iiel Land van Hensden en Altena, de Langstraat en de Boromelerwaard.
Door eigen scMli.
Onze Jeugd.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 2544. Woensdag 11 Juli.
FEUILLETON.
19Q6.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 et. Elke regel
meer 778 ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag
avond ingewacht.
Het is voor onze huismoeders eene
groote rust als hun kind oud genoeg
geworden is om tot de school toegela
ten te worden en zij er dus een groot
deel van den dag van af zijn.
Wat is er niet een achteraanloopen
aan zoo'n kind om te voorkomen, dat
het kwaad doet of aan een ongeluk
komt. Men kan niet geregeld aan het
werk blyven, geen oogenblik heeft men
er rust over. Het is ook zoo'n stout
kind, nergens kan het afblijven, zoo
klein als het is, voert het allerlei katte-
kwaad uit.
Zeker, maar dat komt alleen daar
vandaan, dat het kind zich verveelt;
geef het gelegenheid om te spelen, geef
het speelgoed, houd u vooral met uw
kind bezig. Wacht even moeder ik
weet het wel, dat ge daar geen tijd
voor hebt, dat ge uw werk moet doen
ja, dat ge soms zelfs buitenshuis moet
gaan werken en de zorg voor uw kleine
aan een broertje of zusje moet over
laten, dat zelf nog niet zonder toezicht
kan zijn.
Dit alles weet ik en ik begrijp heel
goed, dat ge uw kind zoo vroeg mo
gelijk op school wilt hebben, al was
het met zijn vierde jaar. Ik neem het
u niet eens zoo kwalijk, dat ge er niet
naar vraagt, of het in 't belang van
uw kind is dat het reeds zoo vroeg
heele dagen op de schoolbanken moot
zitten en zijne kleine hersentjes inspan
nen, nog minder mag ik het u euvel
duiden, dat ge er niet eens aan denkt
of dat ook in 't nadeel van 't onder
wijs in 't algemeen kan zijn. Bij eenig
nadenken zult ge me dit zeker toegeven,
maar zult ge zeggen, ik weet dan toch,
dat mijn kind daar goed bezorgd is en
ik heb er geen achteraanloopen aan.
Ik geef u gelijk, maar wat ik wilde
zeggen is dit. Het kind moest naar
eene goede bewaarschool kunnen gaan.
Let wel, eene goede bewaarschool.
Geen bedompt hok, waar de kinde
ren eenvoudig in bewaring worden ge
geven en waar ze maar zien moeten,
hoe zich te vermaken.
Neen, dan moet ge aan die bewaar-
school nog andere eischen stellen, d n
alleen, dat uw kind er bewa ird wordt
De bewaarschool in goeden zin ge
nomen heeft noodig: veel lucht, veel
ruimte en vooral rene rpeelplaats
„Ilse, ik bemin u, van het oogenblik af
dat ik u gezien heb, meer nog sedert ik
u aan de zijde van uw .echtgenoot heb ge
zien waarom vergooit gij u aan iemand,
die u er niet voor dankt, omdat hij u niet
kan begrijpen? Hij is zoo plomp en zoo
linksch hg dient u als contract, maar dat
wil een vrouw toch nietin elke vrouw
ligt de wensch, dengene, met wien zij ver
der haar leven moet doorbrengen, als harer
waardig erkend te zien. Geen band tusschen
twee menschen bindt sterker dan dat de
een den ander algemeen hoort prijzen daar
door stijgen zij voor elkander tot dat punt,
dat bezit geluk wordt. Ilse, gij kunt uw
man niet liefhebben, en gij hebt toch ook
een hartZou het geheel ongevoelig zijn
voor anderen voor mij
De jonge vrouw stond zwijgend en on
beweeglijkelk der giftige woorden klonk
haar met pijnlijke duidelijkheid in 't oor.
