llel Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Boranieierwaard. Ds Stem van iiet Bloei Vrije beroepen voor Vrouwen. J? Uitgever: L. J, VEERMAN, Heusden. No. 2959. Woensdag S Juli FEUILLETON. 191Q »sr UftD VAN ALTEN^ VOOR Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75, franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Ad verten oiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 71/» ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag middag 12 uur ingewacht. Het kiezen door vrouwen van een beroep waarbij ongestoorde uitoefening ook na huwelijk mogelijk big ft, zal belangrijk worden bemoeilijkt, wanneer wet wordt het ontwerp, door den mi nister van Binneolandsche Zaken inge diend, en beoogende gehuwde onder wijzeressen en gehuwde vrouwelijke Rijksambtenaren de uitoefening van ambt en beroep te ontzeggen. Artikel I van dit ontwerp luidt „Vrouwelijke Rijksambtenaars die in het huwelijk treden worden met ingang van den dag van haar huwelijk eervol uit '8 lands dienst ontslagen". Een uitzondering wordt gemaakt a. wanneer de vrouw den 45 jarigen leef tijd heeft bereikt, b wanneer haar werk verricht wordt in de echtelijke woning of in een ruimte die daarmede in ver binding staat. In de Lager-Onderwyswet worden voorts een aantal wijzigingen voorge steld om de gemeentebesturen te nopen eenzelfde gedragslijn tegenover hun on derwijzeressen te volgen. Voor haar geldt dat zij in functie kunnen blijven als zij 45 jaar zijn, of wanneer zij minder dan 10 uur per week les geven. Art. 4 eindelijk b -paalt, dat de wet in werking treedt op den dag harer afkondiging, en niet behoeft te worden toegepast ten aanzien van in dienst zijnde ambtenaressen of onderwijzeres sen, die binnen drie maanden na haar inwerkingtreden in het huwelijksbootje stappen. Deze laatste vrij ruime overgangs bepaling is gesteld „omdat de voorbe reidselen voor een huwelijk van betrek kelijk langen duur plegen te zijn". Toch wordt door de facultatieve for muleering van art. 4 (in het woord behoefc) de bevoegdheid erkend om in elk geval, ook al is de overgangsbepa ling op haar van toepassing, ambtena ressen en onderwijzeressen te ontslaan. „Waar ontslag bij huwelijk reeds ge bruik was of van te voren aangekon digd, zou de wet anders een geheel ongemotiveerde bevoorrechting mee brengen". Aldus de memorie van toelichting, waaruit we nog citeeren dat het ontwerp steunt op het door het tegenwoordige Kabinet beleden beginsel, dat als regel aanneemt, dat de huwende ambtenares niet in haar ambt kan worden gehand haafd. Een tegenovergestelde gedragslijn THEO VON BLANKENSEE. 7) Een paar minuten later werd er hard op de deur van het bureau geklopt, welke tevens terstond geopend werd. Daarna kwam er een agent van politie binnen. De ervaren commissaris wierp van terzijde een vluch- tigen blik op hem, waarop deze, middeler wijl rustig aan 't werk blijvende, zei: „Haal Loder Thomas, die dezen nacht opgepakt is, eens hier!" „Tot uw dienst!" De politieagent verdween. Langzamerhand kwam er op het gevan genisplein een heele drukte. Een gerammel van sleutels, geroep, en daarna hoorde men het geluid van zware schoenen op den ge- plaveiden vloer. Malchus lette daar niet op. Hij hoorde deze geluiden iederen dag, zoodat hij er aan gewoon was geworden. Maar nu schoof hy de papieren ter zijde en stond op, om zich naar het raam te begeven en de gordijnen op te trekken, onderwijl halfluide binnensmonds maar toch duidelijk verstaanbaar mompelende: „Nu begint de strijd om 't leven. Wie zal het wel 't langste uithouden. Hij, die zijn leven verdedigt, of ik, die een misdaad te straffen heb Malchus haalde diep adem. Hoe velen hadden er reeds in