Hel Land van Neusden en tllena, de Langstraat en de Bomnieierwaard. Arme (taiiei. Uitgever: L. J, VEERMAN, Heusden. No. 2536. W oensdag 23 September. Ziekteverzekering. FEUILLETON. 1903. n*T UNB VAN ALTEN/ VOOR Dit blad verschijnt "WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 77a CL Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag avond ingewacht. Het thans verschenen ontwerp van wet tot verplichting van vaste werk lieden om zich en hunne gezinnen te verzekeren tegen geldelijke gevolgen van ziekte en bevalling, strekt den ver zekeringsplicht uit tot alle vaste werk lieden ouder dan 16 jaar, met uitzon dering van bepaaldelijk in het ontwerp genoemde categorieën, zoo o a. zij, die hooger inkomen hebben dan f 1200 of in de vermogensbelasting zijn aangesla gen, militairen, ambtenaren, zeelieden. Tot het „gezin" worden ook gerekend inwonende ouders,schoonoud rs, groot ouders, zoo zij ouder zijn dan 65 jaar. De verzekering geschiedt: of bij een bizondeie ziekenkas, öf bij een z.g. „districtkas" (deze is van den staat) óf bij een „ondernomingsziekeukas", wanneer men namelijk vast werkman is bij een onderneming, die een zoo danige kas heeft. Evenals de officieele districtszieken- kassen, kunnen ook de bijzondere zie kenkassen zich alleen over één gemeen te of over meerdere aan elkaar gren zende gemeenten uitstrekken. De werk man is vrij om de ziekenkas, waarbij hij zich wil verzekeren, te kiezen. Man en vrouw echter, zoo zij beiden als „werkman" verzekeringsplichtig zijn, moeten zich bij dezelfde kas verzekeren, tenzij een der beide echtgenooten bij een onderneming is, die een eigen zie kenkas heeft of gehouden is zich bij de districtsziekenkas te verzekeren. Dit laatste is b.v. het geval, wanneer de bizondere ziekenkas bepaalde bedrij ven omvat, waartoe een van beide niet behoort of wanneer men wegens niet betaling van de premie uit de bizon dere ziekenkas is gestoten. Bij de districts-ziekenkassen wordt namelijk de premie afgehouden van het loon, terwijl de patroon tot betaling aan de kas is gehouden. Lijders aan bepaalde zeer langdurige of chronische ziekten blijven buiten de verzekering. Een „bizondere ziekenkas", opgericht door een naamlooze vennootschap, een vereeniging of een stichting, moet, om erkend te worden als een ziekenkas waar wettelijke verzekeringen kunnen worden gesloten, daartoe het verzoek doen aan den Koning. Wanneer een bizondere ziekenkas zich nog met andere verzekeringen bezig houdt dan de bij deze wet bedoelde, moet zij de administratie daarvan streng 1). Ofschoon er al vele jaren verloopen zijn, sedert ik hem voor 't laatst zag, zie ik hem nog duidelijk voor mij. Een mooie jongen, met gouden ringen in de ooren, zooals het op het land nog gebruikelij k was, lang en lenig, met blond krulhaar. In zijn hemelsblauwe oogen, die steeds in beweging waren, lag een angstige uitdrukking. Even bewegelijk als zijn oogen was zijne geheele persoon. Hij zat nooit stil en was altijd, nu voor dien, dan weer voor een ander in de weerdoor iedereen werd hij gecommandeerd en hij was altijd even hulpvaardig, gehoorzaam en onder danig. In de oude herberg del Palazzaccio deed hij voor alles te gelijk dienstvoor koetsier, staljongen, kok, koksjongen en kellner. Nu eens paste hij geduldig uren achtereen op de kinderen van de waardin, dan weer dresseerde hij een jong paard of ging met de jagers mede op jacht om hunne ammu nitie, geweren en proviandmand te dragen. Eij deze gelegenheid deed hij tevens dienst als jachthond. Den geheelen morgen rende hij door de bosschen en de dalen van de Sabbisino en de Roncrio om een vlucht patrijzen op te jagen of het spoor vaneen haas te zooken. De belooning hiervoor ont liep hij altijd, en al gebeurde het, dat men hem tot dank uitlachte of beschimpte, in plaats van hem een fooi te geven, toch gescheiden houden van deze. Voorts moet zij registers bijhouden