Hel Land van Heusden en Allena. de Langstraat en de Bomeierwaai'd. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 3224. Zaterdag IS Januari1913. FEUILLETON. Kinderherstellings- en Vacantiekolonies. Ui JO VAN ALT£N/> VOOR Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75, franco per post zender prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 7 V» Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag middag 12 uur ingewacht. Onze lezers zullen alle wel eens ge hoord hebben van de kolonies van het Centraal Genootschap voor Kinderher gtellings- en Vacantiekolonies. Voor hun, die minder of in het ge heel niet bekend zijn met het werk van het Centraal Genootschap, diene het volgende: Door het Centraal Genootschap zijn in ons land, naar wij meenen, een zevental iarichtingen vervormd tot kolo niehuizen, in welke huizen ziekelijke, lijdende kinderen, welke daarvoor in aanmerking komen bij voorkeur kin deren uit den mingegoeden stand, een vierweeksch verblijf wordt aange boden, zulks ter herstelling van hunne gezondheid. Dit verblijf in die kolonie huizen is voor de kinderen, of, zoo men wil, voor de ouders der kinderen, geheel kosteloos. En de voeding, ver pleging enz. in die koloniehuizen is een zoodanige, een zoo goede, dat kinderen als zwakke wezentjes er heen gezonden, na een vierweeksch verblijf zichtbaar sterker en gezonder er weer vandaan kwamen. Dat dit alles geheel kosteloos geschieden kan, hebben we te danken aan den ruimen financieelen steun, welke het genootschap geboden wordt door hen, die het nut inzien van het werken van het genootschap. En dat het nut hiervan door velen in den lande wordt ingezien en dat ze daarom het genoot schap hun steun bieden, mag o.i. hier uit blijken, dat het genootschap, aan vankelijk op kleiner schaal beginnende, nu zeven koloniehuizen bezit, waarin lijdende kinderen verpleging kunnen vinden. Wie ook zou niet gaarne willen medehelpen tot iets zoo schoons, zoo edels en zoo menschlievends? Er is niets heerlijkers denkbaar, zouden wi) meenen, dan ziekelijke kinderen, die verpleging behoeven tot herstel van huu gezondheid, maar wier ouders die ver pleging in een of ander gesticht of kolonie niet kunnen bekostigen, een kostelooze verpleging in zoo'n gesticht of kolonie te kuDnen aanbieden. Wij staan in deze meening niet alleen. Honderden en honderden anderen mèt ons denken er zoo over. Die allen doen iets, de een meer en de ander minder, en zoo kan een weinig gedaan worden voor het verpleging vragend kind uit den min gegoeden stand. (23 Het was een vreemde krankzinnige, deze arme Korobka. Hij .was rustig, onschade lijk, wekte instinctmatig het medelijden van het volk open werd gevoed door den een, gekleed door den anderhij ging men wist niet waarheen, verdween gedurende verscheidene weken en kwam als men hem het minst verwachtte. Tu8schenbeide zag men hem uit een grep pel komen, dan weer tusschen het koren uit of van uit een woud, dat hem zijne geheimen vertelde, 's Winters verschaften de woning van den heer van het dorp of de hutten hem om de beurt eene schuil plaats en kleeren, en terwijl hij zich voor de kachel warmde, maakte hij de boonen schoon, pluisde de wol uit of wiegde de kinderen. Men voedde hem aan de algemeene tafel, men behandelde hem nooit slecht. De kin deren vreesden hem niet; zij luisterden graag naar zijn zonderlinge verhalen, zijne fabelen, medegebracht uit de bosschen, zoo als de kleinen zeiden. Sinds een poos bewaarde Iwan een diep stilzwijgen; zijn strakke blik staarde in de ruimte. „Heb je dorst vroeg Oliana. Karobka schudde ontkennend het hoofd. „Iwan", vervolgde het meisje, ga van nacht niet rondloopen in de ravijnen, kom bij ons slapen." „Neen, het is nog warm." „Ik zal je ander linnen geven." Een weinig! Maar het genootschap wil veel