iiel Land van Hensden en Altena, de Langstraat en de Boromelerwaard. Door eigen scMli. Onze Jeugd. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 2544. Woensdag 11 Juli. FEUILLETON. 19Q6. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 et. Elke regel meer 778 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag avond ingewacht. Het is voor onze huismoeders eene groote rust als hun kind oud genoeg geworden is om tot de school toegela ten te worden en zij er dus een groot deel van den dag van af zijn. Wat is er niet een achteraanloopen aan zoo'n kind om te voorkomen, dat het kwaad doet of aan een ongeluk komt. Men kan niet geregeld aan het werk blyven, geen oogenblik heeft men er rust over. Het is ook zoo'n stout kind, nergens kan het afblijven, zoo klein als het is, voert het allerlei katte- kwaad uit. Zeker, maar dat komt alleen daar vandaan, dat het kind zich verveelt; geef het gelegenheid om te spelen, geef het speelgoed, houd u vooral met uw kind bezig. Wacht even moeder ik weet het wel, dat ge daar geen tijd voor hebt, dat ge uw werk moet doen ja, dat ge soms zelfs buitenshuis moet gaan werken en de zorg voor uw kleine aan een broertje of zusje moet over laten, dat zelf nog niet zonder toezicht kan zijn. Dit alles weet ik en ik begrijp heel goed, dat ge uw kind zoo vroeg mo gelijk op school wilt hebben, al was het met zijn vierde jaar. Ik neem het u niet eens zoo kwalijk, dat ge er niet naar vraagt, of het in 't belang van uw kind is dat het reeds zoo vroeg heele dagen op de schoolbanken moot zitten en zijne kleine hersentjes inspan nen, nog minder mag ik het u euvel duiden, dat ge er niet eens aan denkt of dat ook in 't nadeel van 't onder wijs in 't algemeen kan zijn. Bij eenig nadenken zult ge me dit zeker toegeven, maar zult ge zeggen, ik weet dan toch, dat mijn kind daar goed bezorgd is en ik heb er geen achteraanloopen aan. Ik geef u gelijk, maar wat ik wilde zeggen is dit. Het kind moest naar eene goede bewaarschool kunnen gaan. Let wel, eene goede bewaarschool. Geen bedompt hok, waar de kinde ren eenvoudig in bewaring worden ge geven en waar ze maar zien moeten, hoe zich te vermaken. Neen, dan moet ge aan die bewaar- school nog andere eischen stellen, d n alleen, dat uw kind er bewa ird wordt De bewaarschool in goeden zin ge nomen heeft noodig: veel lucht, veel ruimte en vooral rene rpeelplaats „Ilse, ik bemin u, van het oogenblik af dat ik u gezien heb, meer nog sedert ik u aan de zijde van uw .echtgenoot heb ge zien waarom vergooit gij u aan iemand, die u er niet voor dankt, omdat hij u niet kan begrijpen? Hij is zoo plomp en zoo linksch hg dient u als contract, maar dat wil een vrouw toch nietin elke vrouw ligt de wensch, dengene, met wien zij ver der haar leven moet doorbrengen, als harer waardig erkend te zien. Geen band tusschen twee menschen bindt sterker dan dat de een den ander algemeen hoort prijzen daar door stijgen zij voor elkander tot dat punt, dat bezit geluk wordt. Ilse, gij kunt uw man niet liefhebben, en gij hebt toch ook een hartZou het geheel ongevoelig zijn voor anderen voor mij De jonge vrouw stond zwijgend en on beweeglijkelk der giftige woorden klonk haar met pijnlijke duidelijkheid in 't oor. Mitroff sprak slechts uit wat zij in den laatsten tijd maar al te zeer gevoeld had, doch zij lette alleen maar opzijn woorden. Dat hij naast haar stond, was zij vergeten zij zocht den zin te begrijpen van wat hij haar zooeven had toegefluisterd „Ontrouw is niets anders dan onbewust zichzelf ge trouw blijven." Het was een sirenenlied, dat hij haar met al de kracht zijner wel sprekendheid voorzong, een sirenenlied, dat er op was aangelegd tot in haar hart door te dringen, maar zoo zoet en zoo be dwelmend als het klonk, zoo valsch en on waar waa het. Ilse erkende, dat het zonde Lucht en licht die het kind even min als, of liever nog minder dan de plant kan