en is zij nog aan verscheidene andere bepalingen gehouden, strekkende om den Staat de gelegenheid te verschaffen dat gehandeld wordtin overeenstemming met de bedoeling van de wet. De voornaamste daarvan is, dat de rechten en verplichtingen van zulk een kas van rechtswege kunnen overgaan op de districtsziekenkas. Ook een ondernemingsziekenkas bezit rechtspersoonlijkheid en moet hare er kenning van den Koning erlangen. Ook overigens gelden de voornaamste bepalingen voor bizondere en onder- nemingsziekenkassen, en voorts, dat het bestuur uit een bepaald aantal leden, doch ten minste 5 moet bestaan, de patroon de kleinste helft benoemt, de door hem benoemden ook kan ont slaan, ook den voorzitter (uit hen) be noemt en do overige leden worden ge kozen door de werklieden die verzeke ringsplichtig en minstens 20 jaar oud zijn uit hun midden. De bestuursleden zelf moeten minstens 30 jaar oud zijn. Eindelijk zijn de reglementen dezer kassen nog aan een aantal bepalingen gebonden, als bij de samenstelling van dergelijke reglementen toch gewoonlijk worden nageleefd. Zoo b.v. moet daarin staan, uit hoeveel personen het bestuur bestaat, op welke wijze de jaarrekening wordt vastgesteld enz. De „algemeene vergadering" mag worden samengesteld uit vertegenwoor digers der verzekerden, doch dan min stens ten getale van 25. In de algemeene vergadering brengen de bestuursleden, door den werkgever benoemd, een aantal stemmen uit, dat gelijk is aan de helft van het aantal der door de werklieden uitgebrachte stemmen. Het beheer der geldmiddelen en de boekhouding geschieden op kosten en onder verantwoordelijkheid van den werkgever door een secretaris-penning meester, die dau ook door hem wordt benoemd en ontslagen. De erkenning kan worden ingetrok ken in ongeveer dezelfde gevallen als dit met de bizondere ziekenkassen het geval is en bovendien wanneer het aantal verzekerden gedaald is onder 50 en het niet waarschijnlijk is, dat dit getal spoedig weer bereikt wordt. Ook hier neemt de districtskas on middellijk de rechten en verplichtingen over van de ondernemingskas, die niet meer erkend is. De verdeeling van het rijk in dis tricten, ingevolge dit ontwerp, geschiedt bij algemeenen maatregel van bestuur, doch zóó, dat geen districtskas een gebied omvat van minder dan 5000 inwoners. Die districten kunnen eveneens bij Kon. besluit worden gesplitst en aangevoegd. De districtskas wordt bestuurd en vertegenwoordigd door een directeur, te benoemen en ontslaan door den Ko ning, die ook de instructie vaststelt en de bezoldiging bepaalt. Zij zijn aan den minister, met de uitvoering der wet belast, verantwoor delijk en rekenpüchtig. De directeur moet zekerheid stellen voor zijn beheer. De aan hem ondergeschikte ambte naren worden benoemd door den mi nister. Den directeur is o. a. opgedragen de samenstelling van een ziekte- en beval- lingsstatistiek. Elke districtskas heeft een raad van toezicht van 5 personen, die evenwel niet de financieele contróle hebben. De voorzitter daarvan wordt door den Koning, do andere leden door Gedeputeerde Staten benoemd, allen voor den tijd van 6 jaar, behoudens schorsing of ontslag. Zij genieten reis- en verblijfkosten en presentiegeld. De schadeloosstelling, die in geval van ziekte wordt gegeven, bestaat be halve in de genees- en heelkuudige behandeling, ook in geneesmiddelen en bepaalde „kunstmiddelen", welke noo- dig zijn voor het herstel, voor het be houd daarvan of voor de bevordering van de geschiktheid tot werken voor zoover deze door de ziekte is vermin derd. Slot volgt.) Sin itcn lata <1. In het Roerbekken is onder de mijn werkers weer een toonbeweging gaande. De commissie van zevenen, welke ge vormd is uit afgevaardigden van de so- ciaal-democratische, christelijke, Hirsch- Dunckeriaansche en Poolsche vakver- eenigingen, heeft Zaterdag opdracht gekregen, om zich met alle mijnwer kersverbonden