Hel
Land van Heusden en Allena. de Langstraat en de Bommeierwaard.
HANDEL IK VROUWEN.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3220. Zaterdag 4 Januari
FEUILLETON.
OIjIANTA.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75,
franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
1913.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 71/» Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag
middag 12 uur ingewacht.
C' tAftD VAN AU
VOOR
De heer Mr. A. de Graaf, voorzitter
van het Nationaal Comité ter bestrij
ding van den handel in vrouwen, heeft
dezer dagen in de te Amsterdam ge-
hooden jaarlijksche vergadering van
het Comité een rede gehouden over den
handel in vrouwen, waarin hij zooveel
belangrijks zeide, dat wij meenden goed
te doen hier en daar uit die rede een
brokje te nemen, opdat ook onze lezers
meer bekend zullen raken met dit groote
kwaad in onze hedendaagsche zoo „be
schaafde" maatschappij.
Door meerdere welvaart, meerdere
luxe, grootere vrijheid, het losser wor
den van den gezinsband zijn de zeden
losser geworden. Hierdoor heeft de
prostitutie zich toegang verschaft tot
kringen voor welke ze vroeger ontoe-
gankelyk was.
Daar is de ontucht wel minder grof
van vorm, maar dan ook veel meer
verfijnd en des te gevaarlijker. Intus-
schen heeft de praktijk bewezen, dat
waar de ontucht nog gereglementeerd
heerscht en de bordeelen gesloten zijn,
het kwaad in niet zoo groote mate
heerscht als waar het tegenovergestelde
het geval is.
Te ontkennen echter, dat in het al
gemeen het kwaad zeer bedenkelijke
afmetingen blijft behouden, zoude ge
tuigen van gebrek aan ernst en moed.
Maar evenmin als voor den achteruit
gang, de toenemende zedenverwildering,
kan men de oogen sluiten voor moreelen
vooruitgang, die dikwijls de verwach
tingen verre overtreft. Het een zoowel
als het andere is aan den dag gekomen
op de laatste conferentie te Brussel,
waaraan spr. eenige beschouwingen
wydde. Een eenigszins prawhistorischen
indruk maakte daar de Parpsche poli-
tieprefect Lepine, die de conferentie als
gast bijwoonde en een pleidooi kwam
houden voor de reglementeerint;. Bij de
levendige discussie, naar aanleiding hier
van gehouden, nam niemand het voor
de reglementeering op en bleek de stem
ming er algemeen tegen. Niet van ge
ringe beteekenis acht men, dat op de
conferentie, te houden in 1913, zoo goed
als zeker het veroordeelend vonnis over
de reglementeering gestreken zal worden.
In het buitenland is men in dit opzicht
nog zeer weinig gevorderd, met name
in Duitschland, waar de bordeelen of
ficieel opgeheven, maar verre van ver
dwenen zijn. In Rusland wordt de of-
(19
Youri trok van zijn kar halfgevulde zak
ken want hij zou nooit de kracht hebben
een vollen op te lichten; met moeite hief
hij ze op zijn rug. Hij had er zoo zes of
zeven een steile, nauwe, wankele trap op te
dragen.
Plotseling viel Bourdak iets in. Met een
sprong was hij bij den wagen, met een greep
nam hij de halfgevulde zakken koren, die
op elkander waren gestapeld, ook dien,
welken Youri reeds op zijn rug had, en,
een liedje fluitend, bracht hij ze ineens aan
den top van de ladder.
Youri bekwam niet van zijn verbazing.
Zijn vluchtige en vreesachtige blik zocht
de redfen van deze onverwachte beleefdheid
te begrijpen. Sémène lachte.
„Je bent mij reeds vergeten," zei hij tot
den jongen man. „Ik wilde je herinneren
dat ik er nog ben."
„Welnu
„Welnu, je moet er aan denken, dat mijne
kracht nog altijd dezelfde is."
„Maar ik weet het," mompelde Youri
bövöndi
„Je weet het? Dat is heel beleefd van je;
maar wat je nog niet weet, dat ga ik zeggen
als je voortgaat over Oliana en mij leugens
en laagheden te verspreiden, danJe
hebt je zakken in mijn armen gezien, is
het niet? Je hebt ze gezien?"
„Ik heb ze gezien."
flciael gereglementeerde prostitutie zelfs
indirect door de liefdadigheid gesteund.