deze kamer aan dat kleine tafeltje gezeten en zich in lokt als het ware uit tot het bezigen van middelen om het huwelijk kinderloos te doen blijven. Immers aan het intreden van zwangerschap zijn als regel gevol gen verbonden, welke de finantieele positie der echtgenooten ernstig be dreigen. „In beginsel zegt de minister verder ware er Datuurlijk veel voor te zeggen, dat de gemeente, en wel licht ook provincie en waterschap tegen over al hare vrouwelijke ambtenaren in denzelfden geest handelden. Toch kan, althans voor het tegenwoordige worden volstaan met de categorie van gemeenteambtenaren, wier bezoldiging voor een groot gedeelte door het Rijk wordt betaald en wier taak een gebied bestrijkt, dat onder de souvereiniteit van het hooger gezag is gesteld". Het komt ons voor dat een derge lijke wet, zich grondende op zedelijk- heidseischen en op de belangen van den 6taat bij de geboorte en opvoeding van kinderen, in de praktijk niet aan de blijkbaar daarvan gekoesterde ver wachtingen zal baantwoorden. Als ge volgen voorzien wij een uitstel van vele huwelijken, „koperen" en „zilve ren" vrijages, daardoor ontevredenheid bij de betrokkenen, die, als zij wagen op het ontoereikende salaris van den man to trouwen, veeleer zullen komen tot het toepassen van middelen voor 't klein houden van het gezin, dan zonder deze wet. Vermeerdering van geheim gehouden verbintenissen zonder huwelijk zullen eveneens aan zulk een wet niet vreemd zijn. Intusschen vestigt het ontwerp, waar tegen we heftigen tegenstand verwach ten uit de belanghebbende kringen, weer eens de aandacht op het vraag stuk van het kiezen van beroepen door vrouwen. Zij worden meer en meer gedrongen naar het terrein der „vrije" beroepen, waar zij niet afhankelijk zijn van de overheid. In het tijdschrift Belang en Recht hel orgaan der vereeniging Thugatêr, wijst de redactrice Henriette Goudsmit allen die voor de toekomst van jonge meisjes te zorgen hebben, in dit ver band op den handel. Laten zegt zij de vrouwen een bestaan zoeken in agentuur- en commissiehandel, in grossiers-of detail zaken, niet als kantoorbediende, maar als de zaak drijvende persoonlijkheid. Het vak is, bij wat energie en ver een schijnbaar onschuldig gesprek moeten verdedigen tegen de zwaarste beschuldigin gen? Het was altijd een ongelijke kamp geweest. De aanklagers waren steeds in het bezit van meer of minder bezwarende be wijzen, meestal ook had hij de handigheid den aangeklaagde door een kruisverhoor zoodanig in lie war te brengen, dat deze zich tegen wil en dank gewonnen gaf. Maar steeds was het een harde worsteling, en niet altijd gaf de aangeklaagde toe. Toch was het grootste getal dergenen, die aan dit tafeltje rekenschap hadden moeten af leggen, schuldig bevonden. Of zij het inderdaad waren? Of zouden zij niet door de ongunstige omstandigheden alleen schuldig zijn? Andermaal hoorde Malchus hard op de deur kloppen. Een agent kwam binnen, en achter dezen in het gevangenispakje Loder Thomas. De commissaris wenkte den laatste aan het tafeltje plaats te nemen. Deze ging zitten, achter hem stond de agent. Men kon op het gelaat van Thomas maar al te zeer diens groote zenuwachtigheid lezen. Hij was reeds vaker in deze kamer geweest, hij wist we) wat hier beslist zou worden, ook kende hij den commissaris Malchus maar al te goed, en hij kon zich dus verzekerd houden van een harden, verbitterden strijd. Hield hij zich zelf voor schuldig? Dat zou niemand op zijn gezicht hebben gelezen. Malchus hield zijn handen kruislings op den rug en liep met haastige schreden op en neer. Hij sprak geen woord, maar wierp slechts af en toe een onderzoekenden blik op den gevangene. Deze achtervolgde met