el Land van Hensden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Gechvaald. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 2033. Zaterdag IS JfleL 1907. Het ontwerp tot vereen voudiging van de proce dure voor de Kanton gerechten. FEUILLETON. UhiD VAN ALTEN/ VOOR Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.00, franco per post zonder prijs verbooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag avond ingewacht. De vereenvoudiging van de proce dure heett vooral betrekking op be paalde personen en bedrijven, die nogal eens vaak met den rechter in aanmer king komen. In de eerste plaats het bedrijf van strooper; voorzeker geen zeer edel be drijf, maar dat toch nogal vlijtig be oefend wordt. Een strooper is een man die zich zonder recht het wild toeeigent dat zich op den grond van een ander bevindt en van de opbrengst van dit beroep geheel of gedeeltelijk leeft. Hij lacht wat om de wet, maar kan niet steeds voorkomen om op heeterdaad betrapt te worden. Dan volgt natuur lijk een proc s-verbaal en later dag vaarding voor den kantonrechter, waar de beklaagde, op zijn manier goed rechts kundige, zich niets hoegenaamd van aantrekt. Na veroordeeling volgt nog eens een verzetprocedure en een nieuw vonnisdoch er verloopen maanden alvorens de boete betaald wordt of de veroordeelde eventjes in hechtenis gaat; terwijl het zaakje, anders gezegd het stroopersbedrijt, in al die maanden rus tig en kalm is voortgezet. Dat is nu wel heel gezellig en voor- deeligmaar dit neemt niet weg dat de strooper eigenlijk een beetje door de wet begunstigd wordt en de schrik der rechterlijke ambtenaren is, die nooit met hem klaar komen. 't Zijn vooral deze edele jagers, die getroffen worden door de bepaling van het ontwerp dat, wanneer de kan tonrechter bij zijn vonnis voortaan boete oplegt, hij tevens bepaalt wanneer die boete betaald moet zijn, en langer dan één maand mag die termijn niet duren. De aardigheid raakt er dus wel een beetje afvooral ook door de bepaling dat, wanneer de gedaagde bij de eerste behandeling zijner zaak niet verschijnt en de kantonrechter hem tot hechtenis veroordeelt, de veroordeelde daarvan binnen een week kennis krijgt en dan na verloop van een week onmiddelijk kan worden aangehouden. Eén gaatje blijft dan nog voor den stumper open. Hij kan, als in zijn af wezigheid veroordeeld, bij zijn aanhou ding nog tegen het vonnis in verzet 20) Suzanne zag glimlachend in Franks op gewonden gezicht. Hij was, met dien gloed in de oogen, knapper dan ooit, maar zijn kinderlijk smeeken was grappig als men dien breedgeschouderden man aanzag. „Ja, ik zal het doen, Frank, die dag van gisteren zal je, om verschillende redenen nog lang heugen, denk ik evenals mij liet ze er zacht op volgen. „Gelukkig zijn we er zonder groote ongelukken afgekomen." „Groote ongelukken niet, maar ik vrees, dat Meina ziek zal worden," antwoordde Frank. „Haar teer gestel is niet zoo tegen kou, angst en regen bestand als het uwe. Van Truida hoorde ik daareven, dat ze van nacht err onrustig geweest is en „Maar Frank, waarom me dat niet eerder gezegd Kom, ik ga eens gauw zien of Suzanne stond reeds op maar Frank hield haar tegen. „Neen; toe Suze, zeg eerst wat je plan is omtrent Gertrude en mijMeina moet rust hebbenje kunt op 't oogenblik toch niets voor haar doen!" „Nu dan," antwoordde Suzanne glim lachend, „ik zal je even zeggen, wat ik wilde doen, maar dan ga ik ook dadelijk heen." „Ik luister al." „Ik zal," hernam Suzanne, „ik zal een briefje aan Truce schrijven en haar daarin vragen of ze voor eenige dagen komt lo komen, maar die verzetprocedure begint maar liefst d a d e 1 ij k en al blijft seigneur dan weer weg, dan is verder alle