el Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Adverteeren. fien arm Jleisje Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 2938. Zaterdag 23 April. FEUILLETON. 191Ü. voor Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75, franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 7 V, ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag middag 12 uur ingewacht. Eens adverteerde een zeker man Doch slechts één enk'len keer Angstvallig gaf hij plaatsing op, Toen durfde hij niet meer. Nu raast hij, wijl het hem niet bracht De koopers bij 't dozijn „Het adverteeren is maar lak, Hoe kan zoo dom men zijn? De man dacht met een hamersteel Een spijker in te slaan. Dat met een enkel eindje touw Een vlieger op kon gaan. In overpeinzing van het feit Vermagerde de man, En snapte, dat men onbekend Geen zaken drijven kan Want de vooruitgang is voor hem Die daag'lijks adverteert, En dat dit spreekwoord waarheid heeft De man heeft het geleerd. Er wordt op dit oogenblik door den winkelstand zeer geklaagd over de druk kende tijden, en 't is niet tegen te spre ken dat hiervoor zeker reden bestaat; er heerscht eene algemeene gedrukt heid, die nog verhoogd door de groote werkeloosheid die in ons geheele land heerscht, natuurlijk op den winkelier terug slaat door de verminderde koop kracht van het publiek. Toch is het verkeerd gezien van den winkelier, wanneer hij meent dat hij zijn verkoop-artikelen thans minder onder de aandacht van het publiek be hoeft te brengen. Adverteeren, natuurlijk in redelijke mate is een post, welke op het budget van elke koopman behoort voor te komen. De man van kennis en onder vinding is er van overtuigd, dat hij gerechtigd is een deel van zijn bedrijfs kapitaal voor advcrtenlie's te besteden. Dikwijls hoort men beweren: „ze kennen me wel; of: goede waar be hoeft geen krans, doch die zoo rede neeren, geven blijk niet op de hoogte te zijn van hun tijd, vergeten het gul den spreekwoord dat ons leert „de bakens te zetten naar het getij". De tijd dat goeden wijn geen krans be hoefde is voorbij, omdat er tegenwoor dig te veel goeden wijn verkrijgbaar is, zoodat elk wel gedwongen is, de hoedanigheden op z'n voordeeligst te doen uitkomen daarenboven zijn het juist die kooplieden die werkelijk goede waar leveren die het meeste succes be reiken met reclame, omdat zij naast de clientèle, die zij door stelselmatige re WILHELMINA HEIMBURG. 27) Moritz zweeg nog altijd. „Elze," zeide hij eindelijk en hij voelde hoe banaal datgene was, wat hij zeide „maak u zelve het leven niet zoo vreeselijk zwaar; ga eens na hij begon met de handen op den rug voor haar op en neer te wandelen „als men ouder en kalmer wordt, dan denkt men zoo geheel anders over hartsaangelegenheden en huwelijken uit liefde, ja, wat wilde ik ook zeggen Elze, ik zou er toch nog eens over nadenken. Zij antwoordde niet terstond en wischte hare tranen af. „Nu Moritz," zeide zij ten slotte, „dan verzoek ik u slechts om één dienst: vraag tante Ratenow, dat zij vandaag n8g geen beslissing van mij eischt. En gij, Moritz, vergeef mij dat ik u lastig viel." Zij wendde zich om en ging heen. Nu had zij niemand meer, nu stond zij geheel alleen; allen waren boos op haar, omdat zij een onbezorgde toekomst, een gemakkelijk leven, de benijdenswaardige positie eener rijke, jonge vrouw versmaadde om een reden, die misschien belachelijk was in het oog der wereld, maar toch heilige ernst voor een rein vrouwenhart. Maar haar vader, die oude, eenzame man! zeide een stem in haar binnenste, de eenige die tot toegeven pleitte. „Neen," zeide zij echter clame winnen en behouden, deze nog verdubbeld zien zullen door hun re commandatie. Maar, zooals reeds gezegd, adver teeren moet stelselmatig geschieden. Zoo maar te hooi en te gras annon ceeren