Mitroff sprak slechts uit wat zij in den
laatsten tijd maar al te zeer gevoeld had,
doch zij lette alleen maar opzijn woorden.
Dat hij naast haar stond, was zij vergeten
zij zocht den zin te begrijpen van wat hij
haar zooeven had toegefluisterd „Ontrouw
is niets anders dan onbewust zichzelf ge
trouw blijven." Het was een sirenenlied,
dat hij haar met al de kracht zijner wel
sprekendheid voorzong, een sirenenlied,
dat er op was aangelegd tot in haar hart
door te dringen, maar zoo zoet en zoo be
dwelmend als het klonk, zoo valsch en on
waar waa het. Ilse erkende, dat het zonde
Lucht en licht die het kind even
min als, of liever nog minder dan de
plant kan ontberen.
Veel ruimte vooral het kleine
kind moet niet te veel in zijne bewe
gingen belemmerd worden.
Een speelplaats liefst een speel
plaats binnen en buiten en in die buiten
speelplaats vooral een hoop zand.
Daar zullen ze zich niet vervelen,
dat moet hen aan!rekken, vooral om
dat daar ook nog het beste speelgoed
is voor kinderen n 1. andere kinderen,
met wie ze zich vermaken kunnen.
Dit alles echter is nog niet voldoende,
neen, eerste eisch is: een goed-ontwik-
kelde en vooral liefhebbende vrouw,
die met de kleintjes kan omgaan, met
hen kan spelen en hun al spelende iets
kan leeren. Want in eene goede be
waarschool wordt ook geleerd. Maar
geen lezen, geen sommen ot zoo iets.
Daar moet in waarheid het leeren spe
len zijn.
Met vlechtwerkjes maken, spelen met
bouwdoozen enz. wordt hun oog ge
oefend in het waarnemen van kleuren,
afmetingen, vormen, enz.
Daar gewennen zij aan orde en net
heid, leeren wat zij zien of doen in
eenvoudige zinnetjes uitdrukken, leeren
eenvoudige echt-kinderlijke versjes enz.
En vooral moet daar mooi verteld
worden. Vertellen is voor kinderen zulk
een groot genot. Daarbij moeten groote
eischen gesteld worden, zoowel aan
vertelster als aan vertellingen.
Wie vertelt moet zich in den ge-
dachtengang der kleinen kunnen in
denken om vooral niet te moeilijk voor
hen te worden en toch moet de ver
telling boeien. Uit de vertelling zelve
moet iets goeds geleerd kunnen worden,
al wachtte men zich ervoor er eene
zedeles aan vast te knoopen.
In 't kort zijn hier eenige eischen
aangegeven, waaraan een goede bewaar
school moet voldoen, maar dan is het
ook dat het kind zich daar gelukkig
zal gevoelen, dat zulk eene bewaar
school het kind moet en zal aantrekken.
Ze geeft dus den kinderen groot ge
not, den ouders, vooral den moeders
groot gemak.
Maar meer nog, ze helpt ook mee
om het latere onderwijs beter te doen
slagen. Ze bereidt voor tot het latere
onderwijs waarom het ook wel voor
bereidend orderwijs genoemd wordt.
Ge begrijpt toch zeker ook wel, dat
was zulke woorden ingang te doen vinden.
Op dit oogenblik kwam Ina de nis voorbij,
en zag met verbazing, in welk een ge
wichtig gesprek die twee verdiept schenen.
Zou zij zich in Ilse bedrogen hebben Dat
zou haar onaangenaam geweest zijn daarom
riep zij schertsend
„Waarom zoo alleen Mitroff, ik verwacht
van u, dat ge u tot het algemeen welzijn
verdienstelijk maakt, en gij, Ilse, ga eens
een oogenblik met mij mee."
Toen zij arm in arm heengingen, volgde
de Rus haar zoolang met zijn blik als de
afwisselende paren van den dans veroor
loofde, en een uitdrukking van zegepraal
lag om zijn mond.
