el Land van lleusden en Allena, de Langstraat en de Bouelerwaard. lie Stem ra bet Bloei Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 2972. Zaterdag 20 A ugustus. OPENLUCHT BEHANDELING. FEUILLETON. ',fer UiJD VAM ALT^ VOOR Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75, franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. 191Q. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 77* ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag middag 12 uur ingewacht. Evenals de visch door water, is de mensch steeds door lucht omgeven. Toch kan men eigenlijk niet meer zeggen, dat het menschelyk lichaam in de lucht lseft. De door de bescha ving ingevoerde kleeding en verschil lende andere omstandigheden hebben de menschelyke huid zoodanig veran derd in haar functie, dat men ziju ge- heele corpus niet ongestraft meer bloot kan stellen aan de buitenlucht, ja zelfs zijn er menschen met een zoo gevoelige of liever gezegd verweekte huid, dat ze zich zelfs niet zonder kleeding in een kamer kunnen bevinden zonder koude te vatten. De huid heeft immers niet meer de functie te vervullen, die zij zou hebben in den natuurlijken staat, n.l. het lichaam te beschutten tegen te groot warmteverlies. Dat is geheel overge nomen door de kleeren. Alleen het gelaat en de handen moeten nog weer en wind trotseereD, de rest is op non activiteit. Gelukkig gaan er in de laatste jaren stemmen op, om de huid weer krachtig te maken. Men heeit ondervonden, dat, wanneer de huid verweekt was, en slecht haar plichten tegenover het overige lichaam vervulde, het organisme bloot stond aan allerlei kwalen, terwijl bleek, dat menschen, die minder zorgvuldig gekleed waren, veel minder last hadden van al die onaangenaamheden. Het was dus zaak, die huid te gaan „harden". Dit trachtte men te bereiken, door zich in het water te begeven; koudwater- douches enz. moesten het verlorene te ruggeven. Kinderen werden, wanneer ze nauwelijks het levenslicht hadden aanschouwd, onmiddellijk in koud water gedompeld, zonder dat er bij gedacht werd, dat het kinderlijk organisme nu heelemaal andere eischen stelde. Integen deel, men oordeelde, hoe vroeger ge hard, hoe beter. Ook volwassen men schen wierpen zich met woede op en in het water, en meenden zoo hun go- stel krachtiger te maken. Dat er bij deze overdryving teleurstelling moest volgen, is vanzelfsprekend. Koud water of liever waterbehandeling in 't al gemeen, moge op verstandige manier toegepast, ia vele gevallen gunstig effect geven, men moet toch altijd daarbij bedenken, dat het niet het natuurlyke millieu is, waarin de huid getracht wordt natuurlijk te maken. Dit is veel te veel over 't hoofd gezien. Jaren heeft het geduurd, al vorens men bedacht, THEO VON BLANKENSEE. IX. (19 Den volgenden dag was Simon Mandl reeds des morgens om 9 uur in de restau ratiezaal om zijn ontbijt te gebruiken. De kellner had weer een tijding voor hem, daar hij haastig naar hem toekwam. Simon vroeg dan ook onmiddellij „Wel? Is er nieuws?" „Nu ben ik er achtergekomen, mijnheer! De cheque was afgegeven op de Beyersche „Vereinsbank" en is bij een harer filialen hier ter stede gepresenteerd en zonder be zwaar geaccepteerd." „Hm!" bromde Simon Mondl. „Dat is warempel een tamelijk belangrijke mede- deeling. Maar! Weet je soms nog meer? Is er gisteren ook nog gespeeld?" „Ja, tot bijna vijf uur." „Heb je daar niets vernomen?" „Eigenlijk niets!" Er werd alleen maar over München gesproken, en waar men elkaar zou ontmoeten. Steinlein noemde een café, dat hij, wanneer hij in München was, iederen dag bezocht. Daar zei hij, werd alleen maar na twaalf uur gespeeld." „Noemde hij den naam niet van dat café „Jawel, „Aurora!" Voor deze belangrijke mededeeling gaf Simon Mandl hem weder een aanzienlijke belooning. Nadat hij met zijn ontbijt