loerende blikken iedere beweging van zijn gehaten tegenstander. stand, winstgevend en zeker gezonder dan het zittend kantoorleven, waartoe zooveel vrouwen en meisjes thans haar toevlucht nemen. De vooropleiding be hoeft niet kostbaar te zijn; honderden mannen slagen in een dergelijken werk kring, die geen ander onderwijs hebben genoten dan wat op een school voor Uitgebreid Lager Onderwijs te krijgen istijdens een volontair-stadium in een handelszaak nemen ze dan nog les in handelscorrespondentie, in moierne talen en boekhouden. Het groote bezwaar voor jonge meis jes, om iets te beginnen in die rich ting, acht de schrijfster het feit dat er bedrijfskapitaal noodig is om het liedje uit te zingen. Immers voor meisjes is van de ouders in den regel veel minder fioancieele steun te wachten om ze een behoorlijke positie te doen innemen, dan voor jongens. Daarom is volgens mej. Goudsmit, de stichting van een fonds, waaruit aan daarvoor geschikte vrouwen tegen matige rente en bij aanbieding van garantie, gelden kunnen worden ge leend, om tot de uitoefening van een „vrij" beroep te komen, een dringende eisch der tijden, in het belang van een gezonde ontwikkeling van het femi nisme. Uit dat fonds zouden ook gelden verstrekt kunnen worden voor de op richting van onderwijsinrichtingen, met vrouwon als directrice, gelden voor in stallatie van vrouwelijke tandartsen, doctoren, apothekers, advocaten, winke liersters, agentessen, reizigsters, enz. De schrijfster verwacht van velen daadwerkelijken steun voor de verwe zenlijking van dit denkbeeld, dat h. i. het eenige doeltreffende middel is, om de reactie tegen de ontluikende energie van de vrouw te brekeu en onschade lijk te maken. Zij roept het Nationaal Bureau voor Vrouwenarbeid te Den Haag op om in deze de leiding te nemen, en een oproep tot steun door het gansche land te doen weerklinken. Als voorstanders van de ontwikkeling der vrouwen tot oeconomische zelfstan digheid, meenden we goed te doen het sympathiek denkbeeld van Mej. Goud smit in korte trekken hier weer te geven en zoodoende te steunen. die gereed staan, nu zelfs niet meer ten dienste van Antwerpen stellen wil, en dat zij die te Gent zal gaan aan bieden. Nog is hun vraag aan den Gentschen gemeenteraad niet weggestuurd, of daar laat schepen Anseele reeds weten, dat zij zich de moeite kunnen sparen, verdere stappen aan te wendenwant dat de socialisten, die mee in het bestuur zitten, vast b?sloten zijn, hun aanbieding af te wijzen: en tevens komt bericht van de Gentsche havenwerkers, dat zij zich even krachtig als de Antwerpsche verzetten zullen tegen iedere poging die gedaan zou borden om de exploitatie van graan- zuigers aan een private maatschappij toe te vertrouwen. KulteuSand. Aangaande de graanzuigers schrijft de Nieuwe Gazet: In haar orgaan Neptune doet de Maatschappij der Elevatoren aankon digen, dat zij haar twee machienes, In de Fransche gemeente Pagny aan de Maas, op veertien kilometer afstands van Commercy, heeft zich een aller treurigst drama afgespeeld. Een huis vader, Boivin geheeten, die door zijn vrouw in den steek gelaten was, heeft zijn vijf kinderen geworgd en zichzelf opgehangen. Boivin was twee-en-veertig jaar, zijn oudste dochtertje dertien, de anderen kinderen negen, zeven, vier en drie jaar oud. Het gezin der Boivins leefde heel gelukkig. Eenige dagen ge leden was plotseling de vrouw verdwe nen. Ze bleek er van door te zijn met den kostganger, een man van twee-en- dertig jaar. Boivin was als gebroken onder de ontrouw zijner vrouw; hij bleef alleen met de vijf kinderen. Het meisje van dertien jaar deed zoo'n beetje de huishouding, maar natuurlijk ging het ellendig in het gezin, temeer