Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommeierwaard. II iiderstroom. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. Herfst - Winter. FEUILLETON. Rusland en Perzië. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75, franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. No. 3107. Vf7 oensdag O December 1911. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag middag 12 uur ingewacht. De natuur heeft de laatste weken een groote verandering ondergaan. De boomen, in den zomer getooid met een dichten groenen bladerdos, zijn nu kaal de bloemen zijn verdwenen en weg is daarmede ook hun heerlijken geur en de schoone aanblik, die ze voor ons gezicht opleverdende vogels zingen hun vroolijk lied niet meer; 't is alles anders, 't is alles doodsch en eentonig in de natuur geworden Hoe heerlijk was 't te dwalen langs lommerrijke lanen, te genieten met volle teugen van wat moeder natuur ons zoo volop bood! Wij kunnen ons nu niet meer verlustigen aan prachtige kleur- schakeeringen in bosch en veld; die heldere vroolijke tonen van leeuwerik en nachtegaal, we hooren ze niet meer. 't Is alles voorbij. Dat groen van boom en struik en veld, die verschillende kleuren der bloemen, die heldere blauwe lucht, dat heldere zonnelicht, dat heerlijke vogelen gezang, die aangename geuren, die ons overal in de natuur tegenstroomden, wat gaf dat alles toch een opgewekte stemming aan ons gemoedMen kon genieten als nergens anders ter wereld. De zorgen verdwenen bij 't dolen in die heerlijke natuur; men voelde zich zoo vrij, zoo blij, zoo opgeruimd, zoo levenslustig. 't Is alles anders geworden. Nu is 't triest en somber in de natuur, want 't is herfst. Genieten, als in den zomer, kuunen we niet meer. Als we een week lang ons best hadden gedaan in ons dagelijksch leven, wat vonden we dan des Zondags een ontspanning in de natuur! Eenigszins versterkt, opgefrischt en opgevroolijkt namen we ons werk dan weer ter hand. Die ontspanning zoo nu en dan deed ons goed. Ontspanning heeft de mensch noodig. Evenals een boog niet altijd gespannen kan zijn, omdat ze dan haar kracht te spoedig zou gaan verliezen, gelijk als met zoo'n boog is 't ook met den mensch. Evenals een boog zoo nu en dan ontspand moet worden, om sterk en veerkrachtig te blijven, evenzoo moet ook een mensch zijn ontspanning hebben. Yan 's menscben kracht mag niet altijd aaneen 't uiterste gevergd wordenzulks zou hij zeker niet kun nen volhouden. Na een tijd van werken hebben wij een tijd van rust noodig, Naar bet Duitsch van ERNST Z4I1M. (10 De jonge man gevoelde reeds diep be rouw. „Denk niet te slecht over me, ik ik schaam me, dat ik zoo ben!" Flori zag haar niet aan. De tanden boorden zich in de onderlip tot bloedens toe. Zijn gelaat werd beurtelings rood en bleek. Toen nam Leni wederom het woord. „Ze zeggen, dat je op het erf blijft ter wille van mij. Maar zie je dan te verbeteren, ook ter wille van mij Bennet Flori," de stem van Leni haperde even; toen was ze zichzelf weer meester en dapper ging ze voort: „Zie je, toen ik je in het bosch ge kust heb, was ik nog een half kind, maar op dien dag heb ik je lief gekregen, Flori Als als je iets om me geeft, laat dan nooit meer zoo iets gebeuren als vanavond." Nog altijd bleef de jonge man roerloos staan, als verwachtte hij dat ze nog meer zou zeggen. Leni begaf zich naar de deur en zei: „Ik moet nu weg. Doe wat je wilt: blijf hier of ga naar de herberg terug." „Je kunt gaanwees gerust," stiet hij uit met doffe stem, zonder een stap naderbij te komen, al bonsde en hamerde zijn hart van woeste begeerte. „Ik ik ben voor de laatste maal bij die lui geweest, zoolang jij bij me bent," sprak hij toen. Leni had den drempel van de voordeur reeds overschreden, toen hij haar naderde en haar hand met beide handen greep. „Blyf altijd in mijn nabijheid. Zoolang en dien tijd dien rusttijd moeten wij ons zooveel