in binnen- en buiten land in verbinding te stellen, ten einde een herziening van de mijnwerkers- loonen door te zetten. De commissie van zevenen is het zelfde lichaam dat de groote werksta king in Januari 1905 geleid heeft. Te Atlanta, in Georgia, zijn in den laatsten tijd telkens blanke vrouwen werd hij niet boos. Hij berustte in al wat hem overkwam, alsof het een onafwendbaar noodlot was hij klaagde of schreide slechts, als hij alleen was, en sloeg zich dan met de vuisten voor het hoofd als een kind, dat boos op zichzelf is. Kortom Guermanetto was een ongelukkig schepsel, als 't ware geboren om te dienen. Gehoorzaamheid en onderdanigheid hadden alle eigen wilskracht in zijn karakter onder drukt. Van zijn prille jeugd af was hij ge woon geweest voor iedereen, op elk uur, voor allerlei diensten gereed te staan, totdat hij ten slotte in iedereen zijn meester zag. Maar hij voelde niet voor iedereen den zelfden eerbied. Er waren twee mannen, die in zij n oog de meest begaafde, knapste menschen van de wereld warennamelijk de molenaar Andrea del Pero en Anniba- lino, de eigenaar van een groot huis, waar aan ook de herberg behoorde, die zijn naam droeg. Voor deze twee rijke heet hoofden, beroemde drinkers, knappe wor stelaars en groote liefhebbers van smokkel handel op de Toskaansche grens, wanneer het een voordeelige tijd was, voor dezen zeg ik, kende Guermanetto's dienstbaarheid geen grenzen. Voor beiden voelde hij diepen angst en tevens de vurigste liefde en toe wijding. Een toornige blik of een enkel woord van een van hen was genoeg om hem zijn hoofd te doen verliezen en schrik aan te jageneen vriendelijk gezicht of een glas wijn, hem met een hartelijk woord aangeboden, scheen hem in een oogenblik in den zevenden hemel te brengen. Dan werd hij vroolijk, spotlustig en tot groot vermaak van het tweetal zelfs moedig. Ja, Guermanetto werd ook moedig, of liever gezegddoor de prikkeling van den wyn ontwaakte in hem de moed, die hem van nature eigen was, maar die door zijn gewoonte van slaafsche onderdanigheid onderdrukt was. In een oogwenk raapte hij zijn moed samen als een soldaat, die op bevel van den bevelhebber naar de wapens grijpt. Zeker is het, dat de kameraden hem in meer dan één twist te hulp geroepen hadden en dat hij dit dan eene eer gevonden had en zijn armen als de wieken van een molen heen en weer gezwaaid had. Tot loon voor zijn moeite kreeg hij dan een vriendelijk woord of namen zij hem mede om bij hen het avondeten te gebruiken, waarbij zij hem zooveel wijn te drinken gaven, dat hij er twee of drie dagen de gevolgen van onder vond. Op een dag namen Andrea en Anniba- lino hem in hunne kar mede en reden in gestrekten draf naar de Toskaansche grens, zonder hem met een enkel woord het doel of de bestemming van hunne reis mede te deelen. Een paar mijlen boven Pianoro lieten zij Guermanetto uitstappen en ge lastten hem op de leuning van een kleine brug te blijven zitten. Toen zeide Andrea op een toon, die geen tegenspraak duldde „Luister, Guermanetto: je blijft hier stil zitten wachten, tot wij terugkomen; wij weten niet of het lang of kort zal duren. Wee je gebeente, als je wegloopt!'' Guermanetto knikte toestemmend en de beide makkers reden weg. Zij gingen uit op smokkelhandel in stroohoeden van Flo rence en daar zij wisten, dat de landweg van Pianoro naar Boulogne door de waak zaamheid der rijke kooplieden minder vei lig was geworden, hadden zij besloten bij het naar huis gaan de smokkelwaar uit de kar te nemen en door Guermanetto op zijn rug naar huis te laten dragen, om ze op door negers geschonden. Zaterdag wer den er weer vijf gevallen bekend. Toen de kranten met de bijzonderheden over die aanrandingen uitkwamen, liep eene verwoede menigte te hoop, die tot een algemeene klopjacht op de negers in de stad overging. De zwarten namen in allerijl de vlucht naar hun wijk, waar zij