el Laad vao Bensden en Altena, de Langstraat en de Bommeierwaard.
Door Schade en Schande.
J.
Comb.
JANSSEN,
Peek Cloppenburg,
Hfi
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3304. Zaterdag 23 October.
De ramp van de Volturno.
FEUILLETON.
tl
LAND VAM ALTEKfc
VOOR
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75,
franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
1913.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 7 7» ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag*
middag 12 uur ingewacht.
De ramp, het vergaan van het toen
grootste schip der wereld, de Titanic,
ligt nog versch in het geheugen.
En nu dezer dagen is de Volturno,
een schip van de Üranium-Stoomvaart-
maatschappij, op den Atlantischen Oce
aan door brand verwoest, waarbij velen
der opvarenden den dood in de vlammen
en in de golven vonden.
Wij zullen hier niet de bijzonder
heden over dezen ramp vermelden, daar
wij onze lezers dezen reeds meegedeeld
hebben.
Over de oorzaak van den ramp echter
het volgende:
Op de Volturno was het rooken
tusschendeks streng verboden. Er stond
'n boete van 5 dollars op. Toch werd
het verbod meermalen wel overtreden,
ook gedurende de laatste reis nog. Als
dan een steward kwam, om te zien of
wel alles ging zooals moest, werden de
brandende sigaren of cigaretten op den
vloer geworpen. Dit was zeer gevaar
lijk. In den vloer toch, zoo wordt ge
zegd, waren wijde reten, waar best een
een cigaret door kon, en onder die
vloer lag de bagage der tusschendeks-
passagiers, waar, zooals te begrijpen
is, doorgaans allerlei brandbaars bij was.
En nu beweert een Duitscher, Fnedrich
Badtke genaamd, een der geredden, die
met de Touraine te Havre zijn binnen
gekomen, dat de brand op de Volturno
ontstaan is door het wegwerpen van
een brandenden cigaret door een Rns-
sischen tusschendekspassagier.
Ai zou dus achteloosheid niet ontkend
kunnen worden, toch zou, als dat weg
werpen van een brandende cigaret wer
kelijk de oorzaak van de ramp mocht
zyn, de ramp niet aan kwaadwilligheid
toegeschreven mogen en kunnen worden
Volgens den directeur der Uranium-
Stoomvaartmaatschappij is het evenwel
niet onmogelijk dat toch juist kwaad
willigheid de oorzaak van het vreese-
lijke gebeurde is. Hij zegt toch namelijk
dat de bemanningen van verschillende
booten der transatlantische lijnen sedert
eenigen tijdal maar dringender wordende
eischen lieten hooren, die weldra door
bedreigingen gevolgd werden. En nu
zou de directeur der Uraniura-Stoom-
vaartmaatschappij enkele dagen voor
het vertrek van de Volturno een brief,
ALICE EN CLAUDE ASKEW.
9)
„En vertel mij nu eens, wat er is Launce
Zij gaf hem een kop thee, waarbij zij niet
vergat dat hij hield van een klein beetje
suiker niet te veel. Voor zulke dingen
had zij een bewonderenswaardig geheugen.
„Ik geloof niet, dat er veel bij te ver
klaren is," zeide Launcelot somber, terwijl
hij het kopje aannam. „Het is een oude ge
schiedenis naar ik hoor. Iedereen heeft
er al weken laDg over gepraat. Maar ik was
er niet, en daarom wist ik er natuurlijk
uiets van."
Hij sloeg met de vuist op de tafel, dat
de kopjes rammelden.
„Maar nu ben ik, Goddank, thuis, en zal
het mijne ervan zeggen 1" voegde hij er
heftig bij.
VI.
Veronica begon iets te Vermoeden.
„Is het over James?" vroeg zij, een slokje
thee nemend.
„Ja, natuurlijk is het over James
James en zijn dochter, en de heele familie I"
riep Launcelot met onnoodige heftigheid.
