Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bontmelerwaard.
Door Schade en Schande.
Comb, mi CIOPÏEKMG,
i-Saisons
emi-Saisons
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3300Zaterdag 11 October.
Jubileumzegels.
FEUILLETON.
's Bosch.
Und VAN alte^
VOOB
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75,
franco per post zender prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
1913.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 7V, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag
middag 12 uur ingewacht.
Volgens mededeeling in de Staatscou
rant zullen in de laatste maanden van
dit jaar, van een nader aan te kondigen
datum af, aan de kantoren der posterijen
jubileumzegels verkrijgbaar gesteld wor
den.
De oplaag is voor elke waarde be
paald op het hieronder vermelde aantal
2Vs cent (beeltenis Koning Willem I),
3.000.000 stuks, 3 cent (beeltenis Ko
ning Willem II), 1.500.000 stuks, 5
cent (beeltenis Koning Willem III),
3.000.000 stuks, lOcent (beeltenis H.M.
de Koningin), 1.500.000 stuks, 127s
cent (beeltenis Koningin Willem I),
1.500.000 stuks, 20 cent (beeltenis Ko
ning Willem II), 500.000 stuks, 25
cent (beeltenis Koning Willem III),
500 000 stuks, 50 cent (beeltenis H.M.
de Koningin), 200.000 stuks, 1 gulden
(beeltenis Koning Willem I), 200.000
stuks, 2V9 gulden (beeltenis Koning
Willem II), 100.000 stuks, 5 gulden
(beeltenis Koning Willem III), 100.000
stuks, 10 gulden (beeltenis H.M. de Ko
ningin), 100.000 stuks.
Belanghebbenden, die zich zekerheid
willen verschaffen, bepaalde hoeveelhe
den zegels bij de uitgifte te zullen kun
nen verkrijgen, worden door den direc
teur-generaal der posterijen en telegrafie
uitgenoodigd zich vóór den 20 October
a.s. te wenden tot het hoofdbestuur der
posterijen en telegrafie te 's-Gravenhage,
met een opgaaf hetgeen zij wenschen.
Wordt van eenig© soort van zegels
meer aangevraagd dan daarvoor van de
bovengenoemde hoeveelheden kan wor
den beschikbaar gesteld, dan zullen de
verlangende hoeveelheden verminderd
worden.
De zegels zijn voor onbeperkten tijd
geldig voor frankeering in het binnen-
en buitenlandsch verkeer.
De Post doet zaken" lazen we on
langs in een onzer dagbladen boven een
hoofdartikel over de jubileumzegels.
En zoo is hetde post doet zaken
Want dat ze met een gedeelte der
oplaag zal blijven zitten, behoeft men
niet te gelooven.
En dat ze er een flink voordeeltje
mee zal behalen, daarvan kan men zich
verzekerd houden.
Waarin dat voordeel dan zit?
Het zal u bekend zijn, lezers, dat er,
overal haast waar men in de wereld
ALICE EN CLAUDE ASKEW.
5)
Den volgenden morgen, na een paar uur
slapens, beval hij zijn bediende, zijn valies
te pakken, en verliet het huis, waar zijn
vrouw lag te sterven, om er, ondanks alle
dringende aanmaningen, niet terug te kee-
ren, eer alles afgeloopen was. Toen volgde
hij, stroef en zonder tranen, haar naar het
kerkhof.
De arme Lady Betty wist niet, hoeveel
van haar geheim aan het licht was gekomen.
Op den dag na haar laat3te gesprek met
haar echtgenoot, beseffend, hoe nabij de
hand van den dood reeds was, liet zij haar
papieren brengen, en vernietigde langzaam
het een na het andere. John had ze alle
weer op hun plaats gelegd, en zij kon niet
vermoeden, dat ze aangeroerd waren.
„Het was, alsof zij haar eigen vleesch
en bloed vernietigde," zeide later de ver
pleegster, die erbij tegenwoordig was ge
weest. „Ik huiverde van haar gelaat, terwijl
zij die brieven aan kleine stukjes scheurde
en ze daarna aan mij gaf om ze te verbranden.
Ik had een gevoel, alsof er roode vlekken op
moesten zijn haar hartebloed; maar dat
was natuurlijk maar verbeelding, of het
kwam door den gloed van het vuur."