sterk genoeg waren om zich te weer te kunnen stellen. Maar de negers die elders op straat werden aangetroffen, werden meedoo- genloos aangevallen. Een aantal die met electrische trams uit de buiten wijken aankwamen, werden op straat gesleurd en deerlijk mishandeld. In de Forsythe-straat ontdekte de menigte vier negers, twee mannen en twee vrou wen in een tramrijtuig. De tram werd aangehouden en de ongelukkigen wer den voor een redactiebureau met kogels doeizeefd. Dergelijke tooneelen speel den zich in andere straten af. De po litie was machteloos. Het grauw deed ook een inval in alle barbierswinkels van negers en bestormde een groot hotel dat ettelijke zwarte bedienden in zijn dienst heeft. De orde werd ten slotte door de troepen en de militie hersteld. Zondagavond is te Atlanta de staat van beleg afgekondigd. Volgens de laatste berichten, moeten zestien negers gedood en meer dan honderd gewond zijn. De Phillippijnen zijn door een tyfoon getroffen. Het arsenaal en de scheep vaart te Cavite hebben groote schade beloopen. De kanonneerboot Arayat is gestrand. Aan den spoorweg van Louisville- Nashville, te Knoxville, heeft eene hevi ge dynamietontploffing plaats gehad in een wagon van den trein. Er zijn 9 dooden en 50 gekwetsten. Bijna een heele wijk van de stad Jellicois vernield. 500 personen zijn zonder dak. Er is voor een millioen dollars schade. dynamiet en een bommenfabriek in de drukke stadswijk Vestmannagatan. Op de verdieping waar de politie bij een huiszoeking haar slag sloeg, wonen verscheidene Zweedsche jonge socia listen, die aan Russische en Finsche woelwaters onderkomen verleenden. In een catafel van den boekbinder Emme rich Larsson vond men 5 kilo dynamiet, een aantal hulzen voor bommen en be zwarende schrifturen. Larsson en eenige Finnen die in zijn kamer waren, zijn in hechtenis gezet. Er schijnen drukke betrekkingen tusschen de jonge socia listische partij in Zweden en de Rus sische omwentelingsgeziuden te bestaan. De bommenfabriek was, naar het schijnt, ten dienste van Russen ingericht. Bij een huiszoeking te Tiflis vond de politie in de kamer van een jongen man een bus met drukkerij-benoodigd- beden. Toen deze bus aangeraakt werd, ontplofte ze, waarbij twee inspecteurs en een politiebeambte gedood, en ver scheiden agenten, een soldaat en een I officier gewond werden. De vloer stortte door het geweld der ontploffing in, doodde een kind en kwetste een vrouw die beneden waren. In het vertrek wer- I den nog twee niet gevulde bommen ge- vonden. De huurder van de kamer is niet te vinden, maar twee mannen en twee vrouwen zijn in hechtenis genomen. De eigenaar van een landgoed te Obos- novka nabij Elizabetgrad is door boeren in zijn woning vermoord. De moorde naars maakten zich meester van 30,000 roebels, die zij verdeelden onder de hongerende dorpsbewoners, wier oogst mislukt is. De Nationale Vergadering te Canea heeft Zondag een zeer rumoerige bij eenkomst gehouden. Nenezelos sprak over de noodzakelijkheid van een in ternationaal toezicht op Kreta toen Kon doeros hem in de rede viel. Er volg de een geweldig kabaal, verschillende afgevaardigden werden handgemeen en de internationale troepen ontbonden de vergadering. De afgevaardigden hebben een ver ontwaardigd protest naar Londen, Parijs Rome en Petersburg geseind. De Times verneemt uit Canea dat er te Boetzoenaria en Perivolia, in de buurt van Canea, gewapende benden zijn aan gekomen. De toestand op het eiland heet onrustbarend. De Stockholmsche kranten zijn vol van de ontdekking van ean voorraad die wijze langs een binnenweg veiliger in de stad te smokkelen. Mocht er dan plot seling een onvoorziene hindernis in den weg komen, dan konden zij zich houden, alsof zij den jongen niet kenden. Om de reis niet geheel vergeefs gemaakt te hebben, reden de twee makkers door naar de her berg van Filigare en bleven daar te midden van hunnen gewonen