e! Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommeierwaard. kwaaddoener^. f] Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 3 O 32 Zaterdag IS ïïlaart. FEUILLETON. DE BOETELING. VAN ALTEHf VOOR Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75, franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. 1911. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 77j ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag middag 12 uur ingewacht. Wie heeft er niet van gehoord, van de „apachen"? Van die menschen, die feitelijk meer op verscheurende dieren, op hyena's gelijken, dan op menschen. Want naar 't uiterlyke zijn het men schen, maar hun handelingen doen ons anders over hen denken. Van top tot teen gewapend, vaak met meer dan één revolver, de armen met riemen om wonden en daaronder vlijmscherpe mes sen, niets vreezende, niets ontziende, gaan ze de straat op, kiezen een slacht offer en valien het aan. Politie komt toesnellen, maar wordt met revolver schoten begroet, komt toch nader, grijpt den woesteling aan en wondt zich deerlijk aan de verborgen messeD. En komen ze voor den rechter, omdat ze een rustig voorbijganger hebben aan gevallen, ondat ze een zijn-plicht-doend politie-agent hebben vermoord, dan zijn ze niet teneergeslagen, verkeeren ze niet onder den indruk, toonen ze geen berouw. O, neen, ze steken liet hoofd fier in de hoogte, blikken vrij in 't rond en be roemen zich op hun daad. Zoo gaat het in de woelige straten van de prachtige wereldstad Parijs. Kort geleden nog hebben een paar jongens, nauwelijks de kinderschoenen ontwassen, een eenzaam kantoorloopei in den val gelokt en met messteken en hamerslagen vermoord. En toen ging het de straat op, de kroeg in, met meisjes van lichte zeden, pret makende, veel verterende en rijke fooien gevende tot de meisjes hen verklapten en ook zy de jongens hoorden, zonder groote teekenen van verslagen heid te geven, aan, wat de rechter tot hen sprak. Een Italiaan vernam dat zijn vrouw te Parijs hem bedroog en veel met een anderen mijnheer omging. De Italiaan schoot den ander dood en werd „na tuurlijk" zeggen de bladen, vrijgespro ken, want een moord uit minnenijd wordt daar maar hoogst zelden gestraft. Een troep bandieten belegerde niet ver van Napels een kasteel, ze rooiden schatten en namen den oudsten zoon des huizes mede en vroegen van den vader een hoog losgeld. Andere roovers voerden op Sicilië weer een ander stout stuk uit en later bleek het dat de burgemeester van de plaats een werkzaam aandeel in deze dieverij had gehad. Wie geregeld zijn courant nagaat, die zal herhaaldelijk berichten lezen over fraude, kwade trouw, verduistering enz., en dat niet altijd door geringe roovers, door z.g. bandieten, maar ook wel door deftige heereD, voorname, hooggeplaatste ambtenaren. Rusland is berucht in dat opzicht, meer dan eenig ander land. Daar werden millioenen aan 't Rijk ontstolen en 't kan lang duren voor het aan 't licht komt, waut wie zal als aanklager optreden? Wie? Een groot deel der ambtenaren doet mee, hoog zoowel als laag, en loopt er al eens een eerlijk man tusschen, hij mag zich wel tweemaal bedenken voor dat hij als vorklikker optreedt, want de daders straffen gewoolijk strenger dan do rechter. Maar Rusland is het niet alleen, waar deze dingen geschieden ook uit andere landen leest men meermalen dergelijke feiten. Neen, de dagbladlectuur is tegen woordig verre van aangenaam en op wekkend 't is al maar moord en dood slag, roof en diefstal, oplichting en bedrog. We leven in een tijd van op gewekt geestelijk leven, men werkt van allen kant aan de verheffing van de mênschheid, men roept overal om meer recht, meer genot, meer macht. We roemen op onze ontwikkeling, onze be schaving, op het meer en