„Als men maar weet, hoe men de vrou
wen moet aanpakken," dacht hij„zij zal
mij niet lang weerstaan."
Alldorff trad naar hem toe. „Mitroff",
zeide hij, „neem die kleine mevrouw
Schmidt toch niet zoo in beslag; zij is nu
immers eenmaal getrouwd. Maar ik moet
zeggen, zij ziet er van avond allerliefst uit!"
„Ja," antwoordde de Rus, „ik begrijp
niet, dat men haar niet meer hulde bewijst;
zij is zoo bekoorlijk, en daarbij heeft zg
een kinderlijke onschuld, die mij onbe
schrijfelijk aantrekt."
„Maar waaraan je toch duchtig den oor
log verklaard hebt."
„En die ik ook hoop te overwinnenmaar
ik geef u mijn woord, Aldorff, als Ilse vrij
was, zou ik geen oogenblik aarzelen om
'naar tot mijn vrouw te maken, en dan
zou ik er ook wel voor zorgen, dat zij zich
in onschadelijker gezelschap bewoog dan
in het onze. Goed voor ons, dat die olifant
van een man zoo rijkelijk zijn deel van
dwaasheid bezit. Zie dat lieve vrouwtje
maar eens goed aan, zie in haar oogen, ik
geloof, dat je dan ook wel tot andere ge
dachten zoudt komen."
In het vuur zijner rede, had de Rus een
als zulke kinderen op de „groote" school
komen, ze oneindig veel voorhebben
op hen, die nooit eene bewaarschool
bezocht hebben.
Zij zijn reeds eenigsams aan de school
orde gewoon geraakt, kunnen hunne
gedachten beter uitdrukken, maar vooral,
ze hebben al spelende reeds een schat
van voorstellingen opgedaan, die hun
bij het volgend onderwijs telkens te
pas komen.
Rijke menschen kunnen wellicht thuis
hunne kinderen geven wat de bewaar
school aanbiedtdoch kinderen, aan
wier opvoeding thuis geen zorg besteed
wordt of kan worden in welk laatste
geval alle arbeiderskinderen verkeeren,
hebben voor alles behoefte aan eene
goede bewaarschool.
De gegoeden zullen dus minder op
zulk eene school aandringen. Zou dat
misschien juist de oorzaak zijn, dat op
nog zoovele plaatsen eene dergelijke
inrichting ontbreekt. In de eerste plaats
is het de plicht van de gemeentebe
sturen dier plaatsen ook in dat deel
van het onderwijs te voorzien.
Komaan, gemeentebesturen, de hand
aan den ploeg geslagen. En gij arbei
ders, die anders niet spoedig warm
loopt voor onderwijsbelangen, van zulk
een inrichting moet ge toch wel het
nut inzien. Welaan dan, dring er op
aan bij hem, dien ge hebt afgevaardigd
om uwe belangen in den Raad voor
te staan, dat ze opkomen voor dit groote
arbeiders- en tevens onderwijsbelang.
En mochten daar misplaatste zuinigheid
of lakschheid de overhand hebben, wel
nu kunt ge dan door middel van uwe
werkmansvereenigingen niets bereiken
Denk er eens ernstig over na, of ge
in deze ook iets kunt doen. Het zou
u zeker tot eer strekken.
Iltiiienlaiid.
Uit Petersburg wordt gemeldEen
vertegenwoordiger van Reuter heeft een
onderhoud gehad met Trepoff over den
huidigen toestand in Rusland. Trepoff's
gezichtspunt is, dat slechts een muur
van staal de revolutievloed kan beteu
gelen. Hij is verder van meening, dat
't vooruitziend staatsmansinzicht en
energie bij de leiding der zaken deze
laatste twee jaren absoluut ontbroken
hebben. Trepoff betreurt het gebrek
aan kracht bij het bestrijden der revo-
lutionnaire beweging.