Spr. wees erop, dat het congres te
Londen een nieuwe phase zal inluiden
in den strijd tegen den vrouwenhandel
in de koloniën. Natiën, die toestanden
als thans in Engelsch Indië heerschen,
blijven dulden, verbeuren daarmede haar
naam van christelijke, en van beschaafde
natie.
Spr. herinnerde er ook nog aan, dat
er op de conferentie te Brussel debatten
zijn gevoerd over de vraag, of de in
ternationale organisatie zich ook moet
bezighouden met het onderzoek naar,
en de bestrijding van handel in jeug
dige knapen met onzedelijke doeleinden.
Hiertegen werden vele formalistische
bezwaren geopperdmen voerde aan,
dat men in strgd met de statuten zou
komenmaar algemeen zag men in,
dat de statuten er voor de organisatie
zijn, en niet de organisatie voor de
statuten. Het resultaat van de debatten
was, dat het vraagstuk op de confe
rentie te Londen aan de orde zal komen.
Wanneer wij de oogen naar buiten
Europa richten, zien wij Egypte met
zijn brutalen vrouwen- en meisjeshan
del en zijn slappe berechting van de
handelaars. Alle Europeesche naties
zuilen hier moeten samenwerken, maar
het initiatief zal moeten uitgaan van
Engeland.
Het blijkt echter, dat de hooge re-
geeringscommissaris Lord Kitchener,
voor de zaak geen belangstelling
heeft. De eenige hoop, die overblijft,
is, dat het vraagstuk op do officieele
regeeringsconferentie, als daar iets van
komt, ter sprake komt.
Verder denken wij aan Buenos Ayres,
een hel op aarde, op zedelijk geoied,
die jaarlpks honderden vrouwen en
meisjes uit den Balkan tot zich trekt
en te gronde doet gaan. Pogingen zul
len wot den gedaan om in den Balkan
nationale comité's te vestigen of dit ge
makkelijk zal gaan meent spr. te moe
ten betwijfelen.
Meer resultaten kan men verwach
ten van toezicht op de booten en de
emigratie.
Naar aanleiding van de besluiten
der Brusselsche conferentie, inzonder
heid met het oog op de aan het Neder-
landsche comité opgedragen rapporten
over de bestrijding van den vrouwen
handel in de koloniën en het toezicht
op de booten, deed de voorzitter eenige
mededeelingen.
Ten aanzien van het eerste onder-
„Zoo schavuit, je bent minder dan een
zak. Als ik het nu nog eens hoor! je
weet de rest? Antwoord!"
„Ik weetsteunde Youri, nauwelijks
verstaanbaar, versteend van schrik, verbijs
terd door deze indrukwekkende kracht,
welke in staat was tot zooveel wonderen.
„Je hebt gezien," herhaalde Bourdak,
„denk dan aan hetgeen je gezien hebt. En
nu, bedank je mij niet eens? Zonder mij
had je morgenavond op je buik gekropen.
Zeg gauw: dank je wel, anders haal ik
de zakken weer terug."
„Neen, neen, doe dat niet," klaagde de
ongelukkige.
„Zeg dan: dank je, en op de knieën,
duivel die je bent!"
„Sémène, ik dank je," was het nauwelijks
verstaanbare antwoord.
„Op de knieën 1" herhaalde Bourdak op
een toon, die geen weigeriDg toeliet.
De verschrikte Youri knielde neer.
„Dank je," stamelde hij.
Safrona hield zich vast van lachen. Youri
hijgde van woede, hij was bleek, niet in
staat iets te doen.
„Moeder Safrona," zei hij, toen Bourdak
verdwenen was, „het is dus waar?..."
„Wat, wat is waar?"
„Dat die schurk de minnaar van Oliana
is. Hebt gij dan niet gehoord wat hij heeft
gezegd?"
„Onreine ziel, die je bent. Ik heb alleen
gehoord, dat je een lage lasteraar bent. Ik
herhaal het je: als je voortgaat met den
duivel te heulen, dan zal je geen natuur
lijken dood sterven."
„En toch zal ik doen wat ik wil. Hij
denkt dat ik bang voor hem ben Ik
bang voor hem? Loop heen."