De laatste dagen hield Lady Betty haar
kindje bij zich; zij kon het geen oogenblik
missenen haar gedrag tegenover den
kleine, die nu veel krachtiger was geworden,
deed bij de verpleegster allerlei gissingen
oprijzen.
komt, postzegelverzamelaars en
postzegelhandelaars zijn. Onder de ver
zamelaars zijn er, die gaarne een dub
bele, een tienvoudige of wel een hon
derdvoudige prijs voor een bijzondere
postzegel betalen.. De postzegelhande
laars weten dat. Daarom zullen zij nu
de postzegelhandelaars van deze soort
zóóveel en van een Andere soort weer
zóóveel bij het hoofdbestuur der pos
terijen en telegrafie te Den Haag be
stellen, in de hoop ze met een zoet
winstje aan de postzegelverzamelaars in
het buitenland van de hand te kunnen
doen.
Onze jubileumzegels zullen dus eigen
lijk een „handelsartikel" vormen, 't Is
waarde goedkoopere soorten, die van
2Va en 3 en 5 cent, althans een gedeel
te van de oplaag dezer, zullen wel
inderdaad als postzegels gebruikt worden,
maar een ander, en zeker niet onbelang
rijk deel van de oplagen der genoemde
postzegels zullen door de handelaars
worden opgekocht en nimmer als post
zegels dienst doen. Daarin is voor de
post het voordeel gelegen, waarop wij
straks doelden. Want die postzegels zul
len betaald worden, zonder dat ze ge
bruikt worden, zonder dat de posterijen
voor het, betaalde bedrag iets hoeft te
doenwe bedoelen den brief verzenden,
bezorgen enz. En van de duurdere soor
ten, als die van boven 25 cent, zullen
maar heel enkele als postzegels dienst
doen. Die zullen bijna alle in handen
der handelaars komen. Yan den verkoop
dezer zegels zal de posterijen een flinke
som in het laadja krijgen, zonder dat
zij daarvoor iets behoeft te presteeren.
Is dit een en ander wel zoo als het
behoort
Den postzegelhandelaar kan niets
verweten worden wijl zij slechts doen
wat ieder handelsman doet.
Maar het postbestuur.
Wat dit betreft, kunnen wij onder
schrijven wat het „Nieuwsblad voor Ne
derland" hierover schreef:
In de directie der posterijen en tele
grafie valt het te prijzen dat zij de op
brengst van haar bedrijf met een paar
millioen tracht te doen stijgen, maar
even hard valt het in haar te laken
dat zij daarvoor dezen weg kiest. Wan
neer een half gefailleerd republiekje uit
Midden-Amerika zijn toevlucht tot der
gelijke speculatie-emissies neemt, ten
einde de eeuwig ledige staatskas met
een kleinigheid te vullen, haalt men
medelijdend zijn schouders op. De staat
der Nederlanden moest zich echter te
fatsoenlijk achten om uit dezen wind
handel winst te halen. En we kunnen
ons niet begrijpen dat een man als
dr. Lely, onder wie de posteryen res
sorteeren, niet een stokje steekt voor
dergelijk voos bedryf, dat trouwens den
ernstigen postzegelverzamelaars reeds
lang een doorn in het oog is.
Dit kwam hoofdzakelijk, omdat zij Lady
Betty nu en dan het kind hoorde toespre
ken, alsof hij een volwassen man was. Na
tuurlijk moest haar hoofd in de war zijn.
„O, Lance, mijn lieveling, weet je nog
wel" en dan volgden er herinneringen
uit gelukkiger dagen, zoo gelukkig, dat
niemand wreed genoeg was om de illusie te
verstoren."
Op andere oogenblikken wist Lady Betty
zeer goed, wie haar kleine was. Hij moest
op haar bed liggen, stil en zoet, want
schreeuwen deed hij bijna niet meer, en
staarde haar aan met zijn schuinstaande
oogen, wier juiste tint onmogelijk te bepalen
was, alsof hij haar begreep iets wat de
verpleegster noch iemand anders konden
doen, want Lady Betty was nu b'jna voort
durend ijlende.
„Mijn kindje, mijn kindje!" riep zij
soms, de vingers ineenklemmend, „zoon van
mijn verlangen, je behoort mij mij al
leen. Het heeft lang geduurd, eer je kwaamt,
kleintje; twee lange jaren heb ik om je
gebeden, doch in werkelijkheid was de tijd
niet lang, want elke vezel van je bestaan,
elke druppel van je bloed moest uit mijn
herinnering losgerukt, en in het gebed ver-
eenigd worden. En nu leef je je leeft!
