Hel Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommeierwaard.
Mooi Tan Vergiften.
Door Schade en Schande.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3314. Zaterdag 29 November.
FEUILLETON.
1913.
UNB VAN ALTE^
VOOB
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75,
franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 7l/t ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag
middag 12 uur ingewacht.
Men zal wel gelezen hebben van de
geruchtmakende vergiftigingszaak te
Abbenbroek, in welke het Amsterdam-
sche gerechtshof dezer dagen vonnis
heeft gewezen.
Ook voor de rechtbank te Leeuwar
den is voor een paar weken een ver
giftigingszaak behandeld.
En nu weer heeft Amersfoort „zijn"
zaak.
Deze vergiftigingszaken hebben bij
velen de aandacht gevestigd op de roe-
kelooze wijze, waarop hier te lande
vergiften kunnen worden verkocht dóór
ieder kkn ieder.
Vroeger hebben we al e?DS in dit
blad op de noodzakelijkheid gewezen
dat van hoogerhand hierin verandering
moest worden gebracht, dat het gevaar
lijke goedje niet maar döör een ieder
aan een ieder zou mogen worden ver
kocht.
't Is nu weer dr. L. van Itallie te
Leiden, die in een ingezonden stuk in
de ,N. Rott. Cour." wijst op het drin
gende van den eisch dat eindelijk eens
gebroken wordt met het stelsel, waar
bij vergiftverkoop aan iedereen is toege
staan.
Natuurlijk staan we hierin geheel
aan zijn zijde.
Voor dengene zoo zegt dr. Van
Itallie die niet op de hoogte is van
de wettelijke bepalingen omtrent den
verkoop van vergiften, diene dat die
verkoop in ons land vrij is, behalve
voor den deskundige, den apotheker.
Deze levert geen vergiftige zelfstandig
heden af dan op voorschrift van een
geneeskundige, of aan apothekers, aan
geneeskundigen tot het afleveren van
geneesmiddelen bevoegd, aan veeartsen,
of op schriftelijke en onderteekende
aanvraag, met opgave van het doel
waartoe de vergiftige zelfstandigheden
dienen moeten, aan hndere, doch bij
hem bekende personen. En behalve den
eisch tot het vragen van dergelijke ver
klaring, is hem nog de verplichting op
gelegd om zonder uitstel in een register
elke aflevering van vergiften (behalve
op geneeskundig voorschrift) in te schrij
ven, met vermelding van den dag waar
op en van den persoon aan wien de
aflevering is geschied. Aangezien de
wet in de betrokken artikelea geea hoe
veelheden vermeldt, is de apotheker tot
ALICE EN CLAUDE ASKEW.
19)
„Wat belet mij, u te vermoorden her
haalde Peter James.
„U zult mij niét vermoorden, James,"
zeide Veronica, met een kalmte, die te meer
uitkwam door haar pogingen om haar stem
in bedwang te houden, „omdat u dat niet
durft. Er zijn maar weinig memchen, die
iemand in koelen bloede kunnen vermoorden
en daartoe behoort u niet. Ai waart u zoo
gelukkig om aan den beul te ontkomen
wat al heel onwaarschijnlijk is, want men-
schen als u verraden zich gewoonlijk zelf
dan zoudt u toch uw leven lang geen rustig
oogenblik hebben. U zoudt u altijd ver
beelden, de hand van een politieagent op
uw schouder te voelen, en dat zoudt u niet
kunnen uithouden. U weet dat ik de waar
heid zeg en daarom zqlt u mij niet
vermoorden."
Deze woorden, krachtig en kflm gezegd,
brachten hem geheel in de war. Zij had zijn
karakter juist geteekènd. In zijn hart wist
hij, dat elk woord devwaarheid was hij
had den moed niet, om onschuldig bloed
te vergieten, en daarna zijn geweten tot
zwijgen te brengen althans niet in kalme
oogenblikkendoch nu dfeef hem de angst.
Zijn groote handen vielen slap langs zijn
lichaam.
„Nu", fluisterde hij heesdh, „ik zal u geen
kwaad doen, als
de boven afgedrukte formaliteiten ver-
pliöht, in wélke hoeveelheid het vergift
ook bij hem wordt gevraagd. Ook de
apotheek-houdende geneeskundigen zijn
aan dezelfde verplichtingen ten opzichte
van den verkoop van vergiften gebonden.
Tot zoover dr. Van Itallie.
Alle deskundigen zijn dus bij den
verkoop van vergiften aan zekere voor
waarden gebonden.