„Vergeet niet wat ge hebt gehoord en
werp zeide spr., dat het voornemen is
om het advies van den gouverneur-
generaal af te wachten op de nota,
welke de minister van koloniën hem
zal doen toekomen.
Mocht het in Indië komen tot op
richting van een informatiebureau, aldus
spr., dan zijn onze wenschen voorloopig
vervuld en zullen we moeten nagaan
welke stappen verder moeten worden
genomen. Luidt het advies, zooals ver
wacht kan worden, ongunstig, dan zul
len we een zelfstandig onderzoek moe
ten instellen, wat groote kosten zal
vereischen, welke we echter kunnen
bestrijden. Het ligt in de bedoeling dit
mede te deelen op de conferentie te
Londen en de medewerking van het
nationaal comité in Engeland in te
roepen, hetwelk in eigen koloniën zelf
standig nog niets gedaan heeft. Die
medewerking zou dan moeten bestaan
in het instellen van een dergelijk onder
zoek en eveneens in het doen van stap
pen om te komen tot oprichting van
een informatiebureau in Engelsch-Indië.
Wat het tweede punt aangaat, wees
spr. erop, dat men eigenlijk overal onder
politie-verordening staat, behalve op de
de groote booten. Daarom wil het Na
tionaal Comité op de Londensche con
ferentie het denkbeeld verdedigen, om
vrouwelijk toezicht op alleen reizende
meisjes op de groote booten in te stel
len een toezicht, bekostigd door de
maatschappijen en uitgeoefend door
vanwege de regeeringen op voordracht
van de nationale comité's aangestelde
ambtenaren, gelijk reeds in Denemar
ken bestaat.
Dat ingrijpen, hóé dan ook, tegen
den handel in vrouwen noodzakelijk
is, is onze lezers nu wel duidelijk,
denken we.
Met hun op bovenstaande te wijzen
zouden hun oogen open gaan voor het
kwaad, dachten we, en zullen ze zich
er mede voor gaan inspannen dat kwaad
uit te roeien.
IBtaitenland.
De burgemeester van Chantily is te
Parijs gearresteerd onder verdenking
Zaterdagnacht gepoogd te hebben, twee
dames op haar villa te Le Perreux te
vermoorden. Hoewel de beide dames
ernstig werden Jverwond, kwam hulp
nog intijds opdagen, de dader nam de
vlucht. De verdenking viel dadelijk op
den burgemeester van Chantilly, van
wien de echtgenoot van een der dames
gezien: je bent minder dan een zak, en dat
is de waarheid. De arm van Sémène staat
gelijk met het rad van den molen, dat is
ook waar."
„Ach, jelui zijn medeplichtigen."
„Min kereltje, slang."
Youri zweeg, en gebroken van vermoeid
heid, nadat hij den eersten halfgevulden
zak had opgetild, terwijl dikke droppels
zweet hem langs het gelaat liepen, begon
hij zijn graan in den trechter te werpen,
zonder echter aan het einde van zijn werk
te komen.
„Werkelijk, hij zal op vier pooten gaan
klimmen," zei de vrouw. „Hij zal er tot
morgen mee bezig zijn."
Zij had medelijden met deze zwakheid,
en zelf nog krachtig ondanks hare jaren,
bood zij den jongeling hulp aan.
„Zie eens," zei zij, ,.je blaast als een
emidse."
„Het is die schurk, die mij mijne gezond
heid heeft benomen."
„Ik heb je altijd zoo gekend."
En met vaste en vaardige hand hielp zij
hem.
Met sissende en afgebroken ademhaling
vervolgde Youri:
„Als ik eene vrouw haddie werkte
zou ik beter zijn."
„Ja, juist, zij zou moeten werken, opdat
jij dikker werd."
„Zij zou wel moeten."
„Dat is niet gezegd."
„En gijhebt gij mijne zakken niet
geleegd? Welnu zij zou het ook moeten
doen."
„Of zij zou er je instoppen
„Ik wileen sterke vrouw hebben
opdatzij alles kan doenen zij mij
mooie kinderen opvoedt."
een groot schuldeischer geweest was.
De politie deed een huiszoeking bij
den verdachte en verschillende com-
promiteerende stukken werden ontdekt.
Ter confrontatie werd hij naar het
ziekenhuis gebracht, waar zijn slacht
offers verpleegd werden. Zij herkenden
hem onmiddellijk. De burgemeester van
Chantilly, stond als een verkwister, die
veel schulden had, bekend.
