et Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de Bonineierwaard. INKWARTIERING! Kansspel- Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 2997. Woensdag 10 November. FEUILLETON. iv. jiEiiiuiiikCi. 1910. VOOR r -Uuö VAM ALT^S Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75, franco per post zender prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regfal meer 7Vi ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertent ën worden tot Dinsdag- en Vrijdag middag 12 uur ingewacht. Er werd voor eenige jaren geklaagd over het groot aantal loterijen, dat er toen bestond. Stemmen gingen er uit het volk op, dat de regeering maatre gelen diende te nemen omaandeprac- tijken der loterij-houders paal en perk te stellen. Op kleine en groote schaal werd gezwendeld, en daarom reeds achtten velen het noodig dat van huoger- band in deze zaak werd ingegrepen. Er werd op gewezen hoe op de zwakke wil van sommigen werd ge werkt, hoe sommigen het groote voor deel werd voorgespiegeld, dat aan kans spel is verbonden, terwijl toch 't grootste voordeel terecht komt in de zak of de zakken van hem of hen, die de loterij op touw zetten. Een enkel lot soms ter waarde van een paar dubbeltjes maar, werd genomen, en daarmede was dan de eerste schrede gedaan op 't ter rein van den speelduivel Steeds vaster kreeg hij de arme slachtoffers in zijn klauwen, om ze niet weer los te laten, niet eerder dan nadat hij zgeheel had uitgeperst en uitgezogen. En de men- schen zelf waren niet bij machte zich vrij te maken van dien knellenden greep. De wil daartoe was te zwak en de hartstocht voor 't sped te groot. Hoevelen zijn er niet geweest, die niet aan de verleiding, om ook eens hun geluk in de een of andere loterij te beproeven, weerstand hebben kunnen bieden. De hoofdprijs zou immers ook door hen wel kunnen worden gewonnen, de kans daartoe bestond. En dan voor zoo'n paar armzalige dubbdtj s in 't bezit te komen van duizenden guldens soms, waarvoor anders jaren gewerkt en gezwoegd zou moeten worden, dat maakte sommigen blind voor de moge lijkheid, dat zij ook niets zouden kunnen winnen, en daartoe toch bestoni jde meeste kans. En wanneer men eenmaal was be gonnen zijn geluk te beproeven, dan viel uitscheiden er mede zoo moeielpk. De eene hield vol in de hoop eindelijk een flinken prijs te winnen, de ander om toch zoo mogelijk „zijn eigen geld" er weer uit te krijgen, maar per slot van rekening streek alleen de houder der verloting de voordeelen in zijn zak. Gelukkig zag de regeering eindelpk in, dat deze „centen-uit-den zakklop- perij" van den kleinen man eens en voorgoed moest worden gestaakt. Zij kwam met een wet, welke het houden van verlotingen verbiedt, enkele geval- DOOB 12) „Wel, die maakt 't uitstekend," zeide Treben. „En waarom zou hij ook niet? Krosky behoort tot die menschen, die reeds in de wieg door Portuna met rozen worden bestrooid. Hij is in elk opzicht gelukkig; hij is knap, jong en zeer vermogend, de eenige zoon van schatrijke ouders, die echter niet meer in het leven zijn en hem hun groot vermogen nalieten. De dames ver eeren hem om strijd ter wille van die gaven, om de laatste vooral, en hij is een voorwerp van speculatie voor bezorgde moeders van huwbare dochers. Hij laat zich dat alles genadig welgevallen en heeft juist zooveel handigheid om met klassieke rust te ge nieten zonder zich te laten vangen. Buiten dien heeft hij goede connecties, is vermaag schapt met eenige hooge oomes uit de re- geeringskringen en maakt nog eens 'n schitterende carrière, te meer daar zijn superieuren dolveel van hem houden, zonder dat hij hun vleit." „Waarlijk?" vroeg Hedwig." Nu, jong, knap, rijk en connecties, en, wat het beste aan hem is, een heerlijke stem zoo iemand mag zich dan ook wel wat inbeel den!" „Nu, dat doet hij ook!" verklaarde tante Stan ze. Maar