En wat zoo bevreemdend is, is dit:
dat alle niet-deskundigen, Jan, Piet
en Klaas diis, wél vergiften mogen
verkoopen, als het maar is in een
grootere hoeveelheid dan het voor ieder
vergift bij de wet gestelde mininum,
terwijl ze van die vergiften, welke niet
voorkomen op de in artikel 30 der wet
van 1 Juni 1865 (Staatsblad no. 61)
genoemde lijst, zooals bijvoorbeeld kali-
umcyanide, zuringzout enz., elke ge
wenschte hoeveelheid mogen verkoopen.
Dat is niet in den haak.
Dat voelt een ieder dadelijk.
Immers een deskundige tot zekere
formaliteiten verplicht, terwijl deze of
gene winkelier het goedje zóó maar mag
verkoopen
Neen, dat klopt niet.
Wij achten het noodzakelijk dat óf
alleen deskundigen vergiften zullen
mogen verkoopen, óf dat ook de niet-
deskuodigen-verkoopers aan dezelfde
verplichtingen zullen hebben te voldoen
als de wél deskundigen.
Naar wij meenen, zou verkoop van
vergiften altéén door deskundigen verre
weg de voorkeur verdienen.
Wij zouden artikel 30 der wet van
1 Juni 1865 (Staatsblad no. 61), lui
dende als volgt: „Behalve door de
apothekers en door de geneeskundigen,
tot het afleveren van geneesmiddelen
bevoegd, mogen de geneesmiddelen, door
Onzen Minister van Binnenlandsche
Zaken, een commissie van deskundigen
gehoord, aan te wijzen, niet worden
verkocht beneden de hoeveelheid, daarbij
voor elk dier middelen te bepalen",
dan ook uit de wet willen zien ver
wijderd, en daar voor een ander artikel
in de plaats zien gebracht, hierop neer
komende dat de verkoop van vergiften
door anderen dan deskundigen verboden
zou zijn.
Het bepaalde in genoemd artikel over
de hoeveelheid heeft natuurlijk ten doel
om den koop van het vergift zooveel
mogelijk tegen te gaan. Om den koop
zooveel mogelijk tegen te gaan, is be
paald dat de kooper minstens zóó'n
„O neen, James," viel zij hem in de rede
en daar was moed voor noodig „ik
ben niet van plan, een overeenkomst met
u te sluiten dat kunt u niet verwachten."
Een vloek kwam over zijn lippen en be
sluiteloos deed hij een stap vooruit. Met een
bevelend gebaar hief Veronica de hand op.
„Blijf dakr staan," beval zij, „en wees zoo
goed niet te vloeken."
Een minuut lang bleef hij aarzelend
staan, terwijl Veronica voortdurend haar
blik op hem gevestigd hield. Zij wist dat
het beslissende oogenblik naderdeelke
seconde, die zij hem door baar wilskracht in
bedwang kon houden, was winst. Het ging
op leven en dood.
De beslissing kwam te haren gunste.
Opeens scheen Peter James te verslappen,
te bezwijken, alsof hij een slag voor het
hoofd had gekregen. Zijn knieën knikten,
alsof zij het gewicht van zijn lichaam niet
meer konden dragen. Hij wankelde, greep
om zich heen, en liet zich op den grond
neervallen.
„Heb medelijden met mij, juffr. Kenley,"
kreunde hij. Ik heb u geen kwaad gedaan,
toen dat in mijn macht stond dat zult
u immers niet vergeten Ik heb mij aan u
toevertrouwd. Heb in Godsnaam medelijden
en laat mij gaan."
Alle bluf en grootspraak was verdwenen.
De ongelukkige man die voor Veronica op
de knieën lag en haar barmhartigheid in
riep, geleek in geen enkel opzicht op den
Peter James, die door zijn krachtige stem
en indrukwekkend voorkomen op de tribune
zelfs zijn politieken tegenstanders eerbied
afdwong.
„Ik was krankzinnig," kermde hij, „an
ders had ik er nooit over gedacht. Maar
ik ben er toe getart, juffrouw Kenley. Mis
schien weet u het niet. De Squire zet mij
op straat met mijn oude moeder, die
hoeveelheid moet nemen, waarmede hij
duurder uitkomt dan wanneer hij een
kleinere hoeveelheid had kunnen krijgen.
Het gewenschte doel heeft dit echter
niet. Om dr. Yan Itallie maar weer te
citeeren: alsof het voor hem, die op
een misdaad uit is, een beletsel is dat
hij bij den niet gecontroleerden winke
lier niet voor 10 cent, doch eerst voor
15 cent rattenkruid kan koopen
Buitenland.