klaar was, dat de openlucht, waarin wij allen leven, misschien veel meer resultaat zou geven. Wel was al lange jaren geleden opge merkt, dat een openluchtbad kalmeerend werkt en een gestoorden slaap tot den normalen terugvoert, doch eerst door de ontdekkingen over de werking van het zonlicht, door den uitstekenden in vloed van de openlucht bij sport, gym nastiek e. d. werd meer de attentie gewijd aan dit natuurlijk hulpmiddel. Nu is het merkwaardig dat het lucht - bad in veel opzichten wat hare werking betreft, overeenkomt met het waterbad, met dit verschil echter, dat het veel minder gevaarlijken veel gemakkelijker toe te passen is. Het heeft voor op het wateibad, dat het veel nuttiger werkt en regelmatiger kan genomen worden. Men doet eigenlijk niets anders dan de „beschaafde" huid e nige oogenblikken in haar natuurlijke omgeving brengen. Wat zijn nu de werkingen van het luchtbad? Ten eerste kan men al zeggen, dat de huidfuncties, die door de kleeren belemmetd worden, weer aangewakkerd zullen worden. Dit nu juist is het groote nut. De huid zal beter de warm teregulatie van het lichaam uitvoeren, daar de huid bloed vaten en zenuwen gevoeliger zullen reageeren. Door de betere bloedsverdeeling wordt de hart slag regelmatiger en krachtiger. Een gevolg hiervan is, dat de nieren sterk gaan werken. De ademhaling wordt dieper. Kortom het algemeen welzijn neemt toe; de zenuwachtigheid, een kwaal van onzen tegenwoordigen tijd, verdwijnt, slapeloosheid verbetert. Bij het luchtbad kunnen allerlei oefe ningen gemaakt worden, flink loopen, turneD. Dit voorkomt te groote afkoe ling van de huid. Evenals bij waterbaden is het ook bij luchtbaden niet wenschelijk, deze :n den winter te beginnen. Dat de huid ploiseling de koude lucht evenmin kan verdragen als het koude water, is immers begrijpelijk. Wel staat het vast, dat de lucht de warmte veel slechter geleidt en daarom ook veel minder ge vaar oplevert dan het water. Wat men tegelijk met het luchtbad geniet, is de werking van het licht. We hebben al vroeger kennis gemaakt met de eigenschappen van het zonlicht, mtt de ultra-violette stralen enz. Hier hebben we tevens het nut daarvan op de naakte huid. Door het zonlicht ont staat verwijding der huidbloedvaten, waardoor weer betere regeling in 't lichaam. De stofwiss ding wordt krach- zocht hij het Frankforter filiaal van de Beyersche Vereinsbank op, en liet zich bij den directeur aandienen, die hem zeer vriendelijk en in ieder opzicht voorkomend ontving. Mandl had dezen weldra met enkele woorden van het doel zijner komst op de hoogte gebracht. „Ik wilde u maar even spreken," zeide bij. „Op 16 Februari zijn bij uwe bank cheques gepresenteerd. Ik zou u beleefd wil len vragen, of die op den naam van Forster zijn afgegeven. Ik vermoed n.l. dat er iets niet in den haak is." „Dat is gauw te onderzoeken, mijnheer Mandl." De directeur belde den secretaris, wien hij de noodige inlichtingen gaf, waarna deze weldra terugkeerde met de volgende inlichtingen: „Op 16 Februari des namiddags tegen 5 uur zijn hier twee cheques, ieder van 20,000 Mark aangeboden, en om 6 uur na telephonisch verkeer met München uitbe taald. Ze zijn den zelfden dag naar München doorgezonden." „U hebt het gehoord 1" zeide de directeur. „M«er kan ik u ook niet zeggen." Nadat Mandl beleefd zijn dank had be tuigd voor deze inlichtingen, ging hij heen. Hij was voornemens naar het hotel terug te keeren, daar hij een telegram wachtte hij koesterde de hoop, dat Richard opzijn vraag nauwkeurig en onmiddellijk antwoord zou laten volgen. Ook al zou die onzekere geschiedenis met dien juweelenverkoop van geen belang zijn, Mandl had nu toch reeds zooveel bewijzen in handen, dat hij weldra in staat zou zijn met succes voor Loder Thomas in de bres te kunnen springen en Robert Steinlein te