Treben verdedigde hem als trouw kameraad. len uitgezonderd. Zij, die zelf niet sterk genoeg waren den strijd aan te binden tegen den hartstocht voor 't kansspel, zagen zich nu van hooger hand de i gelegenheid ontnomen verder daaraanj toe te geven. De eerste schrede in de goede richting was gedaan. Na is er echter weer iets anders dat onze aandacht vraagt! We hebben hier op 't oog de zoogenaamde speelhuizen. In „besloten gezelschappen", zooals men zegt, wotdtdaarde „centen uit-den-zak- klopperij" op nog grooter schaal dan voorheen voortgezet. Jongelieden, nog onervaren in de practijk des levens, jongelieden uit den gegoeden of deftigen stand, komen ip die huizea, waar het hazardspel met kaarten of dobbelsteenen wordt uitgeoefend. Groote sommen worden onder den invloed van wijn of andere alcoholische dranken verspeeld en 't gebeurt dat families er door wor den geruïneerd. Wat een zee van ellende die speelhuizen al niet hebben veroor zaakt is moeilijk te zeggen. En wat kan tegrn dat alles worden gedaan Niets, hoegenaamd niets. Daarin voor ziet onze Nederlandsche wet nog niet. Maar, zoo vragen wij nu, wordt het geen hoog tijd voor onze regeering dat zij zich ook met dit kansspel gaat be moeien Zou het niet van belang zijn, dat zij ook maatregelen ging nemen tegen het hazardspel in „besloten gezel schappen", dat tooh nog oneindig veel ergere gevolgen na zich sleept dan het houden van gewone loterijen, waartegen eertijds wel met kracht werd te veld getrokkeD. Wij maken er de regeering geen verwijt van, dat zij hiertegen toen wel maatregelen nam, integendeel, wij kannen niet anders dan haar streven prijzen, waar het betreft een zoo groot kwaad uit te roeien, maar wij willen er hierbij op wijzen dat tegen't tegen woordige kansspel zoo goed als tegen 't vroegere moet worden opgekomen, ja, met nog meer kracht zelfs, omdat het hier geldt het uitroeieü van hazard spel op veel grooteren schaal. Ieder zal het bekend zijn, welke ver schrikkelijke gevolgen zijn voortgevloeid uit de speelzucht, waaraan men tegen woordig nog kan toegeven in zooge naamde „besloten gezelschappen" en waar wij nu mogen en kunnen ver onderstellen dat de minister van justitie met dezen slechten toestand op de hoogte is, daar mogen wij van hem verwachten, dat hij zijn best zal doen dit tegen te gaan door het instellen van wettelijke bepalingen, waarbij ook aan deze speel zucht den kop wordt iigedrukt. 't Is in het belang van geheel ons volk. ■Suite iilcuid. „Toch niet! Als hij over vele dingen anders denkt dan sommigen zouden wen- schen, is dit te wijten aan zijn schitterende positie. Hij heeft nog nooit ondervonden, wat tegenspoed beteekent, leidt een heerlijk leventje, en toch is hij de beste, fatsoen lijkste man van de wereld, die nooit een kameraad in den steek laat." „Dat is me óók 'n kunst!" nam tante het woord. Zij had, wie weet waarom, een hekel aan de eens door haar zoo verafgoode inkwartiering gekregen. „Het is ook 'n kunst, te helpen als men het geld zoo maar voor 'topscheppen heeft." „Ik kan u verzekeren, freule Constanze," antwoordde Treben eenigszins opgewonden, „dat niet ieder rijk kameraad zoo denkt als Krosky." Hedwig sloeg haar arm om den hals van haar aanstaande. „Och, kibbel toch niet! Laat Krosky voor wat hij is. Wat kan hij ons schelen? Ik ben blij, dat jij niet zoo'n wereldwonder bent! Anders deedt jij precies zoo als hij en maakte alle meisjes ongelukkig, mij niet uitgezonderd." „Ja, dat is iets eigenaardigs bij hem, merkte Treben op. Over 't algemeen heeft hij geen hoogen dunk van de vrouwen, maar daar hebben zijzelf schuld aan. Van het kleinste modemaakstertje en tooneel- speelstertje af, tot de dochters van den kommandeerenden generaal toe allen maken zij hem het hof. Als hij zich dus amuseert, zonder de eene of andere voor te trekken, en dan weer wegfladdert