el Land van lleusden en Allena, de Langstraat en de Bouelerwaard.
lie Stem ra bet Bloei
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 2972. Zaterdag 20 A ugustus.
OPENLUCHT BEHANDELING.
FEUILLETON.
',fer UiJD VAM ALT^
VOOR
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75,
franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
191Q.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 77* ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag
middag 12 uur ingewacht.
Evenals de visch door water, is de
mensch steeds door lucht omgeven.
Toch kan men eigenlijk niet meer
zeggen, dat het menschelyk lichaam
in de lucht lseft. De door de bescha
ving ingevoerde kleeding en verschil
lende andere omstandigheden hebben
de menschelyke huid zoodanig veran
derd in haar functie, dat men ziju ge-
heele corpus niet ongestraft meer bloot
kan stellen aan de buitenlucht, ja zelfs
zijn er menschen met een zoo gevoelige
of liever gezegd verweekte huid, dat ze
zich zelfs niet zonder kleeding in een
kamer kunnen bevinden zonder koude
te vatten. De huid heeft immers niet
meer de functie te vervullen, die zij zou
hebben in den natuurlijken staat, n.l.
het lichaam te beschutten tegen te groot
warmteverlies. Dat is geheel overge
nomen door de kleeren. Alleen het
gelaat en de handen moeten nog weer
en wind trotseereD, de rest is op non
activiteit.
Gelukkig gaan er in de laatste jaren
stemmen op, om de huid weer krachtig
te maken. Men heeit ondervonden, dat,
wanneer de huid verweekt was, en slecht
haar plichten tegenover het overige
lichaam vervulde, het organisme bloot
stond aan allerlei kwalen, terwijl bleek,
dat menschen, die minder zorgvuldig
gekleed waren, veel minder last hadden
van al die onaangenaamheden. Het was
dus zaak, die huid te gaan „harden".
Dit trachtte men te bereiken, door zich
in het water te begeven; koudwater-
douches enz. moesten het verlorene te
ruggeven. Kinderen werden, wanneer
ze nauwelijks het levenslicht hadden
aanschouwd, onmiddellijk in koud water
gedompeld, zonder dat er bij gedacht
werd, dat het kinderlijk organisme nu
heelemaal andere eischen stelde. Integen
deel, men oordeelde, hoe vroeger ge
hard, hoe beter. Ook volwassen men
schen wierpen zich met woede op en
in het water, en meenden zoo hun go-
stel krachtiger te maken. Dat er bij
deze overdryving teleurstelling moest
volgen, is vanzelfsprekend. Koud water
of liever waterbehandeling in 't al
gemeen, moge op verstandige manier
toegepast, ia vele gevallen gunstig effect
geven, men moet toch altijd daarbij
bedenken, dat het niet het natuurlyke
millieu is, waarin de huid getracht
wordt natuurlijk te maken. Dit is veel
te veel over 't hoofd gezien. Jaren
heeft het geduurd, al vorens men bedacht,
THEO VON BLANKENSEE.
IX.
(19
Den volgenden dag was Simon Mandl
reeds des morgens om 9 uur in de restau
ratiezaal om zijn ontbijt te gebruiken.
De kellner had weer een tijding voor
hem, daar hij haastig naar hem toekwam.
Simon vroeg dan ook onmiddellij
„Wel? Is er nieuws?"
„Nu ben ik er achtergekomen, mijnheer!
De cheque was afgegeven op de Beyersche
„Vereinsbank" en is bij een harer filialen
hier ter stede gepresenteerd en zonder be
zwaar geaccepteerd."
„Hm!" bromde Simon Mondl. „Dat is
warempel een tamelijk belangrijke mede-
deeling. Maar! Weet je soms nog meer?
Is er gisteren ook nog gespeeld?"
„Ja, tot bijna vijf uur."
„Heb je daar niets vernomen?"
„Eigenlijk niets!" Er werd alleen maar
over München gesproken, en waar men
elkaar zou ontmoeten. Steinlein noemde
een café, dat hij, wanneer hij in München
was, iederen dag bezocht. Daar zei hij,
werd alleen maar na twaalf uur gespeeld."
„Noemde hij den naam niet van dat café
„Jawel, „Aurora!"
Voor deze belangrijke mededeeling gaf
Simon Mandl hem weder een aanzienlijke
belooning.
Nadat hij met zijn ontbijt klaar was,
dat de openlucht, waarin wij allen leven,
misschien veel meer resultaat zou geven.