Eens zul je een man zijn, en je geest"
haar stem werd een wanhoopskreet „0
God, ik zal hem niet leeren kennen, even
min als ik zal weten, hoe je zult zijn wan
neer je volwassen bent, en of je zoo mooi
zult zijn, als ik het voor je afsmeek. Maar
je oogen" zij trok het kind naar zich
toe, en bekeek gretig zijn trekken „je
oogen zijn, zooals zij moeten wezen, donker
en groot, en zij staan een beetje schuin
dat vindt men maar bij weinig menschen.
En er is een kuiltje in je kin ook, ja, ja,
0, kindje, wat houd ik veel van je om die
schuinstaande oogen en dat kuiltje in je
kin!" Zij zweeg en bedekte het gezichtje
van het kind met vurige kussen.
Buitenland.
Een geheimzinnige zaak heeft Liver
pool Dinsdagnacht in opschudding ge
bracht. Zekere Macdonald bracht een
anderen man, Roberts geheeten, bij de
deur van diens huis een slag toe, waar
door hij gedeeltelijk bedwelmd werd.
Roberts nam daarna de wijk naar zijn
kamer. Macdonald is vervolgens blijk
baar naar een ander huis gegaan, waar
de politie zekeren Gaze dood vond lig
gen; doze had een revolverschot in het
hoofd. Later werd de politie geroepen
in een andere straat, waar eene juffrouw
Crompton dood was gevonden. Vlak bij
haar lag Macdonald, zwaar gekwetst.
Deze werd naar het ziekenhuis gebracht,
waar hij bezweek. Macdonald moet so
cialist geweest zijn.
Uit het onderzoek is gebleken dat
alle slachtoffers behoorden tot een sekte,
genaamd de Kerk der Menschelijkheid.
De mannen moeten leerlingen zijn ge
weest van juffrouw Crompton, die in
dien nieuwen godsdienst onderricht gaf.
Bij gelegenheid van den zelfmoord
van prinses Sofie van SaksenWeimar
hebben de couranten zich uitgeput in
veronderstellingen over de redenen, die
de prinses tot haar wanhoopsdaad ge
bracht hebben. De naam der prinses
komt nu weer ter sprake in het vol
gende bericht, dat Woensdag uit Parijs
gemeld werd:
De chauffeur Walter Palmer heeft
heden voor de rechtbank te Melun te
recht gestaan onder beschuldiging van
het veroorzaken van iemands dood door
onachtzaamheid. Op 10 Augustus zou
hij n.l. in de buurt van Melun een zi
geuner-meisje van twaalf jaar overreden
en gedood hebben. Maar in de terecht
zitting is voorlezing gedaan van de ver
klaringen, die de personen, die in de
auto zaten, toen het ongeluk gebeurde,
voor een notaris te Frankfurt a.d. Main
afgelegd hebben. Uit die verklaringen
blijkt, dat de wagen bestuurd werd door
prinsis Sofie van Saksen-Weimar en dat
Met alle kracht verzette zij zich tegen
den naderenden dood.
„O God," kreunde zij telkens weer,
„waarom hebt Gij gegeven, om het weer
weg te nemen? Met mijn kind had ik de
wereld kunnen tarten, ik had opnieuw het
leven kunnen genieten. Maar ik moetster
ven, het is de straf voor mijn misdaad:
sterven en mijn kind overlaten aan de hemel
mag weten welk lot" Zij klemde haar kind
in de armen, alsof zij hem wilde meenemen.
„Want liefde zul je niet vinden, lieveling,"
kreunde zij. „Je bent geen Holt, maar mijn
kind, mijn eigen kind. En misschien, indien
zij mochten gissen, wat ik zoo lang en ge
duldig heb afgesmeekt, dan zullen zij je
haten, Lance, en ik zal er niet zijn om
je met mijn liefde te beschermen. O, 't is
wreed wreed
Deze tooneelen herhaalden zich dagelijks,
totdat Lady Betty's krachten het niet meer
toelieten. Twee dagen bleef zij bewusteloos
liggen, zonder zich te bewegen. Alleen haar
oogen leefden nog. Zij bleven wijd geopend,
en wanneer de kleine bij haar werd gebracht,
rustte haar blik gretig op hem, zoolang hij
in de kamer was. En zoo naderde het einde
in rust en vrede.