meer door dringen van den geest van liefde tot allen. Maar als men dan al die nare, droeve berichten leest, dan wordt men wel eens zwartgallig, dan vraagt men wel eens: „Waar moet dat heen?" Gewis, wij gaan vooruit, het kwaad wordt niet meer zoo openlijk in be scherming genomen, maar uit de wereld is het nog niet en 't is meer dan tijd dat men de handen ineenslaat om aan al die gruwelen, die valschheden, een einde te maken. Krasse middelen zullen daartoe noodig zijn, men zal soms hard heid tegenover wreedheid moeten stel len, goed, als 't kwaad dan maar den kop wordt ingedrukt. Korte wetten maken met dergelijke individuen, geen misplaatst medelijden of moet een gansche stad sidderen voor een paar kwajongens, moet een gansch volk zware belastingen opbrengen, om die door hooggeplaatste dieven te laten verdon keremanen Welke middelen men dan moet aan wenden? Die vraag wenschen we, nu althans niet, hier te beantwoorden, maar we weten zeker, dat geen onzer lezers ons zal tegenspreken als we zeggen, dat het zoo niet langer kan. Treedt men niet krachtig op, dan zal 't steeds erger worden, dan zal men moeten vragen: „Wat zal het einde zijn van al deze gruwelen? Zullen we weer Middeleeuwsche toestanden beleven 't Is niet te .hopen Buitenland. 15) Lori was naar de tafel gegaan en had zich in een stoel laten neervallen. Toen hij haar antwoord vernomeri had, legde hij beide armen op de tafel en het hoofd er op, alsof hij wilde nadenken. Zoo bleef hij langen tijd zitten en het meisje waagde 't niet hem te storen. Toen zij eindelijk toch wat dichter bij hem kwam, zag zij, dat zijn geheele lichaam schudde. Hij schreide. Zij legde de hand op zijn schouder en begon, bevend en aarzelend, over hem heen te praten „Wees toch niet zoo, Loril Kom, wij houden immers zooveel van elkaar en als wij samengekomen zijn het was maar heel zelden dan waren wij als in een roes en" zij viel zich zelve in de rede „maar hij is zoo braaf en zoo vast te ver trouwen en vóór het winter wordt, trouwen we." Met brandende oogen keek hij op. „Hoop daar maar niet op dat gebeurt nooit!" „Wat zeg je daar, Lori?" „Ja, ja, ik heb het te laat gewetenIk zelf heb jullie den grootsten steen op je weg gelegd. Dien kun jij niet opruimen en hij ook niet!" Een oogenblik werd haar hart van angst dichtgeknepen. „Dus ben je bij den oude geweest?" „Ja!" Zij kromp ineen, maar onmiddellijk keerde haar vertrouwen terug. Sinds dien avond, toen de wanhoop haar bewusteloos had doen ineenzinken, was zij kalmer ge worden. „Dat is verkeerd van je geweest, Lori," sprak zij, „maar eens had hij het toch moeten vernemen en Jozef zal het wel met hem in orde maken." „Ja, ja," knikte Lori werktuiglijk, maar toen werd hij nog eenmaal door zwakheid overmand. „Lici, ik heb je toch zoo liefgehad," kwam er over zijn trillende lippen en te gelijkertijd drukte hij beide vuisten in zijn oogholten. „En ik heb het goed bedoeldMaar alles wat ik doe draait op ongeluk uit Zijn klagen gaf het meisje een gevoel van zekerheid. „Jozef," zeide zij met schitterende oogen, „zal alles weer goed maken," Alsof haar toon hem wakker schudde, richtte hij zich op, strekte zich in zijn volle lengte uit en sprak met den ouden klank in zijn stem: „Ja, dat moet hij, anders zij God hem nabij Felici had nauwelijks meer acht gegeven op zfin woorden, want uit de ziekenkamer klonk een zwakke kreet. Beiden snelden er heen. De zieke lag met wijd geopende oogen en de ademhaling ging moeilijk. Dittooneel joeg al hun andere zorgen op de vlucht. Zwijgend namen zij voor het laatst aan het ziekbed hunner moeder plaats. Het duurde nog vele uren en het doodkloppertje zette al dien tijd zijn eentonig getik voort. De witte glans, die het vertrek verlicht had, verdween en toen eindelijk de dag