ontberen. Veel ruimte vooral het kleine kind moet niet te veel in zijne bewe gingen belemmerd worden. Een speelplaats liefst een speel plaats binnen en buiten en in die buiten speelplaats vooral een hoop zand. Daar zullen ze zich niet vervelen, dat moet hen aan!rekken, vooral om dat daar ook nog het beste speelgoed is voor kinderen n 1. andere kinderen, met wie ze zich vermaken kunnen. Dit alles echter is nog niet voldoende, neen, eerste eisch is: een goed-ontwik- kelde en vooral liefhebbende vrouw, die met de kleintjes kan omgaan, met hen kan spelen en hun al spelende iets kan leeren. Want in eene goede be waarschool wordt ook geleerd. Maar geen lezen, geen sommen ot zoo iets. Daar moet in waarheid het leeren spe len zijn. Met vlechtwerkjes maken, spelen met bouwdoozen enz. wordt hun oog ge oefend in het waarnemen van kleuren, afmetingen, vormen, enz. Daar gewennen zij aan orde en net heid, leeren wat zij zien of doen in eenvoudige zinnetjes uitdrukken, leeren eenvoudige echt-kinderlijke versjes enz. En vooral moet daar mooi verteld worden. Vertellen is voor kinderen zulk een groot genot. Daarbij moeten groote eischen gesteld worden, zoowel aan vertelster als aan vertellingen. Wie vertelt moet zich in den ge- dachtengang der kleinen kunnen in denken om vooral niet te moeilijk voor hen te worden en toch moet de ver telling boeien. Uit de vertelling zelve moet iets goeds geleerd kunnen worden, al wachtte men zich ervoor er eene zedeles aan vast te knoopen. In 't kort zijn hier eenige eischen aangegeven, waaraan een goede bewaar school moet voldoen, maar dan is het ook dat het kind zich daar gelukkig zal gevoelen, dat zulk eene bewaar school het kind moet en zal aantrekken. Ze geeft dus den kinderen groot ge not, den ouders, vooral den moeders groot gemak. Maar meer nog, ze helpt ook mee om het latere onderwijs beter te doen slagen. Ze bereidt voor tot het latere onderwijs waarom het ook wel voor bereidend orderwijs genoemd wordt. Ge begrijpt toch zeker ook wel, dat was zulke woorden ingang te doen vinden. Op dit oogenblik kwam Ina de nis voorbij, en zag met verbazing, in welk een ge wichtig gesprek die twee verdiept schenen. Zou zij zich in Ilse bedrogen hebben Dat zou haar onaangenaam geweest zijn daarom riep zij schertsend „Waarom zoo alleen Mitroff, ik verwacht van u, dat ge u tot het algemeen welzijn verdienstelijk maakt, en gij, Ilse, ga eens een oogenblik met mij mee." Toen zij arm in arm heengingen, volgde de Rus haar zoolang met zijn blik als de afwisselende paren van den dans veroor loofde, en een uitdrukking van zegepraal lag om zijn mond. „Als men maar weet, hoe men de vrou wen moet aanpakken," dacht hij„zij zal mij niet lang weerstaan." Alldorff trad naar hem toe. „Mitroff", zeide hij, „neem die kleine mevrouw Schmidt toch niet zoo in beslag; zij is nu immers eenmaal getrouwd. Maar ik moet zeggen, zij ziet er van avond allerliefst uit!" „Ja," antwoordde de Rus, „ik begrijp niet, dat men haar niet meer hulde bewijst; zij is zoo bekoorlijk, en daarbij heeft zg een kinderlijke onschuld, die mij onbe schrijfelijk aantrekt." „Maar waaraan je toch duchtig den oor log verklaard hebt." „En die ik ook hoop te overwinnenmaar ik geef u mijn woord, Aldorff, als Ilse vrij was, zou ik geen oogenblik aarzelen om 'naar tot mijn vrouw te maken, en dan zou ik er ook wel voor zorgen, dat zij zich in onschadelijker gezelschap bewoog dan in het onze. Goed voor ons, dat die olifant van een man zoo rijkelijk zijn deel van dwaasheid bezit. Zie dat lieve vrouwtje maar eens goed aan, zie in haar oogen, ik geloof, dat je dan ook wel tot andere ge dachten zoudt komen." In het vuur zijner rede, had de Rus een als zulke kinderen op de „groote" school komen, ze oneindig veel voorhebben op hen, die nooit eene bewaarschool bezocht hebben. Zij zijn reeds eenigsams aan de school orde gewoon geraakt, kunnen hunne