mogelijk ten nutte maken. In den zomer is hiervoor ruim schoots gelegenheid. Als dan onze werk zaamheden zijn afgeloopea, kunnen wij genieten van de schoone, goddelijke natuur. Dan rusten wij uit van onzen arbeid, dan verzamelen wij weer nieuwe krachten, dan versterken wij ons; wij genieten tevens van het prachtige en schoone om ons heen, en dan is onze ontspanning dubbel. Alleen rust kan ons zulk een ont spanning niet brengen. Rust geeft ons nieuwe levenskracht ea nieuwe werk kracht, zulk een vertoeven in de natuur geeft ons bovendien nog levenslust en werklust. Die levenslust en die werk lust hebben wij noodig. Dat wij de kracht hebben om te leven en te werken beteekent nog niet dat wij ook de lust er toe hebben. Zooals gezegd: die lust daartoe moeten wij noodzakelijk hebben en die krijgen wij als we des zomers onze ontspanning in de natuur zoeken. In dezen tijd van 'tjaar vinden wij die aangename ontspanning niet buiten in de natuur, want 't kan er erg somber, koud en triest zijn. Bosch en veld is doodsch en kaal, de vogelen vergasten ons niet met hun heerlijk gezang, er is niets daar wat ons vroolijk en op geruimd doet zijn. Immers, een sombere en trieste omgeving kan ons niet in een vroolijke en opgeruimde stemming brengen? Toch geeft een vroolijke en opgeruimde geest levenslust aan den mensch. Wij moeten ons dus elders ontspannen, elders onzen tijd van rust doorbrengen. In de steden is daarvoor gelegenheid te over, want de schouw burgen en concertzalen hebben hunne deuren weer geopend voor den winter. Ook in kleinere plaatsen heeft men z'n gelegenheden voor ontspanning, al zijn 't dan geen ontspannings-gelegenheden zoo als in de stad. Dan ook: velen, zoowel in stad als dorp, meenen dat ze in den winter hun genot, hun ontspau- ning moeten zoeken in de kroeg, in drinkpartijen. In schouwburgen en con certzalen, zeker, dddr kan men ontspan ning vinden, maar in de kroeg niet, o neen. Wij weten nog een plaats waar men zich ontspannen kan, een plaats, die velen nog niet schijnen te kennen; we bedoelen uw „thuis". Als ge 's avonds in uw woonkamer zijt gezeten tusschen vrouw en kinderen, en er heerscht zoo'n echt huiselijke stemming, de lamp brandt zoo helder, de kachel snort zoo vroolijk, als ik jou zie, hoef je niet bang te zijn, dat ge je over mij moet schamen." In die smeekbede lag iets van de trouw van een hond. Hij durfde niet gebruik maken van het recht, dat hij bezat na Leni's bekentenis. Nauwelijks durfde hij de vingers drukken, die hij in zijn handen hield ge klemd. Leni zag hem ernstig aan. „Lk geloof je," zei ze. Waarop ze hem achterliet. De deur van het huis werd zacht toege trokken. Flori was roerloos blijven staan, met strak-turenden blik. Plotseling kreeg hij een gevoel, alsof de golven van de zee over hem heen bruisten. Leni had hem haar liefde bekend! Hij pakte zijn hoofd beet en verzonk in gepeins, terwijl de vingers aar zelend woelden door het blonde, weelderige haar. Groote God, was het geen droom I Neen, het was de waarheidMaar maar, wat baatte dit dan nog? Hij, de knecht, zij, de dochter van zijn baas! Hij, uit de hut van Tschüli Bennet, en zij van het rijke erf! Woest en onstuimig klopte zijn hart. Hij zou gek zijn, als hij niet alle hoop liet varen! Maar toch had Leni hem openlijk haar liefde bekendaan hem, aan Flori Bennet Het was hem nu, of hij zich in de woon kamer niet alleen genoeg bevond, hoewel niets of niemand hem hier zou storen. Hij klom de krakende trap op naar de kleine kamer met het schuine dak, die de boerin voor hem had ingericht, en die ze schoon en frisch hield, zoodat Flori bij het binnen komen dikwijls een blijde gewaarwording in zich had voelen opwellen, alsof hij tot de gelukkigen behoorde voor wie nog een moeder zorgt. Hier liet hij zich op den houten stoel neervallende armen sloeg hij om de knieën en staarde voor zich uit in voelt ge u dan niet gelukkig