In het „Handelsblad van Antwerpen"
komt de volgende mededeeling voor
uit de „Gazette de Liège":
M. De Behr, rechter van instructie,
is begonnen met het ondezoek van een
smokkelzaak, die denkelijk niet weinig
gerucht zal maken.
Hollandsche margarine schijnt beter
geschikt dan de Belgische om boter
te vervalschen, omdat men die bij
onderzoek minder ontdekken kan. En
men zond die naar Luik onder den
naam van groenteconserven, in zoo
groote hoevee.heid, dat er sedert de
laatste maanden meer dan 100,000 kilos
binnen kwam.
De zaak werd ontdekt door eene
aanklacht van de Hollandsche regeering
zelf. En de politie van Luik ontdekte
den voornaamste schuldige, een zekeren
S., van Aubul.
Een Hollander, V. K., thans voort
vluchtig, heeft geen spoor in zijne
schriften nagelaten, omdat hij gewoon
was verzendings- en entrepot-kosten
dadelijk te betalen.
De staking in de Fransche mijnen
is geëindigd. Overal in het kolenbekken
van hel Nauw van Calais is het werk
hervat.
brand gewoed. De werkplaatsen aldaar
van de Grauk Trunk Railway zijn af
gebrand. De schade wordt geraamd op
2,400,000 gulden. Duizend arbeiders zijn
door de ramp werkeloos gemaakt.
Te Londen is een gezin van vijf per
sonen ernstig ziek geworden na het
eten van kreeftepasteitjes, die een on
bekende hun had toegezonden. Ze zijn
herstellende, maar de politie onderzoekt
de zaak.
Op de scheepswerf te Helsingfors is
in een stoomschip, waaraan gewerkt
werd, brand uitgebroken. Vijf werk
lieden zijn in de vlammen omgekomen,
twee hebben zware brandwonden op-
geloopen. Het vuur was gauw gebluscht.
Naar enkele dagbladen melden, zal
prinses Louise van België de volgende
week haar schuldeischers dagvaarden
om in kort geding hun vorderingen
te bestrijding en voorstellen te doen
tot een schikking op den grondslag
van het onlangs gewezen arrest van
het hof.
Koning Ferdinand van Bulgarije
heeft in een per;igesprek met een ver
tegenwoordiger der New-york Herald
te kennen gegeven, dat de geruchten
over zijn afstand van de regeering ten
eenenmale ongegrond zijn. Hij begrijpt
niet uit welke bron die zijn gekomen,
want hij denkt, op het oogenblik nu
zijn land meer dan ooit de leidende
hand zijns heerschers noodig heeft, niet
aan heengaan en gelooft niet dat in
Bulgarije één partij tegen het staats
hoofd gekant is. De koning sprak voorts
de geruchten over geheime onderhan
delingen met graaf Berchtold tegen en
zeide dat hij uitsluitend eenigen tijd
buiten Bulgarije heeft vertoefd voor
herstel van gezondheid.
Te Port Huron, aan het Huron-meer
in den staat Michigan heeft een groote
het niet zal overleven ik smeekte hem,
niet zoo hard te zijn, maar hij vloog op mij
aan het is de zuivere waarheid hij
gooide mij het raam uit en vandaag
hebben ze mij in het wed geworpen, juf
frouw Kenley. Meent u, dat een mensch zoo
iets kan verdragen, zonder op wraak te zin
nen? Wat kou ik doen? Ik deed een gelofte,
dat, nu ik mijn huis moest verliezen, de
Squire het zijne ook zou moeten missen.
Dat was niet meer dan billijk. Zoo dacht
ik tenminste, maar ik was razend van woede
en deed een dwaze daad. Ik had moeten
wachten. De tijd zou vanzelf de wraak wel
gebracht hebben."
Veronica had intusschen ernstig nage
dacht. En opeens begreep zij, hoe zij moest
handelen, om zich den toestand het best ten
nutte te maken. De gedachte aan Launce-
lot was haar door het hoofd gegaan. Zij
had wel eens willen weten, wat hij zou
zeggen als hij zijn vriend nu zag. En tegelijk
wist zij, wat te doen.
„Sta, als het u belieft, op, James," zeide
zij. „U ziet er zoo heel bespottelijk uit."
Hij wist, dat dit waar was en gehoor
zaamde. Doch zijn tanden sloegen nog op
elkander bij de gedachte aan den politie
agent, die hem bij den kraag zou vatten.
