et Land van lieusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Het Blonde Hieltje Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No2875. W oensdag 15 Sept. 19Q9 Waarom de trekvogels trekken. FEUILLETON. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f l.OO, franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 77* ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag, avond ingewacht. De trekvogels, waartoe vele water en moerasvogels bebooren, verder alle insekten-etende vogels en vele soorten der kleinere, graan-etende zangvogels, verlaten op bepaalde tijden hun woon plaats en trekken ieder jaar, in den herfst, in groote troepen naar het Zuiden, om in het begin van de lente weer tot ons terug te keeren. Van oudsher heeft men dit trekken der vogels waargenomen en bewonderd, maar nog steeds zijn de geJledrdeni er nog niet in geslaagd een voo^Tfïïe gevallen afdoende ver klaring van dit verschijnsel te geven. Het lijdt geen twijfel, dat voor de meeste vogels gebrek aan voedsel de drijfveer is, die ze er toe brengt zeeën en gebergten over te trekken om in den oogsttijd verre landen te bezoeken en daarna weer naar hun vaderland terug te keeren; maar het schijnt, dat hierbij toch nog andere algemeene na- tuurinvloeden in het spel zijn, waaraan de zich in de stroomingen van den dampkring bewegende schepselen meer onderhevig zijn, dan de op aarde levende dieren. Immers ook bij den tammen vogel is in den herfsttijd een onrust waar te nemen, die zijn treklust ver raadt! Daarentegen staat weer vast, dat de geelvinken van (3uba naar Virginië trekken, in den tijd dat de tarwe rijpt, terwijl zij vóór het verbouwen van deze graansoort, daar nooit werden gezien. Ook in Duitschland verlaten zij, tegen den tijd van den wijnoogst hunne wouden en vertoonen zich, tot schrik van de wijnbouwers, in de Rijnstreek, waar zij anders het heelejaar door, niet worden aangetroffen. Vele vogelsoorten gaan bij het reizen volgens een bepaald plan te werk ooievaars en wilde ganzen vormen een wig, kieviten en regenvogels (pluvieren) een schuine lijn, andere trekken in snel op en neêr vliegende zwermen voort. Ook worden tijd en plaats zoowel van afreis als terugkeer met vaak verrassende nauwkeurigheid in acht genomen, zoodat vele regels in het boeren- en jagersbe drijf daarop gegrond zijn. Wanneer men bedenkt.dat b.v. de zwaluw tot ver in Afrika trekt, daar zeven tot acht maanden verblijf houdt en dan jaar in jaar uit regelmatig op dezelfde boe- W. HEIMBURG. (11 „Daar wij ons onmiddellijk na het hu welijk naar het huis, dat voortaan ook het hare zou zijn, wilden begeven, bleek dade lijk, dat ik ook vergeten had voor een rijtuig te zorgen. „Frederike weigerde echter beslist in de koets te rijden, die totnutoe tot haar huis had behoord doch thans, zooals alles, het eigendom was van den nieuwen majoraats heer. „Liever ga ik te voet," verklaarde zij kortaf, terwijl een trotache trek om haar lippen zweefde. Om een gunstbewijs smee- ken is nooit mijn gewoonte geweest. „Het was inderdaad voor mij een pijnlijk oogenblikallereerst de twee verweerde oüe-vrijatersgezichten van de tantes, die vol hoon mijn jonge vrouw van het hoofd tot de voeten opnamen en waarvan elke trek duidelijk scheen te zeggen „Nu kijk eens aan, jij trotsch, onwillig stijfkopje, wat 'n lompen bruigom jij je hebt uitgekozen en je bent toch van een der edelste geslachten van Duitsch land! Ja, ja, kleine, wie niet hooren wil moet voelen Nu trek jij je woning in als een dagloonersvrouw Hebben wij je niet gewaarschuwd, zooveel wij kon den. voor dat burgergespuis? „Frederike stond in de vestibule, geenblik had zij over voor de zusters van haar over leden vader, maar zij beschouwde met droef- starende oogen het huis, waarin zij was geboren en grootgebracht, waarin zij had geleefd tot nu toe, en zy wuifde met de