wie zal hem dat dan kwalijk nemen Trouwens, hij maakt het wel een beetje erg, dat moet ik toegeven. Nu, hij zal vandaag of morgen wel zijn mannetje, of liever zijn vrouwtje, vinden Legagneux, welke Zondag voor de tweede maal van Parijs naar Brussel gevlogen is, heeft wederom zijn plan om Parijs te bereiken moeten opgeven. Hij is Maandag per trein naar Parijs teruggekeerd, daar de storm hem te bar was om den terugtocht te wagen. Bij verdere opsporingen is voortdurend meer goud in de buurt van Montenau in de Eifel gevonden. Er zijn nieuwe goudvelden afgepaald, concessiën aan gevraagd en maatschappijen in wording. Men vindt het goud in korrels en in blaadjes. De grootste korrels zijn als een erwt. Naast het goud komt nog veel magnesiet, wat zwavelkies, een lichtgrijs op platina gelijkend metaal met een hoog soortelijk gewicht, zilver en antimonium voor. In de beddingen van de kleine rivieren komt het meeste goud voor- De hoeveelheid goud moet tusschen 1'i en 3 gram per kubieken meter wisselen en de dikte van de goudhoudende laag tusschen V, en 15 M. Aangezien een goudgebalte van 0.2 gram per kubieken meter, dank zij de hedendaagsche verbeterde wijzen van goudwinning al voldoende is, om de ontginning winstgevend te maken, zijn de ondernemers vol goeden moed. Zaterdag werd aan de N. R. Ct. gemeld Heel Hamburg loopt op het oogenblik uit naar Neuengamme, een plaats in de buurt waar de stad bare groenten en vruchten vandaan pleegt te krijgen, om een wonderlijk verschijnsel in oogen- schouw te nemen. De ingenieurs vau de stad waren daar aan het boren naar water voor de drinkwaterleiding, toen op een goeden dag uit een van de boor gaten met oorverdoovend geraas een geweldige modderstraal uit 230 M. diepte opspoot. Iedereen in de nabijheid borg het lijf. Toe» men later het boorgat weer naderde de bevelen moesten op stukjes papier geschreven worden, daar geen stem het lawaai van den straal kon overschreeuwen, was de waterstraal verdwenen, maar hoorde men een sterke luchtstrooming zich uit de aarde een weg banen brougas. Op een zeker oogenblik vatte Het vuur, en sedert dien tijd ziet men nu in Neuengamme drie reusachtige vuurzuilen uit den grond schieten, als drie blaasvlammen uit een soldeerlamp; een ïecht omhoog, de andere twee rechthoekig daarop. De vlammen zijn 's avonds mijlen ver zicht baar en bet geluid ervan is op 10 K.M. nog verneembaar. De spoor erheen maakt drukke zaken Klara was opgestaan en had haastig de kamer verlaten. Het was haar te moede, alsof zij het uitschreien moest van smart en schaamte. Had „dat wereldwonder" niet moeten raden, dat hij ook op haar een overwel digenden indruk had gemaakt? Had hij niet in haar oogen kunnen lezen, dat haar hart hem toebehoorde? Maar helaas I Dat was het juist, wat hem tot vroolijkheid stemde; dMrom alleen had hij zich met haar bezig gehouden 1 En toen was hij heengegaan, steeds verder op zijn vroolijken levensweg En haar was het leven verbitterd! XI. Den vclgenden morgen nam Klara met een droevig gelaat afscheid. Peinzend zat zij in het rijtuig, terwijl zij haar best deed haar tranen te bedwingen. En toen zij eindelijk stond in de onge zellige kamer van haar vaders huis, terwijl papa haar meer verschrikt dan verblijd aanstaarde, barstte de tranenstroom los, en de armen slaande om den hals van den ouden weduwnaar, stamelde zij, bijna on verstaanbaar door het snikken, of hij haar toch maar bij zich wilde houden, daar zij het verlangen naar huis niet langer weer stand had kunnen bieden. Brommend en mopperend had de huis houdster de kamer voor haar in orde ge bracht en Klara huiverde onwillekeurig, toen zfl zich alleen bevond. Zij strekte de armen uit, alsof zij iemand zocht, dien zij aan het hart kon drukken, aan wiens borst zij het hoofd kon verbergen. Maar helaas, er was niemand! Geheel buiten zichzelf van