„Als u mij verraadt, ben ik verloren,"
fluisterde hij. „En mijn moeder het zal
haar dood zijn en mijn jongen en mijn
meisje zullen hun vader verachten, als hij
naar de gevangenis gebracht wordt."
„Al die dingen had u vroeger moeten
bedenken," antwoordde Veronica. „Maar,
James, het is niet onmogelijk, dat wij tot
een vergelijk komen."
„O, daarvoor moge God u zegenen," riep
hij op schorren toon. „Ik ben bereid, alles
te beloven. Ik zal rustig hier vandaan
gaan
„Dat ia juist wat ik verlang," vielz'jin.
Gravin des Courtils miste eergisteren
toen ze te Parijs uit een grooten win
kel in de Rivolistra&t kwam, haar hand-
tasch, waarin zij een paarlensnoer ter
waarde van 25,000 frank geborgen had.
Op haar verzoek stelden twee inspec
teurs onmiddellijk een onderzoek in den
winkel in en zij betrapten er een uiterst
elegant jongmeisje op het oogenblik,
dat zij een gouden beurs uit den zak
van een winkelende dam» rolde. De
dievegge werd naar een politie-bureau
gebracht en daar bloek zij ook in het
bezit te zijn van de handtasch van gra
vin des Courtils. De halsketting zat er
nog in. Verder werden er nog zeven
portemonnaies gevonden, tusschen de
kleeren der dievegge verstopt. Dit vlug-
vingerige persoontje is een Russische
Poolsche, achttien jaar oud.
Op Cadinen, het landgoed van den
Duitschen Keizer, is Maandag in een
groote schuur brand uitgebroken. De
heele voorraad die erin geborgen was,
200 voer graan en 80 voer hooi, ver
brandde. De schade, die slechts ten
deele door verzekering vergoed wordt,
beloopt tusschen de 60,000 en 70,000
mk. De schuur was twee jaar geleden,
op last van den Keizer zelf, gebouwd.
Men vermoedt dat de brand aangesto
ken is.
In de fabriek van ontplofbare stoffen
der Westfaalsche-Anhaltsche N. V. bij
Reinsdorf is Donderdagmiddag een ont
ploffing voorgekomen, waardoor twee
gebouwen, gebruikt als droogkamers, in
„Er mag geen drukte, geen gepraat over
zijn. U moet weggaan met uw geheele
familie en hoe eer, hoe beter."
„Wij zullen morgen gaan," riep hij,
hijgend van blijdschap over die onverwachte
uitkomst. „Ik heb alles klaar gemaakt om
naar mijn broeder in Londen te gaan, en
ons goed kan later wel gehaald worden. Ja,
wij zullen morgen gaan. Is dat goed?"
„Ja. En het spreekt vanzelf, James, dat
noch u, noch iemand van uw familie ooit,
onder welk voorwendsel dan ook, weer te
Chalton terugkomt. En evenmin moogt u
Squire Holt op eenige manier lastig vallen
u vertrekt morgen rustig, zonder er iets van
aan iemand te zeggen, zoodat er geen demon
stratie komt. Is u het hiermee eens?"
„Ja ja zeker," stemde hij gewillig toe.
„Heel goed. Kwaad heeft u hier eigenlij k
niet gedaan, en ik geloof dat ik er wel op
rekenen mag, dat u niets van dien aard
meer zult beginnen. Het zou te gevaarlijk
voor u zijn, nietwaar?"
„Ik zweer u, dat ik het niet zal doen,"
verzekerde hij. „Ik heb gehandeld als een
dwaas, juffrouw Kenley, doch nu ben ik
weer bij mijn verstand."
„Ik geloof u," zeide zij eenvoudig. „Nu,
meer verlang ik niet, en zoolang u mijn
voorwaarden in acht neemt, zal ik zwijgen
over de misdaad, die u vanavond wilde
begaan. Afgesproken?"
„Afgesproken." Hij was nu geheel zich
zelf meester en zag er weer flinker uit.
„U kunt op mij rekenen. En, juffrouw
Kenley aarzelend draaide hij zijn pet
in de handen rond „ik zou u zoo gaarne
willen vertellen, dat het mq spijt, meer
dan ik u zeggen kan, dat ik een oogenblik
de krankzinnige gedachte had om u kwaad
te willen doen. U is een flink meisje en ik
heb eerbied voor u. U stelt iemand in de
gelegenheid om zich te beteren.Ik wou dat
de lucht zijn gevlogen. De oorzaak is
nog niet vastgesteld. Twee werklieden
zijn gedood; men weet nog niet of er
onder de puinhoopen nog meer slacht
offers liggen.
