Hel Land van Neusden en tllena, de Langstraat en de Bomnieierwaard.
Arme (taiiei.
Uitgever: L. J, VEERMAN, Heusden.
No. 2536. W oensdag 23 September.
Ziekteverzekering.
FEUILLETON.
1903.
n*T UNB VAN ALTEN/
VOOR
Dit blad verschijnt "WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 77a CL Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag
avond ingewacht.
Het thans verschenen ontwerp van
wet tot verplichting van vaste werk
lieden om zich en hunne gezinnen te
verzekeren tegen geldelijke gevolgen
van ziekte en bevalling, strekt den ver
zekeringsplicht uit tot alle vaste werk
lieden ouder dan 16 jaar, met uitzon
dering van bepaaldelijk in het ontwerp
genoemde categorieën, zoo o a. zij, die
hooger inkomen hebben dan f 1200 of
in de vermogensbelasting zijn aangesla
gen, militairen, ambtenaren, zeelieden.
Tot het „gezin" worden ook gerekend
inwonende ouders,schoonoud rs, groot
ouders, zoo zij ouder zijn dan 65 jaar.
De verzekering geschiedt: of bij een
bizondeie ziekenkas, öf bij een z.g.
„districtkas" (deze is van den staat)
óf bij een „ondernomingsziekeukas",
wanneer men namelijk vast werkman
is bij een onderneming, die een zoo
danige kas heeft.
Evenals de officieele districtszieken-
kassen, kunnen ook de bijzondere zie
kenkassen zich alleen over één gemeen
te of over meerdere aan elkaar gren
zende gemeenten uitstrekken. De werk
man is vrij om de ziekenkas, waarbij
hij zich wil verzekeren, te kiezen.
Man en vrouw echter, zoo zij beiden
als „werkman" verzekeringsplichtig zijn,
moeten zich bij dezelfde kas verzekeren,
tenzij een der beide echtgenooten bij
een onderneming is, die een eigen zie
kenkas heeft of gehouden is zich bij de
districtsziekenkas te verzekeren.
Dit laatste is b.v. het geval, wanneer
de bizondere ziekenkas bepaalde bedrij
ven omvat, waartoe een van beide niet
behoort of wanneer men wegens niet
betaling van de premie uit de bizon
dere ziekenkas is gestoten.
Bij de districts-ziekenkassen wordt
namelijk de premie afgehouden van het
loon, terwijl de patroon tot betaling aan
de kas is gehouden.
Lijders aan bepaalde zeer langdurige
of chronische ziekten blijven buiten de
verzekering.
Een „bizondere ziekenkas", opgericht
door een naamlooze vennootschap, een
vereeniging of een stichting, moet, om
erkend te worden als een ziekenkas
waar wettelijke verzekeringen kunnen
worden gesloten, daartoe het verzoek
doen aan den Koning.
Wanneer een bizondere ziekenkas zich
nog met andere verzekeringen bezig
houdt dan de bij deze wet bedoelde,
moet zij de administratie daarvan streng
1).
Ofschoon er al vele jaren verloopen zijn,
sedert ik hem voor 't laatst zag, zie ik
hem nog duidelijk voor mij.
Een mooie jongen, met gouden ringen
in de ooren, zooals het op het land nog
gebruikelij k was, lang en lenig, met blond
krulhaar. In zijn hemelsblauwe oogen, die
steeds in beweging waren, lag een angstige
uitdrukking. Even bewegelijk als zijn oogen
was zijne geheele persoon. Hij zat nooit
stil en was altijd, nu voor dien, dan weer
voor een ander in de weerdoor iedereen
werd hij gecommandeerd en hij was altijd
even hulpvaardig, gehoorzaam en onder
danig.
In de oude herberg del Palazzaccio deed
hij voor alles te gelijk dienstvoor koetsier,
staljongen, kok, koksjongen en kellner. Nu
eens paste hij geduldig uren achtereen op
de kinderen van de waardin, dan weer
dresseerde hij een jong paard of ging met
de jagers mede op jacht om hunne ammu
nitie, geweren en proviandmand te dragen.
Eij deze gelegenheid deed hij tevens dienst
als jachthond. Den geheelen morgen rende
hij door de bosschen en de dalen van de
Sabbisino en de Roncrio om een vlucht
patrijzen op te jagen of het spoor vaneen
haas te zooken. De belooning hiervoor ont
liep hij altijd, en al gebeurde het, dat men
hem tot dank uitlachte of beschimpte, in
plaats van hem een fooi te geven, toch
gescheiden houden van deze.