renhofstede in de dicbt opeengedrongen dorpen terugkeert en daar haar oude nest dadelijk weervindt, dan blijkt daar toch wel uit dat de vogel over een geheu gen en een waarnemingsvermogen, kort om over een ver stand beschikt, dat door den naam „instinct" al te vaag wordt aangeduid. De meeste vogels trekken bij nacht men heeft vaak in het middernachtelijk uur met den verrekijker de zwermen waargenomen op het oogenblik, dat zij de lichtende maanschijf voorbij trokken. In het algemeen nemen de vogels hun vlucht niet hooger dan noodig is om eensdeels zich tegen de schietwerktuigen der menschen te vrijwaren en ander deels het onder hen liggende gebied te overzien, weg en richting te verkennen en geschikte rustplaatseu op te zoeken. In hooge gebergten komen zij vooral dicht bij den bodem en maken voor hunnen overtocht slechts van de berg- ergten gebruik. Zoo reizen zij sinds overoude tijden door dezelfde dalen, waardoor ook de volken af en aanstroom den, zij trekken door dezelfde passen over de Alpen, waardoor Haunibal, Karei ie Groote, Barbarossa en Napoleon deze bergen hebben overschreden. Door het trekken der vogels werd reeds lang de lijn van al die stoute bergwegen aangegeven, die voor een deel eerstin den nieuweren tijd ontworpen en aan gelegd zijn. Op deze tochten vinden vele vogels den doöd en meestentijds is juist de mensch hun gevaarlijkste vijand. Uit barbaarschheid en onkunde worden er duizenden door hen gedood, zelfs nachtegalen en leeuweriken worden om hun zang niet ontzien. Italië, het land van muziek en zang bij uitnemend heid, is juist berucht om de moord dadige vervolgingen op groote schaal, waaraan de doortrekkende zangvogels daar jaarlijks blootstaan. Wel zijn er in verschillende landen allerwege vereenigingen tot bescherming der vogels opgericht, maar zij hebben, helaasnog weinig kunnen uitrichten tegen dit even domme als oumensche- lijke bedrijf. iitiitenland. De Neue Freie Presse verneemt het volgende fraaie verhaal uit Saloniki Men is te Saloniki dezer dagen op ongelooflijke manier <le dupe geweest hand tot afscheid aan al die geliefde ver trekken en voorwerpen, die eeuwen lang haren voorzaten hadden toebehoord en thans overgingen in het bezit van vreemden, die er niets voor voelden en er zich waarschijn lijk van zouden ontdoen om ze te doen plaats maken voor nieuwe, moderne din gen en meubelen, vervaardigd volgens den wuften stijl, die uit Frankrijk was overge waaid en „rococo" genoemd wordt, met allerlei krullen en nietszeggende versierink jes. „Toen ik zeide het u reeds waren mijn gedachten te veel op één punt gecon centreerd om aan iets anders te zijn gewijd dan aan de schoone vrouw vóór mij, m ij n vrouw, maar later heb ik dikwijls de vuisten gebald tegen de verouderde instel ling, het majoraat, dat een dochter haar rechtmatige erfenis onhoudt en ten deel doet vallen aan onbekende, ver verwijderde familieleden, van wier bestaan men soms geen flauw vermoeden had, tot zij komen om een weeze te verjagen uit het huis harer vaderen. Was de majoraats-wet niet voor een groot deel mede de oorzaak van het lijden, dat later over mijn hoofd zou wor den gebracht? „Eindelijk opende zij haar bleeke lippen en sprak langzaam de eerste woorden, welke zij mij dien avond waardig keurde. „lk ben bereid!" „Toen daarop mijn paard werd voortge bracht vroeg ik „Ben je niet bevreesd om in den zadel te stijgen, Frederike? Ik zal de teugels voeren met vaste hand en zorg dragen, dat geen onheil je treffe. „Zonder eenig antwoord sprong zij, door mijn hand gesteund, in den zadel Ik legde mijn arm om haar slanke leest, en zoo voerde ik mijn vrouw uit het huis haars vaders, dat het hare niet meer was, naar mijn eenzame woning, in het diepst van het woud verscholen. van een oplichter, die op de brutaalste manier alle hooge autoriteiten bij den neus heeft gehad. Bij het