tiger, de eetlust wordt opgewekt, de uitscheiding van schadelijke bestand- deelen heeft geregelder plaats. Daar enboven een prikkelende werking op het zenuwgestel. De combinatie van lucht met zonnebad is dan ook een der ideaalste methoden om een goede regel matige werking in het menschelijk lichaam te voorschijn le roepen. Vooral bij kinderen is het niet te ontberen by algemeene zwaktetoestanden, scrofu- lose, Engelsche ziekte, bloedarmoede en slechte voedingstoe8tanden doet het wonderen. Klierzwellingen worden door een lucht-zoubad uiterst gunstig geïn fluenceerd, ze verdwijnen in de meeste gevallen, waar geen andere middelen hulp brachten. Bij volwassenen vindt het vooral aanwending bij stofwisse lingsziekten, bloedziekten, zenuwaan doeningen. Ook zijn er weer enkele ziekten, die voor deze behandeling niet geschikt zijn, als hartlijden, tering en anderen. Evenals een wa'erbad moet men een luchtbad niet nemen bij een gevulde maag, het zou dan een onaangenaam gevoel kunnen geven. Ook verdient het aanbeveling niet iederen dag ervan ge bruik te maken. Verder is het nuttig, wanneer de zon sterk schijnt, het hoofd te beschutten evenals het hart af te koelen. Een nadeel van het luchtbad is, dat de temperatuur sDcht te regelen valt, men is afhankelijk van de buitenlucht temperatuur. Maar zeer groot voordeel is, dat iedereen in de gelegenheid is, dagelijks zijn luchtbad te kunnen nemen. Men behoeft slechts zijn ramen open te zetten en de zaak is klaar. In sommige landen, Duitschland, Amerika enz. heeft men in bosschen inrichtingen gebouwd, speciaal met het doel voor dergelijke luchtbaden, in groote boschrijke, beschutte plaatsen. Men schijnt wel succes te hebben van de kuur, echter het finantieel resultaat is gering. De practische Amerikaan heeft het dak van zijn huis er voor ingericht. En dat is werkelijk niet zoo slecht, als men bedenkt, dat men dan direct zonlicht heeft, terwijl het straatstof tusschen de huizen grootendeels blijft hangen. Het is echter ook hier weer, evenals bij elke andere soort bad, de arts dient voor lu't gebruik geraadpleegd te wor den. Wanneer elke patient maar precies hetzelfde doet, dan laat zich denken, dat er meer kwaad dan goed uit ont staat. Het is hiermee precies als met de Kneippkuur. Deze heeft zeer veel beschuldigen. Hij kon zich wel niet ont veinzen, dat alles wat hij tot dusver had opgedaan, wel eens van nul en geener waarde kon zijn, maar toch bleef hij hopen, nog meer te zullen verkrijgen. Hij zelf was over tuigd, dat Robert Steinlein de moordenaar was, zooals de stem van het bloed bij den zoon van den vermoorde dezen dadelijk met name had genoemd; alleen was nog het verpletterende bewijs noodig. Simon Mandl was weder in zijn hotel gearriveerd. „Is er geen telegram voor me?" „Ja, mijnheer. Ik heb het op uw kamer laten brengen," antwoordde de kellner op gedienstigen toon. Met haastige schreden ging hq naar zijn kamer. In minder dan geen tijd had hij met bevende vingers het telegram geopend. Het was van Richard. Deze antwoordde: „Mijn vader bezat een verzameling juweelen van dertig steenen waarschijnlijk verkocht. Richard." Dus dan was het toch zoo. Deze kostbare verzameling, welke zulk een groote waarde vertegenwoordigde, was in dien nacht ge stolen. Daarvan was men niets te weten gekomen, de ware schuldige was ontsnapt, terwijl misschien een onschuldige onder beulshanden zijn leven zou moeten laten. Mandl nam het besluit om met zijn eigen geld de juweelen van Karlawska terug te koopen, ten einde zoodoende als aanklager tegenover Robert Steinlein te kunnen op treden. Hij nam daarom direct een droschke om den juwelier te gaan opzoeken, wien hij den wensch te kennen gaf, de diamanten te willen koopen. Maar toen Karlawska hem slechts vijf entwintig steenen op de toonbank lei, her innerde