Wel was al lange jaren geleden opge
merkt, dat een openluchtbad kalmeerend
werkt en een gestoorden slaap tot den
normalen terugvoert, doch eerst door
de ontdekkingen over de werking van
het zonlicht, door den uitstekenden in
vloed van de openlucht bij sport, gym
nastiek e. d. werd meer de attentie
gewijd aan dit natuurlijk hulpmiddel.
Nu is het merkwaardig dat het lucht -
bad in veel opzichten wat hare werking
betreft, overeenkomt met het waterbad,
met dit verschil echter, dat het veel
minder gevaarlijken veel gemakkelijker
toe te passen is. Het heeft voor op het
wateibad, dat het veel nuttiger werkt
en regelmatiger kan genomen worden.
Men doet eigenlijk niets anders dan de
„beschaafde" huid e nige oogenblikken
in haar natuurlijke omgeving brengen.
Wat zijn nu de werkingen van het
luchtbad? Ten eerste kan men al zeggen,
dat de huidfuncties, die door de kleeren
belemmetd worden, weer aangewakkerd
zullen worden. Dit nu juist is het
groote nut. De huid zal beter de warm
teregulatie van het lichaam uitvoeren,
daar de huid bloed vaten en zenuwen
gevoeliger zullen reageeren. Door de
betere bloedsverdeeling wordt de hart
slag regelmatiger en krachtiger. Een
gevolg hiervan is, dat de nieren sterk
gaan werken. De ademhaling wordt
dieper. Kortom het algemeen welzijn
neemt toe; de zenuwachtigheid, een
kwaal van onzen tegenwoordigen tijd,
verdwijnt, slapeloosheid verbetert.
Bij het luchtbad kunnen allerlei oefe
ningen gemaakt worden, flink loopen,
turneD. Dit voorkomt te groote afkoe
ling van de huid.
Evenals bij waterbaden is het ook
bij luchtbaden niet wenschelijk, deze
:n den winter te beginnen. Dat de
huid ploiseling de koude lucht evenmin
kan verdragen als het koude water, is
immers begrijpelijk. Wel staat het vast,
dat de lucht de warmte veel slechter
geleidt en daarom ook veel minder ge
vaar oplevert dan het water.
Wat men tegelijk met het luchtbad
geniet, is de werking van het licht.
We hebben al vroeger kennis gemaakt
met de eigenschappen van het zonlicht,
mtt de ultra-violette stralen enz. Hier
hebben we tevens het nut daarvan op
de naakte huid. Door het zonlicht ont
staat verwijding der huidbloedvaten,
waardoor weer betere regeling in 't
lichaam. De stofwiss ding wordt krach-
zocht hij het Frankforter filiaal van de
Beyersche Vereinsbank op, en liet zich
bij den directeur aandienen, die hem zeer
vriendelijk en in ieder opzicht voorkomend
ontving.
Mandl had dezen weldra met enkele
woorden van het doel zijner komst op de
hoogte gebracht.
„Ik wilde u maar even spreken," zeide
bij. „Op 16 Februari zijn bij uwe bank
cheques gepresenteerd. Ik zou u beleefd wil
len vragen, of die op den naam van Forster
zijn afgegeven. Ik vermoed n.l. dat er iets
niet in den haak is."
„Dat is gauw te onderzoeken, mijnheer
Mandl."
De directeur belde den secretaris, wien
hij de noodige inlichtingen gaf, waarna
deze weldra terugkeerde met de volgende
inlichtingen:
„Op 16 Februari des namiddags tegen
5 uur zijn hier twee cheques, ieder van
20,000 Mark aangeboden, en om 6 uur na
telephonisch verkeer met München uitbe
taald. Ze zijn den zelfden dag naar München
doorgezonden."
„U hebt het gehoord 1" zeide de directeur.
„M«er kan ik u ook niet zeggen."
Nadat Mandl beleefd zijn dank had be
tuigd voor deze inlichtingen, ging hij heen.
Hij was voornemens naar het hotel terug
te keeren, daar hij een telegram wachtte
hij koesterde de hoop, dat Richard opzijn
vraag nauwkeurig en onmiddellijk antwoord
zou laten volgen.