en tevre den? Voelt ge u dan niet met een sterken band aan het leven gebonden? geeft ge dan niet met lust uw werk kracht voor vrouw en kinderen en u zelf en alles wat u lief en dierbaar is Zeker! Welnu denkt in den tijd van nu aan die plaats in den huiselijken kring, waar ge rust en ontspanning kunt vinden, meer nog dan elders SluUenlan d. Een schrikwekkende misdaad wordt uit Parijs gemeld. Marguerite Pascal, een vrouw van zes-en-dertig jaar, heeft Zondagmiddag eerst baar man in zijn slaap met drie revolverschoten gedood. Daarop is zij van Parijs naar Savigny aan de Orge gegaan en heeft er de bijna zeventig jarige tante van haar man doodgeschoten. De moordenaarster heeft zich vervolgens bij de politie gemeld. Zij vertelde rustig wat ze gedaan had. Ze had haar man en zijn tante dood geschoten omdat zij samen haar leven verbitterd hadden. In den sneltrein van Bordeaux naar Parijs heeft zich een drama afgespeeld. Een man, die wegeus geldafpersing naar Parijs vervoerd werd, waar hij voor- loopig gevangen gezet zou worden, opende het portier en sprong op de treeplank van den wagon om te ont vluchten. De gendarme, die den man bewaakte, sprong hem na. Er ontstond op de smalle plank een heftige worste ling en ten slotte stortten beide mannen op de spoorbaan. De gendarme werd verpletterd; de misdadiger zwaar ge wond. Maandag werd uit Saloniki gemeld Er is gisteren bij Kilinder een bom geworpen onder den posttrein van Salo niki naar Konstantinopel. Er zijn twee beambten gedood. Twee nieuwe dynamietaanslagen zijn gepleegd tegen een politiepost te Koeijs- roeloe en op de lijn naar Uskub, waarbij de locomotief van den goederentrein beschadigd werd. Een ambtelijke mededeeling behelst, dat Bulgaren te Istib (Kossovo) een moskee in de lucht hebben laten vliegen, waarbij 12 dooden en 20 gewonden zijn. In het Hongaarsche plaatsje Vaskoh heeft een onderwijzer, Mitru genaamd, bij het betrappen van zijn vrouw op ontrouw deze met zes revolverschoten gedood. Daarna schoot hij ook zijn 3-jarig dochtertje dood en hing zich toen zelf op. Een gruwelijke moord is thans te de duisternis. Leni had hem lief! Een week gevoel maakte zich van hem meester. Het speet hem nu, dat hij niets geen geld had overgespaard. Want hij zou op dit oogenblik naar de vrouw in het krot hebben willen toegaan en tegen haar zeggen„Hier heb je geldJe hoeft geen gebrek meer te lijden." In dit uur zou hij die woorden op harte- lijken toon hebben knnnen spreken tegen de slechte moeder van wie hij was ver vreemd. Hij hunkerde om anderen een weldaad te bewijzen. Na eenigen tijd stak hij een kaars aan. Nu viel zijn blik op een oud boek, waar van de vergeelde bladzijden zoo op elkander kleefden, alsof niemand hierin ooit had ge bladerd. Hij herinnerde zich, dat de boerin hem dit eens had gebracht en gezegd: „Lees hier dikwijls in, jongen; dat zal je goed doenHij greep naar het boek, sloeg het open en begon te bladeren, terwijl zijn gedachten afdwaalden. Zijn blik gleed over de titels heen. Op de eerste bladzijde stond: „Gebedenboek," dat had hij vroeger al eens gelezen. Toen viel zijn oog op een hoofdstuk, waarboven stond geschreven„Smeekge beden in droeven tijd". En toen op: „Dank gebeden." En hier bleef zijn blik plotseling rusten op enkele regels van een gebed, dat begon met de woorden: „Heer, mijn Vader in den Hemel, gij hebt me gezegend verre boven mijn verdiensten!" En fluisterend sprak hij de woorden na, die hij las, en de stramme vingers vouwde hij samen, hg, Flori Bennet, die nooit meer een voet in de kerk had gezet, sinds hij door den vroegeren pastoor in Famigen, een streng, driftig heerschap, bij de oo ren naar de kinderkerk was ge sleurd. V. Zwyer had een familie-raad belegd. „Daar- Kenoska in Wisconsin aan het licht gekomen. Hier heeft zich een rijklta- liaansch koopman bij de politie aan gemeld met de bekentenis, dat hij zijn vrouw en zijn