gedachten beter uitdrukken, maar vooral, ze hebben al spelende reeds een schat van voorstellingen opgedaan, die hun bij het volgend onderwijs telkens te pas komen. Rijke menschen kunnen wellicht thuis hunne kinderen geven wat de bewaar school aanbiedtdoch kinderen, aan wier opvoeding thuis geen zorg besteed wordt of kan worden in welk laatste geval alle arbeiderskinderen verkeeren, hebben voor alles behoefte aan eene goede bewaarschool. De gegoeden zullen dus minder op zulk eene school aandringen. Zou dat misschien juist de oorzaak zijn, dat op nog zoovele plaatsen eene dergelijke inrichting ontbreekt. In de eerste plaats is het de plicht van de gemeentebe sturen dier plaatsen ook in dat deel van het onderwijs te voorzien. Komaan, gemeentebesturen, de hand aan den ploeg geslagen. En gij arbei ders, die anders niet spoedig warm loopt voor onderwijsbelangen, van zulk een inrichting moet ge toch wel het nut inzien. Welaan dan, dring er op aan bij hem, dien ge hebt afgevaardigd om uwe belangen in den Raad voor te staan, dat ze opkomen voor dit groote arbeiders- en tevens onderwijsbelang. En mochten daar misplaatste zuinigheid of lakschheid de overhand hebben, wel nu kunt ge dan door middel van uwe werkmansvereenigingen niets bereiken Denk er eens ernstig over na, of ge in deze ook iets kunt doen. Het zou u zeker tot eer strekken. Iltiiienlaiid. Uit Petersburg wordt gemeldEen vertegenwoordiger van Reuter heeft een onderhoud gehad met Trepoff over den huidigen toestand in Rusland. Trepoff's gezichtspunt is, dat slechts een muur van staal de revolutievloed kan beteu gelen. Hij is verder van meening, dat 't vooruitziend staatsmansinzicht en energie bij de leiding der zaken deze laatste twee jaren absoluut ontbroken hebben. Trepoff betreurt het gebrek aan kracht bij het bestrijden der revo- lutionnaire beweging. De correspondent kreeg den indruk, weinig luider gesproken, zoodat een gedeelte van het gesprek door twee dames, die, ach ter het gordijn verborgen, dicht bij de nis zaten, gehoord werd, en het toeval, dat in het leven zulk een groote rol speelt, bracht die twee dames in de nabijheid van Ilse, toen zij een ander dit gesprek mededeelden en wenschten te weten te komen, wie de twee besproken personen wel zouden zijn. Tlses hart zwol van ij delheid; het was niet meer Arnold, die haar een offer had gebracht door met haar te trouwen; zij kwam zichzelve als de beklagenswaardige voor. Ook haar voorhoofd zou een kroon versierd hebben, als hij haar niet aan zich gekluisterd had, en wat had zij er nu voor dank voor? Dat Arnold stil door de kamer sloop, om haar te zoeken, zag zij nauwelijks; als zij hem echter bespeurde, wendde zij zich tot dezen of genen, die juist naast haar stond, met wien zij een levendig gesprek aan knoopte; geen woord, geen blik viel hem van zijn vrouw ten deel, en voor hem scheen het, alsof er geen einde aan den avond zou komen. Het feest liep reeds op 't laatst, toen Ina, zwaar ademhalende na een wilden dans, haar kamer binnentrad. Een der bloemen, die zij in het haar had, was losgeraakt, en met opgeheven armen stond zij voor den spiegel met breede vergulden lijst, om die bloem weer vast te maken. Een oogenblik bleef zij daar staanhet was een verrukke lijk schoon beeld, dat zij daar aanschouwde, en Alldorff, die voorzichtig de portière had opengeschoven, trad snel nader, liet de zware zijden stof weder vallen, en sloeg zijn arm om haar middel. Zwijgend, zonder een woord of beweging, liet Ina dit toe; alleen het kloppen van haar hart getuigde, dat er leven in haar was; toen richtte zij zich op en zeide ern stig: „Neen, Koenraad, zoo niet! Ik weet dat Trepoff de noodzakelijkheid erkent van het aftreden der tegenwoordige regeering, schoon hij zeide, dat het cabinet niet van plan was af te treden. Op de Doema neerkomende, ver klaarde Trepoff, dat deze thans werd gemaakt tot het middelpunt