Ook al zou die onzekere geschiedenis met
dien juweelenverkoop van geen belang zijn,
Mandl had nu toch reeds zooveel bewijzen
in handen, dat hij weldra in staat zou zijn
met succes voor Loder Thomas in de bres
te kunnen springen en Robert Steinlein te
tiger, de eetlust wordt opgewekt, de
uitscheiding van schadelijke bestand-
deelen heeft geregelder plaats. Daar
enboven een prikkelende werking op
het zenuwgestel. De combinatie van
lucht met zonnebad is dan ook een der
ideaalste methoden om een goede regel
matige werking in het menschelijk
lichaam te voorschijn le roepen. Vooral
bij kinderen is het niet te ontberen
by algemeene zwaktetoestanden, scrofu-
lose, Engelsche ziekte, bloedarmoede en
slechte voedingstoe8tanden doet het
wonderen. Klierzwellingen worden door
een lucht-zoubad uiterst gunstig geïn
fluenceerd, ze verdwijnen in de meeste
gevallen, waar geen andere middelen
hulp brachten. Bij volwassenen vindt
het vooral aanwending bij stofwisse
lingsziekten, bloedziekten, zenuwaan
doeningen. Ook zijn er weer enkele
ziekten, die voor deze behandeling niet
geschikt zijn, als hartlijden, tering en
anderen.
Evenals een wa'erbad moet men een
luchtbad niet nemen bij een gevulde
maag, het zou dan een onaangenaam
gevoel kunnen geven. Ook verdient het
aanbeveling niet iederen dag ervan ge
bruik te maken. Verder is het nuttig,
wanneer de zon sterk schijnt, het hoofd
te beschutten evenals het hart af te
koelen.
Een nadeel van het luchtbad is, dat
de temperatuur sDcht te regelen valt,
men is afhankelijk van de buitenlucht
temperatuur. Maar zeer groot voordeel
is, dat iedereen in de gelegenheid is,
dagelijks zijn luchtbad te kunnen nemen.
Men behoeft slechts zijn ramen open
te zetten en de zaak is klaar.
In sommige landen, Duitschland,
Amerika enz. heeft men in bosschen
inrichtingen gebouwd, speciaal met het
doel voor dergelijke luchtbaden, in groote
boschrijke, beschutte plaatsen. Men
schijnt wel succes te hebben van de kuur,
echter het finantieel resultaat is gering.
De practische Amerikaan heeft het dak
van zijn huis er voor ingericht. En dat
is werkelijk niet zoo slecht, als men
bedenkt, dat men dan direct zonlicht
heeft, terwijl het straatstof tusschen de
huizen grootendeels blijft hangen.
Het is echter ook hier weer, evenals
bij elke andere soort bad, de arts dient
voor lu't gebruik geraadpleegd te wor
den. Wanneer elke patient maar precies
hetzelfde doet, dan laat zich denken,
dat er meer kwaad dan goed uit ont
staat. Het is hiermee precies als met
de Kneippkuur. Deze heeft zeer veel
beschuldigen. Hij kon zich wel niet ont
veinzen, dat alles wat hij tot dusver had
opgedaan, wel eens van nul en geener waarde
kon zijn, maar toch bleef hij hopen, nog
meer te zullen verkrijgen. Hij zelf was over
tuigd, dat Robert Steinlein de moordenaar
was, zooals de stem van het bloed bij den
zoon van den vermoorde dezen dadelijk
met name had genoemd; alleen was nog
het verpletterende bewijs noodig.
Simon Mandl was weder in zijn hotel
gearriveerd.
„Is er geen telegram voor me?"
„Ja, mijnheer. Ik heb het op uw kamer
laten brengen," antwoordde de kellner op
gedienstigen toon.
Met haastige schreden ging hq naar zijn
kamer. In minder dan geen tijd had hij
met bevende vingers het telegram geopend.
Het was van Richard. Deze antwoordde:
„Mijn vader bezat een verzameling juweelen
van dertig steenen waarschijnlijk verkocht.
Richard."
Dus dan was het toch zoo. Deze kostbare
verzameling, welke zulk een groote waarde
vertegenwoordigde, was in dien nacht ge
stolen. Daarvan was men niets te weten
gekomen, de ware schuldige was ontsnapt,
terwijl misschien een onschuldige onder
beulshanden zijn leven zou moeten laten.
Mandl nam het besluit om met zijn eigen
geld de juweelen van Karlawska terug te
koopen, ten einde zoodoende als aanklager
tegenover Robert Steinlein te kunnen op
treden. Hij nam daarom direct een droschke
om den juwelier te gaan opzoeken, wien
hij den wensch te kennen gaf, de diamanten
te willen koopen.
Maar toen Karlawska hem slechts vijf
entwintig steenen op de toonbank lei, her
innerde Mandl zich, dat zijn neef in zjjn
goed gedaan, maar ook menigeen heeft
er een nieraandotniDg aan te danken.
nland.