neef, die hij in onge oorloofde betrekking met elkander had ontdekt, heeft vermoord. De man ver telde dat hij zijn beide slachtoffers met een bijl had onthoofd, na den dood echter werd hij door wroeging gepijnigd, hij kon niet meer eten of slapen en daarom besloot hij zich bij de politie aan te melden. Een onderzoek toonde de juistheid van de bekentenis aan. Na zijn arrestatie is de moordenaar vol slagen waanzinnig geworden. In Leipzig is Zaterdagmorgen de kazerne afgebrand. De schade aan ver brande uitrustingsstukken wordt op D/j millioen mark geschat. Daar in de kazerne verleden jaar een groote dief stal gepleegd is, bestaat er verdenking, dat de brand aangestoken is. Het mili taire bestuur heeft een onderzoek be volen, dat vooral de onderofficieren zal betreffen. Zaterdagochtend om kwart voor zevenen is te Ebingen (Wurtemberg), weer een heftige aardschok gevoeld, die gepaard ging met een sterk onder- aardsch gerommel. De beweging was bijna even sterk als op 16 November. De correspondent van de Lokal An- zeiger in Teheran seint, dat de opge wondenheid onder de bevolking voort durend toeneemt. Overal duiken op de pleinen troepen van gewapenden op. Een groote menigte menschen, vooral uit studenten bestaande, hield een be tooging in het parlement. De redenaars waren zeer oorlogzuchtig. Men wilde een sterken regeeringsvorm. Er is reeds een bijzondere commissie van 40 man gevormd, die de eerste maatregelen nemen en de hoofden benoemen zal. Tegen Russische waren is een boycot afgekondigd. Men windt zich zóó op, dat dit onaangename gevolgen voor de buitenlanders, maar vooral voor de Perzen zelf zal kunnen hebben. De Perzische kolonie te Konstanti nopel heeft telegrafisch een beroep ge daan op den Duitschen Rijksdag. De algemeene opvatting in Duitsch- land is, dat Rusland het doel van zijn ultimatum bereikt heeft, dat slechts een voorwendsel zou zijn om het protecto raat over Perzië te verzekeren. Over de beraadslagingen in het Per zische parlement meldt men nog de volgende bijzonderheden De minister van buitenlandsche zaken, Woessoek ed Dowlé, verklaarde, dat het boven in de woonkamer was het niet pluis", kwam de huismeid Regine in den stal meedeelen. De boer had haar zooeven weg gestuurd, waarop ze de deur achter zich op slot had hooreD draaien, zoodat ze voor eerst het niet durfde wagen om terug te keeren. Wat zouden de knechts en meiden echter de ooren hebben gespitst, indien ze het gesprek daarboven hadden kunnen beluiste ren Geen heftig tooneel viel voor; geen toornig woord werd vernomen; geen enkele maal klonk in de stem van den boer die dreigende klank, waarvoor zelfs Beri schuw het hoofd boog, de oude knecht, die sinds dertig jaar op het erf diende. Doch op het gelaat van de drie menschen, die elkander aanzagen lag een bijna smartelijke uitdrukking van diepen ernst. De sneeuw verlichtte hel de kamer, die even vroolijk en vriendelijk uitzag als anders; het gezellige vertrek had de boerin echter nooit zoo somber toege schenen als op dezen dag. Ze zat aan de tafel met de armen recht voor zich uit; het bovenlijf richtte ze fier overeind en het hoofd had ze trotsch in den nek geworpen. In de heldere, doordringende oogen lag een vastberaden blik, die aan haar gelaat een uitdrukking gaf van onverbiddelijke streng heid. Zwyer was tegenover haar gezeten. Hij steunde met de ellebogen op de tafel en liet de kin rusten op de groote, gebronsde hand, die uit hout scheen gesneden. Tusschen de vingers hingen de mooie, zwarte haren af van den baard die tot zijn vest en borst reikte. Het witte schijnsel van een der ramen verlichtte zijn donker gelaat en toonde eiken rimpel van het gegroefde voorhoofd, dat zoo duidelijk te voorschijn kwam onder de weggestreken haren. Een diepe, scherpe kabinet alles had gedaan, om de zaak bij te leggen, doch zonder succes. Ten slotte was de meerderheid van het ka binet tot het besluit