Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommeierwaard.
II iiderstroom.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
Herfst - Winter.
FEUILLETON.
Rusland en Perzië.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75,
franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
No. 3107. Vf7 oensdag O December
1911.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag
middag 12 uur ingewacht.
De natuur heeft de laatste weken
een groote verandering ondergaan. De
boomen, in den zomer getooid met een
dichten groenen bladerdos, zijn nu kaal
de bloemen zijn verdwenen en weg is
daarmede ook hun heerlijken geur en
de schoone aanblik, die ze voor ons
gezicht opleverdende vogels zingen
hun vroolijk lied niet meer; 't is alles
anders, 't is alles doodsch en eentonig
in de natuur geworden
Hoe heerlijk was 't te dwalen langs
lommerrijke lanen, te genieten met volle
teugen van wat moeder natuur ons zoo
volop bood! Wij kunnen ons nu niet
meer verlustigen aan prachtige kleur-
schakeeringen in bosch en veld; die
heldere vroolijke tonen van leeuwerik
en nachtegaal, we hooren ze niet meer.
't Is alles voorbij.
Dat groen van boom en struik en
veld, die verschillende kleuren der
bloemen, die heldere blauwe lucht, dat
heldere zonnelicht, dat heerlijke vogelen
gezang, die aangename geuren, die ons
overal in de natuur tegenstroomden,
wat gaf dat alles toch een opgewekte
stemming aan ons gemoedMen kon
genieten als nergens anders ter wereld.
De zorgen verdwenen bij 't dolen in
die heerlijke natuur; men voelde zich
zoo vrij, zoo blij, zoo opgeruimd, zoo
levenslustig.
't Is alles anders geworden. Nu is
't triest en somber in de natuur, want
't is herfst. Genieten, als in den zomer,
kuunen we niet meer.
Als we een week lang ons best
hadden gedaan in ons dagelijksch leven,
wat vonden we dan des Zondags een
ontspanning in de natuur! Eenigszins
versterkt, opgefrischt en opgevroolijkt
namen we ons werk dan weer ter hand.
Die ontspanning zoo nu en dan deed
ons goed.
Ontspanning heeft de mensch noodig.
Evenals een boog niet altijd gespannen
kan zijn, omdat ze dan haar kracht
te spoedig zou gaan verliezen, gelijk
als met zoo'n boog is 't ook met den
mensch. Evenals een boog zoo nu en
dan ontspand moet worden, om sterk
en veerkrachtig te blijven, evenzoo
moet ook een mensch zijn ontspanning
hebben. Yan 's menscben kracht mag
niet altijd aaneen 't uiterste gevergd
wordenzulks zou hij zeker niet kun
nen volhouden. Na een tijd van werken
hebben wij een tijd van rust noodig,
Naar bet Duitsch
van
ERNST Z4I1M. (10
De jonge man gevoelde reeds diep be
rouw. „Denk niet te slecht over me, ik
ik schaam me, dat ik zoo ben!" Flori
zag haar niet aan. De tanden boorden zich
in de onderlip tot bloedens toe. Zijn gelaat
werd beurtelings rood en bleek. Toen nam
Leni wederom het woord.
„Ze zeggen, dat je op het erf blijft ter
wille van mij. Maar zie je dan te verbeteren,
ook ter wille van mij Bennet Flori,"
de stem van Leni haperde even; toen was
ze zichzelf weer meester en dapper ging ze
voort: „Zie je, toen ik je in het bosch ge
kust heb, was ik nog een half kind, maar
op dien dag heb ik je lief gekregen, Flori
Als als je iets om me geeft, laat dan
nooit meer zoo iets gebeuren als vanavond."
Nog altijd bleef de jonge man roerloos
staan, als verwachtte hij dat ze nog meer
zou zeggen. Leni begaf zich naar de deur
en zei:
„Ik moet nu weg. Doe wat je wilt: blijf
hier of ga naar de herberg terug."
„Je kunt gaanwees gerust," stiet hij uit
met doffe stem, zonder een stap naderbij
te komen, al bonsde en hamerde zijn hart
van woeste begeerte. „Ik ik ben voor
de laatste maal bij die lui geweest, zoolang
jij bij me bent," sprak hij toen.
Leni had den drempel van de voordeur
reeds overschreden, toen hij haar naderde
en haar hand met beide handen greep.