Toen in 1898 het Dortmund-Eems-
kanaal werd geopend, bedroeg het zee-
verkeer bij Emden ongeveer 150,000
ton per jaar en in 1912 passeerden aan
de overzijde van den Dollart naar Em
den reeds bijna 3,500,000 ton.
Bij deze toeneming van het verkeer
werd de buitenhaven, die tevens als
toegang voor de zeesluis diende, onvol
doende en öok de sluis zelf bleek on
toereikende afmetingen te hebben voor
het moderne verkeer.
In de laatste jaren is daarin voorzien
door den aanleg van een nieuwe haven
en een grootere ze sluis. Deze sluis heeft
een lengte van 260 Meen breedte
van 40 M. en de drempel ligt 13 M.
onder den middelbaren waterstand van
de Eems. Ze is uitgerust met de nieuwste
technische snufjes, o. a. met twee elec-
trische beweegbare schuifdeuren.
Achter de zeesluis ligt het nieuwe
havenbekken groot 36 H.A. en 10.50 M.
diep. Deze haven is weer met de oude
binnenhaven door een kanaal van
10.50 M. diepte verbonden en daardoor
met den mond van het Dortmund-
Eemskanaal, welks toegang verbreed
en verdiept is.
De totale kosten van deze werken
hebben bedragen 21.2 millioen mark,
waarvan de sluizenbouw alleen reeds
12,000,000 mark vereischte.
De nieuwe haven is in de Wadden
gelegd en door een zeedijk van den
Dollart afgesloten, en de ervaringen
met het droogmaken der lage gronden,
voor dezen aanleg noodig, opgedaan,
zijn zóó gunstig geweest, schrijft de
Wasser- und Wegebauzeitschrift, waar
aan we deze bizonderheden ontleenen,
dat men een verdere inpoldering van
nog 1600 H A. ondernemen wil, welke
oppervlakte voorloopig voor den land
bouw en later mogelijk voor verdere
havenplannen zou kunnen dienen.
De oorlogsbegrooting van de Ver-
eenigde Staten voor het volgend jaar
bedraagt 265 millioen gulden. Dit he-
drag is 25 millioen hooger dan dit jaar
en een record voor de Vereenigde Staten.
Volgens de „Leipziger illustrierte
Schuhmacherzeitung" vestigt de Japan-
sche regeering de aandacht op een leer
soort, afkomstig van de huid van een
zeeleeuw, die in de Japansche wateren
voorkomt. Door proefnemingen is ge
bleken, dat dit leer uitnemend geschikt
is voor de fabrikatie van schoeisel. Het
is zacht, sterk, en waterdicht. Bovendien
er meer van uw stand waren zooals u. Mag
ik u een hand geven?"
Zij reikte hem de hand, en James, in
een voor een man als hij al zeer ongewone
opwelling, bracht die met grooten eerbied
aan zijn lippen. God zegene u, juffrouw,"
zeide hij. „Ik ben blij, dat u de daad van
vanavond verhinderd heeft."
En Veronica was er ook blijde om, en
tevens om de afspraak, die zij gemaakt had
met Peter James, den socialist. Want daar
door had zij niet alleen voor Squire Holt
een gevaarlijken vijand uit den weg geruimd,
maar tegelijk had zij, zoo verbeeldde zij
zich ten minste, de dwaasheid belet, die
Launcelot had willen begaan.
En dat was wel de moeite waard, om haar
leven ervoor te wagen.
XI.
Als Veronica had kunnen weten, wat er
dien avond buiten de herberg de Koren
schoof behandeld werd, terwijl zij haar leven
waagde voor de familie Holt, en in het
bijzonder ter wille van Launcelot dan
had zij zich niet kunnen verheugen in haar
overwinning.
Veronica was gelukkig omdat zij het
niet wist.
Launcelot at en dronk in de Korenschoof
hij dronk echter meer dan hij at. Hij ver
zaakte zijn gewoonte van matigheid in de
opwinding ovei zijn eerste poging om vrij
heid te krijgen, en denkend aan zijn belofte
aan Barm.
Hij zou in het openbaar zijn overtuiging
verkondigen, dat zijn vader verkeerd had
gehandeld; hij, de erfgenaam van Chalton
Coombe, zou aan zijn toekomstige pachters
verklaren, dat hij de partij koos van de
socialisten, die de vernieling van alle groote
bezittingen predikten.
(Wordt vervolgd.)
DOOR