Voorts moet zij registers bijhouden
en is zij nog aan verscheidene andere
bepalingen gehouden, strekkende om
den Staat de gelegenheid te verschaffen
dat gehandeld wordtin overeenstemming
met de bedoeling van de wet.
De voornaamste daarvan is, dat de
rechten en verplichtingen van zulk een
kas van rechtswege kunnen overgaan op
de districtsziekenkas.
Ook een ondernemingsziekenkas bezit
rechtspersoonlijkheid en moet hare er
kenning van den Koning erlangen.
Ook overigens gelden de voornaamste
bepalingen voor bizondere en onder-
nemingsziekenkassen, en voorts, dat
het bestuur uit een bepaald aantal
leden, doch ten minste 5 moet bestaan,
de patroon de kleinste helft benoemt,
de door hem benoemden ook kan ont
slaan, ook den voorzitter (uit hen) be
noemt en do overige leden worden ge
kozen door de werklieden die verzeke
ringsplichtig en minstens 20 jaar oud
zijn uit hun midden. De bestuursleden
zelf moeten minstens 30 jaar oud zijn.
Eindelijk zijn de reglementen dezer
kassen nog aan een aantal bepalingen
gebonden, als bij de samenstelling van
dergelijke reglementen toch gewoonlijk
worden nageleefd. Zoo b.v. moet daarin
staan, uit hoeveel personen het bestuur
bestaat, op welke wijze de jaarrekening
wordt vastgesteld enz.
De „algemeene vergadering" mag
worden samengesteld uit vertegenwoor
digers der verzekerden, doch dan min
stens ten getale van 25.
In de algemeene vergadering brengen
de bestuursleden, door den werkgever
benoemd, een aantal stemmen uit, dat
gelijk is aan de helft van het aantal
der door de werklieden uitgebrachte
stemmen.
Het beheer der geldmiddelen en de
boekhouding geschieden op kosten en
onder verantwoordelijkheid van den
werkgever door een secretaris-penning
meester, die dau ook door hem wordt
benoemd en ontslagen.
De erkenning kan worden ingetrok
ken in ongeveer dezelfde gevallen als
dit met de bizondere ziekenkassen het
geval is en bovendien wanneer het
aantal verzekerden gedaald is onder 50
en het niet waarschijnlijk is, dat dit
getal spoedig weer bereikt wordt.
Ook hier neemt de districtskas on
middellijk de rechten en verplichtingen
over van de ondernemingskas, die niet
meer erkend is.
De verdeeling van het rijk in dis
tricten, ingevolge dit ontwerp, geschiedt
bij algemeenen maatregel van bestuur,
doch zóó, dat geen districtskas een
gebied omvat van minder dan 5000
inwoners.
Die districten kunnen eveneens
bij Kon. besluit worden gesplitst
en aangevoegd.
De districtskas wordt bestuurd en
vertegenwoordigd door een directeur,
te benoemen en ontslaan door den Ko
ning, die ook de instructie vaststelt en
de bezoldiging bepaalt.
Zij zijn aan den minister, met de
uitvoering der wet belast, verantwoor
delijk en rekenpüchtig.
De directeur moet zekerheid stellen
voor zijn beheer.
De aan hem ondergeschikte ambte
naren worden benoemd door den mi
nister.
Den directeur is o. a. opgedragen de
samenstelling van een ziekte- en beval-
lingsstatistiek.
Elke districtskas heeft een raad van
toezicht van 5 personen, die evenwel
niet de financieele contróle hebben.
De voorzitter daarvan wordt door
den Koning, do andere leden door
Gedeputeerde Staten benoemd, allen
voor den tijd van 6 jaar, behoudens
schorsing of ontslag.
Zij genieten reis- en verblijfkosten
en presentiegeld.
De schadeloosstelling, die in geval
van ziekte wordt gegeven, bestaat be
halve in de genees- en heelkuudige
behandeling, ook in geneesmiddelen en
bepaalde „kunstmiddelen", welke noo-
dig zijn voor het herstel, voor het be
houd daarvan of voor de bevordering
van de geschiktheid tot werken voor
zoover deze door de ziekte is vermin
derd. Slot volgt.)
Sin itcn lata <1.
In het Roerbekken is onder de mijn
werkers weer een toonbeweging gaande.
De commissie van zevenen, welke ge
vormd is uit afgevaardigden van de so-
ciaal-democratische, christelijke, Hirsch-
Dunckeriaansche en Poolsche vakver-
eenigingen, heeft Zaterdag opdracht
gekregen, om zich met alle mijnwer
kersverbonden in binnen- en buiten
land in verbinding te stellen, ten einde
een herziening van de mijnwerkers-
loonen door te zetten.