„Het is schandelijk zooals zij behandeld
sija en behandeld worden. Alleen omdat
James de zaken anders inziet dan mijn vader
1omdat hij nu eenmaal socialist is
wordt hij uit huis en hof gezet; het huis,
waar zijn vader en zijn grootvader vóór hem
gewoond hebben; het huis, dat hem zoo
lief is, als Chalton Coombe maar aan een
Holt kan wezen."
m«miJnif-HUWitimmm
in dreigende taal gesteld, ontvangen
hebben, waarin hem medegedeeld werd
dat, indien de bemanning Diet onmid
dellijk haar eischen ingewilligd kreeg,
hij misschien spoedig zijn tegenstand
zou betreuren.
De directeur sloeg echter geen acht
op dien brief, maar enkele dagen
later is de Volturno in volle zee ver
brand, en wie weet, zoo zegt de direc
teur der maatschappij, of niet een helcch
werktnig, aan boord geplaatst door een
misdadige hand, de ontploffing in het
ruim heeft veroorzaakt.
De ramp is geschied, de menschen-
lerens die daarbij geofferd zijn moeten
worden, worden betreurd, diep betreurd,
maar
De oorzaak!
Te vermoeden, het bijna zekere ver
moeden te hebben dat al die menschen-
levens afgebroken zijn door een daad
van kwaadwilligheid!
Zou dat voor de familieleden der om
gekomenen, en voor ons allen, maar
voor eerstgenoemden toch niet het minst,
niet zijn om zich de haren uit het
hoofd te rukken en de vuisten in mach-
telooze woede te ballen tegen den on
bekenden honderdvoudigen moordenaar
En dit brengt ons tevens tot andere
gedachten.
Het gebeurt zoo menigmaal dat men,
wie dan ook, om zijn wenscheu, zijn
eischen ingewilligd te krijgen, zijn toe
vlucht neemt tot de meest krasse
middelen.
Dat zou misschien ook hier het ge
val kunnen zijn geweest, meent de di
recteur der maatschappij, tot welke het
schip behoorde.
En onmogelijk is het niet.
Indien de brand op de Volturno
werkelijk het geval is geweest van
kwaadwilligheid, van kwaadwilligheid
van de bemanning, als wraak tegen de
maatschappij, omdat die niet genegen
was de eischen der bemanning in te
willigen, is die wraakoefening dan niet
alle perken te buiten gaand?
En hoevele onschuldigen zijn er dan
niet door getroffen?
Hopen we echter dat de oorzaak van
de ramp een andere moge zijn
En dat dat moge blijken
Voor allen zou dat verlichting geven.
Maar mocht de brand op de Vol
turno werkelijk een gevolg zijn van
kwaadwilligheid, dat dan de dader of
„Is dat de zuivere waarheid, Launce?"
vroeg Veronica zacht. .„Als Peter James
werkelijk van zijn hoeve hield, zou hij zich
dan niet met het leven daar vergenoegen?
Je weet, dat hij nooit uit zichzelf gewerkt
heeft. De oude vrouw James, zijn moeder,
heeft overal voor gezorgd."
„Nu, de hoeve is in ieder geval hun voor
naamste bron van inkomsten," antwoordde
Launcelot," en de oude vrouw James zou
zich nooit ergens anders kunnen vestigen.
Hoe kan je verwachten, dat zij opnieuw
zal beginnen? Zij doet de laatste week niets
dan schreien en klagen dat vertelde Ida
mij vanmiddag toen ik er heen was gegaan,
om zelf de geheele geschiedenis te vernemen."
Veronica gaf niet dadelijk antwoord. Per
soonlijk voelde zij geen achting voor Peter
James, dien zij als een gevaarlijk persoon
beschouwde. En Ida James was al niet
veel beter. Veronica had gegronde redenen
om te vermoeden, dat het Ida was, die
Launcelot tegen zijn vader had opgezet en
dat was genoeg om alle sympathie voor het
meisje te doen verdwijnen. Misschien was
zij ook wel een heel klein beetje jaloersch
dat zou niet meer dan natuurlijk geweest
zijn.
