Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard Een mislukte oplichting. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 2499. Zaterdag 3 Februari. FEUILLETON. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO, franco per post zonder prijs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. 1906. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 77s ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag avond ingewacht. De jacht op den ToMolM Op dit opschrift kan raen onmiddel lijk laten volgen: „is aan de orde van den dag." Het is zeer goed ver klaarbaar. Sedert de bacil ontdekt is, lag het voor de hand, dat de meening post vatte: „vernietig de bacil en de tering verdwijnt met haar nasleep van ellende." Terwijl vroeger beschouwingen over tuberculose bijna uitsluitend in genees kundige maand- en tijdschriften voor kwamen, breidde zich de belangstelling, nadat de oorzaak der ziekte bekend werd, in alle kringen uit. Vooral was dit hier te lande het geval, sedert pro paganda gemaakt werd voor sanatoria. Deze propaganda, door deskundigen op touw gezet, beoogde tweëerlei doel. Eenerzijds stelt de verpleging in sana toria in uitzicht de genezing van een grooter aantal lijders, dan zonder be hoorlijke verpleging bereikt kan worden, anderzijds verwijdert men de zieken uit hunne omgeving waar zij een gevaar voor anderen opleveren. Indien men aanneemt dat tering besmettelijk is er zijn veel deskundigen die dit als vaststaande aannemen, dan is elke pa tiënt een haard van infectie en indien het getal haarden tot nul kon worden teruggebracht, zoude het gevaar voor de ziekte eveneens zijn ondervangen. Voor velen was het een tQgenvaller toen bekend werd, dat de tuberkel bacil overal rondzweefde. Nog meer viel het tegen toen bleek, dat 29 pet. der volwassenen bij sectie na dood sporen der ziekte vertoonden. Oogenschijnlijk wordt die (tengevolge de strijd tegen de tuberculose veel moeilijker. Men kan toch geen 90 pet. der bevolking in sanatoria onderbren gen. Om jacht te maken op een vijand die bijna alom tegenwoordig is, ook dat is ondoenlijk. Terwijl vijftien a twin tig jaar geleden, het uitsluitende middel tegen een ziekte was, de bacterie te vuur en te zwaard te vernietigen, ont stonden in den laatsten tijd juister en gematigder meeningen, zoowel omtrent de tuberculose als omtrent de bestrij ding. Men merkte op, dat een ziekte, die te midden van een bepaalde bevolking (1. „Mevrouw CollinsCox is in de wacht kamer en wenscht u een oogenblik te spreken, mijnheer," zeide een der politie agenten, terwijl hij de kamer binnenkwam, waar ik met den commissaris van Scotland- Yard zat te spreken. „CollinsCox, CollinsCox?" herhaalde de commissaris; „is dat niet de beroemde Amerikaansche millionnair, die onlangs in Londen is komen wonen?" „Jawel, mijnheer". „Laat mevrouw dadelijk binnen. Blijf er maar bij, Wiseman". Een oogenblik later kwam mevrouw CollinsCox vlug het kantoor binnen en werd de deur achter haar gesloten. Zij was eene mooie vrouw, van zeven- of acht-en- twintig jaar, met een prettig gezicht en blijkbaar erg opgewonden over het een of ander. „Mijnheer," riep zijnaar den commissaris toekomend, „ik heb mijn man verloren; hij is spoorloos verdwenen 1" „Sedert wanneer?" vroeg de commissaris, haar een stoel gevende. „Sinds gisteravond". „O!" zeide hij glimlachend, „daar zou ik mij dan maar niet ongerust over maken, mevrouw. Mijnheer zal wel frisch en gezond terugkomen. Heeft mijnheer u niet verteld, dat hij wegging?" „O, dat is het niet, mijnheer, waarover ik mij bezorgd maak, maar dit, hetgeen ik zooeven ontvangen heb!" En uit haar taschje haalde zij een kar tonnen doosje, dat zij op de schrijftafel neerlegde. M^jn chef