herstel der grondwet was aan de vroeger streng bewaakte Keizerlijke prinsen de volle vrijheid gegeven en het wekte daarom te Saloniki geen verbazing, dat een prins Sjehab Eddin, neef van den troonop volger Joesoef Izzeddin, in een hotel afstapte. De „prins" zeide eenige dagen te willen doorbrengen in de residentie van het jong-Turksche centrale comité, waaraan de Osmaansche prinsen hun vrijheid te danken hadden. Er heerschte zelfs groote vreugde bij de jong-Turken wier leiders zich haastten om den prins hun opwachting te maken iü het Splen- did-hotel. Het voorbeeld der jong Tur ken werd gevolgd door den gouverneur, de burgerlijke en militaire overheden, de consuls en de notabelen ter plaatse. Er werden feestmaaltijden aangericht, waarbij de prins twintig dertig voor name gasten aan tafel had. Kooplieden en juweliers maakten hun opwachting in het hotel, om hun waren den prins te koop te bieden. En toen de prins eindelijk verklaarde naar Weenen te moeten vertrekken om daar zijn „stu diën" voort te zetten, liet de directie der Oostersche spoorwegmaatschappij een salonwagen ter beschikking van den hoogen gast stellen. Er waren ech ter ongelukkigerwijze in Saloniki geen salonwagens voorhanden en men seinde naar Konstantinopel om een salonwa gen. Te Konstantinopel wendde men zich intusschen om inlichtingen tot een der ministeries en daar hoorde men, dat prins Sjehab Eddin zijn konak in Skoetari sinds weken niet verlaten had. Groote opschudding te Saloniki. De gouverneur en de commissaris van po litie maakten ihans opnieuw hun op wachting aan het Splendid-hotel, maar met een ander doel. Het eere-eskorte bracht den „prins" niet naar 't station, maar naar de gevangenis van Jedikoeta. En daar bleek, dat de oplichter in kwestie wel Sjehab Eddin heette, maar geen prins was van dien naam. Het was een aarts-reactionnair, die een bru tale list te baat had genomen ten einde zich de middelen te verschaffen om te kunnen vluchten. Onder voorzitterschap van prins Hein- rich heeft zich te Berlijn een commis sie gevormd, welke zal optreden als comité van actie voor de Duitsche Pool expedities per luchtschip. In die com missie hebben naast prins Heinrich nog zitting graaf Zeppelin, professor Herge- sell, geheimraad Lewald, en de geh. handelsraad Friedlander-Fuld. XIH. „Toen wij den straatweg verlieten en het boschpad insloegen schitterde de maan reeds aan den hemel, en ik stuurde mijn paard uit de donkere schaduwen der beukeboomen in het witte licht om haar in de oogen te kunnen zien. „Drukkend was de lucht in dezen warmen Augustusnacht, zonder twijfel was een on- weder in aantocht en het was mij, alsof mijn hoofd en mijn hart door een ziedend vuur werden verteerd en mijn oogen gloei den terwijl ik haar aanstaarde, en toch wendde zij haar trotsch gelaat zelfs niet éénmaal naar mij toe. „Zoo reden wij zwijgend voort, totdat het stille jagershuis voor ons lag, badende in het zilveren maanlicht, maar eenzaam en verlaten, zonder versiering ter begroeting van de jonge gade van zijn bewoner. Zelfs voor geen krans boven de deur was gezorgd „Ter wille van haarzelf, waarmede mijn gedachten zich uitsluitend bezig hielden, had ik al het andere vergeten. „Ik was immers een lompe vlegel, die steeds minachting had gekoesterd voor de voorkomendheid, welke anderen jegens de vrouwen aan den dag legden. Hoe weinig besefte ik toen, dat overdrijving naar het andere uiterste niet minder verachting ver dient; dat uiterlijke blijken van de inner lijke gevoelens het zout vormen van de geluksspijze des levens en met mijn levensgeluk zoude ik deze les betalen! „Ik sprong schielijk uit den zadel om haar bij het afstijgen behulpzaam te zijn, maar zij scheen mijn arm niet te zien, doch deed het paard voortstappen tot aan het steenen bankje onder de linde. Daar sprong ook zij uit den zadel en uit de diepe schaduw