De correspondent kreeg den indruk,
weinig luider gesproken, zoodat een gedeelte
van het gesprek door twee dames, die, ach
ter het gordijn verborgen, dicht bij de nis
zaten, gehoord werd, en het toeval, dat in
het leven zulk een groote rol speelt, bracht
die twee dames in de nabijheid van Ilse,
toen zij een ander dit gesprek mededeelden
en wenschten te weten te komen, wie de
twee besproken personen wel zouden zijn.
Tlses hart zwol van ij delheid; het was
niet meer Arnold, die haar een offer had
gebracht door met haar te trouwen; zij
kwam zichzelve als de beklagenswaardige
voor. Ook haar voorhoofd zou een kroon
versierd hebben, als hij haar niet aan zich
gekluisterd had, en wat had zij er nu voor
dank voor?
Dat Arnold stil door de kamer sloop, om
haar te zoeken, zag zij nauwelijks; als zij
hem echter bespeurde, wendde zij zich tot
dezen of genen, die juist naast haar stond,
met wien zij een levendig gesprek aan
knoopte; geen woord, geen blik viel hem
van zijn vrouw ten deel, en voor hem scheen
het, alsof er geen einde aan den avond
zou komen.
Het feest liep reeds op 't laatst, toen Ina,
zwaar ademhalende na een wilden dans,
haar kamer binnentrad. Een der bloemen,
die zij in het haar had, was losgeraakt, en
met opgeheven armen stond zij voor den
spiegel met breede vergulden lijst, om die
bloem weer vast te maken. Een oogenblik
bleef zij daar staanhet was een verrukke
lijk schoon beeld, dat zij daar aanschouwde,
en Alldorff, die voorzichtig de portière had
opengeschoven, trad snel nader, liet de zware
zijden stof weder vallen, en sloeg zijn arm
om haar middel.
Zwijgend, zonder een woord of beweging,
liet Ina dit toe; alleen het kloppen van
haar hart getuigde, dat er leven in haar
was; toen richtte zij zich op en zeide ern
stig: „Neen, Koenraad, zoo niet! Ik weet
dat Trepoff de noodzakelijkheid erkent
van het aftreden der tegenwoordige
regeering, schoon hij zeide, dat het
cabinet niet van plan was af te treden.
Op de Doema neerkomende, ver
klaarde Trepoff, dat deze thans werd
gemaakt tot het middelpunt der revo
lutie. Wanneer de gematigde partij de
macht krijgt, zullen zij onmiddellijk
den invloed der uiterste partijen fnuiken.
Elke verandering in het ministerie
buiten de Doemaleden zou vergeefsche
moeite zijn. Hij heeft geen vertrouwen
in de coalitie. Het cabinet moet voor
namelijk gekozen worden uit het cen
trum en wel uit de sociaal-democraten
als sterkste partij. Ik geef toe, dat een
dergelijk ministerie groot risico zou
opleveren, maar een risico, dat urgent
is om het land te pacificieeren. Wan
neer alle vreedzame middelen zullen
zijn uitgeput, dan alleen mogen we
andere maatregelen aanraden.
De groote kracht der revolutionnairen
ligt in hun invloed op de pers. De
politieke hartstochten zijn zoo hoog
opgevlamd, dat de vooizichtigste man
nen het hoofd verliezen. Het revolu-
tionnisme heeft bijna alle mannen van
talent aangegrepen. Een groot aantal
Petersburgsche dagbladen zijn in han
den van joden, de meeste redactieleden
zijn joden, de reporters zijn meesten
tijds revolutionnaire agitatoren en de
joden zijn in zeer grooten getale in de
Doema vertegenwoordigd.
De huidige onlusten zijn voornamelijk
het werk der joden. Ik onderschrijf
ieder woord van het officieele rapport
over het te Bielostock voorgevallene.
Thans algeheele amnestie toe te staan,
zou onzin wezen, maar de doodstraf
kon worden afgeschaft.