nam het in de hand, langeren tijd zich voordoet, haar kwaad karakter meer en meer verliest. Van daar dat hier te lande het aantal sterf gevallen aan tuberculose afneemt. Te vens is gebleken, dat de bestrijding geenszins onmogelijk is, mits zij op oordeelkundige wijze gevoerd wordt. Om door een ziekte te worden aan getast zijn twee factoren noodig. Niet de bacil alleen veroorzaakt de ziekte, maar ook moet de kiem een geschikten voedingsbodem vinden. Het lichaam in gezonden toestand is wel in staat aan de bacillen weerstand te bieden. Dit blijkt ook hieruit, dat de weder helften van aan tuberculose lijdende echtgenooten, niet méér kans hebben om aangetast te worden dan gewone menschen. Gegeven dus het feit dat de tuberkel bacil overal rondzweeft, gegeven boven dien de zeer geringe vatbaarheid van gezonde individuën, dan ligt de wijze van bestrijding voor de hand. Bij goede voeding en hygiënische levenswijze zal die vatbaarheid gering zijn. De genees kundige behandeling van tering berust juist op het brengen van den patiënt in zoodanigen toestand, dat zijn weer standsvermogen vergroot wordt. Hoe veel meer nog zal de vatbaarheid ver minderen, als door nog niet aangetaste personen gelet wordt op behoorlijke voeding en hygiënische levenswijze. De rationeele en wetenschappelijke bestrijding der tuberculose ligt derhalve op sociaal gebied. Geen wetten kunnen hier helpen, maar goede voeding en goede woning. En wanneer we dan nagaan, hoe het met dezen belangrijken factor ge steld is, dan kan het niet verwonderen dat de tuberculose zoovele slachtof fers maakt. Yooral met de voeding is het slecht gesteld. Volslagen onkunde heerscht op het gebied der voedingsleer. In eiken ma tschappelijken kring ziet men kinderen, die niet letterlijk, maar laat ons zeggen, wetenschappelijk honger lijden. Slechte voeding is lang niet altijd een gevolg van het gebrek aan middelen om voedsel te koopen. Pijnlijk treffend is dikwijls het verschil tusschen het kind van den boeren arbeider, dat al thans voldoende frissche lucht geniet, en menig stadskind, dat door onver- maakte het open en haalde den inhoud er uit, namelijk: een brief en een klein pakje. Over zijn schouder heen glurende, las ik wat er in den brief stond: U kunt gerust zijn, dat uw man veilig is, zoolang u geen pogingen aanwendt om hem te vinden. Als u dat wel doet, zal het u berouwen. Hij verzocht mij u de hierbij ingesloten cheque van 10.000 pond sterling te zenden, die u moet in wisselen en waarvan u ons dan het be drag volgens onderstaande aanwijzingen moet doen toekomen. U moet naar de bank gaan, de cheque inwisselen, het geld in een tasch doen en vanavond om acht uur precies, wan neer het donker is, daarmee naar Cross Street, White Chapel gaan en de tasch tegen het hek van nummer 17 zetten, daar, waar u een wit kruis op een van de steenen zult zien. U moet alleen ko men en er aan niemand een woord van zeggen, 't Is de wensch van uw man, dat het plan zal slagen, daar dit de eenige redding van zijn leven zijn kan. Als het geld in verkeerde handen valt, zal uw man een nieuwe cheque voor ons teekenen, die u dan weer zult inwisselen en ons brengen, 't Zal u dus veel moeite sparen, wanneer u er voor zorgt, dat het goed terecht komt, en onze bevelen strikt na komt. Als wij het geld hebben, komt uw man terug. Zet de tasch op het witte kruis en ga dan oogenblikkelijk heen. Men zal u volgen, en wanneer u niet térscond weg gaat, of als u omkijkt, of ons laat be spieden, zoo zult u binnen twee uur weduwe zijn. Wees dus voorzichtig. Wan neer u ons verraadt, verraadt u uzelve en mijnheer CollinsCox. Intusschen sluiten wij hierbij den zegelring van uw man in, om te bewijzen, dat het ernst is. Jan Gauwdief