hooge" beroep afgesneden en het vonnis dadelijk uitvoerbaar. Zoo ziet men, dat het hebben van een in de praktijk doorkneed man, zoo als onze tegenwoordige minister van justitie is, toch wel eenige waarde heeft al wordt het er ontegenzeggelijk ophot verbodeu jachtterrein minder gezellig door en waarschijnlijk ook wat minder voordeelig. Wanneer wij al het moois, liever gezegd al het leelijke en onpractieche dat onze wetsinstelliugen nog ontsiert, gaan opruimen, zal er blijken meer te doen te zijn dan men oppervlakkig zou denken. Zoo hebben wij b. v. de be paliDg dat eene verschijning ter zitting van den rechter voorkomen kan wor den, wanneer er sprake is van eene overtreding, waarop geen hechtenis, maar alleen geldboete is gesteld. Men betaalt dan de hoogste boete en is van 't zaakje af, als men niet bepaald ge brek aan dubbeltjes heeft en liever niet voor de heeren verschijnt. Zoo men wil is hier van eenige be voorrechting sprakemaar dat is toch maar betrekkelijk, omdat men niet zoo heel licht de hoogste boete zal betalen, als men kans heeft er-met een kleinig heid af te komen. Hoe dit zij, de regeering is van meening dat er ook nog wel anderen zijn, die dan eenige bevoorrechting ver dienen, waar zij overtredingen plegen in hun bedrijf, en daarom wordt voor gesteld om bij alle overtredingen, die voor den kantonrechter moeten komen, het recht tot strafvervolging te laten vervallen, door vrijwillige betaling van boete, onverschillig dus, of er al of niet hechtenis bedreigd is. Dit wordt dan zóó geregeld, dat de ambtenaar van het openbaar ministerie eene som bepaalt, door betaling waar van men niet voor den rechter behoeft te komen, en die som behoeft dan nu juist niet het maximum te wezen, maar deze kan zich daar tegen verzetten. Feitelijk zal het dus wel daarop neer komen, dat de kantonrechter en de ambtenaar overleg plegen omtrent de hoegrootheid der boete. De weg om op die wijze eene zaak te beëindigen staat niet open aan per sonen onder de 18 jaar. Heerlijk zal bet ook wezen wanneer het lezen van zeer langdradige vonnis sen tot de geschiedenis gaat behoor en. geeren, omdat mijn man op reis is en ik nu zoo alleen ben. Zij zal dan natuurlijk wel komen en je moet een plotselinge ont moeting met elkander hebben. Die ontmoe ting zal alles beslissen. Als Truce een oogen blik hier is geweest, wil ik haar het park laten zien. Je wacht ons hier op de bank, en ik voer Trude hierheen. Ik zal wel een voor wendsel trachten te vinden om mij te ver wijderen en, voor de rest moet je het zelf maar met haar uitmakeneindigde ze plagend. „O Suze; hoe dankbaar ben ik je. Ja, ja, zoo moet het gebeurenriep Frank opge wonden en verrukt uit. Suzanne hield van Frank als van een broeder. Zij voelde veel sympathie voor hem, maar Arthur was haar oneindig dierbaar der. Zij was daarom oprecht verblijd, toen ze zag, hoe gelukkig Frank was door haar medewerken aan zijn geluk. En Frank stond voor haar. Zijn gelaat was schoon, bezield als het nu was door die diepe, innerlijke ontroering van dank baarheid en geluk. Hij vergat zich geheel. „Suzanne," zeide hij met trillende stem, „laat ik je dan reeds danken als je broeder." Hij boog zich langzaam tot haar over en wilde, in zijn overgroot geluk, haar een kus geven, maar Suzanne weerde hem af en riep lachend: „Neen, neen, zóóver is het nog niet!" „Neen! zoover is 't nog niet!" herhaalde een honende stem achter hen. Frank sprong, doodelijk verschrikt door die vreeselijke stem, achteruit. En Suzanne zóó ontroerd, kon geen woord over hare lippen krijgen, maar wit, met groote sta rende oogen zag ze naar den fabrikant, die, als een geestverschij ning, vanachter het ge- Ook daartoe is in het ontwerp de weg gebaand. Wanneer