doen, meer althans dan het tot nog toe heeft gedaan. Het bestuur van het genootschap heeft zich n.l. af gevraagd, of hetgeen het genootschap tot nog toe deed, voldoende kou heeten en of niet een vrij belangrijk aantal kinderen naar de kolonies werd uitge zonden, bij wie een vierweeksch ver blijf aan zee of in het bosch beslist onvoldoende was. De algemeene leden vergadering, aan welke het bestuur deze vragen voorlegde, heeft ze bevestigend beantwoord. Na deskundige voorlichting heeft de vergadering toen het besluit genomen om het werk van het genoot schap uit te breiden. Men wilde die uitbreiding hierin laten bestaan, door naast de bestaande ver pleging gedurende vier weken in vacan tiekolonies, de gelegenheid open te stel len voor verpleging van langoren, niet vooraf bepaalden düur in herstellings oorden. Met die verpleging is in den afgeloopen zomer met zeer goeden uit slag een aanvang gemaakt in het door het genootschap gehuurd koloniehuis „Weezenkas" te Nunspeet, dat daar voor door de algemeene vergadering van het genootschap was aangewezen. De langduriger verpleging in dat kolo niehuis was echter maar een tijdelijke maatregel. Yoor die meer langdurige verpleging heeft het genootschap name lijk noodig eeu speciaal daarvoor ge bouwd en ingericht koloniehuis met onderzoekkamer, lighut, schoollokaal enz. De eerste zorg van het genootschap is mitsdien geweest zich te verzekeren van een geschikt terrein voor den bouw van zulk een koloniehuis. Het genoot schap meent daarin nu bijzonder ge slaagd te zijn door den aankoop van een heuvelachtig stuk bosch- en zand grond, groot vijftien hectaren. Op een door bosch en heuvels ingesloten ge deelte van dit terrein hoopt het ge nootschap nu eerlang haar eerste her stellingsoord te kunnen inrichten. Al vast echter zal het genootschap in 1913 ruimer gelegenheid geven tot het op nemen van gewone vacantie kolonie kinderen in een boschrijke streek, waar aan groote behoefte bleek te bestaan. Daartoe heeft het genootschap een ruim huis en tuin, het bekende vroegere hotel Qui Si Sana te De Steeg gehuurd. Zoo gaat het genootschap vol moed voort op den ingeslagen weg en vol goede hoop de toekomst tegemoet. Nieuwe banen worden betreden, ho- „Het is nog warm." „Toch zijn de kraanvogels al vertrokken. Heb je ze gezien „Ze zullen met de zon terugkeeren", ant woordde de krankzinnige. „Ik heb hun gezegd terug te keeren." „Hebben ze het je beloofd?" „Als ik het hun beveel komen ze terug." „Zij gehoorzamen je Loop heenpre velde Oliana lachend. „Alle vogels gehoorzamen mij. Zij be- hooren mij. Het bosch behoort mij, en de wind en de sterren behooren mij. Ik ben rijk De heer van het dorp heeft niets, ik heb alles." „En toch, als de heer van het dorp zijn land aan je gaf, zou je het dan nemen Iwan maakt een beweging als om neen te zeggen, en hij vervolgde „De heer weet niet wat de aarde zegt, ik weet wat de wind zegt, hij weet het niet; ik ben meer dan hij." Reeds sedert eenige oogen blikken hoorde men achter de heg, die den boomgaard van het dorp scheidde, een geluid dat de aan wezigheid verried van een onzichtbaar per soon, misschien verborgen door de zware doornen, die zich in elkaar verwarden en weer op het pad neervielen aan den tegen- overgestelden kant der omheining Op dit geluid, dat men klaarblijkelijk trachtte te temperen, sloeg Oliana geen acht, en zij liet den krankzinnige zijn fantastische ver halen vervolgen. De woorden van Korabka wekten de verbeelding van het meisje op, en droomend geloofde ook zij den wind en de boomen te hooren spreken. Haar her inneringen brachten haar terug naar de sombere wouden, waar hare nachten voorbij gingen onder het oog van den hemel. In gedachten sprak zij„Ja, iedere ster is een oog dat ziet, en de boomen spreken Iwan heeft de waarheid gezegd." pende