Co." standige zorgen blijkbaar het hoognoo- dige ontbeert. De hoeveelheid voedsel is menigmaal even overvloedig als de keuze te wenschen overlaat. Bij uitstek noodig is het, dat naast lichamelijke reinheid, kennis van hygiëne en kennis van rationeele voeding wordt aaügekweekt. Wij zien geen beter middel, dan dat reeds op de volksschool dit gewichtig volksbelang ter harte wordt genomen. De oprechte dankbaarheid onzer nazaten zouden wij inoogsten, als onderwijs in de voedingsleer op den voorgrond mocht worden gesteld. Van onmiddellijk belang moet het ge acht worden op welke wetenschappelijke gegevens, met de geringste kosten een goed maal kan worden samengesteld. De elementaire kennis van de gezond heidsleer zoude met graagte worden ge leerd. Bij het kind is van nature aan wezig, de zucht om gezond en sterk te worden. Gezond te zijn is een voor waarde om in de maatschappij iets te bereiken. Van het lager-onderwijs zoude een opvoedende kracht uitgaan, indien de reken-, schrijf- en leeskunst dadelijk prachtische toepassing vond op voedings leer en hygiëne. Wij maken ons geen illusiën, dat aanstonds velen gewonnen zullen wor den voor deze beschouwingswijze. Maar wanneer men nagaat het leed dat een ziekte als tering teweeg brengt, en hoe eeu streven zich openbaart om de maatschappij van deze kwaal te be vrijden, dan is het niet overbodig er de aandacht op te vestigen dat daar mede gepaard gaan moet het streven om het kwaad te voorkomen. Beter is, ziekten te voorkomen, dan te genezen. (Alkm. Ct.) ■Buitenland. De Frankf. Ztg. maakt melding van plannen, om in Pruisen een nieuwe provincie te vormen, omdat in het nij- verbeidsgebied aan den Rijn de over heidspersonen ten gevolge van de groote vlucht, die de industrie heeft genomen, overkropt zijn met werk. Het eene plan is, om van het gebied tusschen de Roer en de Lippe een provincie te vor men, die weer onderverdeeld zou wor den in twee regeeringsdistricten, het andere, om het regeeringsdistrict Dus- Toen nam de chef het kleine pakje op en vouwde het papier open. Het was een gladde gouden ring. „Weet u zeker, dat deze ring aan uw man toebehoort?" vroeg ik. „Zeker „Uw man wordt dus waarschijnlijk ge vangen gehouden. Wilt u hebben, dat ik deze zaak in handen neem 1" vroeg ik aan den chef. Hij knikte en ik wendde mij weer tot mevrouw Cox: „U moet naar de bank gaan, de chèque inwisselen, en dan naar huis terugkeeren, waar u mij zult vinden. Ik laat u dit doen, omdat zij u waarschijnlijk bespieden. Maar, wacht even, mevrouw, hebt u de chèque bij u?" „Ja, hier in mijn portemonnaie". Ik nam ze van haar aan en liep ermee naar het venster om ze nauwkeuriger te bekijken. Zij was op een gewoon vel post papier geschreven en betaalbaar gesteld aan mevrouw Cox. Men kon duidelijk zien, dat de handteekening door een andere hand was geschreven dan de rest. „Weet u zeker, dat de handteekening echt is?" vroeg ik aan mevrouw Cox. „Voor zoover ik weet, wel," antwoordde zij, „maar ik durf het niet met zekerheid te zeggen. Men kan de afwijking van de gewone handteekening wel toeschrij ven aan groote zenuwachtigheid." „Is er dan afwijking?" „Ja, mijn man schrijft een vaste hand, en dit is zoo beverig geschreven." „Nu, mevrouw, doet u nu, als het u be lieft, wat ik u verzocht heb. Ga eerst naar de bank en dan naar huis. Ik zal u deze tasch leenen, die is er zeer geschikt voor." Toen greep ik mijn hoed en ging weg. Ik liep langs een omweg naar het huis van mevrouw Cox, en vroeg aan den por tier, die mij open deed, mijnheer Cox's huisknecht even te mogen spreken. Deze waardige heer kwam terstond met een gemengde vriendschappelijkheid en seldorp van de Rijnprovincie los en tot een zelfstandige provincie te