Wat de militairen aangaat, zeide
Trepofl, dat het overgroote gedeelte
der troepen onwankelbaar trouw was
er werd veel minder revolutionnaire
propaganda in het leger gedreven, dan
beweerd wordt, en de slechte geest was
hoofdzakelijk te wijten aan de officieren
welker betrekking tot de minderen
niet nauw genoeg was.
Ten slotte verklaarde Trepoff, dat
de landkwestie natuurlijk de allerge
wichtigste van alle blijft. De voorstellen
van het gouvernement zijn zeer goed
aanneembaar 't is mogelijk, dat verdere
consessie zullen worden gedaan na een
redelijke discussie.
De Doema wil natuurlijk daarom de
voorstellen niet aannemen, omdat ze
van het gouvernement uitgaan. Het is
onmogelijk het principe van onteigening
in te voeren; maar zelfs wanneer al
het land werd verdeeld onder de land
bouwers, zou dit geen welvaart in het
wel, dat ge mij allen voor lichtzinnig houdt,
maar ge bedriegt u, ik heb een zeer dui
delijk besef van recht en onrecht, en een
aanhouden van vroeger betrekkingen schijnt
mijzelf tegenover mijn echtgenoot een on
recht toe. Maar u te beminnen met al de
kracht en den onverzwakten gloed van mijn
hart, dat is mijn recht, waarin ik mij nooit
zal laten bekorten."
„Ina,'1 zeide hij, „en dat zeg je mij, en
je verlangt, dat ik het maar kalm en be
rustend zal aanhooren, je voor het aange
bodene danken en er mee tevreden zijn
zal? Dat kan ik niet, en ik moest geen
man wezen en geen greintje eigenliefde be
zitten, als ik daartoe in staat was."
Zij zag hem ernstig aan. „Ja, gij mannen
maakt er u geen verwijt van een vrouw
het hoofd op hol te brengen, haar te ver
leiden en haar eindelijk te veroordeelen.
Ge zijt strenge rechters, maar ge vergeet,
dat de schuld het allereerst aan uzelf ligt.
„Ik zou noch u, noch anderen ooit ver
oordeelen, Ina, die haar hart volgen, maar
wat je van mij verlangt, gaat menschel ij ke
kracht te boven. Zeg dan, ten minste, dat
je niet meer van me weten wilt, als je
niets anders dan de prinses wilt zijn."
Zij wees naar de geopende deur. „Ga,
Koenraad, ik houd je niet langer tegen
laat het een droom geweest zijn dat wij
elkander bemind hebben, en denk aan dien
droom terug, als je het leven eenmaal
bitter vindt."
„Is dat je laatste woord
„Mijn laatste!"
Toornig, en in zijn ijdelheid zwaar ge
krenkt, ging hij heen, Ina, de vroolijke
lichtzinnige balletdanseres, zond hem van
zich, hoewel zij hem zeide, dat zij hem
beminde.
Ina trad aan het venster en zag in den
nacht naar buitentwee tranen hingen
aan haar donkere wimpers, en zy drukte
leven roepen. Veel noodzakelijker is de
verbetering van het landbouwstelsel.
Uit Tiflis wordt aan de „Frankf. Ztg."
gemeld: In Eriwon en Schuscha heb
ben weer gevechten tusschen Tartaren
en Armeniërs plaats gehad, waarbij aan
beide zijden ongeveer 15 dooden en ge
wonden vielen. Wel is tusschen beide
partijen een soort vrede gesloten ge
worden, maar niemand gelooft echter
aan de duurzaamheid van die overeen
komst.
Het rooversbedrijf heeft in den ge-
heelen Kaukasus grooten omvang ge
nomen.
Koeropatkine, de vroegere generalis
mus in Mandsjoerije, heeft zijn werk
over de oorzaak der Russische neder
lagen in het Verre Oosten reeds vol
tooid.