De commissie van zevenen is het
zelfde lichaam dat de groote werksta
king in Januari 1905 geleid heeft.
Te Atlanta, in Georgia, zijn in den
laatsten tijd telkens blanke vrouwen
werd hij niet boos. Hij berustte in al wat
hem overkwam, alsof het een onafwendbaar
noodlot was hij klaagde of schreide slechts,
als hij alleen was, en sloeg zich dan met
de vuisten voor het hoofd als een kind,
dat boos op zichzelf is.
Kortom Guermanetto was een ongelukkig
schepsel, als 't ware geboren om te dienen.
Gehoorzaamheid en onderdanigheid hadden
alle eigen wilskracht in zijn karakter onder
drukt. Van zijn prille jeugd af was hij ge
woon geweest voor iedereen, op elk uur,
voor allerlei diensten gereed te staan, totdat
hij ten slotte in iedereen zijn meester zag.
Maar hij voelde niet voor iedereen den
zelfden eerbied. Er waren twee mannen,
die in zij n oog de meest begaafde, knapste
menschen van de wereld warennamelijk
de molenaar Andrea del Pero en Anniba-
lino, de eigenaar van een groot huis, waar
aan ook de herberg behoorde, die zijn
naam droeg. Voor deze twee rijke heet
hoofden, beroemde drinkers, knappe wor
stelaars en groote liefhebbers van smokkel
handel op de Toskaansche grens, wanneer
het een voordeelige tijd was, voor dezen
zeg ik, kende Guermanetto's dienstbaarheid
geen grenzen. Voor beiden voelde hij diepen
angst en tevens de vurigste liefde en toe
wijding. Een toornige blik of een enkel
woord van een van hen was genoeg om
hem zijn hoofd te doen verliezen en schrik
aan te jageneen vriendelijk gezicht of
een glas wijn, hem met een hartelijk woord
aangeboden, scheen hem in een oogenblik
in den zevenden hemel te brengen. Dan
werd hij vroolijk, spotlustig en tot groot
vermaak van het tweetal zelfs moedig.
Ja, Guermanetto werd ook moedig, of
liever gezegddoor de prikkeling van den
wyn ontwaakte in hem de moed, die hem
van nature eigen was, maar die door zijn
gewoonte van slaafsche onderdanigheid
onderdrukt was. In een oogwenk raapte
hij zijn moed samen als een soldaat, die
op bevel van den bevelhebber naar de
wapens grijpt.
Zeker is het, dat de kameraden hem in
meer dan één twist te hulp geroepen hadden
en dat hij dit dan eene eer gevonden had
en zijn armen als de wieken van een molen
heen en weer gezwaaid had. Tot loon voor
zijn moeite kreeg hij dan een vriendelijk
woord of namen zij hem mede om bij hen
het avondeten te gebruiken, waarbij zij hem
zooveel wijn te drinken gaven, dat hij er
twee of drie dagen de gevolgen van onder
vond.
Op een dag namen Andrea en Anniba-
lino hem in hunne kar mede en reden in
gestrekten draf naar de Toskaansche grens,
zonder hem met een enkel woord het doel
of de bestemming van hunne reis mede te
deelen. Een paar mijlen boven Pianoro
lieten zij Guermanetto uitstappen en ge
lastten hem op de leuning van een kleine
brug te blijven zitten. Toen zeide Andrea
op een toon, die geen tegenspraak duldde
„Luister, Guermanetto: je blijft hier stil
zitten wachten, tot wij terugkomen; wij
weten niet of het lang of kort zal duren.
Wee je gebeente, als je wegloopt!''
Guermanetto knikte toestemmend en de
beide makkers reden weg. Zij gingen uit
op smokkelhandel in stroohoeden van Flo
rence en daar zij wisten, dat de landweg
van Pianoro naar Boulogne door de waak
zaamheid der rijke kooplieden minder vei
lig was geworden, hadden zij besloten bij
het naar huis gaan de smokkelwaar uit de
kar te nemen en door Guermanetto op zijn
rug naar huis te laten dragen, om ze op
door negers geschonden. Zaterdag wer
den er weer vijf gevallen bekend. Toen
de kranten met de bijzonderheden over
die aanrandingen uitkwamen, liep eene
verwoede menigte te hoop, die tot een
algemeene klopjacht op de negers in
de stad overging. De zwarten namen
in allerijl de vlucht naar hun wijk,
waar zij sterk genoeg waren om zich
te weer te kunnen stellen.