„Blyf altijd in mijn nabijheid. Zoolang
en dien tijd dien rusttijd moeten
wij ons zooveel mogelijk ten nutte
maken. In den zomer is hiervoor ruim
schoots gelegenheid. Als dan onze werk
zaamheden zijn afgeloopea, kunnen wij
genieten van de schoone, goddelijke
natuur. Dan rusten wij uit van onzen
arbeid, dan verzamelen wij weer nieuwe
krachten, dan versterken wij ons; wij
genieten tevens van het prachtige en
schoone om ons heen, en dan is onze
ontspanning dubbel.
Alleen rust kan ons zulk een ont
spanning niet brengen. Rust geeft ons
nieuwe levenskracht ea nieuwe werk
kracht, zulk een vertoeven in de natuur
geeft ons bovendien nog levenslust en
werklust. Die levenslust en die werk
lust hebben wij noodig. Dat wij de
kracht hebben om te leven en te werken
beteekent nog niet dat wij ook de lust
er toe hebben. Zooals gezegd: die lust
daartoe moeten wij noodzakelijk hebben
en die krijgen wij als we des zomers
onze ontspanning in de natuur zoeken.
In dezen tijd van 'tjaar vinden wij
die aangename ontspanning niet buiten
in de natuur, want 't kan er erg somber,
koud en triest zijn. Bosch en veld is
doodsch en kaal, de vogelen vergasten
ons niet met hun heerlijk gezang, er
is niets daar wat ons vroolijk en op
geruimd doet zijn. Immers, een sombere
en trieste omgeving kan ons niet in
een vroolijke en opgeruimde stemming
brengen? Toch geeft een vroolijke en
opgeruimde geest levenslust aan den
mensch. Wij moeten ons dus elders
ontspannen, elders onzen tijd van rust
doorbrengen. In de steden is daarvoor
gelegenheid te over, want de schouw
burgen en concertzalen hebben hunne
deuren weer geopend voor den winter.
Ook in kleinere plaatsen heeft men z'n
gelegenheden voor ontspanning, al zijn
't dan geen ontspannings-gelegenheden
zoo als in de stad. Dan ook: velen,
zoowel in stad als dorp, meenen dat ze
in den winter hun genot, hun ontspau-
ning moeten zoeken in de kroeg, in
drinkpartijen. In schouwburgen en con
certzalen, zeker, dddr kan men ontspan
ning vinden, maar in de kroeg niet,
o neen.
Wij weten nog een plaats waar men
zich ontspannen kan, een plaats, die
velen nog niet schijnen te kennen; we
bedoelen uw „thuis". Als ge 's avonds
in uw woonkamer zijt gezeten tusschen
vrouw en kinderen, en er heerscht zoo'n
echt huiselijke stemming, de lamp brandt
zoo helder, de kachel snort zoo vroolijk,
als ik jou zie, hoef je niet bang te zijn, dat
ge je over mij moet schamen."
In die smeekbede lag iets van de trouw
van een hond. Hij durfde niet gebruik
maken van het recht, dat hij bezat na Leni's
bekentenis. Nauwelijks durfde hij de vingers
drukken, die hij in zijn handen hield ge
klemd.
Leni zag hem ernstig aan.
„Lk geloof je," zei ze. Waarop ze hem
achterliet.
De deur van het huis werd zacht toege
trokken. Flori was roerloos blijven staan,
met strak-turenden blik. Plotseling kreeg
hij een gevoel, alsof de golven van de zee
over hem heen bruisten. Leni had hem haar
liefde bekend! Hij pakte zijn hoofd beet en
verzonk in gepeins, terwijl de vingers aar
zelend woelden door het blonde, weelderige
haar. Groote God, was het geen droom I
Neen, het was de waarheidMaar maar,
wat baatte dit dan nog? Hij, de knecht,
zij, de dochter van zijn baas! Hij, uit de
hut van Tschüli Bennet, en zij van het rijke
erf! Woest en onstuimig klopte zijn hart.
Hij zou gek zijn, als hij niet alle hoop liet
varen! Maar toch had Leni hem openlijk
haar liefde bekendaan hem, aan Flori
Bennet
Het was hem nu, of hij zich in de woon
kamer niet alleen genoeg bevond, hoewel
niets of niemand hem hier zou storen. Hij
klom de krakende trap op naar de kleine
kamer met het schuine dak, die de boerin
voor hem had ingericht, en die ze schoon
en frisch hield, zoodat Flori bij het binnen
komen dikwijls een blijde gewaarwording
in zich had voelen opwellen, alsof hij tot
de gelukkigen behoorde voor wie nog een
moeder zorgt. Hier liet hij zich op den
houten stoel neervallende armen sloeg hij
om de knieën en staarde voor zich uit in
voelt ge u dan niet gelukkig en tevre
den? Voelt ge u dan niet met een
sterken band aan het leven gebonden?
geeft ge dan niet met lust uw werk
kracht voor vrouw en kinderen en u
zelf en alles wat u lief en dierbaar is
Zeker! Welnu denkt in den tijd van
nu aan die plaats in den huiselijken
kring, waar ge rust en ontspanning
kunt vinden, meer nog dan elders
SluUenlan d.