James was niet alleen een socialist, hij
was ook een onruststoker, een erkend vijand
van de bestaande orde. Hij had zich als
werkmanslid candidaat gesteld voor het
Parlement, en was slechts met een kleine
meerderheid verworpen. Niemand twijfelde
aan zijn oprechtheid, maar hij wist even
weinig als Squire John van de verschillende
quaesties, waarover hij zoo vlot kon rede
neeren. Hij begreep alleen ten volle de
ongelijke verdeeling van den rijkdom, en
al zijn argementen waren gebouwd op een
enke e, eenvoudige hypothese. Doch hij be
zat de gave der welbespraaktheid, en hij
was gewoon, in ieder seizoen en overal, op
de hoeken der straten en in de herberg, zijn
beschouwingen ten beste te geven. Hij had
de daders hun verdiende straf er voor
zullen mogen ontvangen
Buitenland.
Volgens een bericht uit Helsingfors
is het Finscbe stoomschip Vestkusten
bij Vasa aan den grond geloopen, lek
geraakt en met alle veertig opvarenden
gezonken.
Te Hernösand is het stoomschip Lin-
né met den eenig geredden opvarende
van het verongelukte schip aangekomen.
Het is de veehandelaar Henrikson
uit Sundsvall.
Deze heeft het volgende over de ramp
meegedeeld: Toen de Vestkusten door
den storm (die met mist gepaard ging)
werd beloopen, heeft de kapitein op
Rönnskar aangestuurd om daar het an
ker uit te werpen. Doch bij die vaart
is het schip uit den koers geloopen en
vlak bij Ronnskar op een klip gestooten.
Dat gebeurde tegen zes uur 's avonds,
terwijl het schip met halve kracht voer.
Op de commandobrug stonden de ka
pitein, de eerste en tweede stuurman
en de twee Russische loodsen.
Het stoomschip liep op de klip vast,
doch gleed er later tengevolge van den
hevigen golfslag weer af. De salons en
het achterruim liepen toen snel vol
water. Beide reddingsbooten werden on
middellijk in gereedheid gebracht en
het gelukte er een te strijken, maar
vóór men ook de tweede te water kon
laten, kantelde de Vestkusten en alle
opvarenden geraakten te water. Het
gelukte Henrikson en enkele leden der
bemanning zwemmende een der uit het
water stekende masten te bereiken.
Tegen middernacht konden de ande
ren zich niet meer vasthouden en ver
dronken. Alleen Henrikson hield vol
en het gelukte hem in de mastkorf te
komen. Daar wachtte hij den morgen
af tot de Linné hem redde.
De kapitein en de stuurlui van de
Vestkusten hebben hun best gedaan
om een paniek te voorkomen en alle
passagiers van reddingsgordels voorzien.
Het ongeluk speelde zich zeer snel af.
Van het loopen op de klip duurde het
maar een paar minuten voor het schip
zonk.
In het geheel moeten 34 of 33 men-
schen en bovendien 41 koeien en 8
paarden verdronken zijn.
Achteraf is uitgekomen, dat de bees
tenwagen te Leipzig, waaruit Zondag
avond een aantal leeuwen zijn losge
broken, niet door de tram is aangereden,
maar evenals een wagen met beren van
ernstige ontevredenheid en onrust gezaaid
onder de pachters van Holt en dit was
de voornaamste reden van de ontstane moei
lijkheden.
Squire John had verschillende van zijn
arbeiders ontslagen, enkel omdat zij onlangs
bij een verkiezing gestemd hadden op Peter
James. Dat had natuurlijk dezen laatste
een machtig wapen in de hand gegeven, dat
hij ook met kracht gehanteerd had in den
strijd tegen de overheersching van de grond
bezitters.
De pers had de zaak ter hand genomen,
en er waren verontwaardigde protesten ge
volgd, waarvoor Squire John volkomen on
verschillig was geweest. Als heer op zijn be
zittingen, was hij overtuigd van zijn goed
recht, en gaf geen zier om de openbare
meening. Toen kwam erbij dat de Squire
in zijn hoedanigheid als vrederechter een
bizonder streng vonnis velde over een man,
die toevallig in dienst bij James was en die
betrapt was op stroopen. En het lag in den
aard van de zaak, dat John Holt heftig
strijd zou voeren tegen stroopers.