heeft niet den minsten zin. Menig winkelier plaatst eens een advertentie, in de hoop 't er bovenop te halen, maar dit is slechts verlies op verlies stapelen. In de voorste rijen van hen, die geen succes hadden bij reclame, staan zij, die het slechts een paar malen deden. Een feit is het echter, dat er in deze streken te weinig geadverteerd wordt. Maar juist deze wetenschap moet voor den koopman, die een goeden kyk heeft op zaken een reden zijn, om van de zwakheid zijner concurrenten gebruik te maken, te profiteeren van hunne non-activiteit. Juist nu heeft hij gele genheid om waar anderen het niet doen, zijn waren met des te meer klem onder de aandacht van het publiek te brengen, meer dan in tijden van voor spoed, wanneer ieder adverteert. Welis waar zal hij niet altijd onmiddellijk voordeel putten uit zijn adverteeren, evenmin als de landman die heden zaait, verwachten kan reeds morgen den oogst binnen te halen, maar op den duur zal hij ervaren, dat het geld uitgegeven voor doelmatige reclame, verveelvoudigd tot hem wederkeert. Door steeds en altijd door, door pak kende reclame, de aandacht op z'n zaak te vestigen, zal hij z'n doel be reiken. Door pakkende reclame! Daarin zit juist het gewicht! Goed adverteeren is een kunst die lang niet iedereen ver staat! De meeste kooplieden besteden aan hun annoncen te weinig tijd, en daarin zit juist de fout. Een annonce moet met zorg gesteld worden, wil ze vrucht afwerpen. In Engeland en Ame rika, waar men de kunst van reclame te maken meer dan ergens anders ver staat, zijn de kooplui zoozeer doordron gen van het nut van adverteeren, dat vele zaken een speciaal daarvoor aan gesteld persoon hebben, die, in het genot van een ruim salaris, speciaal belast is met het uitdenken van pakkende reclame. Yoor elk nieuw artikel, dat onder het publiek moet komen, weten die lie den, natuurlijk meesters in hun vak, goede annonces samen te stellen. Dik wijls met behulp van cliché's soms ook door één woord, een letter weten zij de nieuwsgierigheid van het publiek op te wekken. halfluid, „ik heb hem niet lief, ik zou hem en mijzelf bedriegen. Na het diner, dat buitengewoon stil ver liep, was de Bennewitzer terstond vertrokken en had mevrouw Van Ratenow zich op haar kamer teruggetrokken. Moritz die zijn moe der te spreken gevraagd had, bleef zoolang bij haar, dat Frieda ongerust werd en na eerst een weinig aan de deur geluisterd te hebben, trad zij onverwachts binnen. Mevrouw van Ratenow zat als altijd kalm te breien, terwijl Moritz met groote schreden het vertrek op en ne9r liép; hij zag er zeer opgewonden uit. „O", riep het kleine vrouwtje, „wat is er gebeurd? Moritz lijkt wel een wild dier!" „Ik ben het eenvoudig niet met mama eens, Frieda." „Zoozeide zij spottend, „dat is wel iets zeldzaams," „En ik beweer, dat men moet volhouden," verklaarde mevrouw Van Ratenow, „er zijn altijd menschen die zich tegen hun geluk verzetten, evenals een ziek kind tegen ge neesmiddelen." „En ik beweer, moeder, dat het bij ons geen gebruik is, een vrouw te koopen riep hij opstuivende, en zijn eerlük, goedig gezicht werd rood van toorn. „Vrij moet zij in haar keuze blijven. En ik voor mij vind het laag dat een meisje trouwt, alleen om een verzorger te hebbenMet fonke lende oogen stond hij voor zijn moeder. De oude dame bleef zeer kalm. Moritz was altijd een weinig een dweeper geweest, dat had hij van zijn vader, en haar jongen wist volstrekt niet wat een ellende het leven opleverde voor een onbeschermd arm meisje. „Ik kan haar natuurlijk niet naar de Want ze weten maar al te goed, dat Jan Publiek nieuwsgierig is en die nieuwsgierigheid wil bevredigen. Een voorname factor bij adverteeren is het opgeven van prijs. Menigeen denkt wel, dat als de lezer door de annonces be lang gaat stellen in een of