Musil, hoogleeraar van de Weensche
universiteit, is van een ontdekkingsreis
in Arabië teruggekeerd. De uitkomsten
van zijne navorschingen zijn zeer be
langrijk. Musil heeft groote doodensteden
en merkwaardige opschriften van ge
schiedkundige beteekenis ontdekt.
Hij gelooft ook, den waren Bijbelschen
berg Sinai gevonden te hebben.
Volgens een bericht uit Rome zijn
in eenige gemeenten der provinciën
Bari en Foggia gevallen van cholera
vastgesteld. Van het eerste oogenblik
af zijn de krachtigste maatregelen voor
afzondering en voorkoming genomen.
DeGiornale d'Italiaheeft telegrammen
uit Bari en Foggia ontvangen, meldende,
dat er waren vastgesteld: Te Barletta
9 sterfgevallen op 12 aangetasten; te
Andrea 3 sterfgevallen op 5 ziekente
Trani 12 dooden op 15 gevallen.
Te Magherita 15 gevallen en 4 sterf
gevallen; te San Fernando 3 aangetast
en 2 overledente Trinitapoli 9 zieken
en 3 gestorvente Ceriguola 4 gevallen
en 1 doode.
Te New-York werden de opvarenden
van een schoener, de „Sunlight", aan
gebracht door het Engelsche stoomschip
„Ikalis", dat de lieden bij het eiland
Bardados in stervenden toestand op
hun zinkend vaartuig had aangetroffen.
De „Sunlight" was bij zwaren mist van
Antigua uitgeloopen en toen uit den
koers geraakt. Het schip begon te lek
ken, zoodat de bemanning voortdurend
aan de pompen moest werken. Tot
overmaat van ramp werd bij een storm
de provisie en het drinkwater overboord
gespoeld, zoodat de menschen zich bijna
twee weken lang met azijn en suiker
op de been hadden moeten houden.
Toen de „Ikalis" de „Sunlight" be
speurde, zwalkte het vaartuig hulpeloos
rond, terwijl de kapitein en zijn vijf
helpers tengevolge van vermoeienis en
ontbering bewusteloos op het dek lagen
uitgestrekt.
Bij de mislukking van den aardap
peloogst in Ierland, in 1847, toen dui
zenden van gebrek zijn omgekomen,
begroef men ook zekeren Thomas Guerin
te Skibbereen, in een gemeenschappelijk
graf met honderden anderen. Maar de
man bleek nog levend, werd weer uit
zijn graf gehaald en is 'nog 70 jaar
geworden. Nu is hij begraven vlak bij
de plaats, waar men hem 63 jaar gele
den onder den grond wilde stoppen.
De Soir meldt, dat het gehouden
onderzoek heeft uitgebracht, dat de
brand op de Brusselsche tentoonstelling
niet door kortsluiting ontstaan, maar
hetzij aangestoken hetzij door onvoor
zichtigheid van een exposant veroorzaakt
is, die een brandende cigaret wegge
worpen heeft. Waarschijnlijk zal in de
groote zaal van de tentoonstelling eene
nieuwe afdeeling Engeland gevormd
wordende Belgische afdeeling zal,
indien het mogelijk is, in een nieuw
gebouw ondergebracht worden.
De Gazette zegt, dat de Brusselsche
agenten van Lloyd naar Londen geseind
hebben, dat het waarschijnlijk totaal
der bij den brand op de tentoonstelling
geleden verliezen f 50.000.000 frs. be
draagt.
De Vingtième Siècle geeft een lijst
van na den brand vermiste, vermoede
lijk gestolen voorwerpen. Er komen op
voor: drie kostbare broches, 100 paar-
len halssnoeren, 60 dasspelden, 200
gouden ringen, bijna even vele gouden
horloges, een diadeem met drie bril
janten, een horloge ter waarde van
20,000 frs. Verder is verdwenen een
buitengewone zeldzame verzameling van
munten, die alle soorten van Franach
geld, van den tijd der Galliërs af tot
op den tegenwoordigen tijd, omvatte.
Er zijn eenige dieven gepakt.
De Corriere della Sera Rome vertelt
dat Dorando, de bekende winner van
den Marathon-loop in de te Londen
gehouden Olympische spelen, te Rosario
bij Buenos Aires in Argentinië een
nieuwe overwinning behaald heeft. Hij
moest daar in een wedstrijd loopeiq
maar per slot wilden Argentijnsche
loopers niet tegen Dorando uitkomen.