klonk haar zilveren stem, die van het eerste oogenblik af dat zij tot Het plan voor de onderneming is reeds in hoofdtrekken vastgesteld. Het doel van de expedities per luchtschip zal zijn, de wetenschappelijke exploitatie van nog onbekende gedeelten van de Poolzee, en de verbetering van de lucht schepen om die geschikt te maken ten dienste van wetenschappelijke naspo ringen. Reuter seint uit New-York: De New-York World bevat een op zienbarend bericht, volgens hetwelk verschillende ambtenaren van spoorweg en stoomboot-maatschappijen gedag vaard zijn om op 15 September voor de federale grand jury te New-York als getuigen op te treden, in verband met een onderzoek, dat door het departe ment van justitie is ingesteld naar aan leiding van bepaalde aanklachten door de Interstate Commerce Commission ingediend. Genoemde commissie be weert nl. dat verschillende spoorweg maatschappijen vrachtrabatten hebben verleend aan de Holland-Amerika lijn, zulks in strijd met de bepalingen van de Elkinswet. Verder beschuldigt de commissie de Holland-Amerika lijn, de Hamburg-Amerika lijn, de Norddeutsche Lloyd en andere maatschappijen ervan, onderling samen te spannen om de vrachtprijzen te regelen. Volgens een bericht uit Barcelona heeft de regoering dertien anarchisten verbannen. De burgemeester, twee wet houders, acht leden van den gemeen teraad, een gemeente-secretaris en ver scheidene gemeente ambtenaren uit ver schillende plaatsen zijn van hun func- tiën bij regeeringsbesluituitgesloten. Uit de Stille Zuidzee komen berich ten van gruwelijke feiten. Kapitein Lindsay, gezagvoerder van het Engel- sche vaartuig „Rabaul", werd door wil den aan de Nieuwe Hebriden met spie sen en knodsen gedood. Evenzoo ver moordden ze tien man van de equipage, waarna ze het vaartuig te Molicolo ver brandden. Eenige mannen van de Franschekits „Guadeloupe" vielen dezen kannibalen in handen en men heeft niets meer van hen vernomen. De in- landsche bevolking vauDuitsch Nieuw- Brittanje is in volslagen opstand. Het gouvernementsvaartuig „Seestern", dat politie-dienst deed in den archipel, is reeds sedert 3 Juli vermisten alle hoop is opgegeven het terug te zien. Door dit ongeluk zijn de leden van de Duit sche expeditie voor de grensquaestie van Nieuw-Guinea, zes weken te Adolfs- haven geweest zonder voedsel. Zij ont- mij gesproken had zulk een teedere gevoe lens bij mij had opgewekt, mij in de ooren, doch thans zoo vreemd, zoo koud en pro zaïsch duidelijk: „Nog één woord, voor het te laat is „Ik zag haar verwonderd aan. „Medelijden begeer ik niet, ging zij voort. Liever sterf ik. „Ontzet, doodelijk beangst, riep ik uit: „Frederike, wat zeg je? Welk eeD vreemde „Ik voleindigde den zin niet; meenende haar verkeerd verstaan te hebben wilde ik haar niet ontstellen door aan te dringen op een verklaring, die ik voor onmogelijk hield. „Maar helaas, ik had maar al te goed verstaan. „Wanneer ge mij slechts door medelijden gedreven hierheen hebt gevoerd, vervolgde zij, dan Het is nog tijd; nog heb ik den drempel van dit huis niet overschreden. „Het bloed ziedde mij in de aderen en onstuimig klopte mij het hart. „En als een kind, dat des te heftiger schreeuwt, naarmate de angst zich er meer van meester maakt, snauwde ik, .die nim mer in staat was geweest mijn driftig tem perament te bedwingen, haar op heeschen toon toe „Wat, voor den duivel, doe je toch voor zonderlinge vragen Denk je bijgeval, dat ik uit louter medelijden mijn vrijheid uit het venster werp? „Nauwelijks echter waren deze woorden mijn lippen ontvloden of ik schrikte over hun verregaande, aan lompheid grenzende ruwheid. Ik schaamde mij over mijzelf, berouwvol wierp ik mij aan haar voeten neder en verborg snikkend mijn hoofd in de plooien van haar kleed. „Toen boog zij haar beeldschoon gelaat naar mij toe en trok mij aan haar hijgen den boezem. „Ik