der revo lutie. Wanneer de gematigde partij de macht krijgt, zullen zij onmiddellijk den invloed der uiterste partijen fnuiken. Elke verandering in het ministerie buiten de Doemaleden zou vergeefsche moeite zijn. Hij heeft geen vertrouwen in de coalitie. Het cabinet moet voor namelijk gekozen worden uit het cen trum en wel uit de sociaal-democraten als sterkste partij. Ik geef toe, dat een dergelijk ministerie groot risico zou opleveren, maar een risico, dat urgent is om het land te pacificieeren. Wan neer alle vreedzame middelen zullen zijn uitgeput, dan alleen mogen we andere maatregelen aanraden. De groote kracht der revolutionnairen ligt in hun invloed op de pers. De politieke hartstochten zijn zoo hoog opgevlamd, dat de vooizichtigste man nen het hoofd verliezen. Het revolu- tionnisme heeft bijna alle mannen van talent aangegrepen. Een groot aantal Petersburgsche dagbladen zijn in han den van joden, de meeste redactieleden zijn joden, de reporters zijn meesten tijds revolutionnaire agitatoren en de joden zijn in zeer grooten getale in de Doema vertegenwoordigd. De huidige onlusten zijn voornamelijk het werk der joden. Ik onderschrijf ieder woord van het officieele rapport over het te Bielostock voorgevallene. Thans algeheele amnestie toe te staan, zou onzin wezen, maar de doodstraf kon worden afgeschaft. Wat de militairen aangaat, zeide Trepofl, dat het overgroote gedeelte der troepen onwankelbaar trouw was er werd veel minder revolutionnaire propaganda in het leger gedreven, dan beweerd wordt, en de slechte geest was hoofdzakelijk te wijten aan de officieren welker betrekking tot de minderen niet nauw genoeg was. Ten slotte verklaarde Trepoff, dat de landkwestie natuurlijk de allerge wichtigste van alle blijft. De voorstellen van het gouvernement zijn zeer goed aanneembaar 't is mogelijk, dat verdere consessie zullen worden gedaan na een redelijke discussie. De Doema wil natuurlijk daarom de voorstellen niet aannemen, omdat ze van het gouvernement uitgaan. Het is onmogelijk het principe van onteigening in te voeren; maar zelfs wanneer al het land werd verdeeld onder de land bouwers, zou dit geen welvaart in het wel, dat ge mij allen voor lichtzinnig houdt, maar ge bedriegt u, ik heb een zeer dui delijk besef van recht en onrecht, en een aanhouden van vroeger betrekkingen schijnt mijzelf tegenover mijn echtgenoot een on recht toe. Maar u te beminnen met al de kracht en den onverzwakten gloed van mijn hart, dat is mijn recht, waarin ik mij nooit zal laten bekorten." „Ina,'1 zeide hij, „en dat zeg je mij, en je verlangt, dat ik het maar kalm en be rustend zal aanhooren, je voor het aange bodene danken en er mee tevreden zijn zal? Dat kan ik niet, en ik moest geen man wezen en geen greintje eigenliefde be zitten, als ik daartoe in staat was." Zij zag hem ernstig aan. „Ja, gij mannen maakt er u geen verwijt van een vrouw het hoofd op hol te brengen, haar te ver leiden en haar eindelijk te veroordeelen. Ge zijt strenge rechters, maar ge vergeet, dat de schuld het allereerst aan uzelf ligt. „Ik zou noch u, noch anderen ooit ver oordeelen, Ina, die haar hart volgen, maar wat je van mij verlangt, gaat menschel ij ke kracht te boven. Zeg dan, ten minste, dat je niet meer van me weten wilt, als je niets anders dan de prinses wilt zijn." Zij wees naar de geopende deur. „Ga, Koenraad, ik houd je niet langer tegen laat het een droom geweest zijn dat wij elkander bemind hebben, en denk aan dien droom terug, als je het leven eenmaal bitter vindt." „Is dat je laatste woord „Mijn laatste!" Toornig, en in zijn ijdelheid zwaar ge krenkt, ging hij heen, Ina, de vroolijke lichtzinnige balletdanseres, zond hem van zich, hoewel zij hem zeide, dat zij hem beminde. Ina trad aan het venster en zag in den nacht naar buitentwee tranen hingen aan haar donkere wimpers, en zy drukte leven roepen. Veel noodzakelijker