gekomen, ten behoeve van de toekomst van Perzië in den eisch van Rusland toe te stem men. Hierom spraken de democraten en de liberalen voor het afwijzen van de eischen van Rusland. Shuster was Perzisch ambtenaar en de onafhanke lijkheid van Perzië gedoogde niet, dat op wensch van een andere mogendheid een ambtenaar ontslagen werd. Ook kon het controleeren van Perzië door Rusland en Engeland niet worden toe gelaten. Ten slotte werd het voorstel aangenomen alle eischen van Rusland af te slaan. Dientengevolge is Woessoek el Dowlé afgetreden. De Engelsche bladen publiceeren een mededeeling van de Perzische legatie in Londen, waarin geprotesteerd wordt tegen het ultimatum van Rusland. Dit wordt niet gerechtvaardigd verklaard. Ook bevatten de bladen een uitvoerig telegram uit New-York, waarin de in houd van het lange telegram van Shuster aan de New York World wordt mee gedeeld. Shuster herhaalt in dat telegram zijn aanklacht, dat Rusland zich wil meester maken van Noord-Perzië, zulks onder schijnheilige berusting van Engeland. Blijkbaar streeft Rusland er naar, de vijftien Amerikanen in Perzischen staats dienst, die weigeren de willige werk tuigen te zijn van Rusland, ontslagen te krijgen. Shuster betoogt, dat Rusland gebruik maakt van de moeilijkheden van Engeland in Europa, teneinde zijn (Ruslangs) geheime oogmerken nopens Perzië ten uitvoer te brengen, waarbij het de Russisch-Britsche overeenkomst betreffende Perzië wil te niet doen. De Times verneemt uit Teheran, dat daar de overtuiging bestaat, dat de Rus sische troepen binnenkort Teheran zul len bezetten, niet teneinde Noord-Perzië blijvend te bezetten, doch om in Teheran een nieuwe regeering in stellen. Hetzij door het herstellen van den ex-Sjah op den troon, hetzij door een staatsgreep met behulp van de Baktiaren, die naar het heet daartoe bereid zijn. In de straten en moskeeën te Teheran duren de betoogingen tegen Rusland voort. De Daily News betoogt dat de be zetting van Noord-Perzië door Rusland feitelijk gericht is tegen Britsch-Indië. De Deutsche Kabelgesellschaft seint uit Teheran, dat de bevolking tegen lieden, die als Russenvrienden bekend staan, een dreigende houding aanneemt. De meeste aanslagen worden gepleegd door Kaukasiërs. De prijzen derlevens- middelen stijgen snel. lijn leek als met een mes getrokken, en reikte zelfs tot aan den neuswortel. Dit gaf een uitdrukking van zorg en smart aan zijn gebruind gelaat; toch rustte zijn vriendelijke blik vol liefde op zijn kind. Leni stond tusschen haar ouders; de armen hingen slap neer en ze had de handen ge vouwen. Zacht glansden de blonde haren; in de groote oogen, lag diepe ernst te lezen. Houding en gebaren drukten kinderlijken eerbied, doch tevens onverzettelijke kracht uit; Leni had hare liefde voor Bennet be kend. „Je stelt ons voor een moeilijk geval, mijn kind," had Zwyer zoo juist gezegd. In zijn oogen lag een blik, dien Leni nog nimmer daarin had gezien. „Och vader, ik weet zelf niet hoe het zoo is gekomen," sprak ze zacht, met tril lende stem. „Ik mag hem lijden; hij heeft me noodig. Ik kan een goeden, besten man van hem makenals hij mij niet had ging hij verloren!" ,,'t Lijkt wel of je hem alleen uit mede lijden wilt hebben." De stem van de boerin klonk hard en scherp. „Neen, moeder," hernam Leni, met ver heffing van stem. „Ik heb hem even lief als u beiden, ja nog liever! Zou ik anders zulke angsten uitstaan om hem?! Zou ik anders zoo naar hem verlangen, als ik hem niet zie?!" „Zeg me eens, of je dien man kunt achten, en wat je in hem aantrekt," vroeg Zwyer. „Hij is ijverig en flink, eerlijk en oprecht Hij is dankbaar als een schuchter kind voor elke vriendelijkheid, die hem wordt bewezen. Als hij voor u den hoed afneemt, vader, dan weet ik dat dit hem ernst is. Voor u en moeder gevoelt hij eerbied en ontzag." Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1911 | | pagina 1