daar Boivin, die aan de post was, weinig thuis kon wezen. Donderdag bleef het huis van Boivin geslotende burge meester van Pagny liet de huisdeur openen en toen vond men beneden in hun bedjes de kinderen geworgd; boven op zolder, hing het lichaam van Boivin, bengelend aan een touw, dat om een der balken van het dak geslagen was. Uit gezaghebbende kringen komt het bericht, dat Engeland de Porte er mede in kennis heeft gesteld, dat het oogen- blik nog niet gekomen is om de Kre tenzer kwestie definitief te regelen. Volgens een telegram uit Buenos- Aires, hebben inboorlingen in Zuid- Bolivië den Oostenrijkschen onderzoe kingsreiziger Albert Fric vermoord. De laatste dagen is over de Vereenigde Staten een ware hitte golf gegaan. Uit tal van plaatsen in het Oosten en Midden-Westen, zooals New-York, Phila delphia, Chicago enz. komen berichten van plotselinge sterfgevallen, zelfmoor den enz. Eensklaps bleef de commissaris voor den beschuldigde staan en vroeg, terwijl hij hem vragend aanzag: „Nu?" Loder Thomas rimpelde zijn voorhoofd en antwoordde kortaf en op een brommigen toon „Ik weet er geen steek van!" Andèrmaal begon Malchus zijn wande lingen. „Maar je hebt toch den waker overhoop willen steken 1" Thomas haalde de schouders op en ant woordde: „Daar weet ik niks van. Ik had een brom in. Had men mij maar laten slapen!" „Hm! je mag blij zijn, dat ik je mes afgenomen heb, anders had het wel eens verkeerd voor je kunnen afloopen. Dit is toch jouw mes?" De commissaris liet hem het mes, dat op de tafel lag, zien. Loder keek er even naar en antwoordde „Natuurlijk. Dat heb ik gisteren ook al gezegd". „Hoe lang heb je het mes al?" Loder gaf geen antwoord, maar zweeg peinzend stil. Hij scheen te overleggen, wat hij hierop zou antwoorden. In ieder geval erkende hij dat juist dit mes hem ontzet tend in het nauw kon brengen. Malchus scheen er echter niet op te letten, dat Loder over een antwoord zat te peinzen, maar wachtte geduldig af. „Dat heb ik op de trap gevonden, toen ik in het huis kwam. En toen heb ik het in mijn zak gestoken, want ik kon 't ge bruiken." „Dus je hebt het nog niet lang?" Loder schudde 't hoofd. De grijze oogjes van den commissaris De bekende lange-afstand-zwemmer Fred Record, uit Rochester, zal 30 Juli probeeren om 't Kanaal over te zwem men van Dover naar Calais. Record heeft Holbein bij verschillende gelegenheden zwemmende gevolgd als deze zijn proeven nam. Wolffe is te Calais aan 't oefenen. Het boycotcomité te Saloniki heeft verworpen het rondschrijven van het kabinet, waarbij het comité werd uit- genoodigd een eind te maken aan het boycot van Grieksche schepen en koop waren. Het comité zal het boycot handhaven, totdat de Kretenzer kwestie definitief ten gunste van Turkije is geregeld. Een Corsikaansch schoenmaker met name Andreany en zijn familie leefde in veete met de familie Frigara. De Corsikaansche eer gebood de veete in bloed te delgen. De schoenmaker toog er met een mes op uit en wonde vijf Frigara's levensgevaarlijk, o. a. een kind van tien maanden. Een slachtoffer is al bezweken. bleven onafgebroken op hem gericht, toen hij hem onder 't oog bracht, dat hij gisteren beweerd had, het mes reeds meer dan een jaar gehad te hebben. „Dat heb ik in mijn dronkenschap be weerd!" Thomas zei dit op een gepikeerden toon. „Zoo!" Diepe stilte in de kamer. Men kon wel iederen ademtocht hooren. Dit was de be slissende stilte, die aan den storm voorafgaat. Na geruimen tijd vroeg daarop de com missaris leukweg: „Hoe laat was het, toen je dat huis bent binnengegaan Thomas zweeg andermaal in gedachten. Het had al den schijn, dat hij probeerde om de gedachten van den commissaris te door gronden, om