zijn vaal schemerlicht in de kamer wierp, was vrouw Steiner den laatsten slaap ingegaan. X. De ongelukkige weduwe Steiner was eenige weken geleden begraven en zelfs de Volgens de Peuple heeft de centrale commissie van het internationaal ver bond van zeelieden, te Antwerpen bij eengekomen, zich bezig gehouden met een voorstel van Engeland om, tot lotsverbetering der zeelieden in Duitsch- land, Engeland, België, Nederland, Zweden, Noorweger., Denemarken, Ver- eenigde Staten, een internationale werk staking te organiseeren. De Duitsche afgevaardigde zeide, dat de Duitsche zeelieden, daar zij een salarisverbetering bereikt hadden, moeilijk aan zulk een beweging konden deelnemen. België meent, dat men eerst in Amerika moet onderzoeken of men daar, althans in de Atlantische havens een staking wenscht. Noorwegen, Denemarken, Ne derland zijn vóór het voorstel van Enge land. Tenslotte werd besloten een in ternationale commissie te vormen om een onderzoek in te stellen en zoo noodig de staking te organiseeren. Parijsche bladen berichten, dat het bestuur van den bond van havenarbei ders in Frankrijk besloten heeft, alge- meene staking uit te roepen. De leiders van den bond hebben zich reeds naar de verschillende havens begeven, om propaganda voor de staking te gaan maken. Uit verschillende streken van Frank rijk worden weer hevige koude en zware sneeuwval gemeld, vooral uit Savoye en het Ain-departement. Ook te Muret, Maurice, Toulouse, Montpel- lier, Valence en Lisieux heeft het ge sneeuwd. Te Epinal is alle veldarbeid geheel gestaakt moeten wordende velden liggen dik onder sneeuw. De nieuwe Fransche minister van financiën heeft zich gedwongen gezien een maatregel van zijn voorganger ongedaan te maken. De verhooging der tabaksbelasting is ingetrokken, omdat hiermede het tegendeel bereikt is van wat bedoeld werd. In plaats van te stijgen, verminderden de inkomsten dier belasting deerlijk; de rookers behielpen zich en rookten minder, liever dan de opgedreven prijzen te betalen. De Fransche consul in Marokko, de heer Gaillard, heeft een brief ontvangen van Mangin, den leider der Fransche militaire missie te Fez, waarin deze zich, niettegenstaande de pas behaalde over winning, geenszins optimist toonde. Mangin was zeer onder den indruk van het groote aantal opstandelingen en vreesde met zijn 3000 man een meer algemeene en ook meer aanvallende beweging te moeten weerstaan. Wat mij betreft, zeide de heer Gaillard-, in de vele jaren, die ik in Marokko heb doorgebracht, heb ik een zoo ernstigen toestand niet medegemaakt. Ik ben niet bang voor de Europeanen in Fez, maar een zoo eensgezinde beweging en een zoo uitgebreiden opstand heb ik nog niet medegemaakt. Stammen, die te allen tijde zeer inschikkelijk zijn geweest, als de Sjerarda, hebben genoeg van de vele misbruiken, die de ambtenaren van den Sultan plegen. Nooit, ook niet ten tijde van Abd el Azis is de toestand zoo moeilijk geweest. Ik zal den Sultan raden, voorzichtig te zijn. In zijn blijd schap over de pas behaalde overwinning, zou hij den toestand kunnen bederven. Hij zal in veel opzichten moeten toe geven, in afwachting van later, wanneer zijn troepen beter afgericht, talrijker en beter bewapend zullen zijn. Voor het eerst is de Marokkaansche politiek de stammen tegen elkaar uitspelen niet geslaagd. Onder de gevangenen bevinden zich mannen van alle stammen. M. i. is de toestand zeer gespannen en zou het wenschelijk zijn, de gemoederen eerst tot rust te brengen. Aan alle zijden gingen d stammen tot opstand over. Zij prediken den heiligen oorlog zoowel tegen 't maghzen als tegen de Europeanen. Do Fransche consul ziet den toestand donker in, het bericht over 't prediken van den heiligen oorlog wordt aan alle zijden bevestigd. Mangin