hiermede een krachtigen stoot te geven aan de volmaking van het vacantie-koloniewezen, dat alleen d&n zijn volle nut kan afwerpen, wanneer daarnaast staat het herstellingsoord voor kinderen, bij welke een uiteraard te kort verblijf in de gewone vacantie-kolonies geen duurzaam resultaat kan opleveren Zal in deze beide takken van kinder verzorging bereikt worden, wat er in te bereiken valt, dan moeten in de aller eerste plaats alle zwakke of moeizaam herstellende kinderen aan het genoot schap kunnen worden toegezonden Küanen, zeggen we. Want om ze te kunnen aannemen, moet de organisatie belangrijk worden uitgebreid, enz. enz Wij twijfelen niet, of een ieder zal met het doel en het werken van het genootschap instemmen en het zgne er toe willen doen om het doel van het genootschap verwezenlijkt te krij gen. Alle inlichtingen, welke men mocht verlangen, zal men kunnen verkrijgen bij den heer A. C. Bos, administrateur van het genootschap te Egmond aan Zee. Buitenland. De Petersburgsche Beurskrant ver neemt uit Ekaterinoslav, dat er daar voor de rechtbank een proces is be gonnen tegen zestig politiebeambten, commissarissen, agenten van hooger en lager rang enz. Een secretaris van het commissariaat beeft, volgens de beschul diging, zelf een aanval van bandieten op de politie-kanselarij op touw gezet een agent, die wrok bad tegen den eigenaar van een circus, die hem geen geld wilde geven, heeft onder een voor stelling in het circus: „Brand!" ge roepen, zoodat er een paniek ontstond, waardoor menschen zijn gewond een commissaris heeft een vrouw aange rand enz. Te Peking is telegrafisch bericht uit Tibet ontvangen, dat de Engelscben de grenzen hebben overschreden. De Dalai Lama (het hoofd van de Kerk) zond onderhandelaren naar de Engelschen om met hen te onderhandelen, en tege lijkertijd om hun het protectoraat over het land aan te bieden, waarvoor hij eenige bijzondere concessies wilde doen. China zal een nota aan Groot-Britannië richten, ten einde zijne bedoelingen dui delijk te maken. China spreekt de hoop uit, dat de regeeringen tot overeenkomst zullen komen, waardoor de moeilijkheden uit den weg zullen worden geruimd. Twee Duitsche scheepslossers kregen Korobka, gezeten onder den noteboom, bleef een oogenblik zwijgenzijn vreemde blik dwaalde steeds in de ruimte. Plotse ling moest een vage herinnering zijn geest te binnen schieten, want hij hief eensklaps het hoofd op en, met den vinger naar den horizon wijzende, waar het woud zich in een grijsaehtigen nevel verloor, zei hij „Daarginds heb ik gezien, gezien Petro is daarbij den Serednii-Alp. Oliana verbleekte. De mand met maïs gleed uit haar hand en viel op den grond. Zij bleef als vastgenageld staan, zonder een woord te spreken, bijna zonder adem te kunnen halen. „Hij is daar, daar in het woud." her haalde de krankzinnige. Oliana, die zichzelf geweld aandeed, greep met zenuwachtige hand den schouder van Iwan. „Iwan," sprak zij met bevende stem, „je hebt gedroomd, je hebt een schim gezien, en je tong vertelt leugens." „Ik heb gezien, ik heb gezienPetro is daarik heb hem gezien." „Dan is het zijn ziel die je hebt gezien Petro is niet meer van deze wereld 1 „En de nachtegalen zingen, en de maan slaapt....", antwoordde de krankzinnige. „Ja, zij zingen, maar gij, gij liegt!" „En de sterren, het zijn oogen die zien maar zij spreken niet." „Iwan," riep Oliana met diepe wanhoop, „wil je op de sterren gelijken? Spreek dan nooit, nooitJe hebt gedroomdO, je liegt, je liegt 1" „De wind gaat voorbij," vervolgde Korob ka, „en hij zegt tot de boomen Hij zweeg; het meisje liet met een be weging der grootste verslagenheid hare armen slap neerhangen. De woorden van Korobka hadden haar verplet. Wat nu te doen? Zij zou de eenige niet zjjn die de te Conileet in tegenwoordigheid