Opnieuw riep James de hulp van de pers
in. De Squire wreekte zich, door een nog
grooter strengheid tegen den eerstvolgenden
strooper, die in zijn handen viel. Bij de
vorige gelegenheid, zeide hij, had hij zich
vergisthij was te zacht geweest. Ditmaal
was hij echter te ver gegaan; de gestelde
machten kwamen tusschenbeide, en dienten
gevolge was de Squire voortaan overtuigd,
dat het land zijn ondergang tegemoet ging.
En nu was de beurt weer aan den Squire
hij had zich voorgenomen, geen genade te
bewijzen. Peter James stamde uit een familie
van degelijke landbouwers, die steeds op
het landgoed van de Holts gewoond hadden
vóór Peter had geen hunner zich ooit om
de politiek bekommerd. Zij waren tevreden
met hun lot, ideale pachters. De oude vrouw
James had altijd in hooge gunst bij den
Squire gestaan, die als knaap dikwijls een
's Bosch.
de nieuwste modellen
Volgens nevenstaand model. Voor den leeftijd van
3 tot 16 jaar. De kleuren, die we hiervan in voor
raad hebben zijn: grijs, beige, bruin, blauw, etc.
In prijzen van 3.50, 4.5.5.50, 6.7.
8.9.10 tot 22 gld.
den circus van Batnum onbeheerd op
straat was blijven staan, terwijl de
koetsiers in een bierhuis zaten. De
wagen met de leeuwen was van achteren
slecht gesloten, en zoo kwam het, dat
een leeuw, weldra door anderen gevolgd,
kon losbreken. De losgebroken leeuwen
vielen op de bespanning van den wagen
met beren aan de besprongen paarden
wierpen de leeuwen van hun rug, werden
schichtig en trokken zoodoende den
wagen dwars over de tramstaven. Toen
een electrische tram aankwam, remde
de bestuurder uit alle macht, waardoor
een botsing verhoed werd.
Het langst is een leeuw los blijven
loopen, die bij een overweg den spoor
weg op was gegaan. Hij was daar na
tuurlijk moeilijk te vangen. Daarom
haalde men den directeur van den
dierentuin met zes oppassers te hulp,
die het met een val zouden probeeren.
Het dier werd ook 's ochtends om vijf
uur naar die val toegedreven, maar
ging er niet in en maakte zich integen
deel gereed, om zijn belagers te be
springen. Op het laatste oogenblik
deinsde de leeuw echter af en liep in
de richting van een aantal agenten, die
hem onder vuur namen en spoedig
afgemaakt hadden.
Het ruwe weer doet zich gelden in
het midden en Zuiden van Frankrijk.
In den nacht van Woensdag op Don
derdag heeft het in Boven-Cantal zwaar
gesneeuwd. De sneeuw ligt er 60 c.M.
bizonder soort gebak bij haar kreeg, waarvan
hij veel hield. Bij een gevaarlijke ziekte was
hij heel goed voor haar geweest maar
dat was, voordat haar zoon uit Amerika was
teruggekomen, en onrust gezaaid had onder
de vreedzame gemeente.
De James hadden hun hoeve voor langen
tijd gepacht, en ongelukkig liep de pacht
nu af. Squire Holt had stellig geweigerd,
die, tegen welken prijs dan ook, te vernieu
wen. Peter had in zijn zorgeloosheid niet
gedacht aan dit machtige wapen in de hand
van zijn tegenpartij. Hij had gemeend dat
de pacht nog wel een vijftig jaren zou loopen,
en zich nooit de moeite gegeven, de stukken
eens na te zien, die daarop betrekking
hadden. Peter James was nu eenmaal geen
man van zaken.
Het was een zware slag, want, zooals
Launcelot gezegd had, onder het kundige
bestuur van vrouw James leverde de hoeve
haar rente ruim op. Na haar dood had
Peter voorgesteld, het bestuur op te dragen
aan zijn zoon, dien hij met dit doel naar
een landbouwschool had gestuurd. Doch nu
zijn ondergang scheen nabij als Squire
Holt zich niet liet vermurwen. Maar zulk
een tocht viel hardl
Eindelijk boog James 't hoofd, en smeekte
om genade en om vernieuwing van de pacht.