zich daardoor te kunnen verde digen. „Ongeveer twaalf uur!" „Je moet me alles eens precies vertellen hernam Malchus, zich aan zijn bureau neder zettende om eenige noodige aanteekeningen te maken. Na lang aarzelen vertelde Thomas als volgt „Ik heb tot bij elven in de kroeg gezeten. Daar heb ik tien glazen bier gedronken en ben toen de Dachauer en Augustastraat inge gaan. Ik had geen nachtverblijf en omdat daar de huisdeur openstond, ben ik er ingegaan om op den zolder te slapen. Toen heb ik on der aan den trap het mes zien liggen en bij mij gestoken. Daarna ben ik naar boven ge gaan, en ben direct in slaap gevallen, tot mij de waker wakker maakte en mij naar beneden bracht. De rest weet u al." „Maar!" en dit werd op een verbazend langgerekten toon uitgesproken. „Maar kun je ook getuigen opgeven?" Arglistig keek Loder Thomas op. Duitsche bladen waarschuwen i het speculeereu op de Londensche "beurs, waar, volgens hen, de kans op zware verliezen groot is. Zij doen dat naar aanleiding van een aantal zelfmoorden uit de laatste dagen. Zaterdag ging een Berlijnsch bankier met zijn vrouw in een bosch wandelen en schoot eerst haar, met haar goedvinden, en toen zichzelf dood. Hij moest voor specula ties met Londensche makelaars 25,000 pond sterling storten en kon dat niet. Om eenzelfde reden maakte Vrijdag avond een graanhandelaar een eind aan zijn leven. Hij had op de Londensche beurs zware verliezen geleden, en kon den 30en Juni niet aan zijn verplich tingen voldoen. Eindelijk heeft zich Zaterdag te Altona in het gerechtshof een makelaar doodgeschoten, nadat hij wegens bedriegerijen bij het speculeeren tot l1/? jaar gevangenisstraf was ver oordeeld. Met het oog op de dreigende spoor wegstaking in Frankrijk moet de mi nister van oorlog aldaar hebben voor gesteld, naar het voorbeeld v n Italië, de spoorwegen geheel en al onder mi litair beheer te stellen en het gansche militaire spoorwegpersoneel voor ge- ruimen tijd onder de wapenen te roepen. Volgens een bericht uit Cleveland (Ohio) is Maandag 40 kilometer ten Zuiden van Dayton een sneltrein op een goederentrein geloopen. Beide trei nen liepen met een zeer groote vaart op elkander in. De eene machine vloog door een wagen geheel gevuld met „Waarvoor dan?" „In welke omgeving ben je gisteren ge weest?" Er volgde een opmerkelijk stilzwijgen, eer Loder daarop antwoordde. „Ik heb niemand er van herkend!" „Dat is leelijk „Waarom? Ik heb toch niets uitgehaald. Of denkt u soms, dat ik hem vermoord heb?" Het zal wel aan 't licht komen, wie de dader is. Die geschiedenis met dat mes is ernstig. Maar je houdt immers vol, dat jij het beneden aan de trap hebt gevonden?" „Ja!" antwoordde hij met de meeste beslistheid. Het lag onder aan den voet van de trap. Ik zag het mes blinken 1" „En hoe laat zal dat zoo geweest zijn?" „Ja, ik denk zoo ongeveer twaalf uur." „Goed. Nu nog een vraag. Is er soms iemand dien je verdenkt, of heb je soms iets bizonders waargenomen?" Loder schudde van neen. „Dus niemand?" vroeg de commissaris, die Loder zoo eigenaardig vragend aankeek, dat deze er op,attent werd, en met loerenden blik om zich heen zag, alsof hij vragen wilde, wat daar weer achter zou zitten. Andermaal vroeg de commissaris: „Dus je hebt niets bizonders gemerkt en ook op straat niets verdachts gezien?" „Daar moet ik eerst eens over denken! Ik was een beetje aangeschoten!" klonk het aarzelend van de lippen van Loder Thomas. „Denk er maar eens goed over!" zei Malchus tot hem. „Ja, ik meen, dat er net iemand uit het huis kwam geloopen, toen ik van den kant j der Augustastraat kwam. Er hing zoo'n j dikke mist DOOR Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1910 | | pagina 1