaam van den schatrijken Sir Chris-
toph Brenman, trok verlegen aanzijn kne
veltje en mompelde iets van tweehonderd
Pond eigen inkomen.
Juffrouw Bella Mercutio begon luidkeels
te lachen.
„En bedoel je daarmee misschien, dat
>we met twee honderd Pond 'sjaars zouden
'kunnen trouwen? Neen, lieve Jimmy, als
'k het tooneel vaarwel zeg, doe ik dat niet
•Nom in een hutje op de hei, van rozengeur
en maneschijn, met je te gaan leven. Ik
behoor niet tot dat romantische soort meis-
jes, of misschien heb ik je daartoe niet
lief genoeg, neen, dat vooruitzicht lacht
mij niet bijzonder toe, beste jongen."
„Maar, maar, ik heb je lief," sta
melde Jimmy, „en zonder jou kan ik niet
leven. Zeg me, dat je een beetje, al is het
maar een heel klein beetje, van me houdt,
Bella."
Zekc d ik veel, extra voaJ
maalggjlj toch in 's hemelsnaam
niet zoo'n benaifwd gezicht als een ui), iil
doodsnood. Or-loof me, ik zou liever
daag ro on dan r go -
het koi r .etgaat niet! Je
zelf gez ,-m dat je vader er t
„Er zijn wel menschen ge o I
van honderd Pond moesten 1 n
- hij bedeesd.
5)
var>
zijn handelsproducten concurreeren kan.
En wie ig zoo driest om te zeggen, dat
Japan niet eenmaal over China de macht
zal krijgen, die het thans over Korea
bezit, en feitelijk in strijd met het ver
drag van 1902 verkreeg?
Het nieuwe verdrag heet ten doel te
hebben: a. de versterking en handha
ving van den algemeenen vrede in de
gebieden van Oost-Azië en Indië; b.
de handhaving der gemeenschappelijke
belangen van alle mogendheden in
China, door de verzekering der onaf
hankelijkheid en eenheid van het Chi-
neesche keizerrijk en van de beginselen
van gelijke opportuniteiten voor den
handel en de nijverheid van alle naties
in China; c. de handhaving der ter
ritoriale rechten van de hooge contrac
teerende partijen in de gebieden van
oostelijk Azië en van Iudië, en de ver
dediging hunner speciale belangen in
die gebieden.
In het oude verdrag werd Indië niet
genoemd. Japan zal dus voortaan Grt ot-
Brittannië een handje moeten helpen,
wanneer een of andere mogendheid het
mocht wagen zijn heerschappij over dit
rijk van de Hindoes aan te randen.
Sir Charles Dilke vond, in een inter
view met een vertegenwoordiger van de
„Standard" de idee, dat Japan desnoods
het Britsche gezag zoowel tegen oproe
rige Hindoes als tegen buitenlandsche
vijanden zal hebben te verdedigen, niet
zeer aanlokkelijk. En de „Daily News"
merkt niet ten onrechte op, dat Enge
land thans openlijk erkent, niet in staat
te zijn Iudië met eigen macht te ver
dedigen.
Volgens artikel 1 van het nieuwe
verdrag, zullen de beide regeeringen
van Groot-Brittannië en Japan, wanneer,
naar het oordeel van een van beiden,
die gevestigde rechten en belangen in
Oost-Azië en Indië bedreigd worden,
„volledig en frank" zich met elkander
in verbinding stellen en overwegen,
welke gemeenschappelijke maatregelen
dienen te worden genomen tot bescher
ming van het bedreigde. De condities
van ge wapenden bijstand zullen, volgens
artikel VII, eventueel door de vioot-
en legerautoriteiten van beide landen
worden vastgesteld. Brittannië zal dus
voortaan Japan in alle omstandigheden
in een tegen zijn belangen en rechten
in Oost-Azië gerichten oorlog bijstaan.
Daarentegen zal Japan alleen zijn oor
logsmacht ter beschikking van Brit'an-
nië stellen, als Britsch-Indië wordt be
van-
„Maar ik bedank je hartelijk, ik ben
te zelfzuchtig, te realistisch, te wat je
wilt. Kom, Jimmy, drink je thee uit en zeg
me nu vaarwel, er is toch niets aan te ver
anderen, we moeten de zaken nemen zooals
ze zijn."
„Ik dank je voor je thee", zeide Jimmy
wrevelig en greep naar zijn hoed. „Als ik
er papa nu eens toe kon overhalen wat
dan.
„Dan is Bella Mercutio de uwe, maar
nu moet zij naar den theater-directeur en
daarna een hoedje oppassen, dat verzet de
zinnen nog eens. Adieu."