Het verzoek werd kortaf geweigerd. De
Squire was onverbiddelijk. James noch iets
of iemand die tot hem in betrekking stond,
mocht in de nabijheid van Chalton blijven.
En indien een van zijn pachters het waagde,
de veistootenen te huisvesten, dan zou hij
wel een middel weten te vinden om hem
te straffen, zoo vertelde hij in zijn eigen
aardige krachtige bewoordingen aan James.
Peter James liet zich ook niet onbetuigd.
„U is een hard mensch, Squire," zeide
hij, „en juist omdat er zulke menschen
zijn als u, krijgen wij, socialisten, over de
geheele wereld de macht in handen. Ein
delijk zult u voor ons moeten bukken, en
hoog. Uit Oette wordt bericht, dat er
sedert Dinsdagochtend een storm uit
het Zuidwesten woedt die reeds aan
zienlijke schade heeft aangericht. Soort
gelijke berichten komen uit Marseille
en Toulon.
Te Oberenzen, in den Elzas, hebben
twee kwajongens voor de grap" bij een
plattelands-komedievertooning een dy-
namietpatroon laten ontploffen. Twaalf
menschen werden gewond. Een meisje
van 23 jaar is stekeblind gewordon.
De Volturno schijnt nog drijvende te
zijn, want het Engelsche stoomschip
Ikbal heeft eergisteren bij aankomst te
Liverpool gerapporteerd een wrak ont
moet te hebben waarop de letters.
Turno nog te lezen waren. De eerste
letters van den naam waren verdwenen,
vermoedelijk door den brand. In ruim
l en 4 rookte het nog. De romp van
het wrak leek nog in gaven toestand
en zal wel blijven drijven. Er woei een
stijve Noord-Oosterbries die de Ikbal
belette langszij te komen. De masten
waren van het wrak weggeslagen, doch
de schoorsteen stond nog overeind.
Een vreeselijke storm heeft een smalle
strook van zuidelijk Louisiana geteisterd.
Er zijn eenige menschen omgekomen.
De aangerichte schade is groot. Daar
de telegrafische verbinding verbroken
is, ontbreken bijzonderheden.
ik hoop maar één ding dat ik mag zien,
hoe al de rijkdom, dien u aan den grond
en aan de armen heeft ontstolen, u ontrukt
wordt. Ja, als ik u zie strijd voeren tegen
vrouwen, zooals u in deze zaak doet"
James verkoos zich voortdurend achter zij n
moeder te verschuilen „dan voel ik, dat
niets mij meer genoegen zou doen, dan u
en uw soort aan lantaarnpalen te zien
bengelen waarachtig, ik zou graag een
handje helpen, hoor!"
Terwijl hij daar stond te praten alsof
hij zich op de tribune bevond, in zijn grof
bombazijnen pak, en zijn roode da« uit
dagend om zijn hals geknoopt, scheen hij
best in staat om te doen wat hij zeide. Hij
was een krachtig gebouwd man met een
zwarten baard en zware wenkbrauwen, en
een leelijk litteeken, in Amerika opgedaan,
over zijn voorhoofd. Zijn stem klonk drei
gend.
Squire John aarzelde niet. Hij verwaar
digde zich niet, iets te zeggen, of te bellen.
Hij stond eenvoudig op, was in een paar
stappen bij zijn tegenpartij, pakte den soci
alist bij de schouders, draaide hem om, liep
met hem naar het raam, dat slechts een paar
voet boven den beganen grond was, en
gooide hem eruit. Met al zijn forschheid
was James, bij hem vergeleken, slechts een
kind.
Vloekend stond Peter James op. Hij had
zich niet bezeerd; alleen zijn waardigheid
was gekwetst. Zijn roode das was losgeraakt
en de einden hingen langs zijn schouders.
Zijn pet lag op den grond, en zijn kort
geknipte, zwarte haren stonden overeind
als de borstels op den rug van een kwaad
aardig wild zwijn. Hij schreeuwde en trapte
met ziju zware laarzen gaten in het zachte
grasperk.
DOOR
Ontvangen
(Wordt vervolgd.