maken. In het stadje Vallendar heerschen, volgens een bericht uit Keulen, onge- loofelijke toestanden, over welke in een vergadering van burgers zes uur lang beraadslaagd is. Sedert de tegenwoor dige burgemeester zijn ambt bekleedt, is de schuld van de gemeente met 400,000 mk. vermeerderd. Er moeten van 1896 af valsche begrootingen zijn opgemaakt en de kas moet in geen jaren opgenomen zijn. De burgerij heeft nu beslotea de regeering te verzoeken, om den gemeenteraad te ontbinden, en een klacht in te dienen tegen den vroe- geren gemeenteontvanger. Verder zal men verlangen dat de verantwoorde lijke ambtenaren en raadsleden aange sproken worden, om de schade te ver goeden. De Daily Chronicle verneemt uit Algeciras: De behandeling van de vis- scherijkwestie toont aan, dat men geen verandering in Marokkaansche verdra gen kan verwachten, zoodat de indruk versterkt wordt, dat het congres tot geeD uitkomst zal leiden. De vertegen woordigers van Engeland, Frankrijk, Duitschland en Spanje lijken in dien indruk te deelen, daar zij waarde hech ten aan de verklaring van de Moorsche afgevaardigden, dat zij geen besluit van het congres "kunnen erkennen zonder goedkeuring van den sultan en de nota belen. Om deze houding van de Mooren zal het congres eerder mislukken dan tengevolge van strijd tusschen de Euro- peesche mogendheden. De correspondent van de Times te Algeciras heeft er ook weinig moed op, en wel wegens Duitschlands dubbel zinnige houding. Hij gelooft, dat het congres alleen in ondergeschikte zaken eenig lapwerk kan verrichten, maar de hoofdzaken niet zal aanroeren. De be handeling hiervan zou ook den vrede van Europa kunnen bedreigen. De Tribune verneemt uit Pretoria: Gereraal Botha zegt in een brief aan de bladen, dat de vereeniging het Volk dagelijks klachten ontvangt over wan daden van Chineesche landloopers. De protesten, die hij uit naam van het Volk daartegen bij de regeering heeft inge diend, zijn vruchteloos gebleven. De mijnbestuurders zijn niet in staat de misdrijven der koelies te gaan, zoodat het kwaad voortduurt. De toestand is onduldbaar, zegt Botha, en het volk nederbuigendheid in zijne houding naar mij toe. Kort daarop kwam mevrouw Cox terug. „Ik zal nog krankzinnig worden, voordat de dag om is," zeide zij, toen zij de ka mer binnenkwam, gevolgd door een man, die mijn tasch droeg. „O neen," zeide ik vroolijk. „Ik moet u even alleen spreken." Zij zond den man weg en viel op een stoel neer. „Ja, ik heb het geld met de grootste moeite gekregen," zeide zij, toen ik haar vragend aankeek, „maar hebt u iets ont dekt?" „Ja, twee dingen," antwoordde ik. „Ik heb noodig twee dingeneen vel crème postpapier vraag dat aan uw keuken meid een stalen pen, inkt en een staal tje van de echte handteekening van uw man. Maar haal dit alles zelf, wat ik u bidden mag, en laat niemand er iets van merken. Vertel mij nu wie er hier in huis zijn." „Ik-zelf, u meent immers gewoonlijk? Nu, mijnheer Cox, ik-zelf, de secretaris, drie mannelijke en vijf vrouwelijke bedien den." „Wonen die allemaal hier in huis?" „Ja behalve de secretaris." „Van hem zoude wij misschien wel iets te weten kunnen komen; maar ik wil op het oogenblik nog niemand zien. Wilt u mij dat alles nu als 't u blieft halen?" Ik lachte, toen ik het postpapier zag, want al was het niet precies hetzelfde, het had toch zeer veel van dat, waarop de chèque van 10.000 pond sterling geschre ven was. „Wat gaat u doen?" vroeg mevrouw Cox. „Ik kan vóór acht uur niet veel doen, daarom wil ik eens een proef nemen." Ik nam het papier met de echte hand teekening van mijnheer Cox van haar aan en bekeek die goed. Toen haalde ik uit mijn opschrijfboekje een stukje calqueer- is vast besloten er zelf