Op zijn weg naar huis dacht Jimmy er
over na, of er geen middel te bedenken zou
zijn om zijn vader over te halen zijne toe
stemming te geven. Hoe verliefd hij ook
was, vond hij haar toch wat al te materia
listisch, wat al te practisch. Ongetwijfeld
had zij eene moeielijke loopbaan gehad als
kunstenares, die haar noopte het ideale op
den achtergrond te schuiven, wat hij haar
wel beschouwd, niet kwalijk kon nemen.
Als zijn vader maar wat toegevender was
hoe gelukkig konden zij dan zijn!
Zij hadden elkander leeren kennen in
de Mac-ready-Club, waarvan Jimmy een
der voornaamste en ijverigste leden was.
Die club bestond uit heeren, die uit lief
hebberij dramatische stukken opvoerden.
Bij hun eerste ontmoeting, toen Bella een
gastrol vervulde, vatte .Jimmy vuur en
verklaarde haar zijn liefde; maar toen zij
vernam, dat hij geheel van zijn vader af
hankelijk was, die zich tegen zulk een hu-
eliik uit den aard der zaak verzette, liet
j 'hem, zonder veel complim n, een
bh iwtje loopen.
ir Christoph Brenrjaan was er trouwer
volstrekt de man njtet naar om zijn
naming tot een opbezonne
dreigd. Mochten, bijvoorbeeld, de Ver-
eenigde Staten het ooit in hun hoofd
krijgen het Britsche gezag in Canada
aan te randen, dan zal Groot-Brittannië
niet op den steun der Japansche vloot
kunnen rekenen. Artikel II bepaalt
zich enkel tot wederzijdsche hulp in
geval van een ongeprovoceerde aanval
of aggressieve handeling tegen boven
genoemde rechten en belangen.
Volgens artikel IV, „erkent" Japan
het recht van Groot-Brittannië om tot
bescherming van de Indische grens de
noodig geachte maatregelen te nemen.
Artikel V bindt beide partijen, geen
verdrag met een andere mogendheid te
sluiten zonder elkander daarover te
raadplegen. Artikel VI had enkel be
trekking op Brittannië's neutrale hou
ding inzake den jongsten oorlog, zoo
lang geen derde mogendheid zich daarin
mengde, en vervalt dus. Volgens arti
kei VIII, het laatste, zal dit verdrag
voor een termyn van 10 jaren gelden,
één jaar te voren opgezegd moeten
worden, maar van kracht blijven, wan
neer een der beide partijen tijden» het
vervallen van dien termijn juist in
een oorlog gewikkeld mocht zijn.
De „Morning Post" vindt het bij de
bespreking van het nieuwe verdrag noo
dig nog even de militaire alarmklok te
luiden. Engeland heeft zijn woord ge
geven, zegt het blad, en moet thans
«orgen een flink leger te krijgen. Want
met het schamele hoopje soldaten, waar
over het thans beschikt, zou het zijn
bondgenoot kwalijk te hulp kunnen
komen. De „Standard" berekent wel,
dat het Britsche rijk in tijd van oorlog
over 1,132,523 man troepen beschikt,
maar dat leger bestaat slechts op papier.
Lord Roberts zou niet gedurig op bet
aambeeld van dienstplicht hameren, als
hij wist, dat dit land zoo'n leger, naast
zijn vloot van 340 oorlogsschepen, krui
sers en torpedobooten zou kunnen plaat
sen.
Btiiitenlsui el-
De Duitsche pers beschouwt het En-
gelsch-Japansche tractaat als vijandig
voor Duitschland. De „Reichsbote" het
orgaan van de Lutherschen, schrijft:
Hoogmoed komt voor den val, de we
reldgeschiedenis toont dit aan'.
Het verdrag met Japan is een slag
in het gezicht van heel Europa, een
beleediging voor de blanke rassen. Maar
Engeland weet dat Europa nooit ver
i niet
n opt
en nog wel met een actrice, te geven. Hij
leefde slechts voor zijne boeken, zijne nu
mismatische verzamelingen en zijne manus
cripten, en sedert het overlijden zijner echt
genoot had hij met geen ander vrouwelijk
wezen verkeerd dan met een bejaarde juf
frouw, een soort van wandelende mummie,
die bij hem, tegen een salaris van dertig
shilling per week, als secretaris fungeerde.
Dat Jimmy van zulk een boekenwurm
niet verwachten kon, dat bij zijne liefde
smart begrijpen zou, behoeft geen betoog;
maar de liefde maakt vindingrijk, en Jim
my bad een plannetje gevormd.
Den volgenden morgen klopte hij met
een van blijdschap stralend gezicht aan
Bella's deur.
„Bella," vroeg hij haar. „heb je gisteren
een contract met den theater-directeur-ge
sloten
„Neen, Jimmy, wij konden het niet
eens worden."