Onder de Bretonsche visschersbevol-
king heerscht groote opwinding over
het besluit van het meerendeel der
fabrieken van verduurzaamde sardines,
om de eischen van de visschersbonden
niet in te willigen en het bedrijf stop
te zetten.
Een aantal arbeiders, die trots liet
verbod van de vakvereeniging, met de
loon voorwaarden van een fabriek te
Douarnenez genoegen genomen had,
werd door een vijandige menigte be
dreigd.
De Times Q9eft 'n telegram uit Peking,
waarin er op wordt gewezen, dat China
het Nieuwe jaar begint met het niet-
nakomen van zijn geldelijke verplich
tingen. De vervallende termijnen van
de schadeloosstellingen uit den Boksers
opstand konden niet worden voldaan.
En nu is Rusland zoo seint de
Times-man niet bereid om met uit
stel genoegen te nemen. Het dreigt
zelfs zich schadeloos te zullen stellen
door beslag te leggen op de een of
andere bron van inkomsten van China
in Mantsjoerije.
Dè Times correspondent acht het niet
geheel onmogelijk, dat de Chineesche
regeering mocht Rusland die be
dreiging ook werkelijk ten uitvoer bren
gen welke toch al zwak staat, daar
door zou worden ten val gebracht.
Bij een proces, dat te Pittsburgh ge
diend heeft, werd een getuige gehoord
van 101 jaar, zekere „tante" Morgan.
Het bleek, dat deze voor zichzelf en voor
een 28-jarige ziekelijke nicht met hand
werken het levensonderhoud verdiende.
„Tante" zelf vindt hier niets vreemds
in. Haar vader was 112 jaar geworden,
haar moeder 121. Voorloopig blijft zij
nog aan den slag.
De machinisten van de stoomtraw
lers van Geestemünde, Breemerhaven
en Norderham staken op last van de
sociaal-democratische vakvereeniging,
die van de reeders erkenning eischt
van het sociaal-democratische werfdepöt.
Meer dan 200 trawlers liggen stil.
De correspondent te Washington van
de Londensche Times seint, dat de
Amerikaansche bladen het in hooge
De oude vrouw zag hem aan met een blik
waarin spot flikkerde.
„Mooie kinderenherhaalde zij schamper.
„Zeker, ge kunt ze hebben."
„Wat zegt gij?"
„Ik zeg, dat je heel mooie kinderen kunt
hebben."
Hierop trok de vrouw zich terug. Youri
bleef in den molen om op zijn meel toe te
zien.
„Mijn hemel", zei Safrona bij zichzelve,
„het is om het te besterven van lachen.
Mooie kinderen Hij Verderf komt van
hem."
„De nacht nadert, ik ben nog ver van
het dorp," sprak Sémène, toen hij op een
avond van een naburig vlek kwam en door
de korenvelden liep, welke zich tot den
zoom der bosschen uitstrekten.
De bekoring van dezen prachtigen avond
hield zijn ziel zeker gevangen, zonder dat
hij iets begreep vaa deze geheime dingen;
want hij verhaastte zijn schreden niet, en
met den neus in der lucht en de oogen
starend in de verte, liep hij als een droomer.
Te midden van deze kalme avondsche
mering en de rustige en verrukkelijke natuur
werd Sémène ondanks zichzelven een mijme
raar, en hij liet zijn blik in de ruimte dwalen.
Zijn slavische ziel sleepte hem mede; de on
ontwikkelde droomde zonder het te weten.
De nacht viel, de sterren bezaaiden het blauw
van den hemel. Sémène bevond zich nu op
het pad, dat uitliep op het onmetelijk woud
op deze grens werden menschelijke voet
stappen onmerkbaar, nog verder verdwenen
zij geheel.
De wandelaar, die zich verlaat had, wierp
een blik op het woud en mompelde: „Wat
is het donkerVoor al het goud der wereld
zou ik er op dit uur niet in willen gaan."
mate oneens zijn over de quaestie of
ex-president Castro, die onderweg is
van Frankrijk naar de Vereenigde Sta
ten, in de Unie behoort te worden toe
gelaten.
Deze quaestie berokkent den regee-
ringsmannen te Washington veel zorg.