Maar de negers die elders op straat
werden aangetroffen, werden meedoo-
genloos aangevallen. Een aantal die
met electrische trams uit de buiten
wijken aankwamen, werden op straat
gesleurd en deerlijk mishandeld. In de
Forsythe-straat ontdekte de menigte
vier negers, twee mannen en twee vrou
wen in een tramrijtuig. De tram werd
aangehouden en de ongelukkigen wer
den voor een redactiebureau met kogels
doeizeefd. Dergelijke tooneelen speel
den zich in andere straten af. De po
litie was machteloos. Het grauw deed
ook een inval in alle barbierswinkels
van negers en bestormde een groot
hotel dat ettelijke zwarte bedienden in
zijn dienst heeft. De orde werd ten
slotte door de troepen en de militie
hersteld. Zondagavond is te Atlanta de
staat van beleg afgekondigd.
Volgens de laatste berichten, moeten
zestien negers gedood en meer dan
honderd gewond zijn.
De Phillippijnen zijn door een tyfoon
getroffen. Het arsenaal en de scheep
vaart te Cavite hebben groote schade
beloopen. De kanonneerboot Arayat is
gestrand.
Aan den spoorweg van Louisville-
Nashville, te Knoxville, heeft eene hevi
ge dynamietontploffing plaats gehad in
een wagon van den trein. Er zijn 9
dooden en 50 gekwetsten. Bijna een
heele wijk van de stad Jellicois vernield.
500 personen zijn zonder dak. Er is voor
een millioen dollars schade.
dynamiet en een bommenfabriek in de
drukke stadswijk Vestmannagatan. Op
de verdieping waar de politie bij een
huiszoeking haar slag sloeg, wonen
verscheidene Zweedsche jonge socia
listen, die aan Russische en Finsche
woelwaters onderkomen verleenden. In
een catafel van den boekbinder Emme
rich Larsson vond men 5 kilo dynamiet,
een aantal hulzen voor bommen en be
zwarende schrifturen. Larsson en eenige
Finnen die in zijn kamer waren, zijn
in hechtenis gezet. Er schijnen drukke
betrekkingen tusschen de jonge socia
listische partij in Zweden en de Rus
sische omwentelingsgeziuden te bestaan.
De bommenfabriek was, naar het schijnt,
ten dienste van Russen ingericht.
Bij een huiszoeking te Tiflis vond de
politie in de kamer van een jongen
man een bus met drukkerij-benoodigd-
beden. Toen deze bus aangeraakt werd,
ontplofte ze, waarbij twee inspecteurs
en een politiebeambte gedood, en ver
scheiden agenten, een soldaat en een
I officier gewond werden. De vloer stortte
door het geweld der ontploffing in,
doodde een kind en kwetste een vrouw
die beneden waren. In het vertrek wer-
I den nog twee niet gevulde bommen ge-
vonden.
De huurder van de kamer is niet te
vinden, maar twee mannen en twee
vrouwen zijn in hechtenis genomen.
De eigenaar van een landgoed te Obos-
novka nabij Elizabetgrad is door boeren
in zijn woning vermoord. De moorde
naars maakten zich meester van 30,000
roebels, die zij verdeelden onder de
hongerende dorpsbewoners, wier oogst
mislukt is.
De Nationale Vergadering te Canea
heeft Zondag een zeer rumoerige bij
eenkomst gehouden. Nenezelos sprak
over de noodzakelijkheid van een in
ternationaal toezicht op Kreta toen Kon
doeros hem in de rede viel. Er volg
de een geweldig kabaal, verschillende
afgevaardigden werden handgemeen en
de internationale troepen ontbonden de
vergadering.
De afgevaardigden hebben een ver
ontwaardigd protest naar Londen, Parijs
Rome en Petersburg geseind.
De Times verneemt uit Canea dat er
te Boetzoenaria en Perivolia, in de buurt
van Canea, gewapende benden zijn aan
gekomen. De toestand op het eiland
heet onrustbarend.
De Stockholmsche kranten zijn vol
van de ontdekking van ean voorraad
die wijze langs een binnenweg veiliger in
de stad te smokkelen. Mocht er dan plot
seling een onvoorziene hindernis in den
weg komen, dan konden zij zich houden,
alsof zij den jongen niet kenden. Om de
reis niet geheel vergeefs gemaakt te hebben,
reden de twee makkers door naar de her
berg van Filigare en bleven daar te midden
van hunnen gewonen vriendenkring drinken
en spelen. De uren snelden in vroolijkheid
voorbij en men dacht er niet aan vóór den
volgenden dag naar huis terug te keeren.