ander artikel, hij dan den prijs wel zal vragen, maar in den regel doet hij dat niet, omdat men nu eenmaal niet spoedig besluit tot schriftelijk prijsopgave vragen. Bovendien is menig kooper schuchter om den winkel binnen te gaan, om naar den prijs te vragen, omdat dikwijls de vrees voor zit, dat het artikel duurder zal zijn dan hij of zij zich voorgesteld had en dit, eenmaal in den winkel zijnde, toch koopen. Adverteeren is een belangrijke factor om zaken te drijven. Buiteniaad. Uit Caracas wordt gemeld, dat presi dent Gomez, van Venezuala, volgens de bepalingen van de nieuwe Grondwet, afstand van het presidentschap heeft gedaan. Men twijfelt echter niet aan zijne herkiezing. Volgens een bericht uit Moskou, is in de Oespenski-kathedraal in het Kreml van een oud Maria-beeld een juweelen sieraad gestolen ter waarde van eenige honderdduizenden roebels. Nadere berichten stellen vast, dat de geroofde kostbaarheden pl.m. 1,000,000 roebel waard zijn. Alleen de gestolen kleedij der heiligen-beelden wordt op 200,000 roebel geschat. Een groote sma ragd versierde den gestolen nimbus. Ook bij drie andere heiligen-beelden zijn de brillanten uitgebroken. Te Liegnitz heeft de rechtbank Woens dag een werkman Neudeok wegens op lichterijen tot een jaar gevangenisstraf en drie jaar verlies van eererechten veroordeeld. Op het oogenblik, dat het vonnis werd uitgesproken, greep hij een stoel en wierp dien naar den officier van justitie. Met een tweeden stoel sloeg hij op de dienaren van het gerecht en de politie in. Men had veel moeite, om den man baas te worden. In de staking van de ingeschrevenen der Marine te Marseille is nog geen verandering gekomen. Het scheepvaart verkeer geschiedt geregeldde postboden vertrekken met volledige bemanningen, die, waar noodig, aangevuld worden met marinepersoneelde ingeschrevenen te Bordeaux hebben reeds besloten het werk te hervatten. Te Leipzig is ook een groot zeden- kerk slepen en Hegebach is er de man niet naar om door bedelen een vrouw te be komen," was het antwoord. „Wat gij zegt, mijn jongen, klinkt heel mooi als men de noodige middelen bezit. Gij weet zelf wel, theorie en practijk zijn twee geheel verschillende zaken. Ik heb dat onderwerp dezer dagen reeds te dikwijls behandeld, ik spreek er niet meei over. Ik heb het goed gemeend. Mijn grootmoeder was gewoon te zeggenLiefde Liefde is grootendeels inbeelding!" Ik heb meisjes genoeg gekend, die om den eerste, dien zij niet konden krijgen, wel in het water wilden springen, om bij den tweede te erkennen, dat deze eerst de ware, de rechte, de eenige geliefde was. Het is belachelijk van u, Moritz, maar gij verkondigt een meening als een door liefde verblind jong meisje of als een half krankzinnige oude vrijster. „Gij weet, moeder, dat ik het ondanks uw geredeneer, toch niet met u eens word. Komaan, Frieda, spreek ook eens een woord voor de eer van uw geslacht!" „Maar ik weet nog niet eens waarover gij twist hebt," zeide de jonge vrouw verlegen. „Hegebach heeft vandaag aanzoek om Elze gedaan en zij „Om Elze?" Vol verbazing vlogen hare blikken van Moritz naar hare schoonmoe der, die druk zat te breien. 't Is dus waar!" En zij lachte luid. Deze uitbarsting ontstelde hem. Wat be- teekende dit krampachtig lachen, dat half schreien leek? Dikke tranen biggelden tenminste langs hare verbleekte wangen. „En gij hebt het haar natuurlijk afge raden, Moritz vroeg zij onder haar lachen door. schandaal, in den trant van dat van Bremen, aan het licht gekomen. Eenige heeren hebben ijlings een buitenlandsche reis ondernomen, andere zijn op het parket geroepen en daar gehouden, of schoon zij alle schuld loochenden. Bood- schapsjongens hebben tegen hen ge tuigd. Hoe in de Zwitsersche republiek werkloosheid bestreden wordt: Te Witzwyl, in het kanton