verklaart niet verder vooruit te kunnen gaan. Er gaan geruchten over een bloedig gevecht. Te Somerset, in Kentucky, hebben ongeregeldheden plaats gehad, naar aan leiding van de aanstelling van eenige negers ter vervanging van stakende stokers. Elf personen werden gedood en twaalf ernstig gewond. Het verkeer tusschen Somerset en Chattanooga is gestaakt. De rechtbank te Londen heeft einde lijk uitspraak gedaan in het proces tegen Morrison, beklaagd van moord op den Russischen Jood Beron. De begrafenis had haar kinderen een aantal vernederingen gebracht. Armoediger geleide had er in Andergand nog nooit achter een lijkkist geloopen. Ook Tilde van den Berghof was er bij geweest tot groote verbazing van het gansche dorp. Lori was van het kerkhof naar huis gegaan als iemand, wien een groot geluk in den schoot is gevallen. Voor hem was Tilde tot grooten troost geweest. Nu had vrouw Zorg haar intrek weer genomen in de hut. De gemeente had ver gaderd, Berghofer was door een ander ver vangen, Steiner's Lori uit zijn ambt ont slagen. Hij had het verwacht en dacht er aan het dorp te verlaten. Eén ding hield hem nog maar in Andergand terug. Hij moest voor Felici zorgen en daartoe een onderhoud hebben met Hofer's Jozef. De boeteling was de bergen ingegaan naar den Voor-alp en had zijn vroegeren school kameraad opheldering gevraagd en Jozef had hem met eerlijke oogen aangekeken en gezegd, dat hij, zoodra hij van den Alp terug en weer op den Berghof was, zijn woord aan Lici gestand zou doen. En Lori wist, dat 't hem ernst was, maar vreesde, dat 't hem aan moed zou ontbreken. Hij bleef dus om den afloop af te wachten. Op zekeren Zaterdagavond kwam Jozef eindelijk in het dorp terug. Er blies een ijskoude noordoosten wind door het dal, en deze had den naderenden winter aange kondigd en de kudden naar den stal ge dreven. Den volgenden dag scheen de geheele omgeving in feestdos. De vale hellingen baadden zich in vloeibaar goud. Zwijgend, als in winterslaap gedompeld, stonden de dennen in het Lochwald en het weinige loofhout hield zijn roode versiering van j afgestorven bladeren nog een dag langer, wyl er geen windvlaag kwam om ze af te schudden. Het was kouder geworden. De Winterstock baadde zijn hoofd van ijs in dunne wolkjes. Het zou niet lang meer duren of ze verdeelden zich over den thans nog schitterenden blauwen hemel, grauw en zwart, met sneeuw bevracht. Op het tijdstip, dat de klok van de An dergander kapel opriep tot de heilige mis, zaten Lori en Felici samen in de ouderlijke hut. Zij kwamen niet meer in de kapel. Het scheen alsof zij op iets wachtten. Felici had eenig naaiwerk op haar schoot; haar handen waren echter in rust. Met een eigenaardigen glans in haar oogen keek zij door het venster in den zonnigen dag. Op haar wangen brandden twee roode vlekken; haar boezem ging zenuwachtig op en neer en er lag een lijdende trek om haar mond. Lori steunde het hoofd in de holte van zijn hand en keek strak voor zich op den grond. Er was geen beweging in hem te bespeuren; zijn geheele houding verried de somberheid in zijn gemoed. Alleen de neus vleugels trilden nu en dan, de onrust ver radende, die hem kwelde. Geen woord werd er tusschen die twee menschen gewisseld. „Vandaag moet hij komen," had Lori ongeveer een uur geleden gezegd; daarna hadden beiden gezwegen. Eindelijk gleed er een gestalte langs het venster en onmiddellijk daarop werd de huisdeur geopend en volgde er een licht tikken op de kamerdeur. En toen trad Nolier binnen. „Wat moet die hier?" mompelde Lori tusschen de tanden, terwijl de boer nog in 't gat van de deur stond. In Lori's oogen glom plotseling een smeulend vuur. „Dag!" Deze groet van den bezoeker klonk half vertrouwelijk, half uit de hoogte. Broer en zuster keken