Een schrikwekkende misdaad wordt
uit Parijs gemeld. Marguerite Pascal,
een vrouw van zes-en-dertig jaar, heeft
Zondagmiddag eerst baar man in zijn
slaap met drie revolverschoten gedood.
Daarop is zij van Parijs naar Savigny
aan de Orge gegaan en heeft er de
bijna zeventig jarige tante van haar man
doodgeschoten. De moordenaarster heeft
zich vervolgens bij de politie gemeld.
Zij vertelde rustig wat ze gedaan had.
Ze had haar man en zijn tante dood
geschoten omdat zij samen haar leven
verbitterd hadden.
In den sneltrein van Bordeaux naar
Parijs heeft zich een drama afgespeeld.
Een man, die wegeus geldafpersing naar
Parijs vervoerd werd, waar hij voor-
loopig gevangen gezet zou worden,
opende het portier en sprong op de
treeplank van den wagon om te ont
vluchten. De gendarme, die den man
bewaakte, sprong hem na. Er ontstond
op de smalle plank een heftige worste
ling en ten slotte stortten beide mannen
op de spoorbaan. De gendarme werd
verpletterd; de misdadiger zwaar ge
wond.
Maandag werd uit Saloniki gemeld
Er is gisteren bij Kilinder een bom
geworpen onder den posttrein van Salo
niki naar Konstantinopel. Er zijn twee
beambten gedood.
Twee nieuwe dynamietaanslagen zijn
gepleegd tegen een politiepost te Koeijs-
roeloe en op de lijn naar Uskub, waarbij
de locomotief van den goederentrein
beschadigd werd.
Een ambtelijke mededeeling behelst,
dat Bulgaren te Istib (Kossovo) een
moskee in de lucht hebben laten vliegen,
waarbij 12 dooden en 20 gewonden zijn.
In het Hongaarsche plaatsje Vaskoh
heeft een onderwijzer, Mitru genaamd,
bij het betrappen van zijn vrouw op
ontrouw deze met zes revolverschoten
gedood. Daarna schoot hij ook zijn
3-jarig dochtertje dood en hing zich
toen zelf op.
Een gruwelijke moord is thans te
de duisternis. Leni had hem lief! Een week
gevoel maakte zich van hem meester. Het
speet hem nu, dat hij niets geen geld had
overgespaard. Want hij zou op dit oogenblik
naar de vrouw in het krot hebben willen
toegaan en tegen haar zeggen„Hier heb
je geldJe hoeft geen gebrek meer te lijden."
In dit uur zou hij die woorden op harte-
lijken toon hebben knnnen spreken tegen
de slechte moeder van wie hij was ver
vreemd. Hij hunkerde om anderen een
weldaad te bewijzen.
Na eenigen tijd stak hij een kaars aan.
Nu viel zijn blik op een oud boek, waar
van de vergeelde bladzijden zoo op elkander
kleefden, alsof niemand hierin ooit had ge
bladerd. Hij herinnerde zich, dat de boerin
hem dit eens had gebracht en gezegd: „Lees
hier dikwijls in, jongen; dat zal je goed
doenHij greep naar het boek, sloeg het
open en begon te bladeren, terwijl zijn
gedachten afdwaalden. Zijn blik gleed over
de titels heen. Op de eerste bladzijde stond:
„Gebedenboek," dat had hij vroeger al eens
gelezen. Toen viel zijn oog op een hoofdstuk,
waarboven stond geschreven„Smeekge
beden in droeven tijd". En toen op: „Dank
gebeden."
En hier bleef zijn blik plotseling rusten
op enkele regels van een gebed, dat begon
met de woorden: „Heer, mijn Vader in den
Hemel, gij hebt me gezegend verre boven
mijn verdiensten!" En fluisterend sprak
hij de woorden na, die hij las, en de stramme
vingers vouwde hij samen, hg, Flori Bennet,
die nooit meer een voet in de kerk had
gezet, sinds hij door den vroegeren pastoor
in Famigen, een streng, driftig heerschap,
bij de oo ren naar de kinderkerk was ge
sleurd.
V.