is de verbetering van het landbouwstelsel. Uit Tiflis wordt aan de „Frankf. Ztg." gemeld: In Eriwon en Schuscha heb ben weer gevechten tusschen Tartaren en Armeniërs plaats gehad, waarbij aan beide zijden ongeveer 15 dooden en ge wonden vielen. Wel is tusschen beide partijen een soort vrede gesloten ge worden, maar niemand gelooft echter aan de duurzaamheid van die overeen komst. Het rooversbedrijf heeft in den ge- heelen Kaukasus grooten omvang ge nomen. Koeropatkine, de vroegere generalis mus in Mandsjoerije, heeft zijn werk over de oorzaak der Russische neder lagen in het Verre Oosten reeds vol tooid. Met behulp van officieele documen ten en dépêches toont hij aan, dat hij op het oorlogsterrein nimmer zelfstan dig heeft kunnen handelen. Op de meest gewichtige oogenblikken kwamen er bevelen uit Petersburg, die alle plannen en voornemens in duigen deden vallen. Zeer belangrijke onthullingen zijn te wachten. Er is blijkens een Reu ter-telegram Zondagavond te Potersburg tusschen kozakken en politie en revolutionnaire betoogers hevig ge ochten. De toedracht der zaak komt hierop neer, dat de po litie een officier trachtte gevangen te nemen, die tot het volk een oproerige toespraak hield. Het volk verzette zich door het werpen met steenen, waarop de kozakken met de nagaika's en de blanke sabel de menigte uiteendreven. De steenenregen uit de vensters hield niet op, zoodat de kozakken gebruik moesten maken van de vuurwapens. Er moeten vele gewonden zijn geval len. Eerst Maandagmorgen was de orde hersteld. Een telegram uit Kopenhagen aan de „Morning Leader" meldt de redenen, waarom de kruistocht van den Tsaar op de kusten van Finland is uitgesteld. Uit Helsingfors komt namelijk bericht, dat men on^ngs schepen heeft ontwaard van suspect uiterlijk en met verdachte bewegingen, welke in de golf van Fin land op en neer voeren, en dat op de zelfde plaats waar de Tsaar gewoon is het anker te doen uitwerpen in den loop van zijn zomerkruistocht. Men heeft daarop onmiddellijk een paar baggerschepen afgezonden naar de bewuste plaats en dezo hebben in de buurt verscheiden mijnen gevonden, die waren neergelaten met het klaarblijke- de handen tegen de borst, ,,'t Is smartelijk," dacht zij, „maar er is niets tegen te doen. Ik heb hem lief, en toch, als ik hem toegaf, wat zou ik zijn Eenmaal er uit weggerukt in een reine atmosfeer, denken wij met huivering aan het vroeger leven terug. Ik moet mij vergenoegen met hem lief te hebben, zonder hoop, zonder eenig recht op hem. Hoe mijn huwelijk zou zijn, wist ik vooraf reeds, en zoo zal het blijven tot het einde, beleefd, koel, zonder stormen, zonder aanspraak maken, niets gevend en toch lijdelijk gelukkig, zoolang ik den naam, dien ik nu draag, weet op te houden." Toen zij in de zaal terugkwam en haar oogen Alldorff weder zochten, vond zij hem in de reien der dansenden, met Ilse in zijn armen. Het was zeker zeer onschuldig, en toch maakte het op Ina een smartelijken indrukzij kon haar blikken niet van hen afwenden, en hevige jaloezie sloeg eensklaps haar klauwen in haar hart. Bevend, duizelend, leunde zij op den rug van een stoel. Zij had zooeven naar haar oprechte overtuiging gesproken, en evenwel gevoelde zij een aandrang om zich onder de dansenden te storten, Ilse uit Koen- raads armen te rukken, en hun allen toe te roepen: „Mij behoort hij toe, mij! Ik alleen heb recht op zijn liefde! Haar ver stand vermocht wel de liefde te weerstaan, maar haar vriendschap kon er geen stand tegen houden, en zij gevoelde, dat wanneer Ilse zich tusschen Alldorff en haar stelde, het met de vriendschap uit moest zijn. Een vreemde, dat kon zij niet beletten, miar niet haar vriendin en zoo voor haar eigen oogenOp dit oogenblik wist zij weder, hoe vurig zij den geblaseerden man van de wereld beminde. Uit het Dmtsch. 32) (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1906 | | pagina 1