Dorando zeide, dat hij het dan wel
tegen een paard wilde opnemen. Men
dacht eerst, dat hij grappen verkocht,
maar toen Dorando aanhield, werd er
een paard gehaald, dat bekend was als
een goed renpaard. Man en paard gingen
tegelijkertijd af en de eerste bereikte
het doel ettelijke seconden vóór zijn
viervoetigen mededinger. De afstand be
droeg vijf mijlen en aan het eind van
de baan was Dorando nog frisch, het
dier vrijwel uitgeput. Toen men Dorando
vroeg hoe bij zich voelde bood hij aan
dadelijk tegen een versch paard te
loopen.
In de buurt van Ni mes zijn negen
menschen, na doperwten uit blik gege
ten te hebben, doodziek geworden. Men
vreest voor hun leven.
Naar luid van persberichten uit Seoel
is generaal Terautsji, de Japansche
minister van oorlog, begonnen met de
beslissende onderhandelingen voor de
annexatie van Korea.
telegram van dertig steenen gesproken had.
Waar waren de andere vijf? Zouden deze
reeds verkocht zijn?"
Mandl vroeg daar naar.
„Ik heb maar vijfentwintig steenen ge
kocht," luidde het antwoord. „Er zijn mij
niet meer diamanten gebracht, anders had
ik ze gaarne gekocht, want het zijn mooie
steenen. Hebben veel waarde. Is puike
waar."
„Wat moet ik voor allemaal geven?"
„Vijftigduizend Mark
„Dertigduizend!" zei Mandl.
„Maar mijnheer!" jammerde Karlawska.
„Ik heb zelf veertig betaald!"
Mandl was door den kellner te weten
gekomen dat de huisknecht voor de juweelen
20.000Mark ontvangen had. Daarvan maakte
Mandl nu gebruik; hij was niet genegen
zooveel te laten verdienen. Daarom zei hij
op barschen en gebiedenden toon:
„Je hebt mij maar twintigduizend uit
betaald, toen ik ze door den huisknecht
heb laten brengen. Tienduizend mark winst
is toch genoeg, dunkt mij, daar ik anders
maar vijfduizend winst wil geren."
Nu werd de juwelier stil, naui dertig
duizend mark aan en overhandigde daarna
aan Simon Mandl de juweelen. Mandl bleef
dezen dag in het Taunushotel dineereoi. Daar
ontmoette hij ook Robert Steinlein. Hij ging
daarom direct op hem af, en vroeg op den
vriendelijk6ten toon van de wereld:
„Wel, wanneer denkt u uit Frankfort te
gaan. Vandaag nog?"
„Ja!" knikte deze, niet zoo vriendelijk.
„Met den trein van 10 uur."
„Dat treft. Ik ga ook met dien trein, en
met zijn beiden is de reis veel aangenamer.
Wij arriveeren dan om acht uur in Mün
chen
„Ja, dat geloof ik ook
Mandl betoonde de teederste zorg voor
zijn reisgenoot dien hij voor het verdere
van den dag niet meer uit het oog verloor.
Om Steinlein niet meer van plan te doen
veranderen en deze dus in Frankfort zou
blijven, zei hij tot hem, terwijl hij een glas
rooden wijn dronk
„Dat vi d ik zeer correct van u, om te
vertrekken. Misschien kunt u dan nog tegen
woordig zijn bij de begrafenis van uw oom."
Hierop gaf Steinlein echter geen antwoord.
Gedurende het verdere van den middag
week Mandl niet van zijne zijde. Ja, hij
drong zich zelfs bij dezen op, en wilde hem
zelfs helpen bij het inpakken van zijn koffer.
En Mandl was daarbij zoo vriendelijk en
behulpzaam, dat Steinlein niet den minsten
argwaan kon koesteren.
Na het bericht aangaande die verdwenen
juweelen, welke hij zoo toevallig weer ont
dekt had, was Mandl in eene bijna over
moedige stemming. Ofschoon hij de zekere
bewijzen in handen had, dat alleen Steiulein
die onbekende en dus ook de moordenaar
zijn moest, die de daad niet gepleegd had
uit louter wraak of misschien uit nijd, maar
wel in de allereerste plaats om den diefstal
te kunnen begaan, was Mandl toch niet
bang voor hem. Hij voelde zich geestelijk
de meerdereen dit was het, wat hem ook
zekerheid schonk.
Inmiddels was het avond geworden.
Beiden hadden reeds hun hotelrekening
voldaan. Een rijtuig kwam voor, de koffers
en de andere bagage werden er op geladen,
en nu ging het regelrecht naar het station.
DOOR
Wordt vervolgd.)