Maar de bovendrijvende meening is,
naar h6t schijnt, dat aan Castro, als
„ongewenscht immigrant", de toegang
tot de Vereenigde Staten dient te wor
den ontzegd.
Thans wordt uit New-York gemeld,
dat Castro besloten heeft Zaterdag per
America "naar Europa terug te keeren.
De autoriteiten hebben aan Castro doen
weten, dat het besluit was genomen,
hem niet. toe te laten, maar dat men
hem de schande van te worden gedepor
teerd gaarne wilde besparen.
Hij gaat dus nu maar „vrij willig" terug.
Naar in de Amer. bladen wordt te
verstaan gegeven, heeft de New Yorksche
geheime politie het plan ontdekt voor
de vorming van een geheim comité in
de Vereenigde Staten, 't welk een in
val in Venezuela wilde voorbereiden.
Te Berlijn is weer een gelddrager van
een expeditie-firma in het gebouw van
de Rijksbank voor 9100 mk., die hij in
een omslag in zijn zak had, bestolen.
De bedoeinen van Zejana hebben in
Tripoli het vuur geopend op een voor
uitgeschoven Italiaansche post aan den
Noordelijken sector nabij de kust.
De Italiaansche troepen verstrooiden
de bedoeinen, die aanzienlijke verliezen
leden. Aan Italiaansche zijde werden 6
man gedood en 13 gewond. Na afloop
van het gevecht bombardeerde het
schip Bausan de kust in de buurt van
Zejana.
Na La Stampa meldt, hebben de Ita
lianen aan de kust van de Sidrabaai
(in Tripoli) troepen ontscheept. Er moest
tusschen Bengazi en Mesrata een punt
bezet worden, eensdeels om den doorvoer
van contrabande te verhinderen, ander
deels om de Italiaansche heerschappij te
bevestigen. De inboorlingen daar, die
bekend staan als te benooren tot een
zeer oorlogszuchtigen stam, boden eeni-
gen tegenstand, maar werden door de
Italiaansche troepen gemakkelijk ver
strooid, zonder verliezen aan hun kant.
Het Duitsche dorp Hohenwerder was
reeds eenige weken lang in opschudding
door de verdwijning van een 5-jarig
meisje. Eenige dagen geleden bekende
de moeder van het kind, dat zij het
had laten doodhongeren, teneinde er
zich van te ontdoen. Hetzelfde had zij
in Februari met haar jonger kind, dat
eerst 6 maanden oud was, gedaan. Toen
de vrouw naar de gevangenis werd over-
Eensklaps stond de jongeman, die eenige
passen achteruit had gedaan, stil. Hij had
iets donkers, zonder gedruiscb, zien voorbij
gaan, een menschelijke gedaante inneveligen
omtrek. Was het een visioen? Sémène rilde,
Het was op het pad dat hij moest overgaan,
dat hij de schim had zien verschijnen en
zich weer verliezen in den nacht, en de reus,
sterk om de rotsen te doen splijten, beefde
nu als een blad. Verlamd door schrik, bleef
hij een oogenblik als aan den grond ge
nageld staan; zijne oogen sprongen uit hun
kassen, koud zweet liep van zijn voorhoofd.
Plotseling kwam een gedachte bij hem op
die den man de krachten weer teruggaf,
welke hem hadden verlaten.
„Zou het Youri niet zijn, die mij in den
val wil laten loopen Ik weet, dat hij een
oud geweer heeft. Zou hij het niet zijn?"
Sémène sprong als een tijger op, besloten
zich te verdedigen en zijn vijand te ont
wapenen, indien de worsteling begon.
Het smalle pad liep langs de geheele lengte
van den zoom van het woud; de rogge,
hoog om een paard te verbergen, vormde
aan beide zijden een haag. Toen de jongeling
gekomen was aan de plek, waar hij meende
dat de hinderlaag was, keek hij aandachtig
om zich heen.
Niettegenstaande de duisternis zag hij,
dat de korenaren licht werden bewogen;
hij bespeurde lichte beweging, die snel loopen
door het kóren veroorzaakte.
Het geluid verwijderde zich in de richting
van het woud. Klaarblijkelijk was daar ie
mand die vluchtte.
Ongetwijfeld Youri, gewapend met zijn
geweer, een voordeelige plaats zoekende, van
waar hij verraderlijk zou kunnen vuren.
(Wordt vervolgd.)
Rutheensche Roman.