Mandl zich, dat zijn neef in zjjn goed gedaan, maar ook menigeen heeft er een nieraandotniDg aan te danken. nland. Musil, hoogleeraar van de Weensche universiteit, is van een ontdekkingsreis in Arabië teruggekeerd. De uitkomsten van zijne navorschingen zijn zeer be langrijk. Musil heeft groote doodensteden en merkwaardige opschriften van ge schiedkundige beteekenis ontdekt. Hij gelooft ook, den waren Bijbelschen berg Sinai gevonden te hebben. Volgens een bericht uit Rome zijn in eenige gemeenten der provinciën Bari en Foggia gevallen van cholera vastgesteld. Van het eerste oogenblik af zijn de krachtigste maatregelen voor afzondering en voorkoming genomen. DeGiornale d'Italiaheeft telegrammen uit Bari en Foggia ontvangen, meldende, dat er waren vastgesteld: Te Barletta 9 sterfgevallen op 12 aangetasten; te Andrea 3 sterfgevallen op 5 ziekente Trani 12 dooden op 15 gevallen. Te Magherita 15 gevallen en 4 sterf gevallen; te San Fernando 3 aangetast en 2 overledente Trinitapoli 9 zieken en 3 gestorvente Ceriguola 4 gevallen en 1 doode. Te New-York werden de opvarenden van een schoener, de „Sunlight", aan gebracht door het Engelsche stoomschip „Ikalis", dat de lieden bij het eiland Bardados in stervenden toestand op hun zinkend vaartuig had aangetroffen. De „Sunlight" was bij zwaren mist van Antigua uitgeloopen en toen uit den koers geraakt. Het schip begon te lek ken, zoodat de bemanning voortdurend aan de pompen moest werken. Tot overmaat van ramp werd bij een storm de provisie en het drinkwater overboord gespoeld, zoodat de menschen zich bijna twee weken lang met azijn en suiker op de been hadden moeten houden. Toen de „Ikalis" de „Sunlight" be speurde, zwalkte het vaartuig hulpeloos rond, terwijl de kapitein en zijn vijf helpers tengevolge van vermoeienis en ontbering bewusteloos op het dek lagen uitgestrekt. Bij de mislukking van den aardap peloogst in Ierland, in 1847, toen dui zenden van gebrek zijn omgekomen, begroef men ook zekeren Thomas Guerin te Skibbereen, in een gemeenschappelijk graf met honderden anderen. Maar de man bleek nog levend, werd weer uit zijn graf gehaald en is 'nog 70 jaar geworden. Nu is hij begraven vlak bij de plaats, waar men hem 63 jaar gele den onder den grond wilde stoppen. De Soir meldt, dat het gehouden onderzoek heeft uitgebracht, dat de brand op de Brusselsche tentoonstelling niet door kortsluiting ontstaan, maar hetzij aangestoken hetzij door onvoor zichtigheid van een exposant veroorzaakt is, die een brandende cigaret wegge worpen heeft. Waarschijnlijk zal in de groote zaal van de tentoonstelling eene nieuwe afdeeling Engeland gevormd wordende Belgische afdeeling zal, indien het mogelijk is, in een nieuw gebouw ondergebracht worden. De Gazette zegt, dat de Brusselsche agenten van Lloyd naar Londen geseind hebben, dat het waarschijnlijk totaal der bij den brand op de tentoonstelling geleden verliezen f 50.000.000 frs. be draagt. De Vingtième Siècle geeft een lijst van na den brand vermiste, vermoede lijk gestolen voorwerpen. Er komen op voor: drie kostbare broches, 100 paar- len halssnoeren, 60 dasspelden, 200 gouden ringen, bijna even vele gouden horloges, een diadeem met drie bril janten, een horloge ter waarde van 20,000 frs. Verder is verdwenen een buitengewone zeldzame verzameling van munten, die alle soorten van Franach geld, van den tijd der Galliërs af tot op den tegenwoordigen tijd, omvatte. Er zijn eenige dieven gepakt. De Corriere della Sera Rome vertelt dat Dorando, de bekende winner van den Marathon-loop in de te Londen gehouden Olympische spelen, te Rosario bij Buenos Aires in Argentinië een nieuwe overwinning behaald heeft. Hij moest daar in een wedstrijd loopeiq maar per slot wilden Argentijnsche loopers niet tegen Dorando uitkomen. Dorando zeide, dat hij het dan wel