hem zwijgend aan, jury verklaarde hem na korte beraad slaging schuldig, waarna de rechtbauk het doodvonnis over hem uitsprak. Op de gebruikelijke woorden van den presi dent „Moge God u genadig zijn!" ant woordde de veroordeelde dat hij geen genade vroeg, omdat die op deze plaats toch niet te vinden is. Woensdag werd uit Lissabon gemeld Hedenmorgen is de kieswet bekend ge maakt. De wet wekt algemeen teleur stelling. Het stelsel van evenredige vertegenwoordiging is ingevoerd 50 kiezers hebben het recht een candidaat te stellen De nieuwe iudeeling van de kiesdistricten zal nog bekend gemaakt worden. De verkiezingen zullen zijn: geheim, direct en facultatief. In de districten Lissabon en Oporto zal het stelsel van evenredige vertegenwoordiging worden toegepast (stelsel d' Hondt). In de andere districten zal op lijsten van drie namen voor de verkiezing van vier afgevaar digden gestemd worden. De regeering is in principe vóór be zoldiging van de Kamerleden, maar laat het aan de Kamer over, om deze kwestie uit te maken. De verkiezingen zullen vermoedelijk op 14 Mei worden ge houden. (Late r.) De arbeidersbeweging neemt groote afmetingen aan. In de grootste bedrijven is staking uitgebroken en in verschillende ondernemingen dreigt staking. Er zijn vergaderingen belegd oiu te protesteeren tegen het optreden der soldaten die te Setubal twee per sonen hebben gedood en zes gewond. De bladen hebben opruiende artikelen tegen de regeering en haar optreden te Setubal. De Montanha, die te Oporto verschijnt, noemt de kieswet een wet van verraad. Costa, de minister van justitie, heeft 20 dagen verlof gevraagd. Men zegt, dat hij woedend is over den indruk, die de kieswet heeft gemaakt. De Mundo valt Almeida scherp aan. Overal heerst ongerustheid. De toe stand wordt critieker. Men vreest een crisis. Troepen doorkruisen de stad. Naar de Times uit Peking verneemt, beschouwen Russen noch Chineezen de laatste nota van Rusland als een ulti matum, al is zij scherper van toon dan die van de vorige maand. Naar de Daily Mail uit Peking ver neemt, ligt het groote gevaar hierin, dat de Chinee3che regeering Rusland's stappen niet ernstig opneemt en de Russische bladen opvat als van boven ingegeven ijdele pralerij, Ruslands aan zien te Peking wordt door die meening niet verhoogd. en deze koele ontvangst deed Nolier een oogenblik uit zijn rol vallen. Hij had een storm verwacht en nu deze kalmteKuchend boog hij den rug en grijnsde. „Er is geluid voor de mis!" zei Lori. Die zult u toch niet willen verzuimen!" De boer weerde den houw af. „Ik wist, dat ik u beiden dan zeker thuis zou treffen." Hij nam een stoel en kwam bij de tafel zitten, zich volstrekt niet bekommerend om Steiner's somberen blik. „Ik moet eens met je praten," zoo wendde hij zich tot Lori. Daarna zat hij een heelen tijd op zijn nagels te bijten, al peinzend over hetgeen hij wilde zeggen. Plotseling stond Lori op. „Nu, maak het kort! Welk slecht nieuws komt u ons brengen? Iets goeds zal het wel niet zijn!" „Wie weet!" zei Nolier en maakte een knipoog tegen Felici. Op eenmaal stond hij verschrikt op. „Wat wat doe je?" kwam er met moeite over zijn lippen. Lori was naar den muur gegaandaar hingen twee geweren, waarvan hij het zwaar ste in de hand nam, den haan spande en dezen langzaam weder in de rust zette. „Hebt u misschien een slecht geweten?" vroeg hij met een spotachtigen trek om de lippen. Nolier had intusschen zijn kalmte terug gekregen. „Hahaha Maak je grappen? Neen, maar luister nu eens." Op zijn geweer geleund luisterde Lori naar het geen de andere te vertellen had, terwijl Felici, doodsbevreesd voor geweld- j dadigheden, naast hem kwam staan. 4 imui» Naar het Duitsch. Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1911 | | pagina 1