Intusschen zat Guermanetto onbeweeglijk
op de brugleuning te wachten, de oogen
voortdurend op de kromming van den weg
gericht, waar de kop van Andrea's paard
te voorschijn moest komen. Maar de uren
verliepen en die gezegende kop verscheen
niet. Honger begon hem te kwellen, de
duisternis viel in; vermoeidheid, slaap en
een doodelijke angst voor geesten maakten
zich van hem meester. Tegen het aanbre
ken van den dag overviel hem een stort
regen, die hem doornat en flauw maakte
en hem verdoofde. Maar Guermanetto bleef
trouw op zijn post. „Wee je gebeente, als
je wegloopt!" had Andrea hem gezegd en
in zijne verbeelding zag hij weer den blik
voor zich, waarvan deze woorden vergezeld
waren gegaan. Hij voelde genoeg moed om
te sterven, maar niet om weg te loopen
Toen de twee vrienden den volgenden
avond laat, opgewonden door wijn en het
gewonnen geld, terugkwamen, vonden zij
Guermanetto als een trouwe hond meer
dood dan levend op de brugleuning zitten.
Zij droegen hem naar de kar, reden met
hem naar de Palazzaccio, waar zij met de
grootste moeite door middel van wijn er
in slaagden zijne levensgeesten weer op te
wekken.
De zemstwo van Odessa heeft de re
geering kennis gegeven, dat de boeren
in het district zonder uitzondering wei
geren belasting te betalen. Dwangmaat
regelen bleken vruchteloos. De zemstwo
j ziet dientengevolge geen kans de scholen
en hospitalen op de been te houden.
De revolutionairen in Rusland laten
zich niet afschrikken door de nieuwin-
gestelde veldkrijgsraden. Zaterdag heb
ben zij ten minste te Riga een brutalen
aanslag gepleegd op den gouverneur-
generaal Sollogoeb. Uit de derde ver
dieping van een huis in het midden
der stad werd 's avonds omstreeks zes
uur een bom geslingerd naar den ge
neraal en zijn begeleiders, de prinsen
Krapotkin en Tsjaplinski. De bom sloeg
met een geweldigen knal uiteen, maar
wonder boven wonder werd niemand ge
kwetst. De dader is onbekend gebleven.
Sollogoed had zich door zijn voor-
beeldelooze hardvochtigheid bij de on
derdrukking der onlusten in de Oost-
zeeprovincies den bitteren haat der
revolutionairen op den hals gehaald,
II.
En met dat al bleef hij zoo arm als een
kerkrat, slecht betaald, slecht gevoed en
zoo slecht gekleed, dat men medelijden met
hem kreeg, als men hem zag. Zijn vader
Giannone, die achter zijn ouden ezel
liep te waggelen en dezen met luide stem
al zijne geheimste gedachten toevertrouwde
lachte zijn zoon altijd uit, wanneer hij
hem op straat of voor de herberg zag, en
plaagde hem met zijne slecht betaalde dien
sten en fluisterde hem in het oor„Je zult
door schade wijs worden!"
De zoon schudde het hoofd, maar ant
woordde niet; en Giannone waggelde ver-
j der, terwijl hij hardop tot zijn ezel zeide:
„Ik zeg je, hij zal door schade wijs moeten
worden
Hoe het zij, de treurige gebeurtenis, die
kort daarop plaats greep, had niemand
kunnen voorzien.
Er bestond een oude veete tusschen An
drea, den molenaar, en Giacomo del Zena,
gezegd den Signorone. Eerst was het eene
quaestie over water; eenigen tijd later bleek
het, dat er eene vrouw bij in het spel was.
De vrienden der beide partijen hadden
het vuurtje aangestookt, zoodat de twee nu
een onverzoenlijken haat tegen elkaar koes
terden.
Het was in het jaar 1849. Op den weg
naar Boulogne werd dikwijls op klaarlich
ten dag door de burgers gevochten, alsof
het niets was, en ook op het land en in
i de meer bewoonde streken heerschte eene
onrustige, rumoerige stemming. De raen-
schen schenen behept met een zucht tot
i bloedvergieten en als zij eene veete of een
twist te vereffenen hadden, gebruikten zij
de stoutste, ruwste middelen. (Slot volgt.)
IIIVSIII»
Naar het Italiaansch