de wetgever nu nog eens kon goedvinden om het noodelooze eD nuttelooze, ja gevaarlijke eedzweren, door de verbaliseerende agenten en veld wachters, desnoods tien, twintig of der tig maal achtereen, op de zitting van 't kantongerecht af te schaffen, dan zouden we ook in dit opzicht één been op den goeden weg hebben gezet. Maar de men8chen moeten zweren, daar is nu eenmaal niets aan te doen. En dan moest de wetgever ten slotte nog eens wat anders doen en breken met het stelsel van twee kwartjes mini mum voor de geldboete. Vroeger had den we een minimum on een maximum tegenwoordig alleen maar een maximum, met een algemeen minimum van 50 cents. Nu is het wel heel aardig als men soms aardig wat reisgeld uitgeeft, met en benevens het noodige voor een hartsterking, om er dan ten slotte met die twee kwartjes af te komen maar die kwartjes zijn niets ander dan een premie op wetsovertre ling. Och, men kan 't wel eens probeeren, en als men 't minimum krijgt, dan kan de over treding nog wel eens erg voordeelig zijn ook. Maar in den haak is het niet. Als minister van Raalte gelegenheid kan vinden om den geheelen Augius- stal eens te reinigen, dan wenschen wij hem een lang leven toe. llmitei^an «1. een anderen adellijken naam, dong hij naar de hand of liever naar het ver mogen van de meest gefortuneerde toe komstige echtgenooten. Zoodra hij zijn aanstaande zoover gebracht had, wist hij van zijn slachtoffers een flinke som los te krijgen voor de een of andere onder neming en verdween natuurlijk. Zoo had hij al 5U dames opgelicht die meerendeels er niet voor durfden uitkomen. In werkelijkheid heet de man Joseph Florin, is een Belg van geboorte en decoratieschilder van beroep. Ter loops zij nog gemeld, dat hij in Frankrijk reeds 7 maal veroordeeld werd, maar steeds wist te ontsnappen. Deze zooge naamde edelman werd ingerekend in een klein logement, waar hij zich ver borg onder den eenvoudigen naam van 1 lenobili, en van waaruit hij weer op 't pad was om een nieuw huwelijk te sluiten. In het noord-westen van de Vereenig- de Staten is het opnieuw beginnen te sneeuwen en te vriezen. Naar d8 correspondent te Teheran van de New York Herald mededeelt heerscht in de Perzische hoofdstad broodgebrek er komen telkens honger- opstootjes voor, waarbij bakkerswinkels geplunderd worden. Woensdag zijn een groote menigte Perzische vrouwen het parlement te Teheran binnengedrongen, waar zij groote herrie maakten. De voorzitter liet ze door de politie verjagen. Te Brussel is men tot de ontdekking gekomen dat een beambte der gas maatschappij van Rio Janeiro een groot aantal 6 pets obligatiën dier maatschap pij na aflossing weer in het verkeer heeft gebracht, na het vernietigings- stempel langs chemischen weg te heb ben verwijderd. De meeste dier waar- delooze obligatiën, tot een bedrag van 500,000 franks, zijn in beslag genomen, terwijl de dader is gearresteerd. De geheime politie te Parijs heeft eindelijk de hand kunnen leggen op een avonturier, dien zij jaren lang op het spoor was, maar niet kon vinden. Dit heerschap pleegde oplichting door het sluiten van huwelijken. Oud 35 jaar, „mooie jongen" van uiterlijk, altijd keurig gekleed, wist hij onder de prachtigste namen weduwen en oude „jonge dames" te verleiden om een huwelijk aan te gaan. Dan weer onder naam van graaf de Liener, de markies de Riger, de baron Renier of De Etna wierp Woensdag een dikke wolk van rook en asch op. De vulkaan Stromboli ontwikkelt weder een buitengewone werkzaamheid. Eergisterenochtend wierp hij een massa steenen en rook uit, waarmee een sterk onderaardsch gerommel gepaard ging. Het Hbld. van Antweipen schrijft: Verleden week is te Haaltert, bij Oudenaarde, in de wijk „Bril" eene pachthoeve door brand vernield met drie andere huizen. Niets kon gered worden, Zondagnacht zijn weer twee I huizen afgebrand, ditmaal in de wijk „Katje". Maandagnacht is er brand ontstaan in eene woning op den „Bril". Het huis en drie aanpalende gebou wen werden vernield. Toen een der blusschers naar huis keerde, vond hij zijn eigene woning in volle vlam staan. Denzelfden nacht zijn de stallen van Van Frachem, brouwer aan het station in de wijk, „Terjoden" afgebrand. Ook i is dienzelfden nacht de woning van Prosper Schuurlinck afgebrand. Ieder een is ten zeerste ongerust. Niemand durft te gaan slapen. Het lijdt geen twijfel dat er hier boomte te voorschijn trad. Ja! daar stond de fabrikant voor hen, maar niemand zou in dien man den som beren in zich-zelf gekeerden Arthur Mein- derts herkend hebben. Zijn gelaat was aschgrauw, de aderen op zijn voorhoofd tot berstens toe gezwol len, de vuisten gebald, men hoorde het knarsen zijner tanden en in de mooie donkere oogen meende Suzanne een vonk van waanzin te zien gloeien. „Neen zoover is het nog niet!" herhaalde hij nog eens hoonend, bijna woest. Hij liep op Frank toe, greep hem bij de schouders en wilde hem tegen den grond slingeren. Hij was zichzelf niet meer. Maar Frank was niet minder sterk dan zijn tegenstander. Met kracht wrong hij zich los uit de handen ran den fabrikant, die hem als in een ijzeren greep gesloten hield. „Weet wat je doet, Arthur; beleedig me niet!" riep Frank toornig toen hij zich bevrijd had en de twee mannen van aan gezicht tot aangezicht stonden. „Beleedig me niet!" herhaalde de fabri kant weer op dien vreeselijken toon en met een ruwen lach wilde hij zich weer op Frank werpen. „Arthur" klonk het plotseling trillend, met oneindige teederheid en weemoed en een zachte hand legde zich op den reeds opgeheven arm. Als verlamd viel die arm neer; Arthur keerde zich om en zag in Suzannes zacht, lijdend gelaat. Op eenmaal verdween de woeste, toornige uitdrukking uit zijne oogen en maakte plaats voor diep ontzet tend zieleleed maar hij was weer kalm en zichzelf meester. „Ga!" zeide hij op norschen toon tot Frank. „Ja, ik zal gaan", antwoordde deze, „maar ik bezweer je, ze is onschuldig!" Suzanne en Arthur bleven alleen. Eenigs- zins ruw trok hij haar naast zich op de bank en hard en spottend begon hij „En nu, mevrouw hij legde de klem toon op dat „mevrouw" kunt u zich nog verontschuldigen. Wilt u mij vertellen hoe ik u in zulk een teeder onderhoud vond met mijn geliefden braven neef?" en toen, op hartstochtelijken toon, liet hij er op volgen „Vrij laat ik je nietnooit, hoor je Suzanne zag hem kalm aan. Niets ver ried de diepe smart, die in haar woelde; met onbeschrijfelijke droefheid in hare stem zeide ze: „Arthur, geloof je dan, dat ik je ooit kon bedriegen?" Was de fabrikant niet zoo opgewonden geweest, hij had uit Suzannes woorden kunnen opmaken, hoezeer zij hem liefhad, maar hij was blind op dat oogenblik, blind van hartstocht en verdriet. „Geïooven? gelooven? O God, ja, ik ge loof het", en de hand naar zijn voorhoofd brengende: „toen kon ik het eerst niet gelooven, die eerste maal ik vertrouwde, maar nunu Opeens zag hij Suzanne aan of hij nu eerst hare aanwezigheid bemerkte, en hij scheen nog bleeker te worden. „Nogmaals vraag ik u dat lieflijk sa menzijn met mijn' neef te verklaren ik wacht!" zeide hij op stuggen toon. En Suzanne vertelde eenvoudig alles, zooals het zich had toegedragen. „Is dat werkelijk waar?" vroeg hij, toen zij geëindigd had en hij boog zich voor over om beter in haar gelaat te zien. kwaadwilligheid in 't spel is. Volgens een bericht uit Pretoria heb ben de meeste mijnwerkers aan de Rand- mijnen het werk gestaakt. De