een einde aan te maken. Volgens een te Parijs omvangen tele gram heeft aan de zuidoostelijke grens van Marokko een gevecht plaats gehad tusschen Fransche troepen en lieden van Boe Amama, die in Twat, op Fransch grondgebied, een duizendtal kameelen hadden geroofd. De Marokkanen leden zwaar verlies, zij hadden twaalf dooden, veel gewonden en lieten twee gevan genen in de handen der Franschen. Aan den Franschen kant werden drie spahi's gewond. Uit Melilla komt het bericht, dat de Spaansche kruiser Infanta Isabel vlak bij de factorij Mar Chica is aan gevallen door Marokkanen. De troepen van den rogi richten versterkingen op bij Mar Chica en bereiden zich voor op een aanval van de troepen des Sultans. Volgens de jongste berichten, te Tokio ontvangen, zouden bijna een millioen menschen in Japan aan alles gebrek hebben in de districten die door hon gersnood geteisterd worden. Er zijn slechts ontoereikende middelen voor handen tot leniging van den nood. De Mikado heeft 50,000 jen beschik baar gesteld voor de noodlijdenden. Volgens een telegram uit Caracas aan de New-York Herald, is president Castro, van Venezuela, ijverig bezig met hot inspecteeren van zijn troepen en het beramen van maatregelen tegen een gewapend optreden van Frankrijk. De reservisten worden reeds onder de wapens geroepen. Te Moskou is een samenzwering ont dekt om het Kremlin in de lucht te laten springen. De politie heeft een onderaardsche gang onder het Krem lin ontdekt, die uitkwam in het riviertje de Neglinka. Onder het keizerlijk paleis, waarin de gouverneur-generaal woont, zijn een groote voorraad dynamiet, twee electrische batterijen, geleidingsdraad, enz. gevonden. Central News meldt uit Kaapstad dat Duitsche soldaten te Swakopmond een ergerlijke wandaad hebben begaan. Dr. A.nson Donaldson, uit Brockville, in Canada, wandelde zoo zegt de En- gelsche berichtgever daar kalm op straat toen een Duitsch soldaat op hem vuurde. Hij viel en daarna losten nog verscheidene andere soldaten schoten op hem, zoodat hij met kogels door linnen legde dit op de handteekening en ging er voorzichtig wel dertig- ot veertig- maal overheen. Daarna nam ik het vel postpapier en maakte kalm de handteeke ning na, met hetzelfde vreemde krulletje aan de x, dat ik wel op de chèque van 10.000 pond sterling, maar niet op het eigen schrift van mijnheer Cox gezien had. Mevrouw Cox keek naar al wat ik deed met een gezicht, alsof zij er niets van be greep. Ik legde het papier, waar niets op stond dan de naam CollinsCox, op tafel en bedekte het aan alle zijden, zoodat slechts de naam te zien kwam. „Ziezoo", zeide ik, „wilt u zoo goed zijn, iedereen, die hier in huis is, in de andere kamer te laten komen, totdat ik hen hier roep Zij ging heen en kwam toen vertellen, dat iedereen in de kamer was naast die, waarin ik zat. „Uitmuntend, ik wil ze één voor één hier binnen hebben; begin maar met den secretaris." „Vraag of mijnheer Stainer even hier wil komen", zei mevrouw Cox. Mijnheer Stainer kwam. Hij was een knap man van dertig jaar, zag er fatsoen lijk uit en droeg een gouden bril. „Natuurlijk", mompelde ik, toen hij binnenkwam tegen mevrouw Cox, hard genoeg, dat hij het hooren kon, „als zij echt is, moet u haar inwisselen en doen zooals u gezegd is. 't Zal u wel 10.000 pond sterling kosten, maar er is niets aan te doen". „Mijnneer Stainer", vervolgde ik, mij toen terstond naar hem keerende, „kunt u mij ook zeggen, of dit mijnheer Cox handtee kening is?" „Ja, dat is ze". „Overtuig u als 't u blieft eerst goed, want het geldt hier een hoogst gewichtige zaak. Bekijk haar nauwkeurig". Naar het Engelsch. Geachte Mevrouw! Slot volgt!)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1906 | | pagina 1