Bern, be staat sedert veertien jaren een kolonie voor werkloozen, waar werk-onwilligen worden genoodzaakt zich te beteren, uitgaande van de stelling: „die niet werkt zal niet eten." Ook dronkaards en lieden, die hun gezinnen verlaten, verwaarloozen of slecht behandelen, worden er aan 't werk gezet. De re geering zendt er dus niet alleen bede laars en landloopers heen; het is een herstellingsoord voor geestelijke zwak ken, geen verbeterhuis voor misdadi gers. Ambachten worden er geleerd, maar hoofdzakelijk landarbeid verricht, alles onder streng toezicht. Verder is alles er op ingericht om de stichting met eigen krachten te onderhouden. Men heeft er een eigen gasfabriek, waterlei ding en electriciteitsfabriek. Ten hoog ste 200 personen worden er tegelijk toegelaten, die natuurlijk straf oploopen zoo ze weigerachtig zijn te werken; het aantal gestraften is echter gering. Al komen niet alle kolonisten terecht, toch verlaten ze allen de inrichting onder den indruk, dat zij in een staat leven, waarin het geen mode is om op een andermans zak te leven. Het zware werk in deze kolonie i* juist voor deze menschen zóó afschrikkend, dat ze dan maar liever vrijwillig eenig werk verrichten, dan de kans te loopen naar de kolonie teruggezonden te worden. Een praktische oplossing van een voornaam deel van het werkloozen- vraagstuk, welke algemeen de aandacht verdient; ook ten opzichte van onze woonwagen-bevolking. Volgens een te Konstantinopel ont vangen telegram heeft een officier van een Fransche post in Kawar aan de grens van Soedan een Turksche kara vaan laten aanhouden en meer dan twintig kameeldrijvers, die tot den roof- zuchtigen stam der Tiboe behoorden, laten dooden. De Porte heeft aan haar gezant te Parijs opgedragen wegens dit voorval een vertoog tot de regeering le richten. Dezer dagen heeft in een lucifers fabriek te Szegedin, Oostenrijk, een hevige ontploffing plaats gehad. Bij het onderzoek is aan het licht gekomen, dat deze ontploffing een gevolg is van de nalatigheid der directie, die een „Afgeraden Neen, Frieda, integendeel ik heb beproefd haar de noodzakelijkheid van dezen stap duidelijk te maken, maar het heeft mij later gespeten." „Natuurlijk." De jonge vrouw lachte niet meer. „Ik weet ook niet, hoe het zonder Elze van Hegebach op het kasteel zou gaan." „Wat bedoelt gij daarmede klonk de stem der oude dame opeens. „O, niets mama; Moritz heeft mij wel begrepen." „Tot mijn spijt niet, Frieda," antwoordde hij bedaard. „Maar ik wel!" Mevrouw van Ratenow stond voor haar schoondochter. „Ik heb veel geduld met u gehad, kind, met de luimen en grillen waarmede gij het ge heele huis tyranniseert, ik heb u altijd verontschuldigd, omdat ik dacht, dat gij uw man hartelijk lief had t. „Dat hij zich door u liet plagen, was zijn zaak, hij heeft het niet anders gewild. Maar als gij het wagen durft hier verhief zij krachtig haar stem „hem ook slechts in uwe gedachten van een laagheid te beschul digen, als gij het wagen durft den goeden naam aan te tasten van het meisje, dat onder mijn dak is opgegroeid Frieda, bij God! dan vergeet ik dat gij de vrouw van mijn eenigen zood, dat gij de moeder zijner kinderen zijt!" „Houd opzeide Moritz, terwijl hij de dreigend opgeheven hand zijner moeder naar beneden trok. Frieda weet niet wat zij zegt, zij meent het zoo niet". De jonge vrouw was doodsbleek op een stoel gevalleneen hartstochtelijke trotssprak uit hare trekken. „Neen," riep zij, „ik meen het niet anders, ik weet, wat ix gezegd heb. Sedert Elze van Hegebach hier in huis is, is hij een noodzakelijke reparatie aan een ketel niet heeft laten uitvoeren. Totdusver zijn 13 dooden gevondeu, bijna uitslui tend meisjes in den leeftijd van 13 tot 17 jaar. Gewond zijn 23 meisjes, van wie vele zeer ernstig. De machinist Wolf