„Dat doet me pleizier, want ik stel je
voor een ander contract te sluiten en ben
er benieuwd naar hoe je de rol, die je
daarbij op je zult moeten nemen, vervullen
zult. Zeg eens, hoe zou je er over denken,
als ik je met papa in dagelijksche aanra
king bracht. Zou je den» d: 1 1 it je
lukken zou, zijn toegenegenheid te winnen
en door je liefelijken glimlach de ijskorst
om zijn hart te doen sm
„Je bedoelt hem toet an <ng tot oi
huwelijk te ontlokken?"
„Juist, dat moet je sti Z Ui
mijn plan: Mijn papa me
lijke secretaris, die ik te1 r.
willen verwijderen, tijde n jou
in haar plaats stellen. Je heb1. t andere
te doen dan op te schrijven wat hij je
dicteert. Vervelend, niet waar 'firg ver
velend, maar gemakkelijk. Juffrouw Wil-
eend zal zijn, daarom doet het zooals
het wil. Dit verdrag met de gele, hei-
densche Japanners heeft het Christelijke
Engeland geïsoleerd en geheel de we
reld tot zijn vijand gemaakt. Wellicht
dat deze gewetenlooze en brutale Brit
sche politiek de Europeesche naties tot
die eenheid zal brengen, welke noodig
zal zijn om Engeland gematigdheid
te leeren.
In goed ingelichte kringen te Londen
zijn oflicieele berichten uit Petersburg
ontvangen, die zekere ongerustheid
hebben veroorzaakt. De Czaar, die vroe
ger den Duitschen Keizer weinig ach
ting of sympathie toedroeg, moet n.l.
geheel van zienswijze veranderd en een
warm vriend van laatstgenoemde ge
worden zijn. Deze nieuwe vriendschap
zou binnenkort hoogst gewichtige ge
volgen hebben, in den vorm van eene
verstandhouding of mogelijk zelfs van
een bondgenootschap tusschen Rusland
en Duitschland. Minister Witte moet
ijverig in die richting werkzaam zijn.
In verband hiermede is zeker van
beteekenis het bericht dat de Duitsche
Keizer voornemens is, Dantzig tot een
oorlogshaven van den eersten rang te
doen maken, als gevolg van de anti-
Duitsche politiek van Engeland. De
ontworpen nieuwe oorlogshaven zou te
gelegener tijd een uitstekende operatie
basis vormen voor de Russische vloot,
die 's winters over geen ijsvrije haven
beschikt.
Volgens de Daily News is de radicale
partij in Engeland verre van ingenomen
met het nieuwe EngelschJapansch
verdrag, omdat zij de noodzakelijkheid
niet inziet van een beroep op de Japan
sche troepen tot verdediging der In
dische grens tegen Rusland, te minder
nog waar uit niets blijkt, dat Rusland
voornemens is Indië aan te vallen.
Veeleer beschouwt zij het traktaat als
Rusland vijandig en daarom geschikt
om dat rijk nog meer van Engeland
te verwijderen, ofschoon de meerderheid
van het Engelsche volk juist een toe
nadering verlangt. Zelfs de imperialis
ten en alle ministerieele bladen, die
aanvankelijk het tractaat toejuichten,
beginnen van zienswijze te veranderen,
nu blijkt, dat het moet leiden tot toe
nadering tusschen Rusland en Duitsch
land.
Zaterdag is de dreigende uitsluiting
der arbeiders in de electriciteits- en
kabelwerken in Berlijn begonnen, waar
door 38,000 arbeiders werkloos gewor
den zijn. Mislukken de onderhande
lingen tusschen de arbeiders en werk
gevers, dan vreest men, dat in het ge-
heele bedrijf gestaakt zal worden.
kens is oud, brommig en leelijk. Welk een
verandering zal het zijn, als haar mooie
nichtje, daar ga je voor door, in haar plaats
tusschen die oude folianten als een toover-
fee verschijnt!"
„Ik moet dus voor het nichtje van die
oude juffrouw doorgaan; maar hoe zullen
we dat aanleggen
„Door haar salaris te verhoogen op voor
waarde dat zij je een aanbevelingsbrief
aan papa meegeeft, waarbij zij schrijft, dat
zij ongesteld is en baar nichtje als plaats
vervangster zendt. Wat zegje van dit plan,
Bella?"
„Het komt mij voor als een Vaudeville
maar dat is mijn vak, ik wil het probee-
ren. Welk salaris geeft mijnheer uw papa
„Dertig shilling per week."
„Watmaar dertig shilling, ik dacht,
dat de oude heer met zijn geld geen raad
wist."
„Ja, maar hij stapt er moeilijk van af
en in dit geval betreft het meer den prijs,
die te winnen is."
„Welnu, ik zal het doen. Als je de noo-
dige maatregelen genomen hebt, kom me
dan waarschuwen."
„Dat komt vanavond nog in orde; ik
koester de beste hoop, dat het lukken zal
en je binnenkort Lady Brenman zultwor-
den."