ben een arm, verweesd meisje, dat snapten aan den hongerdood door het eten van inlandsche aardvruchten, tot dat zij verlost werdeD. Kapitein Scott, die de leider is ge weest van de Engelsche Zuidpool-expe- ditie met de Discovery (1900—'04), zal in Juli a.s. een nieuwe Zuidpool-expe- ditie ondernemen. Een hoofddoel der expeditie zal naast de bereiking der Zuidpool zijn, het Edward VII-land te exploreeren. De kosten der expeditie zullen naar schatting 40,000 pond bedragenen Scott heeft een oproeping gericht om steun tot zijn landgenooten. De meeste dagbladen steunen, de oproeping met warmte. Geweldige regens hebben in Engelsch Indië een overstrooming veroorzaakt die het dorp Kunloo bij Kasauli heeft weggemaaid. Twaalf inlanders kwamen om. Een Engelsch dragonder werd te Kasauli met paard en al onder een aardstorting bedolven. In het Duitsche dorp Luppa-Dubra, heeft een boerin haar 45-jarigen man doodgeschoten. De man had wegens een misdadigen aanslag op zijn eigen 16-jarigö stiefdochter 7 jaren tuchthuis straf. iDtusschen had zijn vrouw hare boerderij geheel alleen beheerd. Sedert zijn terugkeer in Maart van dit jaar beschimpte hij gedurig zijn vrouw en kinderen op de onverdragelijkste wijze, en eischte gedurig de afgave van een spaarboekje met 1200 mark, dat aan zijn stiefzoon behoorde. Toen hij Zondagavond 't boekje weer opeischte en zijn vrouw weer mishan delde, greep zij een revolver en joeg hem een kogel door het hoofd. Hij was op slag dood. De vrouw is aangehouden. Te Doornik is Zondag een tweede ernstige ongeval gebeurd, hoewel ge lukkig niet met doodelijken afloop. Tegen 3 uur in den middag ging van Damme uit Rijssel in zijn vliegtoestel zitten, vloog en toen hij een 15 meter hoog was, viel hij onverwacht op den grond. Van Damme werd ernstig gewond. In het hospitaal opgenomen, werd een ernstige hoofdwond geconstateerd, ter wijl het rechterbeen op twee plaatsen gebroken was, zoodat de beenderen door het vleesch heenkwamen. Onder het publiek heerschte tijdens het ongeval groote verwarring. Angstwekkend nieuws komt er uit Fransch-Kongo. Van verschillende kan ten hoort men van verzet, ook in Mid- niets het hare kan noemen. En jij „Even hield zij op. Toen ging zij voort, fluisterend met zoete, bevende stem „Ik wil het gaarne gelooven, dat je mij liefhebt Het is ook zoo schoon dit te geloovenVergeef mij mijn dwaze vraag „Wederom zweeg zij en keek mij toen doordringend aan met haar tooverbïik. „Zie, wanneer ik het niet kon gelooven, dan zou ik nog dezen nacht verdwijnen je zoudt me nooit terugzien, nooit weder- gevonden hebben. „Trots alles, ondanks je zelf, zou ik je wedervinden riep ik uit. „Daarop trok ik haar onstuimig mede naar het kleine bankje en koortsachtig kwamen de woorden mij van de lippen „Al waart ge gevlogen tot aan de sterren, die glinsteren in het sombere zwerk ik had je naar omlaag gehaald om mij toe te behooren tot in alle eeuwigheid. „Zij schudde het schoone hoofd, zoodat haar lange blonde lokken mij het gelaat streelden en liet nu eerst de teugels van bet paard los, die zij nog steeds in de handen had gehouden. „Zij wees naar boven en fluisterde, bijna onhoorbaar „Wie dai,r eenmaal is kan niemand meer naar omlaag halen. „Thans sloeg zij voor de eerste maal haar armen om mijn hals en hield mij bijna hartstochtelijk omstrengeld, en liet zij haar hoofd op mijn borst zinken. „En zachtkens ruischte de nachtwind tnsschen de breede takken der eeuwenoude linde boven onze hoofden, de bleeke stralen der maan speelden over het puntige dak van mijn huis, ons huis, en van tijd P t tijd flikkerde aan den horizon het weerlicht „Stil was het ver in de roDdte, slechts het eentonig murmelen van de bron achter het huis drong tot ons door, en de kreet van een hert, diep in het woud DOOR Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1909 | | pagina 1