van eenige andere personen twist, waar schijnlijk over een 18-jarig meisje, dat ook bij de aanwezigen was. Toen de twistenden handgemeen werden, rolden zij beiden in de Sambre. Weldra was een hunner weer op het droge, doch de andere, die zwemmend telkens aau wal trachtte te komen, werd terugge houden door zijn tegenstanders op den wal, totdat hij ten laatste uitgeput in de diepte zonk en verdronk. Inbrekers hebben Woensdagnacht uit de brandkast van het socialistische ge nootschap La Proletarienne te Seraing 20.000 francs gestolen. De Engelsche bladen maken melding van twee opmerkelijke scheepvaartbe- richten. Het eerste betreft het zeilschip Speculation, dat met een lading hout te Boness aankwam en 15 November uit Kalmar in Zweden was vertrokken. Twee maanden over een reis, die anders van acht tot tien dagen duurt, is zeker wel iets bizonders. Aanhoudend heeft het schip met stormen le kampen ge had. Om te beginnen moest het al in Gothenburg binnenvallen om averij te herstellen. Toen het weer uitzeilde ging het eerst goed, maar den 8en December, op de kust van Kincardineshire, in zicht van Girdlenes, stak er een orkaan op, die het schip op de Noorsche kust terugdreef. Vijf weken lang heeft het op do Noordzee gezwalkt, door de felle winden nu her- dan derwaarts geworpen. Het andere bericht geldt het stoom schip Snowden Range van de Furness- lijn. Woensdag werd het gehavende schip de haven van Queenstown binnen gesleept. Algemeen twijfelde men er niet meer aan of het schip was met man en muis vergaan. Geen wonder, ruim zestig dagen heeft het noodig ge had om den Atlantischen Oceaan over te steken. De bemanning had het ont redderde schip niet willen verlaten. En nu wil men den gezagvoerder en de officieren uitnoodigen op Lloyd's kantoor te komen om gehuldigd te worden. Een zeldzame eer. Dinsdag is de eerste draadlooze ver binding tusschen New-York en Berlijn tot stand gekomen. Het New-Yorksche station is er in geslaagd met het station Nauen bij Berlijn verbinding te krijgen. Volgens een dradeloos telegram heeft het Engelsche stoomschip Veronese (van Liverpool naar Buenos-Ayres), het welk met 139 passagiers van Vigo was vertrokken, bij Leixoes schipbreuk ge leden. Het schip is verlorenhet is wegens openbaring van den krankzinnige hoorde het gansche dorp zou het misschien hooren, en de vijanden van Petro zouden het ge heim kennen. Hoe deze tong stilte op te leggen? Hoe dezen geest, door krankzinnig heid getroffen, meester worden, dezen geest, die evenmin te grijpen was als de wind? In de sombere stilte, die een oogenblik heerschte, hoorde Oliana een geluid achter de heg, een geluid van schreden, die de dorre bladeren vertrapten. Zij beefde, haar hart hield op met kloppen. De krankzinnige, ook hij had iets moeten hoorenwant hij naderde de zware struiken, die de omheining vormden, en keek over het voetpad, van waar het zwakke geluid kwam. Een oogenblik later kwam hij onder den noteboom terug. „Wie is daar?" vroeg Oliana met gebro ken stem. „Het is niets. Het is Youri!" „Ach!" Het meisje wankelde en viel op het gras veld neer. Iwan zag haar zwijgend aan. „De sterren zien, de wind spreekt," zei hij en over de heg springend, was hij op den wegop den hoek van den boomgaard verdween hij. „Oliana, Oliana," liet zich een vroolijke en welluidende stem hooren. Het meisje antwoordde niet. Half opge richt, de oogen wijd open en strak, begreep zij niet wat er gebeurde. „Oliana," herhaalde de klinkende stem, en Xenia, zooeven lachende, stond nu ver schrikt stil. „Je bent ziek," sprak zijOliana helpende om op te staan. „Neen, neen, net is niets." „Je bent zoo wit als een doek." „Ik ben niet ziekhet isik weet het niet." de onstuimigheid der zee onmogelijk afdoende hulp te zenden. Men hoopt nochtans de bemanning te kunnen redden. Volgens