vriendenkring drinken en spelen. De uren snelden in vroolijkheid voorbij en men dacht er niet aan vóór den volgenden dag naar huis terug te keeren. Intusschen zat Guermanetto onbeweeglijk op de brugleuning te wachten, de oogen voortdurend op de kromming van den weg gericht, waar de kop van Andrea's paard te voorschijn moest komen. Maar de uren verliepen en die gezegende kop verscheen niet. Honger begon hem te kwellen, de duisternis viel in; vermoeidheid, slaap en een doodelijke angst voor geesten maakten zich van hem meester. Tegen het aanbre ken van den dag overviel hem een stort regen, die hem doornat en flauw maakte en hem verdoofde. Maar Guermanetto bleef trouw op zijn post. „Wee je gebeente, als je wegloopt!" had Andrea hem gezegd en in zijne verbeelding zag hij weer den blik voor zich, waarvan deze woorden vergezeld waren gegaan. Hij voelde genoeg moed om te sterven, maar niet om weg te loopen Toen de twee vrienden den volgenden avond laat, opgewonden door wijn en het gewonnen geld, terugkwamen, vonden zij Guermanetto als een trouwe hond meer dood dan levend op de brugleuning zitten. Zij droegen hem naar de kar, reden met hem naar de Palazzaccio, waar zij met de grootste moeite door middel van wijn er in slaagden zijne levensgeesten weer op te wekken. De zemstwo van Odessa heeft de re geering kennis gegeven, dat de boeren in het district zonder uitzondering wei geren belasting te betalen. Dwangmaat regelen bleken vruchteloos. De zemstwo j ziet dientengevolge geen kans de scholen en hospitalen op de been te houden. De revolutionairen in Rusland laten zich niet afschrikken door de nieuwin- gestelde veldkrijgsraden. Zaterdag heb ben zij ten minste te Riga een brutalen aanslag gepleegd op den gouverneur- generaal Sollogoeb. Uit de derde ver dieping van een huis in het midden der stad werd 's avonds omstreeks zes uur een bom geslingerd naar den ge neraal en zijn begeleiders, de prinsen Krapotkin en Tsjaplinski. De bom sloeg met een geweldigen knal uiteen, maar wonder boven wonder werd niemand ge kwetst. De dader is onbekend gebleven. Sollogoed had zich door zijn voor- beeldelooze hardvochtigheid bij de on derdrukking der onlusten in de Oost- zeeprovincies den bitteren haat der revolutionairen op den hals gehaald, II. En met dat al bleef hij zoo arm als een kerkrat, slecht betaald, slecht gevoed en zoo slecht gekleed, dat men medelijden met hem kreeg, als men hem zag. Zijn vader Giannone, die achter zijn ouden ezel liep te waggelen en dezen met luide stem al zijne geheimste gedachten toevertrouwde lachte zijn zoon altijd uit, wanneer hij hem op straat of voor de herberg zag, en plaagde hem met zijne slecht betaalde dien sten en fluisterde hem in het oor„Je zult door schade wijs worden!" De zoon schudde het hoofd, maar ant woordde niet; en Giannone waggelde ver- j der, terwijl hij hardop tot zijn ezel zeide: „Ik zeg je, hij zal door schade wijs moeten worden Hoe het zij, de treurige gebeurtenis, die kort daarop plaats greep, had niemand kunnen voorzien. Er bestond een oude veete tusschen An drea, den molenaar, en Giacomo del Zena, gezegd den Signorone. Eerst was het eene quaestie over water; eenigen tijd later bleek het, dat er eene vrouw bij in het spel was. De vrienden der beide partijen hadden het vuurtje aangestookt, zoodat de twee nu een onverzoenlijken haat tegen elkaar koes terden. Het was in het jaar 1849. Op den weg naar Boulogne werd dikwijls op klaarlich ten dag door de burgers gevochten, alsof het niets was, en ook op het land en in i de meer bewoonde streken heerschte eene onrustige, rumoerige stemming. De raen- schen schenen behept met een zucht tot i bloedvergieten en als zij eene veete of een twist te vereffenen hadden, gebruikten zij de stoutste, ruwste middelen. (Slot volgt.) IIIVSIII» Naar het Italiaansch

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1906 | | pagina 1