smart viel zij op haar bed neder en schreide zich als een kind in slaap. en de herbergen en koffiehuizen in de buurt niet minder. Reuter seint uit Winnipeg, dat te Alix, in de Canadeesche provincie Alberta, een vrouw, die sprekend op Belle Elmore geleek, flauw viel toen zij hoorde, dat dr. Crippen opgehangen zou worden, en nogmaals flauw viel, terwijl zij een verslag van het geding las. De politie van Alix houdt haar scherp in 't oog, heet 't, omdat zij gelooft, dat de vrouw werkelijk de dood gewaande echtgenoote van Crippen ij. Wij laten het verhaal voor wat het is. De staking op de scheepsbouwwerven te Ferrol, waar een Engelsche maat schappij schepen bouwt voor de Spaan- sche marine, neemt steeds grooter af metingen aan. De maatschappij denkt erover de werven Donderdag te sluiten. De troepen en politie zijn versterkt. De regeering is het met de maatschappij eens. Esd groep Russische bankiers willen met een kapitaal van 420 millioen gulden een spoorweg door Perzië bouwen en zoodoende den Kaukasus met Be- loedsjisjtau verbinden. Stolypin, de Russische premier, heeft steun toege zegd. Er zal nog met de Engelsche belanghebbenden onderhandeld moeten 1 worden. In het stakingsgebied van Wales is bij Tonypandy een niet onbelangrijke hoeveelheid ontplofbare stoffen gestolen, j Er zijn, vermoedelijk in verband met dezen diefstal, nog 100 soldaten en 50 agenten naar Tonypandy gezonden. Maandag werd uit Rome gemeld: In de jongstverloopen 24 uren hebben zich 15 gevallen van cholera, waarvan 6 met doodelijkeu afloop, voorgedaan. De bevolking te Ostimi (Apulië) heeft gewelddadigheden gepleegd tegen het Roode Kruis. De menigte drong de hospitalen binnen en vernielde alles. Zij sleepte de lijken der cholera-lijders door de stad, Een persoon nit de menigte werd gedood en een lid van den ge meenteraad werd ernstig gewond. Reuter seint uit Toela: Het wordt bevestigd, dat Tolstoi het goed Jasnaja met onbekend doel ver laten heeft. In een achtergelaten brief schrijft hij, dat de verhoudingen, waarin hij leefde niet in overeenstemming waren met de leer, die hij predikte. Tolstoi is Donderdag het laatst in gezelschap van zijn lijfarts gezien. Hij beeft zich vermoedelijk naar een klooster in het goevernement Kaloega begeven. De Etoile beige verneemt, dat mevr. Tolstoi tot tweemaal toe getracht heeft Den volgenden dag was haar eerste zorg de kamer wat gezelliger te maken. Zij wreef en poetste, schikte de gordijnen in sierlijke plooien, reinigde de bladeren van den klimop van het stof en de spinrag, en nam zich voor, geduldig te zijn en haar harteleed te bekampen. Zij vroeg haar vader of zij hem de courant mocht voorlezen, bood juffrouw Specht, de huishoudster, haar hulp aan, wilde de kanarievogels verzorgen, die de oude heer opkweekte maar overal werd zij afge wezen. „De juffrouw kon alleen wel klaar komen en de kanarievogels waren eenmaal aan papa's handen gewoon". Klara wilde naaien. Zij nam haar werk ter hand en ging hij haar vader in de kamer i zitten Zij begon een gesprek over onver- j schillige onderwerpen, maar de oude heer was zoo weinig gewoon zich met jongedames te onderhouden, dat hem dit spoedig ver veelde en hij niet onduidelijk te kennen gaf, dat het hem meer hinderlijk dan aan genaam was. Het arme kind begreep dien wenk en vluchtte naar haar kamertje. Steek na steek ging de naald door het fijne linnen en de eene gedachte na de andere ging door haar gemarteld brein. Zoo ging 't niet langer! Zij nam haar toevlucht tot lectuur, deed den hoed op en den mantel om en haalde een reusachtige collectie boeken uit de bibliotheek. Maar veel lezen brengt het hoofd in de warZij wierp de boeken in een hoek en lag toen op de sofa te snikken van kommer en verdriet. Soms verlangde zij naar een wandeling in de frissche lucht. Zij lette dan goed op, wanneer haar vader naar