een bericht uit New-York heeft J. D. Rockefeller Jr. een bedrag ven 25,000,000 gulden beschikbaar ge steld ten bate van het werk der redding van gevallen vrouwen. Zijn plan is, om 2000 inrichtingen in het leven te roe pen, overal in den lande verspreid, welke zich zullen bezig houden met de redding van gevallenen, door haar een onderkomen te verschaffen of in staat te stellen zelf op een behoorlijke wijze in haar onderhoud te voorzien. De lei ding van het werk zal zijn toevertrouwd aan ^Stanley Finch, de chef van het Amerikaansch regeeringsbureau, dat be last is met het onderzoek naar den handel in blanke slavinnen en de pros titutie in de V. St. De financieele leiding blijft echter berusten bij Rockefeller, bijgestaan door enkele andere mannen van zaken. Het hoofdkwartier der stich ting zal gevestigd zijn in Washington. Neutraal Moresnet, het stukje grond aan de Dnitsch-Belgische grens dat se dert 1841 onder eigen bestuur staat van een raad en een burgemeester, heeft den laatsten tijd weer enkele moeilijk heden gegeven door geschillen over commercieele ondernemingen die er zijn opgericht. Daarom is, naar de Tiigliche Rundschau meldt, nu in de onderhan delingen tusschen Pruisen en België, die in 1905 zijn begonnen met het doel het neutrale gebied bij een van beiden in te lijven, weer wat meer leven ge komen. Te Rouen is een 3-jarig knaapje door honden doodgebeten. Het kind zat acher de vaderlijke woning een stuk brood en chocolade te eten, toen drie honden hem het brood ontroofden. Door het tegenstribbelen van den kleine werden de hongerige honden nog meer opge hitst eu beten het kind in het gelaat en in armen en beenen. Daarop sleep ten zij den stumperd een vijftigtal meters verder, waar zij hem wederom vreeselijk beten. Afschuwelijk misvormd met stukken vleesch uit gelaat, armen en beenen, werd het arme kind opge nomen. Een kwartier later overleed het. Uit Saragossa wordt gemeld, dat de politie een anarchist gearresteerd heeft, die in het bezit van een groote som gelds was, bestemd voor de revolutio naire Spanjaarden. Men vond 130.000 peseta's op hem. De autoriteiten weige ren over deze aanhouding inlichtingen te verschaffen. „En ik, die je met maïsplukken kwam helpen. Ik had je zooveel te zeggen." Oliana herstelde zich met moeite en streek met de hand over de oogen. „Het is niets," herhaalde zij. „Ik heb veel gewerkt, het bloed is mij naar het hoofd gestegenZeg niets aan moeder." „O, het zijn booze oogen, die je kwaad hebben gedaan." „Neen, Xenia, ik ben alweer beter." Haar stem scheen haar te begeven, haar gelaat was vaalbleek. Zij deed een boven- menschelijke poging om kalm te schijnen; de mand en de maiskolven oprapende, die op den grond waren gevallen, hernam zij haar werk. Xenia, die haar voor het oog rustig zag, dacht er niet aan hare geheime gedachten te onderzoeken en, beweeglijk als een stroom, begon zij te babbelen. „Luister eens, ik ben Youri tegengekomen toen ik hierheen kwam. Naar de richting, die hij nam, zou ik er op zweren, dat hij zich nier ergens in een hoek had verstopt om te bespieden wat je deed. Het zijn zijne oogen, die je lot hebben beslist." Oliana antwoordde niet. „Ik ben zeker van hetgeen ik zag. Ver scheiden menschen hebben mij al gezegd, dat hij bijna iederen dag om je hut dwaalt." „O, waarom heeft Sémène hem niet ge dood?" riep Oliana met bitteren haat in hare stem. „Hm waarom Niemand kan dezulken doodende duivel beschermt hen, zoolang hij hen noodig heeft voor zijne zaken, en daarna neemt hij hen met één slag mee. Je zult zien, dat Youri zoo zal vertrekken; over zijn spoor zal de wind slechts een maalstroom van stof werpen." „Indien hij hem maar meenam," zuchtte Oliana. Rutheenache Roman. (Wordt venolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1913 | | pagina 1