Den volgenden morgen kwam hij Bella
den aanbevelingsbrief van juffrouw Wilkins
brengen, waarbij deze haar nichtjein warme
en vleiende termen recommandeerde.
Een halfuur later schelde Bella aan Sir
Christoph's huis en werd binnengelaten.
„Victoriedacht Jimmy bij zichzelf,
„ik ben overtuigd, dat het haar gelukken
-r1 V .-ond gaan wij naar het theater
a soupeeren, om onze eerste zege-
p fee :lijk te vieren." J
ds verhaalde Bella haar w<
Bij de uitgesloten arbeiders van de
drie groote firma's in de electrische
nijverheid te Berlijn heeft zich Maan
dag als vrijwillig stakende, een vierde
groep aangesloten. Het grootste deel
van de stokers en machinisten van de
Berliner Elektrizitats-Werke, die den
stroom voor de tram en de verlichting
van de stad leveren, hebben eveneens
het werk neergelegd. Men heeft hulp
krachten aangenomen, om groote stoor
nissen te voorkomen. Maar het eerste
gevolg van de staking in de groote
centrale was toch, dat de groote Ber-
lijnsche tram gisteren reeds den dienst
moest beperken. Zij trachtte dat te ver
helpen, door op lijnen waar dit anders
niet gebruikelijk is, sleep wagens aan
de door stroom bewogen rijtuigen te
laten haken.
De Berlijnsche brandweer, die in ge
vallen van nood voor Manusje-van-alles
dienst doet, heeft vijftig man afgestaan
om in het tekort aan handen in de
electrische krachtstations te voorzien.
En verder zijn ook ingenieurs en mees-
tersknechts druk in de weer, om den
stroom aan den gang te houden. De
staking is het uitgebreidst in het Noor
den van de stad en in de buitenwijken.
Men schatte Maandag dat er van de
1000 machinisten en stokers in de cen
trales 750 niet meer werkten. Dinsdag
verwachtte men onder de patroons een
nieuwe uitbreiding van de beweging.
Het stakingscomité heeft aan allen die
meedoen, onverschillig of zij al dan
niet tot een vakvereeniging behooren,
ondersteuning toegezegd.
Het 2de regiment gardelansiers en
de tweede afdeeling van het 1ste regi
ment gardeveldartillerie, die pas Za
terdag in stad zouden komen, ziju in
allerijl van het manoeuvreterrein ont
boden en reeds teruggekeerd.
De avondbladen maken melding van
het gerucht, dat de vereenigde Berlijn
sche metaalbewerkers-patroons gemeene
zaak zullen maken met de directiën in
het electriciteitsbedrijf, en ook hun werk
lieden gedaan zullen geven. Het aan
tal uitgeslotenen zou dan van 40,000
tot 100,000 stijgen. Men hëeft zich tot
den opperburgemeester gewend om be
middeling.
Uit Eriwan wordt van den len ge
meld:
Eenige Armeniërs vuurden revolver
schoten op Mohamedanen. Dat had on
lusten tengevolge. Bij de onlusten zijn
16 Mohamedanen en Armeniërs gedood
en 5 gewond. Uiterlijk heerscht er nu
in de stad rust, maar de stemming is
aan weerskanten nog opgewonden.
Volgens het Russ. Telegraafagent-
schap heeft de Russische regeering
varen: in den aanvang was Sir Christoph
een beetje norsch en zij had gevreesd, ds
hij haar terug zou zenden, maar langz.
merhand veranderde dat, en hij was zeer
vriendelijk en beleefd.
„Hij schijnt lang zoo'n knorrepot niet
te zijn, als men beweert", zeide zij, „en
zijn sherry was overheerlijk."
„Heeft hij u sherry te drinken gegeven",
riep Jimmy verbaasd uit, „toch niet die
met geel lak?"
„Of het groen of geel lak was, weet ik
niet, maar hij smaakte heerlijk.
„Je hebt het spel gewonnen, Bella", riep
Jimmy verbaasd uit, „we zijn al zoo goöd
als getrouwd."
Hare berichten werden van dag tot dag
gunstiger. Sir Christop had haar geluk ge-
wenscht, dat zij hare taak zoo goed vol
bracht, Sir Christoph had verklaard, dat
hij niet zou weten wat hij zonder haar
zou beginnen, enz.
Jimmy vond, dat de'grap nu lang ge
noeg geduurd had en het tijd werd om
de waarheid te bekehnen, maar Bella vond
dat het nog te vroeg was, en Jimmy liet
zich bepraten om. nog te wachten.
Eindelijk, nadat de aardigheid twee volle
maanden geduurd had, besloot Jimmy op
it de kogel door de kerk
zekeren avond
moest,
Juist op bi
uitgaan om
bracht J
dezen i
ik dat hij wilde
uit te voeren,
en telegram van
YOOh