Met behulp van officieele documen
ten en dépêches toont hij aan, dat hij
op het oorlogsterrein nimmer zelfstan
dig heeft kunnen handelen. Op de meest
gewichtige oogenblikken kwamen er
bevelen uit Petersburg, die alle plannen
en voornemens in duigen deden vallen.
Zeer belangrijke onthullingen zijn te
wachten.
Er is blijkens een Reu ter-telegram
Zondagavond te Potersburg tusschen
kozakken en politie en revolutionnaire
betoogers hevig ge ochten. De toedracht
der zaak komt hierop neer, dat de po
litie een officier trachtte gevangen te
nemen, die tot het volk een oproerige
toespraak hield. Het volk verzette zich
door het werpen met steenen, waarop
de kozakken met de nagaika's en de
blanke sabel de menigte uiteendreven.
De steenenregen uit de vensters hield
niet op, zoodat de kozakken gebruik
moesten maken van de vuurwapens.
Er moeten vele gewonden zijn geval
len. Eerst Maandagmorgen was de orde
hersteld.
Een telegram uit Kopenhagen aan
de „Morning Leader" meldt de redenen,
waarom de kruistocht van den Tsaar
op de kusten van Finland is uitgesteld.
Uit Helsingfors komt namelijk bericht,
dat men on^ngs schepen heeft ontwaard
van suspect uiterlijk en met verdachte
bewegingen, welke in de golf van Fin
land op en neer voeren, en dat op de
zelfde plaats waar de Tsaar gewoon is
het anker te doen uitwerpen in den
loop van zijn zomerkruistocht.
Men heeft daarop onmiddellijk een
paar baggerschepen afgezonden naar de
bewuste plaats en dezo hebben in de
buurt verscheiden mijnen gevonden, die
waren neergelaten met het klaarblijke-
de handen tegen de borst, ,,'t Is smartelijk,"
dacht zij, „maar er is niets tegen te doen.
Ik heb hem lief, en toch, als ik hem toegaf,
wat zou ik zijn Eenmaal er uit weggerukt
in een reine atmosfeer, denken wij met
huivering aan het vroeger leven terug. Ik
moet mij vergenoegen met hem lief te
hebben, zonder hoop, zonder eenig recht
op hem. Hoe mijn huwelijk zou zijn, wist
ik vooraf reeds, en zoo zal het blijven tot
het einde, beleefd, koel, zonder stormen,
zonder aanspraak maken, niets gevend en
toch lijdelijk gelukkig, zoolang ik den naam,
dien ik nu draag, weet op te houden."
Toen zij in de zaal terugkwam en haar
oogen Alldorff weder zochten, vond zij hem
in de reien der dansenden, met Ilse in zijn
armen. Het was zeker zeer onschuldig, en
toch maakte het op Ina een smartelijken
indrukzij kon haar blikken niet van hen
afwenden, en hevige jaloezie sloeg eensklaps
haar klauwen in haar hart.
Bevend, duizelend, leunde zij op den rug
van een stoel. Zij had zooeven naar haar
oprechte overtuiging gesproken, en evenwel
gevoelde zij een aandrang om zich onder
de dansenden te storten, Ilse uit Koen-
raads armen te rukken, en hun allen toe
te roepen: „Mij behoort hij toe, mij! Ik
alleen heb recht op zijn liefde! Haar ver
stand vermocht wel de liefde te weerstaan,
maar haar vriendschap kon er geen stand
tegen houden, en zij gevoelde, dat wanneer
Ilse zich tusschen Alldorff en haar stelde,
het met de vriendschap uit moest zijn.
Een vreemde, dat kon zij niet beletten,
miar niet haar vriendin en zoo voor
haar eigen oogenOp dit oogenblik wist
zij weder, hoe vurig zij den geblaseerden
man van de wereld beminde.
Uit het Dmtsch.
32)
(Wordt vervolgd.)