Geen enkele maal vroeg zij naar haar
echtgenoot. Hij had in Londen een onder
zoek ingesteld. Hij vernam, dat Lady Betty
indertijd een neiging had gekoesterd voor
een knappen, jongen cavalerie-officier, die
zijn geheele vermogen verdobbeld had, en
daarom genoodzaakt was, den dienst te
verlaten. Hij was naar Canada vertrokken,
om daar een nieuw leven te beginnen, en
kort daarna was er bericht gekomen, dat
hij verdronken was bij het oversteken van
een rivier gedurende een storm. Dit was,
zooals Betty gezegd had, een maand of zes
voor haar huwelijk met John Holt.
Doch kapitein Plaistowe was bij dien
overtocht niet verdronken. Het bericht was
onjuist geweest. Er waren personen, die
van/ mooie donkere grijze stoffen, met
zijtien revers is de mode. Hierin
b/engen we een zeer uitgebreide keuze,
"a de prijzen van 13, II, 15, 16, 18,
O, 99, 94, 96 tot 36 gulden.
model Ulster, in diverse fantasie-stoffen,
40,19,14,16,18,90 gld. en hooger.
de chauffeur naast haar zat. Achterin
zaten haar moeder en baron von Bleich-
roder. De rechtbank heeft den chauffeur
vrijgesproken. Ook baron von Bleich-
röder, die civiel-rechtelijk aansprakelijk
geweest zou zijn, is vrijgesproken.
Na het afspringen der onderhande
lingen tusschen patroons en werklieden
te Dublin is er sprake geweest van
solidariteitsstakingen in Engeland en
Schotland. Harry Gosling, de president
van den Engelschen bond van trans
portarbeiders, waarschuwt daartegen,
omdat de werklieden te Dublin er geen
voordeel van zouden hebben. Hij acht
het beter hen zooveel mogelijk geldelijk
te steunen. De vakvereenigingen in
Engeland hebben in het geheel 120,000
gulden bijeengebracht, de mijnwerkers
geven per week 12,000 gulden. Voorde
100,000 gebreklijdenden te Dublin is dat
echte lang niet voldoende en de toe
stand wordt er van dag tot dag erger.
Sir George Askwith heeft na zijn
terugkomst te Londen aan de bladen
meegedeeld, dat er te Dublin inderdaad
te lage loonen worden betaald. Gehuwde
mannen verdienen er niet zelden maar
f 7,20 per week, meisjes van 15 jaar
f 2,40, jongens van 14 jaar f 3. Het ge
middelde loon van volwassen mannen
is ongeveer f 13,50.
De Times trekt uit deze en dergelijke
gegevens de slotsom dat de werklieden
te Dublin rechtmatige grieven hebben
en houdt den patroons, die zich over
verklaarden, dat zij hem in Londen gezien
hadden. Het juiste tijdstip konden zij echter
niet opgeven.
Dit kon John Holt echter niet veel schelen.
Hij wist al wat hij wilde weten. Het was
hem genoeg dat Lady Betty er op aange
drongen had, haar zoon den naam van
Launcelot te geven. Want zoo heette kapitein
Plaistowe ook.
IV.
Lady Betty had met profetischen geest
de toekomst ingezien, doch bij haar dood
wist zij niet, welke moeilijkheden zij zelf
voor haar kind had opgestapeld. De man,
tegen wien men Launcelot „vader" leerde
zeggen, hield niet van hem; en misschien
was het vreemd, dat hij hem onder die
omstandigheden niet meer openlijk haatte.
Het was de trots van de Holts, die hem
beschermde. Wat hij in stilte mocht denken
en vermoeden, John Holt was er de man
niet naar, om zijn eigen naam te schand
vlekken, door zijn vermoedens aan de wereld
bekend te maken. Lady Betty had haar
geheim meegenomen in het graf, het moest
met haar begraven blijven.