de soos ging en liep hem na. „Papaatje, mag ik een eindje zich te verdrinken, uit angst en ver driet over het verdwijnen van haar echtgenoot. Uit heel Duitschland komen, behalve over was der rivieren en overstrootniu gen, ook berichten over sneeuwstormen. Te Kiel had het Zaterdag vier uur aan een stuk gesneeuwd. Te Hamburg was ten gevolge van den sneeuwstorm de telegrafische gemeenschap met West en Zuid-Duitschland, Italië, Zwitser land, België, Nederland, Frankrijk en Rusland bijna geheel verbroken. Te Munchen-Gladbach zijn op de Martini-markt een heele rij kramen omgewaaid. De koopwaren lagen over het plein verspreid. In Hannover en Thuringen hebben de sneeuwstormen het spoorwegverkeer ontredderd. De Werra en de Saaie over- stroomen hare oevers. Ook in Frankrijk heeft het booze weer erg huisgehouden. De visschers hebben het hard te verantwoorden .ge had en er komen uit tal van plaatsen berichten van scheepsrampen, waar menschenlevens te betreuren zijn. Te Boulogne werd een logger by den ingang van de haven aangevaren doör een uitgaand stoomschip en zonk. De reddingboot, die de opvarenden van de logger wilde afhalen werd op de kust geworpen. Een tweede reddingboot, kleiner dan de eerste, slaagde er in de schipbreu kelingen op te nemen, maar de te zwaar geladen boot sloeg om Van drie schipbreukelingen zijn de lijken aan gespoeld, één verkeert er in levensge vaar en elf man zijn verdwenen. De visschersboot 172 d'Equibon is vergaan bij Wissant. Van de negen op varenden zijn er twee gered. Devisschers- logger St. Charles, van St. Valéry-snr- Soinme, is vergaan bij Gris-Nez eu men vreest dat de geheele bemanning den dood in de golven gevonden heeft. Uit Calais wordt gemeld, dat men het aantal visfchers, te Boulogne thuis behoorend, die in den storm van Don derdagnacht en Vrijdagmorgen omge komen zijn, op dertig schat. Te Perpignan is een visschersboot vergaan met de geheele bemanning, die uit zes menschen bestond. De aanhoudende regens der laatste week doen ook het water der rivieren onrustbarend stijgen, zoodat overstroo mingen op vele plaatsen voorkomen. Parijs maakt zich ongerust over een herhaling van het hooge water van den afgeloopen winter. Uit verschillende plaatsen meldt men zwaren sneeuwval; zoo uit Gex in het departement Ain. Te Morez is een her der, omgekomen van koude, gevonden in de sneeuw. Zes man van het tweede bataljon met u mee Ik heb zoo'n hoofdpijnËn dan ging zij met hem mede tot aan het clubgebouw, om schielijk weer terug te keeren. Dan zat zij uren lang voor het raam vau haar kamertje, naaiend of bordurend, maar steeds in gepeins verzonken. En zoo zat zij ook vandaag, turende naar de sneeuwvlokken. Opeens hoorde zij den slependen gang van haar vader, die heden vroeger dan gewoonlijk uit de soos terugkeerde, tegelij k met den vluggen stap van een onbekende, daarna de schel van de huisdeur overgaan en eindelijk papa's stem, afgewisseld door een, die haar vreemd was. Een oogenblik later werd de kamerdeur geopend en stond de oude heer voor haar met een vergenoegd gelaat. „Och Klaartje", riep hij haar toe, „kom eens beneden en breng ons een flesch wijn Ik ben onverwacht een oud kameraad tegen het lijf geloopen." Deze „oud kameraad" bleek echter te zijn een tamelijk jonge man, van een korte ineengedrongen gestalte, met blonden baard, hoofdhaar van dezelfde kleur en groote blauwe, eenigszins uitpuilende oogen, die Klaartje bij haar binnentreden met onver holen verbazing en welgevallen a&nsageo, hetgeen tot bewondering overging toen sjj het blad met wijn en versnaperingen bin nenbracht en in zijn nabijheid stond. „Dat is mijn dochter, m'n waarde Brem nenberg", zeide de gepensioneerde majoor, het jongemeisje voorstellende, terwijl hij zich vergenoegd in de handen wreef. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1910 | | pagina 1