vrijwilligers te Pretoria hebben order gekregen zich gereed te houden om op het eerste bevel te mobiliseeren. Generaal Smuts, de minister van mijn bouw heeft in een gesprek met een agent van Reuter, medegedeeld, dat er geen reden voor ongerustheid isde regeering had besloten de orde gedu rende de staking te handhaven. De Köln. Ztg. heeft een brief uit het Zuiden van Kameroen ontvangen, waarin de schrijver afgrijselijke bijzon derheden mededeelt over het kanni balisme van den stam der Maka's. Deze wilden wonen tusschen den tweeden en zesden breedtegraad en hebben de gewoonte, om niet alleen hunne krijgs gevangenen, maar ook de ter dood veroordeelde üiisdadigers op te eten. De schrijver wist dat menschen van dien stam ongeveer 100 zwarte kooplui en dragers hadden omgebracht en op gegeten. Op de openbare markten wordt onder andere voedingsmiddelen men- schenvleesch te koop aangeboden. Op het minste misdrijf staat onder de Maka's de doodstraf, opdat er altijd menschen- vleesch te krijgen zal zijn. In een ge vecht tusschen het opperhoofd Bitarii en veertig mannen uit Oöende sneu velden 13 van de laatsten, die dadelijk voor een groot overwinningsmaal in stukken gesneden werden. Volgens de New-York Herald heeft YVellman, de Amerikaan, die van Spits bergen per luchtschip naar de Noord pool wil, eergisteren gezegd, dat nu alles voor den tocht zoo goed als klaar is. Mijn 29 honden, zeide hij o. a., zijn gezond en wel te Archangel aangekomen. Elke hond is door een kenner uitge zocht en 1C00 K.M. ver, van Siberië's Poolkusten gehaald. De Fridtjof, mijn stoomschip, zal den 27en dezer aan ons afgeleverd worden, zoodat wij nog voor het einde der maand naar Spits bergen kunnen vertrekken. In een Londensch hotel is een ju welier voor f20,000 aan kostbaarheden ontstolen. Hij was daar op uitnoodi- ging van een onbekende met zijn schat ten gekomen, meenende goede zaken te zullen doen met de eigenaar van 't hotel, bij wien de onbekende hem bracht. De onbekende liet na eenigen tijd de twee anderen alleen; de eige naar van 't hotel vroeg of hij de sie raden even aan zijne vrouw mocht laten zien, en verdween er voor goed mee. Het was natuurlijk de eigenaar van 't hotel niet. „Ja Toen stond Arthur op. „Welnu", hernam hij „we zullen uwe woorden met daden bevestigen. Zoo u wilt, dat ik u geloof, schrijf dan dadelijk, onder mijne oigen, het briefje aan uwe zuster, of zij komt, juist zooals u van plan waart. Ik zal zelf den brief op de post doen en, als uwe zuster dan morgenavond komt, zal gebeuren wat ge afgesproken hebt met mijn neef!" Zwijgend nam hij nu papier en potlood uit zijn zakboekje en zonder aarzeling schreef Suzanne. Toen zij klaar was, las de heer Mein- derts het briefje, stak het in zijn borstzak en, met de woorden: „De dag van mor gen zal beslissen!" op zijn gewonen onver schilligen toon uitgesproken, wendde hij zich van haar af en verdween langzaam achter het geboomte. Suzanne bleef alleen. De zon was reeds geheel op en had de bloemen wakker ge kust. Er begon langzamerhand meer leven in de natuur te komen. Er kwamen reeds fabrieksarbeiders voor bij. Met verbazing zagen zij de jonge me vrouw daar zitten. Maar zij gingen eer biedig huns weegs, 't Kwam niet bij hen op, dat die bleeke vrouw, omgeven door weelde, daar kon zitten met wanhoop in 't hart. „Mijn God! hoe zwaar is die beschuldi ging!" dacht ze en twee groote tranen vloeiden opeens over hare wangen. Daar kwam Frank. Hij wilde naar haar toesnellen, maar Suzanne, die, toen Frank haar bij haren naam riep, haar gelaat ver schrikt naar hem toewendde, wees afwerend met de hand. Oorspronkelijke roman. Hooedstuk XXII. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1907 | | pagina 1