Maar vreemd was het, zeer vreemd, en
onverklaarbaar. In zijn hart twijfelde hij
niet aan de trouweloosheid van Lady Betty,
en toch had hij onmogelijk kunnen nagaan,
onder welke omstandigheden die trouwe
loosheid had moeten begaan zijn. Zij had
niet de vrijheid die de meeste getrouwde
vrouwen bezitten, en zij had ook nooit laten
blijken dat zij er naar verlangde. In de drie
jaren van haar huwelijk had zij Chalton
Coombe bijna niet verlaten de Holts
hielden niet van dat rondzwerven in het
buitenland. Een paar maal was zij te Londen
geweest, en zonder hem, maar bij die ge
legenheden had hg er altijd voor gezorgd,
dat zij niet aan zichzelf was overgelaten;
hij vond het beter, dat jonge vrouwen niet
op hun eigen houtje rondliepen. Doch hoe
„Larkinisme" beklagen, voor, dat zij de
strijdwijze, die zij in dat woord afkeuren,
aan zichzelf hebben te wijten.
In Zuid-Zwitserland isWoensdagnacht
tengevolge van een onweer de spoorweg
tusschen Bellinzona en Lugano, 200 M.
van 't station Cadenabbia, overstroomd.
De spoordijk begaf zich en een trein ia
ontspoord. Slechts twee wagens zijn op
de lijn blijven staan. Vijf beambten zijn
gedood en van de passagiers zijn eenigen
gekwetst. Het plaatsje Magadino staat
geheel onder water.
Uit Belgrado werd Donderdag ge
meld: De gevechten bij Dzjakowa zijn
geëindigd met een volslagen nederlaag
der Albaneezen, die in alle richtingen
zijn gevlucht. Alle Albaneezen op Ser
visch grondgebied zijn ontwapend. De
opstand wordt als geëindigd beschouwd.
Uit Monastir verneemt de Süd Sla-
wische Oorrespondenz, dat generaal Iwa-
nowits zijn troepen heeft bevolen Al
banië binnen te rukken ter vervolging
van de Albaneezen.
In de Russische stad Wladikawkas
hebben Dinsdagnacht veertig bandieten
een midden in de stad gelegen juwe
lierswinkel leeggestolen. Met revolver
schoten hebben zij twee agenten gedood,
een hooggeplaatst politieambtenaar, een
agent en den winkelier gewond. Daarna
zijn zij met hun buit ontsnapt.
hij zijn hersenen ook inspande, hij kon zich
niet herinneren, dat zij ook maar één enkele
maal van huis was geweest, een vol jaar
voor Launcelot's geboorte.
En dat zij op Chalton Coombe, onder zijn
oogen, een intrige zou aangeknoopt hebben,
was geheel ondenkbaar. Al was hij zelf er
misschien ook blind voor geweest, dan was
er toch zeker in de buurt over gebabbeld.
De meeste buren hielden wel van een praatje,
en de theepartijtjes bij mevrouw Hawkins
waren berucht, wegens de schandalen die
daar werden opgedolven en openbaar ge
maakt. Doch de naam van zijn vrouw was
nooit aangetast, althans niet zoolang zij zijn
vrouw was geweest. Daar was hij zeker van.
Hoe en wanneer moest het dan gebeurd
zijn? Die vraag was niet te beantwoorden.
De brieven, die hij heimelijk gelezen had,
gaven geen licht. Geen er van droeg een
datum na het huwelijk van Lady Betty.
Squire John was bijna geneigd om te
gelooven, dat hij zich vergist had, dat hij
te haastig was geweest in zijn gevolgtrek
kingen. De feiten, dat kapitein Launcelot
Plaistowe nog leefde, dat Lady Betty haar
liefde voor hem had bekend, er erop aan
gedrongen had, dat haar kind zijn naam
zou dragen, leverden zeker een bewijs tot
haar nadeel; doch dit bewijs ging öf te ver,
öf niet ver genoeg.
Had hij te haastig geoordeeld Soms
meende hij van ja, doch toen Launcelot
ouder werd, en zijn trekken zich ontwik
kelden, keerde de martelende twijfel met
verdubbelde heftigheid terug.
Squire John begon vergelijkingen tema
ken. Het portret van kapitein Plaistowe,
dat hij in de schrijftafel van zijn vrouw
had gevonden, was weg, toen hij er na haar
dood naar zocht. Doch hij wist in Londen
een ander te krijgen, dat hij eerst in een
lade wierp, doch later weer te voorschijn
haalde.
(Wordt vervolgd.)
DOOR
11 mm.