Zwyer had een familie-raad belegd. „Daar-
Kenoska in Wisconsin aan het licht
gekomen. Hier heeft zich een rijklta-
liaansch koopman bij de politie aan
gemeld met de bekentenis, dat hij zijn
vrouw en zijn neef, die hij in onge
oorloofde betrekking met elkander had
ontdekt, heeft vermoord. De man ver
telde dat hij zijn beide slachtoffers met
een bijl had onthoofd, na den dood
echter werd hij door wroeging gepijnigd,
hij kon niet meer eten of slapen en
daarom besloot hij zich bij de politie
aan te melden. Een onderzoek toonde
de juistheid van de bekentenis aan. Na
zijn arrestatie is de moordenaar vol
slagen waanzinnig geworden.
In Leipzig is Zaterdagmorgen de
kazerne afgebrand. De schade aan ver
brande uitrustingsstukken wordt op D/j
millioen mark geschat. Daar in de
kazerne verleden jaar een groote dief
stal gepleegd is, bestaat er verdenking,
dat de brand aangestoken is. Het mili
taire bestuur heeft een onderzoek be
volen, dat vooral de onderofficieren zal
betreffen.
Zaterdagochtend om kwart voor
zevenen is te Ebingen (Wurtemberg),
weer een heftige aardschok gevoeld, die
gepaard ging met een sterk onder-
aardsch gerommel. De beweging was
bijna even sterk als op 16 November.
De correspondent van de Lokal An-
zeiger in Teheran seint, dat de opge
wondenheid onder de bevolking voort
durend toeneemt. Overal duiken op de
pleinen troepen van gewapenden op.
Een groote menigte menschen, vooral
uit studenten bestaande, hield een be
tooging in het parlement. De redenaars
waren zeer oorlogzuchtig. Men wilde
een sterken regeeringsvorm. Er is reeds
een bijzondere commissie van 40 man
gevormd, die de eerste maatregelen
nemen en de hoofden benoemen zal.
Tegen Russische waren is een boycot
afgekondigd. Men windt zich zóó op,
dat dit onaangename gevolgen voor de
buitenlanders, maar vooral voor de
Perzen zelf zal kunnen hebben.
De Perzische kolonie te Konstanti
nopel heeft telegrafisch een beroep ge
daan op den Duitschen Rijksdag.
De algemeene opvatting in Duitsch-
land is, dat Rusland het doel van zijn
ultimatum bereikt heeft, dat slechts een
voorwendsel zou zijn om het protecto
raat over Perzië te verzekeren.
Over de beraadslagingen in het Per
zische parlement meldt men nog de
volgende bijzonderheden
De minister van buitenlandsche zaken,
Woessoek ed Dowlé, verklaarde, dat het
boven in de woonkamer was het niet pluis",
kwam de huismeid Regine in den stal
meedeelen. De boer had haar zooeven weg
gestuurd, waarop ze de deur achter zich
op slot had hooreD draaien, zoodat ze voor
eerst het niet durfde wagen om terug te
keeren.
Wat zouden de knechts en meiden echter
de ooren hebben gespitst, indien ze het
gesprek daarboven hadden kunnen beluiste
ren
Geen heftig tooneel viel voor; geen toornig
woord werd vernomen; geen enkele maal
klonk in de stem van den boer die dreigende
klank, waarvoor zelfs Beri schuw het hoofd
boog, de oude knecht, die sinds dertig jaar
op het erf diende. Doch op het gelaat van
de drie menschen, die elkander aanzagen
lag een bijna smartelijke uitdrukking van
diepen ernst. De sneeuw verlichtte hel de
kamer, die even vroolijk en vriendelijk
uitzag als anders; het gezellige vertrek had
de boerin echter nooit zoo somber toege
schenen als op dezen dag. Ze zat aan de
tafel met de armen recht voor zich uit;
het bovenlijf richtte ze fier overeind en het
hoofd had ze trotsch in den nek geworpen.
In de heldere, doordringende oogen lag een
vastberaden blik, die aan haar gelaat een
uitdrukking gaf van onverbiddelijke streng
heid.
Zwyer was tegenover haar gezeten. Hij
steunde met de ellebogen op de tafel en liet
de kin rusten op de groote, gebronsde hand,
die uit hout scheen gesneden. Tusschen de
vingers hingen de mooie, zwarte haren af
van den baard die tot zijn vest en borst
reikte. Het witte schijnsel van een der ramen
verlichtte zijn donker gelaat en toonde
eiken rimpel van het gegroefde voorhoofd,
dat zoo duidelijk te voorschijn kwam onder
de weggestreken haren. Een diepe, scherpe
kabinet alles had gedaan, om de zaak
bij te leggen, doch zonder succes. Ten
slotte was de meerderheid van het ka
binet tot het besluit gekomen, ten
behoeve van de toekomst van Perzië
in den eisch van Rusland toe te stem
men. Hierom spraken de democraten
en de liberalen voor het afwijzen van
de eischen van Rusland. Shuster was
Perzisch ambtenaar en de onafhanke
lijkheid van Perzië gedoogde niet, dat
op wensch van een andere mogendheid
een ambtenaar ontslagen werd. Ook
kon het controleeren van Perzië door
Rusland en Engeland niet worden toe
gelaten. Ten slotte werd het voorstel
aangenomen alle eischen van Rusland
af te slaan. Dientengevolge is Woessoek
el Dowlé afgetreden.