is wegens nalatigheid in hechtenis ge nomen. De reactionnaire leiders in Albanië hebben getrneht de troepen te bewer ken, die naar het gebied van het op roer worden gezonden. Ze hebben boden op hen afgestuurd, om hen aan te spo ren toch niet te vechten tegen hun Mohammedaansche broeders die slechts opkwamen voor de handhaving der godsdienstige wet. De reactionnairen hadden minder succes dan indertijd op den beruchten 13den April van het vorige jaar, toen zij het garnizoen te Konstantinopel, althans een groot ge deelte er var, hadden weten om t* praten. De soldaten in Albanië wilden niets te maken hebben met de praatjes der reactionnaire zendboden, die onmid- delijk in hechtenis werden genomen. De Albaneezen hebben zich, om te voorkomen dat zij omsingeld werden, in de bergen teruggetrokken. Zij hebben in het geheel geen gevolg gegeven aan het bevel tot uitlevering der wapens. Er zijn versterkingen gezonden. Men zal de Albaneezen vervolgen tot zij zich overgeven. De vroege lente heeft in Noorwegen overstroomingen veroorzaakt. De vele sneeuw, die er gevallen is, heeft, snel gesmolten, de rivieren buiten de oevers doen treden. Er is veel hout verloren gegaan, de sterke stroom heeft bruggen meegevoerd en op vele plaatsen is het water de huizen binnengedrongen. Iu- tusschen blijft het regenen en men vreest voor erger. Op enkele spoorwegen is het verkeer gestremd of wordt het nog met moeite onderhouden. Men zal zich herinneren, dat kortge leden eenige beelden in het park van Sanssouci beschadigd waren. Het ijverig onderzoek van de politie naar den dader was in den beginne vruchteloos. Nu schijnt men er eindelijk achter gekomen te zijn, wie de beeldenschennis gepleegd heeft. Te Spandau heeft men namelijk het lijk van een kantoorbediende van 28 jaar uit het water gehaald, dien men voor den dader houdt. Hij had op een Zaterdagavond veel bier gedronken en was in den nacht naar Potsdam gereden waar hij in dronkenschap de beelden beschadigde. Toen hij tot bezinning kwam, moet hij bang voor de gevolgen geworden zijn, nog eenige dagen rond gezworven hebben en eindelijk te water gesprongen zijn. Het Engelsche ministerie van land- ander mensch geworden, heeft hij slechts oogen en aandacht voor haar; ik mag het toch wel weten, beter dan gij en de anderen." „Zwijggebood de oude dame zoo waardig, dat Frieda onwillekeurig verstomde. „Wat heb ik indertijd gezegd, Moritz, toen gij aanzoek deed om uwe vrouw en zij wendde zich tot haar zoon„Wordt niet moede haar te leiden, opdat zij u niet de baas worde Nu oogst gij de vrucht van uwe grenzen- looze toegevendüeider zijn vrouwen en kinderen voor wie goedheid als vergif is. En dat is een huwelijk geweest uit liefde! Het mijne was het niet, maar ik heb uw vader geëerd, en zou het nooit gewaagd hebben, hem te beleedigen. Er ontbreekt nu nog maar aan, dat gij haar om vergeving vraagt, mijn jongen!" „Gij weet zeer goed, moeder, dat ik dat niet doen zal," anwoordde hij somber. Maar de oude dame hoorde het maar halfzij was naar hare slaapkamer gegaan en sloot de deur achter zich. „Frieda," zeide hij droevig, terwijl hij zich tot haar wendde, „gij verkeert in een vreeselijke dwaling God weet, grooter smart kondet gij mij niet aandoen!" Zij plukte aan haar zakdoek, terwijl haar oogen vol tranen stonden. „Frieda ga nu heen, bedaar eerst, dan zullen wij later eens kalm praten. Mijn hemel, hoe zijt gij op zoo iets gekomen Hij was bleek, zij moest wel inzien, dat zij den trouwhartigen man ten diepste be- leedigd had, maar zij wilde het niet inzien. Zij stiet de hand terug die hij haar reikte en verliet haastig het vertrek; zij was te diep gekrenkt, was eene te ongelukkige vrouw. UijD VAN alten/" Naar het Duitsch vax (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1910 | | pagina 1