tegen een paard wilde opnemen. Men dacht eerst, dat hij grappen verkocht, maar toen Dorando aanhield, werd er een paard gehaald, dat bekend was als een goed renpaard. Man en paard gingen tegelijkertijd af en de eerste bereikte het doel ettelijke seconden vóór zijn viervoetigen mededinger. De afstand be droeg vijf mijlen en aan het eind van de baan was Dorando nog frisch, het dier vrijwel uitgeput. Toen men Dorando vroeg hoe bij zich voelde bood hij aan dadelijk tegen een versch paard te loopen. In de buurt van Ni mes zijn negen menschen, na doperwten uit blik gege ten te hebben, doodziek geworden. Men vreest voor hun leven. Naar luid van persberichten uit Seoel is generaal Terautsji, de Japansche minister van oorlog, begonnen met de beslissende onderhandelingen voor de annexatie van Korea. telegram van dertig steenen gesproken had. Waar waren de andere vijf? Zouden deze reeds verkocht zijn?" Mandl vroeg daar naar. „Ik heb maar vijfentwintig steenen ge kocht," luidde het antwoord. „Er zijn mij niet meer diamanten gebracht, anders had ik ze gaarne gekocht, want het zijn mooie steenen. Hebben veel waarde. Is puike waar." „Wat moet ik voor allemaal geven?" „Vijftigduizend Mark „Dertigduizend!" zei Mandl. „Maar mijnheer!" jammerde Karlawska. „Ik heb zelf veertig betaald!" Mandl was door den kellner te weten gekomen dat de huisknecht voor de juweelen 20.000Mark ontvangen had. Daarvan maakte Mandl nu gebruik; hij was niet genegen zooveel te laten verdienen. Daarom zei hij op barschen en gebiedenden toon: „Je hebt mij maar twintigduizend uit betaald, toen ik ze door den huisknecht heb laten brengen. Tienduizend mark winst is toch genoeg, dunkt mij, daar ik anders maar vijfduizend winst wil geren." Nu werd de juwelier stil, naui dertig duizend mark aan en overhandigde daarna aan Simon Mandl de juweelen. Mandl bleef dezen dag in het Taunushotel dineereoi. Daar ontmoette hij ook Robert Steinlein. Hij ging daarom direct op hem af, en vroeg op den vriendelijk6ten toon van de wereld: „Wel, wanneer denkt u uit Frankfort te gaan. Vandaag nog?" „Ja!" knikte deze, niet zoo vriendelijk. „Met den trein van 10 uur." „Dat treft. Ik ga ook met dien trein, en met zijn beiden is de reis veel aangenamer. Wij arriveeren dan om acht uur in Mün chen „Ja, dat geloof ik ook Mandl betoonde de teederste zorg voor zijn reisgenoot dien hij voor het verdere van den dag niet meer uit het oog verloor. Om Steinlein niet meer van plan te doen veranderen en deze dus in Frankfort zou blijven, zei hij tot hem, terwijl hij een glas rooden wijn dronk „Dat vi d ik zeer correct van u, om te vertrekken. Misschien kunt u dan nog tegen woordig zijn bij de begrafenis van uw oom." Hierop gaf Steinlein echter geen antwoord. Gedurende het verdere van den middag week Mandl niet van zijne zijde. Ja, hij drong zich zelfs bij dezen op, en wilde hem zelfs helpen bij het inpakken van zijn koffer. En Mandl was daarbij zoo vriendelijk en behulpzaam, dat Steinlein niet den minsten argwaan kon koesteren. Na het bericht aangaande die verdwenen juweelen, welke hij zoo toevallig weer ont dekt had, was Mandl in eene bijna over moedige stemming. Ofschoon hij de zekere bewijzen in handen had, dat alleen Steiulein die onbekende en dus ook de moordenaar zijn moest, die de daad niet gepleegd had uit louter wraak of misschien uit nijd, maar wel in de allereerste plaats om den diefstal te kunnen begaan, was Mandl toch niet bang voor hem. Hij voelde zich geestelijk de meerdereen dit was het, wat hem ook zekerheid schonk. Inmiddels was het avond geworden. Beiden hadden reeds hun hotelrekening voldaan. Een rijtuig kwam voor, de koffers en de andere bagage werden er op geladen, en nu ging het regelrecht naar het station. DOOR Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1910 | | pagina 1