De Engelsche bladen publiceeren een
mededeeling van de Perzische legatie
in Londen, waarin geprotesteerd wordt
tegen het ultimatum van Rusland. Dit
wordt niet gerechtvaardigd verklaard.
Ook bevatten de bladen een uitvoerig
telegram uit New-York, waarin de in
houd van het lange telegram van Shuster
aan de New York World wordt mee
gedeeld.
Shuster herhaalt in dat telegram zijn
aanklacht, dat Rusland zich wil meester
maken van Noord-Perzië, zulks onder
schijnheilige berusting van Engeland.
Blijkbaar streeft Rusland er naar, de
vijftien Amerikanen in Perzischen staats
dienst, die weigeren de willige werk
tuigen te zijn van Rusland, ontslagen
te krijgen. Shuster betoogt, dat Rusland
gebruik maakt van de moeilijkheden
van Engeland in Europa, teneinde zijn
(Ruslangs) geheime oogmerken nopens
Perzië ten uitvoer te brengen, waarbij
het de Russisch-Britsche overeenkomst
betreffende Perzië wil te niet doen.
De Times verneemt uit Teheran, dat
daar de overtuiging bestaat, dat de Rus
sische troepen binnenkort Teheran zul
len bezetten, niet teneinde Noord-Perzië
blijvend te bezetten, doch om in Teheran
een nieuwe regeering in stellen. Hetzij
door het herstellen van den ex-Sjah op
den troon, hetzij door een staatsgreep
met behulp van de Baktiaren, die
naar het heet daartoe bereid zijn.
In de straten en moskeeën te Teheran
duren de betoogingen tegen Rusland
voort.
De Daily News betoogt dat de be
zetting van Noord-Perzië door Rusland
feitelijk gericht is tegen Britsch-Indië.
De Deutsche Kabelgesellschaft seint
uit Teheran, dat de bevolking tegen
lieden, die als Russenvrienden bekend
staan, een dreigende houding aanneemt.
De meeste aanslagen worden gepleegd
door Kaukasiërs. De prijzen derlevens-
middelen stijgen snel.
lijn leek als met een mes getrokken, en
reikte zelfs tot aan den neuswortel. Dit gaf
een uitdrukking van zorg en smart aan zijn
gebruind gelaat; toch rustte zijn vriendelijke
blik vol liefde op zijn kind.
Leni stond tusschen haar ouders; de armen
hingen slap neer en ze had de handen ge
vouwen. Zacht glansden de blonde haren;
in de groote oogen, lag diepe ernst te lezen.
Houding en gebaren drukten kinderlijken
eerbied, doch tevens onverzettelijke kracht
uit; Leni had hare liefde voor Bennet be
kend.
„Je stelt ons voor een moeilijk geval,
mijn kind," had Zwyer zoo juist gezegd.
In zijn oogen lag een blik, dien Leni nog
nimmer daarin had gezien.
„Och vader, ik weet zelf niet hoe het
zoo is gekomen," sprak ze zacht, met tril
lende stem. „Ik mag hem lijden; hij heeft
me noodig. Ik kan een goeden, besten man
van hem makenals hij mij niet had ging
hij verloren!"
,,'t Lijkt wel of je hem alleen uit mede
lijden wilt hebben." De stem van de boerin
klonk hard en scherp.
„Neen, moeder," hernam Leni, met ver
heffing van stem. „Ik heb hem even lief
als u beiden, ja nog liever! Zou ik anders
zulke angsten uitstaan om hem?! Zou ik
anders zoo naar hem verlangen, als ik hem
niet zie?!"
„Zeg me eens, of je dien man kunt achten,
en wat je in hem aantrekt," vroeg Zwyer.
„Hij is ijverig en flink, eerlijk en oprecht
Hij is dankbaar als een schuchter kind voor
elke vriendelijkheid, die hem wordt bewezen.
Als hij voor u den hoed afneemt, vader,
dan weet ik dat dit hem ernst is. Voor u en
moeder gevoelt hij eerbied en ontzag."
Wordt vervolgd).